HieoweLeidsclieEoiiranl
Tweede Blad
Vrijdag 15 Juni 1923.
HOOGE RAAD VAN ARBEID.
"Verschenen is het prae-advies van
Commissie XI van den Hoogen Raad van
Arbeid, over vraagpunten betreffende de
herziening der Sociale Verzekering.
Bij schrijven van 29 Nov. 1922 is door
den Minister van Arbeid aan den Hoogen
Raad een vijftal vragen voorgelegd.
De Commissie geeft de volgende sa
menvatting van hare conclusies.
Zij vestigt er daarbij de aandacht op
dat deze conclusies niet met algemeene
stommen zijn genomen. Over elk punt
werd afzonderlijk gestemd en do meer-:
derheid, die zich voor die verschillende
conclusies uitsprak, was niet altijd uit
dezelfde leden samengesteld.
1. Resumeerendo is de Commissie van
oordeel, dat bij de voorgenomen herzie
ning der sociale verzekering als grondslag
moet worden genomen eenheid ten aan
zien van de categorieën van verzekerden,
die onder de verplichte ongevallen-,
ziekte-, invaliditeits- en ouderdomsverze-
kering vallen.
2. De Commissie acht het niet ge
wenscht de ziekenverzorging te doen ge
schieden voor rekening van het met de
uitkeering van het ziekengeld belaste or
gaan en geeft de voorkeur aan een af
zonderlijke wettelijke regeling betreffen
de de geneeskundige verzorging van ar
beiders en met dezen maatschappelijk
gelijkstaanden.
Het wordt niet noodzakelijk geacht aan
de arbeiders de wettelijke verplichting op
te leggen zich bij een ziekenfonds aan te
sluiten; met een indirecten dwang als is
neergelegd in het eerste lid van artikel 93
van de Ziektewet, kan naar de meening
van de Commissie worden volstaan.
De Commissie is voorts van oordeel,
dat de ongevallen, gedurende een bepaal
den termijn bijvoorbeeld twee maan
den met betrekking tot het verleenen
van geldelijke uitkeeringen als ziektege
vallen moeten worden beschouwd.
Zij meent bovendien, dat de genees
kundige behandeling van den door een
ongeval getroffen arbeider zooveel moge
lijk moet geschieden door het ziekenfonds
waarbij de arbeider is aangesloten. Daar
bij zal gewaarborgd moeten, dat de be
handeling van de ongevallen patiënten
evengoed blijft als zij op dit oogenblik is.
De controle op de doeltreffendheid van de
medische behandeling zal moeten geschie
den door een deskundig orgaan, dat on
afhankelijk is van de bij de financieele
resultaten van de verzekering onmiddel
lijk belanghebbende risicodragers. Dat
orgaan zal kunnen gevonden wordenin
een modischen staatsdienst. Het is tenslot
te gewenscht aan de ziekenfondsen door
de organen, belast met do uitvoering der
ongevallenverzekering, vergoeding te doen
geven voor de vanwege die fondsen ter
zake van ongevallen verschafte genees- en
heelkundige behandeling.
3. De Commissie acht het gewenscht in
de Invaliditeitswet te breken met het stel
sel der individueele rentebepaling en daar
voor in de .plaats te nemen een stelsel van
eenheidsrenten. Die wijziging zal gepaard
moeten gaan met de vervanging van het
stelsel van individueele verzekering door
een stelsel van collectieve verzekering, ter
wijl de individueele boekhouding zal kun
nen worden afgeschaft.
4. Bij de ziekteverzekering moet even
eens de individueele verzekering van eiken
arbeider afzonderlijk worden vervangen
door een collectieve ziekteverzekering van
alle arbeiders in dienst van een bepaal
den werkgever.
5. Voor wat betreft de organisatie van de
ziekte- en ongevallenverzekering kan de
Commissie zich niet met een monopolie
noch v^n een door de overheid ingesteld
orgaan, noch van een bijzonder orgaan,
vereenigen. Zij meent, dat het onvermij
delijk is die takken der sociale verzeke
ring zoowel door openbare als door bij-'
zondoro organen te doen uitvoeren en dat
er naar gestreefd moet worden beide som-
ten van organen zooveel mogelijk als g'c-
lijkgerecbtigd naast elkander fe plaatsen
Rovend en acht de Commissie het nood
zakelijk tc bepalen, dat slechts één vorm
van bijzondere organen wordt toegelaten.
Ten aanzien van de vraag nopens de
FEUILLETON
Van hooger Orde.
Naar hefc Engelsch.
101)
„Man zie niet zoo ongelukkig. Ik
bedoelde niet je to laken we mogen 't
mis hebben, wij beiden wij allen. Maar
laat ons niet bang wezen. Wij weten, Wie
medelijden met ons heeft, gelijk wij me
delijden hebben met onze kinderen."
Zoo sprak zij en nog veel meer, maar
't duurde lang voor hare woorden eenigen
troost brachten. Daarop spraken de
ouders samen en probeerden een regeling
te treffen, dat Guy iets te doen zou heb
ben en gekalmeerd zou worden, of anders
Edwin voor een korten tijd uit zijn ge
zicht zoude gaan. Een koer zinspeelde ik
er op, dat 't goed zou zijn als Guy uit
huis ging, maar mevrouw Halifax scheen
bang te worden voor dit plan alsof 't een
voorbode zou zijn van eeuwige balling-:
schap.
„Neen, neen, alles behalve dat. Dan 1
Guy zou ook niet willen. Hij is nooit bij
me vandaan geweest."
We hadden nog aan iets anders te den
ben namelijk hoe wij dit alles verhor-
gen zouden houden voor de pratende en
lasterende wereld. Gelukkig kwam juist
meest gewenschte organisatie voor de uit
voering der invaliditeit- en ouder doros-
verzekering werd in de Commissie geen
meerderheid gevonden. Tegenover leden,-
dio van oordeel zijn, dat het gewenscht
is de uitvoering dier verzekering uitslui
tend aan een overheidsorgaan op te dra
gen staat het gevoelen van een even groot
aantal leden, dat ook bij deze verzeke
ring do uitvoering behoort te worden op
gedragen aan openbare, zoowel als aan
bijzondere organen.
6. Tenslotte meent de Commissie, dat
in de richting vande voorafgaande con
clusies zooveel goeds ligt, dat zij het ge
wenscht acht, op dien grondslag wetsont
werpen te doen uitwerken. Eerst na ken
nismaking van deze uitgewerkte voorstel
len kan, meent zij, een definitief oordeel
over de hervorming in haar geheel wor
den uitgesproken.
KE&& Eü SCHOOL
GE11EF. KERKEN.
Aangenomen. Naar Nijemirdum c.a.
S. P. Venneer, cand. te Haarlem.
Bedankt. Voor 2e Exloërmond, Arum
en EngwieruiuS. P. Vermeer, cand. te
Haarlem.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt. Voor SliedrechtH. Kievit
te Veenendaal.
EVANG. LUTH. KERK.
Aangenomeni Naar IndiëW. M.
Duyker te Tiel.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
De bevestiging cn intrede van D s. A.
Burger in do Ned. Herv. gem. te Oos-
terwiorum is bepaald op 29 Juli. Bevesti
ger is Dr. G. Oosthuys, van Amsterdam.
M. Koornstra. f
Na een korte, doch ernstige ongsteldheid
is in den ouderdom van 39 jaar te Oenkerk
overleden de heer M. Koonistra, hoofd der
Chr. School aldaar.
Hersteld Evangelisch Luthersche Kerk.
Gisteren is te Amsterdam de algemeene
kerkelijke vergadering van het Hersteld
Evangelisch 'Luthersch Kerkgenootschap
saamgekom-e». Tegenwoordig als afgevaar
digden waren van Amsterdam de hceren
ds. C. F. Westermann, ds. A. Klinkenberg
J.Azn., A. Boendermaker, W. H. Voskuil,
L. J. van Wijk, H. Figi sec. van J. Yserink-
kuijsen, J. Jonkman en J. C. Londt.
Van Enkbuizen de heer J. Broers; van
Medeiublik do heer M. de Vries; van Go-
rinchem de heeren ds. K. P. C. A. Gram
berg en G. Knijff; van Harlingen de hee
ren ds. P. Boende-rmaker en T. Mellema;
van Zwolle ds. G. A. Alers; van den Hel
der ds. K. H. Wallien; van Hoorn ds. A.
E. Brüheim.
Gekozen werd tot voorzitter ds. G. A.
Alers, tot vicc-voorzitter ds. A. Klinken
berg J.Azn., tot secretaris ds. C. F. Wes
termann, tot adj. secretaris de heer A.
Boendcrmaker.
Haarlemsche Zendingsdag.
De Zendingsdag van de Classis Haar
lem der Geref. Kerken zal gehouden, wor
den Woensdag 27 Juni a.s., in het park
van het Brongebouw te Haarlem. Sprekers
zijn de predikanten: W. Breukelaar; W.
E. van Duin; J. van Herksen; J. L. Schou-
jten; P. J. Esser en de beer G. B. Wurth.
Elfde Zendingsfeest N. Z. V.
Heb 11de zendingsfeest van den Bond
van afd. der Ned. Zendingsver. in Zuid-
Holland, wordt gehouden op Woensdag 20
Juni a.s., op het schoone landgoed van
Mevr. K. de Beaufort, te Wassenaar. Spre
kers: ds. Schuller, Den Haag; ds. Ferguson
Durgerdam (oud-zendeling)ds. v. d.
Bosch, Den Haag; de heer D. Kok zende
ling N. Z. V., ds. Luteijn, Rijnsburg; de
lieer Fortgens, zendeling U. Z. V., ds. Foe-
ken, Haarlem; ds. van Schouwenburg, Am
sterdam.
Convent kerkeraden Ned. Herv. Kerk.
Gisteren werd te Utrecht het derde con
vent gehouden voor kerkeraden van de
Ned. Herv. Kerk, staande op den grondslag
van de drie formulieren van eenigheid. Do
vergadering werd geopend door dr. Seve-
rijn, praesis van het Moderamen, die eenc
uiteenzetting gaf van de aanleiding en
het doel, die het Moderamen bewogen tot
uitnoodiging der kerkeraden.
Uitgaande van do crisis der tijden, waar
in het proces der vertering voltrokken,
wordt van een goddelooze cultuur, die den
Christus der Schriften veracht, wijst spr.
op het kerkelijk leven, dat, besmet met
den geest dezer eeuw, allengs ten prooi
werd van eene verwoesting, waarin de
dien morgen, onze goede vriendin Lady
Oldtower en haar rijtuig, vol dochters,
zoodat mevrouw Halifax met een een
voudige waardigheid, welke alle commen
taar overbodig makte, het feit mee kon
deelen van „het engagement van mijn
zoon Edwin"; de uitnoodiging voor Maud
en juffrouw Silver, welke nog eens werd
herhaald, werd gretig aangenomen. Eén
ding viel mij op, dat mevrouw Halifax,
als zij sprak van of tot het meisje, dat in
één dag van gouvernante, waarlijk een lid
van 't gezin was geworden, zij, net als
vroeger, steeds zei: „juffrouw Silver" of
„mijn beste", nooit „Louise" of „made-
moissello d'Argent."
Voor dat zij Beech wood ging verlaten,
kwam Edwin haastig binnen en sprak
met z'n moeder. Wat hij zoide, was blijk
baar pijnlijk voor beiden.
„Ik ben mij er niet van bewust, Edwin;
ik had niet in 't minst de bedoeling om
haar to beleedigen."
Edwin was een goede jongen, hoewel
misschien wat minder teeder dan de an
dere jongens.
„Maar u zult vriendelijk voor haar zijn,
moeder? ik weet u wilt."
„Heb ik dat dan niet gezegd?"
„En mag ik haar hier bij u brengen?"
„Als gij wilt."
Mevrouw Halifax stond bij het raam
van de eetkamer, te vergeefs beproevende
Iverk des Heeren met machteloosheid ligt
geslagen. De heerschappij van' deze orga
nisatie, die, in strijd met de orde der kerk,
reeds meer dan oen eeuw duurde, werkte
de uitsluiting van het kerkelijk besef in
de hand. De belijdenis werd voor velen
verouderd goed; do tucht des woords, 'de
kerken, het recht en de eisch der ambten,
do eenigheid des geloofs, de vergaderingen
der.kerken, dit alles werd veronachtzaamd
en vergeten. Met snelle schreden gaat rle
S.ynode voort op den weg der revolutie.
Van het Reglement op de Fredikantstrac-
tementen werd reeds eerder gesproken. y
Thans werd het kerkelijk, of liever onker
kelijk, kiesstelsel uitgebreid door liet vrou
wenstemrecht, dat krachtens het beginsel,
waaruit het opkwam, verwerpelijk isom
practisch voordeel niet gewenscht, door
onze vrouwen niet begeerd wordt, maar
bovenal naar Schrift en Belijdenis niet is
geoorloofd. Intusschcn opent de Synode
den weg voor de vrouw naar het ambtelijk
werk; doch met de rechten van da kerk,
der belijdenis wordt geen rekening gehou
den. Daarom mogen zij, die haar aanban
gen, niet zwijgen. Geen strijd om de macht
noch persoonlijke belangen mogen bier
gelden; doch alleen het recht van ben, die
de oudste brieven hebben. Daarom stelt
heb Moderamen voor om zich tot do Alge
meene Synode te wenden met de bezwaren
die op de Kerk der Belijdenis drukken,
met verzoek haar recht te doen wedervaren
Met algemeene stemmen vereenigdo do
vergadering zich met het voorstel, het vol
gende verzoek tot de Syno.de te richten.:
„De kerkeraden der Hervormde Kerk,
staande op den grondslag der Belijdenis,
zooals die is neergelegd in de drie formu
lieren van eenigheid, hebben de eer zich
te wenden tot Uwe Hoogeerwaarde Verga
dering met bezwaren, dio tegen het kerke
lijk kiesstelsel en vrouwenkiesrecht in den
boezem van de kerk rijzen, zooals die in
bijgevoegd bezwaarschrift zijn uiteenge
zet;
ziende verder op den staat van verwar
ring en verwording, waarin het kerkelijk
leven verkeert en de voortgaande besnoei
ing van dc rechten van de Kerk der Belij
denis, dio tengevolge daarvan wordt ver
drukt, in haar eigen levensopenbaring
steeds meer belemmerd en aan verstrooiing
en verbrokkeling wordt prijs gegeven, zoo
als ook uit genoemd bezwaarschrift nader
kan worden verstaan;
hebben gemeend, dat bet betamelijk en
in goede orde is als zij, Uwe Hoogeerwaar
de Vergadering hiervan kennis doende, be
leefdelijk verzoeken aangaande bet eerste
punt het daarheen te willen leiden, dat de
bepalingen, waardoor het vrouwenkies
recht werd mogelijk gemaakt, wederom
worden ingetrokken; en len aanzien van
de Kerk der Belijdenis wel te willen over
wegen zoodanige middelen, waardoor baar
rechten worden erkend en liaar gelegen*-
heid kan worden geschonken om haar aard
en wezen te kunnen, ontplooien."
Een nieuwe secte.
In „The Bannër" waarschuwt Dr. II.
Beets tegen een nieuwe secte. Zij treedt op
onder den naam van „Het Israëlitische
huis van David" en heeft haar hoofdzetel
in Benton Harber, in den. Staat Michigan
(N oord-Amciika).
Een zekere Benjamin Purnell staat, aan
het hoofd der secte als „do Koning" er
van. Hij zelf neemt zich „de zevende En
gel", waarvan in Openb. 10:7 geschreven
staat: „Maar in de dagen der stem des
zevenden Engels, wanneer hij bazuinen
zal, zoó zal de verborgenheid Gods ver
vuld worden, gelijk Hij Zijnen dienstknech
ten, den Profeten verkondigd beeft".
Benjamin is een man, van wiens ver
leden weinig is te zeggen, maar van wiens
onzedelijkheid de bladen zooveel vertel
len, dat, als slechts een tiende er van
waar is, het reeds meer dan erg is. Hij
is een ongeletterd man bovendien, maar
toch heeft liij honderden volgelingen, niet
alleen in Amerika, maar ook in Australië
en elders.
Zijn leer is een vermenging van waar
heid en leugen. Zij is beschreven in een
boek, getiteld: „Do sleutel van het huis
van David, een boek over de wederver-
gadering cn herstelling van Israël."
Dit „huis van David", zooals deze secte
zich noemt, houdt er allerlei dwalingen
op na. Onderscheid wordt gemaakt tus-
schen Jezus en Christus. Jezus had een.
begin des levens, maar Christus had ge
lijk Melchizek nog begin noch einde des
levens. Jezus was het offer en Christus
de offeraar. De Christus maakte zich los
van Jezus, die gekruist werd, toen deze
aan het kruis uitriep: „Waarom hebt Gij
mij verlaten?" want Jezus bad niet kun
nen sterven, wanneer Christus niet uit
om liaar zelfbeheersching te herwinnen.
„Kon ik haar maar liefhebben. Als zij
mij haar maar bad doen. liefhebben," zei
ze telkens. Ik hoopte uit 't diepst van mijn
hart, dat Edwin dit niet had gehoord en
ook niet zou zien hoe zij onwillekeurig
achteruit week,'toon hij zijn aardig meis
je, op wie hij zoo trotsch was en waarmee
hij zoo gelukkig scheen, bij zijn moeder
bracht.
Louise keek op met tranen in haar
oogen.
„O, wees vriendelijk voor me. Niemand
is ooit lief voor me geweest, totdat ik hier
kwam!"
't Goede hart van mevrouw Halifax
kwam boven, zij hield haar armen open.
„Wees goed voor Edwin heb Edwin
lief en ik zal je liefhebben ik ben er
zeker van."-
De moeder kuste haar een paar malen
cn liet enkele tranen vallen; daarna ging
zij zitten, terwijl ze het meisje nog al
toos bij de hand hield en zich inspande
om haar allerlei vriendelijkheden te be-
toonen.
„Zijt ge dik genoeg gekleed? Edwin
zorg dat mijn bontmantel mee in 't rijtuig
komt. Wat 'n koudo vingors. Neem wat
wijn voor ge weggaat, mijn beste."
Juffrouw Silver snikte en mompelde
iets van vergiffenis schenken.
„Ik heb niet gesproken over vergeven
hem was uitgegaan. Deze dwaling herin-,
aan do oude doling der Ebionieten
cn Corinthiërs, zoodafc deze nieuwe ïs-
saëlieten bij de oude gnostieken ter scholo
schijnen, geweest te zijn. Evenals deze
leeren zij ook, dat God de auteur is van
het kwaad. Hemel en hel zijn op deze
aarde, en dc vrucht van Adam's en Eva's
zonde was Kaïn, de eerste moordenaar.
Dezo secte meent de 144 duizend uit
Israël verkorenen, waarvan Openb. 7
spreekt, te moeten verzamelen. Zij ver
wachten niet te zullen sterven, maar de
wederkomst van Christus te zullen bele
ven. Zelf past Benjamin Purnell op zich
zelf den tekst toe: „Een man zal uit zijn
plaats epruiten en hij zal des Heeren tem
pel bouwen", welke plaats op Christus
ziet. Ook is hij het kind, dat bij Christus
stond, toen Hij zeide: „Die dit kind ont
vangt in Mijnen naam, die ontvangt Mij".
Dat zulk een secte nog volgelingen kan
hebben, zegt Dr. Beets, is oen bewijs, „hoe
gemakkelijk de mensch kan verleid wor
den, vooral als hij niet is gefundeerd in
de zuivere leer van Gods Woord. Wij ver
trouwen, dat niet één van ons volk zal
medegevoerd worden uit de schaapskooi
om niet deze kettersche secte in gemeen
schap tefc» reden".
Zoo zien wij oude dwalingen, telkens in
een nieuw kleed gehuld, zich weer open
baren. Evenals vroeger de Mormonen en
later dc Adventisten, meenen zij een
spoedige wederkomst der Heeren te moe
ten preelcen, om al zoo aanha ngers voor
hun secte te verkrijgen. De vraag, wanneer
Christus wederkeert, is voor hen belang
rijker dan de vraag hoe men door Chris
tus* zalig wordt. Zoo zijn er vele secten
opgestaan, die liet verkondigen: „Hier is
de Christus", en velen trachten te ver
leiden.
En wat al teleurstelling heeft dat aan
kondigen van de spoedige wederkomst des
Heeren al gebracht. Zelfs J. A. Bengel
voorspelde die komst, als zullende plaats
hebben in 1836. Later weer anderen, o.a.
de adventist Miller, die 1844 als jaar van
wederkomst aannam. Het ergst maakte het
de bedrieger Hhurmann te Chicago, die
voorspelde, dat voor het einde van 1875
een zondvloed zou komen. Alleen dio zich
bij liem voegden, zouden gespaard blijven.
Hij vormde een genootschap op aandeclen.
om een groote ark to bouwen. Een. aandeel
van 50 dollars gaf recht op een plaats in
de eerste kajuit, van 20 dollars op een tus-
schendek plaats. Do ark is nimmer ge
bouwd en de aandeelhouders waren hun
geld kwijt. Nog altijd geldt Christus'
Woord, Matth. 34:11: „En vele valsche
profeten zullen opstaan en zullen cr velen
verleiden".
Wij namen deze mededeeling over, om
dat ook in ons land zulke dwaalgeesten
uitgaan. Inzonderheid werken de Mormo
nen onder de cenvoudigen om ze te ver
leiden. Ook ons volk zij gewaarschuwd
tegen hun zendelingen die met vrome
praatjes hun verderfelijke leeringen trach
ten lo verbergen. Rotterd.
CHRISTELIJKE WERKGEVERS EN
MIDDENSTANDER*.
De Ver. van Chr. Werkgevers en Groot
handelaren in Nederland en de Ver. van
den Chr. Handoldrijvenden en Jndustriee-
len Middenstand hielden deze veek nun
jaarvergaderingen te Amsterdam
Woensdagmiddag hielden de beide or
ganisaties elk een huishoudelijke verga
dering. Deze vergaderingen waren niet
openbaar.
Te 4 uur hield de Chr. Midc'enstands-
vcrceniging een openbare vergadering,
waarin mr. P. S. Gerbrandy van
Sneek een inleiding gaf over het onder
werp: „Onze Christelijke Pa
troonsorganisatie en de toe
kom s t".
Spr. lichtto zeer in 't kort de volgen
de stellingen toe:
I. Het bedoelen der Chris'!lijke Pa
troonsorganisatie, oorspronkelijk gedra
gen door de vereeniging „Boaz", nader
hand overgegeven aan do drie samenwer
kende standsorganisaties van boeren,
werkgevers on middenstanders, is vooral
geweest om de idee der gemeensehap in
dividueel in de onderneming (de enkele
ondernemers tegenover zijn eigen onder
geschikte en algemeen (in het geheel der
verhoudingen in het bedrijfsleven) ingang
te doen vinden in onzo maatschappij, die
in haar bestaan bedreigd was door het
economiscli liberalisme en bedreigd werd
door den klassenstrijd.
II. Dit bedoelen is alleen te verwerke
lijken langs den weg van een krachtige
en centraal geleide organisatie van on-
dernemers op Christelijken grondslag,
waarbinnen de z.g. vakorganisatie vai$
ondernemers tot groote ontplooiing wordt
gebracht. In denzelfden geest als.waarin
de organisatie der arbeiders op Christe-
lijken grondslag is bevorderd en geleid.
III. Organisatorisch stuurt deze bewe-
ging aan op een reorganisatie van het be
drijfsleven waarin aan de werknemers
een verantwoordelijke plaats in het pro-;
ductie-proces wordt gegeven, hetgeen
tooral tot uitdrukking komt in de ge-<
dachto van bedrijfsorganisatie, gelijk dio
door Christelijk-sociale schrijvers is ge
propageerd.
IV. Het afstand doen van een krach-»
tige ondernemers-organisatie op Chris
telijken grondslag maakt het bovenbe
doelde streven in liaar uitwerking krach
teloos, bemoeilijkt de eveneens noodzake
lijke vakorganisatie der werklieden op
Christelijken grondslag en bederft de
Christelijk sociale beweging.
V. De crisis in de socialistische bewe
ging (vooral blijkend uit zwak gefun
deerde socialistische projecten), de wildo
revolutionaire acties, de op waking van li
beraal-individualistische stroomingen,
kunnen als redenen worden aangemerkt,
waarom ondanks dc geweldige economi
sche inzinking het tijdstip voor een
krachtige Christelijke sociale beweging
gunstig moet worden geacht.
VI. Samenwerking van alle sociale or
ganisaties op Christelijken grondslag in.
een centraal bureau van Christelijk so
ciale actie, is eisch des tijds.
Naar aanleiding hiervan onlspon zich
een geanimeerde discussie waaraan werd
deelgenomen door dc heeren ds. Kersies,
Van Dongen, P. Pluyter, v. cl. Berg,
Dienske, J. Kaajan, Swartsenbürg cn
Woldering, welke sprekers door mr. Ger
brandy werden beantwoord.
Des avonds had in „Believeu" een ge
zellig samenzijn plaats, waarin de be
zoekers der jaarvergaderingen door do
afd. Amsterdam van de Chr. Midden
stands-ver. cn do afd. Noord-Holland van
do Chr. Werkcevej-s-V-w u^en wer
den.
De voorzitier unie afd.,
de heer W. ten Have, leidde dit samen
zijn en sprak een kort openingswoord.
Voorts hield mej. Klinkert een causerie
over het onderwerp: „Aan welke eischen
moet een middenstandsvrouw voldoen cn
hoe moet hare opleiding zijn?"
Moj. L. C. Diehl declameerde enkelo
gedichten en mej. v. Steenhoven (piano),
mej. Ten Have (zang) en de heeren H.
Gebhard (violoncel) en J. ten Havo
(viool), zorgden voor een aangename af
wisseling.
Donderdagmorgen Lractuen c. 1'.en
des Chr. Werkgevers-Ver., die tot bijwo
ning der jaarvergadering naar Amster
dam zijn gekomen, een bezoek aan do
Anislel-Brouwcrij.
De Clir. Middenstands-Ver. Hield in do
morgenuren weder een huishoudelijke
vergadering.
Des middags hielden de beide Vereeni
gingen een gecombineerde openbare ver
gadering, waarin als sprekers optraden
de heeren H. Colijn en prof. dr. J. R.
Slotemaker de Bruine.
De heer H. C o 1 ij n sprak over lie.,
onderwerp „Gen repristinatie" en Prof.
Dr. J. It. Slotemaker de Bruine,
verkreeg hiern<? liet woord voor zijn re-
do over bet onderwerp: ;Gt vooruit".
Vsr'erkverscfcariinp en huveiijk.
De centraio commisic voor steunvcrleo-
ning in de gemeente Emmen, die tevens
is belast met het platasen van werklooze
arbeiders bij de werkverschaffing, heeft,
naar Het Volk meldt, de vr er.de bepa
ling ingevoerd:
Hij die een huwelijk aangaat en uen
ouderdom van 22 jaar nog niet heeft be
reikt, komt eerst drie maanden na liet
aangaan van het huwelijk als hoofd van
een gezin voor plaatsing bij werkver
schaffing in aanmerking. Voor mannen
dio een huwelijk aangaan en den ouder
dom van 22—24 jaar hebben bereikt,
geldt dezelfde bepaling, met dien verstan
de, dat deze twee maanden moeten wach
ten, en voor mannen van 2426 jaar
geldt do zelfde regeling, met een termijn
van 1 maand; echter mot dien verstande
dat elk geval op zcih zelf zal worden be
oordeeld.
Collectieve arbeidsovereenkomst.
De K. v. K. voor Delft en Omstreken
geeft den Minister van Arbeid in een uit
voerig toegelicht adres in overweging da
door de commissie XII uit den Hoogen
Raad van Arbeid voorgestelde regeling, in
zake de bindendverklaring der collectieve
arbeidsovereenkomst, niet op te volgen.
doe gij 't ook niet; laat ons geduld heb
ben we zullen allen gelukkig worden
mettertijd."
„En Guy?"
„Guy zal wel spoedig weer do oude
wezen", antwoordde do moeder, ietwat
trotsch, „laat ons over hem niet spreken,
mijn beste."
Op dit oogenblik verscheen Guy, die
do wielen van. het rijtuig wel gehoord
moest hebben, en giste, dat juffrouw Sil
ver wegging.
Hij zag, dat z'n moeder juffrouw Sil?
ver bij de hand had; en dat Edwin er
naast stond, trotsch en blij, met z'n arm
om Louise.
Hij nam deze niet weg.
Mevrouw Halifax keek verschrikt op.
„Zij gaat juist vertrekken, Guy. Geef
haar de hand en. zeg liaar vaarwel."
Guy greep de hand van het meisje,
welke bedroefd en vriendelijk uitgesto
ken werd en hield deze vast.
„Laat haar gaan", riep Edwin, boos.
„Zeker. Ik begeer niet in 't minst haar
tegen te houden. Vaarwel! Pleizierige
reis"! En, terwijl hij nog steeds haar
hand vasthield, zag hij met brandende
oogen op de gelaatstrekken, welke hij
zoo liefhad gelijk jongens liefhebben
„Ik zal aanspraak maken op mijn
recht, voor één keer slechts mag ik
zuster Louise?" En met een uitdagenden
blik op Edwin, sloeg Guy zijn arm om
den middel van dc verloofde van zijn
broeder, en kuste haar een tweemaal
woest.
't Was zoo plotseling gedaan, dat
openlijke wraakneming onmogelijk was.
Maar Edwin trok Louise haastig weg cn
de blik, welken dc beide jonge mannen
wisselden wes voldoende om voortaan alle
vriendschap en alle broederschap uit te
wisschen. Die beleediging zou nooit ver
gelen worden.
Zij ging heen Edwin ook. Guy bleef
alleen met zijn moeder en mij.
Mevrouw Halifax was bezig met haar
naaiwerk.
„Moeder!" de stem deed mij schrik
ken, zoo bitter als zo klonk.
„Wanneer komen zij terug?"
„Bedoelt ge
„Ik bedoel die monschen."
„Over een week of zoo. Uw broeder j
komt natuurlijk van avond terug."
„Mijn bloeder? Zeg 't niet 't is een!
leelijk woord."
Mevrouw Halifax deed geen verwijt
hooren zij begreep te goed, dal 't
nu doelloos zou zijn.
„Moeder," zei Uuy eindelijk, terwijl hij
bij haar kwam en logen haar stoel ieum
de, „gij moet mij laten vertrekken."
„Waarheen, mijn zoon?"
(Wordt vervolgd).
