Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
HiSOitiifiE&IËggrSPsiUS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd rijn
Per kwartaal f 2.50
Per week f 0.19
Franco per post per kwartaal f 2.90
3üe JAARGANG. - MAANDAG 18 MAART 1923 - No. 898
BureauHooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58930
AOVERTENTlE-PrtUS
Gewone advertentiën per regel 22l-i cent»
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief»
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta-
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
Gemeente-Program.
Door het bestuur der A. R. kiesvereeni-
ging te Sassenheim is een concept ge
meente-program opgesteld.
Daar allicht ook andere vereenigingen
met dit concept hun voordeel kunnen doen
laten wij het hier volgen:
1. De Gemeente behoort do Souvereini-
teit Gods te erkennen en die in de eerste
plaats te belijden door zijne vergaderin
gen aan te vangen (c.q. te sluiten) met ge
bed.
2. De Gemeenteraad bcvordere met alle
hem ten dienste staande middelen de Zon
dagsrust en were van het publiek terrein
datgene, wat de heiliging van den dag des
Hceren in den weg staat.
3. Do Gemeenteraad neme alle maatre
gelen, die kunnen strekken tot verheffing
der publieke eerbaarheid.
4. Do Gemeenteraad werke mede tot be
strijding vvan de drankzonde.
5. Indien" hulp van familie, kerken of
particulieren te kort schiet, verleeno de
gemeente onderstand, in zulken vorm en
mate en op zulk een wijze, dat de nood
lijdenden zoo goed mogelijk geholpen en
het verantwoordelijkheidsbesef van de na
tuurlijke kringen gesterkt worden.
6. De samenstelling van alle Bestuurs-
Commissie'8, Commissie's van toezicht,
enz. die door of op voordracht van den
Gemeenteraad worden benoemd, zij strikt
onpartijdig.
De Gemeenteraad houdo hierbij reke
ning met de verschillende richtingen onder
do burgerij en met verschillende sociale
groepen.
7. De Gemeenteraad zorge voor een
goede uitvoering van de onderwijswetten.
Hij doe het zijne om do volledige vrij
heid van onderwijs zoo reëel mogelijk te
maken. Het vakonderwijs worde door hem
krachtig bevorderd.
8. De rechtspositie van alle personen in
gemeentedienst word e nauwkeurig gere
geld. Zondagsarbeid worde tot het vol
strekt. onvermijdelijke beperkt.
Bij noodzake-lijken arbeid treffe men
zoodanige regeling, dat de betrokken per
sonen, zooveel mogelijk om den anderen
Zondag vrij zijn.
De loonregeling rokene in alle rangen
met het kindertal.
De Gemeenteraad handel© in het alge
meen zoo, dat hij als werkgever in elk op
zicht ten voorbeeld gesteld kan worden
aan particuliere ondernemers.
9. De Gemeenteraad bevordere zooveel
doenlijk heb opbloeien van handel en nij
verheid en steune het particulier initiatief.
10. De Gemeenteraad zorge er bij het
verleenen van subsidies voor, dat het
particulier initiatief worde gesterkt en
aangemoedigd; dat de rechtsgelijkheid
tusschen de verschillende richtingen wor
de bevorderd en steune alle vereenigingen
die de publieke eerbaarheid of de volks
gezondheid bevorderen en waardoor de
algemeene welvaart wordt verhoogd.
11. Alleen in uitersten nood zorge de ge
meente voor het bouwen van arbeiders-
en kleine burgerwoningen.
12. De Gemeenteraad heffe progressieve
belasting en houde rekening met de on
derhoudsplichten van kinderen en andere
bloedverwanten.
13. Bij aanbesteding van werk of leve
ranties worden zoo mogelijk gemeentena
ren begunstigd.
14. De Gemeenteraad bestrijde krachtig
de onvrijwillige werkloosheid:
a. floor het steunen van vereenigingen
tot werkverschaffing;
b. van werkloozenkassen;
e. door samenwerking te treffen met ar
beidsbeurzen in naburige steden.
15. De Gemeenteraad steune .de actie
der burgerij die de overheid ter zijde "wil
staan in het keeren van revolutionaire
aanslagen: o.a. door het vormen van een
burgerwacht, die in woelige dagen ook
kan dienen tot het doen blijven functio-
neeren van de verschillende bedrijven.
Noot.) Wanneer gewichtige beslissingen
in de vergaderingen van den Gemeente
raad aan de orde komen, is het plicht,
dat de tot de organisatie behoorende le
den vooraf ernstig overleg plegen omtrent
de aan te nemen houding.
gTADStölElireS
Lezing F. Schelfhorst.
Zaterdagavond trad voor eene vergade
ring in de bovenzaal van „Amicitia", be
legd door de Afdeeling Leiden en Omstr.
der Vereen, v. Chr. Onderwijzers en van
de Unie v. Chr. Onderw. op, de heer F.
Schelf hor st, Zendeling-Leeraar, van
wege het Java-Gomité onder de Madoe-
reozen op Oost-Java.
Na de opening door den Voorzitter, den
heer H. de Boer van Noordwijk aan Zee,
werd het woord aan den heer S. gegeven,
die bijna anderhalf uur zijn gehoor wist
te boeien door den inhoud van zijne lezing
on vooral ook door den buitengewoon in
teressanten vorm, waarvan hij voor zijne
mededeelingen uit zijn hoogst moeilijken
arbeid gebruik maakte.
Na iets over land en volksaard der Ma
doereezen en van de geschiedenis der zen
ding onder dit volk te hebben verteld,
kwam spr. tot den tegenwoordigen arbeid,
welke door hem en zijn vrouw, en ook door
zijn kinderen soms, wordt verricht onder
de 200 Christerfen en verder onder do 4
millioen Madoereezen. Dat kleine resul
taat na 40 jaar arbeid vindt zijn oorzaak
voor een goed deel in de geringe middelen
voor den veelsoortigen arbeid in de pl.m.
2000 dessa's. Maar ook daarin, dat de
bevolking zoo moeilijk bereikbaar is. De
Madoerees trekt zich terug als de zending
tot hem komt. Zijn wijze van denken
staat zoo geheel tegenover wat de zending
hem brengen wil. Bijzonder mooi was dit
gedeelte, waarin spr. den Madoerees als in
zichzelf denkend en sprekend over de Wes
tersclio vormen en het Christendom in
voerde.
De zendeling zag zich genoodzaakt con
tact te zoeken in het gewone leven van
den inlander, dingen vaak te doen, die
oogenschijnlijk met zending niets uit to
staan hadden, soms wel daarmee in strijd
konden worden geacht, 't Werd een Evan
gelieverkondiging vaak meer met de daad,
daarna pas met het woord. Zoo werd het
haast onbereikbaro bereikt; dat het volk
toch luisterde.
Aan de andere zijde liet spr. ook zien,
hoeveel zelfopoffering van den Madoeroes
vereischt wordt om Christen te worden.
Familieverband moet verloochend, ver
steend conservatisme gebroken door het
strenge toezicht van stamgenooten ont
worsteld om het Christendom, dat eerst
een volmaakte dwaasheid werd geacht,
aan te nemen.
Wanneer men daarbij voegt, dat ©r bij
den inlander geen gedachte over geestelijk
leven is, 't Christendom geacht wordt de
godsdienst der overheerschers en de zen
ding steeds te strijden heeft tegen georgani
seerde tegenwerking, dan gevoelt men met
welk een tact en geduld de arbeid moet
worden verricht.
De Westersche vormen, zelfs de gods
dienstige, moeten plaats maken voor die
van den inlander. Als straks de inlander
zelf Evangeliebodo zal worden, moet hun
leven thans „verchristelijkt" worden. Dat
gaat niet vlug, maar met geduld de vrucht
afwachten is beter dan er broeikaswerk
van te maken.
Een der hoorders stelde den spr. de
vraag, hoever dat geduld vooral ±en op
zichte van Doop en Avondmaal diende te
worden beoefend en hoever men wel kon
gaan met do aanpassing aan leven en den
ken der Madoereezen.
Met verwijzing naar Paulus' zendings
werk en wat we lezen van diens gedachten
over gehoor, geloof en Doop besloot de
heer S. met dit antwoord zijn hoogst be
langrijke voordracht.
De heer De Boer dankte den spreker,
hem verzekerende, dat de zending door
zulke voordrachten zeker een Btecds rui
mer plaats in ons Chr. Onderwijs zal ver
krijgen.
Hoewel over de opkomst niet te klagen
viel, hadden toch meerderen aanwezig
kunnen zijn. Zi& die wegbleven hebben
veel gemist.
De Kerkeraad der Ned. Herv. Gem.
alhier heeft gisteravond in de Pieterskerk
een bidstond doen houden met het oog op
den ernstigen toestand in het Roergebied.
Het kerkgebouw was overvol.
Als eerste spreker trad op D s. Bois-
s e v a i n, met als tekst de woorden van
Pilatus in Joh. 18:38 „Wat is waarheid H
Uitvoerig stond spr. stil bij de gebeur
tenissen der laatste jaren, waarin wij de
vruchten maaien van wat de geest der 19e
eeuw heeft gezaaid. Ten slotte wees spr.
op de dure roeping der christen-gemeente
van onzen tijd om tegenover de uiterlijko
flinkheden en brutale geweldspolitiek van
het imperialisme dezer eeuw te getuigen
van de waarheid, die aan haar is geopen
baard.
Na den tusschcnzang beklom Ds. G r o ot
Enzerink den kansel en sprak naar
aanleiding van Psalm 82, waarin staat
beschreven hoe God als de opperste rech
ter staat boven het onrecht der volkeren,
Achtereenvolgens behandelde spr. de vra
gen waarom en waartoe de fundamenten
der aarde wankelen.
Tenslotte deed spr. voorlezing van een
adres dat door den kerkeraad aan H. M.
de Koningin zal worden gericht, in ver
band met mogelijke stappen ter voorko
ming van meerdere wreedheden en ter be
vordering van een minder gewelddadig op
treden van de zijde der overwinnaars.
Tenslotte deed spr. een oproep aan de
zusters der gemeente, om bij de eerste
aanvrage gereed te staan zich aan te slui
ten bij een door alle vrouwen van Ne
derland te voeren actie, waaromtrent na
dere bijzonderheden in het „Predikbeur
tenblad" zullen worden bekend gemaakt.
Aan het einde werd gezongen het 2do
vors uit Psalm 72: „De bergen zullen vre
de dragen, de heuvels 't heilig recht
Heb was een indrukwekkende plechtig
heid.
De ambtsaanvaarding van prof. F. C.
Scheltema, die door ongesteldheid van
den hoogleeraar was uitgesteld, zal plaats
hebben op Woensdag 21 dezer. Prof.
Scheltema hoopt zijn inaugureel© rede uit
te spreken, 's middags om 2 uur ia het
groot auditorium van de Universiteit.
Naar wij vernemen zal de afd. Lei
den van „Patrimonium" op Maandag 26
Maart a.s., des avonds ten 8 ure, in het
gebouw op do Hooglandsche Kerkgracht
een huishoudelijke vergadering houden
ter bespreking van de plannen tot het
feestelijk herdenken van het 40-jaTig be
staan der vcreeniging.
Wanneer alle leden aan de uitnoodi-
ging gevolg geven, en hunne bijdragen in
die vergadering aanbieden, zal liet zeker
een schitterende jubileum-avond worden
DusAlle hens aan dek".
i— Het was ongetwijfeld goed gezien
van het plaatselijk comité tot steunver-
leening aan do noodlijdende kunstenaars,
om de te houden g raalcollec' ie te doen
gepaard gaan met het uitvoeren van
eenige producten der toonkunst, zoowel
van den stadhuisloren, als door het Koor
der aid. Leiden van de Mij. tot bevor
dering der toonkunst.
De pakkende, artistieke aankondigin
gen van het lied „De torens zingen" en
do artikelen in de pers, bleken doel te
hebben getroffen, want toen Zaterdag
middag te 2 ure het carrillon zijn meta
len stem deed hoor en en de toren aanving
te zingen, waren honderden rond de trap
pen van het stadhuis geschaard om te ge
nieten van wat de toonkunst bood.
En er kon worden genoten.
Ontroerend mooi werden de verschil
lende nummers gezongen en onwillekeu
rig werden de gedachten van het publiek
heengevoerd naar de kunstenaars, die
zoo droevig hebben te kampen met stof
fel ijken nood.
De jongedames, die de gaven inzamel
den, hadden dan ook een gemakkelijke
taak.
De opbrengst van de gehouden collec
te bedroeg ongevrer f 600.
Aan den stads-klokkenist en hot koor
met zijn dirigent, den heer Anton H.
Tierie, mag een woord van lof niet wor
den onthouden.
In de Stedelijke Werkinrichting zijn
opgenomen in do week van 1117 Maart
174 volwassen personen en 14 kinderen;
totaal 188.
SlRREfiLANO
De invoering van het Buurtverkeer.
Zooals we reeds eonigen tijd geleden
hebben medegedeeld, zal bij de Ned.
Spoorwegen met ingang van 1 April a.s.
een proef genomen worden met de invoe
ring van het buurtverkeer op verschillende
baanvakken.
We kunnen thans mededeelen, dat onder
deze nieuwe regeling oun. de navolgende
baanvakken vallen:
Van Leiden naar: Den Haag, Woerden
en terug.
Van Den Haag naar: Gouda, Schiedam
en terug.
Van Rotterdam D. P. naar: Hoek van
Holland, Bijswijk, Dordrecht en terug.
Van Rotterdam Maas naar: Gouda en
terug.
Van Utrecht naar: Amersfoort, Gouda,
Hilversum, Driebergen en terug.
Op deze trajecten zullen de meeste trei
nen voor het buurtverkeer worden open
gesteld, waarvan een afzonderlijke dienst
regeling zal verschijnen. Vermeld dient
hierbij, dat voor alle aan bovengenoemde
baanvakken liggende tusschenstationa ook
onderling het buurtverkeer wordt inge
voerd.
De prijzen voor deze ééndaagsche retour
biljetten zullen bedragen 10 cent per
K.M. voor de le klasse, 7i cent voor de
2e klasse en 5 cent voor de derde klasse.
Voor de gewone reizen heen cn terug
bedraagt de vrachtprijs per K.M. 13 cent
voor de le klasse, 9,75 cent voor de 2e
klasse en 61 cent voor do 3e klasse.
De Zomertijd.
Do regeering koestert, volgens de Tel.,
niet het voornemen een voorloopigen
maatregel tot invoering van den zomer
tijd, krachtens de thans nog geldende wet,
te nemen.
Dit zou dan in verband staan met het
feit, dat de Eerste Kamer nog een onder
zoek wil instellen voor dat zij beslist-
De Senoritas.
Zooals we onlangs hebben medegedeeld,
is geen overeenstemming bereikt tusschen
do betrokken gemeentebesturen en de
werknemersorganisaties in de sigarenindu-
strie over het loon, dat zou worden be
taald voor de uitvoering van de nieuwe
senoritas-order voor do Spaansche Regie.
De organisaties meenden, hangende de on
derhandelingen voor de nieuwe collectieve
arbeidsovereenkomst, niet het loon, dat ia
uitzicht werd gesteld te kunnen aanvaar
den, doch lieten doorschemeren, dat het
slechts een principieele kwestie gold en
zij zich niet tegen aanvaarding van het
werk zouden verzetten, als de overheid
het bij wijze van werkeloosheidsbestrijding
zou opleggen.
Dit is thans geschied en de uitvoering
van de order is verzekerd.
In het geheele land krijgen ongeveer
1200 sigarenmakers er weer werk door te
gen een loon van f C met kinderbijslag
per 1000 senoritas.
Na de verwerping van de Bioscoopwet.
Op initiatief van den burgemeester van
Maastricht heeft Vrijdagmiddag in over
leg met de burgemeesters van Heerlen en
Eindhoven een bijeenkomst plaats gehad,
om te komen tot een cent-rade filmkeuring
voor het Zuiden. „Centrum"
De débacle van „De Amsterdammer.'*
Men meldt aan de Tel., dat het „Comité
van Leeuwen de justitie heeft verzocht,
een onderzoek te willen instellen naar de
gedragingen van den vroegeren directeur
van „De Amsterdammer."
Tielsche lijsten Vrijheidsbond.
Indien de beslissing van Ged. Staten ten
aanzien van de Vrijheidsbondslijsten door
aanneming van het ontwerp-Boon niet on
gedaan gemaakt wordt, zullen de hooien
H. Kuyk, M. W. H. Verbrugh en n
Hoytcina hun zetel in de Prov. Si aten
niet weder bezetten." Zij werden re6p. ia
1910, 1921 en 1886 gekozen. De heer H.
Houtkoper behoudt eenige kans, daar hij
in de Statenkringcn Eist en Wijchen no.
1 staat.
TIJDELIJKE INVOERBEPERKING
VAN SCHOENWERK.
Aan de Memorie van Antwoord betref-»
fende he«t wetsontwerp, houdende tijdelijke
beperking van den invoer van schoenwerk
ontleenen we, dat do Minister niet ont
kent, dat het wetsontwerp inderdaad ia
strijd is met de thcorotisoh© beginselen, vaa
den absoluten vrijhandel, vermits het be
oogt een bepaalden tak van industrio tij
delijk te beschermen togen een doodenda
concurrentie. Dit wil evenwel niet zoggen,
dat de regeering daarmede van het steleed
zelf zou wenschen afstand te doen.
De indiening van ;t wetsontwerp geefb
daarvan alleminst blijk.
Vrijheid can handel behoort regel tfe
blijven. Slechts in bijzondere gevallen als
het onderhavige, is een tijdelijke belem
mering van den invoer te rechtvaardigen.
Het vorenstaande sluit niet in, dat vaa
een indiening van een overeenkomstig ont
werp ten behoeve van andere industrieën
nimmer siprake zou kunnen zijn. Indien
mocht blijken, dat in ©en anderen tak van
nijverheid de toestand van dien aard zon
worden, dat verarming van oen bopaalTle
streek er het gevolg van zou zijn en dus
ingrijpen van overheidswege mede tot be
houd van die industrie op gezonde basis
mogelijk en noodzakelijk zou zijn, zal da
Minister niet aarzelen, daartoe de noodiga
voorstellen te doen. Vooralsnog is hem
ovenwei de wenschelijkheid van een ver
der ingrijpen nog niet voldoende gebleken
Wait de mogelijkheid betreft van repres-
saille-maa/t regelen tegen land- en tuin
bouwproducten kan niet worden ver
wacht, dat dienaaiigaande een pertinents
voorspelling wordt gedaan.
Ofschoon het wetsontwerp reeds gerui-'
men tijd in het buitenland bekend is. is
van eenige voornemen in die richting nog
niets gebleken. Redelijkerwijs mag men
verwachten dat voor Nederland, dat eerst
nu in een zeer bijzonder geval hiertoe
FEUILLETON
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
En zoo gebeurde 't, dat onze zitkamer
't vreemdste gezicht opleverde, dat ze ooit
heeft gehad. Ja 't was geen wonder, dat, k
toen zij voor de tafel plaats nam en met
haai* eigen hand haar lieve daines-
haud, met ringen hem z'n kop thee
overreikte, mijn oude vader als op
schrok, alsof daar een ander dan juf
frouw March gezeten ware geweest.
Maar mevrouw Jessop ging met hem
praten, en vrouwenhater als hij was,
kon hij toch niet de bekoring van de
kleine doktersvrouw weerstaan. De dok
ter kwam ook, na de thee, en de oude
menschen waren spoedig in een gezellig
gesprek gewikkeld, terwijl zij weinig no
titie namen van ons drieën.
Juffrouw March zat bij een tafeltje
aan 't raam, in bewondering voor enkele
hyacinthen, welke mevrouw Jessop voor
ons had meegebracht. Zij waren prach
tig, in kleur en reuk heerlijk voor
iemand, die lang ziek geweest was. John
lag stil naar haar te kijken en ook naar
de bloemen.
„Wel", zei juffrouw March als in
zichzelf, terwijl zij do hyacinthen in or
de schikte „ze zijn erg mooi." Ik hoor
de John met een wonderlijke trillende
stem antwoorden: ,,'t Wordt al tedonker
om over de kleur te oordeelen, maar de
reuk is heerlijk, zelfs hier."
„Ik kan de tafel dichter bij je zetten."
„Dank u laat mij 't doen wilt u
gaan zitten. Geen van beiden sprak
maar ze zaten daar stil, terwijl de on
dergaand© zon haar laatste stralen over
hunne hoofden uitgoot.
,,'t Is vanavond nieuwe maan," merk
te juffrouw March op.
„Is 't dan ben ik juist een maand
ziek geweest. Want ik herinner me, dat
ik haar heb gezien door de hoornen, dien
avond toen
Hij zei niet welken avond en zij vroeg
't niet.
„Gij zult spoedig weer uitgaan, hoop
ik," zeide juffrouw March, want „Norton
Bury is zoo'n aardige stad."
John vroeg plotseling „Gaat u haar
verlaten?"
„Nog niet ik weet 't niet zeker -
misschien in 't geheel niet. Ik meen"
voegde zij er haastig aan toe, „dat, daar
ik onafhankelijk hen van mijn familie en
ik hen geheel heb opgegeven zou ik
maar liever geheel en al bij mevrouw
Jessop willen blijven.*'
„Zeker zeer natuurlijk", 'John sprak
na deze woorden eenigeq tijd niets.
„Ik hoop,'" zei Ursula, 't stilzwij
gen verbrokend, maar dan weer ophou
dend alsof zij bang was voor haar eigen
stem.
„Wat hoopt gij?"
„Dat lang voor deze nieuwe maan ver
dwijnt, ge weer sterk wezen zult."
„Dank u; ik hoop 't ook. Ik heb kracht
noodig, God weet 't," zuchtte hij zwaar.
„En gij zult hebben, wat gSj noodig
hebt, om uw werk te doen in de wereld.
Wees maar niet bezorgd."
„Ik ben niet bezorgd. Ik zal mijn las
ten dragen als andere menschen. Ieder
heeft zoo een onvermijdelijke last om te
dragen."
„Dat geloof ik ook."
En nu werd 't zoo snel donker in 't
vertrek, dat ik hen niet meer kon zien en
hun stemmen klonken als ver weg.
„Ik denk," zei John, „zoodra ik kan,
Norton Bury to verlaten en eenigen tijd
naar 't buitenland te gaan."
„Waarheen?"
„Naar Amerika, 't Is 't beste land
voor een jongmensch, die noch geld,
noch familie, noch positie niets heeft
behalve z'n eigen handen om zijn eigen
fortuin te bemachtigen zooals ik wil
doen, als ik kan."
Zij mompelde zoo iets dat „liij gelijk
had."
„Ik ben blij, dat u er zoo over denkt
in elk gewal, ik moet Engeland verla
ten. Ik heb redenen om zoo te doen."
„Wat voor redenen?"
Deze vraag scheen John te doen op
schrikken hij antwoordde niet dade
lijk.
„Als u wil, wil ik *t u zeggen, opdat,
zoo ik ooit mocht terug komen of in
dien ik in 't geheel niet zou terugkomen,
u, dio vriendelijk genoeg waart om mijn
vriendin te zijn, weten zult, dat ik niet
heengegaan ben uit jeugdige roekeloos
heid of omdat ik verandering wenschte."
Hij wachtte blijkbaar op eenig ant
woord maar 't kwam niet en hij ging
door:
„Ik ga heen, omdat mij een groot leed
is overkomen, dat ik, als ik hier blijf,
nooit te boven zal kunnen komen Ik
wensoh er niet door te grondo te gaan
ik wil liever, gelijk u zeide: „Mijn
werk in de wereld doen," gelijk oen man
betaamt. Niemand heeft 't recht tot zijn
Schepper te zeggen: „Mijn last is zwaar
der dan ik dragen kan.' Gelooft .gij ook
niet?"
„Ja."
„Gelooft gij niet, dat ik gelijk heb om
zoo een onafwendbaar kwaad te beschou
wen en 't zoo trachten te boven to ko
men?"
„Is 't onafwendbaar?"
„Ach," antwoordde John wild. „Vraag
mij dat niet zoo - u kan er niet over
oordeelen u weet 't niet. 't Is genoeg,
dat ik moet heengaan. Als ik blijf zal ik
mijzelf onwaardig worden cn onwaardig
vergeef me ik heb geen recht om
zoo te spreken maar gij hebt mij „vriend"
genoemd en ik zou wensohon, dat u al-<
toos als vriend aan mij zult blijven den-»
ken. Omdat omdat cn zijn stem
begaf hen. „God hebbo u lief en be
hoede u, waar ik ook heenga!"
„John, blijf."
't Was maar een zachte, zwakke roep
als die van een vogeltje. Maar hij hoor-*
de dat en gevoelde dat. In de stilte vaa
de duistcnis drong zij zich tegen hem
aan, als een jonge vogel tegen haar mam
netje en hij nam haar onder do hoede
van zijn liefde, voor eeuwig,
eensklaps tusschen hen in
wat de wereld ook zou zeggen voor den'ry
Hemel waren zij gelijken en zij ontving
even zooveel, als zij gaf.
ïdor do noeda
ig. Alles waa
u orde, want,
)r dettry
ntving
■J
(Wordt vervolgd)'
