Dagblad voor Leiden en Omstreken.
iieoiiiiEitiEirfsrays
In Leiden en buiten Leiden
waas* agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f 2.50
Per weck f 0.19
Franco per post per kwartaal ......f2.30
3de JAARGANG. - VRMDAG 2 MAART 1923 - No. 884
Bureau: Hooigracht 35 Leiden - Tei. int. 1278 - Postrekening 58936
AEJVERTENTlË-PttlJS
Gewone advertentiën per regel 22Ji cent, r
j Ingezonden Médëdeelingen, dubbel tarief»
gSBij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta-
'X<.ling - van ten hoogste 30 woorden, Vordert 1
'dagelijks geplaatst ad 50 cent.
Dit nummer bestaai uit twee
bladen.
Y De bioscoopwet verworpen.
Do Tweodo Kamer heeft gisteren het
•wetsontwerp tot bestrijding van de zede
lijke en maatschappelijke gevaren van
den bioscoop, met 46 tegen 41 stemmen
verworpen.
Deze beslising kwam niet geheel onver
wacht.
Bekend was dat de A. R. fractie na de
verwerping van een voorstel om aan de
Gemeenteraden de bevoegdheid te laten
eigen voorschriften omtrent de bioscoop
vast te stellen, weinig meer voor het ont-
En bekend was ook, dat de Christel.
Historische fractie na de verwerping van
bedoeld amendement een verergering van
het bioscoopkwaad duchtte.
De later ingevoerde verscherping van
de keuring voor onvolwassenen was blijk
baar oorzaak dat de A. R. fractie voor
zoover aanwezig, met het ontwerp ten
slotte meeging, terwijl de Christel. Histo
rische leden evenals Ds. Kersten zich
schaarden onder de tegenstemmers.
Deze beslissing opzichzelf is niet van
groote beteekenis.
Van veel meer beteekenis is het feit,
dat de samenwerking tusschen de recht-
sche groepen veel te wenschen overlaat
en dat bij voorstellen van principieelen
aard herhaaldelijk de stemmen van de
rechtsche leden elkaar neutraliseeren.
Wij hebben dat gezien bij de behande
ling van de artikelen, toen een deel van
de Katholieke fractie zich schaarde bij
de linkerzijde en nu weer hij de eind
stemming.
Het is duidelijk, dat op die wijze de po
sitie van het Kabinet bedenkelijk wordt
verzwakt.
Wil men parlementaire ongelukken
voorkomen, dan zal meer en beter con
tact tusschen de rechtsche fracties noo-
dig zijn.
V Leiders.
Wij hebben in liet vorig nummer aan
gedrongen op versterking van de Christe
lijke vakbeweging.
In de eerste plaats moeten principieele
overwegingen hiertoe leiden.
Majmen van Christelijke levensopvat
ting behooren in de moderne organisaties
niet thuis. Zij kunnen daar niet leven,
zonder hunne overtuiging geweld aan te
doen.
Maar ook overwegingen van practaschen
aard maken het ongewenscht dat onze
mannen zich voegen bij de moderne or
ganisaties.
Een zeer sterk sprekend bewijs vonden
we in het Grafisch Weekblad, het orgaan
van de A. N. T. B.
Gelijk men weet is het aan het gebrek
aan karakter hij de leiders van dezen
hond te danken, dat tal van typografen
hunne betrekking kwijt raakten, en dat de
bij dezen bond aangesloten gezellen thans
arbeiden zonder contract.
Dat is, het spreekt vanzelf, een zeer
ongewenschte toestand.
En in verband daarmede schrijft nu de
voorzitter van bedoelden hond:
„Tegen de mogelijkheid van teekenen
van het contract is de laatste weken
menig ingezonden stuk opgezonden. Er
kwamen echter ook betoogon ten gun
ste van wel aanvaarden der ongewijzig
de overeenkomst.
We hebben gemeend geen dezer inge
zonden stukken te moeten opnemen,
daar de kwestie van al of niét weder
deelnemen aan de Tariefsgemeenschap
eerst van beteekenis zou worden, wan
neer de mogelijkheid om de verbroken
samenwerking te herstellen, voor het
hoofdbestuur vaststond.
Natuurlijk zou dat lichaam Het stand
punt hebben kunnen innemen, dat on
der geen beding weder *n overeenkomst
kon worden aanvaard. Dit zou echter
in strijd zijn met hetgeen hem als mee
ning van de meerderheid der leden dui
delijk was geworden, n.l., dat geenszins
de nieuwe C. A. O. op pricipieele gronw
den was verworpen, docht alleen, om
dat de meerderheid in de veronderstel
ling leefde, dat de inhoud ervan nog
gewijzigd zou kunnen worden.
Het staat dan ook voor het hoofd
bestuur wel vast, dat een overgroot©
meerderheid der leden zich zal verkla
ren voor weder deelneming aan de Ta-*
riefsgemeenschap, wanneer dit op voor
onzen Bond eervolle wijze kan geschie-
den."
Is dat niet een treurig staaltje van het
gebrek aan leiding bij de moderne bon
den?
Het hoofdbestuur aldus de voorzitter
zou tegen een overeenkomst kunnen
zijn maardat zou in strijd kunnen
zijn met wat de meerderheid der leden
.wenscht.
M.a.w. het hoofdbestuur lioudt er geen
eigen meening op na, laat die althans
niet gelden, maar sluit zich als gehoor
zame dienaren aan, hij wat de meerder
heid van den bond die hen bezoldigt,
.Wenscht.
Inplaats van leiding te geven laat
men zich leiden door de meeerderheid,
die op zijn beurt vaak weer geleid wordt,
door onverantwoordelijke elementen.
Op die wijze wordt de vakbeweging
een gevaar, zoowel voor de maatschappij
als voor de leden.
En daarom is het noodzakelijk, dat de
Christelijke vakbeweging versterkt wordt,
waar aan het hoofd staan mannen, die
krachtens hun beginsel ook neen dur
ven zeggen als het moet.
Wij hebben vooral in deze troebele tij
den leiders noodig.
Het vorstelijk Zweedsch bezoek.
Het is, zegt de Standaard, voor de
eerste maal tijdens zijn regeering, die in
1907 een aanvang nam, dat Koning
Gustaaf V van Zweden een bezoek aan
ons land brengt; en heel de natie zal on
getwijfeld op hoogen prijs stellen de
sympathie en welwiïlenheid te onswaart,
die er uit dit Koninklijk bezoek spreekt.
We weten wel, dat we hierin ook en
allereerst een contra-beleefdheid hebben
te zien na de Noorsche reis van onze
Yorstin ten vorigen jare, maar ook zoo
verheugen we er ons in, dat Koning
Gustaaf de eerste de beste gelegenheid
aangreep om te toonen, hoe ook hij be
dacht is op het sterken van den vriend
schapsband tusschen heide volken, die in
hun karaktereigenschappen en voorts in
hun historie en politieken ontwikkelings
gang zooveel trekken van overeenkomst
vertoonen.
Van een zeer hartelijke ontvangst in de
drie grootste steden onzes lands, die Ko
ning Gustaaf met zijn bezoek vereert, kan
de Zweedsche monarch zich verzekerd
houden.
Er is in dezen Vorst ook persoonlijk
zooveel dat ons toespreekt: zijn eenvoud,
zijn constitutioneelen zin, zijn wijs staat
kundig beleid in de ernstige crisis, waar
voor de wereldoorlog ook Zweden plaatste
en laatst niet minst in de liefde voor zijn
land, die al zijn daden heheerscht.
Historisch en dynastiek heeft Neder
land banden aan Zweden.
Koning Gustaaf is door wijlen zijn
moeder een volle neef van onze Konin
gin-Moeder, en de geschiedenis verhaalt
ons hoe we, ja, ook wel in strijd met de
wapenen tegen Zweden gewikkeld ge
weest zijn, maar. niet minder hoe in de
zelfde bloeiperiode van beide landen, Ne
derlandsche kooplieden nauwe betrekkin
gen met Stockholm onderhielden, tot eco
nomisch profijt van beide partijen.
Daar was en is nog geestelijke, politie
ke en economische relatie, die tot inniger
waardeering en wederzijdsch sympathie-
betoon leiden kan.
Daaraan heeft vooral onze tójd behoef
te, nu het verdeel en heersch, iu hun ja
gen naar macht en gewin, door groote en
kleine mogendheden op vaak zoo stuiten
de wijs wordt toegepast.
En daarom verheugen we ons zoo in
de komst van Zwedens Vorst op onze
erve, die van heel andere intentiën ge
tuigt, en roepen hem een oprecht ge
meend welkom toe."
STAPSMEUWS
Tijdelijk weihouder.
In verband met de ongesteldheid van
den heer ,Bots, stellen B. en W. aan den
Gemeenteraad voor in de eerstvolgende
vergadering over te gaan tot de benoeming
van een tijdelijk wethouder.
Kerkidealisme en Levenspractijk.
Dr. Haitjema begon gisteravond zijn
laats ten voordracht met een bekentenis
af te leggen.
Hdj heeft n.l. steeds op Platonische wij
ze van ideeën gesproken. En geloofsidea*-
listen moeten afdalen tot de vlakten van
het leven, waar ze soms pijnlijke ervarin-
gen op doen. Plato raakte aan de waar
heid met zijn ideeënleer. De band tus
schen idee en werkelijkheid bij geloofs
zaken is inniger, 't Is niet genoeg te zeg
gen, te gelooven in de waarheid van de
Kerkidee. Spr. noemt de verhouding tus
schen idee en practijk een paradoxale,
Pla.to teekent haar als een redelijke.
Eerst wil Spr. nog eens een verdedi
ging geven van zijn methode. Velen noe
men het een ijdel pogen, de middenweg te
kiezen, waarbij het gevaar van uitglijden
te linker of te rechter zijde zoo groot is.
En dan voert men aan bewijzen uit prac
tijk en historie:
Sehastiaan Franck', en Kardinaal New
man. Voor Dr. H. zijn zij beiden een
waarschuwend voorbeeld.
Bij een onderwerp als bovenstaand wil
Spr. vooral aandacht vragen voor de
practijk van het leven. En dan komen
vragen als deze naar voren: „Welke Kerk
vorm verdient de voorkeur? Over welke
kerk Heeft men het, als men een synthese
zoekt van de onzichtbare en de zichtbare
kerk? Do Hervormde Kerk en de kerken
der Afscheiding en Doleantie staan op den
bodem der belijdenis, zijn dus geroepen
de Kerks-, Ambts- en sacramentsidee tot
openbaring te brengen. Hoe zit dat dar?.
Op tweeërlei wijze kan men zich te
genover dergel. vragen stellen. Ten eer
ste: De ideale Kerk stellen tegenover de
kerken van do werkelijkheid. De ware
kerk is dan identiek met do onzichtbare,.
Spr. citeert de Sav. Lobman, als karakter
van dit uiterste. De zichtbare kerk is dan
't onmisbaar eteigerwerk. Aan het insti-,
tutair kekleven ontroofd men den adel
brief van de kerkidee.
Bij een ander uiterste helt het ideaal
over naar de zichtbaarheid; van hen gaat
uit eisck tot reformatie van het instit.
kerk. leven. De tegenwoordige Ghr. Geref.
Kerk wil vereeniging van alle Gerefor-*
meerden in Nederland binnen haar mu
ren: zij is de wettige openharing van het
lichaam van Christus. Daartegenover
leeren vele Confessioneele Hervormden
dat er numeriek slechts één openbaring
van het lichaam van Christus is: de Ned.
Hervormde Kerk (beginsel-program der
H. G. S.)
De eerste groep antwoordt dus op de
gestelde vraag, dat er niet een kerk is, die
de voorkeur verdient, terwijl de andere
volhoudt, dat er maar één is (de Ghr. Ge
ref. of de Ned. Herv;)
De zuivere Calvinist gaat niet in op de
ze vraag. En wordt hij gedwongen te ant
woorden, dan antwoordt hij met: „En
en. Noch noch!" Voor de stoute bewe
ring, dat er maar een kerk (numeriek)
zou zijn, biedt de H. Schrift, en ook de N.
G. B. geen bewijs. Die eenheid is catego
risch.
Een internationale Geref. Prot. wereld
kerk dan? Deze idee is na de reformatie
al spoedig losgelaten. Ook landgrenzen
zijn willekeurig en wisselvallig. Nooit
mag echter de spanning wijken uit het
levend geloof ook in de eene, heilige, al-
gemeene, Christel. Kerk.
Maar brengt dit alles ons wel een stap
verder? Welk ander resultaat bereikt
men dan dit, dat we hangen aan het
koord van de Paradox, zwevend hoven
twee afgronden? 't Leven dwingt tot kie
zen.
Spr. vraagt, welke bedoeling voorzit hij
een dergel. vraag. Is het om te discus
sieeren? Dan kiest hij op dezen twee
sprong 't pad der waarheid, dat recht
naar boven gaat. Dat jiad is er, en hot
uitzicht erop heeft Spr. geopend.
Of is het een practiscke levensvraag:
Waar moet ik me bij-voegen? Ook dan
is aan een keus niet te ontkomen, maar
men moet op den beganen grond blijven;
niet de hoogte in. 't Paedagogisch ele
ment noopt Spr. dan te zeggen: Kies die
kerk, waar ge door geboorte en opvoeding
de meeste band mee gevoelt, en zie dan
door de schemering heen de ware Kerk
idee te ontwaren. Of voegt u bij die groep
wellce u 't meest sympathiek is In de ge
noemde groepen is de verhouding tus
schen idee en practijk paradoxaal. De
ideeën moeten den mensch bezielen tot
aanhoudende reformatie.
In het „Hervormde Genootschap" is die
tegenstelling al bijzonder scherp. Zie
Slechts naar de enorm-groote afstand tus
schen Kerk-idee en Kerkpractijk, ambts
idee én ambtspractijk, sacraments-idee
een sacraments-practijk. Dr. H. ziet hier
een heerlijke roeping voor de ware idea
listen in dat genootschap to blijven. Ze-
ker! de organisatie van 1816 zet een dom
per op alle idealisme. Maar de abnorma
le positie der Herv. Kerk wettigt het uit
treden niet.
Dr. Haitjema betuigt in kernachtige be
woordingen zijn aanhankelijkheid aan
de „Groote Kerk", waarmee hij natuur
lijk niet zeggen wil, dat zij de eenig wa
re Kerk is. Het voornaamste euvel is vol
gens hem de onnatuurlijke gedeeldheid.
Tegenover elkaar staan de 16e eeuwsche
Calvinistische ideeën en de 20-eeuwsche
moderne practijk. De groote oorzaak van
vervreemding is de onverstaanbare taal
van het Kerkidealisme.
De religieuze mensch van tegenwoordig
is niet anti-kerkelijk, en hij zou aan de
Geref. Prot. Kerk ook wel een plaats toe
kennen, maar men begrijpt haar niet. De
geheele houw der Galv. belijdenis vraagt'
om herziening in de taal van dezen tijd,
aanspassend bij te-genw. toestanden.
Er moet wel een geweldige afstand zijn
tusschen den modernen mensch en de
Calv. ideeën, want zoo ergens, dan is hij
geneigd op religieus terrein oude vormen
te waardeeren. Dezen afstand te verklei
nen wenscht Spr. Zijn werk blijft 'n indi
vidueel stukwerk, zoolang het Geref.
Kerk. leven niet meewerkt. Dat kan ook
niet, zoolang de verdeeldheid blijft. God
brenge uit deernis met den modernen
mensch in liet Geref. Kerkel. leven de
noodige reorganisatie en reformatie!
Gereformeerde Bond.
Voor de afdeeling Leiden van genoem
den bond trad gisteravond op Ds. J. Se-:
verijn uit Dordrecht.
De spreker ging bij zijn rede uit
van het tekstwoord in Johannes 15:1, en
bepaalde de aandacht zijner hoorders
achtereenvolgens bij: 1. De Ware Wijn
stok. 2. De arbeid van den Hemolschcn
Landman. 3. de vruchten van den .Wijn
stok.
Het is van groot belang, zegt spr., cTat
we letten op het verhand waarin de Hee-
re dit woord heeft gesproken, n.l. in ver
band met de aanstaande scheiding van
Zijn discipelen, voorzoover het vleesch
betreft, doch nadat vooraf de groote strijd
zou zijn gestreden, met de daaraan ver
honden verzoekingen, waarbij ook Jezus
het ondervond; dat het vleesch zwak is.
Ook Hij heeft het doorleefd wat het
zeggen wil om tegen het vleesch te strij
den, evenals de zondaar dit ondervindt.
Bij het lezen van deze geschiedenis
worden wij ingevoerd in de leerschool,
waarin Christus zijn discipelen brengt,
en waarhij Hij hen onderricht omtrent
den toekomst der Kerk in de volgende
eeuwen, om ten slotte die Kerk aan den
Vader op te dragen in het gebed.
De Kerk, het lichaam van Christus, ge
heiligd, verheerlijkt in Hem, en bekleed
met de door Hem verworven gerechtig
heid.
Die Kerk is de geestelijke tempel, is
het geslacht in welks hart de Heere wo
ning maakt door Zijn Geest.
In den loop der eeuwen, reeds van het
paradijs af, heeft de H. Geest aan den
opbouw van die Kerk gewerkt, om haar
eenmaal in heerlijkheid te volmaken.
Bij dit werk van den H. Geest, als ge
volg van de uitverkiezende genade Gods
moeten we rekening houden men den lijn
der geslachten.
God is een God der geslachten, hoewel
we daarom nog niet kunnen of mogen
nagaan wie uitverkoren zijn, want gena
de in geen erfgoed.
De eenheid van het lichaam van Chris
tus wordt, ook be teekend in het teeken
des Avondmaals; in het teeken van den
wijnstok.
Behalve den waren wijnstok is er nog
een, dat is de eerste Adam.
De tweede Adam echter is de Ware
Wijnstok, die zich aldus stelt tot een
wortel van Zijn gansche Kerk.
De Hemelsche Landman wordt ons
voorgesteld als snoeiende den wijnstok.
Dat moet dus de oude wijnstok zijn.
waarin nieuw leven is uitgestort door den
komst van Christus in het vleesch.
Er bestaat in dien wijnstok dus een in
nerlijk verbond, waarop ook het Verbond
■wijst.
Toch, zegt spr., mogen wij daar geen
verbondsleer van gaan maken; de toepas
sing daarvan is voor ons verborgen.
Wij kunnen zelf nooit een zuivere Kerk
maken, door de. vruchtbare ranken van
de onvruchtbare te scheiden.
Wat we hebben, dat is onze belijdenis
aan de hand waarvan we kunnen nagaan
hoe de Kerk moet zijn geïnstitueerd. Voor
de uitwendige kerk hebben we ons te
houden aan de belijdenis als de kern van
de eenigheid des geloofs.
Voor zoover ge met die belijdenis niet
in strijd zijt, zegt spr., heb ik u als broe
ders te ontvangen, dat is Calvinistisch.
Maar dan moet ook de Kerk zich aan die
lijnen houden.
Wat we nu zien, is dat een Kerk die ge
trouw aan haar belijdenis wenscht te
zijn, verdrukt wordt door een onwettige
macht, zooals de Ned. Herv. Kerk die
over zich ziet gesteld.
Er moet weer komen een kerkelijk ge
meenschapsleven des geloofs, want de
vruchtbare ranken staan niet los van el
kander, maar in organisch verband, ge
plant in den stam Jezus Christus.
Men zegt wel eens: „och dat komt er
minder op aan, als ik persoonlijk den
Heere slechts kén."
Dat is echter niet juist, zegt spr., het
gaat er in de eerste plaats om of God tot
Zijn eer komt.
Het werk der Geestes is niet zoo indi
vidueel als velen het ziich voorstellen.
In de wedergeboorte is de mensch van
de vergeving zijner zonder verzekerd; dat
weet hij wel niet, maar dat is zoo.
Maar daar mogen we niet blijven staan,
want behalve die vergeving is meer noo
dig, n.l. de vernieuwing des harten; het
groeien in den wijnstok.
En nu ervaren wij steeds het snoeien
van den landman, die ons, de ranken, rei-;
nigt.
Dat is de strijd des geloofs.
Dikwijls gaat het snoeien zóóver, dat
we twijfelen of er nog wel leven is, hoe
wel de pijn van het snoeien juist een toe
ken van leven is.
Zoolang de Hemelsche Landman aan
ons arbeidt in het werk der heiligmaking
in ons en door ons aan het kerkelijk le
ven, is er hoop, want Hij laat niet varen
do werken Zijner handen.
De opkomst was tamelijk goed,
-
Gemeenteraadsverkiezing.
De A. R. Kiesvereeniging „Nederland
en Oranje" zal a.s. Donderdag vergade
ren voor het stellen van candidaten voor
den Gemeenteraad.
De Bazar voor de Chr. Bewaarschool.
Éénmaal, andermaal derde maal".
Anders werd gisteravond niet gehoord.
Met groote animo werd er geboden op
de resteerendo voorwerpen en goede
prijzen werden er als regel besteed. Doch
het „eenmaal, andermaal, derde maal"-
was ook van toepassing "op het verloop
der Bazar. Met het einde van den derden
dag behoorde de Bewaarschool-Bazar
weer tot het verleden.
Aan het slot van den avond werden de
door Mevr. De Gijselaar-Viruly verzegel
de enveloppen met den naam dor verlote
pop en de verjaardag der andere pop, ge
opend. De naam van de ééne pop bl ek
„Margaretha" te zijn. Driemaal werd de-
ze naam geraden.
De geboortedatum van het andere
„wicht" - 6 September - werd door
niemand geraden, weswegen deze pop
bij opbod werd verkocht en f4,75 op^
bracht.
Over de financieele resultaten van den
geheelen bazar valt uit den aard der
zaak nog niets te zeggen. Wat wel vast
staat is, dat het bezoek zéér druk was.
Ruim twéé duizend toegangskaar-
ten werden verkocht.
Met een „tot weerziens" *erd de bazar
door den voorzitter der vereeniging, den
heer T. S. Goslinga, gesloten.
Een knap advocaat.
Onder dit opschrift lezen we in H e t
Volk:
Op 't laatste moment werd te Leiden bij
de kandidaatstelling voor de Prov. Sta- j
ten nog de lijst van den Vrijheidsbond
ingediend door mr. van Krimpen.
Hoe dat zoo kwam? Wel, deze heer j
diende eerst een lijst in, waarop op do
plaats der kandidaten, de namen der
kandidaatstellers voorkwam en omge-
keerd, op de plaats van de handte&kenin- j
gen der kandidaatstellers waren de na-:
men der kandidaten geplaatst.
Natuurlijk moest hals over ,kop een.
nieuwe lijst gemaakt worden, maar de 25
handteekeningen konden niet verkregen
worden, waarom deze advokaat zijn lijst v
indiende, alleen onderteekend met zijn i
eigen naam. De burgemeester heeft nu 5>
dagen gegeven ter verzameling der be-ï
nooddgdo handteekeningen. ,.t
Een knap advocaat!
Door „De Middaghoogte" wordt op
Dinsdag 13 Maart a.s. een openbare ver
gadering gehouden in de Stadsgehoor
zaal, waarin Dr. A. H. de Hartog
van Amsterdam hoopt op te treden met
het onderwerp: Godsdienst en Zieleleven.
Gistermiddag Omstreeks 5. uur liad
op de Haarlemmerstraat een droevig on-
geval plaats.
Een wielrijder, Jan Derogee genaamd, f
reed ter hoogte van de Mon Père-kcrk,
zich vasthoudenden aan een auto. Op het ls
moment dat hij die wilde loslaten, kwam
zijn voorwiel met het voertuig in aanra- -f
king, waardoor hij kwam te vallen en
door het achterwiel van den zwaren auto
werd overreden. Deerlijk gekwetst is hij
per auto van den Eersten Hulpdienst
naar het Acad. Ziekenhuis, en vandaar
naar het Diaconessenliuis overgebracht,
waar hij is opgenomen. Zijn toestand i
werd zeer ernstig geacht.
Volgens ooggetuige treft den bestuur-* j
der van den auto geen schuld. t
Een vreemdeling, verklarend Cana-
dees le zijn, en te heeten Parkington of f
Parktington, schijnt er de laatste dagen i
werk van te maken verschillende Engel-
sche en Nederlandsche families alhier te
bezoeken, voorgevende geld in te zamelen i
om terug te kunnen keeren naar Canada
of wel hier werk te zoeken.
Men houdt hem voor eeu oplichter en j
vreest, dat hij zal voortgaan met deze i
practijken, ten einde in zijn onderhoud'
te kunnen voorzien. Vermoedelijk is hij
zonder middelen van bestaan.-
Zijn signalement luidt als volgt: oud
pl.m. 29 jaar, ongeveer 1.78 M. lang,
flink postuur, donker haar, zonder baard
of kuevel, donkere oogen, bruinachtige j
gelaatskleur; gekleed in donkergrijze j
overjas en lichten vilten hoed, draagt
overhemd met zwarte moesjes en soort- I
gelijke boord; spreekt Engelsch met Ame-
rikaansch accent. Hij vertoonde zich
achtereenvolgens te Rotterdam, Den
Haag en Leiden.
Nammis het Centraal bureau voor
Maatscliai^tplijk Hulpbetoon (Bureau I
van den Armenraad) gevestigd te Am-
sterdam, waarschuwt de Commissaris j
van Politie alhier tegen zekeren Postma, j
die bezig is in liet geheele land kwitan-^
ties (o.a. per post) te innen voor zijn J
zoogenaamde „Werkverschaffing en On- j
der steuning aan Blinden en andere Hulp- J
behoevenden, Celebesstraat 2 le Amster- 1
danm." Het is gebleken, dat hij de door
hem verkregen gelden grootendeels ten
eigen bate aanwendt.
-Mej. E. M. Th. J. Fleerkamp alhier j
is geslaagd voor het examen Nuttige 1
Handwerken.
Bij K. B. is de heer D. A. D o y e r
benoemd tot bewaarder van de hypothe-1
ken, het kadaster en de scheepsbewijzen
to Arnhem.
üijliSEMLftffllO
De Zakelijke Bedrijfsbelasting.
Vanwege het Verbond van Nederland-.^
sche Fahrikautenvereengingen wordt o.m.
medegedeeld:
Nadat do pogingen die het Verhond j
van Nederlandsche Fabrikantenvcreeni-
gingen in 1920 gedaan liad om de aan- "A
vaarding der zakelijke bedrijfsbelasting
