felffiëttÉCflWilt
Tweede Blad
Zatarcag 3 Februari S923
WIJSHEID.
Maar tot den mpnsch heeft Hij
gezegd: Zie, de vreoze dos Hoeren
is. do wijsheid....
Joh, 23 28.
De ruensch zoekt naar geluk. Dat is
hem ingeschapen. Dat deed hij en dat
blijft hij doen.
Geluk is overeenkomst van toestand en
behoefte een veel begeerde harmonie,
waarnaar met alle kracht gestreefd
wordt, met lust, met drift, met hartstocht.
Hoo stormt om geluk te bomachtigen
.een bonte menigte de hoogten op van
rijkdom, aanzien, macht of kennis.
Elk zoekt geluk in 't troffen van eenig
doel, meer nabij of vèraf.
Maar wie, die doel of ideaal bereikte
ivertuigt hij ons er van, dat hij nu geluk
kig is? Succes kan, zonder meer, do be
hoefte des menschen niet dekken. Geld of
aanzien, macht of kennis bovredigon bet
hart nigt. En daar> waar geluk word ge
zocht of verwacht, ontmoet men iets
gunsch anders, en staat men dikwijls
oog in oog met sombere désillusie.
ijc jacht naar geluk brengt geen heil
en doot niet vinden wat men zoekt, ten
zij men vermoedt wat het hart slechts
bevredigt en eenig begrip van waarach
tig geluk heeft.
Hij, die op eigen weg, zooals het hem
gevalt, geluk zoekt, is een dwaas, die
jicht wil en bij eiken tred al meer het
donker ingaat.
De mensch leert* geen waar geluk ken
nen, als God hem die kennis niet mee
deelt.
Wanneer iets yan de wijsheid Gods in
•t hart des menschen vaart, ziet hij, bij
Hooger licht, wat werkelijk gelukkig
snaait t. De kern yan wijsheid is weten.
Maar wijsheid, in den rechten zin des
ivoords, omdat een wetenschap van Hoo
ger prde. Die wetenschap is resultaat van
:L Onderwijs des Heeren. Hij geeft dat
door Zjja Woord en Geest en doet 't den
anensch diep yerstaan, wat wezenlijk
geluk is.
De mensch heeft behoefte aan vrede
en rust. De zekerheid der genade Gods
over hem, gèèft zijn hart dien vrede en
■die rust. Dus is genade de bron van ge
luk, het onderpand dier harmonie, waar
naar de wereld, hunkert, maar die zij niet
ervaart
Wie wys is weet, weet al, wat noodig
is te weten, weet, wat men weten moet
om vredig te leven en zalig te sterven:
hij weet, hoe groot zijn zonde en ellende
h'óé'hij daarvan verlost wordt en hoe
hij voor zijn redding den Heere danken
moet
Wie door God onderwezen wordt en
de eeuwige dingen leert kennen is niet
terstond een wijze. Hij staat niet stil,
maar vaart al voort en komt, door van
inzicht tot inzicht te gaan en Licht over
licht te ontvangen, tot een vaste en gron-
kennis van aardsche en hemelsche
diogen, van Goddelijke en monschelijke
7,aken; hij wordt al meer bekwaamd om
Gode te behagen en in geloof en leven
rich wèl (naar eisch) te schikken.
De Heere gaf aan Salomo bij wijsheid
een verstandig hart, om hem in staat te
stellen het recht gebruik der wijsheid,
aan die groote gave Gods reeds hoog
relief te geven. En zien wij dat niet heer-
'ijk reeds in 's konings eerste recht
spraak?
En-treft ons ook bij Jozef niet de sa-
■iiengang, de éénheid van die twee, van
Vijsheid en verstand, als hij den koning
flpepa, Egypte'S Pharao (na eerst ver
klaard te hebben, wat deze had ge-
itrooiP.d) ten slotte nog dep raad geeft:
too zie nu Pharao naar een verstandigen
m wijzen man, en zette hem over het
"and van Egypte?
En was niet de zonnige glimlach, waar
mee de Egyptische vorst het advies van
wen Hebrecr aanhoorde, als een eere-sa-
!aut aan de schoonheid van het duo,- dat
fcijsheid en verstand in Jozefs ziele
!fc»ng?
Camphuys zegt in zijn „Maysclie Mor-
•.enstondt":
Ach, waren alle menschen wijs
En deden daar bij wel!
Hij zag dus in, dat, naar het Woord,
de samengang van wijsheid en verstand
noodzakelijkis. Nochtans ontbreekt" zij
vaak, die wondere samengang. Of zien
wij niet bij Eli, dat hij, hoewel de Heere
hem met wijsheid had begiftigd, toch
geen verstandig hart had. Daardoor v/as
hij dus niet in staat tot recht gebruik
dier wijsheid. En kan het daaruit niet
verklaard, dat hij zijn beide zonon, die
zich zoozeer misdroegen, niet zuur hoeft
aangezien?
Gampliuysen laat nog volgen, als hij
zijn verzuchting geslaakt hoeft:
De Aard' waar haar een Paradijs
en zingt daarmee den hoogsten lof der
éénheid van die twee, die beide gaven
Gods, van wijsheid en verstand.
De wijsheid van den Heere zélf is
hoog en onwaardeerbaar en nergens dan
hij God.
Zij is verborgen voor den mensch, zoo
dat hij de reden der oordoelen Gods niet
kent en niet doorgrondt.
Ook. ia hem Gods verstand, zijn wete%.
schap te hoog, zoodat hij er niet bij kan.
Bij God gaap wijsheid en verstand te
zamen op een wijze, die boven onzen lof
is en boven ons begrip. De donder van
zijn mogendheid wordt door niet één ver
staan.
Maar toch wij zien iets als een
glimp der wijsheid van den Heere, die
yoor ons, stervelingen, als een omwolkte
zon is. Er schiet nochtans oen straal van
licht door dezedonkerheid, hij 't lezen
van dat woord uif Jol) (een woord, dat
zich herhaalt in 't Woord): De vreeze
des Heeren is de wijsheid en van het
kwade te wijken is het verstand.
ELIM.
Doe met mij naar Uw behagen,
Dring mijn nachten en mijn dagen
Tot een grondloos duister saam.
Of spreid Gij mijn leven open,
Lichtend van een durend hopen
Op den blijde Jezus-naam.
Want Gij wilt Uw kind'ren. leiden
De één door dageliks verblijden,
De énder door het donker voort
Maar Gij blijft toch in hun midden,
En Gij blijft toch voor hen bidden,
En vertroost hen met Uw woord.
Brood voor hongerende zielen,
Kracht voor hen, die veelmaal* vielen,
Gever voor de dervenden;
Troost voor tot de dood bedroefden,
Ondersteuner der beproefden,
Leven voor dc stervenden f
't Aards geluk verliest zijn toover,
*k Geef mijn leren aan U over.
Neem het't is ran mij niet meer.
'k Ben Uw kind Gij zijt mijn Vader,
Smart brengt mij alleen maar nader
Tot de vreugd, die ik begeer.
GERAERT VAN SUYLESTEIJN.
KEWK Ol SCHOOL
NED. HEEY. KERK.
Beroepen. Te Zwammerdara (toez.):
ï'li. j. 'H. Steenbeek te Le;dsc.:endar.i: te
Me|'pc!: G. B. "Westenburg ie Beverwijk;
te 7ebï W. J. van Lokhor r, te Renuekom
to Oiid4* Tonge: 3. H. v. d. Wal te Papen-
dïechi,
Aa hg on o men. Naar Bergentheim
(toez.): N. A. C. Slotemakor de Bruine,
cand. te Utrecht.
Bedankt. Voor Staphorst: J. Kievit
te Lanteren; voor Montfoort: T. Lekker-
'kerker te Delft.
GEREF. KERKEN.
Twee Val. Te Middelburg: L. J. C.
Kreijt Jr., te Dieren en T. L. Kroes te
Workum.
Beroepen. Te San werd: D. v. d.
Heulen te Reitsum; lë Oudega: S. de
Vries „te Ambt-VoHonhoven; te Purmerend:
J. |l. Sillevis Smitt,' cand. 'te Amsterdam.
Bedankt. Voor T wij zei: J. dc Koning
te Vries (Dr.)
OHE. GEREF. KERK.
B e roepen. To BarendrochtJ. D.
Barth te Werkendam.
Classicale Zendingsactie.
Op uitnoodiging van het Zendingsburoau
te Oegstgcost zijn gisteren te Utrecht do
afgevaardigdenvan classicaio zendings-
comniissios en vereenigingen samengekomen
om te sproken over den band tusschea
in de le
dematen, spier
pijn, rheumatiscbe
is^J':'»p zenuvspijtten, ischias,
spit, stijve nek, rheu-
matiek, verdw^ntjver-
rassend snel indien.
Gij U iaat wrijven
met den beroemden p Sf\
I KLOOSTER BALSEM
de ware uitkomst voor
onderen van dagen.
Geneest bovendien
woeden, ntislag
k winterhanden,
t aambeien.
Overal /C-SO, 1.60. 3.-
EUcht oazchandteekenïngi
L. I. AKKER. Rotterdam
kerk en zending en over de wijze, waarop
in de behoeften van den zend in gsa rbeid
kan worden voorzien.
Ds. B, J. 0. liijndors van Botterdam
werd tot voorzitter aangewezen. Er bleken
18 classes vertegenwoordigd.
In dc discussie zette Dr. Gunning in
bicede lijnen het standpunt der zendings-
lcidnrs uiteen. Hij constateert, dat de zen
ding dc taak der kerk is. Hij wenscht
kerkelijke organisatie, maar niet gede
centraliseerd als die van de Geref. Ker
ken.
Als ideaal staat hem voor den geest de
kerkelijke organisatie in Schotland. In
welk tempo naderen wij dit dool? Hoo be
reiken wij het?
De gevaren en bezwaren moeten onder
oogen worden gezien. Er zijn commissies,
die op zoodanige wijze gaan optreden, dat
aan het organisme der zending schade
wordt toegebracht, en, eenheid van het
werk zou kunnen worden verbroken als
dit doorging. Hoe ontkomt men daaraan?
De kerk moet over de bestaande corpo
raties een dak bouwen en allen zendings-
arbeid onder haar bescherming nemen. De
classicale commissie moet op de hoogte
zijn yan alles, wat er voor zending binnen
haar ressort gedaan wordt.
Spr. dringt sterk aan op.de benoeming
van een commissie, die bij de kerkelijko
organen voorstellen ter tafel zal hebben
te brengen, die kunnen leiden tot een or-
ganisehen band tusschen kerk en zending.
Besloten werd een commissie te benoe
men. Tot leden werden gekozen Ds. G. H.
Wagenaar, Rotterdam; Mr. Dr. C. F.
«Schoch, Amsterdam; Ds. P. J. Steinz,
Goes; Ds. Jukema, Rïnsnnageest en Ds. P.
Heimens Visser, Velp, benevens oen lid
der directie. De commissie zal aan do clas
sicale commissies een werkprogram voor-
1 eggen en over drie maanden een nieuwo
vergadering beleggen.
Gesproken wordt nog over het karakter
van verschillend© classicale acties, maar
men laat dit vraagstuk voorloopig rusten
en wil zich aansluiten bij bepaalde toe
standen.
Hèimens Visser, Velp, beneven seen lid
aan dc orde de vraag, of de classicale
commissies haar bïjdrageh. in 1923 en 192-1
kunnen vermeerderen met 50 of 100 om
beter in de behoeften van het werk 'te
voorzien. Er werd een overzicht gegeven
van do vermoedelijke financieele uitkomst
van 1922. x\an dc kerkeraden zal dezer da
gen oen circulaire worden gez 'rr waar
in op don stand van zaken zal worden ge
wezen.
Besproken werd hoe men op dc beste
wijze tot vermeerdering van inkomsten
zal kunnen komen.
Bezuirngingsnootfes.
„De Schooi met den Bijbel" brengt o.
m. de volgende bezuinigingsnootjes ter
tafel:
lo. Tot voorzitter der Commissie
voor do examens Fraaie handwerken, dio
in Amsterdam worden afgenomen, is be
noemd de inspecteur uit Roermond, 't
Kost toch niets! en adat gaat boven be
zuiniging. In Amsterdam werden als
deskundigen benoemd o.a. dames uit Rot
terdam, Groningen en Breda. Indien de
indruk van bezuiniging nog wat sterker
gewenscht wordt, verdient het aanbeve
ling, de leden nog wat verder uit elkaar
te zoeken."
2o. In Hulst, oen plaatsje met 3800 in
woners in Z.-Vlaanderen, zorgt men,
uaAr in eoq ruzie tusschen Raadsmfnder-
heid en -meerderheid publiek wordt, J i
zeer bijzondere maté" voor de wetenschap
pelijke vorming der inwoners. Daar be
staand n.I.: een middelbare handels
school, een ambachtsschool, drie scholen
voor meer uitgebreid lager onderwijs, een
huishoudschool, een lagere school, een
avoncl-vakteekenscliool en een bewaar
school.
„Of wc ook knap worden", schrijft
het blad hierboven en voegt er als on
derschrift bij:
„Alleen het Hooger Onderwijs ont
breekt nog, maar wat niet is kan ko
men."
3o. 1 school per 400 menschen. Te St.
Nicolaasga zal een school voor Christe
lijk Nationaal onderwijs geopend wor
den. Dit is de vierde school in dit dorp,
met ruim 1600 zielen. Met den bouw is
al aangevangen. Er zal dan zijn: 1 Open
bare, 1 R.-K., 1 Gereformeerde en 1
Christelijk Nationale school.
Evangelisatie onder de binnenschippers.
Er zijn Evangteili-satae-zangkoren, -draai
orgels, -auto's enz., maar voor de geeste
lijke verzorging van de duizenden bin
nenschipper» in on» land wordt nog zeer
weinig gedaan. Dikwijl» kunnen ze niet
ter kerrk gaan en hun geestelijke belangen
lijden vaiaik de grootste sbhado. De Am-
stard-amsehe Herv. predikanten Ds. Klap,
Ds. Post en Ds. van Limbungh hebben
nu, met den heer Kamp aldaar, oen plan
bedacht voor het in de waart bréngen van
oen Evangelie- cn verbandsohdp. Het doel
ie «dus Evangelisatiewerk en bij voor
komende ongelukken verband loggen,
transpor toeren van den getroffene naar
den wal, caeken en krenken bezoeken en
b ijsbaan
De motorboot is reeds klaar, 't Is een
salonjaoht van do vdgealo afmetingen
lengte 12 M., breed over alles 2J35 M.,
diepgang 90 ©M., met 16—20 P.K 2 eyl.
Daimler Benzine motor, terwijl een nieu
we resorvc-motor an gereedheid ligt, om
bij eventuoeie groote a-e para tie aan motor
ter vervanging -te plaatsen, en adzoo stag
natie te voorkomen.
De boot herat: salon met vier slaap
plaatsen (3 voor <de bemanning en oen
rustbed), keuken, "VV. C. en kasten, en
biedt zoo noodig plaat» voor 25 6. 30 per
sonen.
De bemanning bestaat uit drie per
sonen, evangelist, ver-bondmeefiber en
schipper. Bij de bcot is een voHedage ver-
bandÜat, voor eerste hulp, een rustbed
en een draagbaar. Er zijn reddings
boeien aan boord mot lijnen.
De Erangelieboot heeft een kleine
Chrisftdijk© bilbliotbook aan boord, ver
schillende blad-en en tractates, en ver
strekt tegen kosieoden prijs oHe schrijf
behoeften aan de sey.ppcrs.
De bemanning heeft, ten taai alle» te
•doen wei het verband tusschen Evan
gelieboot c-n schippers kan bevorderen, zij
zal hen kleine diensten, bewijzen, als bet
mod en omen van telegraaranen en brieven
erwz.
De E-\oü.aetóelx>«^t hoeft een zeer ruim
tKrbeidsveJd en kan het geheeü© jaar
voiren, uif gexondend bij vorst of zeer
ale-eh-t weer.
De da-gelijikscihe ariseid bestaat hierin,
door E-lièlicigieudp sahippers en langzaam
voorttrekkende slepen t© bezoekeny loo-
tinir te "verspraideii, zich op de hoogte te
stellen cf or zieken of behoeftigen aan
boord zijn. in één woord alles to doen wat
verblijding cn «tdchting daar aan boord
kan brengen.
Schippers worden tevens opgewekt lid
te worden van deze vereeniging, togen
oen Meinc contributie van ƒ1.50 per jaar,
zo kobben hierdoor 't roebt to allen tijde
bij hot aanwezig zijn der boot, of bij bet
pcssceron deze aan te roepen, dioor voor
uit bekend gemaakte signalen, welke in
schippersbladen; schipperabeurzen on bij
scheepsbevrachters zullen bekend go-
maakt worden.
Op do algemocue anisorpiantsen oven-
als op grooto rivieren, waar zij gezamen
lijk voor anker li ggen, kunnen de schip-
pc»» met hun gezinnen worden toegespro
ken, vooral wanneer dat bekend is ge
maakt an die scluppecraMaden op welke
Zondaig de Evaaigelaehoot hier of daar
verschijnt.
Het kerkhomlen kan met. toestemming
van een sohippor in een le«eg sohip ge
schieden. de motorboot zorgt dan voor
klapstoeltjes en voor een kofferorged. Do
boot vaart eenmaal de ankerplaats rond
en 7,egt. aan dé schippers op welk schip
kerk gehouden zal worden, detze kunnen
dan mot bun vliegers naar bedoeld schip
komen.
De Evangelieboot kan in den uitge-
breédsten zin een heerlijken arbeid ver
richten. Moge Gods zegen haar vergezel
len.
Uit hef Sociale Leven
Hoe kan dat?
De Iloomseh-Kalholieke V
zegt de 8 t a n d a a r d, heeft een g- >uea-
lijk congres gehouden inzake de maatrege
len tot. de zorg voor de werkloozcn niet de
Revolutionaire Vakbeweging. Voorzitter
was een Syndicalist, dio zeer dicht staat
bij het Communisme: de Sociaal-Democra
ten haddon cr het hoogste woord en van'
Roomsche zijde werd de noodzaak lot sa
menwerking bepleit.. Samenwerking met
hon, die veel meer denken aan de onder
mijning, dan aan de redding van ons maat
schappelijk leven.
Wij begrijpen zulks niet. Wij zien nieè
in, wat er door zulk een congres gewonneS
kan worden. Men werkt er de verwarring
me© in de hand.
Zou men nu in den kring van de Roomscb
Katholieke Vakbeweging werkelijk meonen
dat er van de Socialisten meer te wacliteh
is in den strijd togen de sociale euvelon oc
rampen, dan van onze Christelijke Re
geering?
Het verblijdt ons dan ook zeer, dat he«
Christelijk Nationaal Vakverbond elke sa
menwerking met de Revolutionairen wei
gerde en ook geen gezamenlijk congres
wilde houden. Dat is het eenig juiste stand
punt.
Arbeidswet en kantoorpersoneel.
De Algem. Nedcrl. Bond van Handels
en Kantoorbedienden heeft in een adre*
aan den minister van arbeid, handel en
nijverheid gepleit voor invoering van de
Arbeidswet voor de volwassen kantoerbe
dienden. Hij meent, dat de in<
voering daarvan niet alleen een belang»
rijke verbetering voor de kantoorbedien
den zal zijn, doch dat daardoor ook dr
buitengewoon groote werkloosheid onder
de kantoorh'vl -o| wi-nin-i-i-oyi
pensioenpremie
Verschillende bonden van politieperso
neel in Nederland hebben zich tot Ged.
Staten der provincie Noord-Holland ge
wend met een adres, waarin aan dc hand
van tal van overwegingen aan Ged. Sta»
ten wordt verzocht aan het besluit
den Raad der Gemeente Amsterdam,
waarbij de aftrek van 3H pensioen»
premie voor de ambtenaren in dienst dier
gemeente wordt geregeld, hunne goed»
keuring te onthouden.
Uit het bouwbedrijf.
De bondsraad van den Ned. Chr. Bouw-
arbeidgrsbond nam te Utrecht een beslis
sing inzake de patroons voorstellen voor
hot landelijk collectief contract voor do
bouwbedrijven cn voor het schildersbedrijf.
De genomen beslissing werd geheim gehou
den daar met d© ander© arbeidersorgani
saties was afgesproken om de beslissing
niet afzonderlijk aan do werkgevers be
kend te maken, alvorens de arbeidersorga
nisaties met elkander overleg hadden ge
pleegd.
HET ANALFABETISME IN RUSLAND.
Een verklaring van Lenin.
De ,',MosL Prawda" van 4 Januari
geeft een artikel van Benin, d.d. 2 Janu
ari over het analfabeUiiame in Rusland.
„Terwijl wij praten over proletarische
beschaving en over haar verhouding tot
de burgerlijke beschaving", schrijft Le
nin, „tonnen ons do feiten, dat het zelfa
met die burgerL beschaving bij ons slocht
gesteld is. Hoeveel moet er nog gewerkt
worden om tot het peil van een beschaaf
den staat te komen. Er gebeurt wel veel,
maar de hoofdzaak wordt vergeten, n.1.,
„om uit de hall-Aziatische onbeschaafd
heid te komen", d.w.z. do opheffing van
alle onderwijsinrichlingen voor het ge
noegen dor voornamen, Ier wille van hot
eenïge wat het volk noodig heeft, n.L,
goede onderwijzers.
Lenin eischt, dat de volksonderwijzer
in communistischo landen hooger moet
staan dan in burgerlijke. Hij had, ware
hij niet ziek geweest, óp het laatste Ra-
dencongTes willen voorstellen, dat elke
groep van de communistische partij, aln
..leider der opvoeding" de zorg voor eon
dorp zou dragen. Lonin wil dit niet om
„dén dorpen het commun. in te stampen"
want daarvoor is het dorp nog niot rijp
en dit zou alleen kwaad doen, maar om
de ontwikkeling op hooger peil te bren
gen en vriendschap te bevorderen tna»
schen arbeiders en boeren.
FËUIL.LETON
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
50)
„Nu, Phineas, welke boeken verlang
ie nog meer? zult ge een wandeling doen
foor 't eten?"
Maar 't volgend oogonblik zag ik hem
■rugkomen met een ongelukken jongen
van mevrouw Tod, die uit een wonde aan
't hoofd bloedde en uit alle macht
«breeuwde, hij had een ongeluk met den
«ol gehad.
..Wees maar niet bang, mevrouw Tod;
is niet erg, Jack, jongen, wees een
man: schreeuw niet zoo, maak je moeder
fJot ongerust." Maar zoodra de goede
•rouw bemerkte, dat er geen gevaar waa,
Kerel ze erg boos op Jack, wegens zijn
nnl)P2omionheid en dat hij zooveel last
veroorzaakte aan „mijnheer."
Hij heeft altijd wat, mijnheer die
longen. Drie maanden geleden, op den
oag loon mijnheer March kwam, speelde
ll'j niet 't koetspaard, dat hem een slag
Ml. zoodat hij den arm Jiralc. Maar hij
toeft,om niets."
>,Keb wat geduld," antwoordde John,
terwijl hij den deugniet in de keuken
«roog 't middelste vertrek van'H h«?s
tm ondertusschon hielp de wond to pleis
teren. „Komaan, vergeef 't den jongen
maar, hij zal daarna beter oppassen, nog
beter als wanneer u liem bestraft."
„Zpudt u werkelijk Öenken, mijnheer
Halifax?"
„Ik bon er zeker van. Niets maakt
iemand zoo goed als vergeven to wordon,
als men ondeugend geweest is; is *t hiet
zoo, Jack?"
„Ge spreekt not als mijn man op Zon
dag. Tod is een Schot, mijnheer Halifax,
en de Schotten zijn goede menschen, die
veel in den Bijbel lezen en daar staat
heel wat in den Bijbel over 't vergeven,
is 't niet, mijnheer?"
„Zeker," antwoordde John met een
glimlach. „Nu Jack deze keer ga je vrij
uit, maar maak 't je moeder niet weer
lastig, met ezels of dergelijke."
„Neen, mijnheer dank u, mijnheer,"
snikte Jack. ..Gij zijt een goede mijnheer
mijnheer March niet die zei, dat ik
't verdiende om onder zijn paarden te
raken."
„Houd je mond," zei Jack's moeder
scherp, want de klink van de andere
deur werd juist opgetild en een dame
kwam naar buiten.
„Mevrouw Tod, mijn vader zegt
Maar toen ze vreemden zag hield ze
op. Bij *t geluid van liaar stem een
aangename stem, hoewel wat vlug on be
slist keken John on ik onwillekeurig
om. We voelden ons wat verlogen of wo
zouden blijven of heengaan. Maar zij
hielp ons uit de onzekerheid.
„Mevrouw Tod, mijn vader zou zijn
soep om elf uur, willen hebben. Wilt u
daarom denken?"
„Zeker, juffrouw March."
Daarop sloot juffrouw March do deur
en was verdwenen. Zij droeg een grijs
zijden japon. Ik zag naar John, maar
hij zag me niet, hij ^ield z'n oogen op de
gesloten deur gevestigd, waar do plotse
ling opgekomen schilderij achter ver
dwenen was. Die schilderij staat mij nu
nog levendig voor den geest:
Een meisje, rijp, maar niet vroeg rijp,
slank, mot donkere oogen on donker
haar. Zij was geheel vrouw; nauwelijks
mooi. maar er was een atmosfeer van
frischlieid, gezondheid en jeugd om haar,
behaaglijk als een lentekoelte.
Zij droeg de bekende grijszijden ja
pon, zonder strikken of linten, zeer een
voudig, rrfaar toch aardig.
„Dat is juffrouw March," zei onze hos
pita. toen ze verdwenen was.
„Zoo," zei John, z'n oogen afwendend
van de gesloten deur.
„Zij is erg flink voor haar zeventien
jaren. Aardiger en prettiger dan haar va
der, die altijd ziek is en knorrig. Arme
mijnheer! hij kan er misschien niets
aan doen. Maar 't is erg hard voor de
dochter, is 't niet, mijnheer?"
„Erg," zei John, lakoniek.
Toch bleef hij bij de keukentafel staan
wachten, tot 't laatste verband was ge
legd om Jack's voorhoofd en zelfs nog
enkele minuten nadat zijn bescherme
ling weer naar gewoonte waS gaan spe
len. Ik merkte 't eerst op, dat we niet lan
ger in mevrouw Tod's keuken moesten
blijven.
„Neen zeker niet! kom, Phineas; ik
hoop, mevrouw Tod, dat onze tegenwoor
digheid de jonge dame niet zal hebben
gehinderd?"
„O, mijnheer, haar hindert niets. Er be
staat geen vriendelijker vrouw dan zij. Zij
komt dikwijls in de keuken juist als
u deed, boeren, cn ik zal altijd blij zijn
u weer te zien," voegde zij er buigend
aan toe „als mijnheer March slaapt,
komt ze wel een half uur beneden om
met mij en Tod te praten en met 't kind
te spelen."
Het kind, misschien omdat 't genoemd
werd, ging hierop zoo'n" keel opzetten,
uit de wieg, welke in de hoek stond, dat
wij ons heiden haasten om weg te ko
men.
„Dus, John, je grijze japon is tenslotte
ontdekt ze is jong, zeker, maar niet
heelemaal „een schoonheid."
„Ik hel» nooit gezegd, dat ze dat was."
„Maar een aardige verschijning, harte»
lijk, vroolijk, sterk."
„Steek niét den draak met haar. Zij zal
't hard hebben bij haar ouden vader."
„Maar apropos, trof niet de naam van
den vader je? March stel je voor, dat
't dezelfde March bleek te zijn, dien jo
vijf jaar geleden, uit de Severn hebt ge
trokken. Wat een romantische samen»
loop van omstandigheden zou dat zijnl"
„Onzin," zei John vlug, vlugger dan
hij gewoonlijk tot mij sprak, daarna
groette hij me:
„Pas op je zelf, oude jongen, 't Zal
avond worden voor ik terug kom."
Ik zag hem na, *t was een prachtig *ui»
ter toen hij weg was, zag ik naar 't
venster van mijnheer March en bomerkte
een hand, welke de jalcaisie neertrok, 't
Deed me genoegen te denken, dat juf
frouw Match hem wellicht even als ik,
liad nagekeken.
Ik bracht den gelicelèn, langen dag
alleen in mijn kamer door; hoewel me»
vrouw Tod nu en dan door binnen te
komen de eenzaamheid verbrak. Zj j be»
handelde mij steeds moederlijk, niet half
zoo eerbiedig als ze John behandelde.
Het was negen uur voor ik hoefgetrnp»
pel op den weg hoorde ik li«*p ver»
lieugd naar buiten.
(Wor.lt v i
