liilLÉSÉteilt
Tweede Blad
Woensdag 200ec8!nber 1922
Vervolgd en bevrijd.
BINNENLAND.
Gp de Raaiisfribune.
De laatste vergadering in 1922.
De korte, en betrekkelijk weinig be
langrijke agenda deed vermoeden dat do
laatste zitting nok een van de kortste zou
worden, maar de praatlust bad de hee-
rcn weer danig te paldeen.
Vertelde de heer van Eek onlangs dat
zijne fractie de •oede gewoonte had dat
cén lid over een bepaald onderwerp
«preekt, en de anderen volgen, het schijnt
dat men thans een andere gedragslijn gaat
volgen en in do veelheid der sprekers
kracht gaat zoeken.
Geruimen tijd werd in beslag genomen
door de 'behandeling van de motie van
Mevr. v. Iallie inzake de verschaffing
van goedkoope groenten en aardappelen.
Bij do begrooting was deze zaak bij de
behandeling van het voorstel tot het in
stellen van een levensiniddelenbedrijf vrij
uitvoerig besproken, maar dit bleek geen
beletsel om zo nogmaals van alle kanten
te bekijken.
D© verdediging van hare voorstellen
door Mevr- van Itallie was vrij slap.
Blijkbaar gevoelde ze zelf dat er op dit
terrein voetangels en klemmen liggen.
Vandaar dat zo meegaand was. Ze zou
zelfs al tevreden zijn als de gemeente
hallen oprichtte en die aan liefhebbers
verhuurde om groenten te verkoopen.
B. en W. bleken ook voor dergelijke
maatregelen niet veel te gevoelen. De ge
meente zon door zich met de groenten-
voorziening te bemoeien op een gevaar
lijk terroin komen en bovendien, als de
menschen het niet noodig achten naar de
markt te gaan, dan is or voor ingrijpen
toch ook niet veel reden.
De heer Dubeldeman dacht aan het be
kende versje: „politiek ie overal, overal,
m'n vrinden."
Hij vertrouwde het zaakje niet. Waar
om, zoo vroeg hij zich af, heeft Mevr. v.
Itallie die motie ingediend? En als good
sociaal-democraat vond hij maar één ant
woord: Om ©temmen te winnen.
En dat kwam niet te pas vond hij. Dat
is het monopolie van de S- D. A. P.
Toen bleek dat het voorstel van Mevr.
v. I. zou worden verworpen kwam men
dan ook gauw met een ander voorstel
aandragen dat wel heel weinig practi-
selie beteekenis heeft, maar dat toch voor
de propaganda nog bruikbaar is.
Voorgesteld werd, op een vijftal plaat
sen groentonmarkten t.e houden en de be
langstelling van de kooplieden te prikke
len door geen staangeld te berekenen. De
ze'motie word verworpen, maar de daarin
aangegeven idee zal niettemin door B. en
W. en de markfceommissie worden over
wogen.
Of deze overweging echter Jot gunstig
resultaat zal leiden wagen wij te betwij
felen.
Wordt aan deze groentenhandelaren
vrijstelling van marktgelden verleend,
dan zal men ook anderen die met con
sumptieartikelen op de markt komen ont
heffing moeten verleenen. Maar dan zal er
ook iets op moeten gevonden worden om
de middenstanders die op hooge lasten zit
ten. tegemoet te komen. Het gaat toch
niet aan om den een boven den ander te
bevoordeel en!
Tegen alle verwachting in, gaf het
voorstel om de vakhandwerkondcrwijze-
ressen af te schaffen en het ondeewijs in
de handwerken door de gewone onderwij
zeressen te laten geven, tot breedvoerige
■besprekingen aanleiding.
De heer Oostdam, een der voorstellers
bepaalde zich zeer terecht tot' een uiterst
korte toelichting.
Maar dat, was niet naar den zin van
iden heer Heemskerk, die wel al de vorige
debatten had meegemaakt., maar die toch
op een bTeede toelichting aandrong.
En toen kwamen natuurlijk' de tongen
los.
Al 'de vroeger aangevoerde argumenten
werden herhaald en nog eens herhaald.
De heer Meijnen, mocht als 2ijne erva
ring medeelen dat de gewone onderwijze
ressen dit ontderwijs evengoed kunnen
geven, hij mocht in herinnering hrengon,
dat do gemeente zich voor de opleiding
f 100.— per jaar krijgen en er op wijzen
dat de gemeente zich om de opleiding van
PEUILLË ©N.
r Historisch verhaal
uit den Napoleontischen tijd.
70)
„Hm," zei do Passer, streelde zijn glad
geschoren wangen en liep in de houding
van een Griekschen filosoof nadenkend
verder. Hij wandelde door laantjes en
boschjes tot hij tegen een geschoren haag
stiet- Opziende bemerkte hij, dat hij aan
do achterzijde van den moestuin stond, en
meteen hoorde hij een driftige stem aan
de binnenkant der heg uitroepen:
„Maar meneer, hoe durf je, na al wat er
gebeurd is, nog aandringen? Denk je dat
ik vergeten ben wat er op dien avoncl in
Haarlem gebeurd is, dat je mijn pupil op
gestookt hebt om mij zoo schandelijk te
bedriegen, zeg?"
Hoewel do haag zeer hoog was, des
Passera gestalte was nog hooger: zoo ver
hief hij zich en gluurde door eenige vlier
struiken in den hof. Dicht bij hem ston
den twee officieren, de één, een flink ge
bouwde luitenant, die do Passer spoedig
Sterkende als Leo Cnilenburg, de ander,
een kort, dik, bijna kogelrond ventje, in
don uniform van overste, mefc een aa er-
gemie bloedrood gezicht. k
„Overste," zei de luitenant deemoedig,
„dat was een jongensstreek die Uedele
niet zoo ernstig moet opvatten, en en
't is toch ook maar goed voor u ge
weest."
„Hoezoo?" vroeg Henri de Landelle
verbaasd.
„Wel, verbeeld u eens dat Uedelo mij
herkend hadt; ge hadt mij gevangen moe
ten nemen, en wie weet wat er op ge
volgd zou zijn. Uw nichtje, overste, zou
'het u niet gemakkelijk gemaakt, hebben."
„Mijn nichtje heeft bij mij niets te zeg
gen, mijnheer," riep do overste vertoornd.
„En wat verbeeldt go u wel, dat juffrouw
Van Swaiienborch scènes zou vor'toonen
om u?"
„Ge hebt gelijk, overste, dat u als
voioigd de eerste ©tem in dit geval toe
komt," zei Leo, behendig de laatste vraag
ontduikend, „en daarom vragen wij u dan
ook om uw toestemming. Och mijnheer*
vernietig ons geluk niet."
De overste gluurde onder zijn. bora tel i-
go wenkbrauwen op naar den knappen
jongen officier, die daar smeekend voor
hem stond zonder zich' toch te verlagen-.
„Ga hoen," zei hij kortaf, „ik wil na
denken."
„Dank u, overste." Leo salueerde en
marcheerde af, waarheen, dat kon de Pas
ser niet zien Hi leek wél dat hij bij de
achterdeur ontvangen ward door iemand*
De overste trok geweldig aan zijn kne
vel en mompelde allerlei woorden. Ter
wijl hij daar zoo heen en weer liep, kreeg
do Passer op eens een inval. Een gouden
appel op een zilveren schaal zou hij toe
dienen.
„Overste!"
Henri do Landelle stond stil en keek
rond, links en rechts zoekend naar den
eigenaar dier stem.
„Overste, hierzoo."
De overate zag naar boven, en ontdekte
nu eou hoogon hoed met een goedhartig
gezicht daaronder, welke hoed naar
hom voorkwam 'op de heg 6tond te
knikken.
„Wie ben jij?" informeerde do overste
lang niet vriendelijk.
„Jacob Pae©sens,om u te dienen, over
ste, korporaal geweest bij do vijfdo lcom-
pie tweede sektïe, overate. Mijn kame
raads noemden mij altijd Passer."
„Zoo, en wat wou je vriend?"
„Wel," zei de Passer, cn lei zijn han
den op de heg en plaatste daar zijn hoofd
en hoed bovenop, „wel overste, Uedele
moot weten, ik ben een goed vriend van
luitenant Cuilenburg, die ik al gekend
heb voor dat io dien gekken streek uit
haalde in Heemstee en daarom vluchtte
met zijn, broer. Uedele zal zich dat nog
wel herinneren, 't Was eventjes voor dat
in in het najaar van 1923. Maar komen
doet zij zeker. Op die stellige verwach
ting moet onze financieele politiek wor
den opgebouwd.
Wat niet zeker is, is de duur van de
crisis in de staatsfinanciën, die wij tege
moet gaan. 't Kan twee jaar zijn, of tien
jaar, of langer. Maar de crisis komt.
Brieven uit Sasseniieim.
VII.
Amice.
Als ik zoo tegenwoordig mijn krant
lees, en ik lees van dag- -tot dag steeds
weer. al die berichten over de groote ellen
de die in andere landen geleden wordt,
gevoel ik me dankbaar gestemd, dat we
't hier in ons klein landje nog zoo goed
hebben.
We zijn wel spoedig geneigd tot kla
gen, en een mensch schijnt, er over 't al
gemeen niet veel moeite mee te hebben
om te stumperen over malaise en slechte
tijden, maar toch moeten we, als we rond
om óns zien erkennen, dat de toestand in
ons vaderland neg. heel wat beter is dan
in de meeste andere landen van ons we
relddeel.
En als we dan weer wat verder door
denken, en we komen tot onze eigen
streek, dan' zien we dat de toestand hier
weer gunstig afstcokt bij heel veel andore
doelen van ons land. Tot nu toe hebben
we hier van de malaise al bijzonder wei
nig gevoeld. Ons eigen dorp maakt op
ieder een wolvarenden indruk. En waar
men in verschillende andere plaatsen
veelal al genoodzaakt was nuttige verbe
teringen. met het oiog op do moeilijke tij
den, uit te stellen, is dit vobr Sassen-
heim nog niet noodig geweest.
Ik herinner je slechts aan de electrifi-
catie van onze drie bloemboHeudorpen,
en aan de verbreeding en verbetering van
onze dorpsstraat. Verbeteringen waar we
allen dagelijks van genioten.
Oold de waterleidingplannen naderen
het stadium, waarin mot de uitvoering
kan worden begonnen, en ik ben zeker
dat er geen Saesenheimer is, die zich hier
over niet groiotelijks verblijdt,, want onze
watervoorziening was werkelijk beneden
alle critiek.
En ten slotte zijn daar de havenplan-
nen. Zoo als je weet had onze Raad reeds
besloten f37.000 uit te geven voor verbe
tering van de bestaande haven. Jo zult
echter ook wel gelezen hebben dat enkele
van onze voortvarende zakenmenschen
zich af hebben gevraagd, of een nog meer
afdoende oplossing van de havenkwestie
niet do voorkeur verdient. Zoodoende
wordt op oogenblik ernstig overwogen
om oen flink kanaal te maken van Sae-
eenheim naar het groote vaarwater, met
een moderne haven. Indien deze pl-annen
uitgevoerd worden, zal deze nieuwe ha
ven waarschijnlijk komen in de „Oude
Post" daar dat gedeelte van ons dorp
voot do meeste groote. lxdanghebbenden
veel geschikter is dan de plaats waar nu
onze haven is.
Of deze gróotsche plannen ochter voor
verwezenlijking vatbaar zijn, moet nog
worden afgewacht. Onze Gemeenteraad
zal wel niet van den goeden ouden regel
afwijken, om de kosten te berekenen, al
vorens tot het. bouwen van den toren over
te gaan.
Maar in alle geval zal toch in den be-
etaanden toestand wel verbetering worden
gebracht. En dit verheugt, mij, want dat
onze tegenwoordige haven ook maar aan
redelijke eischen voldoet, zal wol niemand
durven beweren.
Er is echter nog oen indirecte reden,
waarom ik plannen voor een waterleiding
en havenverbetering toejuich.
En deze is, dat do uitvoering van deze
plannen heel wat. werk met zich brengt.
Een groot gedeelte van bet uit. te geven
bedrag zal moeten worden betaald aan
arbeidsloon. Want al is de toestand hier
ook in dit opzicht, nog niet zoo 6lecht als
in heel wat. andere plaatsen, we hebbert
ook hier gedurende de wintermaanden en
ook nog wel in het eerste gedeelte van
hot voorjaar onzo workloozen. En ik
vind het. altijd maar het, mooiste, als deze
menschen aan productief werk gezet kun
nen wordon. Mij dunkt, 't moet voor de
menschen zelf ook een heel wat prettiger
gevoel geven als ze bezig zijn met werk,
waarvan zo zelf weten dat, het noodig en
nuttig is.
Zooals ik roede schreef, de te es land m
onze streek is nog in alle opzichten gun
stig. Men vraagt zich echter onwillekeurig
wei eens af, hoe lang dit no« duren zal.
Of de malaiso zoo langzamerhand ook
niet zal gaan knagen aan het bollen vak,
waarvan wo hier eigenlijk, allemaal eten
moeten.
Er zijn zoo van die symptonen, die er
.op wijzen dal raèn v.oór <te toekomst in
dit opzicht niet al to gerust is. Ik v. raam
tenminste dat het collectieve contract
door de drie patroonsvereonigin <m togen
1 Maart is opgezegd. En ik kan mij zoo
vooretellen dat dit bericht in verschillen-'
de arbeidersgezinnen ongeruste menschen
heeft gemaakt.
Toch geloof ik, amice, dat men niet bij-
- zonder ongerust behoeft to wezen. Want
we hebben hier in do Bloembollenstreek
gelukkig een goed georganiseerde Chr.
patroonsvereeniging.
Was deze er niet dan was er m.i. voor
ongerustheid meer reden. Want we leven
in een tijd van algemeone achteruitgang
cn teruggang. Het gaat. in 't algemeen in
onze dagen in de dalende lijn.
En ieder mensch is van nature egoïst*
en daarom uit zichzelf geneigd als pa
troon die dalende lijn te volgen, zonder
eerst, altijd even nauwgezet te overwegen
lof dit met het oog op den goeden gang
van zaken werkelijk geboden is.
Daarom is 't in zulke gevallen zoo bij
zonder gelukkig dat een Christenpatroon
zich niet in de eerste plaats laat leiden
do-or wat hem 't voordeeligöt toeschijnt,
raaar door de beginselen die God zelf ons
voor het leven gegeven heeft.
Een Christenpat no on beschouwt dan
ook, in tegenstelling met zijn liberalen
collega, arbeid niet als koopwaar, die hij
moe- trachten zoo goedkoop mogelijk te
verkrijgen. Hij weet dat hij zich in de
eerste plaats heoft af te vragen, wat de
arbeiders waarover God hom gesteld
heeft, noodig hebben om hun gezin met
eere te kunnen onderhouden.
Natuurlijk hebben wo altijd rekening
te honden met de mogelijkheid dat. het be
drijf dit noodige niet. op kan brengen.
Én 't is best mogelijk, amice, dat. oen
loonsverlaging ook in het Bloembollen-
bedrijf noodzakelijk is of noodzakelijk
wiordt. Ik kan dat op 't oogenblik niet
beoordeel en.
Maar 't moet toch m.i. voor on Ze Chris
telijke arbeiders een hccle geruststelling
wo'/en, dat de christenpatroons niet mee
zullen werken aan een loonsverlaging die
niét noodzakelijk is. En dat ze, indien ver
laging werkelijk komen moet, niet verder
zullen gaan dan noodig ie.
Daarom schreef ik dat het gelukkig is
dat we hier een christelijke patroionsver-
ecniging hebben.
M.i. kan toch van een afzonderlijke or
ganisatie meer kracht uitgaan, dan van
een christelijke minderheid in een neutra
le vereeniging. Vooral waar de Christe
lijke vereeniging mannen onder haar le-;
den telt. wier invloed in het gehcclo vak
groot is.
Ik deel dan ook gelukkig üo vrees nnt,
flat we hier een loonstrijd met. alles wat
daaraan vastzit, tegemoet gaan. Onze
Christelijke arbeidore zullen ook niet het
onmogelijke vergen. En als de christen-
patroon© en christenarboiders het eerst
GEtSEENTERAAG LEIDEN.
fVervolg> "'5
Avondvergadering. L
Aan de orde is: U
37. Voorstel:
a. tot regeling van hot verhaal van pen
sioensbijdragen voor eigen en voor wedu
wen- en weezenpensioen van Gemeen te-
ambtenaren;
b. tot regeling van het verhaal van bij
dragen voor inkoop van diensttijd op den
voet van art. 137 der Pensioenwet 19£2.
Do lieer Kooistra zegt dat met dit
voorstel z. i. al teveel spoed is betracht.
Hij kan zich daarmee niet vereenigen.
Als men spreekt van overleg dan
moet er ook overleg gepleegd zijn. En
dat is niet gebeurd. Deze zaak is bij het
georg. overleg niet op normale wijze aan
hangig gemaakt. De stukken hebben niet
volgens voorschrift ter inzage gelegen.
Spr. geeft dan weer wat er gebeurde.
De wethouder deelde mede dat de ge
meente in nood verkeerde zonder dit even
wel aan t.e toonen. Toen hij betoogde dat
er toch een storting moest plaat9 hebben
besloten de organisaiea zich tegen premie
heffing to verzetten. Zou dit evenwel
moeten gebeuren, dan niet meer dan
de gemeente moet betalen.
Spr. begrijpt niet hoe over zulk een re
sultaat kan worden geschetterd.
Vervolgens betoogt spr. dat het georga
niseerd overleg geheel anders moet wor
den toegepast. Er moet gelegenheid zijn
voor ruggespraak met de organisaties.
Omtrent de heffing zegt spr. dat hij
geen pensioenbijdrage wehscht. Pensioen
is uitgesteld loon.
Spr. acht een heffing niet gemotiveerd.
vlo or 't. h'andwerkbnderwljs grwte opoffe
ringen getroost, het hielp alle» niets. De
leden die er nu eenmaal tegen waren, ble
ven er tegen cn lieten zich niet overtui
gen.
Toch was het Tesultaat van de stem
ming, dat trouwens reeds vooraf vast
stond, dat het voorstel tot afschaffing
werd aangenomen, wat een niet onbelang
rijke bezuiniging beteekent.
Voor den wethouder Mr. van der Lip,
moot het oen kleine voldoening zijn ge
weest, dat zij die enkele maanden geleden
rijn voorstel krachtig bestreden, nu ge
heel op zijne lijn kwamen.
De avondvergadering was geheel gewijd
nan de behandeling van het voorstel om
nan de ambtenaren een kleine pen
sioenbijdrage te heffen.
In de vergadering van 't georganiseerd
ov.erleg was men tot overeenstemming
gekomen en do billijkheid van het voor--
«fcel werd aanvankelijk zelfs van socialis
tische zijde toegegeven.
Maar toen kwam oen deel der ambtena
ren in actie.
Dat het pensioen verhoogd wordt, von
den ze opperbest, maar nu ze daarvoor
iets zouden mooten betalen, waren ze min
der goed te spreken.
En de ambtennaren rijn kiezers, en het
volgend jaar moet een nieuwen Raad
worden gekozen en dus spreekt hei. van
zelf, dat de leden, die in den Raad zit
ten om den wil van hunne kiezers uit te
Voeren en zoo mogelijk andere kiezers
te vangen tegen het voorstel moesten
ageer en.
De heer Kooistra, gesecondeerd door
den heer v- Stralen, leidde den aanval,
die evenwel mislukte.
Men slaagde er niet in aan te toonen,
dat het georganiseerd •overleg niet be
hoorlijk had gefunctioneerd en evenmin
dat hier iets onbillijks werd gevraagd.
De geheele zaak komt toch hierop neer,
dat de pensioenen niet onbelangrijk zijn
verbeterd. De ambtenaren zijn in be
tere conditie gekomen. En nu werd niets
anders gevraagd, dan dat. de meerdere
kosten daarvan door do ambtenaren zou-
en worden gedragen.
Dat de billijkheid van het vooratel ge
voeld werd, ook in de kringen der S. D.
A. P-. bleek wel uit. de matte bestrijding
d'Oior den heer Kooistra.
't Was aangenomen werk.
De heer Diibboldeman dcecl nog een po
ging zich op te winden, maar de politieke
bedoeling lag er zoo duimendik op, dat
hot niet den minsten indruk maakte.
Hier had men, om met. hetzelfde raads
lid te spreken, met een echte verkiezïngs-
manoeuvre te doen.
Een manoeuvre, die echter geen resul
taat had. f
Bij de laatste stemming in de laatste
vergadering van dit jaar, stond de groote
meerderheid van den Raad dicht, aaneen
gesloten achter B. en W-
Voor den heer Pera die nu niet bepaald
door den Raad vertroeteld wordt en die
trouwens ook niet. do gemakkelijkste af-
deelingen voor zijne rekening heeft, was
het oen goed slot.
Alg. Vereen, van Bloembollencultuur.
De gisteren te Haarlem gehouden alge-
meène vergadering der Vereen, van
Bloembollencultuur werd geopend door
den voorzitter, den heer Ernst H. Kre-
ftage, die do overleden leden herdacht,
de heeren A. J. E. van Iriersum, J. J-
van Wavoren, F. O. van Meeuwen, G.
Veldhuyzen van Zanten on N. F. Roozen.
De voorzitter terugblikkend op het
afgeloopen jaar noemde de toestand in
de bloembollencultuur bevredigend. Toch
zijn er schaduwzijden. Werd een volko
men herstel va n het gewichtscijfer
van voor den oorlog verwacht, het
gewichtscijfer van verleden jaar (22
millioen K. G., waarde f23 millioen)
werd slechts even overschreden, en
de, zij het ook. geringe, daling voor het
waardecijfer, geeft te denken.
Een doeltreffend middel orn do uitvoer
vooruit te brengen noemde de beer Kre-
lage, het houden van buitenlaudscha ten
toonstellingen. Spr. wees in dit verband
top de beplantingen dio wo- 'lm voorbereid
voor Göteberg en Parijs.
Do groote bloemententoonstelling to
Gent zal do Vereeniging in staat stellen
mot late tulpen en misfl-hlon nog andore
bolgewassen den naam der streek op to
houden in de grootscho collectieve iuzor.-
ding van den Nederland ach on tuinbouw.
New York, dat in 1921 mede door de
zoTgen van den Bond van Bloembollen-
handelaren in twee parken een grootscho
tulpen demonstratie aar.&H:.uwdo, kwam
dit jaar niet opnieuw aan de beurt.. Toch
ware vooral daar vooi eau geregelde ml-
penbeplanting zeer vee! te zeggen.
Het gebrek aan middulen van do Ver
eeniging belemmert de uitvoering van veto
plannen.
Spr. hoopte dat het plan voer een
„Eigen Gebouw" te Hillegom (waarvan
we in ons blad re Ms uitvoerige mededec-
lingen deden) ook in dit opzicht 'uitkomst
zou brengen. Dit plan zal weldra in het
Centraal Bloembollen-comité behandeld
worden en, vooral oioik met het oog op de
financieele gevolgen voor onze Vereenj*-
ging, door eene commissie uit het Hoofd
bestuur onderzocht-
Ten slotte wijdde de voorzitter nog
een enkel woord aan de bestrijding van
de ziekten in de gewassen.
In verband met wat in do Conferentie
met do Federal Horticultural Board is op
gemerkt wees spreker speciaal op de Nar-
cievlieg. Slechts de uiterste zorg ter
voorkóming of verspreiding van ziek
ten cn schadelijke insecten, zei spr., kan
ons in staat stellen om de Vereenïgdo Sta
ten alle voorwendsels voor het sluiten der
girenzen voor onze artikelen te ontne
men.
Willen wij onzen uitvoer naar Amerika
behouden, dan bohooren ook de schijnbaar
nietigste en minst bsteekenende insecten
of ziekteverschijnselen grondig te worden
uitgeroeid en bestreden.
Het ledental der vereeniging bedraagt
thans 2538. Tot leden van het hoofdbe
stuur werden gekozen in de vacature C.
Eggink Sr. de heer Oh. Kramer te
Bloemendaal ,en in de vacature J. van
Rijn Mzn. de heer S. Schone veld
Jzn. te Rijnsburg.
Het hoofdbestuur vroeg een blanco cre-
diet voor een in 1S25 te houden volle
grond-tentoonstelling. Hillegom wilde de
tentoonstelling eenige jaren uitstellen in
verband met de malaise. Haarlem achtte
het gewenscht de tentoonstelling inter
nat ionaal te maken. Dit laatste is. naar
het hoofdbestuur mededeelde, de bedoe
ling. In principe werd besloten de tentoon
stelling te houden.
Een voorstel tot reglementswijziging
werd aangenomen. De bloembollenbeurs
zal uiterlijk op den derden Maandag in
Juni geopend worden. De vergade
ring ©prak zich uit voor de afschaffing
van den Zomertijd. Met 83 tegen 51 stem
men werd het vooratel-Lisse verworpen en
aan de icgeering maatregelen te vragen,
dat bij verscherpte invoerbepalingen
eventueel retorsiemaatregelen genomen
kunnen worden tegen landen, waar de im
port van Nederlandsche artikelen wordt
verbaden of daaraan groote moeilijkhe
den in den weg gelegd.
Verschillende afdoelingen spraken zich
uit voor een uitbreiding van de bevoegd
heden van het scheidsgerecht. Aan het
scheidsgerecht, zal worden gevraagd,
hierover oen voorstel in te dienen, dat. dan
in de eerstkomende algemeehe vergade
ring aan de orde zal komen. Een defini
tieve beslissing is nog niet genomen.
De begrootmg voor 1923k werd vastge
steld zooals het hoofdbestuur ze had ont
worpen.
De voorzitter bracht een woord van
hulde aan den heer Vlasveld, die 38
jaar voorzitter van de afdeel in g Sas
sen h e i m en een aantal jaren lid van
het hoofdbestuur is geweest en nu is af
getreden.
Daarna werd de vergadering gesloten.
De Rijksmiddelen.
Niet' genoeg, zegt de R o 11 e r d-, kan
worden herhaald, dat de hooge opbrengst
der Rijksmiddelen in 1922, waarvan de
Novembermaand heb culminatiepunt uit
maakt, niet bot verkeerde gevolgtrekkin
gen mag leiden.
De inkomstenbelasting brengt veel op,
Beteekent dat, dat de inkomens stijgende
zijn? Neen. Het beteekent vooreerst, dat
in 1*19 en 1920, want over de wins
ten in die jaren behaald wordt thans be
taald, goede jaren zijn geweest. En het
beteekent ook, dat door inhalen van den
achterstand in een jaar niet het bedrag
van'één dienst jaar, maar van zeg dertien
of veertien maanden inkomt.
De successiebelasting steeg in Novem
ber tot negen millioen. Voior een deel is
de tariefsverhooging van verleden jaar
daarvan oorzaak. Maar voor het grootste
deel moet dit het gevolg zijn van liet, be
talen van successierecht in die maand
over do nalatenschappen van een onge
woon aantal van de allervormo gendste
ingezetenen.
Ondanks do gunstige cijfers van heden
kan met de grootst bereikbare zekerheid
worden voorspeld, dat do belastingop
brengst een scherpe daling tegemoet gaat.
Misschien treedt die daling eerst ten volle
sorgeant van Hoornebeke ingerekend
werd."
Zijn edele herinnerde zich dat zeer
goed, en dat bloek aan zijn gezicht, waar
mee hij kleine kinderen naar bed had
kunnen jagen.
„Nu, 't doet mo plezier zoo'n oud
vriend van luitenant Cuilenburg to zien,
maar
„Zie, dat dacht ilc al," viel do argc-
looze Passer vergenoegd in, „ja, ik be
grijp u, ik zal zeggen wat ik bedoel. Ziet
u," vervolgde 'hij, duwde - de takken der
heg een weinig op zij en boog vertrou
welijk voorover, „ik heb daar strakjes bij
ongeluk gehoord, wat de luitenant daar
aan Uedele vroeg."
„Wat?" schreeuwde de overste verwoed
„heb je durven luisteren?"
„Niet geluisterd, overste, nidfc geluis
terd, maar toch wel gehoord. En, over
ste, toon ik Uedele hem daar zoo stug
hoordo afschepen en nul op 't permissie-
briefje geven, toen dacht ik zoo bij mo
zeiven: jongen, overste, dat is toch niet
verstandig van je. Niet verstandig."
Niet?" smaalde do overste- „Zon jij
't beter weten, misschien?"
„Nu beterbeter en beter is I woo,"
zei de Passer bescheiden: „Maar ik ben
op veel plaatsen geweest, on heb veel ge
zien, maar weet Uedele, wat ik niet ge
zien heb?"
„Wel?" zei Henri dc Landelle knor-
"„Ik heb niet. gezien," zei do Passer'met
grooten-nadruk, „dat allo macht ter we
reld in staat was een hij van een zij te
scheiden, wanneer hij cn zij bij elkaar
wilden zijn."
„Hm," zei do kommandant der goede
stad Haarlem, en trok opnieuw aan zuil
witten knevel, „dat zou ik
„Uedele gelooft het niet?" viel-de Pas
ser weer in, „ja maar, overste, als Uedele
eens zooveel van de wereld had gezien als
ik, dan zoudt ge mij dat dadelijk toe
stemmen. En dan nog iets. Uedelo kunt
nu zoo'n lief hartje wel regeeron, maai;
denk eens in, als die twee het eens zijn*
en Uedelo houdt streng vol zou zo dan
nog zoo makkelijk onder den duim :e hau-
den zijn?"
Henri do Landelle herinnerde zich
ge trekjes uit hot karakter van „t nova
hartjo", en 6idderde- In zijn eenvoudig
heid aanleggend, had do Passer juist do
eenige kwetsbare plek getroffen.
(Wordt Vervolg#,'
