lW VJ II1 IS Dagblad voor Leiden en Omstreken Bet gezantschap bij den Pans. ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN >1 WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL 12.50 PER WEEK I0J9 FRANW) PER POST PER KWARTAAL 12.80 3de JAARGANG. - WOENSDAG 20 DECEMBER 1922 - No. 825 Bureau: Hooigracht 35 - Leiden Tel. Int. 1278 - Postrekening 58938 ADVERTENTIE-PRIJS DES ZATERDAGS 4 f0.30 PER GEWONE REGEL 8 f 10.221 KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 30 voorden 50 cent; Zaterdags 75 cent bij vooruitbetaling. INGEZONDEN RECLAME" [ER Dit nummer bestaat uit twee bladen Een in dit nummer opgenomen schrij ven van den heer de Bruin van Hazers- woude, geeft ons aanleiding nog met een enkel woord op -bovengenoemd onderwerp terug te komen. Het komt ons voor, dat de heer de Bruin, deze zaak niet zuiver stelt, en daardoor ook een verkeerde conclusie trekt. De heer de Bruin bespreekt de beteeke- nis van den Paus en de plaats die hij vol gens Rome inneemt. Maar daarover ging het bij deze kwes tie niet. Rome beschouwt den Paus als Stede houder van Christus en als hoofd van de Katholieke Kerk. De protestanten denken er niet aan dit te erkennen. Was dit het geval, lag in het zenden van een gezant naar het Vaticaan de erkenning van het etedeh ou derschapvan den Paus, dan zou geen der antirevolutionaire Kamerleden er ook maar aan hebben gedacht, aan het regee- ringisvoorstel him stem te geven. Door den heer Colijn werd zelfs toege geven, dat voor het behoud van dit ge zantschap bijzondere redenen moes ten worden aangegeven, in verband met het feit dat de nationaal-Protestantsche traditie van ons land zich door het zen den van een gezant gekrenkt heeft ge voeld. De eenvoudige vermelding van het feit dat het gezantschap bij het Vaticaan nuttig ie voor dit land, achtte hij niet voldoende. Indien, zoo verklaarde hij, het gezant schap voorziet in eene bijzondere be hoefte voor ons land, indien het in spe cial en zin voor het belang van ons land noodig ie, dan geloof ik, dat die grond gewichtig genoeg ie heen te stappen over het bezwaar, dat ik overigens ook' deel, en dat ontleend is aan de nationaal-Protes tantsche traditie van ons volk Door Minister van Karnebeek werd in verband daarmede het volgende geant woord „Zijn er nieuwe omstandigheden inge treden, die een andere opvatting zouden kunnen wettigen? Ten aanzien daarvan kan ik verklaren, dat bij mijn weten zulke omstandigheden niet zijn opgeko men. Vindt men soms, dat sedert verleden jaar de wereldtoestand; er zoodanig op verbeterd is, dat daarop een beroep ge daan kon worden? Of is sedert verleden jaar de diplomatieke beteekenis van het Vaticaan achteruitgegaan? Heeft het de heercn niet getroffen, dat juist in het laatste jaar er van een optreden van het Vaticaan eprake is geweest bij de behan deling van tal van buitenlandsche aange legenheden? Ik denk aan het nabije Oos ten, aan de conferenties van Genua en Lausanne, aan Griekenland. Is sedert verleden jaar de behoefte van Nederland aan de diplomatieke informate, die men daar kriigen kaai, verdwenen? Neen! Ik sta op het standpunt, dat de verte genwoordiging bij het Vaticaan ook' thans nog wel degelijk voorziet in de zeer bij zondere behoefte, waarvoor zij twee jaren geileden werd bestendigd. Ik ben het eens met den heer Marchant, dat wij inderdaad een lacune zouden hebben in onze oriën teering, wanneer wij op het oogenblik den post te Rome misten. Tegenover sommigen, die in het .bijzon der aan dezen kant van de zaak hechten, maar waarvan velen op het^ oogenblik tot mijn spijt niet aanwezig zijn, mag ik in herinnering brengen, dat, hoe men ook moge staan tegenover het Vaticaan uit in ternationaal oogpunt bezien, h'oe men daarover bok moge denkenmen toch moet erkennen, dat de ïnternatkmaal-poli- tiek© invloed van liet Vaticaan zich be weegt in de richting van verzoening en vrede. In vole van de argumenten, die in débat zijn gebracht, zal ik niet treden. Het ligt ook niet op mijn weg, een principieele ge dachten wisseling over deze quaestie te voeren. Ik heb de quaestie altijd gesteld en besproken uit het oogpunt van diplo matiek belang. Ik wil alleen releveeren, dat de figuur waarmede wij te maken hebben, zich op een gegeven oogenblik ook elders zou kunnen voordoen. Stel eens, nu het khli- faat gescheiden is van de souvereine macht over de Mohammedanen, dat zich rondom het khalifaat een kring ging vor men van internatinaal-politieke beteeke nis en berichten, welke in die richting duiden, zijn er reeds dan zal ook Ne derland hebben te overwegen, of het in zijn belang is, dat het mede in dien kring vertegenwoordigd zij. Zou daar dan iets anders in kunnen liggen dan de beharti ging van een politiek belang? Zoo moet 'de zaak worden bekeken als een feitelijke quaestie* en om dat zakelijke karakter te doen uitkomen, releveer ik nog, dat sommige Mogendheden hun belangen bij het Vaticaan door Protestantsche verte- [genwoordigers laten behartigen. Enge land en Duitschland beide hebben een Protestant als gezant, maar 'beide stel len prijs op de relatie, die zij achten in hun belang om politieke redenen" De hier aangevoerde argumenten wer den door den heer Colijn onderschreven, waarop hij vervolgde: „Ik weiger te aanvaarden, dat door het zenden van een gezant naar het Vaticaan door onze Regeering de Paus als het hoofd der Christenheid, als de stedehou der van Christus zou worden erkend. En nu nog iets over het amendement van den heer Kersten. Ik heb in eersten termijn gezegd, dat het voor mij vast moest staan, dat 's Lands belang in bijzondere mate gediend werd door dit gezantschap, juist omdat in den boezem van het Protestantsch gedeelte van ons volk zulke bezwaren tegen dat gezantschap worden gevoeld. De Minister heeft daarop geantwoord, dat dit gezantschap niet alleen in bijzon dere mate noodig is, maar dat het voor ziet in zeer bijzondere behoeften. Welnu, waar de Minister ons die verklaring af legt en waar de Minister het volle ver trouwen geniet van de groep, waartoe ik behoor, daar zal die verklaring van den Minister onze gedragslijn bij de stemming over liet amendement van den heer Ker sten bepalen." Uit deze citaten is toch wel duidelijk, dat er hier geen sprake is van een erken ning van den Paus als stedehouder van Christus- Het is alleen het diplomatiek be lang dat hier in het geding is. Evenals trouwene bij andere gezant schappen. De omstandigheden kunnen er toe lei den, dat straks ook naar Moskou een ge zant moet werden gezonden Spreekt onze regeering zich daarmee uit ever de gesties van de Russische re geering en erkent zij daarmede het recht om een gewelddadige omkeer tot stand te brengen? Immers neen. Maar als Moskou weer mocht worden eon centrum van diplomatiek verkeer, dan zullen wij ons niet kunnen onttrekken, maar zullen wij ook daar een „luister post" moeten hebben en een "gezant die voor de behartiging van onze landsbelan gen waakt. Het komt ons dan ook onbegrijpelijk voor, hoe de heer de Bruin de antirevolu tionaire Kamerfractie, maar aanleiding van de genomen beslissing kan voorstel len als mannen die hun beginsel verza ken en zich revolutionair tegenover God en Christus willen stellen. v Onderwijs. Do Kamer heeft gisteren een tweetal beslissingen genomen die voor het bijzon der onderwijs niet zonder beteekenis zijn. Door den "heer Rutgers waren een twee tal amendementen voorgesteld, n.l. om het overleg met de inspecteurs over be noemingen bij het bijzonder ouderwijs te doen vervallen en om het verbod tot het heffen van hooger schoolgeld dan door do gemeente voorgeschreven weg te ne men. Tegen het eerste voorstel had de Minis ter bezwaar. Hij achtte het van belang dat de allicht ietwat te groote invloed van sommigen in de schoolbesturen kan worden geneutraliseerd door een onpartij dig rapport. Met het tweede voorstel kon liij zich vereenigen. De Kamer was echter zoo verstandig ook het eerste amendement aan te nemen. Overleg kan .uitstekend zijn. Maar een bindend voorschrift is niet al leen overbodig, maar zelfs gevaarlijk. V Politiek spel. In de Maandaer gehouden vergadering van den Leidschen Raad is door de Soc. Democratische fractie een eigenaardige rol gespeeld. Het woord spelen is hier niet te steTk. Er werd een „voorstelling" gegeven, waarbij noch met de belangen van de Gemeente, noch met die van het gemeente- personeel gerekend werd, maar die alleen ten doel had, applaus bij een zeker deel der ingezetenen te verwerven. Wij hebben hier op het oog de behan deling van het voorstel inzake het ver haal van pensioenbijdragen van Gemeen teambtenaren. Dat voorstel werd door de Soc. Demo cratische fractie in den breede bestreden. Betoogd werd dat het georganiseerd overleg niet behoorlijk was toegepast, zoodat de ambtenaren waren overrom peld. Dat was het formeele bezwaar. Maar de materieele bezwaren waren nog veel ernstiger. De belangen vaai de ambtenaren, zoo heette het werden geschaad, en de heer Ehibbeldeman schreeuwde zelfs tegen de v'fcribune-bez oekenskoop maar een riem jongens, met veel gaatjes. De bedoeling van deze uitroep kan geen andere zijn dan deze, dat B. en W. het gemeentepersoneel honger willen laten lijden. Nu weet ©en ieder dat deze vooretelling van zaken absoluut met de waarheid in strijd is. Het was dan ook niet andere dan ge maakte verontwaardiging. Hier werd een «pel ««pee*. Vanaf heden fof en met Woensdag 27 December a.s. is de gelegenheid openge steld, aan ons Bureau en aan onze Agenten en Bezorgers, om in het nummer van 30 December den gebruikelijken SIIEyi¥JAA5i§Gfl©ET te piaafsen. PRIJZEN ZIJN BIJ VOORUITBETALING: per 4 regels fO.SO per S regels per 12 regels f 12.- ADMINISTRATIE NIEUWE LEIDSCHE COURANT Een politiek spel van soort. allerslechtste Bekend is toch dat ook de Boe. Demo cratische fractie van de billijkheid van het voorstel van B. en W. overtuigd was. In de Donderdag gehouden fractievergadering van de Soc. Dem. Raadsleden, werd dan ook besloten met het voor stel van B. en W. mee te gaan. Men is pas een andere houding gaan aannemen, toen do ambtenaren met het besluit van hunne vertrouwensmannen in het georganiseerd overleg niet tevreden bleken te zijn. Toen heeft de Soc. Dem. fractie haar draai genomen. En toen kwam men tot de ontdekking dat het voorstel waartegen men aanvan kelijk geen bezwaar had en dat billijk werd geoordeeld, er op berekend was de ambtenaren honger te doen lijden. Eén van twee of de Soc. Dem. raadsle den hebben Maandagavond een treurig politiek spel gespeeld dat zelfs door de meest roode kiezers moet worden veroor deeld of zij waren dusdanig door kiezers- vrees bevangen, dat ze in hun angst voor de gevolgen hun eigen fractiebesluit vergaten. Maar in beide gevallen ia met de belan gen van de gemeente en hare ambtena ren gespeeld. STADSNIEUWS. Bestrijding der Tuberculose. De laatste der zes lozingen die ter ge legenheid van de reizende hygiëne-ten- toonstelling zijn gehouden was gisteren avond die van Dr. M. D. Horst, directeur van den Gemeentelijken Geneeskundigen Dienst, die handelde over bovenstaand subject. Nadat de spreker door den Voorzitter Dr. Timmers was ingeleid, waarin deze uiteenzette waarom de Tuberculose niet behandeld was bij de besmettelijke ziek ten, ving de spreker zijn rede aan. Hij wees er op dat ondanks het dalen de .cijfer in de tuberculose-gevalen in Leiden alleen toch nog in 1921 van de 727 sterftegevallen 97 het gevolg waTen van tuberculose. Spr. gaat dan de oorzaak der ziekte na: do enkele duizenden van milimeters groote (kleine) bacil, omstreeks 1885 door Ro bert Koch gekweekt. Nauwkeurig werd gestipuleerd hoe een bacil ondanks de tegenwerking der lucht- pijptriliharen door de bronchi in het bloed komt. Een enkele bacil zal niet veel kwaad doen en in het lymphyaten-net verkalken, maar de aanwezigheid van milliarden bacillen en hun groote deelbaarheid veroorzaken de ziekte die zich 6oms eerst na jaren openbaart in dfl crete ste symptonen: hoofdpijn, maagpijn, ver hooging van lichaamstemperatuur en ge wichtsafname. Spr. wijst dan op de groote gevaren van besmetting door het onoordeelkundig verwijderen van sputum. Deze besmetting levert, vooral gevaar op voor het huisge zin en niet te vergeten in de eerste plaats voor zuigelingen die bijna altijd hieraan sterven. Hoe nu de ziekte te bestrijden? Overbrenging naar een sanatorium kan soms gewenscht zi:r maar ie niet altijd beslist noodzak dijk. Ook in huis kan de patiënt zonder risi co verzorgd worden, mits men slechts zorgt voor een e i g e n k a m o x en ande re afzondorinigsmaatregelen. Daar tuberculose niet alleen een men- schelijke maar een algemeen dierlijke ziekte ie, verdient bet aanbeveling Po melk te koeken en tuberculeus koe- vleesch voor de consumptie eerst na steri lisatie in den handel te brengen. Spr. wijst ook nog op het gevaar door tuberculose katten .verspreid. De menschelijke tuberculoselijders die in sanatoria verpleegd zijn loopen groot gevang, wanneer zij zich na deze kuur weer „beter" wanen, weer een inzinking te krijgen door zorgeloosheid. Daarom is nazorg (After cure) noodza kelijk. Een eigenlijk middel tegen t. b.'c- is er niet, zegt spr. Ieder die dit beweert kan vooralsnog als kwakzalver worden ge brandmerkt. Wel wijzen de laatste onderzoekingen van den .bekenden Franschen professor Galmette er op dat in de vcccinatie-mct- hode de oplossing zal moeten worden ge zocht. Spr. komt dan tot de invloed op de maatschappij. Speciaal onder de minder 'bedeelden zal voorgelicht moeten worden. Het streven van de „Ned. Centrale tot be strijding van de Tuberculose" om do pro paganda te populariseer en, heeft al goede vruchten afgeworpen en dient te worden verbreed en verdiept. Een eigenaardig uitvloeisel van deze populariseering: is dat bijna niemand tu berculose meer „tering" noemt. Dr. Horst doet dan duidelijk uitkomen de heilzame werking van de consultatie- bnreux, ok te Leiden. Het Rapport van de Staatscommissie acht het wenschelijk een soort Staats-tu- berculosebestrijdingsdienst in te stellen. Spr. is hier niet voor. Door alles onder één hand te brengen zal de medewerking der huisartsen die zich hun patiënten (klanten) zien ont#omen ophouden. Wel acht spr. het wenschelijk dat aan de consultatiebureaux een speciaal tuber- culose-geneesheer komt en tevens dat de middelen zoo ruim zullen vloeien dat huurtoeelag aan ..een-kamer-gezinnen" kan worden verleend. De buitenschool zal krachtig meewer ken om hij kinderen het tuberculose ge vaar te doen verminderen. Uitbreiding van het aantal ctegoriën die hiervan ge bruik maken is zeer gewenscht. De Nazorg is een zeer moeilijke kwes tie daar men de menscben maar zoo niet uit hun werkkring kan trekken. Deze be strijding staat nog in de kinderschoenen. Spr. ziet veel' heil in het wetsontwerp Districts-Gczondheiddienst die een over zichtelijk geheel in de hand zal werken. Met den wensch uit te spreken dat zijn rede tot nadenken en steunen van het be stri jdings-streven zou leiden, besloot Dr. HoTst zijn belangwekkende oratie, die Hoor een talrijk aandachtig gehoor met luid applaus werd beloond. Na een woord van dank door den voor zitter aan den spreker gebracht, begaf men zich naar den Foyer, waar het, weer druk liop met het bezoek aan de tentoon stelling. Nederlandsch Zendingsgenootschap. Ter gelegenheid van hot 125-jarig be staan van boven genoemd genootschap had gisteravond in de Oosterkerk een samenkomst plaats. Als eerste spreker trad op Prof. Dr. van Nes, die do samenkomst opende met hot laten zingen van Ps. 86:5 en 6 en ge bed, waarna gelezen werd Efeze 2:11 tot het einde. Spr. maakte een vergelijking tueschen wat in dit hoofdstuk wordt gezegd, en do geschiedenis van het Nederl. Zendings genootschap. Het genootschap werd geslicht op 19 December 1797 in een huis op het Ha ringvliet te Rotterdam. Daar waren een 20-tal mannen bijoen ter bespreking van een oproep, gedaan door het Londensche Zendingsgenootschap, dat juist 2 jaren eerder was opgericht. Ons land was toen oen Bataafscho re publiek, en onze koloniën werden door Engeland bewaard, zoodat onze zendelin gen in dienst van het Londonsdh genoot schap hun arbeid moesten beginnen en wel in Afrika. Doch ook na 1813, toen we onze kolo niën weer terug hadden, wilde het werk niet, dadelijk vlotten. De Tegeering gaf niet gaarne toestem ming in Indië, uit -vrees voor een botsing niet den Islam. Men had geen kennis, geen ervaring, en ook geen verkeersmiddelen, zooals wij die kennen. Toch is hot werk voortgegaan. Onze zendelingen mochten hun arbeid be ginnen, maar niet in de gebieden van den Islam. Op de Molukken heeft Ds. Kam met -voel zegen gearbeid. In '31 werd de zending op de Minahassa ter hand geno men. In dien tiid begon men ook meer zorg te besteden aan do opleiding. Het jaar '78 was een keerpunt voor alle volken, ook voor Indië, daar dat ook mondig werd. Dan doemen andere namen voor onzen geest, zooals Modjö Marnö op Oost-Java, en de zendelingen Jellersma en Kraijt, In '90 toestemming voor Deli, omdat men voor de plantages een kalmeerenden invloed van het Christendom verwachtte. Pos&o het populairste terrein kreeg in '91 een beurt. De namen van Mr. Hoffman, Ds. Kruijt en Ds. Adriani zijn onafschei delijk verbonden aan dit gedeelte van bet groote werk In het tweede tijdperk. '48—'07 ont staan eenige „concurrenten", maar geluk kig, het was een edele ooncurrentie. Van het laatste tijdperk, 1897—1922 kan moeilijk in denzelfden trant worden gesproken, omdat in dat tijdperk de ge beurtenissen in het Ned. Zend. genoot schap ook in verband staan met andere corporaties. Hot Ned. Zendingsgenootschap, de Utrechtsche Zending, de Rotterdamsche Zending, en de Nederl an dsche Zend.ver- eeniging laten thans hun zendelingen al len te Oegstgeest opleiden, wat van on schatbare beteekenis is. Na de pauze, waarin onder het zingen van Gezang 245:1 en 2, wordt gecollec teerd, beklimt Ds. Goedhard den kansel, om te spreken over de taak der gemeen te voor heden en de toekomst. Spr. doet dit aan de hand van Spreuken 11:1 „Werp uw brood uit op het water". Van dit tekstwoord geeft, spr. dan drieërlei uitlegging. Do eerste uitlegging richt zich tegen hen, die alle zendelingen wel in Neder land zouden willen hebben, omdat hier nog zooveel goddeloosheid is. Als dat juist was, zegt spr., dan hebben ook Paulus en de andere apostelen ver leerd gedaan, door aan de heidenen en dus ook aan ons, het Evangelie te brengen. In de tweede verklaring richt spr. zich tot hen die het betreuren dat zulke knap pe menscben, zooals doctoren enz. zich leenen voor den zendingsarbeid. Het is niet waar, aldus spr., dat de zen ding het wel kan doen, met hen, die heb wel goed moenen, maar in de Europeesche maatschappij niet mee kunnen. Bovendien bewijst zoo'n gezegde dat men spreekt van din oren wa:,^in men niets af weet. Bij de derde ve-kiar .w sp:. sea vergelijking tueschen wat uien in de ste den uitgeeft aan publieke vermakelijkhe den, en wat men geeft aan de zending. Wat or wordt gegeven, moet nog komen van het orthodoxe deel der gemeente, want de vrijzinnigen verklaren het zelf; „Ons grootste bezwaar tegen de zending i6, dat de Indische volken den geest en de waarheid van het Christendom niet be grijpen, waardoor het schim-Christendom, vermeerdert." Aan de hand van duidelijke voorbeelden bewijst spr. het onware en het onwaardige van deze bewering, en wijst ten slotte op den arbeid van den Apostel Paulus in Corinthe, en den rij ken zegen, waarmede deze werd bekroond. Ten slotte wekt. spr. allen op om d zen- dingsst.udie te beoofenen, daar meeleven met. de zending de allerbeste geloofsver sterking is. De samenkomst werd gesloten met go- bed, waarna werd gezongen Gezang 5. 50:4. Naar wij vernomen zal het perceel door de diaconie der Geref. Kerk aange kocht voor Rusthuis voor ouden van da gen op den Tweeden Kerstdag voor de lo den der gemeente ter bezichtiging worden opengesteld. Evenals vorige jaren wordt ook dit jaar, op Nieuwjaarsdag vanwege do afd. Leiden dor Ver- tot bestrijding der Tu berculose „Draagt elkanders lasten", een bloemendag georganiseerd. Wij vestigen de aandacht op een in dito nummer voorkom en do advertentie, waarin jongedames worden opgeroepen hare modewerking te verleenen. Gistermiddag te omstreeks half vijf brak een schoorsteenbrandje uit in hot perceel Nanniestraat 49. Do brandweer, was 6poedig ter plaatse en wist onder lei- ding van haar commandant het vuur met een minimax te blueschen. De •choorsteen werd voor verder gebruik afgekeurd. Ten nadeele van do firma B. zijn gisteren op den openbaren weg 12 ledige zakken ontvreemd. Dader(s) onbekend. J. D. H. wilde gisteren in zijn tuin tje de nog teveld staande aardappelen gaan rooien. Men was echter reeds zoo: gedienstig geweest hem van dit (uiet heb natte weer onaangename) werkje te ,ontr< lasten. De politie zal trachten deze go^ dienstigen naar waarde te beloonen. Zekere H. ,v. d. K. word gisterenmor gen bij een klein kloppartijtje op do Lammermarkt mishandled. Hij liet het niet „over zijn kant gaan" en klaagde den dader, P. S-, bij de politie aan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1922 | | pagina 1