Tweede Blad
Vrijdag 20 October !922
Uit de Pers.
Men had anders kunnen doen.
Wij lezen in het (R. K.) Huisgezin:
Voor minister Van Swaay heeft Zuid-
HoIl'amL-een ander katholiek in de Eerste
Kamer gekozen.
Een katholiek van groote bekwaamheid
De heele rechterzijde der Zuid-Holland-
'sehe Staten heeft eenparig haar stem op
hem uitgebracht.
De overeenstemming was dus volkomen
En de rechterzijde deed .wat zij tot he
den steeds gedaan heeft, en wat vóór
haar do linkerzijde, tóen die meerderheid
was ook heeft gedaan.
Toch had men anders kunnen doen.
Men had kunnen bedenken, dat de
r'echtsche meerderheid in de Eerste Ka
mer onevenredig groot is cn de liberalen
'daar met den eenzamen heer Smeenge
zelfs geen schijn van een evenredige ver
tegenwoordiging bezitten.
Dat zij die onevenredigheid aan hun
Weinig tactisch optreden van dezen zomer
hebben te wijten, laten wij daar.
De onevenredigheid blijft een feit.
Men had ook kunnen bedenken, dat de
heerlijkheid van een onevenredig sterke
meerderheid in ons Hoogerhois maar éón
jaar kan duren.
Dat binnen dien tijd een ander stelsel
moet zijn bedacht, dat ook in do Eerste
Kamer aan ieder het zijne zal geven.
Dat men dan met zijn te groot aantal
aftredende katholieken, van wie er onder
scheiden© losgelaten zullen moeten wor
den (van nieuwe candidaten, ook vrouwe
lijke spreken we nu nog niet), verlogen
zal zitten.
Men had, dit alles en meer bedenkende,
tot het inzicht kunnen komen, dat het
niet verkeerd ware geweest, van het be
zetten van den vacanten zetel af te zien
en hem aan de linkerzijde over te laten.
De politiek schijnt nu eenmaal voor
andere argumenten dan die aan het getal
ent!eend, niet ontvankelijk te zijn.
Anders had men ook een einde gemaakt
'aan de drie katholieke presidenten, die
in de oogen, vooral van voel coalitio-
genooten, een ergernis zijn: een katholie
ken minister-president, een katholieken
voorzitter der Tweede en een katholieken
voorzitter der Eerste Kamer.
Naar de -cijfers is het volkomen verant
woord.
De katholieken zijn do 'veruit sterkste
fractie der rechterzijde in de beide Ka
mers der Staten-Generaal en hun komt
'dus in beide lichamen dé voorzitters-
j laats toe, benevens hét voorzifierschap
in den raad van ministers.
Maar verstandiger had men gedaan met
een der drie plaatsen on dan is het
voor niemand een vraag welke aan oon
der beide andere rechtsche fracties af to
staan
In den ouden tijd hebben we wel ande
re cn grootere offers gebracht aan de
goede verstandhouding tussolien do groe
pen van rechts.
Vooral nu we het meerderheidsstelsel
tij de verkiezingen kwijt zijn, hadden we
die offervaardigheid niet mogen verlee-
fcn.
GELD VOOR DE WEERMACHT.
Het Nedorlandsche volk, zegt de Sta n-
daard, is geneigd bij bezuiniging het
eupst to denken aan de weermacht. Dat is
tot zekere hoogte verklaarbaar. Immers
men ziet ©r geen dadelijke vruchten van.
Dat ziet men wel van Waterstaat, van
Onderwijs, van Justitie e.d.; maar niet
van Leger en Vloot. Zij 'werken preven
tief, gelijk ook de politie doet. Toch loon
bij eenig nadenken de opvatting een an
dore zijn.
Het geheugen ie kort bij vole menschen
en daarom is het gebeurde van 1914, in
eamemhang met onze defensie, al weer
.vergeten.
Dat ons land in 1914 buiten
den oorlog bleef, danken we
aan ons leger.
Van het oogenblik af dat Duilsehland
te rekenen had met een oorlog op twee
fronten tegen Rusland on Frankrijk
ontwierp het aanvankelijk een veld
tochtsplan (het plan Ven Schlieffen)
waarin gerekend werd op een doortocht
van de Duitedhe legers door Btigiö en
door Nederland. Dit feit, altijd vér-
moed, staat thans vast. Zulk een door
tocht zou voor ons land, evengoed als
voor België, oorlog met. Duilsehland
hebben meegebracht.
En waarom heeft die doortocht ten
slotte niet plaats gevonden?
Toen dit plan werd vastgesteld, bad
Nederland geen operatief veldleger. Wij
leefden toon nog onder de lcgerwetten
waarbij we, naast de schuterij, alleen
maar vijf militiélLchtingen hadden van
11.000 mam ©11c. Dat kleine legertje kan
•mint optreden buiten de vestte" Holland,
kon niet optreden tot handhaving onzer
neutraliteit. Sinds 1900 besteedden we
wat meer aandacht aan onze defensie, gin-'
gen we er toe over ©en veldleger in het
leven te roepen dat bruikbaar was om
aan de grenzen op te. treden. En hoewel
nog lang niet afdoende, was dit leger
toch in 1914 zoo georganiseerd en uit
gerust dat het. als een veldleger aan do
grenzen kon optreden.
En is het, nu niet opmerkelijk, dat liet
Duitsche veldtochtsplan g e w ij z i g d is
gewerden, n a het tijdstip, waaróp* Neder
land begon zich oen veldleger te schep
pen?
Of op merkel ij k eigenlijk niet. Zeer
verklaarbaar. Want voordeel, d.i. tijd
winst, leverde die doortocht slechts op in
dien er geen weerstand geboden kon wor
den. Zoodra er op weerstand moest wor
den gerekend verviel hot voordeel; trad er
allicht een nadeol voor in do plaat-s. 'Daar
om werd onder von Mol Ik© II het veld-
tochtsplan gewijzigd, zoodra bloek dat
Nederland in staat zou zijn om weer
stand van beteekenis te bieden.
Zoo bleef ons land voor de
rampen van den oorlog be
waard, omdat hot. oen behoor
lijk leger bezat.
Ma,ar, zal men zoggen, Duilsehland
heeft nu geen leger meer, dus het gevaar
is thans geweken. Wie zoo spreekt mist
olk inzicht in don gevaarlijken politieleen
toestand van Europa. Dier is niet min
der gespannen dan in 1914, maar eerder
nog gevaarlijker.
En al moet dan ook bij hot leger wor
den weggesneden wat niet essentieel is,
al zal ook daar zelfs bezuinigd moeten
worden op datgene wat op zichzelf voor
do defensie nuttig is, toch is hior oen a b-
solute grens aan te wijzen, waar be
neden men niet. gaan kan. Wij moeten in.
staat blijven te doen wat uit, onze ver
plichtingen als neutrale Staat tegenover
de gemeenschap der volkeren voortvloeit,
en wij moeten dat zoo afdoende kunnen
verrichten dat er voor een der oorlogvoe
renden geen aanleiding bestaat, ons die
taak uit hemden te nemen. Want dat be
te ekent overbrenging van detn oorlog op
ons eigen terrein.
KERK EN SCHOOL
Weg met liet „Voorstol"!
Het is bokend, schrijft Prof. Óbbinlc in
„Bergopwaarts", dat do candidaten in do God
geleerdheid, (die predikant in cle Ned. Herv,
Kerk willen worden) na afgelegd Kerkelijk voor
bereidend evamen niofc mogen preoken voordat zo
'n z.g. „voorstol" hebben gehouden. Dat „voor
stel" is eon proefpreek in een der kerken te
houden," in tegen woord igheid van een der Ker
kelijke hoogleeraren. Na de preek wordt „re*
ceptie" gehouden in do kerkokamcr, en daarna
volgt de „eritiok" door den Kerkdijken hoogloo-
raar en twee ..paranymfen."
Bij die preok heeft ioderoeu toegang. In de
voorste rij zitten de ouders of naasto familie
leden van den patiënt, en zijn meisje (als hij
dat heeft) nog zenuwachtiger dau hijzelf, en
wachten in fluisterspanning af, dat zo hem
voor hot oeist in een heuscho toga gehuld op
een bcuscheu preekstoel een housche preok zul-:
len hooren houden.
Eeu „examen" is het niet. Men kan er niet
voor „zakken".Al is het nog zeo miserabel
en hot kan miserabel zijn do Candida it
krijgt het recht om te proekeu.
Ik herinnor roe nog levendig hot oogenblik
dat ik rnijn verhandeling hield in de Fraasche
Kerk ie Utrecht een preek was het niet;
dat is het trouwens bijna nooit; 't is ongovoer
altijd een zwakke poging om ern rijtje theo
logische begrippen te eneadroeren in de geci
seleerde lijst, door den Kerkdijken hoogleer aar
well willend ter handi gestold. Do euder^, fa*
milidcden ou meisjes herademen als do jonge
domino van den preekstoel daalt en knikken
mekaar blijmoedig toe, omdat hot zonder on
gelukken is afgeloopen want dat was de
heimelijke vrees, die in hun harten leefde en
dfio niemand' durfde uitsprekenaAs hij eens
hloelc steken
Ik gaf een lief ding als dat openbare „voor*
stol" kon verdwijuen
le. Omdat het nergens toe dient- en nuilo-
looze dingen zijn, nooit hun plaats waaTd, zelfs
r.iet in de Kerk.
2o. Omdat dat wat men or mee bedoelt: be
wijs tïat do c-andidnat- werkelijk oen preek
behoorlijk kan voordragen, veel beter te borei*
ken is in den besloten kring der studenten mot
proof.
him Kerk'ólijkcn hoogleeraar. (Dat hij er ook
oen kan maken, i6 natuurlijk nooit to conslaiee-
ren, omdat men hem niet kan vérplichten het
zélf te doen) Wie niet in 6taat" blijkt blijkt
èon preek behoorlijk voor te dragen, zou dan
kunnen wérden afgewezen.
3e. Omdat er bij het voois tel gewoonlijk ook
„gobeden" wordt.' Dat heeft mij altijd gehin-'
dord: bidden in hot openbaar bij wijzo van
4e. Omdat hot argument dat ik wel eens
hoorde lor vordedigihg van het voorstel: dat do
candidaten toch gelegenheid moeten hebben ge*
had tot „do Gemeente" te spreken, op andore
wijze veel beter wordt bereikt. In allo Univer
siteitssteden zijn wijklokaleu cn Bijbellozingen.
Waarom 'zou men dé candidaten niet verplichten
dat ze minstens tien zulko wijkbijboltcziogen
moeten hébben geleid?
EEN PROCES WEGENS GODSLASTERING.
Het, eerste proces wegens godslastering sedert
do revolutie is dozer dagen té Borliju gevoerd.
Do beklaagden waren do schrijver Karl Einstein
eu de uitgever Ernst- RovoMt. Einstein had oen
boek geschreven, „De kwado boodschap", waarin
hij Chnstus in onze moderne maatschappij laat
optreden, Christus wordt geplaatst tegenover
zakenlui, woekeraars en speculanten. De aait*
klacht houdt in, dat het boek een beschimping
van den chrietolijken godsdienst is, oon vernede
ring van Christus, van dé Moedor Gods en de
leer van do opstanding en Zoiwïenvorgeving
Uit het proces bleek, dat de fabrikant
8chaufler, uit Noutlingen, een Macht had inge*
diend. Hij had uit artikelen in do Krouzzeitung
van hot boek kennis 'gekrogen, en geoordeeld,
dat hot book oon beschimping van den christe-
lijken godsdienst bevatte. Hij had daarop in de
Krouzzoitung oen advertentie geplaatst, waarin
hij hen, die aan hot beek aanstoot namen, uit-
noodigdo, zich bij hem te vervoegen. Twee per
sonen hadden zich opgegeven, hij had toen het
bock gekocht en een aanklacht ingediend. Do
persoon van Christus werd in het boek zoo naar
benedien gesleurd, dat het eon slag in hot gelaat
van ieder christcumcnsch was. Op oen vraag van
den verdediger, Wolfgïuig Hoino, of niet bij hem
hot gevoel was opgekomen, dat daarmee slechts
do slechtheid van hen gekenschetst werd, dio op
deze wijze oi^er oen zoo heilig monsch als Chris
tus oordeelen, antwoordde Schauflor, dat Chris
tus do G-od dor Duitschors is. de God van den
christelijke» staat. Hot- was ongehoord, dat d9r*
geli jke dingen konden worden geschreven.
Als deskundige werd o.a. do predikant Mauff
gehooid. Do uitbeelding van den persoon van
Christus aldus dezo getuige was zoo vol
smaad en laster,''dat geen twijfel aan de bedoe
ling van godslastering mogelijk was. Hij tracht*
te dat te bewijzen door vora^fillondo gedeelten
uit hot boek aan te halen. De christelijk© kerk.
haar instellingen en gebruiken, hot wonderge
loof, do Hoiligo Schrift, do opstanding on do
verlossing waren zoo geteekend, dat zo als be
schimping moesten worden opgovat. Spot en
hoon, ironie on satyro worden over Christus
uitgestort, zoo, dat orgieën van fanatioko bespot
ting van do Christelijke kerk mooten worden
ontketend in kringen, die olk contact mot hot
christendom hadden verloren. Hier stort zich hot
bolsjowismo op het christendom. „Als het met
dit etroven zoo doorgaat, dan rijn wij verloren,
dan wordt elk gezag ons ontnomen." Tegenover
deze deskundigen traden andoreu op.
De lector dr.- Paul Mayor, Thomas, Maan, prof.
'Koster, prof. Tönnniet gaven mondeling of
schriftelijk zeer waardeer?ode oordeelvellingen
over het boek.
Do beklaagden zelf ontkenden dat het hun te
doen was oiu Christus te hoonon, ze wildon
slechts do diopo klove aanwijzen tusschen d©
huidige wereld cn Christus. Christus zon aan
de wereld van nu moeten tegrondo gaan, omdat
do liodou, dio zich christenen noemen, dat niét
zijn. Do psychiatrie, die mot primitieve middelen
worlit,v zou Christus voor krankzinnig vorklaren.
De titel wal geen tegenstelling tot, het Evangelie
uitdrukken, maar alleen duidelzijk maken, dat
uit do blijde boodechap niet veel geworden ia,
dat men nog steeds mordt en kwaad doet.
Do officier van justitie was van oordooi, dat
hier van godslastering sprake was ou eischte
G maanden gevangenisstraf.
Hot goïncriminooixlc book is in beslag genomen
nadat 250 exemplaren verkocht waren.
Een zonderlinge benoeming.
Het, orgaan van do R. K. organisatie
van pc<si personeel schrijft:
De heer B. .J van. Stapol© is bij Kon.
Besluit benoemd tot buitengewoon ge
ëmployeerde bij den Postdienst.
Toon ik dat las heb ik me do oogen
eens uitgewreven, of ik wol goed zag.
Ma-ar ja, Ihofc stond er precies zoo.
Nou, „buitengewoon" is het wel
Natuurlijk kon, na zijn val als Kamer
lid, de assistent der posterijen van St-a-
pele zich niet meer enoanai Hoeren met
zijn vroegere collega's.
Dat baantje van assistent was goed ge
noeg om hem gedurende de jaren van
zijn Kamerlidmaatschap een aardig
wachtgeld te bezorgen, maar, nu hij weer
zou moeten terugkeeren naar zijn oude
wapen-broeders, paste hij, maakte een
>veek of wat geleden een visitie bij den
heer Westorvold, en de zaak word beklon
ken.
't Is wol gemakkelijk, als je buiten de
rangbovordering st^at, waar je struikelt
over allerlei mogelijke en onmogelijke
examens.
Immers als buitengewoon, geëmployeer
de'kan je alles en nog wat worden zon
der examens.
Als jo toch maar oen kruiwagen hebt
Wat zal hot toch een zegen zijn, als
straks, in den socialistisch en heilstaat do
Idassenjustitie tot hot verleden zal be-
hooren!
Maar er. is ra.i. toch wel aanleiding
voor de volgende vraag:
Is de ^nieuwe functie van den heer B.
J. van fëtapelo speciaal voor dezen amb
tenaar gesdha-pen
Zoo ja, heeft dan de Regeering in dezen
tijd van extra-bezuiniging vrijheid kun
nen vinden daartoe over te gaan, en zoo
ja. om welke, redenen
Zoo niet-, hebben dan ook de overige
assistenten der posterijen de gelegenheid
gehad, mede te dingen naar de vacante
betrekking, waarin de heer Van Stapele
is benoemd, cn zoo neen, waarom niet
Welk Kamerlid voelt zich nu geroepen
oon vraag in den geest als bovenstaand
te 'tellen aan den Minister van Water
staat
De Minister zal zich er toch niet, van
kunnen afmaken door te zeggen, dat van
Stapele als asistont. een primus inter pa
res was".
In do N. Haagsche Crt. schrijft een
assdtent naar aanleiding van deze benoe-*
ming o.m.
„Hij is en was de eerste 1 ij del ij k
verzet prediker in de jaren van de
loonactio. Do Haagsche postmannen kuu-
non zulks getuigen.
En zie, als belooning benoemt een
Christelijk Minister hem nu als b. g. g.
Mensebon die hun leven gewaagd héb
ben voor 's lands belang, worden niet ge
teld, maar de ophitser krijgt nog een
extra bevordering".
De redactie merkt hierbij op:
We kunnen ons de ontstemming van
onze Clrr. postmannon -over deze benoe
ming indenken. Ook wij hebben voor deze
daad weinig bewondering. Zij, die er voor
veran,(woordelijk zijn. breken daardoor
meer af dan zij goedmaken.
Natuurlijk is niet te verwachten, dat
een socialistisch Kamerlid tegen deze on-
noodige personecluitbroiding bezwaar zal
maken. Als het echter eens een christelijk
man gold, wat zou men dan niet hebben
gehoord
Hot 6chijnt soms dat men bij den Post
dienst nergens zoo bang voor is als voor
de hooge ontstemming van den socialis
tisch on anibtenaamsbond. We hopen dat
deze slappe houding, die ook vroeger
reeds zooveel kwaad heeft gedaan, ein
delijk eens vaarwel gezegd wordt. De
het er gezinde elementen wenden vaak
achtergesteld en gegriefd, zooals door do-
ze benoeming. Die zijn goed' als 't knijpt
Dit soort liberale tactiek veroordeelern
we grondig. Laten onze mannen er met
kracht don strijd tegen blijven aanbinden.
Do steun van al hun geestverwanten zal
hun daarbij verzekerd zijn.
Gemeenteraad Katwijk.
Vergadering van Donderdag 19 October v.m.
10 uur.
Voorzitter de burgemeester de beer J. H. de
Waal Maletijt.
Afwezig de hoer D, M. v. d. Gugton.
Do Voorzitter opent do vergadering root
gobol.
Mododooling gcecliiodt van de volgende ingo*
komen stukken:
1. Een schrijven van den Minister van Binn.
Zaken inhoudend© de mododooling dat do rogee-
ring 75 pet. zal bijdragen in do kosten van uit*
koering aan de uitgetrokken arbeiders;
2. Dat tot loden van het College van Zetters
herbenoemd zijn do hoeren Dubbeldam, Moor
burg on A. Ouwehand Sr.;
3. Een schrijven van God. Staten houdendo
goedkeuring van do verordening op do keuring
van waren ter voldoening aan art. 7 van do wo*
fênwet;
4. Idom van Prov. Staten houdendo goedkeu*
ring van hot raadsbesluit tot afstand' van den
„Calloowog."
5. Idem van God. Staten houdende goedkeu*
ring van hot raadsbesluit inzake aankoop van
grond bij hot Prins Hendrikkanaal voor f 2827.
6. Idem inzako do instructie van do co mirt is*
öio voor hot grondbedrijf.
7. Idem houdende goedkeuring van hot raad»*
besluit tot het aangaan van een goldloening.
Bij dit schrijvon merkt do Voorzitter op,
dat het aangaan van bedoelde leening niet noo*
dig is goweesb, door het verkregen voorschot van
regeringswege.
8. Idem houdendo goedkeuring van hot bosluit
tot verlenging van den ontruimmgstormijn van -
eenigo woningen in do Kerkstraat, alsmodo van
het aan God, Staten toegezonden Model O. van
de begrooting over 1922, en van een wijziging
in dio begrooting.
Voor kennisgeving aangenomen.
9. Een verzoek van de Ned. voreon. „Hot
Groene Kruis" om oen subsidie van f 20, als*
ook van de Zuid-Hollandflche verceniging van
dien naam om oen bijdrage in do koeten van
ontsmetting tot oen minimum van een halvo
cent per inwoner.
B. en W. stellen voor afwijzend to beschikken.
Aldus bosloton.^
10. Een schrijvon van den aannomor G. Th.
J. de Best, waarin wordt geprotesteerd tegen
dÉe hem opgelegde boete van f 120, wegens bet
niet tijdig afleveren van het bouwwerk aan don
Burgerschool. Dit protest wordt in den breedo
gemotiveerd o.a. door do mododooling dat men
niet op tijd kon beginnen.
Van don heer G. van Rijn is oon schrijven
ingekomen van gelijke strekking als het vorigo.
Hem was oon boot-o opgelegd! van f 330 wegens
het. te laat afloveren van schoolbanken en andere
meubelen.
Beide stukken worden in handen van B. en
W, gesteld om praeadvics.
11. Een schrijven van do Directrice van hot
Academisch Ziekenhuis, houdend© medodeoling
van een rogooringsbosluit waarbij is bepaald,
dat voortaan geen patiënten meer kosteloos zul
len worden verpleegd, wolk schrijven gepaard
gaat niet een verzoek, om zoo noodig maatre*
gelen to willen treffen, om to voorkomen dati
het opnemen van patiënten oenige stagnatio on*
der vindt.
Do Voorzitter doolt medo dat B. on W.
j.l. Dinsdag bij de Diaconieën der verschillende
kerkgenootschappen oon voorstel hebben inge
diend, wat in 't kort Mor op neer komt, dat do
kosten van verploging van on- en minvermogende
patiënten voor de helft godragen zal worden door
de gemeente en voor hot ovorigo door do betrok*
ken Diaconie. Dozo regeling zal golden tot 1
April 1923.
Van do Diaconieën dor Ned. Herv. Gemeente
en do Gcref, Kerk te Katwijk aan Zoo is be
richt ingekomen, dat zij mot dit voorstel accoord
gingen. Dit is ook het geval mot do diaconieën
van do Ned- Horv. Gemeente eu van do R. K,
Parochie to Katwijk aan dien Rijn. Van do Dia*
conio der Gcrof. Kerk aldaar is oon schrijvon
ingekomen waarin zij verklaart-, hoe ook de
gocdo bedoelingen van hot gemeentebestuur waar
deerendo, dat rij zich krachtens haar Gorof. bo*
gineel gorcopon aeht, zoolang zij kan. do vow
pleging van haar zieken zelf te bekostigen, zoo*
dat rij op het voorstel niet in kan gaan.
Do Raad besluit alsnog om het voorstel van
B en W. to bekrachtigen.
Dó hoer de Klork zegt bet te betreuren dat
d!o regeering nu pas tot dit inzicht komt. D©
hior bedoelde bezuiniging zou beter tot liaar
recht gekomen rijn, wauneor men wat voorricit*
tiger was go woest met den bouw van het ni'Mi*
wo ziekenhuis.
De heer do Ruytor Zijlkor brengt hulde
aan B. en W. on do vorscMllendo diaconieën
voor do wijze, waarop rij deze afdoende regeling
tot stond hebben gebracht. Maar ©ven sterk
protesteert hij tegen a© handelwijze van do re*
geering in dozo. Minstens had men con langoren
termijn van ovorgang in acht moeten nomen. Spr.
acht liet wenscholijk. dat do gemeenteraad een
protest bij do rogoering indient
De hoor van Waleem sluit rich aan bij
het protest van den vorigon eprokor. Volgens
hem echter zal het nog wol eons voorkomen dat
iemand kosteloos wordt vorploogd. Een dor mid
delen daartoe is. dat het recht van do Hoog*
leeraren om pationton in observatie to nemen,
waarschijnlijk zal worden uitgebreid. order wil
do 6pr. re-kening houden niot do omstandigheid,
dat men to Katwijk niet gaarno bij do diaconïo
aanklopt; hij bad gaarne gezien dat do gemeen té
voor hot grootste gcdoelto in do kosten bijdroeg.
Do hoor N. Pari© vliet is oveneons van
meenang dat do rogoering door den bouw van
hot niouwo ziekenhuis een zeer sloelit voorbeeld
van bezuiniging geoft-.
Do Voorzitter wijst op do verkeerde op
vattingen wolko hior ter plaatse hoorsehon ten
opzichte van hulp dor diaconio, daar dit volstrekt
goon schojido is. Tevens zijn do verschilleed©
besturen niet verplicht op de over t© leggen
FEUILLETON.
Vervolgd en bevrijd.
Historisch vorhaal
ui t den Napoleontisch en
ijd.
27)
„Nu, dan zal ik het doen," antwoordde
zijn verplogstor, nam de muts op en trok
ze hem over 't hoofd. „Heb 'fc hart niet,
dat je er aankomt," vervolgde zij, de ver
dachte beweging van Jam's arm. bemerken
de; „ik wil geen ruzie met meester Jo ris
sen hebben, en die heeft Verklaaird: Arti
kel drie: de zieke zal steeds het hoofd ge
dekt houden."
Jan zuchtte diep. „Ik zal dan berus
ten," zeide hij mistroostig, ,,'t is niet an
dere!"
„Trek het u niet aan," troostte Con
s'ance. „Ik zal er niet op letten. Vertel
mij eens hoe het met u is."
Jan haalde de schouders op. „Ik ge
voel mij zeer wel; maar ik ben van een
flink fregat een onzeewaardig, afgekeurd
Tvra-k geworden, Constance. Ik - word niet
meer sterk.
„Wat ben je zwaarmoedig!" zeide Con
stance. „Waarom zou-je niet beter worden
van zoo'n onbeduidende wond?"
„Och kom, Constance," zei Marie, die
op dat oogenblik met een glas melk voo-r
de zioko binnenkwam, „.geloof toch niet
alios wat hij vertelt-. Ik heb wel gelezen
van soldaten en ridders die in vierde
partjes waren gekapt en toch latei' de
stukken weer aan elkander naaiden 011
wegliepen!"
Het gcspi^ek -werd langzamerhand wat
levendiger, ook doordat Jan zijn zwaar
moedigheid wat aan kant zotte. Constance
was het dan ook nog veel te vroeg, toen
het 'hoefgetrappel de nadering van haar
vriendin afkondigde.
„Ik kom u spoedig weer bezoeken,
hoor!" zeide zij bij het afscheidnemen
tot Jan.
„Doe dat; ge hebt mij bepaald beter
gemaakt," antwoordde deze. „Ik zal alle
dagen naar u uitzien".
Constance groette de bewoners van de
huizinge Riemwijlc, haastte zich op tf
stijgen cn reed met Margo m vluggen draf
naar Haarlem.
„Hoe ie u "het. uitstapje in Vol9en be
vallen?" vroeg zij na ©enige oogenblik-
ken.
„Zeer goed, er zijn daar prachtige ver
gezichten," antwoordde Margo, en ver
volgde glimlachend: „Aan Johan is het
uitstapje nog aangenamer geweest; want
hij sprak de ongrijmde bewering uit-, dat
bij diaar eeuwig rond wilde wandelen
iets, dat in de toepassing nog al eeivige
bezwaren zou ontmoeten."
„Hij zal eens galant geweest zijn. en
eon grapje bedoeld hebben," zeide Con
stance.
„Galant, was hij, maar hij meende het,
ernstighij smeekte mij alttian6 op de
knieën (met zoo'n mooie uniform daar in
't na,trie zand!; malle jongen!) dat ik
zijn verzoek inwilligen zou."
„Welnu, heb je 't aangenomen?" vroeg
Constance met al de belangstelling waar
mee oon meisje het aanzoek van haar
vriendin verneemt.
„Ik had medelijden met, zijn net pakje,
en daarom gaf ik hem
„Uw toestemming?"
„Neen, zoover zijn we nog_ niot, maar
ik héb hem verlof gegeven mij op te pas-
een", zeide Margo op onverschilligen to-on,
maar een hevige blos verried dat zij meer
aan het voorval hechtte dan zij wilde la
ten blijken.
„Daar ben ik blij om, want ik vreesde
waarlijk dat, ge aan Van Stralen de voor
keur gaaft."
„Ik wil ze allébei eens kennen," hervat
te Margo, „en bovendien Johan wilde
mij niet zonder eenig© belofte laten gaan.
en ik begreep dat- het tijd werd om u op
te zoekenIk ben toch al vrij laat, al
heb ik er doorgejaagd dat. de menschen
mij nakeken. Zij dachten vast dat ik er
van door ging, vooral omdat Frederik
mei. een haudpaarcl achter mij reed."
Constance keek even oin en begon te
lachen.
„Wij hobcn nog .grooler gevolg," zeide
zij. „Hobje ooit zulk een f raaien afstam
meling van het paard van Dod Quicliotte
gezien?"
Margo keek ©veneens naar den ruiter
welke op een allermageret paard den
vluggen draf trachtte bij to houden; zij
trok de fraai geteekend© wenkbrauwen bij
elkander.
„Die boor heeft mij van Voleen af ach-
tcmagodraafd als een hondje," zeide zij.
„Ik zou er geen kwaad in zien, maar nu
hij klaarblijkelijk op ons gewacht heeft
om met ons te rijden, nu komt het mij ta
melijk verdacht voor.
„0 gunst!" zei Constanco verschrikt,
„Jan zal toch geen gevaar loope-n? Mis
schien is het wel een spion!"
„Wees niot ongemst; hi kan van Jan
onmogelijk iete gemerkt hebbon. Maar
we kunnen beproeven hem vooruit te rij
den', 't zou toch wonder zijn als zijn Roei-
nant onze renners bijhield."
Do meisjes zetten de paarden aan, die
nu i-iu vliegenden ren vooruit stoven. Het
middel baatte; hoo de boer zijn mager
bruintje ook voortdreef, de meisjes had
den hem toch binnen weinige oogen blik
ken uit lïel gezicht verloren.
De tocht werd verder zwijgend voortgc-
I zet, totdat men met eonigc woorden bij do
Houtpoort afscheid nam. In godacblon
verzonken z>ochion de vriendinnen elk
haar woning op.
HOOFDSTUK X.
1 Het bleef nog tweo dagen fraai weder
toen sloeg het plotseling om. Do herfst
vierde op zijn gewone luidruchtigo wi.u©
zijn intree door plasregens on wervelwin
den, De molkbooron kregen alras genoog
van het afgezaagde verhaal dat 't „vica
weertje" wa6. Do nacht, viel vroeg in cn
was duister want, de maan was pas drie
dagen oud, on dikke wolken onderschep
ten het licht van de sterren.
In een groote hollo kamer, aan den lin
kerheuvel van de Ha&rleinsche kazcino
gelegen, was het al zeer donker. Mon zou
gemeend hebben, dat ze niet gebruikt
werd, ware "het- niet, dat een schildwacht
vovr de deur heen en weer liep cn bijwij
len in do gang oen schuilplaats togen dfl
felle windstoot en en zwoepende regenstra
len zocht. Do kamer werd gebruikt, w nfc
nu iemand binnentrad en rad veel moeite
oen kaars aanstak, kon mon bij de laW
een jong man- zien zitten, die eyon hot
1k>ofd ophiof om to weten wio zijn rust
stoorndc, maar dan het moedeloos op da
hand deed vallon.
(Wordt vervolgd).
