Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1922 - No. 719
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS.
PER GEWONE REGEL 10.221
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DLRBPi TaRIEÜ
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdags 75 cent l.
bij vooruitbetaling. :-r f
Onze tuinbouw.
Met onzen tuinbouw ziet hot er aller
droevigst uit.
Hier dreigt niet minder dan een ramp.
Voor de direct-betrokkonen in de eer
ste plaats, maar dan tevens voer een"
breede groep der bevolking, die indirect
bij dit bedrijf is betrekken.
Het zijn niet alleen de land- en tuin
bouwers die van het veld gediend werden..
De gno-ote moeilijkheid op dit oogen-
blik is, dat onze tuinbouw geheel op den
export is ingeridht.
Ontzaglijke voorraden werden elk jaar
naar het buitenland uitgevoerd.
Maar nu is door de geringe koopkracht
van landen als Duitschland en Oostenrijk
de uitvoer vrijwel stopgezet.
Men kan in deze landen, in verband
met de lage valuta, onze producten niet
beft alen', terwijl bovendien in eigen land
de cultuur zooveel mogelijk wordt aange
moedigd.
Ook al worden aan de veilingen lage
prijzen besteed zoo laag, dat de exploi
tatiekosten niet worden gedekt dan
zijn toch onze groenten voor de consu
menten in het buitenland onbereikbaar.
Wat dit beteekent kan blijken uit het
feit, dat bv. in 1919 ongeveer 67 milli-
oen K.G. sluitkool naar Duitschland werd
uitgevoerd en 11 millioen K.G. Bloem
kool.
Geen wonder dat nu de markt over
voerd wordt en dat de prijzen zoo laag
zijn, dat de transportkosten naar de vei
lingen nauwelijks werden goedgemaakt.
En dat terwijl de exploitatiekosten in
verband met hooge pachten, dure mest-
-6toffcn, enz., buitengewoon hoog zijn.
De toekomst is voor sommige streken
zeldzaam donker.
Het gevaar dreigt., dat velen aan hun
ne verplichtingen niet zullen kunnen vol
doen, met het onafwendbaar gevolg, dab
straks groote werkloosheid intreedt en
dat voor breede groepen der bevolking
een tijd van armoede en ontbering voor
de deur staat.
V Middelen ter verbetering.
Bij de bespreking van de vraag wat er
gedaan Jan worden, om onzen tuinbouw
te helpen, worden vooral drie punten op
den voorgrond gesteld.
Eenstemmig zijn alle deskundigen van
oordeel dat het registratierecht, dat van
de over de veilingen verkochte groenten
geheven wordt, moet worden afgeschaft.
Vooral in tijden van inzinking als we
nu beleven, kan dit recht niet worden ge
handhaafd.
Nu is het oogenblik voor belastingver
laging zeker niet gunstig. Maar als de
voor- en nadoelen tegen elkaar worden
opgewogen, zou het dan, ook uit fiscaal
oogpunt, geen verstandige tactiek zijn,
van de regeering, indien tot afschaffing
werd overgegaan?
Een ander punt vain beteekenis is de
hooge vrachtprijzen.
Onze spoorwegen werken ten deele door
ondoelmatig beheer met groote tekorten
en daarom is men er toe overgegaan de
vrachtprijzen maar steeds te verhoogen.
Het gevolg is dat de betrokkenen in
sterke mate worden gedupeerd en dat de
spo-orwegen door het verminderde vervoer,
er niet van profiteeren.
Herhaaldelijk en van verschillende zij
den is op verlaagde of desnoods tijdelijk
verlaagde tarieven aangedrongen, maar
de autoriteiten zijn doof aan dat oor.
Is het nu niet mogelijk, dat daarin ver
andering wordt gebracht?
Verder wordt het verschaffen van re-
geerings-credieten dringend noodzakelijk
geacht.
Tal van tuinbouwers staan aan de rand
van den financieelen afgrond. Nog even,
en ze vallen er in, en zullen niet in staat
ziin, de paichten of renten te betalen,
meststoffen aan te schaffen enz.
Dan ligt onze tuinbouw voor den grond
Ernstig dient daarom overwogen de
vraag of het niet op don weg van de
Overheid ligt om onzen tuinbouw voor
algeheele inzinking, te behoeden.
Spoedige hulp is hier geboden.
En voor de toekomst vestigen wij
de aandacht op wat ons program van
actie, inzake den Landbouw zegt: „er
kome een goed geregelde buiten-
landsche voorlichtingsdienst
tot uitbreiding van het tcpgevolge van
den oorlog sterk in geslonken afzetgebied
voor onze land- en tuinbouw-producten".
STADSNIEUWS.
Tentzending.
Overvol was gisteravond de tentr aan
de Lammerenmarkt. Alle zitplaatsen wa
ren bezet, en nog waren er velen die zich
met een staanplaats tevreden moesten
stellen.
Gezongen worden eenige verzen van P6.
103:
Loof loof den Heer mijn ziel met alle
krachten,
Verhef Ziin Naam zoo groot zoo heilig"
te achten.
Vervolgens werd door Ds. ten Broek
gelezen een gedeelte uit 2 Cor. 5, waarna
hij voorging in gebed.
Een zangkoortje onder leiding van
Mej. Eggink zong nu eeu lied, en
daarna trad als Spreker op D s. H. J.
Kouwenhoven, die naar aanleiding
van Jesaja 8:20 er op wees, dat we nu
evenals in do dagen van den Profeet leven
in een tijd van druk en donkerheid.
Ook Juda ging gebukt onder de na
weeën van den oorlog, en nu kwam Je
saja met de boodschap dat tenzij het volk
terugkecjrdo tot de Wet en de Getuigenis,
er geen dageraad zou zijn.
Dit geldt ook van dezen tijd. Wanneer
er geen terugkeer is tot Gods Woord en
Getuigenis, dan zal geen nieuwe dageraad
aanlichten.
Alleen wanneer er is een leven naar
Gods Woord, en wet, en een buigen voor
Jezus Christus en met grooten ernst
wekte Spr. daartoe op dan zal reeds
hier de dageraad voor ons doorbreken en
zullen we straks leven in het volle licht
der heerlijkheid Ged6.
Hierna werd gezongen: „Veilig in Je
zus' armen".
Nadat vervolgens een tweetal dames
een duet hadden gezongen, nam Ds. ten
Broek het woo;rd, om evenals de engel
(Gen. 16) aian Hagar vroeg, de vraag te
stellen: „vanwaar komt gij en waar zult
gij henengaan?" Dit zijn vragen die in
het leven telkens gesteld werden en die
op zeer verschillende Trijzen worden be
antwoord.
Gods Woord leert oms, dat we komen
van een verloren paradijs en dat we op
weg zijn naar de eewigheid, waar we het
verloren paradijs terug kunnen vinden,
maar alleen over Golgotha waar Jezus
Christus zijn bloed voor ons heeft ge
stort.
Waar komt gij vandaan? Deze vraag
richtte Spr. in het bijzonder tot de jeugd
•Waar brengt gij uwe avonden door, wat
leest gij, in welk gezelschap verkeert gij?
Indien gij u, aldus Spr., op een verkeer
den weg bevindt, belijdt dan evenals Har
gar uw schuld, keert terug van het ver
keerde pad en wendt u tot Jezus.
Door het zangkooT werd nu nog gezon
gen lied 22 en daarna door alle aanwezi
gen:
„Waarheen pelgrim, waarheen gaat gij?"
Na een kort slotwoord, werd de bijeen
komst door den heer v. d. Horst met
dankzegging gesloten.
Medegedeeld werd neg, dat D r. Ober
man van Rotterdam Vrijdagavond zal
spreken over de vraag: IsereenGod?
Strandzending.
Gietermiddag werd vanwege de comm.
voor Stadsevangelisatie alhier op bet
6trand te Katwijk aan Zee een openlucht-
samenkomst gehouden, waar allereerst de
heer Versteegt optrad, die eenigon tijd
voor een groote menigte sprak naar aan
leiding van Openb. 7:17, waarna gezongen
word P«. 68:10.
Terwijl do menigte nog steeds aan
groeide, sprak de Heer van Elk, straat
prediker te '6-Gravenhage over „Een
schoon© dag" waarna gezongen werd Ps.
98:7.
Verbouw Gerei. School.
In de gisteren gehouden Bestuursverga
dering van de Geref. Schoolvereeniging is
besloten het verbouwen van de school aan
de Hoógl. Kerk gracht te gunnen aan den
heer A. A, van Tienhoven te Oegetgecst
voor f55.484.
3 October-feesten.
Ter gelegenheid van do jaarlijksche herdenking
van Leiden's Ontzet in 1574, werd op. 3 October
1912, door de 3 October. Vereoniging te Leiden
eeno groote Sport-Domonstratic georganiseerd,
waaraan o.m. een afstandsrit voor wielrijders en
wiel rijdsters was verbonden.
Deze afstandsrit, genaamd „De Elf Dorpen
rondom Leiden" was destijds een groot succes.
Van de 378 deelnemers kwamen er 335 aan den
start, die allen den tocht volbrachten.
Do medaille voor de verst gekomen deelnemer
werd door den heer J. P. Wosterbaan te
Bolsward behaald, die daags to voren van zijn
woonplaats per rijwiel gekomen, Leiden binnen
11 uur 45 minuten wist le bereiken. Drie groote
Zilveren Medailles voor de veretkomende Ver-
eeniging, werden gewonnen door drie Rotterdam-?
sclie Vereenig.: ,.De Pedaalridders", De Wicl-
rijders-Vereeniging „Rotterdam" en do Wielrij
ders-Ver eeniging „D. V. O." Een Zilvoren Mw
daillo geschonken door den Nederlandschen Bond
voor Lichamelijke Opvoeding, voor do Veroeui-
ging, die met het grootste aantal leden uit
kwam, werd gewonnen door de Vereeniging „Het
Stalen Ros" van Roolofarendsveen, welke met
31 leden deelnam. Voorts werd nog een medaille
aan Mej. G. J. Konings te Leiden toegekend,
die als éerste dame arriveerde.
Bij deze afstand6ritten, wordt men niet ver
plicht het tempo van een leider te volgen, zco-
dat do achterste deelnemers niet in het 6tof,
door hun voorgangers opgewekt, behoeven to
rijden. Het is ook geen snelheidswedstrijd, waar
in de mededingers elkaar de zege bevechten,
maar het is een rit waarbij de deelnemers een
vooraf bepaald traject, binnen oen tevoren vast-
geatelden maximum tijd afleggen, en zich in zelf
gevormde groepen langs den weg bewegen. Dt>
tijd wordt zoodanig gesteld, dat men met
een toeristengang rijdende nog gelegenheid
heeft om onderweg af te stappen teneinde zioh
te kunnen vorpoozen.
Het Bestuur der 3 October-Vereeniging te Leis
den heeft besloten, de afstandsrit „De Elf Dor*
pen rondom Leiden", op Dinsdag 3 October
1922 nogmaals te laten verrijden, en noodigt
nu ieder liefhebber of liefhebster uit. aan dezen
tocht deel te nemen.
De tocht gaat langs Oegstgeest. Den Doyl,
Wassenaar, Katwijk aan den Rijn, Noordwijk-
Binnen, Piet Gijzenbrug, Sassenhoim, De Kaag,
Nieuwe Wetering, Rijp Wetering, Leiderdorp en
terug naar Leiden (Musis Sacrum),
Aan ieder deelnemer, die zich binnen 4 uur na
den afrit, aan de eindcontrole in „Musis Sacrum"
meldt, en tegen wiens rijden niet zal zijn geren
clameerd, wordt dos namiddags te 5 uur in den
Foyer der Stadsgehoorzaal, een keurig bewerkte
3-October dasspeld uitgereikt.
Iedere deelnomen- buiten Leiden woonachtig
heeft gelegenheid in de 6tad de middagfeo6ten
bij te wonen en ontvangt gratis een. bewijs van
toegang tot het avondfeest op het gereserveerde
terrein op het Schuttersveld.
De heeron H. G. van Loon, G. J.
Zeever, C. v. Rijs, J. Roos, A. Bonari.us,
W. J. G. van Velzen en M. Boon, leerlin
gen van de aan de Ambachtsschool ver
bonden Machinistencursus, zijn voor het
voorloo.pig diploma Machinist groote
vaart geslaagd.
Men meldt ons dat de belangstelling
voor de Bijbel ten t, nog steeds toeneemt.
Behalve met enkele gift-en word de com
missie voor Stadsevangelisatie weder
verrast met de ontvangst van een groot
pak boeik-en en wandteksten.
De minister van arbeid heeft aan den
op 1 dezer in het 11de district der arbeids
inspectie werkzaam gestelden controleur
van den arbeid A. Knetsch in plaats van
de gemeente 's-Gravenhage de gemeente
Leiden als standplaats aangewezen.
Naar wi' vrrnemen zal de Comm.
voot de Evangelisatie uit de Geref. Kerk
binnenkort een Openbare Vergadering
houden in de Hooigrachtkerk, waarin al6
spreker zal optreden de heer va n Elk,
straatprediker te 's-Gravcoihage.
Mej. E. W. -M. S ch o 11 z alhier
is geslaagd voor het examen Hoogduit och
M. O. akte A.
Dc kabinetscrisis.
Naar wij meonen te weten, aldus het
Haagsche Corr.-bureau*zou de stand van
de kabinetscrisis op dit oogenblik aldus
zijn, dat Minister Ruys de Beerenbrouck,
wien door de Koningin Zaterdag 22 Juni
j.l. opdracht werd gegeven tot het vor
men van een kabinet en die korten tijd
later een door hem ontworpen regeerings-
program had gezonden naar de drie par
tijen van de rechterzijde, dezer dagen van
twee dier partijen antwoord op dat pro
gram heeft ontvangen. Het inkomen van
het antwoord van de derde partij zou nog
deze week kunnen worden verwacht.
Snelle rechtspraak.
Van het nieuwe wetboek van Straf vor-
de ring zal vermoedelijk met 1 Septem
ber a.s. een deel in werking treden. Ten
gevolge van een misverstand hebben we.
schrijft het „Vad." dezer dagen gemeld,
dat het geheele wetboek in werking zou
treden, doch zulks is onmogelijk, daar
hiervoor een invoeringswet noodig is,
waarvoor een commissie in het leven is
geroepen, die "haar arbeid blijkbaar nog
niet heeft voleindigd.
Maar verleden jaar is door de wetgevende
macht goedgekeurd een voorstel om do be
palingen betreffende een gewijzigde proce
dure voor den kantonrechter al vast als
afzonderlijke regeling in Ie voeren en
naar alle waarschijnlijkheid zal dit nu
1 September plaats hebben.
Wanneer dit geschiedt, zal dit een ge-
lukwensch waard zijn. Want die wijziging
komt neer op een belangrijke hervorming
Men zou bijna kunnen spreken van een
omwenteling.
Er is zoo dikwijls en met zooveel goede
gronden aangedrongen op enelle recht
spraak juist voor kleine zaken, die tot de
«bevoegdheid des kantonrechters bohoo-
ren, dat er nu eindelijk een regeling zal
komen, die door snelheid de Engolsch-e
rechtspraak evenaart. Dat men met een
termijn van 5 dagen voor den kanton
rechter kan gedagvaard worden, is nog
maar een kleine verbetering. Van veel
groot-er beteekenis achten wij de rege
ling, dat men door tien eenvoudige schrif
telijke oproeping, welke de bekeurende po
litieman aanbiedt op hetzelfde oogenblik
dat hij zijn bekeuring doet, voor den kan
tonrechter kan worden gedaagd. In ge
meenten met meer dan 100.000 zielen, dus
in Amsterdam, Rotterdam, Don Haag en
Utrecht zal de kantonrechter daarvoor
diriemaal per weck moeten zitten, in klei
nere kantons eenmaal per week, in de
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 18 Augustus '22.
Ieder rechtgeaard Nederlander klaagt
tegenwoordig over de hooge eischen van
den fiscus.
Ik sta gaarne als een goed Nederlan
der te -boek en doe er dus ook aan mee.
Maar nu komt er iemand bij me en
vraagt: go klaagt over den fiscus, maar
wat is dat nu eigenlijk, wat beteekent
dat?
En daar zat ik.
Gelukkig was m'n examinator beter op,
de hoogte.
Fiscus, zoo doceerde hij op gezag van
het N. v. d. D., is eigenlijk een biezen of
teencm gevlochten mand (verwant met
fascis d.i. bos of bundel). Het schijnt dat
de Romeinen geldmanden gebruikten in
plaats v*n geldkisten. Althans wij vinden
fisci ook gebezigd tot verzending van
geld, even goed als ter bewaring er van-.
Vandaar beteekent fiscus ook wel schat
kist van den 6taat d. i. aerarium. Onder
de keizers kreeg fiscus de beteekenis van
private kas des keizers, waarin ten laat
ste het aerarium zich oploste. Eindelijk
nam het woord ook de beteekenis aan van
de verpersoonlijking der belastinghef
fing."
Ik was blij dat ik het wist en haast me
deze wijsheid door te geven.
Misschien betalen wo dan met nog moer
plezier onze belastingen.
OBSERVATOR.
kleinste ten minste eens in de veertien
dagen.
Verschijnt de aldus op geroepene niet,
dan doet de kantonrechter de zaak op de
stukken af. Geeft hij wel gevolg aan de
oproeping, dan kan de kantonrechter, na
behandeling der zaak, onmiddellijk en wel
mondeling uitspraak doen. Wenscht
de bekeurde of zijn advocaat want
men mag rechtsgeleerden bijstand mede
brengen het vonnis op schrift gesteld
te zien, dan zal hij dit uiterlijk 7 dagen
later thuis krijgen.
Voor sommigen gevallen staat zelfs de
mogelijkheid open, dat. bij aanhouding de
bekeurde naar den ambtenaar van het O.
M. wordt gebracht en dan onmiddellijk
voor den kantonrechter verschijnt.
Heeft deze nu de veroordoeling tot oen
boete uitgesproken en wil de overtreder
do zaak nu maar zoo gauw mogelijk de
wereld uit hebben, dan kan hij binnen 24
uur bij de griffie zijn boete betalen.
Kan het haast vlugger?
We kunnen ons voorstellen, dat er rech
terlijke ambtenaren zullen zijn, wie-A dit
alles te rad gaat en de wetgever het hun.
dan ook de vrijheid^ gegeven zich, als zij
dit noodig vinden, zich wat langer over
hun oordeel te beraden, maar wanneer we
in de nieuwe regeling zullen zijn ingeleefd,
dan zal men eens zien, hoe vlot die zaak
jes worden afgehandeld en hoe gun
stige inwerking dit zal hebben op balda
digheid, straatschenderij, enz.
We gaan bezuinigen.
De Residentiebode geeft nog eon staal
tje van de roekei oo ze wijze waarop de be-
lastingpenningen verknoeid worden.
Wie thans het Binnenhof o verwandelt,
ziet daar om de fontein een kostbaar hou
ten huis getimmerd, mot ruitou cn deur
erin.
Weet. ge waarvoor?
Om de fontein 6choon te maken!
We weten niet of dit per so moet ge
beuren onder oen bedokto ruimte cn of dit
karweitje, dat zoo buitengewoon kostbaar
is, niet een jaartje had kunnen wachten.
In het eerste geval had men toch ook
kunnen volstaan met een afdak te maken
van zeildoek in plaats van een geheel hou
ten huis to timmeren, dat met oen duizend
gulden niet betaald is.
En wat de urgentie der schoonmaak be-
FEUILLEI ON.
De Germaansche gevangene
Een verhaal uit de eerete eeuw. onzer
jaartelling.
83)
Tiberius was' gestorven. De jarenlange
spannjig waarmede keizer en volk elkan
der 2# o vinnig beloerd hadden, was voor
bij; do keizer als temmer, die het wilde
beest geen oogenblik uit het oog mocht
verliezen; Rome als oppasser die altijd
blootstaat voor de gevaarlijkste grillen
van den krankzinnige.
De spanning was geëindigd. De ijzeren
vuist was ontspannen, en 't geheele rijk
door begon men nu overluid de schrikke
lijke dingen le vertellen die men zoolang
van hem geloofd had; dingen waarvan
men zich evenmin kan voorstellen dat ze
te Rome geduld, als te Caprea bedreven
werden.
Maar tot het laatste oogenblik had het
wantrouwen in alle kracht voortgeduurd.
De geneesheeren durfden den keizer niet
meedeelen dat hij stervende was. De kei
zer durfde den Romeinen niet laten weten
dat zijn einde naderde. Ziin scherpe blik
zag tot het laatste oogenblik de vreese-
lijke waarheid der dingen, alleen om alles
li jvantrouwen.
Voor zichzelf had hij ge
Reeds sedert jaren voelde hij de schaduw
©ver zich kruipen en verdikken, die hem
eindelijk in 't heelal deed wegvloeien.
Ouderdom en dood verdoofden hem niet,
maar verdunden alleen voor zijn oog den
nevel, zoodat hij de dingen nog scherper
in hun ware karakter zag. Soms werd zijn
blik zelfs tot vooruitzien verscherpt.
Tot sommigen, die Caligula het hof
maakten, sprak hij: „Ge verlaat de da
lende zon voor de rijzende". Tot Caligula
zelf: „Gij zult mijn kleinzoon dooden, en
een ander zal 't u doen."
Toch hield hij vol zijn omgeving in on
zekerheid «en vrees te laten door niet te
zeggen wie zijn opvolger zijn zou en zoo
nu en dan toevallig wenken te geven dat
hij van plain was zijn kleinzoon en zijn
neef beiden te dooden.
Sommige trekken uit de laatste levens
jaren van Tiberius zijn zwarter dan eenige
andere in de geschiedenis. Die jaren zijn
te laag om tragisch te heeten. Zelfs zijn
doodsverachting, die in helden grooteeh
kan zijn, was enkel wrevel en opstand.
De eene vrees hield de andere in bedwang:
de vrees voor het sterven werd onderdrukt
door de vrees voor een gewelddadigen
dood, wanneer de wolf, die hij zoolang bij
de ooren gehouden had, zich mocht los
rukken en hem verscheuren.
Op. zijn laatste reis naar Rome werd
hij, zeven mijlen van de stad verwijderd,
door een slecht voorteeken verschrikt en
keerde terug langs den weg van Appius.
Maar na een langen zwaren aanval van
zijn riekte bedwong hij zich, ging do spe
len leiden cn wieip zelf de speren naar
de wilde boesten in het amphitheater.
De Romeinen noemden hem „gemelijk"'
«omdat hij niet genoeg met zwaardspelen
ophad. Sommige Romeinen dachten toen
dat zijn krachten afnamen. Hij wilde hun
toonen dat ze zich dubbel vergisten.
Maar hij moest niet nemen op het land
goed van LucuUns, alvorens hij uit de
Campagna naar Caprea kon terugkeeren.
Hij ontsloeg zijn geneesheer. T«o«en deze
afscheid nam, waagde hij het den keizer
den pols te voelen. De zieke merkte het
en bleef dien nacht langer dan gewoohlijk
aan 't feestgelag.
Toch kwam ten laatste, in 6pijt van
alle voorzorg, heb kwaad over hem dat hij
levenslang gevreesd had.
Hij talmde te lang voor 't geduld van
zijn omgeving. Men smoorde hem onder
kussens.
„Eindelijk heeft de wolf overwonnen",
zei Lacn. „Tiberius Caesar heeft gelijk:
Menschen zijn sterfelijk; de staat is eeu
wig. 't. Is een hopeloos gevecht met. een
wild beest; dat zoo sterk als altijd blijft,
als de beteugelende hand het maar even
loslaat. Nu mogen de vereerders van Ti
berius zooveel tempels voor hem bouwen
als zo willen. Bij zijn leven heeft hij altijd
hun geestdrift onderdrukt; nu zijn ze vrij
om hem te aanbidden. Wanneer hun ver-
oering ©enigszins gelijkt op die van de
nieuwe Joodsche sekte voor haar Hoofd,
dan zal zijn ©eredienst zkh nu wel ver
breiden!"
Maar de Romeinen schreeuwden bij 't
tcjnemen via Z'ju dood: Tiber m 'u fr-o
Tiber!" en deden al hun best ojn den jon
gen ke:Z(.T io verwelkomen, u'e vooraan
hun goddelijke uitdeelar van brood en
spalen zijn zou
Nog eens trok Cajus Caesar Caligula
in plechtigen rouw voort langs den Appi-
schen weg. Achttien jaren vroeger bad
hij, als knaap van zeven jaren, zijne moe
dor, do weduwe Agrippina, vergezeld, ach
ter de urn die zijn3 vaders asch omvatte.
De volksmenigte in eke plaats, het
branden van wierook, de stille cn de tra
nen der toeschouwers hadden toon onuit-
wischbaren indruk op zijn kinderlijk go-
moed gemaakt.
Nu werd opnieuw Germanicus vorwel-
komd in zijn zoon. Men begroette hem
met altaren vol reukwerk en offeranden; j
toortsen, bloemen en eerebogen; evenals i
twintig jaar geleden zijn vader was ont- l
vangen op diens zegetocht, en hij, jongetje
van vier jaar, met. zijn vier broertjes J
naaet, zijn vader in de zegekar stond.
Vader en broeders waren allen dood,
vormoord door den jaloerschen Tiberiu6.
Nu begroetten de Romeinen in dezen op
tocht. niet. de nagedachtenis van Tiberius,
maar de overwinning van Germanicus' ge
slacht. De jonge keizer was de zoon van
Rome's lieveling. Zij wierpen hem allerlei
lieve bijnamen loe: „schat," „kuikentje",
poppetje", en eindigden met. hem (niet tot
zijn eigen genoegen!) algemeen te blijven
noemen bij den naam, dien hij als kleine
jongen van de legioenen zijns vaders aan
den Rijn gekregen had.
Snijdende 6pot ligt er in het feit dat
de vorst, die als eeu monster van wreed
heid zijn volk onder den voet trapte en
verpletterde, de wereldgeschiedenis door
aan allen bekend is bij den naam, die door
do soldaten aan zijn soldatenschoen tjo8
ontleend was, woike aan den Rijn als kin
derspeelgoed voor hem gemaakt warer
Twintig jaren was 't geleden dat heel
Rome Germanicus met jubel ontvangen
hadden; ach1 Vn jaren waren voorbijge
gaan sinds 't gansche volk bij zijn rjt-
vaart geweend had; nu juichten
omdat ze meenden thans het hart gevon-
den te hebben, waaraan ze rusten kondsoja
de hand die hen zacht on veilig leiden zou
.'Wordi vervolgd.) Vj
