Dagblad voor Leiden en Omstreken.
A BONNEMENTSPRIJS
I IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN 1
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG.
DONDERDAG 20 JULI 1922
No. 693
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 5893
V Mr. Th. Heemskerk.
Het zal voor niet -weinigen ©on verras
sing zijn ale zij vernemen dat Mr. Th.
Heemskerk, vandaag zijn zeventigsleo
verjaardag viert.
Onwillekeurig wordt Mr. Heemskerk
nog vaak tot de jonge garde gerekend,
wat zeker voor een groiot deel te danken
is aan zijn wijze Yan optreden, die in
igeen enkel opzicht-aan den „leeftijd der
sterken" doet denken.
Kr. Heemskerk is ja, hij is Heems
kerk.
E*ke vergelijking faalt hier.
Étij herinnert in niets aan Dr. Kuyper,
heeft niet de minste overeenkomst met
©en man als Colijn, hij doet niet denken
aan Idenburg, ihij is Heemsberk.
Met Dr. Kuyper heeft hij dit gemeen,
«dat hij niet van huisuit tot de anti-revo
lutionaire richting behoort.
Zijn vader was de bekende liberal!
staatsman, Mr. J. Heemskerk Az„ die
meerdere malen als Kabinetsformateur
optrad.
Nadat hij te Leiden gepromoveerd
was, vestigde hij zich als advocaat te
Amsterdam, waar hij er mede door den
omgang met Dr. Kuyper, toe kwam zich
te scharen onder de banier van het Kruis
en zich te voegen bij de anti-revolutionai
re partij.
Het was ©en niet geringe verrassing
toen Dr. Kuyper den jeugdigen advocaat
met den liberaal klinkenden naam bij de
Amstordamsche Antirevolutionaire Kies
vereniging introduceerde.
Het optreden van Mr. Heemskerk, die
al spoedig in Raad en Staten een vooraan
staande plaats innam, is voor de Antire
volutionaire jfartij van groot© beteekenis
geweest-.
Hij was een man met een uitgebreide
kennis, met uitnemende regeeringskwali-
teiten, een man van geboorte die ook in
de eerste kringen des lands een gaarne ge
ziene figuur was en daardoor ook in
staat was grooten invloed uit te oefenen.
Hoewel een gevreesd tegenstander, met
wien het niet gemakkelijk is den degen
te kruisen, is de heer Heemskerk niet een
man die den strijd zoekt ©n die met de
strijdbijl* gewapend voor zijn volk uit
trekt. En toch, een man dien wij no ode
hadden kunnen missen.
Een geboren regent is Mr. Heemskerk
en het verwondert dan ook niet dat hij
meermalen tot hooge ambten werd geroe-
ipen.
Tot veler teleurstelling was hij niet be
reid in 1901 in het Kabinet Kuyper zit
ting te nemen, maar daarna fungeerde hij
,van 1908 tot 1913 als Minister-president.
En toen in 1918 het Kabinet-Ruys de
Beerenbrouck aan het bewind kwam, toen
was het Mr. Heemskerk, die de portefeuil
le' van Justitie voer zijne rekening kreeg.
Nog is niet bekend welke'ministers zullen
blijven en welke mannen straks als Raads
lieden der Kroon" zullen fungeeren.
Maar dat Mr. Heemskerk, indien hij al
thans persoonlijk geen bezwaar maakt,
tot de „blijvers" zal benooren, dat staat
wel vast.
De jubilaris is nooit een volksman
geweest, maar naarmate ons anti-revolu
tionaire volk hem meer leerde kennen,
heeft het hem ook meer liof gekregen.
Mr. Heemskerk, 70 jaar.
Het 6chijnt ongelooflijk.
Maar juist het feit dat weinigen dezen
staatsman als een zeventiger verslijten,
geeft hoop, dat hij nog vel© jaren zal
worden gespaard niet alleen, maar ook
gespaard voor onze anti-revolutionaire
partij.
Zegen© God den- jubileerenden Minister.
En stelle Hij hem tot ©en zegen.
V N- V. V. en S. D. A. P.
Als van de zijde der moderne arbeiders
beweging getracht wordt, onze mannen
in een der bij het N. V. V. aangesloten or-
FEUILLETON.
Dg Germaansche gevangene
Een verhaal uit de eerst© eeuw onzer
jaartelling.
62)
Niemand was er die haar trachtte
te troosten met dwaze gemeenplaatsen als:
„Uw lijden is niet zwaarder dan dat van
vele anderen"; niemand di© met zoetelijk
zelfbehagen ©n een paar sentimenteel©
tranen zeide: „o ik weet zelf hoe zwaar
het valt!" maar ook niemand di© met de
oppervlakkigheid van hollen godsdienst
haar verzekerde: „Lijden is eigenlijk niet
bitter; goed gedragen is 't veeleer zoet!"
Ieder wist dat zij alles verloren had, en
ieder die er genoeg belang in stelde meen
de dat ze 't best deed met nu ook maar t©
sterven; ze was er toe in degclegenhedd,
indien ze er moed genoeg voor had.
Ze had ook geen inwendigen strijd tus-
rschen zwak en nagemaakt geloof en ster
ke werkelijke bitterheid. Sterk en diep
was d© stroom van leed, die over haar
heen ging en haar verblindde, verstomde,
bedwelmde, maar niet kon verzwakken of
Joon verdrinken.
Zij geloofde dat de goden (indien ze be
stonden) die vroolijke lachende Olym
piërs, onrechtvaardig, hard en wreed
jogems haan: waren;, jc^jns haar. cm jegens
ganieaties onder te brengen, dan wordt
altijd ontkend dat er is een bondgenoot
schap van dit Verbond met de S. D. A. P.
Er is zoo nu en dan een toevallige sa
menwerking maar van een bondgenoot
schap, is geen sprake.
Men kan daarom van de S. D. A. P.
niets moeten hebben en zich toch bij het
roode Vakverbond laten inlijven.
In verband echter met de fusieplannen
van het N. V, V. en de N. K. V. schrijft
thans Het Volk:
„In di© fusieplannen was niet slechts
het N. V. V., doch ook onze Partij be
trokken. Zij verbreken eenzijdig een
verhouding van bondge-
noodschap, niet in een of ander
loontrakt of statuten neergelegd, doch
uit den aard en de historie
onzer beide organisaties
voortgevloeid en totvoor
kort door de prakt ij k beves
tigd. En dit geschiedde geheel buiten
de S. D. A. P.. om, alsof er niets be
stond. Als of deze zelf niets te maken
zou hebben met de vraag, of d© sinds
1906 bestaande band al of niet
behoorde te worden verbroken!
En enkele regels verder constateert het
zelfde orgaan, dat het voornaamst© ken
merk der modern© vakbeweging is h a a r
bond- en geestverwantschap
met de sociaal-democratie.
De Christelijke arbeiders zijn dus op
nieuw gewaarschuwd.
STADSNIEUWS.
Burgerlijk Armbestuur.
Verschenen is bet verslag van bet Burgerlijk
Armbestuur over bet jaar 1921.
Do samenstelling was op 1 Januari van dat
jaar als volgt: J. A. Bots, voorzitter, J. P.
Mulder, Dr .H. W. Blöte, G. Mizoe, J. Zitman,
H. J. Planjer en M. F. Oostveen en do dames
D. Coeborgh en C. Korsso.
In Novoraber ontstond een vacature door bot
overlijden van den beer Mizee, „in wien het
Bestuur oen goed en trouw raadsman verloor."
Als secretaresse-boekhoudster word in vasten
dienst aangesteld Mej. A. M. de Vries en als
Armmeester do heer K. F. van der Wilk, ter*
wijl Moj. J. do Nio als armbezoekster iu lossen
dienst werkzaam bloef.
Eind April 1921 werd in oen schrijven van
B. en W. aan bet Burgerlijk Armbestuur ver'
zocht zich op de hoogte te willen stellen van
den toestand der Stedelijke Werkinrichting te
Leiden ora daarna zijn oordeol te willen uit*
sproken over do vraag, of doze inrichting al
dan niet opgeheven zou moeten worden.
Onderzocht werd op welke wijze in andere
steden voor personen, gelijk 6taande met de
verploegden in de Werkinrichting, word zorg
gedragen; de verschillende inlichtingen uit die
Gemeenten vorkregen, deden geen regeling aan
de hand, dio boven de Stedelijke Werkinrichting
te Leiden zoozeer de voorkeur zou verdienen,
dat de laatstgenoemde instelling in het belang
van verpleegden en Gemeente voor een dier an*
ckre regelingen plaats zou moeten maken. Veel
eer hebben deze informatiën ons in onze mee
ning, dat ophefSng der Werkinrichting voor
alsnog niet gewenscht ia, versterkt. Een min
of meer ingrijpende reorganisatie van de Ste*
delijke Werkinrichting werd niet terstond nood*
zakelijk geacht; wel achtte men het gewenscht,
dat de directeur buiten de inrichting zou gaan
wonen en cie daardoor verkregen ruimte zou
worden benut voor afzonderlijke eetzalen voor
mannen en vrouwen.
Steeds werd tusschen de verschillende ïn*
stellingen van Weldadigheid en het Burgerlijk
Armbestuur overleg gepleegd hetgeen de werk*
zaamheden dikwijls vergemakkelijkte en voor
partijen aangenaam was; de goede verstandhou
ding tusschen het Burgerlijk Armbestuur en die
Instellingen bleef ook dit jaar gehandhaafd.
Op 20 Mei 1921 werden het Burgerlijk Arm
bestuur en de verschillende Instellingen van
Weldadigheid door den Armenraad ton Stad-
huize saamgeroepen, ten einde de door den Mi
nister van Binnenlandsche Zaken gewenscht®
Commissie van Samenwerking te vormen. Sterk
werd evenwel door het Burgerlijk Armbestuur
betwijfeld of eene dergelijke Commissie van
Overleg in eene Gemeente als Leiden noodig
zou blijken; do afstanden in onze gemeente zijn
niet groot en voor eene spoedige afdoening dor
zaken woet men elkander zeer goed te vinden;
de tijd zal evenwel moeten leeren, of zulk eene
Commissie voor Leiden nuttig zal zijn. Besloten
werd voorloopig den 2en en 4en Vrijdag in de
maand te vergaderen.
In Mei 1921 werd in een schrijven van B. en
W., vergezeld gaande van eene circulaire van
den Minister van BinnenL Zaken verzocht meer
uitvoerige bepalingen in het Reglement van het
Burgerlijk Armbestuur te maken omtrent het
toezicht en do verpleging van uitbestede por*
sonen, en vooral van uitbestede kinderen. B. en
W. verzochten dienaangaande oen voorstel aan
hun Colleoe te willen indienen.
Dientengevolge werd eene verandering in het
Reglement voorgesteld, welke door den Ge
meenteraad in zijne vergadering van 31 Octo
ber 1921 werd vastgesteld.
In overleg met de N. H. Diaconie, het R. K.
Paroch. Armbestuur en den Raad- van Arbeid
werden voor verscheidene personen zegels ge
plakt, ten einde voor hen ouderdoms-, weduwe-
of weezenrente of, als eenmaal da tijd daar is,
invaliditeitsrent® te kunnen verkrijgen. In de
meeste gevallen betaalde het Burgerlijk Arm
bestuur de achterstallige zegels en vervolgde
Diaconie of R. K. Armbestuur. Ook werden
eenige ondersteunden in de vrijwillige ouderdom^
verzekering opgenomen; voor hen moest vanaf
3 December 1919 de premie betaald worden.
In September werd in een schrijven door B.
en W. medegedeeld, dat één maand na 27
Augustus de ondersteuning aan „uitgetrokken"
werkloozen, zooals dio tot heden geschiedde, zou
eindigen en dat al degenen, die nog steun noo-1
dig zouden hebben, verwezen zouden worden
naar het Burgerlijk Armbestuur.
Door het Burgerlijk Armbestuur werd beslo
ten dat diegenen, die zich om steun mochten
aanmelden direct in onderzoek zouden genomen
worden, en dat de „uitgetrokken* werkloozen
zich hij hun organisaties om 6teun mochten
aanmelden, en deze dan do aanvraag tot het
Burgerlijk Armbestuur zouden richten; hot ant
woord zou dan weder aan de organisaties ge
zonden worden, die dit dan woer aan de be
trokkenen zouden raededeelon.
Aangezien de N. H. Diaconie en vervolgens
ook het R. K. Par. Armbestuur bericht gezonden
hadden, dat werklooze arbeiders niet in hun
steunverleening opgenomen zouden worden, voor
kwam men, dat in strijd mot de Armenwet werd
gehandeld. Allo overige arbeiders, die dus niet
tot deze kerkelijke gemeenten behoorden,
werden eerst naar hun kerkgenootschap verwe
zen.
Ook werd toegestaan dat de organisaties de
ondersteuning in ontvangst zouden nemen. De
vlugste manier van werken was dit zeker niet,
doch men kwam op deze wijze eenigszins aan
allerlei bezwaren tegemoet.
Al 6poedig bleek, dat de overbrenging naar
het Burgerlijk Armbestuur niet verkeerd gezien
was; verscheidene gezinnen, waar voldoend, en
dikwijls meer dan voldoend inkomen was, (zoo
was er o. a. een gezin bij, dat aange*
slagen was in de ve r m oge n s bell as*
ting; en in de inkomstenbelasting
voor 6550.—) werden thans naturulijk afge
wezen.
Het groote bezwaar om ondersteuning aan hot
Burgerlijk Armbestuur te verzoeken, was ever
het algemeen meer'een bezwaar van de bestu
ren dan van de leden der organisaties, aan*
gezien men 6teeds den la6t ondervond (en nog
ondervindt) van dubbel aanvragen en antwoord
halen, n.l. door den Bond en door de personen
in quaestie, zoodat dit belangrijk moor werk
geeft.
In de vergadering van 27 September werd als
vertegenwoordiger van den nieuw te vormen
Armenraad opnieuw gekozen de Voorzitter de
heer J. A. Bots, en als plaatsvervangend lid Mej.
C. Korsse.
Door de vele werkzaamheden werden begin
December in lossen dienst genomen Mej. J. J.
de Wilde als hulpklerk en H. Schneider on J.
Mechelse als armbezoekers; even later werd nog
in lossen dienst genomen G. Clements (No. 2 en
No. 4 zijn 's zomers werkzaam aan de Gemeen
telijke Zweminrichting.)
In het afgeloopen jaar weren ar niet veel aan
vragen om kinderen in gezinnen of gestichten te
plaatsen en dus behoefde men het den Voogdij
raad niet lastig te maken.
Tweemaal werd dit'jaar eene bijdrage ver*
leend ten einde een invaliden wagen te kunnen
aanschaffen voor een ongelukkige.
Het jaar 1921 heeft zich gekenmerkt als een
ongunstig jaar. Het is een gevolg van den oor*
log, door het Burgerlijk Armbestuur eerst goed
gevoeld na opheffing van Steun- en Crisis-Co
mité en vooral thans na overbrenging van de
uitgetrokken werkloozen.
Alle ondersteunden werden minstens éénmaal
in de 3 maanden geregeld bezocht; zij. die tijde
lijk onderstand genoten, echter om de 4 of 6
weken; dit hing af van de reden der ondersteu
ning.
Voor het meerendoel werden ondersteund we
duwen, oucle lieden, zieken, verlaten vrouwen of
vrouwen wier mannen gevangenisstraf ondergin*
gen; terwijl de laatste 4 maanden zich ken*
merkten door werkloosheidsgevallen.
Melding moet nog gemaakt worden van dank
zeggingen, welke dikwijls schriftedijk of per
soonlijk inkwamen, van ondersteunden, wier on
derstand om de een of andero geldige roden
eindigde.
Over 1921 werd verhaald op voorgeschoten
huurschuld f 4.15, terwijl door den kantonrech
ter voor een deel beslag werd gelegd op het
loon van een man, zoodat wekelijks f 5.aan
zijne vrouw wordt uitgekeerd.
Volgen een aantal staatjes over 1920 en 1921.
Stads-Evangelisatie.
Naar wij vernemen is het zeer waar
schijnlijk, dat re-eds aanstaande Zaterdag
uitvoering wordt gegeven aan de plan
nen der Comm. voor Stads-Evangelisatie
tot plaatsing eener tent voor den verkoop
van. Bijbels, Evangeliesatie-lectuur enz.
'Waar voor eenige financieel© bezwaren
nog de 'hulp der leden van de Geref. Kerk
wordt iugeroepon, wokken we op tot steun
voor dit hoogst nuttige werk.
Staking aan Tuinstadwijk.
Over deze, sinds geruimen tijd duronde
slaking schreef Het Volk gisteravond:
„Men deelde ons heden mede, dat na
eon vrij langdurige conferentie tussohen
een der aannemers en de hoofdbesturen
der bouwarbeiders overeenstemming was
verkregen, zoodat het werk aan den wo
ningbouw te Tuinstadwijk zou worden
hervat. De voorbereidende werkzaamhe
den zouden Woensdag aanvangen, terwijl
de andere arbeiders dan Donderdag aan
het werk zouden gaan. Gistermiddag is
echter plotseling een nieuwe personeel-
vergadering uitgeschreven moeten worden
daar de aannemer verklaard had, na de
conferentie, dus toen de overeenkomst als
het ware was afgesleten, dat hij de voor
waarden alleen dan zou nakomen, wan
neer ook# de ander© aannemers daarmee
accoord gingen. Daarmee zette hij natuur
lijk alles weer op losse schroeven. Gister
middag werd een spoed-pors-eneelvergade
ring gehóuden, waarin besloten werd, om,
wanneer vandaag de overeenkomst door
den patroon niet wordt nagekomen, de
staking voort te zetten.
Het geheele verloop dor zaak wekt nu
den indruk, alsof de aannemer tracht op
.morgen door een soort van overrompeling
arbeiders aan het werk te krijgen, daar
de mec-ston er op rekenden weer te kunnen
beginnen. Gelukken zal hem dit waar
schijnlijk niet."
Wij hebben hierover bij een der aanne
mers nader© informaties ingewonnen, doch
deze deelde ons mede, dat de verdere be
sprekingen nog niet tot een overeenkomst
hadden geleid.
Ds. W. J. Roscara Abbing, voorheen
predikant bij de Nederl. Herv. Gemeente
alhier, die enkele jaren geleden vrijwillig
zou gelijk andere mis maakten. en ver
schoppelingen, wier hoop gestorven was;
dan zou ze vervreemd wonden van haar
zuster!
Op zekeren dag zat ze, door die vrees
verlamd, neergehurkt op de grond, toen ze
in haar nabijheid een vogeltje zag, dat
in ©en strik verward, de vleugeltjes sloeg
©n erbarmelijk tjilpte. Met, haar teedcre
vingers den strik te verbroken en den ge
vangene de vrijheid te hergeven, was 't
werk van een ©ogenblik.
„Gij zijt waard dat go bevrijd wordt!"
zei ze zichzelve ontschuldigende, teen 't
wegvloog zonder te weten wie 't verlost
had: „gij hebt vleugels".
Maar die kleine vriendelijkheid deed
haar stervend gevoel opwaken, bracht
een weinig warmte in haar hart, en tege
lijk dacht ze aan Siward. Ze wilde wel
©ens weten of vrijheid, alles samen geno
men, voor hem een weldaad zijn zou.
't Zou iu haar oog aangenaam zijn dat
hij ze aan haar zuster te danken had.
Ze had Laon geschreven cm haar te
melden hoe hoog de losprijs was, eu ze
verlangde droomcrig naar het antwoord.
Zou hij haar in haar ellende komen op
zoeken? En met. de gedachte aan Laon
zag ze zichzelve terug in het donkere ka
mertje achter zijn werkplaats.
„Ik zou misschien een hand voor hem
kunnen zijn", dacht ie, mUschioa oen
ADVERTENTIE-PRIJS.
PER GEWONE REGEL 10.221
DES ZATERDAGS 8 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUW*"" T Ml IER
KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdags 75 cent I
2*8 bij vooruitbetaling.
zijn ambtsbediening heeft neergelegd,
stelt zich thans weer beroepbaar in de
Ned. Herv. Kerk.
Gistermiddag iheeft de politie de 16-
jarige jo-ngedochter N. W. aangehouden.
Zij had een rijwiel op afbetaling gekocht
en het voor het geheel was afbetaald t©
koop aangeboden.
Tegen haar is proces-verbaal o ge
maakt.
Gisterenmiddag reed de loopjongen
M. H. met een handwagen van de stijl©
brug nabij de Greenes teeg de Heer en-
gracht op, doch door de groote snelheid*
die de wagen kroeg raakt© hij zijn el-uur
kwijt en bonsde tegen een electri6che lan
taarnpaal op, zoodat de kruk tegen lijn
maag sloeg. De jongen, die totaal b\ ften
westen geraakte, werd door Dr. v. Voort-
huyzen onderzocht en kon na ©enigen tijd
zijn weg vervolgen.
Gisterenmiddag kregen A. v. O. en
D. v. R. op het Leevendaal hevige ruzia
v. R. bewerkte v. O.'s hoofd op zoo'n ma
nier met hot deksel van oen melkbus, dat
de jongen een gat. in het hoofd kreeg:
Nadat hij op het politie-buneau voor
loopig verbonden was, werd hij naar het
AcacL Ziekenhuis vervoerd.
Togen den dader is proces-verbaal opge
maakt.
Eenige agenten hebebn gisterenmid
dag uit een sloot langs den Haagwog een
man opgevischt, die daar in beschonken
toestand was ingetuimold. Nat e.n wel
werd de alcoholist naar het politie-bu-
rcau vervoerd. Nadat men hem oen stel
droog© kleeren van huis had gehaald, ver
schoonde hij zich zoo goed en zoo kwaad
als 't ging en sliep zijn roes uit.
V. deed aangifte van den diefslal
van zijn rijwiel, dat hij voor een winkel
had laten staan.
J. V. te Oogst geest deed a aneift<
van de verduistering van twéé mestvorken
uit don. Kikkerpolder.
J. F. K. alhier heeft, aangifte ge
daan van de verduistering van zijn jas,
dio hij op zijn rijwiel had gelegd.
BINNENLAND.
Meet de Tabakswet blijven?
In een artikel over de tegen de Tabaks
wet aangevoerde bezwaren zegt de 8 t a n-
d a ar d o.m.:
Wie rekent op de afschaffing
van de tabaksbelasting is oen zot. Eerder
moet rekening gehouden worden met
eono verhoog rag, Trouwens, in Groot-
Brit-tannic en Ierland, met zijn 45 mil-
lioen inwoners, brengen de invoerrechten
en accijnsen op sterke dranken en. tabak
ongeveer 350 millioen pond sterling of
4200 millioen gulden per jaar op.
Bij gelijke heffing zou hier te lande do
opbrengst ongeveer 600 millioen per jaar
bedragen, wat nagenoeg elk© andere be
lasting overbodig maken zou.
Laat men daarom d© afschaffing
der heffing op tabak maar voor goed uit
het hoofd zetten. Doch dat verplicht, tege
lijkertijd tot zoodanige regeling, dat onze
n ij veren er den minsten overlast van on
dervinden. W© zijn n-ooit heel sterk ge
weest in ihet uitdenken van gladloopend©
regelingen, waar de Engelschen zulk©
meesiers in zijn. Bij ons is stroefheid ro-
gel. En soms schijnt het. wel eens, dat
men denkt: hoe harder het knarst, hoe
mooier hot is!
En wij kunnen, na alles wat. we er den
laat6ton jiijd van hoorden, de gedacht©
moeilijk van ons afzetten, dat de Tabaks-
wet daarvan een voorbeeld is."
stem, maar voor niemand, na haar, een
hart on oen ziel."
Toen dacht ze aan Laons wijze woor
den.
„Toen dacht ik dat ik gelijk Socrates,
en op zijn verwachting, die onbekendo
«wereld onbevreesd ingaan kon en alle©
troteoeron. En dat kon ik ook. Maar haar
er aan toevertrouwen, is iets andere!
Haar aan oen „misschien" toe te v©rlr~y
wen."
„Hoe weet ik dat de andere wereld geen
tweede Caprea is, met een'anderen Tib©-
Tins, die d© geheele wereld doet sidderen
voor zijn grillen on kwaadaardigheid?
„Zoo niet, hoe komt het. dan dat hier
beneden eon Caprea beslaat?"
En in de verwarring en onzekerheid greep
©en woest verlangen om het ongeziene t©
aanschouwen haar aan; ze wilde tot eiken
prijs moer weten van de wereld, waarin
thans haar geliefde zuster verkeerde.
Oud© legendnen verhaalden, dat voon
de Olympiërs de Titanen geregeerd had
den.
Er waren streken waar de Titanen nog
regeerden. Deze onduidelijke voorbijgaan-,
do wereld was voor de goden ©en schim
menrijk; en onder deze wereld was een
nog neveliger wereld, die voor" on® hek
schimmenrijk was.
(Wordt vervolgd). J
haar zuster, de schoon©, die hun toch be
reidwillig haar leven gewijd had. Ze ge
loofde dat vast en zeide het zichzelve zon
der eenig schuldgevoel. Zij uitte zware be
schuldigingen tegen dien hemel van koper;
en troostte zich somtijds mot do gedachte
dat daarboven iemand was die 't hooren
en er door geërgerd worden kon; al zou
't alleen maar een verachtenden glimlach
om zijn lippen brengen.
Het donkerste wais.'t voor haar, wan
neer ze begreep dait 'haar angstkreten
niemand tot medelijden of toorn prikkelen
konden; dat ze niet meer was dan een
jammerend kind, dat met bezeerde hand
jes den steen sloeg, waarover 't gevallen
was.
Zij gevoelde zich niet alleen geslagen,
maar verongelijkt; zoo verongelijkt als
zij, hoe verbitterd van hart ook, niemand
zou aandoen. Haar geheele leven was ééne
verongelijking geweest. Waarom was ze
levenslang, en toch onschuldig, opgeslo
ten in de gevangenis van haar misvorm
de gestalte? Wraarom was haar hart, al
die jaren, niet slechts verbitterd, maar
vergiftigd? Waarom was nu de eenige
hand, die haar hart bewaard had, machte
loos gemaakt? Haar geheele ziel was in
opstand, en ze deed geen poging om haar
te stillen. In de eenzaamheid van het Po-
maerium, bij die heilige urn, woedde de
Btorin in haar ziel teugelloos. Het rumoer
van de stad, 't gevaarlijk gedrang in de
enge straten, de kreten en stemmen van
de menigte in 't Forum, waren stiller dan
haar eenzaamheid. Toen die ééne stem
zweeg, waren alle men6chen in haar oog
schimmen geworden.
„Allen slechts maskers!" dacht ze. „Ge
schijnt geliefde kinderen, aangebeden
bruidon, gelukkige moeders, sterke mannen
te zijn. Alles schijn! Ge s c h ij n t slechts
kinderen en moeders te zijn. Ge zijt ver
ongelukte, sterfelijke schepselen. Binnen
kort gaan de maskers af en wordt ge mij
ne aangebeden© gelijk!"
Met bittere zegepraal zag ze oen ande
ren kening tronend boven het rumoer dei-
stad en de pracht van den Palatijn.
„Niet Tiberius, de dood, alleen de dood
ie alleenheersclier!"
Soms was 'het bestaan van 't geringste
schepsel in haar oog een onrecht jegens
haar dood©. Zij misgunde allen het leven,
dat haar zuster verloren had ©n waarvan
zij niet scheiden mocht. En dan weer
dacht ze met wild© vreugd© aan de kort
heid van 't vermeende voorrecht der le
venden.
„Spoedig zijt g© allen een handvol asch
in zulk een urn. De meeaten zijn het reeds,
de besten, do edels ten."
Langzamerhand werd haar hart ijs. En
dat alleen beangstigde 'haar. Zij vreesde
■dat ze xesbitterd. en boosaardig worden
