NieuweLeidscheCouranl
Tweede Blad.
Woensdag 12 Juli 1922
Het Kabinet en de Stembus.
Het A1 g. Handelsblad (lib.)
schrijft naaT aanleiding van een uitlating
in do Romsche pers tegen de verwachting
van het blad, dat het ministerie zijn por
tefeuilles ter beschikking zou stellen van
de Koningin:
Het Kabinet-Ruys is in 1918 opgetre
den na een verkiezingscampagne, die nog
in vollen oorlogstijd werd gehouden en
waarin de antithese zoozeer was versluierd
door de crisisquaestios, dat er slechts bij
gebrek aan beter een rechtSch ministerie
icon optreden. Thans is do antithese ook
beneveld geweest, maar door heel andere
wolken: do bezuiniging was daarvan de
voornaamste.
Nu voelen wij iets voor do opmerking
van Het Volk: Het Kabinet-Ruys van
1922 is niet meer het Kabinet-Ruys van
1918 'het is allengs van houding veranderd
op sommige essenlieele punten. Inder
daad, wij orkonnen, d(lt het ministerie een
zeker aanpassingsvermogen heeft ge
toond (waarover wij natuurlijk anders
oordcelen, en gunstiger, dan Het Volk).
Maa.r ten eerste is dat 6lechts op een on
derdeel (n.l. in 'het bezetten van bet de
partement van Oorlog) kunnen uitkomen
Wat den protcstantschen invloed belangt,
die nu bovendien door de stembus zeer be
langrijk is versterkt: de rechterzijde, die
tot. nu toe slechts voor 2/5 protcstantsch
was, is dat nu voor bijna de helft gewor
den. En ten tweede komt het ons toch in
elk geval niet correct- voor om de Konin
gin niet vrijelijk te laten oordeelcn over
do vraag, of het. ministerie zich zoo vol
doende heeft aangepast dat het ook met
de nieuwe samenstelling der Kamer over
eenkomt. Moeten wij een ministerie onder
Roomsche signatuur houden? En hoeft
dit ministerie getoond, de beste uitvoerder
te ziin van - een drastische bezuinig in gspo-
litiek? Dat. zijn twee vragen die, dunkt
•ons, uit deze verkiezingen rijzen en die
onzes inziens aan do Koningin behoorden
te worden voorgelegd.
Er is hier een staatsrechtelijk beginsel
in. 't spel. Namelijk dat. van de zuiver par
lementair-constitutioneel© kabinetten. Een
ministerie moet zoo zuiver mogelijk over-
ieenstemmen met den volkswil zoo als die
zich in do samenstelling der Tweede Ka
mer bij de laatste verkiezingen heeft, ge
uit. Dat. is het belangrijke, waarlijk de
mo cratische, goed dat, we sedert do jaren
1866—'68 bezitten. En dat. wenschen wij
miet verdrongen te zien, noch door een
ministerieel e arbitrage h la Cort van der
Linden, noch door een h la Ruys. Door
beider wordt, de beteeken ie der Tweede Ka
mer als spiegel van den volkswil ver
minkt. En in het- systeem-Ruys wordt, bo
vendien een andere constitutioneel© factor
van evenveel belang do Kroop. in
zijn waarde miskend. Aan de Kroon, niet
aan het ministerie in laatste instantie,
moet het oerdeel over do bet eekenis eener
aanzienlijke verandering in de samenstel
ling der Tweede Kamer worden overgela
ten. Dat eischfc do positie van de Kroon
in een parlementair-constitutioneel© mo
narchie.
Wanneer dus het ministorie-Ruys
meent, dat het zelf wel kan uitmaken, al
léén en in hcogste instantie; wat er nu
moet gebeuren, en wanneer het van oor
dcel is, dat het met enkele persoonsveran
deringen kan volstaan, dan zijn wij zoo
vrij om te zeggen (n'en déplais© onze
Roomsche bedillers dj© nu eenmaal in
eensuursferen leven en niet kunnen vor-
dragen dat elke Nederland»:? zich vrijelijk
over 's lands belangen uit) derf het met
het eerste de positie van de ICroon in een
parlemo?ifair régime rr.:sk»nt cn met het
tweede die van de Tweede Kamer.
Het e&ne zoowel als het andere is
niet parlementair constitutioneel.
Het Kamerlid A. O. A. v v n Vuuren
(r.-k.)'schrijft in Ons Noorden o.m.:
Dc crisis moge desnoods twee- maanden
of langer duren, maar de regeoring steke
niet van wal; v o o raleer een absolute
overeenstemming is verkregen tusschen de
drie rechtscho partijen omtrent het regee-
ringsprogram. Mijn grief tegen den hui-
digen kabinetsformateur indien men
het. een grief wil noemen is altijd ge
weest, dat hij, gemoedelijk Limburger als
■hij is. in dit opzicht wel wat al te veel
FEÜILLÊK)^
Oe Germaansche gevangene
Een verhaal uit de eerste eeuw onzer
jaartelling.
•56)
Een hevige Irand had do Cloeliaansche
wijk cn daarmede het ouderlijk huis ver
woest. Haar ouders waren gestorven, on
de wceze woonde nu in een kamer nabij
den tempel. Van oen toelage haar en «an
dere maagden van adel door de goedheid
der keizerin-moedor verstrekt.
\on tijd tot tijd ontving zo berichten,
vaderlijke raadgeving en geschenken van
Laon. Maar hij wist dat de zusters nooit
vrijv. illig van elkander zouden scheiden,
en zijn beroep had hem nog niet zoo
groote vooïdeelen opgeleverd dat hij naar
Rome- terugkceren kon.
Met Siguna hadden de bei le zusters lc-
ivendig verkeer.
En hel was voor haar beiden opnieuw
een verenging en verkoeling van haar
kleine wereld van liefdé, toen het. godwon-
- gen vc-rtnk van de verbannen Agrippina
aan de Germaansche wouw de vrijheid
k hergaf, en zij haar onderzoekingslocht
kon gaan maken naar dat verre Noorden,
da l: in de oogen der Romeinsche zusters
2£; tve.ii wild, goyaarlijk en schimachtig was
vertrouwde op zijn goed gesternte en op
do persoonlijke sympathie, waarin hij
zich verheugt. Zoncler of met- een kleine
meerderheid ging dit nog, omdat ieder lid
van rechts op het beslissend oogenblik
begreep, dat, zijn afwijking ongelukken
kon maken! Deze overtuiging is uit don
aard der zaak altijd veel minder levendig
bij een groote meerderheid, wanneer ieder
'geneigd is te geloovon, dat men zich de
weelde van uit den band te springen wel
kan veroorloven. De drie Techtscho groe
pen, do gekozenen zoowel als do kiezers,
leven bovendien op dit. oogenblik in den
roes der overwinning. Ieder voor zich
meent daarom in voel sierker mate dan
anders irog, dat men met hen rekenen
moet en wordt, in die richting gestuwd cn
gestijfd door zijn volgelingen en zijn pers.
En daarom thans vooral, als men geen
engelukken wil zien gebeuren, tot geen
prijs' van wal gestoken, voor men het vol
komen eens is over de haven, dio men wil
aandoen en de lading, die men wil losson.
In het program moet, ook tijdens de
vaart, geen' verandering woi-don gebracht
door een minister op eigen houtje, maar
alleen door de regeering, na zekerheid te
■hebben gekregen, dat zij op 'haar meerder;
,h©id kan rekenen.
Uit de Pers.
Do Hervormde (Geref.) Staatspartij bracht
oen Roomseh afgevaardigde in do Ka
mer.
Hoe gevaarlijk het separatie-me -onder
de Protestanten werken kan c-n hoe
daarmede juist het tegenovergestelde be
reikt wordt van hetgeen men bedoelt,
blijkt treffend, zegt de N e d e r 1., uit den
alfcop der jongste Kamerverkiezing. 1
Met wiskundige zekerheid kan werden
aangetoond, dat het optreden van de
Hervormde (Gereformeerde) Staatspartij,
die in het bizonder bedoelde R ome t«
verzwakken, de Roomsche Kamer
fractie met één lid heeft versterkt..
Op do Christelijk-Historische lijslen
werden uitgebracht 318669 stemmen. Het
tienvoud van den kicedeeler bedroeg
292960. Alzoo was er eon overschot van
25709 stemmen, voor welk overschot de
Unie baar elfde Kamerlid verkreeg.
Op de Hervormde (Gereformeerde)
Staatspartij werden uitgebracht 20432
stemmen. Het i6 zeker geen stoutmoedige
onderstelling dat althans een vierde
deel van dit getal, of 5108 6lemmen,
ontnomen was aan de Christelijk-Histori
sche Unia
Had de Unie doze 5108 stemmen kun
nen behouden, zoo ware haar stemcijfer
geklommen tot 323787. De Unie had be
haald het olfvoud van den kiesdecler, n.l.
322256 stemmen, met een overschot van
1531.
Welnu, de honderdste Kamerzetel werd
toebedeeld aan de verbonden Roomsch-
Katholieke Lijsten voor de kieskringen
Helder, Leiden en Haarlem met het gerin
ge overschot van 119 stemmen. Had de
Unie deze 5108 stemmen mogen behou
den, zoo ware aan do Unie, voor het dan-
bestaand overschot van 1531 stemmen,
•oen twaalfde zetel toegewezen.
Het Roomsche overschot van 119 stem
men ware dan niet voor een zetel in aan
merking gekomen, on de Rotomscken had
den zich met 31 zetels moeten verge
noegen.
Zoodat de Hervormde (Gereformeerde)
Staatspartij er op kan bogen, dat zij den
heer Rutgers van Rozenburg
voorloopig buiten do Kamer heeft gehou
den en dat door hare stemmen - dc
Roomsch-Katholiek A. Moerel tot Ka
merlid gekozen is, een resultaat, dat zij
zeker niet. bedoelde, maar dat-, als moge
lijkheid, toch wel te verwachten ware.
KERK EN SCHOOL
NED. IIERV. KERK.
Eeclankt. Voor Ooslcrwolde (G.): H. A.
Hoij<v te Ylaurdingen. Voor RiksenP de
Loose to Renkuro.
GEREF. KERKEN.
Tweetal. Te Schiedam (vac.-J. Mulder):
H. B. Hagenbeek te Vloardingen on Dr. C. N.
Impct-a le Kampon
Beroepen. Te Alphen a. d. Rijn (als hulp-
prod.)D. Nauta, carnL te Doklcum. To Sto-
dum: C. J. Boa to Zuidwoldo (Gr.). To
Klundeit: A. S. Wol! to Loencn Vreeland.
Afscheid, Bevestiging, Intrede.
D s. N. C. B a k k o r, overgekomen van Aal
burg en Heesbeen, werd Zondag jl. in zijn be
diening bij do Nod. Horv. Gcmoento van Bon-
schop bevostigd door Ds. I. Kievit van Lunteron.
als de onderwereld, waarin de vrome
Aeneüs eens nedergedaald was,
XXIII..
Voor Sivvard en Hilda, te Anliochié,
waren deze tien jaren een tijd van ontwik
keling. geweest; van Siward van jonge
ling tot man; uit draomen tot ernstige
voorbereiding; on voor Hilda van bloesem
tot ontplooide roos.
Toon de tijding van Herman door Si-
ward bereikte, had eerst de gehcele we-
-reld hem verschrompeld geschenen; zoo
hopeloos ac'htto hij de bevrijding van zijn
volk, zonder den bevrijder, dien 't. zelf
vermoord had.
Onwillekeurig had do Romeinsche geest
voor wet en orde grooten invloed op hom
uil geoefend, en hij voelde thans dat vrij
heid zondor gehoorzaamheid even onbe
staanbaar was als een gebouw zonder
vaste lijnen; ten minste de vrijheid, die
dezen naam verdiende; vrijheid voor de
menschen, voor een volk, om ie leven, cn
te groeien; niet de vrijheid der wilde
beesten om te verscheuren wat hun goed
dunk! on straks zelf verscheurd to woeden
door een sterker vijand.
Zco nu en dan rezen ander© plannen
voor zijn volk in zijn ha-r{. op, Hij hoopte
eens to zullen terugkceren om zijn volk
iet*» te brengen yan 't g<&u Laan en de
Deao koos tot tekst Joroiaia 21:8. 's Namiddags
dood do nieuwe lecraar zijn intrede, sprekende
vor 2 Cor. 4:7
D s. G. E17. e n g a, predikant te Nijcga
en Elabuizen (Fr.), zal D.V. 10 September intrede
doen bij de Ned. Herv. Go moon to to Nieuwkoop,
na vooraf bevestigd te zijn door Ds. W. G. G.
Beerokamp van Zwammerdam.
Ds. Joh. Kloots nam Zondag jl. te
Kinschoten (bij Woorden) afscheid van do Ned.
Herv. Kerk aldaar, sprekende ovor 2 Cor. 6:1.
Da. J. J. Kiiylm an, gekomen van
'tWoud (bij Delft), deed Zondagmiddag, na
des morgena door Ds. Th. J. W. Cicremans, van
Princenhage, mot Hand. 13:47 bevestigd to zijn,
intrede baj do Nod Horv. Gemeente van Maas-*
dam-Cillaardshoek. sprekende over 2 Cor. 4:J.
D a. P. Moerman, gekomen van Moer*
kapello, deed Zondag jl., aa des morgens beves
tigd to zijn door Ds. D. Los, van Sint Philips-
land, des namiddags zijn intrede bij de Ned.
Hrv. Gom een to to Stavenioso. Do bevestiger had
tot tekst Ezechiöl 33:7. Do intreo-tekst was go-
kozen uit Jcremia 15:20.
Jubileum.
Ds. C. Hat tink, Ned. Herv. Prod, to Apel
doorn, hoopt 6 Augustus a.s. deu dag te herden
ken, dat hij voor 40 -jaren - in den ambtsbedie
ning to Nieuw-Vcnnep -bevestigd werd.
Hot werk van den predikant
De kerkvoogden van do Nod. Honr. Gemeente
to Edam hielden een vergadering van leden dor
gemeente, waar do secretaris van den raad van
bohecr, de heer Van Voorst van Boost, sprak
oyer hot work van dien raad.
Na do uiteenzetting van den 6preker vroeg
oen der kerkbestuurderén of de gcmoento, als
zij haar plicht deed tegenover den predikant,
ook recht heeft op do volle werkkracht van den
predikant.
Do heor Van Voorst antwoordde hierop, dat
de predikant zich geheol aan do gemeente dient
te geven. Doch do t-ractomenten zijn raak zoo
laag, dat de predikant genoodzaakt wordt tot
liet vervullen van allerlei bijbaantjes, teneinde
zich oen behoorlijk inkomen te* verzekeren'. Zijn
echter de tractomenten behoorlijk op peil, dan
moe tem, volgens spreker, geen bezoldigde neven
werkzaamheden worden verricht.
Een ander lid vroeg of do mogolijkhoid be
staat, dat to Edam, waar thans twee predikan
ten zijn, niet met één predikant kan worden
volstaan.
Do lieer Van Voorst meende, dat in doze g©^
moente van 2300 zielen wol voor twee predi
kanten arbeid ia to vinden. Echter zou. volgone
hom ook wel met één predikant volstaan kun
nen worden. Naar spreker's nvoening zouden do
koogore kerkelijke colleges zich daarmede ook
wel kunnen vorecnigen.
Bezwaarschrift Vrouwen-kiesrecht.
Ter Part. Synode van do Gorof. Keiken in
Noord-Holland kwam in een schrijven van den
Korkoraad der Geref. Kerk to Zwollo, waarin
deze zijn bezwaar te kennen geeft togen het
besluit van do Classis Haarlem tot niot oatvan*
kolijk verklaren van ©en bezwaarschrift van den
Kerkeraad van Zwolle tegen het besluit van de
Kork van Zandvoort inzake vrouwenkiesrecht. De
vergadering sprak uit, dat zij de niot-onfcvanke-
•lijk-verklaring. van hot bezwaar van Zwollo ge
grond acht.
Voorts was er oen bezwaarschrift van Ds. N.
Dioüicr te vijfhuizen eii De. M. Post te Koog-*
Zaandijk togen hot besluit der classis Haarlem
van 14 en 21 Maart 11. Het bezwaarschrift luidde
aldus:
„Ondorgeteckenden, deel uitmakende van de
groote minderheid in de vergadering van de clas
sis Haarlom op 14 en 21 Maart U., dio zich op
Schriftuurlijke gronden meende te moeten ver
zetten tegen hot streven van sommigen, die aan
hot verkiezen van ambtsdragers in onze Kerk ook
do vrouwen willen laten deelnemen, zooals dat-
roods dóór de Kerk van Zandvoort is ingovoerd.
„teekenen protest aan tegen de uitspraak van
genoemde classis, dat het meestemmen van de
vrouw alleen op practische gronden bedenkelijk
is to achten, daar naar hun overtuiging het ver*
kiezen van ambtsdragers in de Kerk een wezen
lijk bestanddeel uitmaakt van de regeermacht,
welke volgens de H. Schrift aan do vrouw niet
toekomt
,,7.ij beroepen zich derhalve op uwe vergadering
met verzoek dezo zaak ernstig aan do Schrift te
toetsen, u daarbij toebiddendo de leiding des H.
Geesfos".
Besloten werd de stuken, die op dezo zaak be-"
trokking hebben, in handen te stellen van een
Commissie met opdracht hierover dé volgende
Part. Synod© te dienen van rapport en advies
en dat rapport voor eind© Januari '23 ter kennis
t-o brengen aan do Kerken in de Provincie.
Zij willen en kunnen niet zien.
In het Ohr. Volksbl. schrijft IC. oucJer
den titelD blinden:
Zij kunnen en willen niet
zien, dc opvoeders der jeugd, die met God
Romeinen hom geleerd had-den. Hij voelde
beter dan hij zeggen kon dat de Romeinen
in ©lk geval met hun eigen wapenen over
wonnen moesten worden; dat is niot
slechts met JEtomeinsche speren en zwaar
den, maar met Romeinsche wet-, volhar
ding, kennis en eendracht.
Onderwijl werkte hij voor zijn eigen
vrijheid en die van Hilda. Eerst van Hil
da. Hij wensehte niet dat zijn zuster zou
huwen anders dan als vrijvrouw©, en zon
der dat 7«e ha-ar verloofde voor haar vrij
heid te danken had. En Onias was geen
gemakkelijke eigenaar, om een slaaf van
t© koopen. Voortdurend steeg de prijs
zoodra de som bijna bijeen was, doordien
hij weer een andere bedoeling in deze of
gene bepaling van 't. contract wist te leg
gen. totdat Gallias' geduld uitgeput was
en hij met Laon er op aandrong, dat een
ondubbelzinnig contract zou worden ge
sloten.
Onder den druk van deze knoeierijen
van den ouden Jood verloor de godsdienst
der Iseaëlieten voor Siward al zijn aan
trekkelijkheid. en schalie hij dien einde
lijk beneden do andere goddiensten.'
Hij zag in Je verte, op den Olyiup, in
Asgard, op SinaT. lusschen bliksem en
donder, een schimachtige hoogste macht,
vroeger zeer machtig, thans aan 't afne
men. Of die macht één Wezen of een
Raad van v.as, dood er minder tooi
meenen afgerekend le hebben.
Aan het hoofd van een krantje „Open
baar Onderwijs" slaat: ..Het rooien U een
der voornaamste oorzaken der kindercri-
iminaliteit"'. Dat wil dus zeggen, dat de
vele misdrijven, door kinderen gepleegd.
l\un oorzaak vinden in het rooken.
Nu verdedig ik het rooken door kinde
ren volstrekt niet.
Integendeel. En wanneer er over ge
klaagd wordt, dat jongens, die nog maar
pas over de lafol kunnen kijken, zich
reeds hullen in rookwolken, dan wil ik
gaarne zeggen, dat ik de ouders van die
jongens wel eens scherp dc waarheid ?ou
willen zeggen.
Ook geloof ik. dat menig jongetje, om
dat -hij niet steeds aan voldoende geld kan
komen voor sigaretten, den eersten slap
heeft gezet op den weg van diefstal cn
oneerl ijkheitl.
Maai- al geef ik dal alles ook toe, dan
zeg ik daarmee nog volstrekt niet. dal bet
rooken een der voornaamsts oorzaken :1e?
kindercriminaliteit zou z.ijn.
Vroeger, toen do jongëris nog niet zon
rookten, was daar het snoepgoed, daf dok
wel eens lot oneerlijke daden verlok!. En
nu is daar nevens de doos sigaretten, het.
delectievcverhaal mét. de bont gekleurde
titelprent-
Er zijn altijd dingen geweest, die lok
ken naar de zonde, ze zijn er nog en ze
zullen er altijd zijn.
Maar o. die blinden.
Nu willen ze voor jongens een rookver
bod. Nu moet de Overheid tussch' ibride
komen. En dan zal alles in orde zijn. Dan
zal het met de kindercriminaliteit wel los
loöpen.
Ik zou zoo zeggen, dat niet- de Overheid
hier oen eerst© taak heeft, maar het huis
gezin. En ik zou niet wel m, waarom de
vaders en moeders nu maar kalmweg dc-
zcrrg voor hun kinderen aan de Overheid
zouden moeten geven.
Maar stel nu. dat de Overheid toch die
oudertaak op zich nam en dat aan alle
rooken door kinderen een- eind zou ko
men. zou daarmee bet vraagstuk van de
kindercriminaliteit zijn opgelost? Zou dan
een der voornaamste oorzaken zijn weg
genomen?
Do Winden. Zij willen en kun
nen niet zien. AHijd door is daar gezocht
naar middelen, om het kwaad do wereld
uit te bannen. Beter onderwijs, hooger
beschaving, met rijker kunstgcm'eting en
edeler genotmiddelen, zou alles ten goede
koeren. Do scholen en de gevangenissen
en krankzinnigengestichten ledig. De
sportvelden opengesteld en de straatsebcn
der ij van de baan.
En dan voor huisvlijt en spel en lectuur
gelegenheid geopend, en de jeugd gewon-
nen.
Telkens zijn ze teleurgesteld, de blinden
En nu komende, ten einde raad, met een
rookverbod.
Ach, al die mooie ani.ldolcn brengen
geen baat. F,r is maar één middel. De
uitwerking der zonde moet worden te
gengegaan en dat is alleen mogelijk door
een terugkeer lot God.
Maar wij dan, die zien? Laat ons
waakzaam zijn. Laat ons biddende zijn.
steentje of een stekje bent wit vlak geklopt*
cén tweedrie klapjes io een langzaam J
tempo; dan word e-r vrat gerust, wal sirih ge»
kamvd, Wat rood speeksel gespogen. Dan werd
er weer oen beetje op den weg geklopt, waarna
er oavermijdolijjk weer een lange, welverdiend© i
rust moest volgen op ©co veel krachtsinsnaw V
ning. 3
.Daar kwam een ander zangkoor aangeseh©* v
ren.
..Elke zanger bebneeorde twee kali-steentje©
op de tot de schouders opgeheven handen. -)
Langzaam schoof de stoet vooruit; al nader en
nader, tot het doel. Ten lang© ksto werd dit
ook bereikt, en kwamen de steenen te liggen, V
waar ze wezen moesten. Toen werd er neerg©»
hurkt in de schaduw van een boom; het gezaag
verstomde. Diepe, weldadig© rust volgde na 1
zware taak.
„Dio pauze dunrde lang; mjiar ook aan oen
bug© pauze komt een einde.
„Daar verhief zich behoedzaam een werkman;
er volgden er meer; één scheen er zelfs zoo
verkwikt, dat hij aan 't zingen sloeghot
koor viel in en woldra schoof de heel© groep
Weer langzaam voort over het wijde, open
void, om nieuwen voorraad steenen te gaan
halen. Do voorzanger ging dansend en met de
armen zwaaiend voor hén uit.
„Op een weggedeelte, dat verlaagd moest wor-«
den, zat een groep Aloreezen op de hurken. Met
heide handen hielden z© een van onderen puntig
bamboestokj© vast; dat went zoo nu en dan in
den harden grond gestoken. Door dat af en tos
herhaald geprik word do grond ten laatste lo©
en kon een zangkoor, dat met leege mandje©
nader was geschoven, het losgeraakt© zand met
de handen in de mandjes vlijen. Na een tijdj*
trokken de zangors met hun vrachtje wog en gin*
gen de houtjesprikkers den inhoud van hun onaf*
acheidelijk© sirihtasch eens nader bestudeoren.
„Zoo zag is te Kalabahi do gestraften en d©
hecrendienstpligtigen werken van zeven tot
elf, van één tot vijf. Dan was de dagtaak bo*
eirtdigd en verstomde het koorgezang.
„Daarna kon men d© hcele bende op het
marktplein vinden, om vuurtjes gezeten, waarop
huu potjo werd gekookt.
„Maar midden in den stillen avond klonk dan
wcor vaak gezang; d.ia dansten ze in wijde krin
gen, schouder aan schouder, uren en uren achter*
een, ja, vaak tot de zon woer boven do bergkam*
men rees. Leggo-leggo heet zoo n dans.
„Zoo was het koorgezang to Kalabahi haast
-nimmer vaxi d© lucht."
DE VRIJHEIDSBOND.
't Is wol janvnier, dat de Vrijheidsbond
geen betere zaken maalde de vorige week
Er is toch kosten noch moeite gespaard
om de harten in vlam le zetten voor de
Yr ij heidsbondsch e id eaten.
Of wat zegt men wel van het volger.de
„L i o d van den Y r 'ij li e i d e-
bon d":
,,'t Licht der vrijheid zendt zijn stralcu
Over heel het wereldrond.
Koestert arbeid, idealen,
Dringt uit 's harten diep sten grond:
Vrijheid bloem van alle eeuwen,
Schenlco d* Oppermajesteit,.
Wijsheid U omhoog te streven,
Waar de zegepalm U beidt".
Hcerendicnsten in Indie.
W. O. J. Niouwcnkamp vertelt in „N. I. Oud
en Nieuw" van Alor, ©ene ondcraldoeling van
de residentie Timor en onderhoorigheden en deelt
o.a. mede, hoe hij de menschen in heorendienst
aan de wegen op Alor heeft zien werken.
„Die honderd©, zoo goed als naakte, kroes
koppen waren verdeeld in groepen van een vijf
tig man; zij droegen zand en steenen weg of aan.
al nadat do plaats, waar do wog moest konten,
moest worden afgegraven of opgehoogd.
„Van één dier groepen droog elk paaf man
nen aan een bamboe op den schouder oen heel
klein mandje met oen handvol zand. Zoo lie
pen ze (dat is eigenlijk to krachtig uitgedrukt,
want 't had meer van slenteren), de naakte
lijven dicht opeen gedrongen als bijen in een
zwerm; één schuifelde een eindje voor den stoet
vooruit en dreunde oen eentonig lied, waarvan
de anderen in koor liet- refrein herhaalden, juist
zoo als ik ze dat later bij liun gelicikoosd©
nachtelijk© rondedansen hoorde doen.
„Dat refrein klonk aldus: „Sarali biti bombele,
bombelo bombe-le-e" etc.
„Op de maat van do heel lang uitgehaald©,
wel wollpjdiend klinkende klanken, schoof de
heelc stoot, plechtig als bij een begrafenis, mot
bot bootje zand, dat de kruiwagen van één
enkelen Holla-ndechen polderjongen zeker niet
gevuld zou hebben, naar de plek, waar het ge
deponeerd moest worden, waarna «net ledige
mand.'os, natnui-H/k weor onder gezang, met
dezelfde snelheid do terugtocht word aanvaard.
„Het aangebrachte zand word door een an
dere groep, dio op de hurken zat, met een
d© eigenlijke regeering was toch sodort
lang reeds in handen van d© mindere go
den, die dichtbij en plooibaar waren, 't
Was voor Siward van weinig belang, om
die hoogste macht, die daar onverschillig
in de hemelen troonde, te voreeren, eens
in de zeven dagen of eens in 't jaar. 't Ver
standigst was toch dien god voortdurend
te dienen dio den goeden van nut zijn
kon; al zou 't ock Tiberius of de muntgo
din zijn.
Maar do godsdienst van Es Uier was in
zijn oog dezelfde als van zijne moeder,
of van Cloelia en andere goede vrouwen.
Reine vlam van verlangen opstijgend uit
reine harten, door reinen eihêr naar
waarheen? Ja. wie wist waarheen?
Overal vond hij, onder allen godsdienst
vorm, onder alle tempels, de grot van
Wraakgodinnen; de duistere diepte van
geweten en reehl vaardige vergelding.
Met den Joodscheo godsdienst verloor
cok de Joodécho hoop on oen Bevrijder,
die Item oersl zoo heerlijk geweest was.
hare bcteekenis. Wat zou vaderlandslief
de voer iemand als Onias anders zijn dan
eigenhelaug? Waf voor zoo iemand die
groote verwachting anders dan zulke va
derlandsliefde? Wat kon dan een Joodsch
koning anders zijn dan ©en koning der
Joden, een keizer, to Jeruzalem regooron-
d© en alle vólkern onder do voelen dor Jo
den leggende^voaJs de goddelijke Augue-
Tweede couplet:
„Vrijheidsbond, vol spranklend leven,
Strooit met vrier.dlijk mi Me hand.
Vreugd en voorspoed bij Uw streven.
Wees een zegen voor het land.
Vrijheid, bloem van alle ecuwen.
Enz
Overbrugging van de Gele Rivier iu
China.
Op een door de Chineescbo regering
uitgeschreven prijsvraag voor eeu. brug
over d© Gele Rivier waren vijf en veertig
antwoorden ingekomen van een en Gvintig
firma's. Daarvan waren viif inschrijvin
gen afkomstig uil. China, vier int Ameri
ka. drie uit Frankrijk, twee uit Engeland,
twee Japauedhe, een Belgische, een Oos-
tcnrijksche, oen Duilsehe, een Anglo-
Amerikaanscho en oen Franco-Ameri-
kaanschc firma.
De eerste drie prijzen zjjn toegekend
als volgt: 1st© prijs la Soeiété d.Etude et
de Construction (België). 2de prijs lat
Compagnie Générale de l'Extrèmo Orient
(Frankrijk), 3de priis Etablissement»
Brossard et Mopon (Frankrijk). Laagst#
inschrijving was voor 5.165.252 dollar, en
de hoogste voor 23.018.347.
Hot ontwerp volgens den lslen prijs
had een begroolingseindsom vac
10.881.297 als minimum on 14.902.84f
dollar als maximum onder diverge bodin-
gingon.
los alle volken aan tl© Komoinen onder
worpen had?
Do legend© van die gouden toekomst
was zeker zeer schoon, wanneer ze opge
vat werd zooals' Esther dat deed. Dan
wierp zo over haar gelooyigen zonnig
licht; maar toch niet heerlijker dan d®
gedacht© van eon volmaakt, vaderland in
het. vorkden aan Cloelia Pulchra gai.
Do lijfeigenschap was ondorwijl v »>r
Hilda niet. drukkend; ©on weinig buil ast
was haar nuttig om in don rechten k->er»
to blijven. Esthers tegenwoordigheid
bracht een kalmte cn vrede, waar:" d©
het. ornsligo en toch vrooÜjkc kar iku-r
van het Germaanöch© meisje een hoon
geheel vormde.
Trotsehhud had weinig aankno '.«mg
in Esther's hart; dus kon (te» smart onge
hinderd daar haar zachte werk vervullen.
Haar wezen schiep rondom haar oen klei
ne sfeer van reinheid en vrede. In dio om
geving groeide hol meisje op, in d.> af
zondering van dat Oostererii tehuis, 7.ow
weinig mogelijk in aanraking mor de s- hij -
terende, verdorven wereld van Aniuxhië;
als ware de stad de groot© wildernis rond
om h;uars vaders hul waar zij in de na
bijheid harer ouders do scbapoo geweid
bad in green© grafvelden, on aan rustig#
vlieten.
(Wordt vervolgd.).
