leuweLeÉÉCiiant
Tweede Blad.
Zaterdag 8 Juli 1922.
Gods verborgen omgang.
Do verborgenheid dee Hoeren ia
voor dogenen, dio Hom vreczen.
SS* P«dm 25:14a.
Dp omgang met God is een verborgen
omgang.
Daviti noemt deze gemeenschap een
verborgenheid, want zij vindt haar plaats
niet in het rumoerig© publieke leven,
maar in do stilheid en de intimiteit. Doch
dat moet ge goed verstaan. Dat betcelcont
niet, dat uw godsdienst iets mysterieus
en alleen voor uw binnenkamer bestemd
zou wezen, of dat do verzoende betrekking
met God opgaat in het stille verkeer van
de ziel met haar Heere, maar dio omgang
is verborgen, omdat in de eerste plaats
deze wederkeerigheid fus.sehen den licmel
schen Vader en Zijn kinderen in het ver
borgen haar oorsprong vindt.
Het begin ligt in de afzondering.
De allereerste ontmoeting tusschcn den
Heere en de ziel geschiedt, als we het zoo
eens zeggen mogen, onder vier oogen.
Daar is geen derde bij. Dat maakt uw God
met u alleen klaar. Die heilige stonde
duldf. geen tegenwoordigheid van andaren
Die genade werkt Hij in het binnenste
van uw hart, en in uw eenzaamheid,
waar ge alleen bidt en alleen worstelt, en
in welk heiligdom ge niemand anders
kunt toelaten.
Doc-h, in dat „verborgen" schuilt meer.
Die verborgenheid moet- go niet alleen
zoeken in den oorsprong van uw vrede met
God, maar is ook te A'inden in het verkeer
mei den Heere zelf. en zij 13 eigenlijk het
diepste en wezenlijke van uw omgang
met Hem. Zoo is hét immers reeds onder
ons menschen. Alle waarachtige intimiteit
vraagt de eenzaamheid. Dc volle overgave
der liefde heeft de verborgenheid noodig.
In dat heilige der heiligen, waarin ge in
de weelde van liefde en vriendschap uw
zielen voor elkaar ontsluit, mogen geen
anderen u storen, en daarvoor maakt go
den voorhang breed en zwaar, en zoo
is het in den heiligstcn zin des woords in
uw omgang met God.
Deze eischt eenzaamheid.
Deze vraagt om de stilte.
O zeker, gij kunt gemeenschap met uw
I-Ieiland oefenen in de volle drukte van
het publieke leven. Gij kunt de dingen,
die boven zijn. bedenken midden in uw
zaken en bezigheden. Gij kunt Zijn za
ligheid ervaren midden in.de drukte van
uw arbeid, maarden innigs ten om
gang met uw God smaakt ge in het ver
borgen, waar niemand 11 gadeslaat. Dat
verkeer is hot rijkst in uw binnenkamer.
Die wederkeerigheid komt hel. meest tot
haar roe In in uw eenzaamheid en in de
stilte van uw ziel. wanneer gij alleen zijt
met uw God.
En geen wonder!
In die verborgenheid zijt ge voor een
wijlo het rumoer van het dagclijk^eh le
ven ontvloden. Daar vergeet ge voor een
©ogenblik de woelige, zondigo wereld.
Daar kunt ge uw zorgen even van u zet
ten. Daar hoort gc de stom van den drij
ver niet meer. Daar spreekt ge alleen met
uw hemelschen Vader, eii zwijgen alle
klanken dezer aarde voor Zijn stem, die
vol liefde in uw zielcwoning ruischl.
Dio verborgenheid is de waarachtige
mystiek.
Deze beslaat niet in vage gevoolsaan-
'docningen en weeke vroomheid. Zij is niet
een onbestemd verkeer met het eeuwige,
maar zij is de omgang met God, die aller
eerst in het verborgene plaats grijpt, waar
gij tof. Hem inoogt spreken en Ilij Zich
aan u oijenbaart in de groolhcid Zijner
liefde.
En. ziet nu, in dat verborgene moet uw
•openbaring naar buiten wortelen, want
gij hebt ook een publieke roeping.
Uw godsdienst beperkt zich niet tot hel.
terrein dc.s harten. Religie is ook een zaak
van openlijken arbeid en ijver voor Gods
koninkrijk, noch die publieke actie moet
uit hot verborgen© opkomen en opwassen
Al onze ijver zij vrucht van het verkeer
roet CiocL Al ons doen wede op uit d©
bron der gemeenschap met Hem. ea «00
wij deze bron niet kennen, en deze per
soonlijke. innerlijke band met den Heere
ous vreemd is, zijn wij luidend© schellen
en klinkende metalen, aan wie Hij niets
heeft, endie niets aan Hem heb
ben.
Kent gij dien verborgen omgang?
Is die verborgenheid uw deel?
Zij is in onze dagen van veel publiek en
strijd en allerlei actie broodnoodig. Gij
hebt aan zulk een stille-, en aan die een
zaamheid in uw gejaagd leven zooveel be
ltoef te. Gij leunt, om in het gewoel wt dc
verwarring onzer dagen geestelijk niei le
versterven, buiten die wederkeerigheid
niet, want is zij uw vreemduw ziel
verschrompelt. Uw act» is holle reclame,
enve-leo ruilen zeggen: Wij hebben
in Uw naam geprofeteerd, maar van Chris
lus lea antwoord krijgen: Gaat weg, Ik
heb u nooit gekend.
Zoekt dan de verborgenheid des Hoeren
Zij is voor uw ziel bet hoogste good.
Zij bevat de rijkste levêosweelde, en in
die stille, waarheen Gods kind telkens
vlucht, ontvangt ge van uw Heiland koer
op keer kracht om in de drukte en het
rumoer der wereld den strijd des getoofs
verder te worstelen.
Die verborgenheid smaakt ge niet het
minst aan 'sïleereo heilige tafeL Die ta
fel des Avondmaala is de disch der afzon
dering, waaraan ge in verkwikkenden
Sabbatsvrede uw God naoogt- ontmoeten.
En als ge in die stilte met uw Heiland hebt
aangezeten, zal ook deze „verborgenheid"
u nieuwe kracht schenken, om uwe reize
voort te zeilen naar dal eeuwig huis, waar
•ge altijd met den Heere zult zijn.
Hij met 11 en gij met Hem.
Een Afrikaanse!»® Psalm.
(Brijubug Prof. Dr. J. D. du Tort.)
Psalm 65.
Juig. aard©! juig mot blyo galmo;
laat jubels epstyg uit dio stof*
Siag lot Gods oor U dankbrc psalm®,
en maak Ham heerlijk in u lof.
Sy grootheid ken geen maat of park®,
geen grens is daar vir sy gezag;
dio vyand si en mot skrik sy werk®
on buig bom vetosond voor Bij mag.
Dio aard® met sij vorste land®
moot biddend voor di® Her© buig;
dio volk® van di© verst® strand®
moet met bul loïstera voor Hom juig
Kom on aansehóu Gods wonderdado,
Wat is sij werking lioog gwlug!
Smook dan. o voïlcM orn sij gonad0,
want niemand kan sij band -ontving.
3. 0
Di® Hoor het dour dio woest0 -seö
er» wild® stroom' 'a pad gebaar»
soos wandlaars op gebaand® vree
Let Hij sij volk daarekmr laat gaan.
Vir ©wig boers Hij uit die boë
on straal sij glans op aard® af;
oor al di® volk® gaan sij oë
om die oort-redora streng to straf,
Vorwa vier en vijf spring ik orer.
tf.
Ek sak verlos uit doodsgevaro,
nou ®k v.oor vrij mag asemhaal,
mij offers bring -op U al tare.
cn mij goloïfces U betaal.
Ek eal laat opgaan in die vlamm®
dio volste vee uit- veld en wei;
ek sal dio rook work van die rammo
mot loost' en bokk® tooberoi,
7.
Kom luister to, o Godgesiude!
Kom, almal wat die Hero vrees!
Ek sal vertel aan al sij vrind®
Wat Hij gedaan bot aan mij gees.
Ek het geroep. God bet geluister
loo a Ilea nag was om mij hoen;
on too die lig ski ja deur di© duister
was God mij groot, net Hij alleen.
Was ok dour ongoregtighod®
en .hul aanloksele bekoor,
dan hot dio Heer na mij gebed®
en jamuverklagto nie gehoor
Maar Hom, di® kenner van dio hart®
was ook mij diepst® wens bekend;
Hij het gehoor, en ia mij smarte
di® oor na mij gebed gewend.
Lof rij God® goeck'rtevr-wLeite,
Sij «ij ©wig lof en prija
wal. ut «ij goedheid, mij gebed»
nie onvorboofd hel- nfgewijs.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Be ree pon. Te Eerbeek (tooz.)P. Blaa«v
pred. directeur Diaconessen hui*. Haarfemto
Liu scholen (toex.): S. C. Groenovold te Ztüli-
eken».
Bedankt. Voor Ede: EL A. LMnmaaa to
Bodegravenvoor MiddelharnieD. E. J. Hup*
kee lo Wans werd.
GKHEF. KERKEN.
B® roepen. Te Ni «uwer oord: F. H. van
Loon to Bergum.
Bedankt. Voor Brussel: P. Ch. r. d. VHet
le Haacrswoude.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt. Voor Paterson (Now-Jersey, N.-
Anwrika)A. Verhagen ie Middelburg.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen. To Zsipèen: H. Yekwra to
Kampen.
Aangenomen. Naar Zwolle: L. de Bruii-
ne to Zaaraslag; naar Boskoop: D. J. r. Bram
men to Atphen aan den Rijn.
Bedankt-. Voor Veenendaal: P. de Smit
to OHd-Beijcrland.
EYANG. LUTH. KERK.
Beroepen. Te Pokola: W. M. Duijker to
TieL
PrM§n ra te ir-e a men.
Voor de classis Den Haag der Gerei. Kerken
beeft gisteren roet gunstig gevolg praeparatoir
oxsaoen afgelegd, de beer H. H. v. Kapel, te
's-Gravenhage. caed. aan de V. U.
Yoorloopig kan de. beer v. Kapel nog gooa
beroep ia overweging nemen, maar dos Zon
dags zal hij giarn® voor de gerooentoa optreden.
Prof. Br. V. Hepp.
Do .Heraut" meldt, dat Dr. Hepp in -de maand
October zijn ïnaugurerfe oratio hoopt to hou
den, eoodat mc-t den nieuwen ©ursns d® dogma-
tiecbo college» aan de V. P. weer op geregelde
wij» zullen gegeven worden.
De Gere!. Gemeenten en het reglement »p de
Predikanjstrac tementen.
Tegen den 26ston Juli aldus de „Stand." zijn
de Ned. Henr. Kerkraad» van Gemeenten van
Gercf. Belijdenis» naar we reeds berichtten, op
geroepen tot een .convent to Utrecht. Wo vin
den thans In de „Waarheidsvriend" een ingo»
zonden stuk van Prof. Dr. J. A. C. van Leeuwen,
to Utrecht; Dr. J. Scvorijn, te Dordrecht; Da.
R. Bar tl oma, to Hoogoveen: D6. J. de Bruin,
te Zeist; Ds. I. Kievit, te Lunteren; Ds. H. J.
van Schappen, te Groot A miners; J. Weenor,
to Utrecht on Ds. J. G. Wbeïderink, te Rand-i
wijk, waarift bij den Oproep de volgende toe
lichting gegeven wordt:
De bedoeling is deze: zonder twijfel zullen tal
van Gereformeerde gemeenten, ook van lcerk-4
voogdijen, op grond van het Gereformeerd be
ginsel bezwaar bobben tegen liet voldoen aan do
bepalingen van liet Reglement op de Predikante;
t-ractcmenten, waardoor de Synode het recht dor
piaaselijke Kerk miskent.
Niettcoiin zullen ook zij overtuigd rijn van
de noodzakelijkheid, dat aan de dienaren des
Woords zulk oen schadeloosstelling gogo ren
worde, dat zij zonder bezwaar hun ambt kun
nen vervullen.
Teneinde nu gezamenlijk bij do Synode- hun
bezwaren togen het bestaand® Reglement in te
brengen, en Je komen tot oen gemeenschappelijke,
onderling© regeling, die rij aan do Synode weu-
scheu voor t® leggen, is eamenspreking mogelijk
en gowenscht. Het ligt voor de hand, dat ook
de kerkvoogdijen, waar moge-lijk, hierbij zullen
betrokken worden.
Dringend worden daarom de Kerkcradcn van
Gereformeerd bol ij dead® gemeenten uilgonoodigd
op den 20sten Juli a.s. te Utrecht aanwezig te
zijn.
Hot moet der Siyoode duidelijk worden go-
maakt, ©enerzijds, dat bot Gereformeerd© begint
sel con verkrachten van de rechten der plaatse
lijk® Gemeenten niet kan dulden, anderzijds, dal-
mot name Gereformeerde Gemeenten bereid rijn,
ook in onderlinge samenwerking, naar den eisch
van Gods Woord in het onderhoud van hare die
naren te voorzien.
Theol. school Apeldoorn.
Na gehouden examen, rija bevorderd van do
eerste naar de tweede klass© de hoeren: Rusti
ger, o wart, Bokhorst e-n Ponst©in. Van do dorde
naar de vierde klasse d© heeren: Bikker, Doe
en Kremer.
De tweede klasse bevatte goen leerlingen.
Be oorspronkelijke leer.
„Hot was zoo lezen wo in de N. R. Cr1. ru-
6éa -#»*©»• provincial© Imofdst %deo, dat «nee a.;-
dacht borboaktolijk werd getroffen door ec-n aan
kondiging do preekbeurt eel ijst dor plaais©-
lijko bladen. In oen achterstraat vaa de si.td
blc®k 4m Zondags tweemaal aaneen ,Ae eor-
spronköiijke teer" (e worden verkondigd. Wijl
wij onder oca® vaderlandse!»® profeten en pries
ters doorgaans zooveel aamaak ontdokken, ver
heugde ons deze gelegenheid tot kennismaking
met het oorspronkelijk® en stapten wij op e«i
regenachtigen Zondagmorgen» op de achterstraat
af, die wij. op aanwijzing va® tol van welwil
lende gidsen eindelijk vonden.
De tempel der oorspronkelijkheid bleek oen be
waarschool. die uien, met behulp van een kokos-:
niat en een fcokoslooper, ©en paar bijbelsche
wandplaten en ©en met groon laken bekleed®
katheder tot oen werkolijk aardig kerkje had
weten te herscheppen. Aan weerskanten van don
lo&pw stonden ©en paar dozijn stoelen, waarvan
toen wij binnentraden, nog geen enkele was be
zet. Ofschoon het aanrangsuur van do gods-
dieEsteefeiüng iras aangebroken, hadden wij
derhalve gelegenheid met den koster oen gesprek
aan te kneapen over doel en acivl van deae os-
bokende socle.
Do koster, oeu meer goédoardiglirid clan mot
snuggerheid bockield jougmensch van eon jaar -01
achlbion. verteld© ons' dat d® Oomproukolijk®
Loer zioh !iad aïg^cheiden van de Hersteld
Apostolischen, dio op hun beurl weer zich van
de Aposi-olisc-heu haddc-n algosehoiden.
Over deze Apeeteüschen zolf ©11 Lun merkwaar
dig© godödiepstoeleaingen «m heel wat le v-r-
trik*n zijn. In zijn Spaaivsch® Pepertjes beschrijft
Rakels 200'a doer hem bijgewoomkn dienst,. Ito
ApostdHecben ob üeeoea hna naam aan de over
tuiging. di© lij zijn toegedaan, als zouden d®
gaven, die volgens de Heilige Schrift aan Jezus'
aposleka» zijn locltodoeld geweest, op hun op
volgers zijn ersTgegaan, en daar zij zichzelf als
da opvolgers van de apostelen beschouwen, doe»
rij aan genezing, profetie en „ia teugen spre
ken." Volgens ©azen jeugdigen koster was de
stichter van d® nieuwe seete ©r toe gekomen ais
„herder" van de „Oorspronkelijke Loor op t©
treden, -omdat hij de ..apostelen" .zijnor gorefea-
schap niel langer erkende. Ook deze apostelen
waren moescbec, cn men moet God moor ge
hoorzamen daa de BMBsehea en dus geen ander
gezag orkenacR dan GocTs Woord.
Inmiddels wait® de kerkgangers lünr.cngo I, -
don, doch tol onzo vorbaring waren het slechts
drie kindereu vaa een jaar ©f vijf. die 00 de
stoelen waren gaan rittc-n. D© .koster" sdr-en
dit hooi gewaoo te vinden, en nam ook zijn
plaats ia om zich voor to bereiden op den dienst.
Nogmaals ging d© deur open cu weer verschcni-a
een paar kloin© meisjes. Eén ervan liet Lij on
geluk liaar kerkcenten Tallen on had heel wat
work, oer 7© 7a allemaal weer had opgeraapt.
D© eerst© volwassene, dien ve zagen, was <*cn
zivart uilrieod, driftig mannetje, klaarblijkelijk uit
den waricmanesUnd. Hij verdween in een kleer
kast en kwam spoedig, met oen witte das toe
gerust. terug, waarna hij op den katheder plaats
r.am. Nog oven wachtte hij, tot het gehoor vol
tallig was; het bleek te beslaan uit tien kinde
ren van drie tot olf jaar en twee vrouwen.
Tot dit gehoor begon de „herder" rijn preek,
di® in oen eigenaardig plaatselijk dialect uil-ge-
sproken ©n roet ©cn duizelingwekkende radheid
van tong voorgedragen, zoowat vijf kwartier aan
één stuk duurde. Do preek werd ingeleid reet
bijbellezing en gobcd; gemeenschappelijk gevang
ging haar vooraf en besloot haar.
Het Irof ons, dat al doze klein© kinderen zoo
vlet me© zongen. Ook de organist wae een jongen
van een jaar of twaalf. Maar het merkwaardigste
van dit jeugdig gezelschap was de tamheid; tie
ordo ©n rast, waarmee dit- kleulerdom de lang©
red© aanhoorde. Wel zat èr ééntje der kerkgan
gers op zijn duim to zuigen en oea ander met
zijn beentjes te wiebelen maar het blijft <vn
zielkundig raadsel, ho® dozo penters als hcusche
oude mannetjes cn wijfies deze onnatuurlijke
aandoch! anderhalf uur zonder waarneembaar
vervet kunnen tooc.cn.
Merkwaardiger echter nog was, hoe do prediker
ten overslaan van dit gehoor in allen ©rast rich
rijf kwartier aaneen kon staan opwinden over
allerlei aangelegenheden, die voor dit bcwaar-
echoolklasje toch geen dingen van eemgerlei be
lang kondon rijn. Met het. vuur van den geloofs
ijver workto de man zich in *t zwoot over het
tekort van ds kerken, die, inplaats van Gcris
Woord te gehoorzamen, pausen en dominees tot
gezaghebbers hebben aangesteld en ©en ..Chris
telijker" regcoring erkennen.
„Het ongeloof in de woTcld". aldus riep Lij uit.
is de vrucht van het ongcloorig Christendom,
dat do geboden Gods heeft verzaakt. En als ie
overheid uit God is, dan moet ook do sovjet-re-
goering in Rustend uit God zijn, on dat wil er
bij mij niet in". Voc-rls bracht spreker de ver
kiezingen or bij te pa3 en de Moronen en liet
witte en roodo paard uit do Openbaring, waarna
hij tenslotte ziöh in advcnüstischo opwinding ging
verliezen. „De wederkomst van Christus is aan
staande", aldus huild© hij zijn gehoor loe, maar
<J:.d - d--:i dp ..horde.-* vp
Uuiktdi.-:. die mei een ktoed.to Mcgd wm
knial (si c-:y» paar beker» ktear met ee®
s'dia^I, cn noodig'k? hierna zijn gehoor aan hel
avondmaal. M ie- daaraan niet weitsehtc deel te
uemtu. verzocht hij he<* te gnaa.
Daar wii de ecnigea waren, die heengingen.
Wijkt dus dit avondmaal door <te «clinre klcutera
te zijn .gerote®". Rakels rc-rteH trnuwco* in rija
tei dat hij bij d© Apostolische»
in Juikhnina reet eigen ©ogen gerien heeft, hen
„zelfs klein® kinderen naar voren liepen en ook
©cn slekj® haalden". Bij tlo Oorspronkelijk® Leer
rija het niet -zelfs klein^ Jdodcre®. doch soa
goed als uHslnitertd klein© IdndeTC®. dio zieki
.rondom den Arendmaalsdisch scharen".
De Uitvinding vnn de Zijde.
Eet» Chineeeche Legende.
Voor 4000 jaren giag cc-nmaal de schoon® kei
zerin Se-Iingh in haar heerlijken groeten tuin
wandelm. Daar zag zjj hoe een vogel het kleine^
wiUe vli n der I je Ti-sang vervolgde. Zij redde het
diertje, en verzorgde het tot het op ©en dag rijn
vleugeltjes niet moor bewogen kon en koud ca
star tcritoer lag. De keizerin weende om Ti-sang,
dio haar lieveling was geworden en nam hefc
lijkje op. om het le begraven. Toen zag ze dat
Ti-sang iets voor Jvaar achtergelaten had, vele
kleino witto korreltjes. So-LLngh borg l»ct lijkje
vaa haar bescbermeliKg in e©n kostbaar theedoos-
jo. dokt® dat met bloem blaren, legde do korreltjes
®r boven op en bond d(t kistje aan den tak van
een groot en moerbeiboom, die haar kamer be-
schaduwde. lederen morgen keek Se-Lingh naar
dv*n tak en dacht aan haar doaden lieveling. De
lonlo kwam en toen Se-Lingli op oen dag weer
naar het venster ging, en hst kleine, Jmngende
graf bekook. toen waren o, wonder! de kor*
reltjes verdwenen., maar in plaats daarvan zatea
tallooze groene rupsjes op de bo&mblaren. Niw
raond anders dan haar geliefd® Ti-sang kon haar
doz© niiisen gezonden hebben om me? to spelen
in dc eenzaamheid van baar vrouwen vertrekken.
Voorzichtig nam Se-Lingh alle rupsen bij xich in
do kamer, deed ze in een doosjo en hoedde ze
zoo voor regen en storm. Zo voeddo de guirige
beestjes met de bladeren vaa den moorl»eiboom,
Grooier en grooter werden 7X> en wisselden vier
maal ran kleed, natuurlijk slec-bts om de keize
rin vrougdo te renschnffen.
Toen alle bladeren ran dea moerbeiboom do-ar.
de afgetanten ran Se-Liagh's lioTeiiag waren od-
gegc-too, waren 40 dogen Yerktopen. Toen merklo
zij dat Lt® diertjes angstig rondliepen. Hun kleed-»
jo werd daarbij geelwit en leek op de kleur, die
oc-ns Ti-Sang's vleugels hadden. Nu wist do kei-i
zwin dat Tri^asg met haar in zielrerwantschap
leefde. En i« de ri-eugde over deze zekerheid ver
zuimde do schoen® S©-Lingh tegen ever haar ge
maal, den Zoon des Ilomols. het lieftallig blijde
gezicht le zetten, dat streng voorgeschreven
was. Keizer Tï-Hoong-Schi, di© de sehoene
Lingh zeer liefhad, ontbrandde nu in feil® ja-»
loezle. Hij zond spionnen uit en liet zijn gemrw
lin bewaken. Na two® dagen kwam oen dozet
spionnen v®rtellen, dat or con .golmimo band
moest bestaan tusschoa Sc-Lingh oh den mnerhoi-
booin voor haar venster. Hij had wondorbjko
woorden uit den mond der Jroogc vrouwe beluis
terd en de boom sckeea weg te teren van vor-(
loivge»» haar Sc-Lingh. want roeds b®7,at zijn
kroon geen enkel blad meer. Ti-Hoang-Sclii be»
greep deze boodschap niet. Een mc»erb®ibooin kon
hem onmogelijk borooren van do liefde zijaGc
gemalin. Toch moest haar verstrooidheid eon
oorzaak hebben. Hij besloot nu de gehcim7.:nrtige
raak re!f te oe'.toczocken. Op een morgon. toen
de theokriel in Se-Ling's kamer stomode, trad
Ti-Hoang-Schi onverwachts binnen eii verraste
Se-Ling, die juist tal van Heino. langwei-aig-ronde
got'lwitte eitjes yan de boomtakken r.am. Ti-
Hoang-Schi was verontwaardigd. Dit was het
dus dat Ss-Lingh boc-icto ®n hom haar liefde ont
stal! Hij greep de ei Ij os en wierp 7© in hot ko
kende theewater. Se-Lingh verbande- hij echter
raa rijn aangericht.
Treurig zamelde Se-Liegh ül- drijvende ei;jc«
bijoen, droogde ze en zag wat rij bevaltra. Daar-»
bij bleef eeu fijne witto di-aad aan baar vinger
hangen er. v ikklde rich, langer ©n laager. gb.n-
rig van uit het c-i om haar :niod. Toon Se-Lingii
tie draden mt alle eieren to zamao bad. weefde zij
daaruit ia baar verbanning een glanzend lint cu
schreef or de gesciiiwleais op van haar onschul
dige lic-Lto voor T-su.ig, cn rijn afgezanten. Dit
lint zond zij haar gemaal. Ti-Hoang-Scbi had
reeds lang berouw run zijne dwaae jalbezia. M.»nr
oen zoon dos Hemels heeft nooit ongelijk co
mag nooit berouw tooneti. Dit lint cc-hter rrr-
tooriordo hem ganschciijk. Hij nam Ge-lringh
weer tot zich en liet door hel ganscfee land ver-;
kondigen dat de godc-n aan rijn trouw© gomalin
Se-Lingh, als belooning voor haar deugd, hel ge-
beirn van een wouderschoon nieuw weefsel nod-
den toevertrouwcl. En de zijde d- d haar intree
in het Ileineische Rijk.
CËUILLEON.
De Gerrtiaansche gevangene
Één verhaal uit dc eersta eeuw onzer
jaartelling.
53)
„Indien Hij yertodt, verbeid Hem! Hij
zal komen! Hij zal niet vertragen! Dui
zend jaren zijn voor u als do dag van gis
teren. Kondet. ge mij niet gespaard bob
ben gedurende ©en van uw seconden om
den dageraad to zien! Den dageraad zon
der wolken! He dacht niet to zullen ster
ven alvorens die aangebroken was!"
Hij. kwam terug op de heerlijke ver
wachting van zijn volk.
„Deze is onze God, wij bobben op Hom
gewacht. En Hij zal ons redden! Ja. nu
zal dil lied in Zion gezongen worden."
Eu n et. deze hoop, die hem tot God lo
rn g voerde. kwam ook het licht weder in
zijn hart.
„Zal de Rechter der gansche aarde geen
rocht doen9 Ook aan mij? Aan mij?
Daarna
..ik zuï U loven, 0 Heere, mijne sterk
te! Ik zal Htm loven, want Hij is de yer-
lossing mijns aangezichls en mijn God!"
Geduldig zat de Germaansehe naast
h' m, zich verwonderende over deze wor
steling cn deze gemeenschap mot den» On
zichtbare, die.11 hij zoo vertrouwd© on lief
had.
Do dood was blijkbaar nabij. Geon
goddelijk woord van mensckenlippen had
zijn vrees verzacht. Do toekomst was hora
duister. Maar in 't stikdonker branddo
een onbluschbaar licht. Eon God, dien hij
kendo, vertrouwde, vrosde on liefhad was
mot dozen storv-ende. Geen hoop op on
middellijke onsterflijkheid ondorsleundo
hem; geen verschijning uit oen licht we
reld; maar oen eeuwig, heerlijk, machtig
Wezen, dat licht uitstraalde door alle
werelden en hindernissen hoon. En op dien
ziondo, verwachtte hi.i niet zoozeer de be
loofde onsterflijkheid dan wol het Hebt
van zijn goddellijk aanschijn in de duis
ternis dos doeds.
Hij liet Siguna beloven dat. zijn lichaam
begraven werden zou in de Joodseho ca
tacomben. Hij toonde haar oen kleinen
bundel specerijen, door zijn geburen ach
tergelaten om hm naar Joodeche wijze to
begraven.
En daarna ving zij zijn laatste woor
den op die feaar teoschciven het diepe ge
murmel van een ongeziene rivior.
„Ik zal in vrede nedorliggen en sla
tten!"
Daarna.
•„0, had ik vleugelen ©ener duive! Ik
zou wegvliegen en ruste vinden! Ik zal
verzadigd werden wanneer ik zal opwa
ken en u aanschouwen!"
„Noderliggen in vrede!"
Toon zo, getrouw aan zijn laatste op
dracht, ging om hem te zion nederleggcn
in do Joodsche catacomben, bemerkte zij,
onder do velo symbolen op de muren
meermalen do duif met den olijftak. En
telkens: „In vrede". „Vrede."
In gedachten verzonken koor-de zij wo-
der, zich afvragend of do vermoeide
grijsaard werkelijk de vleugelen verkre
gen had waarnaar hij uitzag, en tot rust
gekomen wa6.
Dikwijls spraken zij en Cloelia Diodora
over deze dingen, begecrig te weten wat
ze beduidden.
En meermalen was het. meisje op het
punt haar zuster de Yestaalsche or over
le spieken, maar de waarschuwing van
Laon weerhield haar.
XXII.
Langzaam maar zokor werd do strik
rondom Agrippina en haar kinderen
steeds dichter toegehaald.
't Schijnt dat. Tiberius niet boslist !k>1
plan had haar lo vcimicligon, maar dat
hij gedreven werd door aanhoudende,
hartstochtelijk© cvroe©. Een zwaivke wil
mol. oiibeperki© macht lx*klced worstelde
mot oen sterken wil, tot afhankelijkheid
oieemd. De botsing tusschcn oen wan
trouwend, scliuw, laag karakter, met. zijn
gowono voorliefdo voor sluiksch© dadon
en wegen, tegen oen moedig, vrij, eerlijk
hart, niot in staat tot kruipwij.
Vaderlijke liefde voor zijn zoon Drums
maakte hem niet naijverig op do nakome
lingen van Gcrmanïcus. Ten laatste ver
koos hij Caligula, den zoon van Agrippi
na, met. voorbijgang van zijn éigen klein
zoon tot opvolger.
Ook was zijn wantrouwen en naijver
niot llleen aan do kuiperijen van mede
dingers to wijten. Hoewol hij voortdurend
opgestookt werd door Sejanus on ande
ren, dio cr belang bij hadden om Agrippi
na ton gronde te richten, sloeg do vlam
oopsI naar buiten toen Sejanus van 't too-
neol afgoireden* was.
Was voor Agrippina moeilijker da.a
voor de vrienden van Gerraanicus om
dicnïs ia als ten wil to vervullen. Hun had
hij wraak gevraagd: haar onderwerpiug.
Zij hadden nagenoeg do geheclo Roincin-
scho lievolking aan hun zijde, toen ze
st.riif voor do moordenaars ci?chteu. Maar
Agrippina viel het zwaar haar trotsch,
open karakter to opdcrdrukken. 'oen de
teederhoid dio haar fierheid had bedwon
gen, cn het ernstig', altijd gbi-kniaiige,
vrieodolijke, scherpzinnige karakter dat
hot haro verzachtte, haar niot. meer stouu-
don.
m Evenmin viel het haar gomakkeli. k af
hankelijk te zijn van de Jfioizerin-moedcr,
dié als vrouw nujiige oude grief logon
haai' koesterde on Plan ei na, do hoogmoo-
digo gado vaa Piso, tegen wie het go-
heeie yolk om wraak riep, mot het schild
harer poisoonlijlce viioudsihap dek te.
Toch beschut :e do voogdijschap van
k»rin Livia, hoe koud cu trooslh-os
ook, Agrippina voor do brandende ialoo-
zio en vrees, die in Tiberius' hart woed
den.
Weinige dingen zijn zoo tragisch als
de véértien jaren van Agrippina's we
duwstaat.
Haar vriend to zijn, wa« genoog om
iemand hel doelwit van 'e keizors spion
non le maken, dio loefden van den onder
gang hunner slachtoffers; cm wie dot was,
wist zijn noodlot.
Drusus, de zoon van Tiberius, had haar
▼riondeliike bolaftgste-lling beloond.
was vermoord door het verraad van zijn
vrouw, do zustor van Germ aniens.
Silius had den staat- l»e langrijken
dk-Qfit bcw zon door hel. owdfcrdrukkM
van een ge-vaarlijkc*» opstand in GalliA,
Ma.«r zijn vrouw was nvot Agrippina b©-
vri<-nd. Do spionnon video honi aan; l»ii
weid veroordeeld en kwam om.
(Wordt vervolgd). 1
