liitMsÉComt
Tweede Blad.
Woensdag 14 Juni IS22
Uit de Pers.
Cijfertaal.
Men kent, zegt de Nederlander,
de moeite van watervoorziening thans in
de groote steden: hier en daar moet aan
de benedenverdieping groote zuinigheid
worden aanbevolen en is er niet of nauw-
lijks voor de bovenverdieping water be
schikbaar.
Men kent de kracht van teekening en
beeld, die veel vaster zich in het geheugen
nestelen en veel trouwer daar worden be
waard dan de meest uitnemende vertoo-
gen.
Een teekenaar voor H et Volk heeft
dieze beide gedachten gecombineerd. Het
schetst een welgedaan heer, die overvloe
dig zijn tuin besproeit, terwijl uit de ra
men der boven verdieping van de naburi
ge huizon vrouwen te vergeefs orn water
wenken.
Daarboven ie het om de so dale verzor
ging van ons volk te doen. In den tuin
bloeien militarisme, leger en marine.
Het onderschrift luidt:
De bewoners der bovenverdiepingen
klagen, dat men beneden alles vermorst,
terwijl zij op het droge zitten
Het doet er weinig toe, wie „de spil
zieke tuinier" is, die al het beschikbare
water verdoet: de Regeering, de Rechter
zijde, de Bougeoisio; vermoedelijk alle
drie door elkander.
Maar wat e»r wel toe doet, is: hoe on
zuivere voorstelling al weder gekweekt
wordt.
Wij zwijgen van de zware vragen, die
schuilen achter het. defensie-probleem en
die met een oppervlakkig gebaar niet op
gelost worden. Voor problemen ontwerpt
men geen schetsteekeningen.
Wij zwijgen van wat de sociaal-demo
craten doen in landen, waar zij verant
woordelijk zijn. Voor dingen als verant-
woordelijkheid teekent men geen schets
jes.
Maar wij nemen het nuchtere feit van
de bewering: ons goede geld gaat heen
aan defensie; „alles" gaat daaraan heen,
or is voor de rest niets over.
En wij zetten daarnaast het nuchtere
feit van de cijfers: onze gansche begroo-
fing geeft het eindcijfer van ruim 887
millioen; defensie ontvangt minder dan
130 millioen.
Nu zijn wij er eigenlijk al.
Op de cijfers valt nog aanmerking te
maken. Bij de defensie-golden is velerlei,
dat niet voot „militarisme" gebruikt
wordt en dat niet geschrapt zou kunnen
worden, al werden morgen „oorlog" en
„marine" geschrapt.
Maar wij nemen deze bloote cijfers.
Defensie verkrijgt minder dan 15 pet.;
do Onderwijs-begrooting b.v. sluit met
ruim 148 millioen, dus 19 millioen méér
dan defensie!
En intusschen verhaalt men door een
teekening aan do massa, dat in Den Haag
„alles" aan defensie weggaat en al het
andere „op het. droge" zit...
Ons arme misleide volk.
^Vredcsgedachten.
Ook aan onze redactie, zegt de
„Standaard", word een schrijven ge
richt met het verzoek, propaganda te ma
ken vo-or „twee sympathieke Amerikaan-
scho Vredesgedachten"; hierin bestaande,
dat men ook in ons land op iederen 30en
Mei te 12 uur enkele oogenblikken „stille
aandacht" wijden zou aan de vredesge-
dachte; en in de tweede plaats, dat men
eon soort vrede-zegels in den handel zcu
brengen, die mede deze gedachte moeten
vertelleen.
Bij de heerschende onzekerheid van onze
dagen is het ten volle verklaarbaar, dat
hot hart van millioenen naar vrede hijgt
en allerlei denkbeelden opkomen om voor
den vrede propaganda te maken.
Doch de beide genoemde Amerikaansehe
denkbeelden spreken ons niet bijeter toe.
Die paar stille „vredes-minuten" op 30
Mei; dat verkoopen van vredes-zegelshet
lijkt met onzen landaard niet wel overeen
te brengen.
Het schijnt ons een betere weg, wanneer
ter bevordering van den vrede de Kerken
bijv. een ure des gebeds uitschreven om
Hem aan te roepen, Die oorlogen -kan
doen ophouden en de spies aan twee
6laat.
FEUILLETON.
Dc Germaansche gevangene
Een verhaal uit de eerste eeuw onzer
jaartelling.
37)
Eerst hiolden zij zich strikt afgezonderd.
Maar gedurig bemerkte Siguna dat de
Hebreeuwsche vrouw haar en haar doch
ter treurig naoogde tot eindelijk een vrien
delijk onderhoud tusschen hen plaats
vond. Eerst slechts door wenken, kleine
beleefdheden voor Hilda, Syrisch suiker
goed, vriendelijke groeten. Teen een paar
woorden gebroken Grieksch of Latijn.
Harten, dio zich tot elkaar getrokken ge
voelen, weten wel de taal te vinden om
rich te uiten. Nu en dan werd Siward
geroepen om, met zijn groot ore kennis
van het Grieksch, tot tolk te dienen.
„Hij is uw zoon?" vroeg de Jodin. „Ge
zijt gelukkig, ge leeft voor hem."
„Wij zijn slaven, bannelingen," ant
woordde de Germaansche moeder. „Wij
behooren onzen meester. Ik kan elk oogen-
blik door een gril van onze vijanden van
hem jgeschedden worden.
„Ik ben van mijn zonen gescheiden.
Voor altijd. Door een wil, dien niemand
onzer kan weerstaan; door grenzen, die
Jpij niet kunnen overschrijden. God is si-
De wereld snakt naar vrede en *t ie
niet wel in te zien dat die schreiende be
hoefte in onze Kerken niet zou worden
gevoeld. Als in vroeger dagen het Vader
land in nood was, klepte de kerkklok
mannen en vrouwen ten gebode bijeen; en
nu geheel de wereld in nood is, zouden nu
de Kerken geen roeping hebben om te
spreken en de schare te roepen tot ge
bod?
Aan zulk een optreden zouden we verre
de voorkeur geven, boven een paar mi
nuten „stille aandacht"; en het is voorts
onbetwijfelbaar, dat het aanroepen van
den Naam des Hoeren in don huidigen
nood het eenige middel is, om uit dien
nood te worden gered.
KERK EN SCHOOL
Ds. Th. C. Fredcrikse.
Op 52-jarigen leeftijd is Zondag in het
meentelijk ziekenhuis te Arnhem overleden Ds.
Th. C. Frederilcee, Ned. Eerv. predikant te
Breedevoort. Zijn eerste gemeente was fatham,
waar hij in Jan. 1894 de bediening aanvaardde.
Afscheid, Bevestiging, Intrede.
I) s. R. Brouwer, gekomen van Baarland,
werd Zondag bij do Geref. Kerk van Her wij
nen bevestigd door Ds. H. Brouwer, van Bor-
eelieDriewegen. De bevestiger had tot tekst
Joh. 14: 26. Des namiddags deed Ds. Brouwer
zijn intrede met Efeze 4: 11 en 12 en sprak over
den herder on leeraar door Christus gezonden
met het drievoudig doel in vers 12 genoemd.
D s. L. J. S. C r o u s a z nam Zondag jJ. af
scheid van do Nod. Horv. Gemeente van Maas
sluis met een predikatie over Hand. 20: 15
slot. Aan het eindo werden in 't bijzonder toe
gesproken do Burgemeester (dio mot do Wethou
ders aanwezig was), de blijvende ambtgonooten
en de Gemeente.
Da. G. v. Hoeven nam Zondag wegens
vertrek naar Longorhou, afscheid van de Ned.
Herv. Gemeente van Blokzijl roet Hand. 20:
32—36. Onder de aanwezigen waren de Burge
meester. Ds. N. J. van 't Hooft, to Kuinre, do
consulent, Ds. H. W. to Winkel, to Yollenhove,
Ds. G. Groeneboer t,o Blankenleem en Ds. G.
Hofstede, Doopsgez. prod, to Blokzijl.
D6. W. J. Keller nam Zondag afscheid
van do Nod. Horv. Gemoento te Molkwcrum,
sprekende over Openb. 7: 17. Vele ringbroeders
en oen schare van belangstellenden van lner en
elders woonden dit afscheid bij.
D8, A. van Kooten nam Zondag voor een
overvolle kerk afscheid van do Ned. Herv. Ge
meente van Zevenbergen met een predikatie
over Jeeajr. 53: 10. Door do velo vacatures wa
ren van den ring slechts aanwezig D3. A. M.
den Oudeten. van Dinteloord. ak consulent en
Ds. J. Eigeman, van Willemstad.
D s. J. K r ii g e r nam Zondagavond afscheid
van do Geref. Kerk van Maarssen met een leer
rede over Psalm 138: 8. Aanwezig waren afge
vaardigden van de Kerken van Zuilen en Tien
hoven en de classis Breukelen dor Geref. Ker
ken.
EV r. B. van Meer preekto Zondag voor
do Ned. Horv. Gemeente van Apeldoorn en Het
Loo zijn afscheid, met 1 Petr. 5:10. Den naar
Spannum vertrekkenden leeraar werd door de
groot© scharo kerkgangers Ps. 121: 4 toegezon
gen.
De. J. M e ij e r nam Zondag afscheid van
de Geref. Kerk van Beetgum met de zegenbode
van Paulus in Hebr. 13:20, 21.
D s. A. T li i e 1 o n, gekomen van Axel,
deed Zondagavond jl.. na dee morgens bevestigd
to zinj door Ds. D. JJ. Hagenbeek, van Vlaardin-
gen, zijn intrede in de Geref. Kork te Maasland
mot 1 Cor. 2:9, sprekende over „hetgeen God
bereid heeft", zooals dit door geen menscheliike
wijshoid is gevonden, door Goddelijk» wijsheid
is tot 6tand gebracht en voor de liefhebbers des
Eeoren is bestemd.
Op hartelijke wijz» nam De. G. W. Ober
man Zondag j.L wegens vertrek naar Leeuwar
den afscheid van de Herv. Gemeente te Boven-
Smilde.
Recht- en vrijzinnig.
De Hervormd© Evangelisatievercenïging te
Koog-Zaandijk heeft op haar verzoek van de
Hervormde Gemeente te Koog aan do Zaan en
Zaandijk bericht ontvangen, dat haar te Koog
5 morgen-godsdienstoefeningen en te Zaandijk 4
zijn toegestaan, om een rechtzinnig leeraar fe
laten optreden.
Predikantstraetcincutcn.
Het classicaal bestuur van Goes in de Ned.
Horv. Kerk heeft tegelijk met den oproepings
brief voor do classicale vergsdering op 28 dezer
aan kerkraden en voogdijen den volgenden om
zendbrief gezonden:
Het classicaal bestuur van Goes in de Ned.
Herv. Kerk beeft in zijn laatste vergadering be
sloten geen handopening toe te zenden en geen
beroep te approbe.eren, tenzij de kerkelijke col
leges dor vacante gemeenten zich vorhonden heb
ben, het reglement op de predikanten-tractemem
ten volledig op te volgen.
machtig. Do heilige schrijvers zoggen dat
Hij genadig is."
En gedurende do lange stille uren van
de rei© verhaalde zij bij gedeelten haar le
vensgeschiedenis.
„Eens had ik twee kinderen gelijk gij.
Do Eeuwige ontnam mij beiden. Wij
woonden te Rome, bij de fontein van Ege-
ria, op den Cloeliaauschen heuvel. Wij
waren arm. De rivier overstroomde de
laag-gelegen gedeelten van de stad. De
vergiftige dampen kwamen in ons huis.
Anderen, die rijk waren, vluchtten. Wij
waren arm en konden nergens heen. De
koorts greep mijn zoons aan. Eerst de
jongste, nog zuigeling, daarna de oudste,
van do jaren uwer dochter. Wij legden
hen ondor de rotsige heuvelen in de cata
comben van ons volk. Wij wilden onze
do oden niet te midden der heidenen begra
ven. Op hun graven beitelden wij do duif
met den olijftak en het woord „Vredei"
Want mijn vader is heilig ale een der pro
feten. En hij sprak: „De wateren zullen
stijgen; de vloed die alle mensc-hen van
de aarde verdelgt, en deze, onze lievelin
gen zullen in de airke Gods verwelkomd
worden, dragende den olijftak des vredes,
zooals eens do duif in de dagen van den
zondvloed." En zij rusten nu in vrede.
Maar van mij is voor immer do vrede ge
weken, totdat ik rust waar zij rusten, tot
de hemelen niet meer zijn en ik yerwel-
Korkelijk© maaier en.
Men schrijft van Hervormde zijd» aan do
Rotterd.:
In de „N. Rott. Ct." kwam ondor bovenstaand
opschrift een bijdrage voor uit Ouderkerk
aan don IJsel, betreffende de onwellevend»
behandeling door orthodoxe Kerkeraden den Vrij*
zir.nigen ringpredikanten aangedaan. Eigenaardig
de Vrijzinnigen, die steeds zoo eerlijk, zoo be
leefd, zoo wellevend willen zijn en wakon voor
overdrijving, zij worden woest, als ze losge
laten worden op belijdende, geloovigo menschen,
die hen in den weg treden.
Wat do zaak is?
De Hervormde Gemeente werd in Juni 1921
vacant door het vertrek van Ds. G. van Monk
frans naar Sommelsdijk.
Do ring Schoonhoven, waartoe Ouderkerk a.
d. IJssel behoort, hoeft 4 vrijzinnige Hervormde
predikanten en 7 orthodoxe.
Do Kcrkeraad van Ouderkerk verzocht beleefd
aan do vrijzinnige ringpredikanten hun beurten
aan dit college af te staan. Alleen Ds. J. N.
van der Heijden, uit Berkenwoude, wenschte de
beurten in O. te vervullen. Hij was daartoe uit-
genoodigd door een Vrijzinnig Hervormden broo
der, een man van stand, van hoogo ontwikkeling,
van invloed, maar van zijn jeugd af twistziek,
lastig.
Zoo'n vrijzinnige beurt is een schadepost voor
do Diaconie en de Kerkvoogdij, nog afgezien
van hot feit, dat belijdende Hervormden die vrij
zinnige dominéés liever op de Mookerhei dan op
hun kansel zien.
Daarenboven, in hun eigen Gemeento 6taan
die vrijzinnige dominéés voor stoolen en ban
ken. Ems in 't jaar hebben zo oen vollen dienst,
nl. bij do Kerstboom-feestviering.
Kracht zit er niet in de Vrijzinnigen.
Ook niet in Ouderkerk.
25 a 30 menschen wonen zoo'n vrijzinnigen
dienst bij; voor do grootste helft kinderen.
De collecte is nihil! enkele centen.
In Stolwijk zei ©en vrijzinnig predikant: „De
vrijzinnigen gaan liever lui in 't gras liggen,
dan dat ze zich aankleeden om met mij naar
de kerk to gaan".
Een look schroef: „Ik offer iedere week' vrij
willig zooveel centen aan de S. D. A. P. als
onze vrijzinnige dominéé 's Zondags hoorders
heeft". Het bedrag liep tusschen 15 en 25 cont
por woek.
„Elke gelegenheid om de vrijzinnigo godsdienst
oefening te sahoteeren (in de war sturen)
wordt aangegrepen", zoo schrijft do „N. Rott.
Ct."
Foei, hoo onwaar. Laat den vrijzinnigen de
meeet mogelijke vrijheid, dan sterven hun gods
dienstoefeningen uit hij gebrek aan vrijzinnig
publiek. Zie om u, ook hier!
Noen, het is nief waar:
1. dat do vrijzinnige ringpredikanten al heel
onbeleefd behandeld worden;
2. dat elke gelegenheid, om vrijzinnigo gods
dienstoefeningen te saboteeren wordt aangegre
pen;
3. dat het doel der z.g. vroegbeurten is, dat
do vrijzinnige ringpredikant maar zoo min moge
lijk hoorders zal hebben.
Wie heeft ooit gehoord, dat oen vrijzinnig
ringpredikant veel hoorders had?
„De kerkgangers komén voor gesloten deuren;
do organist kwam eenmaal halverwege de preek;'
do predikant treft soms de consistoricdeur op
slot", zoo heet het in de „N. Rot. Ct."
Foei! Luister. Op den eersten Zondag, toen
do zomertijd, nfti of meer als verrassing, onver
wacht werd ingesteld, waren de menschen in de
war. Ook des morgens. Dat was geen boos op
zet; do gesloten deur, de leege plaats van den
organist, enz., neen.
Do schrijver van het 6tuk in de „N. Rott.
Ct.", anders een zeer humaan man, of om
's mans eigen woorden te gebruiken „in het ge-
wone leven niet zoo hatelijk en onbeschoft",
weet dat hij een valsche voorstelling geeft on
wekt.
En dan die „onhebbelijke houding" tegenover
andore menschen van die vrijzinnige brooders.
Om do belijdende Hervormden oen gevooligen
trap te geven, besluit de schrijver:
„Is hot hun godsdienst, die hen in die mate
misvormt?"
Nijdig gezegd: daar 6proekt de haat uit'.
Do leider der Vrijzinnig-Hervormden te O. is
te dom om zulko dingen te schrijven, dat kan
hij niet. 't Is daarom jammer, dat hij iemand
gevonden heeft, die op Kerkelijk gebied, daar
nog een vreemdeling, wel hoeft willon schrijven,
wat zijn quarrolleuze vriend hem dicteerde! 't
Stuk in de „N. Rott. Ct."- heeft gevoelig be
zeerd!
Een gevaarlijke weg.
Bij hot Christelijk Onderwijs, zegt het F r.
Dagbl., wordt een, vermoedelijk niet zeer
langdurige, periode van loerkrachten-schaarscht»
doorgemaakt.
Vooral meer afgelegen plaatsen en kleine
schooltjes hebben met dit euvel te kampen.
En dan komt men er licht too, niot al te
scherp meer toe te zien hij 't benoemen van
porsoneel.
komd word waar zij verwelkomd werden.
Indien Hij, die mij zijn gaven kier on
waardig oordeelde, mij daartoe verwaardi
gen wil!"
-Veel van 't geen zij zeide was vo-or Si
guna duister en vreemd, maar het moeder
hart verstond kaar.
Eén ding verbaasde do trouwe ecktge-
noote van den dapperen Olaf: do vreemde
6prak kijna nooit over kaar man. 't Sckeen
dat kaar zonen kaar alles waren. Zij
sloeg den ouden Jood gade om zoo moge
lijk de oorzaak daarvan te ontdekken.
Langzamerhand begreep zij het.
Hun reis met de Joodsche vremdelingen
eindige niet te Joppe. Toen, evenals nu
nog, was 't, spijt van de strenge Romein-
echo regeering, geraden Judea en Galilea
alleen in groote gezelschappen te door
reizen.
Het land werd onveilig gemaakt door hor
den rondzwervende Arabieren, die door
de passen dor woestijn ten oosten tot in 't
hart van 't land doordrongen, en boven
dien door talrijke troepen opstandelingen,
volgens van Judas den Galileör, voorlo-o-
pors van de Zeloten, dio in eigen ©ogen
boven de wet gesteld werden door hun on
gebreideld© dweepzieke vaderlandsliefde
en hun woeste verwachting van den ko
menden koning der Joden.
Do Jood Onias was zeer -verblijd door
de heidensche bescherming, niet slechte
Het ongerief en de schade voor H; ouderwijs
zijn ook niet licht te achten, als er godurend©
langen tijd vacaiaro's ajn aan oen school.
Maar, één weg mag toch niot ingeslagen.
En dat is deze: benoemen zonder onderzoek
naar opleiding en belijdenis, van allee wat ge
slaagd is, om toch maar klaar te komen.
Tegen dezen regel, dio voor 't Christelijk On
derwijs levensvoorwaarde is, wordt echter ge
zondigd. Helaas!
Ons zijn gevallen bekend, van geslaagden, die
en naar openbare en naar christelijke scholen
eollicitooren. Die op Rijksnormaallessen opgeleid
zijn, nooit van eenige voorliefde voor de chris^
telijko school deden blijken, en waarvan niemand
zij zelf wel 't allerminst, ooit verwacht had dat
zo nog to eeniger t-ijd christelijk onderwijzer (os)
zouden worden.
En, dezulken krijgen bonoomingen!
Men zij toch voorzichtig.
Van het personeel hangt do goest van niet on
derwijs af.
En hoe zal, wie zelf van Bijbolacho Goscldo-
denis niets afweet, wie bijna nooit ter kerke
gaat, en dan nog soms bij moderne predikanteu,
het kind wijzen op Jeizus, het onderwijs, doordrin
gen met do christelijke beginselen?
Dat kan toch niet!
Laten de besturen toch do uiterst» nauwgezet
heid en voorzichtigheid betrachten bij de keuzo
van personeel.
Er hangt zooveel van af.
Laten ze ook steun bieden aan de Christelijke
Kweekscholen in do provincie. Opdat er weor
voldoende jonge mannen en vrouwen beschikbaar
komen voor de heerlijke taak: de kinderen onzes
volks door onderwijs on opvoeding t» vormen
tot menschen Gods, tot alle goed werk volmaak-
telijk toegerust.
Niet, wie in de openbare school thans geen
plaats kan vinden, maar wie krachtens opvoe
ding, vorming en sympathie thuishoort in do
Christolijko school kunnen we bij ons onderwijs
gebruiken.
Mogen ouders, die een jongen of meisje ge
schikt voor 't Christelijk Onderwijs hebben, bes
denken, dat ook in dit deel Yan 's Hoeren wijn
gaard. de roep om arbeiders dringend ia!
LENIN OVER SOCL\LISATIE.
In Het Volk geeft Joe. Loopuit en
kele voorname brokstukken uit oen rede
door Lenin op het Kongres van de Com
munistische partij, vlak voor de confe
rentie te Genua gehouden.
We zouden die rede kunnen noemen een
leerzame bijdrage voor de geschiedenis
van het Socialisme.
Wij ontleenen daaraan het volgende:
Veel wordt bij ons geschreven, omdat
zoo te schrijven gebruikelijk ie in den
kommunistischen staat, anders te schrij
ven daarin verboden is. Nuttiger dan al
deze kommunistische leugens (waarvan ik,
die ambtshalve zooveel te lezen heb, me
nigmaal doodolijk onpasselijk word), véél
nuttiger is om naar de rauwe klassewaar
heid te luisteren^ die onze klasse-vijanden
ons te kooren geven. Hierop hebben wij
acht te slaan.
Aan onze regecrcnde kommunis ten-groep
ontbreekt nog alle beschaving.
Ziet maar oens naar die bureaulcraten-
massa hier in Meskou. Leiden do 4700
verantwoordelijke kommunisten die masea
van bureaukraton? Ik geloof, oorlijk ge
zegd, zij worden door hen geleid.
Zooals vroeger het overwonnen volk
aan de hoogere beschaving van den over
winnaar onderworpen werd, zoo zijn de
4700 (een divisie van de allerbeste partij-
genooten!) aan de hoogere kuituur Yan
de overwonnenen onderworpen
De kommunisten zijn een druppel in de
zee van het volk. De voorstelling dat zij
alleen den socialistischen opbouw zouden
kunnen bewerkstelligen, ifl kinderlijk.
Alleen als wij het van de bourgeoisie
zullen leeren en haar zullen kunnon dwin
gen, langs door ons aangegeven wegen,
de Russische volkshuishouding op te bou
wen, zullen wij ons doel bereiken. De
kommunisten echter leven in den waan
dat zij alles weten. Deze stemming kan
ons te gronde richten. Wij leven lieden
nog in de voorstellingen uit de jaren '17,
'18 en '19, de jaren waarin het groot6C.ho
werk der wereldgeschiedenis volbracht
werd. Dit is chter geen reden ons altoos
aan dit verleden te blijven vastklam
pen
Negen-en-negentig van do honderd ver
antwoordelijke arbeiders in onze staats
bedrijven kunnen nog niet wat iedere ar
beider in hot kapitalistische bedrijf kan.
En zij zien ook niet in, dat zij van mcet-
af aan het zullen hebben te leeren.
Thans lacht de hoer en de arbeider ons
uit, als wij met onze dekroten komen
aanzetten en van hen verlangen, een of
andere instelling op te bouwen of opnieuw
te organisoeren. En hij lacht ons terecht
uit. Kommunisten. die in de revolutie lof-
voor zich en zijne vrouw Esther, maar
ook om de talrijke goudstukken die hij in
de zoomen zijner kleederen verborgen
had; maar die ervaren dieven, ongeacht
zijn schijnbare armoede, daar spoedig
zoeken zouden, zooals hij zeer goed wist.
Do slagboom door verschil van ras tus
schen de Germaansche moeder en de Jood-
sche vrouw opgeworpen, was door weder-,
zijdscho genegenheid doorgebroken; oude
Laon ©n Onias hadden oen aanknoopings-
punt gevonden in onderhandelingen over
het vorvaardigen en verkoopen van wape
nen.
Ook hadden zo dezelfde plaats van be
stemming. Antiocfciö was do tegenwoordi
ge verblijfplaats van Onias on Esther, en
de geboorteplaats van Laon.
Laon scheen het too dat alios hem mo
gelijk zou zijn, om zichzelf en zijn vrien
den te helpen, wanneer hij eenmaal vrij
mocht werken met hot kapitaal, dat
Onias „hoopte dat diens vrienden hem lee-
non zouden." Hij voelde zich reeds de be
schermer van Siward, Siguna en Callias
en door dezo welwillende voornemens in
goede luim gebracht, gaf hij nog meer
dan gewoonlijk too aan geestige zetten ett
bijtende opmerkingen.
En onderwijl leidden do zustors Cloelia
te Rome een vervelend, eentonig leven.
Do dienst, dien de jonge Vestaalsche
DE ANTI-REVOL. CANDIDATES
Do candidates der Anti-Revolutionair
partij in den kieskring Leiden zijn:
1 Mr. V. H. RUTGERS
te 's-Gravenhage.
2. P. H. DE MONTé verLOREN
te 's-Gravenhage.
3. J. v. d. MOLEN
te Renkum.
4. J. SCHOUTEN
te Rotterdam.
5. CHR. v. d. HEUVEL
to Nieuw-Vennop.
6. W. WARNAAR
te Sassenheim.
7. Ds. M. JONGEBREUR
te Veenendaal.
8. Mr. S. DE VRIES C«»
te 's-Gravenhage.
9. a VAN ANDEL.
te Utrecht»
10. Ds. L. ADRIAANSE
te Zeist.
feliik werk hebben gedaan, zitten thans in
industrie- en handelsbedrijven, wr jrvan
zij niot het geringste benul hebben, maar
achter hunne ruggen slaan schurken hun
slag. Op die manier wordt de waarheid
vorvalscht en een behoorlijk oderzoek
naar wat tot stand i6 gebracht, wordt
verhinderd.
Omdat wij nog, minstens nog wel voor
een poosie in de kapitalistische wereld
zullen hebben te leven, komt het or op aan
de juiste menschen op de juiste plaatsen
te brengende kontróle en het ernstig on
derzoek naar de waarde van het. tot stand
gebrachte te waarborgen. Daarvoor zal
het volk ons dankbaar wezen.
Een juiste selektie van de menschen die
wij noodig hebben en werkelijke kontröle
op datgene wat gedaan wordt: dat is de
hoofdtaak. Ook moot iedere volkskommia-
saris verantwoordelijk zijn voor zijn
eigen werk. Het gansche apparaat onzer
bureaukratio moot vereenvoudigd worden.
Eerst voor enkele dagen hebben wij kun
nen ervaren, dat wij van de honderd-en-
twintig kommissies honderd-en-vier kon
den afschaffen, omdat zestien voldoende
waren.
In dien warwinkel van al onze kom
missies kent. niemand den. weg meer en
nog veel moeilijker is het om vast te stel
len, wie voor een bepaald besluit verant
woordelijk is. In negen-en-negentig van
de honderd gevallen zitten kommunisteo
in een ambt waarvan zij niets verstaan en
dat zij eerst na een ernstigen leertijd zul
len kunnen uitoefenen.
Wij moeten niet vreezen om hierom
trent zelf de noodige klaarheid te ver
schaffen. Den tot het leeren noodzakelij-
ken tijd zal, naar het mij toeschijnt, de in
ternationale toestand ons wel gunnen
Zijn dat goen leerzame uitspraken?
Tevoren was door Lenin reeds opge
merkt., dat men in de gesocialiseerde maat"
schappij den arbeid van het kapitalisme
niet heeft kunnen nadoen.
Wij kunnen, zeide hij, niet voort-
bron gen.
Het kunnen ontbreekt ons.
Onze staat heeft de baan van het kapi
talisme verlaten, en wij hebben een over
vloed van politieke macht, maar do lei-,
ding van de economische ma
chinerie ontglipt on6.
En dan blijkt uit het- citaat, hierboven
afgedrukt, in do eerste plaats, dat vrij
heid in het. gesocialiseerde Rusland niet
bestaat. Men leest alleen commurytische
leugens.
Vervolgens blijkt, dat. de co mm u ui sten
die slechts een zeer kleine 'minderheid
vormen leven in don waan dat zij al
les weten, terwijl zij in werkelijkheid ver
achter staan bij de arbeiders in het kapi
talistische bedrijf.
Daarmee is al dat gepraat over de zege
ningen van het. werken voor de gemeen
schap, veroordeeld.
De zaken loopon verkeerd,
In industrie- en handelsbedrijven, moa
leiding worden gegeven door menschen
die van dergelijke zaken niet het gering
ste benul hobben.
Eindelijk wordt hier toegegeven dat de
Socialisatie tot een ambtonaren-dom zon
der oind leidt, waardoor het leven hope
loos wordt verstikt.
En ondanks deze stem uit de practijk
gaan de Socialisten ton onzent maar
voort met de menschen wijs te maken, dat
met de Socialisatie den weg naar den heil
staat wordt betreden.
Men heeft weieens gesproken van de
Chineezcn van Europa.
Inderdaad: hier zijn ze.
priesteres met. zooveel geestdrift begon
nen had, werd haar een geestclooze tred
molen.
„Voor Rome! Voor Rome!" herhaalde
zij telkens tot zichzelve, al6 zo het heilige
vuur voedde of 't gewijde water sprenkel
de. „Ik doe het oenvoudige werk van iede
re huismoeder, maar ik doo het voor den
heiligen haard van het vaderland."
Maar geen der huiselijke zorgen en
vreugden, dio de plichten der huismoeders
veredelen, kon haar verfriasching en le
ven geven aan den dooden vorm van
plicht-
De tempeldienst werd haar dagelijks
meer sleur. En do eindelooze herhaling
van de woorden, die haar geestdrift schen
ken moesten, begon scherpen twijfel in
haar hart to wekken.
Wio of wat was de vuurgodin, welke zij
diende? Een uit de verwarrende, menigtn
godheden van de Olymp? Wist ze dat ze
vereerd werd? Was 't haar aangenaam?
Was ze goed? Niet alle Olympiöro waren
goed. Wat was Rome voor haar? Of waa
ze ouder dan de Olympiërs? Was zo oen
natuurkracht? En dus onpersoonlijk «n
even ongevoolig voor do menschen abt
aardbeving on bliksem?
volg*
