Persoonlijkheid.
XV.
Gaf ons vorig artikel u in ruwen schets
de tv>'ee portretten weer van den indivi
dualist en van de persoonlijkheid, als van
den doolridder in den nacht, en van den
Kruisridder het maagdelijk morgen
licht; of (om het in bevattelijk kerkelijkc-n
trant te zeggen): van den „wereldling" en
den „Godvruchtige", thans is ons pogen
het verschil in beider blazoen te ontdek
ken, om te zien w a t nu den menseh eerst
schept tot persoonlijkheid. Wat het ge
heim der persoonlijkheid is,
Dit geheim nu vindt ge in de donkere
kleurenmengeling van het 1 ii d en. Want
er is geen persoonlijkheid, die nimmer
den beker van smarten dronk. De weg
naar het heilige land immers gaat door
de wouden van vertwijfeling, door de ge
vechten tegen de woeste, ongetemde volks
horden, door de ziedende drift der baren-
stapdende zee. Zoo heoft dan de persoon
lijkheid de wanhoop om Gods nabijheid,
de feilen tegenstand van der wereld bela
ging gekend; maar ook: den barnenden
nood van eigen, onrustig, en door zonde
opgezweept gemoed.
Maar toch dit alles is nog het 1 ij-
don niet. Want het lijden is in wezen
onderscheiden van de smart. Het lijden is
het b 1 ij v e n d e, de smart is het "plot
selinge. Smart is de zengende bliksem
straal, die plots in uw geestelijke toren den
vernielenden brand slaat. Het lijden is als
het verborgen vuur van den kolenbrander,
dat de verdorde takken en twijgen des le
vens roost tot nieuwere bruikbaarheid.
In smart ligt het verwoestende, het ver
nielende element. In lijden is het „stich
tend" het veredelend karakter.
Smart uit zich in een somber vergezicht,
in een panorama van ellende, waar ge u
'n moment rampzalig bij voelt. Ik denk aan
de smart van de heimwee, en aan de
6mart van den levensangst. Want in
heimwee, die hevig schreit, jammert de
menech evenals Adam om 't verloren para
dijs. In heimwee is de klacht van den ver
latene, omdat hem zooveel ontroofd, ont
rukt, ontscheurd werd.
En bij de angst is er de kreet
van ontzetting om de bui die er aan
drijft over het levensland der toekomst,
om den gelen gloed van het rommelend
onwoder.
Maar zie als èn heimwee èn angst
vervloden zijn, dan is de pijn weg. Het
smartelijk branden der zielewond is ge
koeld als door koele, klare regendruppe
len. En vreugde zingt haar zangen in har
ten, zoo juist nog fel ontrust. En dit is
dan de blijdschap: dat de mensch zich
weer gezond, zich weer normaal voelt.
Dat hij, hoewel het hemelvuur hevig was,
niets verloren heeft. En in die
blijheid komt dan weer uit de zelf
handhaving van den mensch. Want
wij willen niets verliezen, al ware het
ook: „om Godswil".
Doch in het 1 ij den verliezen wo
veel. Want dan weet de mensch zich uit
gestrekt op den operatietafel van den Di-
vinu8 Medicus. Het lijden is immers een
operatie? En o al weet de mensch in
wondepijn en in verdoovingsweeën het
einde niet; één ding staat toch vast:
»/lat de operatie noodig is". Want dat
kankergezwel moet uitgesneden en uitge
licht. Het gezwel van zondigen, zoo lang
©ntzienen hoogmoed. Het zieke ingewand
Van 't lang gekoesterd, 't lang ontzione
Uk".
En daarom is het lijden ook verbete
rend. Het lijden heeft in zich uw genezing,
iw volkomen herstel, zij het dan dat gij
ioze niet volmaakt genieten zult in een
wereld van. jammer en zonde. Het lijden
Vormt n tot persoonlijkheid. De smart
brengt u wel uit uw evenwicht, zij jaagt
Voms een koorts van onrust door uw
"Sloed, zij laat wel haar herinnering ach-
-«• in uw ziel; maar met die herin-
De ring verheerlijkt gij nog niet altijd
'ien Hemelart8, maar u zelf, uw eigen
Individualisme.
Wamt ge kent ze toch wel, die velen ook
onder ons Christenen, die de opsommers
■ijn van hun smarten?
Goen pijn i6 er of zij kennen haar
Geen geestelijke ongesteldheid, geen twij
fel, of zij hebben haar „doorstreden". Zij
«ijn het, dae a geestelijk opzicht zoo sterk
den indrtÉÈ vestigen van een dokterende
oude juffrouw, die een geheele apothekerij
beeft van „natuurlijk onschadelijke" mid
deltjes, en die nu geregeld bij haar gezel
lige kringetje rondgaat, om te informee-
^en of er nog „kwalen" zijn. (En om haar
«geneeskunst eens te luchten.) Zij is het
*oeie mensch, die in een anders kwalen
*,er zoo i n komen kan". En ze meent het
goed. En als ze uitgepraat is, weet ze zich
wel gekoesterd, door de attenties en ver-
«ering van wie naar haar luisteren wilden.
En ze voelt zich zelf-voldaan, dat ze ge
lukkig toch' niet heelemaal onmisbaar
blijkt te zijn...
Doch nu moet ge deze menschen niet te
hard vallen, zoolang ze nog gedreven wor
den door spontane hartelijkheid. En hoe
wel hun gepraat over smart en nog eens
smart geen symptoom is van geestelijken
diepgang (al meenen wij het in hun grof
gevoeligheid wel) voor hun hartelijkheid,
nun goede trouw z wij ge uw spot. Maar
één opmerking moet hior toch gemaakt.
Er is ten onzent terecht zoo gecritiseerd
op die latere dichfcstrooming, die het had
over de schoonheid van de smart.
Dat pogen om het fluweelen zwart der
^chaduw te roemen tegenover de goude-
3ng van het licht. Men heeft geprotesteerd
tegen het streven om do pijn der
ziel over te brengen als op een
schilderij van sombere schoonheid.
Want dat was uit heffing boven de
smart. Dat was niet de oplossing, die
Christus gaf: om door het consequente
3 ii d e n heen de smart te overwinnen.
Maar zeg eens, als gij den verfijnd-moder-
5aen weemoedezanger het zwijgen oplegt,
laat^ dan ook zwijgen in eigen kring alle
sentimentaliteit, alle gedweep met eigen
smartelijk en levensweg enkel om zich-
t^lf daardoor een oogenblik van genoege-
-bkheid, van godsdienstige zelfgenoeg
zaamheid te verschaffen. Want dat ia de
smart misbruiken! Dat is de funeste po
ging om op grond van eigen smart zich
zelf zalig te verklaren!
Hoe meer men „meegemaakt heeft"
des te zaliger is men! Maar er is nog
nooit iemand de hemel ingegaan op grond
van zijn levens misère!
Het is een zich zalig droomen met de
donkere schaduwen van eigen smart op 'j
kleurigo lichtschilderij van het hen. i-
sioon. En zeg eens is dit in wez'-i .ets
anders, dan het do „schoonheid" va; .mart
verheffen? Al gebruikt men cok de
Christelijke woordenkeus, in een overvloed
en welbespraaktheid, die uw respect af
dwingen?
Jui6t die sentimentaliteit is het die
zooveel vroomheid ontsiert. Want senti
mentaliteit is verstokt egoïsme. En egoïs
me vindt ge nimmer bij de ware Christen-
persoonlijkheid. Dit heeft niets met Chris
telijkheid te maken. Want de smart is
niets iets specifieks Christelijks. Wel
hét 1 ij d e n, omdat Jezus alleen het lij
den v o o r u ten einde toe doorleed.
Maar smart, ach, is er één mensch, één
dier die haar niet kent? Telkens de levens-
pijn, maar telkens ook weer de opluch
ting? Telkens de wolkendrommen, maar
ook telkens weer de gouden opklaring?
Neen op die natuurlijke wisselwerking
moogt ge u nimmer beroemen. Want dan
kunt ge nog veel van „de wereld" leeren.
Die wereld, die terecht uw tranen van
overgevoeligheid niet begrijpt, en die u
eenvoudig aanraadt uw zenuwen wat
meer meester te worden. En u zelf niet te
bedriegen, waar ge. onder religieus© illu
sies, uw eigen zielekrachten beneden het
normale verzwakt.
Maar nu het 1 ij den.
Het lijden dat altijd op de wijze van d e
p ij n, de smart, na u toekomt. Maar toch
in wezen anders is. In smart let men op de
wondepijn. In het lijden op de operatie.
In het lijden voedt de hemelsche Paeda-
goog het individu op tot persoonlijkheid.
Ach, weliswaar weten we geen ant
woord op het „hoe" van het lijden. We
weten nooit waarom we nu juist 1 ij d e n
moeten, om persoonlijkheid te worden.
Maar wel weten we het „waartoe". Het
waartoe van het lijden is de glorie des
hemels! Uw hemelburgerschapEn nu
heeft het geloof het zoo fijn geschakeerd,
als zij het had over „de voorsmaak des
hemels." Welnu die voorsmaak proeft al
leen „de persoonlijkheid" zuiver
en ongemengd. Hij heeft evenals de graal
ridder op den Goeden Vrijdag den godde-
lijken beker aan de lippen, om gestaald
te zijn voor zijn goddclijkcn hemeltocht
En nu is dat lijden voor ieder weer an
ders. Het wisselt immers naar uw aanleg
uw gestel, uw temperament, uw karakter.
Voor den een- is 't ook heviger dn voorden
ander. Niet allen leeren de hemelsche les
even licht. Maar het streven is er dan toch,
om „op God te letten". En hoo meer er
tusschen Hem en de ziel staat, des te"
zwaarder heb lijden valt. O, en dan tobben
ze, en peinzen ze in de stilte. En telkens
overstelpt het leven ze met nieuwe lasten.
Telkens wéér smarten die het mcnschelijk
uithoudingsvermogen spannen tot het
uiterste. Die den wil zetten onder de
hoogste voltspanning.
Totdat opeens all.es kraakt, breekt-, in
duigen in elkander stort. Tot de mensch
het voor het eerst eens toegeeft: „ik
kóm er niet."
Maar dan is er n o g niets verloren. Eén
lcwam er wel. Voor u. En Hij stierf niet
in dien zin, dat Hij bezweek. Hij gaf zijn
geest, toen Hij uw lijden van thans
volbracht, voltooid had. Waar gij in el
kander zakt, loopt Hij den weg voor u
ten einde. En dan ziet go twee dingen in
tegenstelling van vroeger. Eerst waart ge
onafhankelijk als individualist. Nu ziet ge
uzelf afhankelijk als persoonlijkheid. Eerst
glimlachtet gij bij uw zelfstandigheid. Nu
zal Hij wassen, en gij wilt minder wor
den.
Hier hebt ge de twee kenmerken van de
ware persoonlijkheid! Kcrffierken, waar
over ge henderdemalen hebt hooren pree-
ken. Maar nu o trek nu de conclusies
zelf. Bind u nu niet eens vast aan anderer
leiband.
Maar schuchter, als een klein kind be
gin uw weg. En hoe groot is dan uw ver-
Tassing en uw verbazing, wanneer go
merkt dat ge loopen kunt
Want dit is geer. klein ding in een
mensch z'n leven. Tw.
Het leven te Moskon.
Een Russische jongedame, die te Mos
kou woont, schrijft aan de „Times" over
haar indrukken uit die stad, over het le
ven en lijden dei bevolking, het regime
der bolsjewiki, de levensmiddelenprijzen
enz. Aan haar relaas ontleenen we het
volgende:
Op het oogenblik heerscht er alhier een
groote spanning in verband met het pro
ces tegen do 54 priesters, het aanstaande
pro cos tegen den patriarch, dat tegen do
sociaal-revolutionairen en do conferentie
te Genua. Alle soorten legenden doen om
trent Tichon de ronde; hij staat in hoog
aanzien en is 'seer populair.
Men zegt,'dat toen hij als getuige op
trad in het proces tegen de 54 priesters,
de president zeer grof tegen hem was en
zei: „U liegt". Het publiek sprong van
zijn .stoelen op en snelde naar de rechtere-
tafels (het proces 6peelde zich af in het
Polytechnisch Museum). De politie pro
beerde, de menigte achteruit te drjngen.
Opeens viel een hevigo donderslag en de
glazen koepel was een oogenblik schitte
rend verlicht. Men kreeg den indruk alsof
da hemelsche machten waron tusschenbei-
den gekomen.
De bolsjewiki halen nog steeds de kost
baarheden uit de kerken maar ca- is in de
verste verte niet genoeg om do hongeren
den te redden. De hongersnood kruipt vor
der en verder. Heel hot Zuiden des lands
is er reeds door aangetast de Oekraï
ne, de Krim, de Kooban- en Don-distric
ten en het Zuidelijk deel van het gouver
nement Woronesj.
Er is een massa regen gevallen, deze
lente, maar dat is des -te erger. De zaai is
sen mislukking gewd* La het gouverne-
DE ANTI-RE VOL. CANDID ATEN.
De candidaten der Anti-Revolutionaire
partij in den kieskring Leiden zijn:.
1 Mr. V. H. RUTGERS
te 's-Gravenhage.
2. F. H. DE MONTé verLOREN
te 's-Gravenhage.
3. J. v. d. MOLEN
te Renkum.
4. J. SCHOUTEN
te Rotterdam.
5. CHR. v. d. HEUVEL
te Nieuw-Vennep. J
d W. WARNAAR
te Sassenheim.
7 Ds. M. JONGEBREUR
te Veenendaal. J
8. Mr. S. DE VRIES Cz. j
te 's-Gravenhage. j
9. H. VAN ANDEL.
te Utrecht. j
10. Ds. L. ADRIAANSE
te Zeist.
3
ment Woronesj b.v. is, volgens het volks
commissariaat van Landbouw, 75 pet.
winterkoren te weinig gezaaid. Dat betee-
kent: het volgende jaar hongersnood. We
moeten op Gods hulp vertrouwen. Ik ge
loof niet, dat menschelijke kracht voldoen
de is om het op te nemen tegen al deze
ellende.
Het is thans een tijd van congressen.
Bijna alle, vooral de medische en land-
bouwcongressen, hebben in zeer scherpe
bewoordingen den huidigen staat van za-
ken becriti6eerd tot nog toe ongestraft;
want er is niemand gearresteerd. De re
geering vreest thans geen critiek.
Van den zomer komen er weer ontzet
tende epidemieën. Het bacteriologencon-
gres voorspelt de verschrikkelijkste din
gen. Maar God is genadig. O, het leven is
thans hord in Rusland, maar niet hope
loos. Vroeger zijn er even zulke tijden ge
weest als we thans beleven de tijden
van het Tartaarsche juk en van Boris Go-
dounov en Rusland is altijd zegevie
rend uit den strijd gekomen. Onze God ie
groot; en ook ons volk is groot.
Misschien komen we allen om, maar
Rusland zal uitkomen op een nieuwen,
helderen weg ongetwijfeld een nieuwen
weg, want het is klaarblijkelijk onmoge
lijk om op den ouden terug te keeren. De
revolutie heeft een geweldige verandering
te weeg gebrac-ht; ze heeft een nieuw ge
slacht geschapen. Hoeveel jongelui zijn de
laatste vijf jaar niet mannen en vrouwen
geworden!
Ik praat over politiek maar inderdaad
6ta ik heel ver van politiek af. Ik blijf
thuis, in de keuken of bij mijn boeken. 3k
moot me voorbereiden op examens en ik
heb mij* werk zoo icgericht, dat ik ten
minste vier uur tegea i#t einde van den
dag voor mijn werk beschikbaar heb
Wanneor we onze boerderij (waarop van
hoogorhand beslag is gelegd), niet terug
krijgen, haal ik moedèr naar Moskou. Dan
zal ik probeeren, een rijksbetrekking te
krijgen. Dat zal wel heel moeilijk zijn
want ze zijn bezig 50 pet. van het perso
neel te ontslaan, en er zijn enorm veel
werkloozen.
De levensmiddelenprijzen gaan razend
vlug omhog, ofschoon andere dingen be
trekkelijk goedkoop zijn. Ziet hier enkele
prijzen: boter 1.800.000 roebel per Eng.
pond, rundvleesch 1.300.000 roebel, meel
17-20 millioen roebel per poed, roggemeel
7M-8 millioen per pocd, aardappelen
50.000 roebel per Eng. pond, boekweitmeel
350.000 roebel per Eng. pond. De werke
lijke munteenheid is thans een millioen
roebel. Een koetsier moet 2 Yi-3 millioen
hebben voor een korten rit.
Ik woon in een oud huis, voor 1812
gebouwd, aristocratisch en daardoor onge
zellig. Er zijn een massa menschen in neer
gestreken; maar de kamers zijn ruim en
heel licht, en dat is prottig. Er is geen
personeel; we moeten alles zelf doen, de
vloeren boenen, kleeren waeschen, koken
enz. Wanneer aan de waterleiding of den
afvoer iets hapert, loopen de kelders on
der. Dan komen de ratten naar de boven
verdiepingen als het water valt. Dat ie
nogal vervelend. In de Russische Socialis
tische Federatieve Radenrepubliek lijken
de ratten zich te verbeelden, dat ze volle
burgorsehap6- en republikeinsche rechten
hebben. Er zijn er zoo ongeloofelijk veel,
dat zelfs de katten bang voor ze zijn. En
hot zijn kanjers ook. Sommige zijn zoo
groot als biggen van een maand oud.
Wo leven hier eenvoudig van den eenen
dag op den anderen. We maken al ons
hebben en houden op en bewaren niets, net
als de vogels in de lucht. Dat komt niet,
omdat wo zorgeloos zijn. Maar wat we
hebben, is juist toereikend om ons in het
leven te houden.
Gemengd Nieuws
Auto-ongeluk.
Bij hot dorp Wijckel (Fr.) is gisteren oen
10-jarig jongetjo dat achter een auto liep, tegen
oen boom geslagen en dood opgenomen.
Inbraken.
In den nacht van Woensdag op Donderdag is
to Dricno bij Hengelo weer ingebroken in twee
villa's van gebroeders Avéres. Vermist worden
een bedrag van f 60 en eenige flesschen wijn.
Te Delden zijn dien nacht twee Duitschors
aangehouden, dio in het bezit waren van een
revolver en oen loopor.
To Broek op Langendijk is ingebroken in
de consistorie der Chr. Gerof. Kerk. Door het
forceeren van twoo deuren en ©cn brandkast wis*
ten do die! of dieven f 150 te bemachtigen.
Gered.
Donderdagmorgen viel het driejarig zoontje
'van den slager Hamersma to Snoek al spelende
in de gracht bij de algemeeno begraafplaats, wat
opgemerkt werd door do vrouw van den dood*
graver Zoethout. Deze stelde alle mogelijk© mid
delen in het werk om den knaap te redden, wat
groot© moeite opleverde door de diept© van de
gracht. Haar poging gïiyktOj maar het kind was
roede bewusteloos. Zij paste echter dadelijk de
voorschriften voor do kunstmatige ademhaling
toe en had het geluk de levensgeesten weer op te
wekken. Na eenige uren ru6t in een bed ten
huizo dor moedige vrouw, kon hot knaapje naar
de ouderlijke woning vervoerd worden.
De drank.
De visscher K. W. te Vlaardingen, uit" zee
terug, kwam onder invloed van den drank thuis.
Zijn 3-jarig kind dat bang voor hem was, be
gon t© huilen, waarop hij een bord greep en naar
het kind wierp, dat ernstig aan het gelaat werd
verwond. D© moeder vluchtte met het kind naar
den doktor, waar de wond word gehecht. De
vader vertrok, maar keerde spoedig terug, nog
woedender dan te voren, en sloeg zijn heelen
huisboel kort en klein. De politie heeft hem toen
uit huis gehaald en proces-verhaal togen hem
opgemaakt.
Laf.
De landbouwer Chr. van de Bellen te Etten
kwam tot de ontdekking dat van een vaars, wel
ke in de weid© naast zijn woning liep, bedde
ooren godeeltelijk waren afgesneden.
Verdronken.
Te Nieuw Weerdinge is het 8-jarig doch
tertje van H. Delfsma bij het bloempjes pluk
ken in het kanaal geraakt en verdronken.
Te Zwarteveld, onder Barneveld, is de 14-
jarige B. bij het zwemmen verdronken.
Donderdagmiddag is te Linschoten het 5-
jarig zoontje van den heer K. t© water geraakt
en verdronken.
Een grensavontuur.
In een Duitsch blad wordt het volgende ver
teld:
Een Hollander had over de grens een nieuw
pak gekocht. Nadat het ingepakt was, nam hij
het mee in den trein. Daar begaf hij zich, toen
de trein in beweging was, naar de W. C., trok
rijn oud pakje uit en stopte het door de koker
naar buiten. Toen hij nu echter zijn nieuw cos*
tuum wilde aantrekken, kwam hij tot zijne groot©
schrik tot de ontdekking datde pantalon
ontbrak. Gelukkig had hij ook een regenjas ge
kocht en deze trok hij nu aan. Zijn meisje leen
de hem een paar lange dameskousen, waardoor
de witgrijze onderbroek eenigszins werd bedekt.
Do douane stond wel wat gek te kijken, to9n
de man aan den lijve werd onderzocht en het ge
mis van het onmisbaar kleedingstuk bleek.
Verduistering.
Een bewoner van de Thomson laan. te 's Gra-
vernhag© deed aangifte vam verduistering van
800, waarvan, iemand zonder vaste woom- of
verblijfplaats verdacht is en opgespoord wordt.
Meter-ongeluk.
Op den Loosduinschen weg nabij „Oud Eik
en Duinen" reed een motorrijder tegen een
boom aam. Ten gevolge daarvan werd ©en dame
van de duoaittang geslingerd en bcAdam een
ernstige v lees dh. won de aan de dij. Zij werd
naar het ziekenhuis aan den Zuid wal overg©-
biadhlt; hedenmorgen was zij nog niet in staat
een verklaring vam h«t geval af te leggen.
Drcntsche Rechtspleging.
Uit Heogcvoen bericht men aan do ..Stan
daard":
Al langen tijd had oud en jong van het nabu
rig© Stuifzand en ook d© geheolo omtrek er den
mond vol van, dat er een ongeoorloofde vorliou*
ding zoude bestaan tusschen oen gehuwden aan
nemer en een meisje aldaar. Algemeen was men
van oordeel, dat er op ©en afdoende wijze een
eind aan de zaak gemaakt moest worden. Vrij
dagavond trok de geheele jongelingschap, vooraf
gegaan met muziek, tegen negen uur naar de
woning van de ouders van het meisje onder het
zingen van: „In naam van Oranje, doe open
do poort", omdat men meende, dat zooals vaker,
de aannemer aldaar verstopt werd gehouden.
Toen de deuren niet geopend werden, heeft de
schare zich zelf tot rechter uitgeroepen. Plotse
ling zwoefden van alle kanten keien cn steenen
door de lucht in de richting van do woning. Aan
alle kanten rinkelden ruiten, vielen dakpannen,
werden de vensterluiken gerammoid; de steenen
vlogen dwars door het hui6 alles. verbrijzelende
wat in hun weg kwam. Na afloop van het bom
bardement golcek de woning op een ruïno. De
familie heeft de onbewoonbaar gemaakte woning
verlaten. De aannemer was reeds eerder gevlucht
op het gerucht, dat er wat zou plaats hebben.
I Ons Babbelhoekje, g
I
Beste Jongens en Meisjes!
Dat is me een beetje tegengevallen dit
maal. Ik had gedacht vooral omdat de
raadsels niet moeilijk waren, een groote
verzameling briefjes te krijgen, maar 't
was slechts een klein getalletje.
Bij eenig nadenken kan ik 't mij ech
ter ook heel goed egrepen. De zomer is
in *t land erf 't is verklaarbaar dat alle
jongens en meisjes daarvan zooveel mo
gelijk trachten te genieten.
Vooral in een week als nu voorbij is, nu
verreweg de meesten vacantie hadden.
De enkele getrouwen schreven me dan
ook bijna allemaal over uitgaan. De een
was in Katwijk geweest, een tweede er
gens anders, en weer anderen vertelden
van zwemmen en visschcn.
Geen wonder dat onder al die bedrijven
de balbbelhoek in de knel raakt en het
schrijven er bij inschiet.
't Beste zal denk ik wel zijn, dat we de
zaak maar een poosje stopzetten. Ik be
doel daarmee, dat we een poosje geen
raadsels geven, maar dat in do plaats daar
van 's Zaterdags een of ander verhaaltje
speciaal voor de jeugd wordt opgenomen.
Natuurlijk reken ik er op, dat jullie
dan toch zoo nu en dan welecns schrijft,
omdat wc anders het contact heelemaal
verliezen. En dat moet niet.
Ik zou daarom willen dat jullie nu al
lemaal een9 even oen briefje of een brief
kaart stuurt. Ook die jongeps en meisje»
die nu een paar maal afwezig bleven.
En als jullie uitgaat dezen zomer, naar
Katwijk of Scheveningen of waar dan ook
heen, vergeet dan niet eens een ansicht
to sturen. Wo blijven dan een bectjo van
eikaars doen en laten op de hoogte.
't Spreekt vanzelf dat ik niet alleen een
verhaaltje geef, maar dat ik ook de brief
jes en kaarten die ik ontvang geregeld b©
antwoord.
Ditmaal geef ik echter nog een raadsel
en zooals gezegd, ik verwacht nu van al
lemaal een levensteeken.
De meesten hadden de raadsels goed
opgelost.
Het eerste was: Alle Auti-Revolutiop*>i-
ren stemmen op Mr. V. H. Rutgers.
En het tweede: Pinkstcrvacantic.
De onderdeelen waren: Van het eerste:
viool, mieren, Anten, Petrpnella, revolu
tie, Hongarije, Rutgers, stemmen. En van
het tweede: pink, sterk, vink, Cesar,
knoop, taart.
Als altijd was het nu ook weer heel las
tig de prijzen toe te kennen. De meeste
oplossingen waren goed en ook aan het
schrijven was nogal zorg besteed.
Na lang wikken en wegen, besloot ik
een prijs toe te kennen aan „Robinson
Crusoë" en aan „Bellefleur-
t j e". S. en C. W. te Woubrugge waren
er ook heel dicht bij, maar tenslotte is
de keus tooh in hun nadeel uitgevallen.
Toen ik pas de Babbelhoek van Oom
Willem overnam, dacht ik dat het aller
mooiste zou zijn het toekennen van prij
zen. Maar dat zeg ik nu niet meer.
Ik vindt het natuurlijk wel prettig als
ik een prijs kan geven, maar het onaan
gename is, dat ik dan anderen die eigen
lijk haast evenveel recht heben, moet
teleurstellen. En dat vind ik ver van pret
tig.
Daar is nu eenmaal echter niets aan te
doen.
„Robinson Crusoë" krijgt nu het boek:
Van het slagveld der na
tiën en „Bellefleurtje" krijgt: De kan
ten zakdoek.
De boeken kunnen aan het bureau van
ons blad worden afgehaald.
Nu dit lastige karweitje achter don rug
ie zal ik eens even de briefjes beantwoor
den.
„Tijl Uilenspiegel". Leiden. Dat was eet
kort briefje ditmaal. Zeker ook al druï
aan het zwemmen? Of houdt je vai
het natte water? ,,'t Eekhoorntje^. Lei
den. Zijn de portretten al klaar en mochti
je er een nemen? Neen, 't raadsel was niet'
fou>t, maar de oplossing deugde niet. Ze
ker wat haastig geweest? „Robinson Cru
soë". Dat was al een heel eigenaardig
„avontuur in 't Pinksteravonduur" Heb
je dat zelf bedacht? Dat was een mooi
tochtje per auto, zeg. Ik had best mee
gewild. „Bellefleurtje" Leiden. Je vondt
het raadsel erg gemakkelijk. Maar er wa
ren er ook enkelen die 't juist hee" Jioei-
lijk vonden. Ook al naar Katwijk ge
weest dus. 't Schijnt daar erg druk ge
weest te zijn. „Vaders Jongste". Leiden,
't Spijt je zeker wel erg dat de vacantie
voorbij is. Visschen en zwemmen, wak
wil een Ilollandsche jongen nog meer.
De zomervacanlie komt nu echter spoe
dig aan de beurt. M. G. Koudekerk. Zoo,
vond je het raadsel zoo mooi? Je hebt ge
lijk, het wordt nog een heel drukte met
die stemming. We zullen maar hopen dat
je Moe toch nog mee kan doen. Iedere
stem is er een. Dank voor je rijmpje.
„Anneke"" Leiden. Dat was een mooie
wandeling, die jullie maakten. Je was ze
ker wel vermoeid, toen je weer thuis
was. Ik begrijp niet dat je hot raadsel
zoo moeilijk vondt. 't Was zeker Jh warm
En hoe is 't nu met je broertje? Is hij al
weer beter? A. Seh. Koudekerk. Welkom
in onze familie. Hoe oud ben je Annet?
Doe je nu geregeld mee? Je briefje zag
er keurig uit. „Doornroosje". Neen. je
briefje was niet te laat. Jammer dat je
het raadsel niet gevonden hebt. Maar je
bent ook zóo druk geweest? Wel, wel wak
een leventje, Maandag naar Raaphorst en
Woensdag naar KatwijkGeen wondei-
dat de raadsels er bij inschieten. „Ver-
geet-mij-nietje". Leiden. Ja, 't was een
heerlijk weertje. Jammer dat de regen
zoo spoedig ophield. We hadden nog best;
wat water kunnen gebruiken. S. en C. W.
Woubrugge. Ook al uit logeeren. Zijn jul
lie ver uit de buurt, geweest? Ik kan me
begrijpen, dat het een mooi gezicht is al
die jachten en pleizierbooten. „Water
geus". Leiden. Ik geloof haast dat jullie
allemaal een leventje van pleizier hebt.
Tweemaal achter elkaar naar Katv^|c en
dan straks nog een week naar Den Haag.
Ik zou haast jaloersch worden.
Een der neefjes M. G. te Koudekerk, dir
nu al iets van het strijdvuur over zic(.
voelt komen, stuurde naar aanleiding van
het raadsel een versje, dat ik hier laai
volgen:
Ach, dat de Heere Neêrland 9pare,
Voor revolutie ons beware.
Dat wij als kinderen vrij en blij
Hier leven cn niet als in Hongarij. j
En kome straks de stembusstrijd
Ons ouders opgaan, zeer verblijd,
Vol geestdrift met de vaste leuze:
Wij stommen Rutgers! 't is ona
keuze.
Voor ditmaal nog een raadsel dat na«r
ik hoop niet al te moeilijk zal zijn.
Wie kan uit de volgende letters een be
hoorlijke zin vormen?
De medeklinkers staan in de goede
volgorde.
Ddd nwrdnlugrdnchtnw
rdnkrteeeeeeeaaaooo.
Voor do kleineren:
Mijn eerste is een dier, mijn tweede
een voertuig dat 's winters gebruikt
wordt en mijn derde een boom. Het ge
heel is een stad in ons land.
Ziezoo jongelui, nu wacht ik op Wat
jullie zult schrijven. Geven jullie er de
voorkeur aan door te gaan, dan vind ik
dat ook goed. Kan ik er op rekenen dat
ik vóór Woensdagavond van alle neefjes
en nichtjes eenig bericht krijg?
yele groeten
Qom FELEL j
