HieBwcLciilscheCourant
Tweede Blad.
Donderdag 13 April 1922
Kruis-gedachten.
O crux ave! spee unica!
Hot Kruis! Het strakke, het rechtheien
de, het sombere, dreigende Kruis!
Het -lijdensbeeld, dat zich dan altijd
op ons leven afteekent in z'n donkere om
lijning, als het licht van den stralenden
gelukshemel zich verliest op de logge rug.
gen van wolkengedrochten. Dan, wanneer
de voorwerpen hun eigen kleur vertoo-
jien, ontdaan van de goudelende vonken
dor zon. Als de werkelijkheid gezien
wordt als de werkelijkheid zonder meer,
en zonder eeuwigheidsgloed erovor. Als
de ziel over de levenszee zwalkt, als een
stuk wrakhout zonder bestemming. Als de
speurende menschèngeest in zijn vlucht
is gezonken, als de vogel, die zijn nest
■kwijt, is, en verm, op den bergrand neer
zijgt, en sterft onder de geweldige wolken
donkerheid. Ziet dan spreekt tot u
de ellende van het Kruis.
Is hot dan wonder, dat men steeds het
Kruis, het lijden 'heeft willen opsieren? Of
vanwaar anders die goedkoope kwartjes-
plaat., waarop dat Kruis overgoten wordt
met een lichtvloed uit den opengebarsten
hemel?
Vanwaar andors dat marmeren kerk-
liofskruis met zijn rozonslinger or om
heen? Vanwaar die albumplaat jee met
hun goedgemeende liedekens van het
kruis „met rozen"? En als de „houwde
gen" dan eindelijk verminkt op hot slag
veld neergeschoten is, is het dan niet hot
metalen, hot ijzeren kruis, dat gehecht
wordt op zijn naar adem hijgenden borst?
„Voor moed, beleid, en trouw" zegt men
dan! O, dat kruis, het spreekt tot den
memsch in alle vormen. Men vindt, het
neergelegd in de stijl van do gothische he-
melkalhedraal, op de blazoenen van oude
vorstendnastiën, op de kerkboeken, be
waard uit vrome geslachten, op het witte
baud om den arm der liefdezuster. En al
tijd spreekt het van lijden, van een-tot-
stervons-toe-bozwijken, van een niet-meer-
kunnen. En als do monnik in Erfuris cel
zijn rozonkrans heeft afgebeden, welnu,
i s hij er dhn? ta
Kan hij dan .wogbidden dat zwarte
kruis, dat daar bengelt onder aan zijn
kralensnoer? Hooren do stomme, witte
wanden van zijn kale kluis nog niet tot
laat in den zwijgenden nacht uit zijn be
nauwd hart die kreet: „mea culpa, mea
culpa maxima": o God, mijn schuld, mijn
schuld, mijn overgroot© schuld!
Ziet van de realiteit der zondeschuld
spreekthet Kruis. En daarom opge
richt in al zijn dreiging spreekt het zeer
zeker van herboren Leven, ja maar
teerst van Dood.
Of meent go dat Uw Heiland niet ge
huiverd heeft toen de Romemsche woeste
lingen hun bloedig spel eindigden door
het Kruis Hom op de schouders to druk
ken? Beteekende het Hem, Wien niets
menschelijks vreeand was, niet zijn
dood als m e n s e h?
En gij, als ge op de via dolorosa van uw
warmiicveud hart het Kruis krakend ne-
derploft, het Kruis van smart, on leed,
waarom dan uw oogen zoo angstig open
gesperd? Gij voelt immers wol dat ge den
heuveltop niet haalt, tenzij Een Die moed
©n kracht, verleent, uw teere schouders
schraagt. Want anders bezwijkt go reeds
iaan de poort van Uw geluksstad. Zinkt
ge ineen met een wanhoopsgil.
Of zie naar uw Jezus, die zijn Kruis
zwijgend torst. Want waar hot Kruis
ds, daar wordt niet gesproken. En al die
verhalen in hot leven van menschen, die
zoo goed weten, dat ze een kruis dragen,
ach wat geef ik erom? Waarlijk „lijden"
maakt den menschenmond stom, maar
©pent de ziolemond tot onuitsprekelijke
verzuchtingvoor God. „Verhalen",
neen go vindt ze niet aan den voet van
het Kruis. Het ©enigste gesprek daar vindt
:go nog in ons land aan den Limburg-
echen weg, waar de kinderlijke geest aan
God alleen in prevelende woorden bekent,
wat hij te bekennen heeftEn dus het
Leven zoekt.
Maar voor don wcreldmonech beteekent
Sociale Beschouwingen.
Feestdagen. De Arbeidswet. Af
wijking bij overleg. Bezwaren ge
toetst.
Wij staan aan den vooravond van h'ot
[Paaschfeest.
En daarbij denken we onwillekeurig te
rug aan don tijd toen de z.g. Christelijke
feestdagen voor talloos vele arbeiders een
zeer donkeren achtergrond hadden.
Ongetwijfold, de Paaschvreugdo word
volstrekt niet alleen in de woningen der
rijken gevonden. Ook in do hutten der ar
men werd het lied der verlossing gezon
gen on was het Paaschevangeli© een bron
van rijke vertroosting.
In Christus is noch man noch vrouw,
dienstbare noch vrije. De blijde boodschap
der opstanding was van beteekenis on zelfs
©iet' in de laatste plaats voor de armon
naar do wereld.
Ondanks do neerdrukkende omstandig
heden vaak, werd ook daar hot feestlied
(gehoord on gezongen:
Er is feest in mijn ziel,
Want do Heiland kwam in
Met al Zijn liefde on luister.
Zijn blik hergaf mij het leven weer,
Zijn glimlach verdreef hot duister.
Ja, feest was er in de ziel. Maar ove
rigens was er soms zooveel dat de feest
stemming stoorde.
Want oen feestdag stond voor verroweg
de meeste werklieden gelijk met een dag
iwaarop geen loon ontvangen word eu
iwaar do loonen vaak toch al aan don zeer
jfogen kant waren, beteekende dit vormeer-
nwing van lorgen en druk.
Ket Kruis ini eerste instantie: z ij n d o o d.
En daarom wordt zijn glimlach ont
luisterd als hij dat Kruis ziet opgericht,
hetzij op hot zwarte baldakijn van den
rouwwagen, hetzij als 6ombere bekroning
op het dofzwarte hek voor, do oprijlaan
van het kerkhof.
Do wulpscho lach versterft dan om de
volle lippenVersterft? Ja, maar om
straks plaats te maken voor de goedkoope
tranen der sentimentaliteit. Want waar
om laat men het Kruis niet staan in zijn
eenzaamheid? Waarom mag het niet zijn
wijde armen alleen uitbreiden over do
blauwe zerken, die de graven dekken,
maar waarom moet dat crucifix, dat sym
bool dor diepste smart ook op do plan
ken? In de tableaux vivants bij den aan
vang dor bruiloft, waar als symbool van
geloof een engelfiguur het Smartenkruis
vasthoudt. Zeker het wordt goed ge
meend, en het staat ook wel..aandoenlijk,
maar aan den anderen kant- is het zoo
bespottelijk, zoo ongevoelig!
Stel u voer het. Lijdenskruis van uw
Heiland in de zaal, waar bloemenguirlan-
des zijn, en de muziek moderne dansmelo-
dien speelt, en waar straks do wijnglazen
togen elkander klinken
O neen, ik misgun u het Kruis niet,
Maar sloop hdt niet op het theaterplat
form. Niet op de planken, waar de door
zonde bevlekte hand van de artiste het
opheft voor een sentimenteel© horde. En
niet hot Kruis in de flikkerende film;
niet in het sensationeel©, hot schokkende
filmbeeld! En niet, o kun^menscb, niet in
de passiespelen van Obey-Ammer gam
Want ieder, die het Kruis kent, weet dat
het niet is het decor van een weemoedig
spel, maar hot teekèn van liet diepste
loed dat alleen Jezus doorworsteld
heefttot het einde toe!
Ja, 't is waar de zinneloosheid heeft het
kruis op de planken gebracht. Men applau-
diseert ervoor. En men is 't niet eens
meer met den genialen Duitschen heiden
Goethe, dio ronduit erkende dat hij aan
vier dingen het land had: aan tabaksrook,
aan knoflook, aan luizen en aan het
kruis.
En Nietzsche met zijn lastor ach, ia de
decadente kunstenaar mag hem vereeren
om zijn kruis-haat, maar de fatsoenlijke
wereld houdt nu eenmaal niet van scheld
woorden. Nietwaar, er zit wel i©6t in dat
Kruis! Er gaat wel iets van uit, als ge het
als een vlammend teeken op oen
najaareavond ziet glinsteren als het
vuurzwaard van Michael, tegen do grijs
blauwe koppen, die dreigen achter den
kerktoren. Het is de drager van do mys
tieke lijdens-id.ee, die zich boter aansluit
aan do westersche gedachtenwerold
dan die Egyptische zwijgende Sphinx, dat
eeuwige pyramide-raaidsel in de heetheid
van hot gele woestijnzand.
En hier groeien geen roode lotosblo omen,
waarop do Boeddha mijmert over het
mysterie des doods. En witte sikkel
van den Islam, die als een ivoren gondel
stuwt tusschen storrezwermen wij zien
hom nimmer aan onze barre stranden.
Hier stapelen de wolkendrommeai zich im
mers op.. Hier is de oorlog in de lucht.
Hier sraalt de bliksemharpoen. Hier is 't
geluid van den ineenstortende hemel. De
angst! De strijdmuziek van de aanruk
kende hellemachten! Hier worclt de mensch
geteeld en opgevoed in den strijd tegen do
elementen. Hier zwalpt het 6chuim der zee
over de duinonrand. Hier knakken do tul-
penhoofdekens neer door de slaande ha
gelbui. Hier is altijd storm, en geweld. Al
tijd lijden. Altijd het gieren van het oor
deel door de lucht.
En darom spreekt het kruis, het kale
kruis meer tot. den Wersterling dan wolk
oostersch religieus-symbool ook. Want het
Kruis op Golgotha ook dat 'heeft- wind
©n donderslag verduurd. Het Kruis wordt
opgericht midden tusschen de ontketening
dor elementen. Het Kruis. Het staat!
Evonals de rots, die wortelt, in de diep-
I ten der zee, waarin nimmer het menschen-
oog zijn blikken wierp.
Ja het Kruis heeft een natuurlijk©
bekendheid.
Hot wordt begrepen, als een realiteit.
Zij het dan een realiteit van angst, die
men opsiert en tooit met de bloemenkran
sen van zijn verdichtsels en legenden.
Want krüismirakelen, kruiswonderen,
kruis verhalen wie kent ze niet?
Maar, waarom nu die rozen van mystiek
en adoratie om dien ruwen, onbewerkten
paai?
Waarom? Wol, begrijpt ge niet dat het
hout splinters heeft? En zelfs al raakt gij
Zoo kwam het dat de feestdagen vaak
met weinig ingenomenheid worden be
groot. Er was geen tijd om een dag niet te
werken en feest te vieren.
Ook in Christelijke kringen werd als re
gel hot droeve van zulk een toestand niet
ingezien: Men sloot zich eenvoudig aan bij
den algemeen geldenden, regel en dacht er
niet aan hoo op deze wijze do dagen waar
op feosb gevierd moest worden voor tall,
velen waren dagen van meerdere zorg.
Dat hieraan een eind is gekomen is
vooral ook to danken aan hot optroden
der Christelijke vakorganisaties, dio aan
de cone zijdo directe vorbetoringon wisten
to verkrijgen, maar die tegelijkertijd ook
hot sociaal gevoel wisten te vei wakkeren.
Er wordt ook in onze kringen weieens
aanmerking gemaakt op het optroden der
vakorganisaties en wij zullen niet. ontken
nen dat er soms reden is voor critiek.
Maar wanneer we zien de vele verbeterin
gen die worden aangebracht, dan zullen
©r toch weinigen zijn, die den invloed van
de vakorganisatie zouden willen missen.
In vorige beschouwingen hebben wij ep
do voorgestelde wijzigingen van do Ar
beidswet reods do aandacht gevestigd.
Naast de vervanging van de 45-urige
werkweek door de 48-urige, is zoker een
der belangrijkste wijzigingen, dat moge
lijk gemaakt wordt van do normen der
wet inzake de arbeidstijden af tc wijkon
indien werkgevers on werknemers hierom
trent tot overeenstemming zijn gekomen.
Iliorbij is echter bepaald dat voor derge
lijke afwijkingen slechts vergunning kan
werden yerloend, wanneer eon jaarmnxi-
het niet oens aan het kruis is zoo kaal,
zoo kleurloos, zoo hard, zoo zonder zon
negoud. En daarom heeft men in alle tij
den en eeuwen nadat voor het eeret in de
Christenheid het kruis geplant werd den
dorren paal willen doen uitbloeien met do
leliën van zijn mystiek. En kinderlijk
heeft men gemeend Jezus' lijden daardoor
te verlichten. Waarom? Hierom... dat
mon eigen zieleleed heeft willen verge
ten. Men durfde de hopelooze ellende van
edgen leven niet aan. En als het dan toch
maar klagen bleef van binnen, dan heeft
men wel ©en Kruisgang willen doen, tus
schen de dochters van Jeruzalem, ach
ter Jezus aan. Weenende en klagende om
Zijn pijn. En het oog van adoratie zag
Zijn wonden uitbloeien tot rozen, Zijn
oogen schijnen als lampenEn men
vond vertroosting
Vertroosting, doordat men eigen leed
vergat; eigen leed voorbijging en ge
hoorzaamde aan het Pilatuswoord „Ecce
Home!" (Ziet den mensch).
Had Jezus immers zelf niet. genood:
„Kom tot Mij, als ge beladen en bolast
zijt"? L v -
Ja maar verschijn dan niet met uw
rouwbeklag. „Maar weent over uzelf en
over uwe kinderen." Juist hier hebt
ge het.
Jezus vraagt niet, -om uw eigen kruis te
laten, liggen, op de V a Dolorosa. Moest
Simon van Cyrene Hemzelf Zijn Kruis
niet nadragen? Zoo ook gij, die uw eigen
leed vergetend naar den Heiland vliedt
denk erom, dat ge uw last hebt achter
gelaten! Denk erom, zoo kan Jezus u
niet holpen. Gij moet beladen en belast
zijn. Denk daarom werkelooze proleta
riër! Gij moet niet met een zalvende
glimlach, maar met gebogen stierennek,
met gebalde knuisten, met haat in uw
hart naar het Kruis. Met uw roode haat
want dcit is uw last; omdat ge er toch
geen vrede mee hebt! Denk erom za
kenman, vooraanstaande in de kerk, niet
met uw eathechismus die gi.i van buiten
kent, naar Jezus. Want dat is uw eigen
lijke zelf niet. Uw zelf is angst voor de
toekomst, benauwheid om de lage Mar-
kenkoers, schrik voor de malaise. Maar
met dien kruislast op het hart wacht Je
zus u liever dan met uw bijbelkennis en
uw godsdienstig denken. Denk er om rou
wende ziel geen kleed aan van vage ver
troosting, dat g© u zelf suggereert!
Kom maar in uw gescheurde kleed, waar
uw ziel in rilt van koude en rampzalig
heid zoo wacht de Heer op u
O, de gedachte van troost, van hoop en
opbeuring is niet de diepste, die het Kruis
der monschheid vertolkt.
De diepste gedachte blijft, die spreekt
van verzoening. Verzoening van God met.
Zijn volk. Dc meditatie -r- die overpeinst
hoo het geschonden Recht hersteld werd.
Maar de troostgedachte voor u, o
mensch, zij wordt, immers gedragen door
de voriossingö-idee? Want in de. bleeke
.manelichte nacht beurt het Kruis zijn ar
men op. Armen ter verschrikking. Heeft
de middenoeuwsche geest daarom het
Kruis niet, genoemd do „terror daemo-
mim", do schrik der duivelen; O gij, ge
dreven door do angsfcdaomon, die zijn
hcllélach' doet schateren in uw ziel. doet
ook gij uw kruisgang naar dat Kruis!
Want -daartoe is het gesteld, op den hoo-
gon top, opdat, ook g ij het zien zoudt; gij,
die u opmaakt uit lage lovonslandon,
uitziende naar levensmoed, levensdurf -
naar hoop! Daar, voer dat Kruis vlucht
de duivel van uw rooden haat proletariër,
Bij dien houten dwarspaal vindt gij steun
o malaise-mensch! En gij die de zwarte
wijle draagt aan de annen van. dat
Kruis beurt uw moede ziel zich op ten he
mel!
Want do hel vlucht, waar het. Knus
nog is opgericht.
„O crux ave, spes unica!" Gegroet, o
Kruis, onze ©enige hoop! T. W.
GOEDE VRIJDAG.
Galaten 2: 20.
Gij waart van God verlaten,
Toen 't donker over do aarde lag?
Maar wat kan mij dat baten:
Ik sta verlaten in den dag.
Langs heel do bloeiende aarde
Ï6 van Zijn voet geen enkel spoor.
Vergeefs speur ik de gaarde
Der schoon bewolkte hecmlcn door.
En alle wogen loopen
.Weer samen bij Uw schriküjk kruis,
God, wat kan ik nog hopen,
Wijst Gij mij niet den weg naar huis?
mum van 2500 arbeidsuren, overeenko
mende mot de gemiddelde 48-urige werk
week niet worden overschreden on het
dagmaximum niet boven de 11 uren wordt
opgevoerd.
Van arbeidorszijdo is hiertegen bezwaar
gemaakt.
Dezo regeling, zoo rodenoert men,
maakt hot mogelijk dat de 2500 uren in
42 weken worden verbruikt. Maar wat
moet dan in den nog restenden tijd wor
den gedaan? Moeten do arbeiders dan ocn-
voudig door de werklooshoid-skasscn- wof-
den onderhouden of op een andere wijze
genieten van de „steun", zooals men dat
in sommige plaatsen noemt? Of moeien
zij trachten ander werk te vinden?
Is bet laatste het geval cn gelukt het
do nog restendo weken aan het, werk te
gaan, dan, zoo zegt. mon, zou. toch weer
do wettelijk© arbeidstijd worden ovorsehre-
den. Immens men zou dan werken 2496
uren -j- zeg 8 maal 48 uren, is in totaal
2880 uren cn zoo zou dus niet gemiddeld 8
maar ruim 9 uren per dag worden ge
werkt. Op dio wijze, zoo meent men. is het
met do wettelijke regeling van den ar
beidsduur god aan.
Of dit bezwaar wel zoo ernstig moot
worden genoemd wagen wij lo betwijfe
len. Immers, wanneer werknemers en werk
gevers in een bepaald bedrijf toepassing
van den in artikel '28 geboden regeling
wensrhen, dan blijkt daaruit dat werktijd
verlenging vcor zulk oer bedrijf beslis t
n o o d 7, a k o 1 ij k is. En in dat geval
zou het toch al zeer kortzichtig.zijn daar
aan niet te voldoen.
Bovendien zal het wel een 'hoog© uitzon-
Worden Uw doode lippon
Weer rood on lovend daar omhoog?,
Zie ik weer lichte stippen
Blinken in Uw gebroken oog?
Gij zegt: O God, Gij vraagt jA,
D,at. ik zal hangen aan dat hout?
Ik kan nietmaar Gij schraagt diij,
Wijl Gij mij vast omvangen zoudt?
Zoo help inijc»n wij hingen
Zijn wondon brandde' in mijn lichaam
Doods-schaduwcn omvingen
Zijn ziel en mijne ziel tezaam,
'Ie Voelde mijn kracht vervlieten.
Mijn hart werd stiller slag bij slag.
Ik zonk in grondlooze verschieten.
Maar wi6t, dat 'k in Zijn armen lag.
WILLEM DE MERODE.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. To Doornspijk: B. N. B. Bout
hoorn te Waponvelde; te Elburg (2de pred.-pl.
F. Kijftenbelt to Feijonoord; te Garderen: S.
Ronncr te Oen©to Oostorhaulo (toez.)H,
Guittart te Dalfsen.
Bod an kt. Voor Zoutclando: J. F. Th. van
der Lindo to Wissokerko.
GEREF. KERKEN.
Bedankt. Voof Grijpskerke (W)A. G.
Wolf, te Loenon-Vroeland.
CIIR. GEREF. KERK.
Bo roep on. Te Nieuwe-Pekola: P. do Smit
te Oud-Beijorland.
Bedankt. Yoor Den Helder: P. do Smit te
Oud-Beijerland.
GEREF. GEMEENTEN.
T woo tal. Te Moercapelle: W. den Hengst
to Leidon en R. Kok to Aagtekerke.
Berocpingswerk.
Ds. H. A. do Geus, Horv. prod, t© Vc:-
nondaal, ontving in do 6 jaren dat hij t© Yeo-
nendaal 6taat, IS beroepen (zoo juist nog te
Kijssscn beroepen). Uit erkentelijkheid, dat hij
aan do gemeento Veencndaal verbondon bleef, is
Z.Eerw. Vrijdagavond een envoloppe mot inhoud
ovorhandigd. Ware aan dit doel moer publiciteit
gegeven, dc verrassing zou nog grootcr geweest
zijn. Ds. do G. is niet alleen bij leden van zijn
oigen Gemeente, doch ook bj leden van andoro
Kerken niet minder boraind, door zijn arbeid
voor het Glir. onderwijs en in verschillend©
Gominissioe.
Aan Ds. G. Go ris, Gerof. predikant te
Bergenthcim, is op zijn vorzoek eervol emeritaat
verleend.
Do Conferentie voor Inwendig© Zonding
zal dit jaar worden gehouden van 17—20 Juli,
in Doetinchom.
Predikantennood.
In don ring I.Jasoletoin der Ned'. Herv. Kerk,
dio bestaat uit elf prodikantsplaataen zal straks
door hot vertrek van D6,' J. Timmor van Mont-,
foort, en Ds. J. Kloots, van Linschoton, hot aan
tal vacatures tot- zes zijn gesfegon. Hulp van
andoro ringen zal dus moeten worden ingeroepen.
Ned. Ilerv. Predikanten-Vergadering.
In plaats van Prof. Dr. Is. van Dijk zal op
do Prodikantenvergadering, dio op 25 on 26
April te Utrecht zal wordon gehouden, Prof.
Dr. H. Th. Obbink te Utrecht de Openingsrede
uitspreken.
Do Hervormdo gemeente to D r i e s u m hoeft
zooveel mogelijk hare kerk in bruikleen aan do
Gereformeerden aldaar afgestaan, wier kork
geheel verbrandde.
Het carillon te Bennebroek.
J.l. Zaterdag 8 April had to Ben nob roek
een bijzondere plechtigheid plaats. Roods ooni-
gon lijd geleden had de Ambachtsvrouwc, Me
vrouw Douairièro G. Willink van
Bennebrook, den wensek te kennen gege
ven, dat voor hare rekening op den korktoren
eon klokkenspol zou ingericht worden. Aan do
firma Addieks te Amsterdam was dit werk op?
gedragen, dio zich hiervan op uitnemende wijze
gekweten heeft. Hot carillon is samengesteld
uit 23 groote en klcinóro klokken, met oen go-
wicht van meer dan 4000 Kilogram. Ton 3 ure
voroonigden de familio Willink, kerkerand en
kerkbestuur, fabrikant, architect, werklieden en
vorechillendo dames zich in het fraaie, klassieke
kerkje. Ds. do Jong sprak eon wijdingswoord
en gebod uit; herinnerd werd aan de gedachte,
dïo aan dit geschenk ten grondslag ligt, n.l. die
van godsdienstige wijding en hij dankte mevr.
doring blijken dat procics 40 -weken ach
tereen tot hot vollo maximum wordt ge
werkt. Do vakorganisaties zullen tót zulk
een regeling zeker niet dan in de uiterste
noodzakclijkhoid meewerken.
Maar stol dat dit oen enkele maal ge
beurde. Dab iemand gedurende 40 weken
"11 uren per dag werkte en dan nog ou-
kole weken 8 uren per dag. Moet dat dan
als een ramp worden beschouwd en als
iets dat tegen clkon prijs moet wordon
voorkomen?
Wij wagon het, dit te belwijeflen. Wan
neer bepaalde bedrijven dermate worden
gezegend dat men handen tekort komt,
dan is hot zeker niet een ramp als eens
langer gewerkt moet worden. Temeer, om
dat dc werknemersorganisaties natuurlijk
niet lot zulk oen regeling zullen moe-
worken indien daarmee een verlaging van
bet uurloon zou gepaard gaan.
Dc mogelijkheid bestaat, dat in ver
band mot den ongunstlgen toostend, de
patroons in staat zoudon zijn con ongun-
slige regeling feitelijk af tc dwingen.
Vergelen mag echter niet dat in elk geval
do ministerieel© goedkeuring noodig blijfr.
Do liior aangevoerd© bezwaren zijn dus,
naar hot ons voorkomt niet vrij van over
drijving.
Van ccnigszins anderen aard is liet be
zwaar legen de bepaling dat afwijking
van den bovenbedoelden norm alleen kan
wordon toegestaan indien zoowel vukvor-
cenigingen. van werkgevers als van arbei
ders in ceu bedrijf of bij ontstentenis
daarvan eon behoor! ij ko verte
genwoordiging van w e r k ge
vers cn arbeiders uit een bedrijf
Willink voor dit kostelijk cn blijvend caian
aan de gemeente cn daarna allen, die aan deu
niet gemakkelijkcn arbeid hadden gewerkt. Ver*
volgons werd aan Mevr. W. een prachtig g m1«
lïgrafeerde oorkonde overhandigd, in oud-Hol*
landseli opgemaakt, als aandenken aan 't ge
denkwaardig feit.
De heor Van dor Ekfc, kerkvoogd, vertolkt#
do erkontolijkhoid dor gemeente, waarop movr<
"Willink gelegenheid kreeg het carillon in bewo
ging to brengen. De ..zingende toren" liet 2 stro*
fen van den lOOsten Psalm met voor-, tusscuew
en naspel hooren.
Vrije Universiteit.
De jaarvergadering der vereeniging voor tIo<M
gcr Onderwijs op Geref. Grondslag zal niel op
6, maar op 13 Juli te Leeuwarden gehouden
worden.
Voor den Bidstond is uitgenoodigd Dr EL,
Dijk, to 's-Gravenhago.
In den namiddag zal do heer H. C o 1 i j n het
woord voeren.
In de wetenschappelijke samenkomst, welk®
op 12 Juli zal plaats vindon, zullen als roteren*
ton optredon do heoren Prof. D r. F. J.
Buitendijk en Mr. P. S. Gerbrandy.
Gemengd Nieuws
Een dubbel leven.
DiuscBag is to Amsterdam gevankeüjk bin
nengebracht en, na ro6r den officier van justitie
to zijn -geleid, naar 'het -huis van bewaring
overgebracht, een bewoner van Uithoorn,
zekere W. van 'W Deze man heeft gedurende
vijftien maanden, na daartoe onrechtmatig oen
aanvrage to hebben ingediend, op naam van.
een ander ouderdomsrente ontvangen. Toen dit
ontdekt word, blokon nog tal van andere straf
bare feilen. Het bedrog kwam aldus uit.
Bij dc Riikoverzekericgsibank kwam dezer
dagen een aanvrage om ouderdomsrente ia vaa
ren J. L., te Voenbuizen verblijf houdende.
Hit bleek do Bank. dat geboorteplaats eu da
tum, alsin-edo de voor en achternaam van dcaea
aanvrager, precies eender luidden als die van
don rentetrekker J. L. te Uithoorn, van wiea
anderhalf jaar geleden een aanvrage om ouder
doinsTente was ingekomen. Er was geen enkele
afwijking en daar dit het Bankbestuur wat
vreemd voorkwam, werd de Rijkspolitie ver
zocht een onderzoek in te stellen.
Nu kwam aan het licht, dat de rentetrekker
J. li. to Uithoorn in werkelijkheid W. van. W*
heet, tc Waalwijk geboren en pas 56 jaar ia-
Deze v. W. leeft reeds 20 jaar met de vrouw
van J. L. sinds deze naar Vcenliuizen ging.
In don loop der jaren heeft v. W. ook eenig®
malen biiwolijkisaclon, telkens met den naam
J. L. ondiertcekond, zoodat hij ook hier voor
strafroohlciijik ral worden vervolgd.
Toen deze feiten, die zonderling genoeg nooit
ontdekt zijn, vaststonden, volgde van W.'s
arrestatie. *Volk".
Aan den b u i t o n d ij k van d e a
Pal-I an dls-p older to Middelhar nis is een flosch
aangespoeld, waarin <;cn briefje zat met don'
volgenden inhoud:
Belfast. Wij worden* beschoten. Alles blaast
dood en verd'eif. Huil in moord en dood. 17
gewonden' mot handgranaten. Giilm.
Een datum werd op het briefje niet vermeld^
Vortn cvlciyk ds het nctg uit de oorlogsjaren
afkomstig.
Hot 4-jarig dochtertje
van K Aübas te Zoutkamp heeft vermoedelijk'
oen fluitje doorgeslikt en is aan do gevolgen.
overleden.
Do mijnwerker D. Glas, die
wegenis hef leveren van dynamiet voor tbm aan
slag op majoor Verspeyck, door den kanton
rechter Lo Heerlen, tot vier maanden 'hechtenis
straf veroordeeld werd, is naar DuUscMand
uitgeweken. „Td."
XI a t een aan dc R ijks se-
ruminrichting tc Rotterdam ingesteld onder
zoek Ls niet goMckcn, dat do sterfte ondor uideff
in hot Noorden van ons land wordt veroor
zaakt door vogeldholora.
Tc Dinxperlo is dc 2 5 j a r ir
ge monteur M. Nasor. toen hij op de spinnerij
van L Schwartz bij het heratellen oener eleo-
trasdhc geleidingen een draad vafhield, op do
plaats doodgebleven.
Grst-eren ml ddag wist t«
's-Gravenhagc oen gevangene, dio per celwagen
woiyl vervoerd', op het Bezuidcuhout ui-t dezen
wagen le ontvluchten, waarna dc man op oen
voorhij rijdende tram sprong.
Hij mocht cohter slechts korten tijd van zijn
vrijheid genieten, want do hem onmiddellijk!
volgende agent wist hom spoedig to achterha
len, waarop dc gevangene weder in don col
wagen word gesloten.
dit, gawonsebt achten.
Deze bepaling moot, naar bot oordcol
van «oo ongeveer allo vakorganisaties i n
elk geval verdwijnen.
Hot Kamerlid Bmoonk spreekt zich
in Patrimonium voorzichtiger uit
on zegt: Wij zogen deze tirado liefst
verdwijnen.
Een belangrijke vraag hierbij is wat
bier onder bedrijf moet worden vera laan.
Is hior bedoeld eon bedrijfstak, een oum-
plox van ondernemingen, dan zal bet wei
niet voorkomen, dat do vakorganisatie*
uitgeschakeld kunnen worden. Is echter
bedoeld een bepaald bedrijf, dan zou hot
kunnen voorkomen dat uitsluitend met
ongeorganiseerden wordt gewerkt zoodat
het overleg gevoerd moest worden met
„fabriek sr aden".
Nu kunnen wij bot groote bezwaar
daartegen nog niet. inzien. Wij achten or
ganisatie oen zaak van groote beteekenis,-
maar wanneer con bepaaldo groep arbei
ders weigort zich te organiscoren, dan
zion wij niet. in, waarom zij, waar bet bier
toch hun eigen belangen betreft niet i*
het overleg betrokken kunnen worden.
Misschien echter, dat uit nader© bo-
schouwingen het. gevaarlijke on ondoel
matige van zulk overleg wordt, aange
toond. in welk geval wij daarvan melding
hopen te maken.
Het is in tusschen jammer dat dc Me
morie van toelichting op dit punt zo©
uiterst sober is.
Indien ergens, dan mag hier zeker goc*i
aanleiding zijn voor misverstand.
