Tweede Blad.
Zaterdag 10 December 1921
Als een herder.
f- Hij zal Zijne kudde weiden gelijk een
y f border. Jos, 4011a.
r iWel zou bat volk van Israël op ont-
«ttendo wijze worden gestraft. Naar de
roepstemmen, des Hecren had het niet ge
hoord, da vermaningen der profeten had
het in den wind ge&lagen.
Nu zou God komon met Zijn oordeel-en
en genetten en Jesaja kondigt zo in het
eerste deel zijner profetiënr duidelijk
aan.
Do Babyloniër zou komen met zijn.
machtige legers; de wereldheerscher zou
o,ok Palestina aan zich onderwerpen en
als ballingen zouden do Joden Jiederzic-
ien aan de stroomen van den Chcbar
beroofd van hun vrijheid, verstooten uit
S-ion.
Doch Jesa-ja is niet uitsluitend on
heilsprofeet hij. mag toch tot dat zoo
zwaar verdrukte en beproefde volk ook
uit 'e Heeren naam. een troostwoord
bprokon. Het tweede gedeelte van zijn
bock, -»■»-—
En -waarom? Omdat cr nog zooveel
goeds ia Israels volk is overgebleven?
Neen, alleen en uitsluitend omdat
•Israël was cn bleef het verbondsvolk van
God.
Dat verbond der genade is geen con
tract dat gesloten wordt tussch.cn God
en medisch, dat dan ook wederzijds kan
worden opgelegd, Gode zij dank niet
God legt den band des Verbonds en
die- kan -door ons niet verbroken worden.
Hoe diep ook gezonken, Israël bleef het
verbondsvolk van God en daarom zou heb
gelouterd uit den smeltkroes der beproe
ving tovoorschijn komen.
Jesaja voorspelt de verlossing.
God zal komen tegen den sterke en Hij
zal Zijn kudde weiden als een herder.
Och, het volk was uit elkaar geslagen;
in Babel was geen weido maar do
Heoro zal Zijn volk weer verzamelen en
evenals een herder zorgt voor zijn kudde,
zoo zal God, wijl Hij Zijns verbonds ge
dachtig iB, Zijn volk leiden cn bescher
men.
- -
Nog altijd is dit zoo. Heerlijk vertroos
tend
O, zondaar en zondares, die Christus
lief hebt en in Hem God als uwen Va-
üor belijdt a-lle zegeningen, die gij ont
vangt op tijdelijk en geestelijk gebied ko
en u alleen toe krachtens dab vast ge
staafd verbond Gods.
„Hij zal Zijn kudde weiden gelijk een
herder."
.Wat lieflijke en kostelijke beeldspraak!
Hoe verstaangaar en dies vertroostend
voor den Oosterling, die dagelijks de kud
den schapen kon zien en de trouwe zorg
opmerken van do herders, die ze weidden.
De horder leeft voer zijn kudde. Als
gevaa-r dreigt, gaat hij niet op do vlucht,
om aan de roofdieren zijn schapen over to
laten, maar bindt den strijd aan cn geeft
desnoods zijn eigen leven.
Hij gaat zijn kudde voor om ze te bren
gen naar do weide.
Zoo zorgt God voor u volk dos Hec
ren. Hy laat Zijn woord u brengen, op
dat gij teerkost zoudt ontvangen. Het be-
melsch manna zendt Hij u too, o zamelt
hot op, geniet het met den mond des ge-
ioofs en go zult gesterkt den wog kunnen
voortzetten.
s
f ,.falijk een herder
r 'Als do herder in het- open veld is niet
zijn kudde en daar breekt- plotseling een
on weder los, dan kunt ge een opmerke
lijk verschijnsel zien.
Do schapen zijn bang, als de God der
eero dondert; ze dringen steeds dichter
op den herder aan en deze gaat te mid
den van zijn schapen zitten en ze zijn
rustig; zo gevoelen zich veilig; immers
7.0 zijn in d© nabijheid van den border.
iWas doze er met, de kudde zou verwil
derd en verschrikt uiteenstuiven.
Zoo ook als het u bango is, wijl opge
schrikt door den donder van Gods wet.
Gaat tot Christusdiclit bij Hem zijt gij
veilig. Immers Hij heeft den vloek Geils
voor Zijn volk gedragen en in Zijn nabij
heid wordt de zalige gemeenschap Gods
genoten. u
v'-'
-
En voorts, de herder brengt zijn schapen
thuis. Als de dag ten einde spoedt, drijft
hij zijn schapen in de kooi. Daar zijn zij
veilig.
„Thuis brengen" welk een toover-
woord
Wat lieflijke herinneringen dringen zieli
bij dit woord aan onzen geest op
Hier op deze aardo is uw „thuis" niet.
Gij zijt hier slechts doortrekkendeuw
„tehuis'' is daarboven in de zalen van
licht en vreugde.
Ziet in uw verbeelding een herder staan
bij de schaapskooi. Eén voor één laat hij
ze naar binnen gaanhij kent ze alle
hij telt ze precies en mist hij er één,
dan gaat hij terug; hij zoekt hot afge
dwaalde dier en brc.ngt heb ook in de veï-
ligo kooi.
Christus opent de poort des hemels. Hij
laat ze binnen, allen die tob Zijn kuddo
hooren. Er wordt er riot één gemist.
„Gelijk een herder!"
Rust niet voordat ge weet een
schaap to zijn van dio kuddedan zult ge
ook eenmaal „thuis" zijn, waar heb altijd
licht is cn geen vijand meer loert op uw
verderf.
DECEMBERAVOND
Stil dwarrelt vroege sneeuw; het duinen
heir
ligt roerloos op zijn winterwa- to wachten
cn hult zich huivrend hl de blanke vach
ten
en legt liet loomo hoofd te slapen neer.
Reeds droomt het boscli door eindcioozc
nachten
en donk're dagen van een grootseh_ weleer
en voelt de koele sneeuw zijn kruin be
vochten
on grijze sagen zingt het murm'leud
meïr.
Snel daalt de nacht, waaria geen ster zal
flonk'ren
Daar glimmert geel een licht op verre
liocvc
het dooft glimt opnieuw en doolt
weer uit.
Dat is een trouwe hand, dit 't venster
sluit.
O, hart, on niemand deert het waar wij
toeven,
Als winternacht en sneeuw den weg oin-
donk'ren.
SEERP ANEMA.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. To Fc-ijenoord (vac.- F. G. Hos-
pers): P. do Bmyn to Aalsmeor; te Leerdaai
(vac.-Dr. J. Sevorijn): II. J. van Schuppen tc
Groot-Amir.ers; to Oud-AlblaaJ. Kraay to Go-
rinchem; tc Baambruggc: S. Govcrfs tc Ooster-
Nijkork; te Ommelaadorwijk (loez.)J. C. Ko-
ningsborgor te Bergentlieim.
GEREF. KERKEN. r >r
Beroepen. Te Puften (G.): R. van Resncn
to \Vons; ta Fijnaart: Joh. Mciicr, caad. tc
Kampen.
Aangenomen. Naar RidderkerkB. Went
sol te Nicuwendarn.
Ds. J. Osscwaarde, Ned. Horv. predikant
to Nijmegen, heeft tegen 1 April emeritaat ge
vraagd.
Tcrandcrdo Liturgie.
Door do Geref. Kerk te Bandoeng (Ned. Ii-
dië) is besloten de #v<tlgendo wijzigingen 'n de
liturgie aan to brengen: a. do gemeente betuigt
baar instemming met de belijdenis, door do
voorlozing der Twaalf Artikelen staande aan te
hooren; b. hot laatste Yore, dat gezongen wordt
en dat als het ware is het antwoord der ge-
moente op het gehoorde woord Gods. wordt
slaande gezongen; c. het instituut van voorlezer
wordt afgeschaft.
Eon nieawe Godsdienst?
Onlangs ging een bericht rond, dat te Den
Haag een modern-Katholioke beweging ontstaan
zou zijn, dio daar ter etodo geregelde samen
komsten organiseert.
De Roomsch-Kalh. „Residentiebode" doelt na
mede. dat het „niets anders is dan oen Uicceo-
fischo verceniging", waarvan oon zekere me
vrouw do wed. van der Hollen, oen schatrijke
dame, do „auctor intellectualis" is en ook do
geheolo beweging financiert.
„Deze dame, dio nooit katholiek is gewi-est.
treedt in dezen nieuwen godsdienst op als groot-
pri es teres en verschijnt in bijeenkomsten welt©
in perceel Laan van Nieuw-OosHndië 3 wor
den gehouden, ïn een 6cbi Iter end groen Ideed en
wordt daar zelfs bewierookt.
„Er bestaan is dezen goddienst verder ven
schillende rangen, waarvan de rang van Maria
die hier ook gehuldigd wordt, do hoogste is. Op
Maria volgt de rang van do aartsengel GabriëL
„Op kosten van deze damo wordt er in ons
land overal cp gohoimo wijze propaganda voor
dozen nic-uwen godsdionst gemaakt.
„Deze damo zou ook visioenen kobben, waar
in haar zou zijn geopenbaard, dat de bakermat
van dezen godsdienst in Australië ligt, en nu
zijn voor haar rekening een tvootal personen
naar Australië gereisd om daar ter plaatse to
onderzoeken, in hoeverre dezo visioenen waar
heid bevatten.
„Een feit is, dat dezo nieawe godsdienst voor
een deel een imitatie is van de mystieke litur
gie van den katholieken godsdienst, maar daar
mede houdt ook elke vergelijking op."
Naar hot blad ter ooro kwam, tolt dezo
nieuwe inrichting over heel ons land 600 nam»
hangers, waarvan er ongovoer 90 vroeger tot de
Katholieke Kerk hebben behoord. Een Katholiek
priester telt de beweging echter niet, zolfs geen
af gov allen priester.
Men moot over een zekeren maatschappe
lijke». jR-olstand beschikken, om als medelid to
worden opgenomen.
Dominéé en Pater samen studceren?
Do „Tijd" geeft het volgende bericht:
In een zijnor jongsfco redevoeringen speel Ia
Dr. Bcerens den bekenden Jczuïetxen vreter Blai-
63 Pascal en dieua „Lettres provincialos'- uit
tegen de Sociëteit van Jezus.
Thans doet de Pater A. B. M. H. Gïolen S. J.
in „Boekenschouw" het voorstel:
„dat Dr. Beorens cn ondergeteekende eon
grondige studio maken van do „Lettres Piyvia-
cialcs" cn elkaar daarbij behulpzaam zijn door
hun pcrsoonlijko kennis over dit onderworp, cn
do literntnur, waarover zij beschikken, under eb.
kandcr uit to wisselen cn to bespreken cm ton
slotto hunno bevinding open en eerlijk publiek
te maken."
Zoo men weet, is Dr. J. F. Beorens predikant
bij de Ned. Hen7. Gemeenlo van Utrecht.
Uit Chr. Volksonderwijs.
Hot bestuur heeft besloten geen actie te voe
ren inzake het ontwerp-stop-wetje van Minister
do Visser cn aan do Schoolbesturen to adviseeroa
de schoolgeldhcffing te deen geschieden door den
Gemeente-ontvanger.
97 Schoolbesturen hebben nog niet deelgeno
men aan hot referendum voor aansluiting bij Fn
Schoolraad; 4-1 schoolbesturen hebben voor, 129
tegen gestemd. Besloten wordt dezs zaak nu
als afgedaan to beschouwen cn daarvan kennis
to geven aan het moderamen Yan den School-
raad. t;jj.
Unie van Chr. onderwijzers.
Vastgesteld is thans dat de Algemoene Ver
gadering der Unie van Chr. onderwijzers zal
gehouden worden Donderdag 29 December in
hot gebouw voor Chr. Soc. Belangen Kromme
Niouwo Gracht, Utrecht
Twee klassen per onderwijzer.
„Do Katholieke G-:I:ool" deolt mede, dat ;n
do vergadering van B. cn W. lo Almelo met het
Rijksschooltoezicht cn afgevaardigden der ondor-».
wijeorganisaties do reorganisatie van het ondor-»
wijs besproken is. Door het ltijkeschooltoezicht
word voorgesteld, elk half jaar nieuwa leerlin
gen aan to nomen, zoodat voortaan elk onder
wijzer twee klassen voor zijn rokening zal krij
gen. Het Rijksschooltoezicht meende, dat daar
door gezien de resultaten van enkele scholen
op hot plattoland moer intensief gewerkt ">u
worden. B. cn W. zullen het advies der vakor
ganisaties inwinnen.
Daar zullen nog lang niet allen het mee oena
zijn, meent het blad.
Een duur schooltje.
Als een voorbeeld van duur bouwen van sclio-
Icn, dat van recenten datum is, maar not precies
voordat het "besef van do noodzakelijke zuinig
heid ook tot do regoeringsbureaux dordrong,
meldt men aan het Hbd.. dat men aan den Ach-
t'crdijk to Kodichem een "openbare school kan
vinden bezocht door 36 kinderen, cn waarvan
do bouw- en installabiekostca ovor do honderd-»
duizend gulden hebben bedragen
Het is een schooltjo met twee lokalen ca een
gymnastieklokaal, werkelijk een model van in
richting, maarHet aanwezigo materiaal aan
Icormidclen is voldoendo voor oen school van 9n
leerlingen, die er niot zijn, en in dio afgelegen
6troclc ook nooit komen zullen. De begrooting
van den bouw werd in 1913 opgemaakt op ruim
f 30.060.doch door allerlei omstandigheden
ging dio bouw toen niet door. Eerst in 1919,
toen er aangedrongen werd op hot uitvoeren van
openbare werken, Ier voorkoming van dreigende
werkloosheid, werd hot oudo plan weor opge
haald en doorgezet, ofschoon er toen een toa mee
gemoeid was
Dr. J. H- Gunning J.Hz.
Dr. J. H. Gunning J.Hz., vroeger predi
kant bij de Ned. Herv. Gem. te Leiden,
thans to Serooskcrko, hoopt Zondag 11
Dec. zijne 40-jarige ambtsbediening te
herdenken.
Des morgens hoopt Dr. D. Plooy van
Leidon te Seroo3kerko voor Dr. Gunning
op tc treden, waarna des namiddags de ju
bilaris een gedachtenisrede hoopt uit te
spreken.
In „Pniël", het bekende weekblad onder
redactie van Dr. Gunning, dat zooals te-
reeht werd opgemerkt, een sterk persoon
lijk karakter draagt, kon, dat, spreekt van
zelf, van dit jubileum niet .worden ge
zwegen.
Het bevat een artikel, dat zooals het op
schrift zegt niet voor <le pers is geschre
ven, maar „alleen voor mijn vrienden".
Aangezien echter velen onzer lezers gaar
ne tot do vrienden van Dr. Gunning wor
den gerekend, meenen wij goed to doen
cnkclo gedeelten hior lo laten volgen.
De schrijver begint met een blik tc wer
pen op het verleden.
„Hoe levendig, zegt liij, staat die mooie
winterdag mij nog voor den geest toen ik
in het vriendelijk Wilhelminadorp tot de
Heilige Bediening des Woords en der
Sacramenten werd ingezegend! Nog zie ik
zo tegenover elkander zitten bij den
haard, die eerwaardige grootvaders, bei
den vergrijsd in den dienst des Evangelies,
dio mij den volgenden morgen met mijn
onvergetelijken vader zegenend de han
den hebben opgelegd. Nu zijn zij allen
ontslapen, evenals de trouwe Huët, cn wie
cr meer naar dat kerkje waren opgegaan
om voor en met mij te bidden".
Dan volgt een overzicht van zijn ver
blijf to Bennebroek en te Gouda, welke
plaats reeds spoedig met Leiden verwis
seld werd.
„Met toewijding, maar ook helaas veel
te druk, wierp ik mij op huisbezoek en
wijkwerk, bcdcldo door mijn blaadje
„Pniël", dat voor d-ib doel werd begonnen,
een groot wijklokaal van denzelfden naam
bijeen, en toen het werk eerst recht op
gang begon to komen, vertrok ik weer
naar Utrecht. Ooolc daar moest al spoedig
weer een monument van mijn slichtings-
ijver verrijzen, en „Irene" ontstond, dat
lot op den dag van heden bloeit en voor
allerlei doeleinden in die gcweldig-uit-
groeiende gemeente gebruikt wordt.
God heeft mijn prediking in de oude
Bisschopsstad meer dan ik oöit had mogen
vernachten, gezegend. Ik kwam er onder
zeer gunstige omstandigheden, vond er
aanstonds oen dankbaar en talrijk ge
hoor, en ware ik stil en ootmoedig bij do
laak gebleven, die de lieer mij hier had
aangewezen, dan zou ik nu mijn veertig
jarigen Evangeliedienst te midden van een
hartelijke en meelevende gemeente mogen
herdenken. Helaas, ik ben andere wegen
gegaan, wegen waarop do zegen Gods niet
rusten kon, omdat ik het aangezicht des
Hecren niet vraagde, maar het bctèr meen
do tc weten dan mijn hcraelsche Vader;
Gaandeweg verlangde ïk liet heilig ambt
tc verlaten, dat eenmaal mijn vurigst ver
langen was geweest.
Ik meende in mijn dwaasheid een blijde
tijding te ontvangen toen het Diakoues-
senliuis van Haarlem mij tot predikant-
directeur beriep, eene benoeming, die aan
weerskanten zonder voldoende overweging
van liet pro en contra werd uitgebracht
en aanvaard, en die voor mij op droeve
mislukking uitliep. Hoe kon het ook an
ders! Ach, liaddo ik in die kritieke dagen
iemand gehad, die den moed en de roeping
had gevoeld mij in Utrecht te zeggen:,,man
gij zijt krank, krank naar ziel en lichaam
(reeds toen had ik verscheiden gal-en nier
steenkoiieken doorslaan), denk niet aan
een nieuwen werkkring, waarvoor gij bo-
venoicn totaal ongeschikt zijt, maar neem
een half jaar rust, cn vat dan uw herder
lijk werk, waartoe gij geroepen zijt, weer
op!"Maar neen, ik snoldc voort op
dezen weg, waartoe mij roeping en gaven
ontbraken, en zoo vroeg ik na een ander
half jaar eervol ontslag, dat mij op de
vriendelijkste wijzo verleend werd".
Van Haarlem ging het naar Apeldoorn
waar Dr. G. «als leider van een kleinen
Evangelisatiekring optrad, maar waar hij
to ah steeds gevoelde de ruggesteun van de
Kerk niet te kunnen missen.
„Inmiddels had do groote gebeurtenis
van mijn leven plaats gevonden. Opzet
telijk noem ik geen namen van mcnschen,
die mij toen geholpen hebben, al vergeet
ik hen ook mijn leven niet in dankbaro
liefde. De Heer heeft mij gezocht en gc-
vondeu. Hailelujah! Dj- trouwe Heiland
heeft veel werks aan mij moéten besteden
Hij J>ai reeds lang. ook door de eerste
Conferentie vart Beekbergen, bij mij aan
geklopt, maar ik had mij tell us weer
verzet. Zou ik op rn»}-. ouden dasr nog"
moeten erkennen dat ik toch eigen!ij^f
niets was en niets had, c'r.t voor Hem be
staan koi
Toeo kwam de Conferentie van „JeruëLS-J
in Rotterdam, en den 7den Maart l9lSr
gaf ik mijn hart opnieuw aan tien ne'»«
land. En sedert die ure liet was do tien-*
de des avonds is het alles anders ge
worden. Niet dat ik op éénmaal en volte-
dig uit de duisternis overging tot het lichU
ach, hoeveel moeite neb ik God berei-I
cn hoe onwillig kan een hart zijn om to
huigen voor 's Hecren majesteit! maar,
Hij is mij toch gaandeweg to sterk gewer
den. Hoe vaak ik ook nog struikelde, se
dert dien dag heb ik toch niet meerge
twijfeld of ik een kind was van God. Ik'
kou ciet meer tegen den stroom dor ge
nade op, die machtig had aangegre
pen, en al sterker werd de begeerte nog-
cens het predikambt in onze Ilcrvormdd
Kerk to mogen bekleeden. Toen liet God
mij op geheel onverwachte wijze in aanra
king komen met Ds. Mullet van Serooskcr-
ke, die uitzag naar een opvolger om zulii
aan een anderen staat des lovens to kun
nen wijden, cn zóó kwam ik in dit stille
Waichcrscho dorpje, waar ik nu weereen
groot jaar dominee ben; als vóór veertig
jaren in het goede, schotne Zeeland.
Mijn weg is zeer eenzaam geworden Dc5 J
meeste „vrienden" uit de dagen van wel-
eer, hebben mij verlaten. Het is niet mak-
kelijk van dat alles los te komen, wat iq'
onwezenlijke schittering het leven vrou-
gcr kleurde en schijnbaar verrijkte; maar
het is heilzaam voor de ziel, die toch per
shit van rekening niets anders no -dig j
heeft dan God en Die is barmhartiger
dan de mcnschen. Met diepe erkentelijk
heid gedenk ik thans aan allen, die mij
zijn blijven slcunen door hun vertrouwen
en hun gebed, in het bijzonder de oude ge
trouwe lezers van dit biaadje, wier ver
warmend mééleven mij vaak bovcnmalo
verkwikt heeft. Geheel vruchteloos .3
mijn arbeid toch niet geweest en Psalm I
103 mag ook op mijne iippca kornen, zij--
het ook dat die lippen heven van diepo 1
ontroering.
Zonder aarzelen neb ik üeze biecht af- 1
gelegd. Niemand kan harder over mij ocr-
deelen dan ikzelf het doe, en als ik bij
deze nog eens vergeving vraag aan ai'eu,
tegenover wie ik te kort ben gekomen, dan
is dat voorwaar gcea ijdeie frazel God al
leen heeft mijno tranen geteld en mijne
zuchten gehoord.
Maar nu zeg ik dan ook: de Heer hceffc j
groo'e dingen aan mij gedaan, dies ben ik
verblijd. Hij spaarde mijn dierbs.ro vrouw, i
die al mijne wisselingen niet zonder groo-
tc droefheid, maar met rog grooter moed 1
en zelfverloochening heeft meegemaa 't,
en die i«og altijd mijne trouwe hulpe en j
vertroosting is op ons ten avond neigend
pad. Aan zegen heeft het mij niet ontbro
ken. Ook ik zou, evenals Ds. v. d Brink, j
een couvert met brieven kunnen vullen!
van hen, die ik tot Jezus mocht leiden en
al snakt ir.ijn hart ook naar eene opwek
king, r.aar ccn algemeen© verlevendiging
onzer Jurk, het heeft mij in die Kerk unn-
mcr aan harten ontbroken, die mijn le-
vensideaal verslonden en deelden: dc
eene heilige Christelijke Kerk t»> mogen
bouwen en dienen, in èi; buiten de Ned.
Hervormde Kerk, wier gebrekkige die
naar ik nu veertig jar.si ws z -nAVaiib
ook in do jaren, dio ik tui!en de eigenlijke
bediening des Woords doorbracht, heb
ik door eene sporadische faeh. h»v- /wan
kel) prediking en dë geregiddé rorghlg
van „Pniël" toch iels van J:e» v. van!
een Evangelist ven:--!.-'
God doe verzoen in-.' over - or zon
den! Welk een berg van o»g>;cehfighei<tj)
deden dezo veertig ja re» verrijzen! Maai**
grooter en machtiger is de stroom van het
reinigend bloed \a:i Golgotha, en aldoor,
trilt net lied in mijn harte r.a, dal wij irff
„Manaralha" zoo vaak hebbest «czongen;^
Uw wonderwerk is groot in mij. -
'k Was diep bedorven van gemoed,
Doch Uw liefdo kocht mij vrij,
Mijn schuld is onder Jezus' bloed.
En daarbij zal het blijven met Gods genadol
Van den vrocgeren (Gunning en al zijn
glorie is niets, niets meer overgebleven,
maar, Hallelujah, hij weet het nu óók uit
zaligo ervaring: „zoo iemand in Christus
is, zie een nieuwe schepping is daar! Het
oudo is voorbij gegaan, het is alles nieuw
geworden I"
Ik reken op dc voorbede van allen, die
mij in liefde willen gedenken. Zóó kan
mijn Ito December nog'een ware feestdag
voor mij wezen en zal Hem, Die mij heeft
uilgered, ook de gelofte betaald worden".
1
FEUILLETON.
STEPHANUS.
Naar hot. Engelsch van
M. KTNG°.USY. '4f\
65)'
„Ja, ja! Mijn God, hij hoeft ze gevan
gen genomen!" En do vrouw barstte in
een zenuwachtig snikken uit, toen oen dof
gemompel uit do menigte opsteeg.
..Schande! 6chande!" riepen verscheide
ne stemmen to gelijk. „Laat do vrouwen
met. vrede!"
i „Plaats daar! Stilte!" riep oen hard
vochtige stom. „Maakt van jo zwaarden
gebruik, mannen, om den weg te banen!"
Er had oen kleine •schonnutseling plaats
in do menigte, die voor het moerendeel uit
.vrouwen en kinderen bestond, terwijl zij,
dio de grootste angst hadden, het uit-
sclircouwden bij den aanblik van de glin
sterende wapenen.
„Voorwaarts!" beval de aanvoerder, een
man van middelbare lengte mot getaand
ge£sat, voor wiens bloeddorstig gelaat de
verschrikte kinderen wegkropen.
Dus dit was de gevreesd o Saulus van
Tarsus. Ben Hesed zag hem aan met on
verholen verachting. „Moordenaar, laf-
Rard!" prevelde hij tussefcen zijn tanden.
Doeli nu volgden de gevangenen, mefc
zware ketenen beladen. Drie vrouwen, dio
het gelaat in haar mantels verborgen
hadden, doch in wio hij Maria, do moeder
van Jezus, Anna, de vrouw van Kajaphas,
en Anat, het Egyptische meisje, herkende.
Achter deze liep een jonge man, ook gelcc-
teud, wiens bloedend gelaat en gescheurde
kleederen verraadde, dat. hij niet nagelaten
had, degenen te verdedigen, die aan zijn
hoede waren toevertrouwd.
„Indien wij iefts eerder waren hier go-
weest, hadden wij hen kunnen verdedi
gen," riep Ben Hesod uit, terwijl hij zijn
vuisten balde. „Laten wij hc-n volgen e-n
zien, waarheen ze gebracht worden. Het is
nutteloos, om nu te trachten zo to bevrij
den."
„Naar den tempel", luidde Rot bevel.
„Sluit'aan, daar, cn loopt vlugger. Spaar
jo tranen, vrouw, je zult zo nog wel meer
noodig hobbon."
„Lafaard!" riep Bon Hesed weetr. En
ditmaal hadden do scherpe ooren van Sau
lus hot woord opgevangen, want hij wend-
do zich om en vestigde een moorddadigen
blik op den spreker. „Hond van oen af
vallige!" siste hij, „jo dag zal komen."
„Noemt go mij ©en hond?" riep Ben
Hesed vol woede uit cn whda der. Fa-
te lijf gaan; doch zijn bei do
den hem terug. „Laat hom gaan" fluister
de de jongste van do two:-, „anders rijn
wo niet in staat, hen allen ie tedden"
Ben Hesed trok zich terug, met- dc woor
den: „Ik zal hem voor lat woord dooden.
Doch laten wij hen nu volgen."
Doch weldra was dit onmogelijk; want,
toen do gevangenen den tempel bereikt
hadden, werden zij door do binnenplaats
naar do kleinere rechtszaal geleid. En on
middellijk werden de deuren gesloten.
HOOFDSTUK xxxin.
Dc Genade van Israël.
Het licht, dat door hef enkele venster
in de hooge dikke muren naar binnen
stroomdo, verlichtte een vierkant vertrc-k
met steenen vloer. Slechts een eikenhouten
tafel bevond zich in het midden, waarach
ter in een stoel met hooge leuning een
oudo man zat met oen streng en eerbied
waardig voorkomen. Aan beide zijden
stonden tweo hoofddienaren van do tom-
pelwacht, onbeweeglijk als standbeelden
en gewapend met scherp gepunte stokken.
Dit alles zag Anat, die het eerst van do
vrouwen moest binnentreden, met een en
kelen oogopslag. Onwillekeurig trail zij
terug voor den ijskouden blik van den
man in don armstoel, en con harer geboei
de handen uitstrekkende raakte zij het
lood van Maria aan, dio haar op den voet
volgde. De moeder van Jozus greep het be
vende handje en hield het vast.
Saulus naderde de tafel on legde er ecu
kleine perkamenten rol op, terwijl bij ter
zelfder tijd cenige woorden den ouden man
in het oor fluisterde, die oven de wenk
brauwen. fronste en zijn oog van den een
naar don ander liet gaan. „Waar is de
man Johannes?" vroeg hij plotseling.
Niemand antwoordde.
„Kun jo niet spreken?" schreeuwde hij;
terwijl hij met zijn gebalde vuist op tafel
soeg, „of zijn je schandelijke tongen reeds
in jo mond verdroogd?"
„Indien u mij ondervraagt", zeide Seth
bedaard,,, ik weet niet, waar de apostel
is, hij ging uit om wel le doen, vroeg in
den morgen, en hij liet mij ter bewaking
van het huis achter. Wij zijn burgers, die
volgens do wet leven; on wonen in een
stad, waar de wot gevolgd wórdt; waarom
zijn wij dus naar builen, de riruat op, ge
sleurd, met ketenen beladen?"
„Dat'zult ge 6poedig genoeg hooren."
antwoordde Annas spolicnd. „Hebt ge
deze gevangenen ondervraagd?" vroeg bij
zich tot Saulus wendende.
„Ik ondervroeg hen, voordat ik hen ge
vangen bob genomen, zooals mijn gewoon
te is," antwoordde Saulus. „Want ik wil
niet do wet overtreden, terwijl ik het
het goede werk verri.'it, de heilige slad
van dezo lasteraars le rc a'geu. Ik vond
al deze gevangenen hardnekkig en stijf
hoofdig, o inwillig om. hun zonden en hun.
ongerechtigheid te erkennen; daarom heb
ik hen voor u gebracht tot nader onder
zoek."
„Daar dit zoo is, moet de wet haar
loop hebben," zeide Annas strong. „Treed
voor, Maria van Nazareth. Verwijder den
sluier van uw gelaat."
Mot vaste schreden trad da moeder van
Jezus op do tafel toe; toen v.ierp zii den
mantel af on haar schoon, bleek gelaat
was van innerlijk licht bo,Renen
Annas zag haar één oogonhU^ aan; toon
6loeg hij de oogen neer, cn begon in da
perkamentrollen tc bladeren, welke voor 1
hem lagen.
„Zijt gij do. moeder van de Man van I
Nazareth."
„Die ben ik."
„Go bobt Hein geleerd, heilloozc eu bfr»
(erende dingen to gcloovcn betreffende
Hemzelf, loc-n Hij nog ccn Kind was,"
zeide Annas, nog voor zich ziende; „daar
om ging Hij voort, om Zichzelf mi ande
ren le misleiden, toen Hij groot was; en
stierf eindelijk nan het gevloekte hout.
Heeft God u niet genoeg gestraft voor uw,
zonde, dat gij nog voortgaat lo verkondi
gen, dat uw Zoon de Mossiaa van Israël
.9»
