1 iferseiijt tens de piijzes j
1 A. WAALS, HaarLstr. 114.1
E== onzer DAMES- en KINDERCONFECTIE
met die onzer concurrenten; bedenk
daarbij, dat wij in alle artikelen uitsluitend =-
SOLIDE KWALITEITEN verkoopen en
eene ENORME SORTEERING bieden, zoo-
dat een bezoek aan onze magazijnen U ==r-
10738 er toe zal brengen, U bij ons van Uwen
nieuwen WINTERMANTEL te voorzien.
Aan het einde der week.
Ket Habsburgsche avontuur
is thans definitief geëindigd, althans in
zooverre als men in dit ondermaansche
van iets definitiefs spreken kan.
Ex-keizer Karl is met zijn gemalin over
de grenzen gebracht en hovend ren zal nu
officieel liet Habsburgsche Huis van den
troon vervallen worden verklaard.
Nu belioe.l't daaruit nog niet te volgen
dat mv\ nooit weer den troon zal beklim
men.
De verwachting is algemeen dat Hon
garije vroeg of laat weer een Koning zal
kiezen en liet is dus, als de omstandighe
den zich eenigszins wijzigen, niet geheel
onmogelijk dat do uu uitgebannen vorst
nogeens teruggeroepen wordt, maar
waarschijnlijk is het toch niet.
De ex-keizer heeft dus een heel slechte
reis gehad. En wat voor hem wel 't meest
pijnlijke moet zijn, dat is het feit, dat
hij dil voor een deel aan zichzelf heeft te
wijten.
Toen hij toch nauwelijks den Hongaar-
schen grond betrad is hij begonnen met
een grooten feestmaaltijd aan te richten.
Bij vergat het wijze woord van Koning
Achab, dat wie zich aangordt zich niet
mag beroemen als die zich losmaakt en
zoo heeft hij al etende en drinkende zijn
kroon verspeeld.
Was hij. zoo wordt toch gemeld, recht
streeks doorgegaan naar Boedapest, dan
had hij een gemakkelijke overwinning be
haald.
Zoo gaat het meer in het leven.
Karl van Ilabsburg is niet de eerste die
«cn kroon verdronk En hij zal ook wel
niet de laatste zijn, ook in figuurlijken
rin. -
De Iersche onderhandelin
gen zijn nog steeds niet afgeloopen,
maar naar het schijnt is er nog altijd
hoop op een goede uitkomst-
In verband met den langen 'duur van
deze onderhandelingen zal Lloyd George
niet de opening van de ontwapenings
c'jnferentie, die allerminst ont
wapening beoogt, bijwonen.
Lalcn w-ij hopen dat deze conferentie,
die ook door Nederlandsche gedelegeerden
wordt bijgewoond, in elk geval het onder
ling wantrouwen der volkeren althans
eenigermate zal verminderen.
m -
De staking van de metaalbewer
kers ins ons land is thans in verschil
lende plaatsen begonnen.
Gelukkig zijn hier enkele gunstige tee
kenen. Verschillende firma's hebben reeds
te kennen gegeven dat zij aan het drijven
van den Mctaalbond niet meedoen, terwijl
eerstdaags de werkliedenorganisaties met
de R.-K. Werkgevers, zullen onderhande
len.
't Is heel jammer dat men daarmee
niet eerder begonnen is, maar ook hier is
later beter dan niet.
'Mochten deze twee partijen tot elkaar
konien. dan is het conflict nog wel niet
opgelost, maar dan is toch een flinke
stap in de goede richting gedaan.
De Tweede Kamer is thans bezig
met dc behandeling der Grondwetsherzie
ning. De „Koloniën" zijn al vast afge
schaft en thans houdt men zich bezig
met het moeilijke vraagstuk der troonop
volging.
Dat het hier 'n ietwat ingewikkelde
kwestie betreft, blijkt wel hieruit dat de
re.gcering o.m. voorstelt artikel 13 als
volgt te lezen:
„Bij ontstentenis ook van dochters uit
den laatstoverleden Koning gaat de Kroon
over op de oudste in leven zijnde dochter
van den oudsten zijner vooroverleden
zoons, van wie dochters in leven zijn; bij
ontstentenis van zoodanige dochters op
den oudsten in leven zijnden zoon van de
oudste zijner vooroverleden dochters, van
wie zoons in leven zijn. en bij ontstente
nis ook van zoodanige zoons op de oud
ste in leven zijnde dochter van de oudste
zijner vooroverleden dochters, van wie
dochters in leven zijn'.
Merkwaardig bij deze debatten is wel
dat noch van socialistische, noch van com
munistische zijde geen enkele poging
wordt gedaan om het Koningschap af te
schaffen.
De hecren hebben blijkbaar sinds 1918
niet alles vergelen en ook wel iels ge
leerd.
Uit het Sociale leven.
Protest.-Christ. Boiul van Spoor- en
Tramwegpersoneel.
Tor gelegenheid van het inschrijven
van het. 5000ste lid heeft de Protestantsch-
Christelijke Bond van Spoor- en Tram
wegpersoneel gisteren te Utrecht een
feeslelijko samenkomst gehouden.
In zijn openingswoord schelste dc Voor
zitter, de heer J. Augusteijn uit Zwolle,
de aanleiding tot dit feest- Spr. betoogde
verder nog, dat men zich verzetten moet
tegen de poging tot aantasting van het
beginsel, in de Arbeidswet neergelegd; de
leden moeten zich den verkorten arbeids
tijd niet laten ontnemen.
Prof. d r. J. R. Slotemaker
de Bruine, met applaus verwel
komd, doet zijn hoorders een blik slaan
in de lijst, die den groei van het ledental
aangeeft- In 191G is men plotseling van
1000 op 2000 leden geklommen; voor en
na dat jaartal is de groei regelmatig
voortgaande.
Spr. merkt op, dat de groote sprong ge
maakt is in 1910 en niet in 1903 of 1918,
dus niet na de groote staking of na de
revolutie-maand. Dit is een oorzaak Van
groote vreugde. Al nemen .de 'Christelijk-
georganiseerden een 'efg'e'n standpunt in
tegenover .spoorwegstaking -.en. revolutie;
het zou biets minder dan een ramp zijn,
wanheer de groei der Christelijke vakbe
weging alleen door zulke gegevens be
paald werd. Zij zou daardoor gestempeld
wieden a)« »»i do eerste plaats behoudend
en negatief, wat in strijd is met haar
wezen en met haar roeping beide.
Spr. verklaart den grooten groei, die
thans tot 5000 is geklommen, langs ande
ren weg. Hij wijst op den gestadigen ar
beid van de leiders dezer organisatie met
hun trouwe werkers, maar ook op het
feit dat men oog heelt gekregen voor de
beteekenis van de geestelijke kracht in
het organisatieleven.
De Christenen ontwaken voor hun maat
schappelijke taak. In het internationale
leven van staat en maatschappij is één
roep om regencreerendo krachten. In de
socialistische kringen wordt gaandeweg
do behoefte aan geestelijke omzeting ont
waard.
Spr. herinnert aan een getuigenis in
„Neue Wege" waarin een socialistisch
arbeider klaagt dat de socialistische pro
paganda met klassenstrijd en ma tori eel e
'eisclien de ziel doodt cn verhongeren laat.
Met dit al komt echter een Christelijke
vakbeweging gelijk die der spoormannen
tusschen twee buffers. Zij wordt be
schouwd als verkapt-geel ter eener zijde,
als verkapt-rood aan den anderen kant.
En er is voor de leiders groote wijsheid
en veel tact noodig, om niet naar een der
beide kanten af te wijken van de zuivere
lijn.
Men zal niet gewild-rood mogen doen,
hoe licht de concurrentie daartoe kan ver
lokken, omdat zoo talloos velen ook nog
in de min of meer kerkelijke kringen voor
de beginselen weinig of niets gevoelen en
alleen op onmiddellijk voordeel of mate-,
rieele propaganda of grove durvende
woorden let. Men zal vooral als mannen
in zulk een gewichtig openbaar bedrijf als
het spoorwegwezen zich schrap zetten
tegen allo anarchisme en ieder revolu
tionair pogen; maar van een verkeerd
conservatieve lijn zal men verre moeten
blijven en niets van wat de taak der vak
beweging is zal men mogen laten stippen.
Voor die moeilijke maar echt-nationale
taak wenscht spr. deze leiders en den
le-den dc wijsheid en ook den ruggegraat,
die zij behoeven. Hij spreekt de vurige
hoop uit, dat het Nederlandsche volk al-
meer zal gaan inzien, welk een waarde de
Christelijke vakbeweging, ook die onzer
spoormannen voor het gansche nationale
leven beduidt; hij doet hierbij vooral op
do Chrislelijk-georganiseerden een warm
beroep.
De heer K. Kruithof, Voorzitter van
het C. N. V.. sprak namens het bestuur
van het C. N. V. zijn blijdschap uit over
den groei alsmede over het veelbéteeke-
nende feit, dat ook wij onze P. C. B.-man-
nen hebben, waarop ons volk rekenen
kan, zoo er te een of andere tijd onrecht
vaardige woeligen zouden plaats vinden.
Verder besprak hij nog de staking in de
Metaalindustrie en wekte de aanwezigen
op om gevolg te geven aan het verzoek
van den Voorzitter om een extra feest
gave af te zonderen.
Ook door de heeren C. S m e e n k en
v. d. K ooy, een dor oprichters van den
Bond, werd nog het woord gevoerd, waar
bij de laatste zijn blijdschap uitsprak dat
het 5000e lid nu was ingeschreven, iels
wat hij nimmer had verwacht.
Door den hoer Jansen uit Rotterdam
werd opgemerkt, dat, waar vele afdeelin-
gen met hun vaandels gekomen waren,
wij binnen korten tijd ons Hoofdbestuur
ook een vaandel moesten aanbieden.
De vergadering werd na het zingen van
Psalm 138 vers 1 door den Voorzitter met
dankgebed gesloten.
Bij het verlaten der zaal werd er voor
do stakende metaalbewerkers gecollec
teerd, welke collecte 196.173 opbracht.
Vervolgens werd do stoet opgesteld om
door Utrechts straten te gaan, begeleid
door twee muziekkorpsen. De stoet had
een heele lengte, daar ongeveer 1200 leden
uit alle oorden des lands naar deze feest-
vergadering gekomen waren.
Vóór het ontbinden van den stoet werden
gezamenlijk nog eerst „Een vaste burgt
is onze.God" en het Bondslied gezongen,
wat zeker wel door velen met verwonde
ring werd aangehoord, daar dit op de
straat geschiedde.
Zoowel de vergadering als de optocht is
prachtig geslaagd en wij wenschen den
feestvierenden Bond een verdere groei in
ledental toe. Moge hij spoedig zijn 6000e
lid hebben ingeschreven.
Het spoorwegpersoneel.
In een Donderdag te Utrecht gehouden
gecombineerde hoofdbestuurdersvergade-
ring van de vijf organisaties van spoor
wegpersoneel, werd de mogelijkheid van
samenwerking dier organisaties besproken
tot afweer van de plannen der directie in
zake loonsverlaging en arbeidsverlenging.
De Telcgr. vernam, ciat alle hoofdbestu
ren tegenover de directie een afwijzende
houding zullen aannemen.
Stakende metaalbewerkers.
Behalve de stakers in dienst bij Wilton
te Rotterdam, wien Donderdag reeds
schriftelijk was aangezegd, dat zij zich
als ontslagen konden beschouwen,, zullen,
naar van stakerszijde werd medegedeeld,
de arbeiders van de Droogdokmaatschap
pij, die nog eenig loon te goed hebben, en
dit Zaterdag gaan ontvangen, voor de keu
ze worden gesteld Maandag aan het werk
te gaan of anders te worden ontslagen.
Christ, hulpbetoon aan Tuberculoselijders
Dinsdag j.l. werd de jaarvergadering
dezer Vereeniging gehouden in het Ame
rican Hotel te Amsterdam. De voorzitter,
Ds. T. F er w er da, hield na de verga
dering met gebed te hebben geopend, een
openingsrede, waarin hij in gloedvolle
woorde den overleden voorzitter, Ds. J. G.
Sinkkcl, herdacht. Overigens memoreerde
spr. hetgeen in het agcloopen vereenigings
jaar was voorgevallen, en bracht hij war
me hulde aan de Zustercomité's en de
correspondenten der Vereeniging, die met
onverdroten ijver in het belang van „Son-
nevanck" werkzaam waren geweest.
De notulen der laatstgehouden algc-
meène vergadering werden onveranderd
goedgekeurd. Ook het Jaarverslag werd
vastgesteld, en de rekening en verant
woording van den penningmeester over
eenkomstig het advies der Controle-Com
missie gedechargeerd. Den heer J. de
Lange (Penningmeester) werd door den
Voorzitter dank gebracht voor zijn nauw
keurig beheer, en de Controle-Commissie
mede voor haar arbeid.
Als Bestuursleden werden de heeren J.
de Lange, Leiden, J. F. H. Spiers, te Am
sterdam, Dr. 6. A. de Bruyne, te Leider
dorp en J. Knottenbelt, te Rijssen herko
zen.
.De vergadering benoemde tot leden der
Controle-Commissie de hecren W. L. van
der Vegte, te Zwolle; J. J. Hagenbeek te
Arnhem, en M. J. van Dam, te Rotterdam,
als hunne secundi de heeren J. Veldhorst,
te Arnhem, notaris D. Boddeëcs, to Schie
dam en H. Munnik, te Amsterdam (Wa
tergraafsmeer).
REGEN.
De dag rolt treurig door den killen nevel
en eenzaam gudst de regen uit het zwerk
op duistre mengeling van kop en gevel,
van 6pits en weerhaan, hof en torenke-rk.
Op blinden muur en nauwo stegen wagen
de treurende essehenkruinen loom en zwaar
en elke windzweep schudt do watervlagen
in kletterende droppels uit hun haar.
Door ronde duikers en door diepe kloven
daar raast een zwarte 6troom en kronkelt krom
langs 't treurig groen van eenzame achterhoven
en houten paalwerk, zwart van ouderdom.
't Gojank des winds gaat in den mist verloren,
Een stap plast ijlend bij, of riddrend dreunt
©en zweepend rijtuig, wijl oen oude toren
de stonden van den langen weemoed kreunt.
D. v. HAUTE.
Leidsche Penkrassen.
Amice!
Mijn vorig briefje, waarin ik terloops
enkele opmerkingen maakte over de Ra
den van Arbeid heeft den voorzitter van
dien Raad te Leiden aanleiding gegeven
tot een zoo heftige aanval, dat ik er een
oogenblik beduusd van was.
Bedoelde voorzitter schreef n.l. het vol
gende:
Mijnheer do RedaclcurI
ïk moet eenige bedenking opperen tpgë'n.
de uitlating van Uw medewerker ..Veritas"
waar hij in uw nummer van Zaterdag
avond schrijft:
„Ik geloof dat dat ook een van de re
denen is waarom sommige mcnschen
zoo'n ingekankerden afkeer hebben te
gen officicële instellingen, als h.v. de
Raden van Arbeid, waaronder er zijn die
ook dal. bonnetjes-systeem toepassen en
die zelfs in dezen tijd de portier nog
versieren met een lint met blikjes".
Het bonnetjes-systeem, zooals hij dat
noemt is dan het stelsel dat wanneer
iemand den directeur of den voorzitter
wenscht lo spreken, hij zijn naam en het
doe! van zijn komst op een briefje moet
schrijven en eerst aangediend moet wor
den. Veritas schijnt te willen dat iedereen
maar zoo bij directeur, yoorzitter of chef
mag binnenloopen om hem Ie vertellen
wat hij op 't hart heeft.
Ik weet niet hoe het op andere Raden
is. maar aan den Raad waar ik de leiding
heb, komen gemiddeld dagelijks iOO.frcïso-
pen om inlichtingen. Een groot aantal
vragen steeds den -yjjorzider te spreken.
Stel u voor dat dit werd toegestaan, dan
zou ik absoluut niets kunnen doen aan
mijn eigenlijke werk. Daarom worden ze
heel behoorlijk door ambtenaren te
woord gestaan, doch staat men er op mij
persoonlijk te spreken, dan is daarvoor
iedero week gelegenheid. Dat daaraan het
invullen van een briefje met naam enz.
voorafgaat is een methode,die ik van groole
particuliere kantonen heb afgezien.
Iedere koopman in pennen, postpapier,
wrijf- en boenwas zou anders op mijn tijd
gaan beslag leggen en daar pas ik voor.
Dat een bode aan een of ander teeken
te herkennen is, is ook al geen overbodige
weelde. Immers behalve de mcnschen om
inlichtingen, komen er aan den Raad ook
nog tientallen zegelkoopers, patiënten
voor den geneesk. inspecteur, kwitantie
loop ers enz. Moet er voor do „regeling"
van dit drukke „verkeer" geen portier
zijn? En moet die man niet kenbaar zijn?
In 't eerst was zulks niet het geval.. Toen
spraken de mensc-hcn elkaar voor portier
aan of ook soms ambtenaren die toevallig
door de gang kwamen.
Veritas denkt dat het bezuinigend werkt
als al de regelen die uitsluitend ten
doel hebben het publiek zoo snel, zoo goed
en zoo voorkomend mogelijk te helpen,
worden afgeschaft ?n iedereen de bevoegd
heid krijgt op elk door hem gewild uur
bij dc hoogste, ambtenaren binnen te loo-
pen en hen aan to spreken. De gedachte
is zóo belachelijk, zóo getuigend van ab
solute ondeskundigheid en zóó kleinzielig,
dat-ik het niet de moeite waard zou heb
ben gevonden er tegen te protesteeren,
ware het niet dat het voor hem aanleiding
was een trap naar dé Raden van Arbeid
te geven. Dit schijnt bij zeker soort .jour
nalisten nog steeds een geliefd thema te
zijn. Maar zóo ongemotiveerd en zóo on
verdiend als Veritas het doet, was tot nu
toe slechts het monopolie van „de Con
troleur" of „dc Belastingbetaler" en derge
lijke 17e rangsschendWaden. Ik zou „Ve
ritas" willen raden hem dat monopolie
niet te betwisten.
Hoogachtend, Uw dw. dr.
T. S. GOSLING A.
Voorz. v. d. Raad v. Arbeid.
Leiden. 3 Nov. 1921.
Zooals gezegd, ik was een oogenblik be
duusd.
Toen echter de kruitdamp eenigszins
was opgetrokken -en ik het briefje nog
eens rustig nalas, bleek mij dat deze bom
wel een groot geluid gaf, maar toch abso
luut ongevaarlijk was.
De verklaring die de heer Goslinga
geeft van het „bonnetjes-systeem" en van
het dragen van onderscheidingsteekencn
door dén portier is zeer aannemelijk, en ik
vermoed daf, sommige mcnschen. die,
naar mij bekend is, welecns dezelfde op
merking maakten die door mij gemaakt
werd, er nu misschien anders over zullen
denken.
En als dc heer Goslinga verder zegt, dat
dc gedachte dat iedereen de bevoegdheid
krijgt om op- elk door hem gewild uur bij
de hpogste ambtenaren binnen te Ioopen
en. hen aan te spreker?, zóó belachelijk is
en zóó getuigend van absolute ondeskun
digheid, dat het niet de moeite waard is,
daar over te spreken, dan ben ik dat hee-
lemaaï met hem eens.
Alleen maardat heb ik niet ge
schreven. Overgroote drukte is waarschijn
lijk oorzaak dat de heer Goslinga mijn
briefje niet gelezen heeft, daar ik me an
ders niet begrijp hoe hij tot die uitval
komt. Ik lieb er zelfs geen oogenblik aan
gedacht dat het gewenscht zou zijn dat
ieder maar onaangediend kan binnenloo-
pen. Maar wel zijn mij, ook heel groote
zaken bekend, waar het verkeer in de gang
op een heel eenvoudige manier en zonder
schrijverij wordt geregeld.
Overigens wil ik opmerken dat de „trap
naar de Raden van Arbeid" alleen in de
Aerbeelding van den heer Goslinga be
staat. Ik wil volstrekt niet alles op dat
gebied verdedigen, misschien is er wel een
cn ander te bezuinigen en te verbeteren,
maar dit neemt niet weg. dat, ik de verze-
zekeringswettcn een zegen voor ons land
blijf achfpn. Wie rondziet in zijn omge
ving en daar opmerkt hocvelen thans in
moeilijke dagen geholpen worden, die zal
zich wel wachten om wat met zooveel
moeite werd opgebouwd af te bre-ken.
Maar'wanneer zelfs door de meest des
kundige personen wordt toegegeven,^ dat
de Raden van Arbeid betrekkelijk dure i
instellingen zijn, wat misschien' in de toe
komst als de sociale verzekering meer
doorwerkt, beter zal worden, dan zie ik
geen enkele reden waarom ik niet op ge
paste zuinigheid cn eenvoud «ou mogen
aandringen.
Ik wil toch niet over het hoofd zien
dat over het loopende dienstjaar de sala
rissen enz. voor het personeel aan de Ra
den van Arbeid zijn geraamd op bijna 3)
millioen gulden (Hdbl. van 31 Maart), als
volgt verdeeld:
Salaris vast personeel ƒ2.669.173.18
Salaris tijdelijk personeel 545.784.06
Kindertoeslagen 47.388.26
Vacanlieloelagen 44.151.34
Overige toelagen 46.183.45
Als ik daar dan nog bijtrek de sommen
die noodig zijn voor onderhoud gebouwen,
verwarming, verlichting, drukwerken en
weet ik wat al meer, en als Minister Aal-
berse in do begrooling voor 1922 meedeelt
dat de kosten door verschillende omstan
digheden weer belangrijk honger zullen
zijn, dan geloof ik dat men waardoering
kan heben voor het werk cn dc bedoeling-
van de Raden van Arbeid en toch op de
meest mogelijke eenvoud aandringen. In
inliemen kring heb ik meermalen getracht
de groote bel eekenis van de sociale ver
zekering te verduidelijken en de al te on
billijke en lick «.p..-dc Raden van Arbeid
af te alaam oir dan is mij meermalen ge
bleken -dal die crüiek gevoed wordt door
betrekkelijke kleinigheden die ik de vori-
ge week terloops aanroerde.
Wanneer ik !''i;.-!o;ip den heer Gos-
linga een g «e-ien „ad mag geven, dan zou i
't deze zijn dal hij van* 17e tang? schend-
bladen a!s door hem bedoeld niet al te
voel notitie moet nemen, daar de inhoud
zijn schrijven wel wai n! Ie veel dreigt to
beïnvloeden.
Na dit intermezzo, rial wel wat heel lang
was, maar dat toch een zaak bel reft waar
in velen belangstellen, zet ik mijn gewo
ne correspondentie weer voort.
Als go van den inhoud van «lc .Nieuwe
Leidsche behoorlijk kennis hebt genomen,
dan zult go 't met mij eens zijn. dat do
afgeloopen weck voor Leiden niet zonder
belang was.
Eerst hadden we Maandag dc Raads
vergadering waarin vrij belangrijke be
sluiten werden genomen en waar onzo
jongste wethouder, wal dienstjaren be
treft, toonde ook in die functie een goed
figuur te kunnen maken.
Onze Antirevolutionaire fractie was in
dio vegradering. naar ik hoorde, al zeer-
slecht vertegenwoordigd, 's Middags was
behalve de wethouders, alleen de- heer
Schoneveld aanwezig en 's avonds alleen
de heer Huurman. Nu was hier ongotwij- -
feld een samenloop van omstandigheden*
daar de heeren Rotteveel eti Mulder on
gesteld waren cn de afwezigheid van den
heer Eikerbout wel verband zal hebben ge
houden met do groote slaking die in de
metaalindustrie is uitgebroken. Gelukkig
dat ook aan de andere zijde nogal absen
ten waren, maar anders zouden minder
aangename verrassingen niet onmogelijk
zijn geweest.
Een zaak van groote beteekenis was
verder de overdracht \an het .Museum
„De Lakenhal", dat thans, dank zij de me
dewerking van de familie Pape, belangrijk
is uitgebreid en mee kan werken om do
room van onze woonplaats te vergropten.
't Is altijd een aangename gedachte dafc
er mcnschen gevonden worden die in hun
woonplaats of vroegere woonplaats zoo-
veel belang blijken te stellen. Vroeger wa
ren dergelijke schenkingen minder onge
woon, wat mede daarin zijn oorzaak vond»
dat de menschen meer aan een bepaald©
plaats gebonden .waren en daardoor zulk
een plaats lief kregen In onze dagen ech
ter zijn we allemaal mm of meer wereld
burgers geworden, al hebben we van dié
wereld dan ook een bill er beetje gezien,
zoodaf we nu eens hier en dan weer daar
wonen.
Dit heeft ongetwijfeld iets voor. maay
een schaduwzijde is toch dat we ons onge
twijfeld meer dan vroeger vaak vreemde
lingen gevoelen op aarde. In zulk een tijd
nu tal van menschen ten opzichte van de
plaats waar zij wonen absoluut onver
schillig zijn, doet het goed als er ook
nog menschen blijken te zijn, die rh.unhe
belangstelling zoo daadwerkelijk toonen.
De plechtigheid van de overdracht,
kreeg bijzondere beteekenis, omdat het. de
eerste maal was, dat onze burgemeester
na zijn ernstige ongesteldheid weer in liet
publiek optrad. Er is. naar ik vernam,
goede hope dat de heer De Gijselaar na
niet al te langen tijd ock zijn andere werk
zaamhedenweer zal kunnen voortzetten,
wat ongetwijfeld voor velen een reden (ot
dankbaarheid pn verheuging is.
De afdeeling Leiden van den Vrijheids
bond is. zooals ge weet. deze week feeste
lijk ingewijd. De traditie getrouw, was ook
nu voor muziek en zang gezorgd, terwijl
niemand minder dan Mr. Dressefhuys, de
Bondsvoorzitter, was overgekomen, om er
een rede te houden.
Met groote opgewektheid, zoo verkl-, arde
hij, was hij hierheen gekomen, omdat de
Bond toch zoo flink groeit. Ik wil 't gaar
ne aannemen, maar me dunkt dat deze
vergadering in de stad die de „bakermat
van het liberalisme" genoemd kan wor
den voor hem toch wel een ontnuchtering
moet zijn geweest.
Als men de gehecle slad, waar nog kort
geleden hel liberalisme oppermachtig
heerschte, met gelegenheidskranten heeft
bewerkt en er zijn dan 2 ti 300 menschen,
waarvan nog een gedeelte is gekomen
om van een stukje muziek te genieten,
terwijl anderen ondergeteekende b.v.
een introductie vroegen om eens te hoo-
ren wat er zonal verteld zon worden, dan
wijst dat zeker niet op een opgewekt leven
Nu kan ik mij dat ook heel goed be
grijpen.
De Vrijheidsbond juicht de 45-urig©
werkweek van harte toe, maar mankt er
tevens minister Aalborse een grief \an
dat hij die wet uitvoert. Naar het heet is
er bij den Bond van anli-papisme geen
sprake, terwijl de heer Eerdmans. anti
papist in hart en nieren, een der voor
mannen is. Men wil het leger in stand
houden omdat de politieke toestand van
Europa dit beslist noodig maakt, en men
maakt er tevens de regeering een verwijt
van dat zij niet krachtig op de militaire
uitgaven bezuinigd. Men erkent do waarde
van den Godsdienst voor het staatkundige
leven, omdat... we het nu eenmaal niet
zonder idealen kunnen stellen.
Zoo zoekt, men de kool en de geit te
sparen en van alle walletjes te eten. Maar
hoewel over de politieke ontwikkeling
van ons volk nu niet bepaald te roemen
valt.- daar is de massa van de kiezers
toch te nuchter voor, zoodat ik, hoe gaav
ne ik ook een ieder het goede gun, aan
den Vrijheidsbond geen politieke lauwe
ren kan voorspellen.
Onze propagandisten die straks weer
den-boer opgaan cn hier, daartoe voorbe-
reid door de Propagandaclub, de kiezers
zullen bewerken, hebben zeker geen moei
lijke taak om de drogredenen van den
Vrijheidsbond te weerleggen.
Tenminste als zij van onze A.-R. be
ginselen ernstig studie maken.
VERITAS.
