Gemeenteraad Hazerswouise. Tegenwoordig 7 leden. Afwezig met keu- nlsgeving de hoeren'C. A. van Dam, Th. Weasclingh, L. Noord am en A. de Jong. Do Vooiv/ttej.' cpent de vergadering me! gebed De notulen worden ongewijzigd vastgesteld. De goedkeuringen van cenige raadsbesluiten/ door Ged. Staten worden voor kennisgeving aangenomen. De heer J. v. d. Mcülen berichtte dat hij zijne benoeming tol. hooid der O. L. Schooi aanneemt en 1 Oct. a.s. in functie zal tre den. Met algomoene stemmen wordt aan B. en) W. verlof gegeven om met de gemeente Alphen een>e overeenkomst aan te gaan, opdat bij uitbreken van brand in het Riet veld gebruik zal kunnen worden gemaakt van de in de nabijheid gestationeerde brandspuit der gemeente Alphen a. d. Rijn Genoemde gemeente stelt a's voorwaarden eene vergoeding van f 100, bencvcnte den cisch dat de spuit bij blussching zal staan, onder leiding eens brandmeesters der ge meente Alphen. Ingekomen is voorts een verzoek van de Harmonie van Hazerswoudó om gratis een der lokalen van de Openbare School te mo gen, gebruiken en bovendien eene jaarlijk- eche subsidie van f 100 le mogen ontvan gen. Op voorstel van B. en W. wordt be sloten de localiteit zoonoodig verwarmd en verlicht af te st?an, doch geen. subsidie te verleenen. Volgens ingekomen begrooting van deni Keuringsdienst voor het district Leiden zal voor keuring van eet- en drinkwaren noo dig zijn een bedrag van f55454. Hiervan wordt de eene helft door het Rijk gedra gen. terwijl de andere over dc gemeenten _dn het district zal worden verdeeld naar het zielental. Het aandeel voor de gemeen te Ilaz.erswoudo is geraamd cp f535. De in de vorige raadsvergadering be noemde Commissie heeft de gemeentereke- ning over 1920, die sluit met een batig sal do van 10487.49} onderzocht en geheel in orde bevonden. De Voorzitter leest het rap port der Commissie voor, waan. a de reke ning met algemeene stemmen voorloopig wordt vastgesteld. - Verder wordt vastgesteld enl aangenomen eene verordening op het vervolgonderwijs, welke verordening op 1 Oct. 1921 zal in werking treden. In do Commissie, die de reclames tegen de H. O. zal behandelen worden alsnu ge kozen de heeren P. F. Veelenhirf, M. Heij- ker en| A. N. van Exter. De huurwaarde van de woning van deft gemeentesecretaris, die onlangs is gesteld op f 400, wordt op voorstel van B. en W. verlaagd en gebracht op f350. Bij de rondvraag informeert de heer D. Buitenhuis voor wiens rekening de gravin- geul geschieden ten behoeve van het leg gen van eer* eJectriscben kabel.Ook zegt spr, dat deze gravingen veel ongerief met zich brengen. De Voorzitter deelt mede dat de uitvoe ring bij contract is geregeld. Voortaan zul len B. en W. vooraf publiceeren, wanneer deze werken worden uitgevoerd. Hierna wordt de openbare vergadering gesloten. Gemengd Nieuws Blcekwaier uit de waterkraan. C. J. van Ledden Hulsebosck vertelt in het Algemeen Nedrlandsch Politieweekblad bet gecsteige verbaal van twee huismoeders, die aan het politiebureau, doodsbenauwd over het geen ze beleefd hadden, onlangs aangifte deden van het vreemdsoortige feit, dat op hun beide woningen (één hoog en tweo hoog) de kraan der duinwaterleiding.... „je reinste kleehwater" deed uifsfroomen. Bij onderzoek ter plaatste bleek de klacht volkomen ge grond. Dit zonderlinge verschijnsel was een gevolg van de allereenvoudigste wetten der hydrostatica. Door al te groote verspilling en door lekkage van een zeer groot aantal closetreservoirs gaan, zooals men langzamerhand meer algemeen be gint te weten, jaarlijks honderdduizenden ku bieke meters leidingwater erloren.. Daarmede staat zonder eenigerlei twijfel de voor tallooze „bovenbewoners" minder aangename gewaar wording in verband, nu en dan te weinig „druk" op de waterleiding te bespeur on. Op tijden, waarin veel wator afgetapt wordt, bij- Voorbeeld op Zaterdag, ia het plotseling ver- Hongarije na den oorlog. V. Eindelijk gaan we dan naar de Kerk! Siófok, hoewel een plaats van 3000 in woners, heeft geen' eigent kerkgebouw, maar ressorteert kerkelijk onder het on geveer een half uur verwijderde dorpje KILiti, 'tp laatsje waar de vijfdaagsche fitiudsntenconferontio eigenlijk wordt ge houden,. We rijden er heen in een soort landauer, zonder veoren, of hoogstens met geheel vehlamde. 't Stoot althans gewe-ldig, temeer daar de belde, door onzen gastheer gemende, vurige paarden, snel loopenjwat op den! door de brandende zon beschenen, ombcsohaduwden landweg, niet -weinig slotfged warrel veroorzaakt. Verbaasd zien we onderweg, dat nie't alleen de winkels open zijn, maar ook dat vele menschen- in hun daagsche pak aan 't werk zijn. We komen zelfs een| paar door runderen in Hongarije zeer veel als trekdier gebruikt getrokken wagens tegen. Zeker we wis ten wel, dat Siófok niet Gereformeerd was, maar zoo'n op die van een groote stad gelijkerido Zondagsontlieitiging hadden we niet verwacht. Onze Hongaarsehe reisge- nooten vinden 't echter heel gewPontot 10 uur, '.t aanvangsuur van do godsdienst oefeningen, werken de mensehen als in de week. Dit zelfde zagen we den volgenden Zondag in 't Geref. Debr.eezen, ja in een Weiland z&'gen we 's'Zondagsmiddags de boeren druk in 't hooi bezig. Nu keurden! de Geref. Hongaren d 11 wel niet goed, maar toch hun Zondagsopvaltlngcrt ver schillen nog a'l wait van de once. Op Zoft- bruiik vaak zoo gróót, dal „drie en vier hoog" de kraan geen druppel water veeft, bij het ope nten. kan men veelal hoorenhoe het wegvlieden de water luoht meezuigt. Nu was bij het bovengenoemde geval de juf frouw van drie hoog met do behandeling der w-asch bezig en bad juist liet sehoongewa-sschen goed in een kuip water gezet, waaraan bleek- water toegevoegd was. De aan dc waterkraan bevestigde ginrrarielang hing diep in het bloc- kende vocht. Toen de kuip bijna gevuld was, gingen de benedenburen (één boog en twee hoog) toevalligerwijze tegelijkertijd water tap pen. Niet alleen hield toen de watertoevoer drie hoog plotseling geheel op, maar het bewuste „zuigen" trad op, en toen de druk van de straatleiding nog verder teruggeloop-en was, werkte hel iiaar drie hoog voerende stuk der pijpleiding als iheveflde benedenburen lap ten heel gemoedelijk bet bleekwaterhoudende vocht uit de waschkuip van drie hoog door de gewone waterkraan af! Te H o o g e r h e i d e in Noord- Brabant hoopt de heer J. Mattlïijss.en Zondag a.s. 102 jaar oud te worden. Naar het „Va d." verneem t is de heer A. B„ een der directeuren van de N.-Hol)andöche Bank te Alkmaar, als verdacht van malversatiën, in zijne functie geschorst. Een der bedienden, zekere B„ zou zich even eens aan onregelmatigheden hebben schuldig gemaakt. De politie is reeds in de zaken ge kend. Voorde woning Van een ingezetene te 'Hcercnvecn werd Woensdagmor gen diens fiets ontvreemd. De bestolene plakte voor de ramen een papier, waarop den dief verzocht werd de gestolen kar terug te bezor gen. daar anders aangifte bij de politie zou volgen. Donderdagmorgen stond de fiets weer voor de woning van den bestolene. De bewoners van Dinxper- lo kunnen profiteeren van de nabijheid' 'der Duitsclie grens om vleesch, kruidenierswaren te -koopen in Suderwick >voor minder dan de helft van den prijs dien men te Dinxperl© be taalt. Ook reparatiewerk aan echoenen en klee ding laat men en- verrichten, omdat het goed- kooper uitkomt. De winkeliers en 'handwerkers lijden er onder omdat hun inkomsten danig zijn verminderd. Zoolang de Duitsclie valuta zoo laag blijft, zal het voor neringdoenden or wel niet beter op worden. Dinsdagavond werd de biandweor te Hilversum gealarmeerd voor een uitslaan den brand, die woédde 'in het perceel Tromplaan 1, hoek 's-Gravenlandseho Weg. Met drie stralen werd het vuur aangetast, zoo dat de brand1 tot de zolderverdieping bleef beperkt. Met betrekkelijk geringe schade kw-arn dc bewoner, die verzekerd' was er dus af. Al het niet verzekerde hebben en houden van een commensaal, zooals kleeren, een hodTag van 350 aan papieren gelei enz. ging echter ver loren. Oorzaak van den brand'is onbekend. Dins'dag is teAmsterdam een 16-jarige jongen van de gemeentepont in bot IJ gevallen en verdronken. T ij d e n s een te IJ z e n d ij k e gehouden vl ieg demon st ra li e weigerde de motor van een passagiersvliegtuig waarin behalve do bestuurder neg twee personen zaten. De poging om op liet terrein te landen, mislukte, en de machine kwam neer op een stuk geploegd land; de wielen zakten in den grond en de machine sloeg over den kop. De inzittenden kwamen or met eenige schrammen af, doch de machine is deerlijk gehavend. Bij den Dinsdag te Ede door de Onderofficiers-Jachtvereeniging van hot 4de Regiment Veld-Artillerie gehouden be- hendighêdswedstrijd to paard, werd de wacht meester Van den Berg van het paard geslin gerd. Met gebroken (been wercl hij naar Arn hem getransporteerd; zijn toestand1 is Tedelijk. De opperwaohtmeester instructeur Van Vork. ontving een slag van een paard's waardoor hij een onbeduidende verwonding opliep. Te Valthermond is «e duh- be'.e behuizing, bewoond door de gezinnen Kort en Oosling, door onbekende oorzaak lot den grond afgebrand. Zoowel hot gebouw als 'de inboedels, die mede een prooi der vlammen werden, waren verze kerd. Het getal dakloozen in de gemeente Emmen is groot en nu nog uitge breid doordat ruim 80 gezinnen uk- de Duitsclie venen (in hel voorjaar uit Emmen derwaarts getrokken om in de venen te werken) thans teruggekeerd zijn, nu het wi-rk daar geëindigd is evenals hier. Meerdere gezinnen huizen nu tusschon en nabij de groote turfhoopen en aan Ö-en Odoornerweg ziet men een soort nederzet ting, zoo goed als in de openlucht. De gemeen te overweegt den 'bouw van noodwoningen. dag reizen, café's bezoeken, e.d. doen zij zeer gerust „ials 't noodig Ls" zooalte óeni ons zei, waaruit wij konden concludeeren, dat 't begrip „noodzakelijkheid." groote elasticiteit bezit. Ook wij hebben helaas!, ■hoewel niet zonder protest.denZondag daar niet zóó kunnen vieren, als we dit in ons goede vaderland gewoon zijn. En al wil ik niet al onze vaak minutieuse voorschriften/ van wat men op Zondag wèï en niet mag doen (wèl met een rijtuig, niet op de fiets naar de kerk!) verdedigen, vele van deze „geboden van menschen" misten we toch pijnlijk. Zij kunnen; zooals bij de Fari- zeën, bestraft moeten worden met eera „doch tevergeefs eeren zij Mij", maar de Heere, die onze zwakheden^ kent, wil ze toch ook dikwijls gebruiken om 't ons ge makkelijk te maken naar Zijne geboden te leven. Ook in dit opzicht heeft Prof. Se- bestyen „reformatorische wenBohen/', waar van we de vervulling nog noodzakelijker •achtten, toen wé den dorden Zondag in Weentenl, weer zelfstandig konden/ indeden en qp meer Hollandsche wijze vieren. We kwamen iets te laat, zoodat 't tame lijk groote kerkgebouw al geheel gevuld' was. Plechtig treden wo, voorafgegaan door onzen gélukkig! onaf scheidelijken Bakó, binnen en schrijden naar onze plaat sen!: 4 stoelen om de Avondmaalstafel, ge plaatst in een door hekken gevormd vier kant voor de preekstoel. Dor Hongaren wijze van Avondmaal vieren is n.1. anders dan de onze. De „heilige waarteekenenT staan op dezen niet oen prachtig gebor duurd kleed versierden disch, het brood aan dc eene, de wijn aan de andere zijde, gn loopenjd langs het hek. waarachter de De groentenkoopman K. te Tijojen heeft in eijn tuin een eetbaren pom poen gekweekt, met het kolossale gewicht van ü0 pond. De -raad der gemeente 'Oiido Pok-el a (Gr on.) heeft den gescborschten dinr- touT dor gemeentelijke gasfabriek een nit-! vol ontslag gegeven. f® Ons Babbelhoekie. I Leiden, 24 Sept. 1921. Beste Neefjes en Nichtjes. Van deze week is onze Koningin weer in een mooien optocht door den Haag gereden in de gou den koets met acht paarden bespannen om do vergaderingen van de eerste en tweede kamer te openen. Dat gebeurt zonder dat wij hior daar iets van merken, elk jaar op den derden Dinsdag van September. Toen ik een school jon/en was, merkte ik het wel, want in den Haag, waar ik toen woondo, hebben alle scholen of don hcelen dag of vanaf elf uur vrij. Dat alleen is al een feest! Deze week hebben jullie dat ook ondervonden, Toen de onderwijzers Donderdag j.l. moesten vergaderen, hadden jullie ook een dagje vrij. Welnu, wij hadden dus vroeger op den 3don Dins dag van September vrij. We gingen dan natuur lijk ook naar dien mooien optocht kijken. In mijn jeugd zat de Koningin-Moeder in den glazen koets, want de Koning was dood en de gouden was er toen nog niet. Liter mocht het Prinsesje (nu onze Koningin) ook mee. De optocht was toen nog veel groo'er en mooier als tegenwoor dig. We moeten eenvoudig en zuinig leven tegen woordig en daarin wil do Koningin het voorbeeld geven. Zoo komt het dat de stoet, nu minder mooi en kleiner is. Heerlijk als we zoo'n edele Landsvrouwe heb ben, die ons niet alleen zegt wat we doen moe ten. maar ook het voorbeeld nil geven. Ijverig en zuinig moeten we zijn, want de oorlog heeft de heele wereld arm gemaakt. Ook ons, al ie de oorlog niet in ons land ge* weest, toch heeft het ons veel geld gekost. Jongens en meisjes laten wij daarom vroeg leeren, ijverig en hard te werken en zuinig te leven. Dan helpen we niet alleen onz zelf, maar ook ons heele lieve Vaderland. Willen we dat 6ainen afspreken? Goed! Dan zullen we nu maar beginnen om de brie ven te beantwoorden. Er waren er deze keer al weer wat meer en nu de raadsels weer komen zal het wel weer groeien. Ik dacht maar heele- maal opnieuw te beginnen. Hoe vinden jullio dat? Leiden. „Robinson Crusoë". Ik zal mijn best doen om het een en ander naar je zin in te richter.. Be loven. kan ik echter niets want ik ben afhan= kfljijk van de ruimte, die beschikbaar is. „Eek hoorntje en Breistertje.'' Dat schijnt een reuzen- feest geweest te zijn. In je vorige brief schrééf je me er ook al zooveel over, 'k Kan me voor stellen dat jullie veel genoegen hebt gehad. „Moeders oudste." Dat ik ook op den Burcht' geweest ben, heb je de vorige week wel kunnen merken, 't Was een heorlijke dag. Jammer dat je vader en moeder niet konden. Ze hebben veel gemist. „Tijl Uilenspiegel". Flink zoo, dat je ook ook weer eene geschreven hebt.. Nu krijg ik in het vervolg zeker weer geregeld je briefjes. Koudekerk. M. G. Ik ben blij dat je familie ook genoten heeft op onzen partijdag. Het weer was ook mooi. En voor je moeder is het echt dat we zoo lang goed weer houden. Noordwijk aan Zee. „Jadiko". Ook weer een toeken van leven. Gelukkig hoor! Van je zusje dat gestorven ie, liad ik in de krant gelezen. Ik vond het erg spij tig, vooral voor je ouders. Zoo'n lief klein zusje l Doen jo zusjes ook weer mee, met de raadsels? Voorschoten. „Kwartet". Als Jacobus niet meer moe kan doen is het natuurlijk erg jammer. Te meer daar het kwartet nu verbroken is. Het beete is dat we ar nu een „Drietal" van maken en ik jo voor taan maar zoo noem. Vinden jullie dat goed? „Klaverblad van vier". Dat is erg jammer vooral voor je ouders, en ik zou ook spijt heb ben als jullie weggingt. We zullen echter maar afwachten. De Heero bestuurt al onze wegen en weet- wel wat goed voor ons is. „Vergeet me nietje." Dat heb je getroffen in Rotterdam. Heerlijk zoo'n tochtje op de Maas. ^aldus belaste tafel 6taat, eten de Avond- maalgqngers, op do ongeveer even vaak fats bij ons voorkomende hoogtijdagen in (het leven van den geloovige, van hot brood en drinken van den wijn. In dit vierkant zetten wij ons dus neer, gadegeslagen door de reeds aanwezige m die 't wellicht even vreemd vonden als wij, dat we zulke merkwaardige plaatsen kre- gerj. Ook wij kijken eens rond en zien, dat er meer is, dat de Kilitische geloovi ge n- vreemd moeten vinden. Immers ter eere van de studentenconferentie is de kerk een weinig met groen en bloemen versierd en hebben de meisjes een) klein bouquelje in de hand. Op de galerij zitten cle meeste deelnemers van 't congres, voor zien van enkele m uz i eki n str u menilen Maar bij de tersluiks rondgeworpen blik ken zien wij toch meer dan zij, wat vreemd is. Dadelijk valt ons op, dat (even als in Dobr-eezen, hoewel daar Joch niet zoo streng) het mannelijk deel der kerk gangers stren'g gescheiden is van het vrou welijk: de vrouwen vormen ten opzich te van de preekstoel de rechterzijde, alle mannen behooren tot „lin-k-sch". Deze ■laatsten zijn gekleed, zóoals wij 't op een boerendorp zouden verwachten) alleen ze hebben geen van allen een dtas om hun boord. Maar bij de vrouwen zien wo iets Zeer 'typisch. In sommige banken zi-tteii ouderen met een zwarlen hoofddoek om, en andere jongeren, die blootshoofds zijn.Men» vertelde ons 'later, dat dc eersten dus ge trouwd waren, terwijl die van de tweede soort nog niet tot den „houwelijcken staat" gekomen waren. Een nieuwe schei ding dus in kleeding en plaats, voor een Vuren vind ik o&k zoo heorb'jk. Pat. heb ik in de vacantie ook fijn gedaan vp don Rijn In Duitscldand. Ziezoo nu zijn wo weer aan het eind gekomen van de correspondentie. Ik denk dat ik er do vol gende J;oer niet zoo gemakkelijk zal afkomen. Vele oude en nieuwe nichten en neven zullen wol met moed aan het. raadsels oplossen gaan en mij verrassen met huil blieven. Nu het kan mij niet te veel zijn. Hoe meer hoe liever. Jullio moet maar eene probeeren of je er zooveel kunt schrijven dat Oom zegt-: nu is het genoeg! 'k Wed dat het lang zal duren. En nu do nieuwe raad- sok- Prijsraadsel II. Mijn geheol beslaat uit 65 lettere en is een tekst uil den Bijbel. Men onderscheidt. 35, 24, 38, 63, 48, 20, 55, 11, 13 en 25, 45, 51, 2, 19, 60, 30. 43, 47 zend brieven. 6, 57, 46, 15, 61, 61, 28 was een 6tad in Macedonië. De 1?, 59, 62, 27, 50, 8, 22, 33, 53 woonden ten Zuiden van Palestina. De 40, 21. 12, 10 is een Kamsol zonder vete bult in het Noorden van Zuid-Amerika. De 61, 46, 39, 17, 23, 54, was waarschijn lijk een koninklijke lijfwacht. De 56, 4, 18, 14, 1. 64, 5, 19, 41, 52, 31 vond men in den tabernakel. Sichera was een der 32, 3, 37, 29, 65, 42, 7, 44, 58. De 49, 5, 9, 20, 60, 26 is een zinnebeeld van Gods toorn. 32, 34, 60 7. 13, 32, 5, 3§. 29. 65 was één der vele namen, die aan onzen Heiland gegeven zijn. Voor de kleöntjes. 1. Wie is geborenheeft geboren, is niet ge storven en leeft toch niet meer? 2. Eerst word ik geslagen, dan verpletterd, eindelijk van mijn huid ontdaan, dan eerst ben ik bruikbaar. Beide ingez. door Colibri. 3. Wat staat hier: d,e e, 1, n, r, e, t. u, z. Ingez. door Zeldenrust. Aan het werk Jongens en Meisjes. Je best. ge daan en mij verraat met een groot aantal goede oplossingen. Je weet allemaal dat je do brieven moogt in- 2»nden tot. Vrijdagmiddag vier uur. Komen ze na dien tijd dan tellen de antwoorden niet meer mee. Laat nu niemand to laat komen, zoo als vroeger weieens gebourde, want dat staat er slordig en daar beb ik niets aan. Veel go- noegen. Hicrvclgcn nog de oplossingen der vorige raadsels. Antwoorden der Raadsels van 17 Sept. a. Ida. b. Melk en Kelk. c. Geluk. d. Jona. ïe Prijsraadsel. Welgelukzalig is de menach. die wijsheid vindt en de mensch, die verstandigheid voorte brengt. Spr 3: 13. Ramsbazuin, krauwele, bloedige, onbloedige, Mololph, M'alech, Wilkom, (zever). Volmaaktheid!, Raamsee, drachme, gouden, Nathan, David, git- tith, wijs, Deborah. IK HEB NIETS. Lize 6tond aan do dour van hot bureau der vacantiekolonie, en wachtte haar beurt af. Daar binnen waren eenige dames, die de kindoren uit zochten, welke voor een paar wokon de groote stad eens mochten verlaten en naar buiten trek ken. Voor hoavele kinderen was het verblijf in de schoone bosschen en velden reeds tot heil ge. weest! Zoo zwak en teer waren ze heen gegaan en met blozende wangen en friesoho krachten teruggekeerd. Lize wachtte haar beurt af. Met bloote voet- jee, een bleek gezichtje, en een bevreesden blik stond zij daar. Een plakkaait hing aan den wand, en met veel moeite ontcijferde zij de groote woorden bovenaan: „Voorwaarden voor dc op- poming." Verder kwam ze niet, maar ze dacht: „Als er voorwaarden gesteld worden, dan kom ik er niet." Een o ogenblik later 6tond ze voor een dame, die juist een welgekleed meisje afwees met. do woorden: „Neen, jij kan niet mee." „Ach", dacht Lize, „als dat meisje de voorwaarden niet vorvullen kan, waar zal ik dan blijven?" Met neergeslagen blikken stond zij voor de dame, en de kleine hand, die de dame in de hare had ge nomen, beefde. Nu kwamen de vragen: „Heb je nog ouders? Nog groote broers en zustere? Ben je al eene eerder mee geweest? Ban je altijd gezond? Leer je goed op 6chool? Heb je nog andere kleeren dan deze? Heb je geen schoenen?'' evenluee'1 zoekenden/ vreemdeling zeer gemakkelijk en menigeen misschien ge- wenischten) voorkomend dan de eerste, die hem mooht hij zulks wenschen zou beletten tot zelfs in de kerk door hand drukjes etc. aan z'n tweede ik te vertellen, dat "hij toch zoo innig veel van haar houdt! De beide predikers zitten in eenj bank terzijde onder de preekstoel. Een van heni, een „oaaididaat", die ook deelnam aan de conferentie, verdween plotseling, nadat er een(ige voor mij onbegrijpelijke woorden (de zogen?) tot ons gesproken waren enl wij gezongen hadden. Even later ging er aohtér iu de preekstoel een deur open, waardoor hiij weer verscheen!. Ook in De- breezen, waar er eveneens twee die in eenl dergelijke bank zaten: de prediker (een professor) eni een hulpprediker, Welke laatste echter slechts de rol van „bijzitter" vervulde, verdween en verscheen! de leer taal» op zoo'n geheimzinnige wijze langis de verborgen trap. Van de preek kan ik heiaas niets ver tellen, daar ik e>r jammer genoeg, niets, totaal niets van verstond. De volgende week, toen we enkele Hongaarsehe woor den] meer kenden-, vingen we althans iets op en zaten we bovendien niet op zoo'n in 't oog loopende plaats, waardoor onze niet genoeg te waard oenen tolk, ons zoo nu en dan kon toefluisteren, waai» „t over ging". Maar na de preek werden we gelukkig weer uit dit taal/isolement verlost. Nadat do prediker naar beneden gekomen was richtte de plaatselijke -dominee eerst het woord -tot de vreemde en daarna tot de eigen studenten. Behalve de óngetwijfold oprecht gemeende gelegenheidswoorden; Arme, ame Lize! Op alle vragen moest vS „uren" zeggen. Zij had niets, zij kon r.icle, zij was niots. In dc dordere achterkamer I waschtebbe van de altijd knorrende tav.te d zo zoo'n echoonea droom gedroomd van i'v Hodcolonié.' En nu was 't heclemaal uit „Ik heb nieta", snikte l i sloit-», _ea tu mag ik zeker niet mee." Zo .luid de msgere kleine handen voor liet gelaat oia haar vojxiriot te verbergen en om het vreselijke woord ,,rstenM niet te hooren. dat uit den moed d®.- dsiwo verwachtte. Doch wat was dal? Do dauw teofc het kind naar zich te», on fluisterde haar in '5 oor: „Dat is mooi! Jou kunnen we gebruiken. Voor zulke kinderen *1« jij ia de vacant iekolonio bestemd." Lize vertrouwde haar ooren niet. „Maar ik heb niets, mevrouw, heolemaal niets," zei zo aarze lend, „en er stond aan de dour toch iets van voorwaarden: die kan ik immers toch niet vere vullen „Kindlief, dait is juist do voorwaarde, dat men niets moet hebben," zoi do dame glimlachend. ..Kinderen, dio oudere hebben, die geld en goed bezitten, die goed vooruit komen op school, dio hebben ouzo hulp niet noodig; wie echter niets heeft, die krijgt alles wat hij noodig heeft bij one." Lize dacht een oogenblik na. „O, wat ben ilc blij, dat ik niets heb!" riep zo uit. En daarin had ze gelijk! Hetgeen niets ie, heeft God uitverkoren, op dat Hij hetgeen iets ia, to niet zou maken, op» dat geen vleesch zou roemen voor Hem." Zoo schrijft de Apostel in den eersten brief aan de Korinthiërs Een zonderb'ng woord! Doch als we aan de geschiedenis van Lize denken, wordt het duide-1 lijk. Als wij tot den Heiland willen komen, als wij een plaats wenschen in den zonneschijn Zij-» nor nabijheid, in den glans Zijnor togenwoordig-i Leid, waar niots woont dan liefde en geluk, dan moeten wij zolfs niets meebrengen, dan moetent wij niots bezitten. Gemakkelijk is dat niet. Iedereen, groot en klein, wil gaarne iéts beteekenen. wil zijn c-igeni ik op den voorgrond 6tollen, wil zelf wat zijn. Laten we het evenwel bedenken: Niets te zijn en niets te bezitten is de besliste vocrwaardo om door Jezus aangenomen to worden. Zoo menigeen vil zich eerst wat opknappen, wil eerst zijn hart wat verbeteren, alvorens hij tot Jezus komt. Gelukkig echter, als we 't le©-; ren verstaan, dat we inderdaad» niets bezitten, waarmee we voor God kunnen bestaan. Hoo beter we inzien, dat we geheel ledig zijn, dat we niets hebben om ons aangenaam to maken voor God, hoe beter wo voldoen aan de voorwaarde, dio God gesteld hoeft. Hetgeen niets is, heeft God uitverkoren. En zoo wij tet Jezus komen, dan leeren we, wat het betoekent: „Als niets heb-* bende, en nochtans alles bezittende." E. B. GELUK. Noem mij den man, noem mij do vrouw, die in oprechtheid zeggen zou: „Ik hob 't geluk volkomen! Hetzij ik schouwe achter mij of in het heden, 't is al blij; vervuld zijn al mijn droomen!" Ach, zulk een menech bestaat er niet! ,,'t Was meestal moeite en verdriet wat mij de jaren brachten," zoo spreokt men don Aartsvader na en vult den dag van vroeg tot spa, mot tranen en met klachten. 't Verleden schittert soms in 6chijn, van storeloos gelukkig zijn Maar is 't ons dan vergieten hoe menig uur wij toen ter tijd in droefenis en troo6tlooehoid, in bitt're tranen sloten? De toekomst lonkt, de toekomst lacht, of zij volmaakt geluk ons bracht Wien heeft zij nooit bedrogen? Zij komt, zij naakt, zij is er ach, ^mdsloiding was hour lievo lach, en beur beloft'nia logen! Verwacht niet van dit tranendal, dat immer het u geven zal, vervulling van uw droomen D« Heer, Dio in den hemel leeft, Di© is het, Di© den vrede geeft, vree en geluk volkomen. NELLIE. Tot do volgend© week. Ook de groote van Tante Lize. Je liefh. Oom WILLEM. deed hij nog ©er» bijzondei» woord van dank aan de Hollanders hooren-, voor wat zij aan de noodlijdende Hongaarsehe kin deren hadden gedaan. Wij waren ook to enl weer trotsoh Hpllandors te zijn, te behoo ren tot het volk, dat een wereldreputatie om z'n gastvrijheid geniet. „Ook. toen!' want we waren zoo dikwijls in de gele genheid daarop trotsch te zijn, als een Hongaar ons in ondubbelzinnige bewoor dingen zei, dat bij de Hollanders zoo dankbaar was. Hoe vaak verscheen er oen gll-mlaoh van'genoegen op 't ge-laat van een absoluut vreemde (b.v. in den trein), als hij hoorde, dat wij uit Holland kwamen. Meermalen hadden we groot genaak van onze nationaliteit, oep enkele maal maak ten we er (met name aan de grens) wel eens een beetje misbruik van. De rede van den pastor Mooi werd ona door den hoer Bakó vertaald, en werd door één van ons in 't Hollandsch beanb- wodrd. Met twee er in gebruikte Hongaar sehe woorden: „Kössönöm szépen" („dtnk U wel") en „Nem! Ncm! Sohal" (..neen! neenJI nooit!") d.w.z. zullen de vij^ncten: Uw land hebben of houden eenl drietal' woorden, dat we overal zagen en hoorden met deze twee woorden dan oogstte mijn vriend blijkens de verheugd-glim- laoherido gezichten grooten bijval. Vooral de Hongaar -waardeert T zeer als ge ieJh vam zhi moeilijke, onbekende taal kent en wordt enthousiast; als hij merkt, dsuf 'ge iels van zijn nationaal lijden gevoelt. A. SGH. (Wordt vervolgd.).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 7