Dagblad voor Leiden en Omstreken.
fr1,
ABONNEMENTSPRIJS
<1 IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN v
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZU5
KWARTAAL 1239
li WEEK 10.19
eA.NC0 PER POST PER KWARTAAL 12JW
2de JAARGANG. - WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1921 - No. 409
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL i 0-22 UZ
DES ZATERDAGS f 030
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEf
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
80 voorden 50 cent: Zaterdag ^5 ecnfc
i*. bij TooraitbetaJins
•i
i Financieele moeilijkheden.
lh ministers-wisseling aan Financiën bc-
it zooals wij reeds eerder betoogden, na-
toelichting. Verklaard zal moeten wor-
n, waarom do hoer de Vries, nadat hij
pas enkele weken geloden op aandrin-
van het. Kabinet Weid 'had verkaard
"t moeilijke en ondankbare taaie te blij-
1(. vervullen, thans plotseling werd losge-
h heeft deze wisseling zijn goecje zijde.
)e heer de Geer is ongetwijfeld een be
aam man als weinigen, maar bovendien
|[t hij dit voor, dat hij heb vertrouwen
Set, niet alleen van de rechterzijde, maar
van de linksehe partijen,
pp uitbundige wijze werd door de verschil
de persorganen zijn lof gezongen.
Inzonderheid voor dezen Minister van Fi-
iciön is dit niet zonder beteekenis.
«lm het financieele evenwicht te herstel-
zal hji twee dingen moeten doen; de in
losten versterken en do uitgaven beper-
n.
Jvenals zijn voorganger zal do heer de
t nieuwe belastingen moeten voorstel-
j Daaraan zal niet te ontkomen zijn. De
ag is echter welke belastingen,
jol nu too wist een groot deel van de
,iier wel welke belastingen zij niet Wil
li maar als positieve voorstellen aan de
kwamen, dan werden de bezwaren daar-
fen in den breede uitgemeten en geen gele-
Jhc-id ongebruikt gelaten om den Minis-
iHonaangenaam to zijn.
jisschien zal dit onder Minister de
anders worden, en zal men dezen be
nd man, wiens optreden met zooveel
jlgde werd begroet, gemakkelijker vol-
1 Zoowel voor het Kabinet als voor het
91. zou dit niet anders dan winst betee-
Irchcel gerust zijn wij hierop echter niet.
Sou niet de eerste maal zijn als het Ho-
na-gcroep werd vervangen: door het:
1st hem.
jaast het Kijk dat met. tekorten hoeft
'■worstelen staan ook de Gemeenten die
.Dlpen willen worden.
Jet. Rijk zoo heet. het, moet bijspringen
bovendien moeten nieuwe belastingbron
st worden aangewezen,
de voorstellen door Minister de Vries dien
gaande ingediend werden door een deel
1 de Kamer mot. weinig instemming ont-
gen. Waarschijnlijk zad Minister'de Geer,
f als Kamerlid met enkele leden van an-
e partijen, waaronder oolc een sociaal-de-
"traat reeds vroeger een initiatief voorstel
>iende, een anderen weg inslaan.
)o mogelijkheid besbaat echter ook dat
r;ezien den nood van de 6ohatkist. die ze
niet minder groot ds dan do financieele
~kl der Gemeenten, ziöh bezint alvorens
1 een niet onbeduidende uitzetting van de
suit gaven zijne medewerking te verlee-
<En doet hij dit niet., meent hij de Staats-
({rooting met dezen last te mogen bezwa-
■jj, dan zal daarmee onmiddellijk een nieu-
venhooging van.de belastingen gepaard
«ten gaan.
Cu of de Minister dan nog de gevierde
n zal zijn, mag zeker met grond worden
Jrijfcld.
^laar met nieuwe belastingen alleen zijn
jniet klaar.
jVij zijn langzamerhand gekomen aan het
de van onze draagkracht. De kip is zoo
gcvcor geplukt. En nu kan men wel
Dais van sommige kanten wordt voorge-
gl-.l het beestje slachten, maar dan is
mot don leg der gouden eieren meteen
laan.
Eet zal daarom tot bezuiniging moeten
men.
Jot, drastischo bezuiniging zelfs,
dks wat maar oenigszin6 geschrapt, kan
den zal moeten verdwijnen en als do an-
^e Ministers of do Kamerleden met. aller-
plannen komen, dan zal de schatkistbe-
irder al deze belagers onverbiddelijk moe-
afslaan.
Een dankbare taak is dat niet.
Want bezuiniging willen allen, alleen niet
op het punt waarop de Minister dat zal wil
len.
Die paar millioen zegt de een moeten in
elk geval gevonden worden. Het geldt im
mers een groot sociaal belang.
En de millioenen voor de woningbouw, be
toogt een ander, moeten onvoorwaardelijk
worden toegestaan.
De salarissen der ambtenaren, aldus een
derde moeten z e k e r worden verhoogd.
En een vierde heeft, weer een ander punt
dat onder geen beding voor bezuiniging in
aanmerking komt.
De kans is daarom niet gering, dat Minis
ter de Geer evenals zijn voorganger, on
danks zijn populariteit straks de gebeten
hond zal zijn.
Den heer Troub is het niet anders ver
gaan.
Van harte hopen wij dat dit vooruitzicht
hem niet zal ontmoedigen.
Als het. den heer de Geer inderdaad geluk
ken mag ons te voeren uit het financieele
moeras waarin wij langzamerhand geko
men zijn, dan hoeft hij recht op den dank
van heel het vaderland en dan zal die dank
al boet hij dan ook tijdelijk zijne populari
teit in, hem in de toekomst zeker niet wor
den onthouden.
STADSNIEUWS.
Kindcrzendingsfcest.
Opnieuw werd vandaag, dank zij de wel-
willenldheid van de'eigenaresse, Mevr. Wil-
link, het fraaie landgoed „Oud Poelgeest"
waarvan „Lugduno" in liet nummer van
30 Juli enkele interessanle bijzonderheden
relefecrde, voor het publiek opengesteld.
Het dorde Kindcrzendings
fcest vanwege het comité voor Ivinder-
zendingssamenkomsten werd gehouden en
dus waren het vooral de kinderen! die op
trokken naar het prachtige landgoed, met
zijn heerlijke lanen en perken, en waar het
lommer der hoornen de al te sterke zon
nestralen verhindert het genot van het
buitenzijn te rooven.
Maar niet al leert vele honderde kinde
ren, maar ook een groot aantal ouderen
waren opgekomen om te genieten van dit
schoone stukje natuur, om met de kin
deren te luisteren naar de zendingsloc-
sprakon en te zingen de zendingsliederen.
iToert te 2 uur ongeveer, Dr. J. Rie-
mens, Herv. pred. te Leiden, en ecre-lid
van het Comité het feest opende, had reeds
een groole menigte zich rond het spreek
gestoelte opgesteld.
Onder begeleiding van de muziek van
verschillende leden van „Benvenuto" (Dir.
de hoer Verliey), werd eerst gezongen Ps.
146: i:
Prijst den Heer met b 1 ij d e galmen;
Gij mijn ziel, hebt rijke stof
Nadat vervolgens een zegen was gevraagd
over dit samenzijn hield Dr. Ricme ns
de
Openingsrede.
Spr. wil beginnen, namens de aanwezi
gen ceii woord van hartelijken dank te
spreken wegens de mogelijkheid
en» de w e r k e l ij k h e i d van dit Kin»
derzendingsfeest.
Dal het m o g e 1 ij k is, komt door de
bereidwilligheid van de eigenaresse van
Oiid-Poclgeest; en dat deze mogelijkheid
w e r lc o 1 ij k h e i d is geworden, door al
de zorgen van het Comité, waarvan de heer
Do Heer de groote drijfkracht is.
En waartoe zijn we nu hier?
Niet enkel om te genieten, maar ook om
te denken aan de mooie taak, die God
voor ons gereed heeft liggen).
Zending is eigenlijk een ander woord
voor C h. r i s t e 1 ij k e liefde. Zen
ding bevorderen is hetzelfde als lonzen
naaste liefhebben, hem helpen aan 't geen
hij het meeste noooig heeft. Wat hebben
nu al die duizelden menschen die in Ne-
derlandsch-Indië wonen, het meeste noo-
dig? Niet ikleeren of geld of genot in do
eerste plaats, maar: het Evangelie.
Spr. wil mot een enlkel voorbeeld aan-
toonen, hoe het Evangelie de menschen
helpt.
De Heiland komt daardoor tot de men
schen en zegt lot hen: v r o e s t niet.
Dat hebben de mertschen overal bijzonder
noodig.
We behoeven nu niet te denken aan al
lerlei kinderachtige dingen, waarom bijv.
een jongen uilgelachen wordt, als hij bang
is. Maar kinderen en -menschen! zijn dooi
de zonde bang geworden voor G o d. En
dat is heel erg.
Toen Adam gezondigd had, verborg hij
zich in 't bosch toen God hem riep, want
zeide hij: ik vreesde, daarom verborg ik
mij. Onder de heidenen is die angst voor
God zeer groot; Of eigenlijk: God is hun
onbekertd, maar nu vreezen zij voor al
lerlei geesten, voor den dood en voor de
dooden.
En wanneer nu de zendelingen komen,
die hen van Jezus vertellen en hun doen
verstaan wat het Evaugelie is, dan komt
vrede in de plaats van vree ze. Spr.
licht dit toe door te verhalen van heiden
se ho feesten op Almahcira, en kiest lei-
nadere illustratie de schoone daad van
koningin Kapiolani op de Sandwich-eilan-
den, die afdaalde in den krater-afgrond
van de vulkaan Mauna Kea, om aan haar
volk te bewijzen! dat zij niet 'bang behoef
den te zijn voor.de godin die gezegd werd
in den berg to huizen en aan wie uit angst
vele offers werden gebracht.
Zoo beteekent Zending een heerlijk mid
del ook om anderen af te helpen van al
lerlei vrees. Trees niet-, geloof alleea, zegt
de Heere Jezus.
Maar om dit liefdewerk lc kunnen doen,
moeten wij zelf ons hart geven aan den
Heiland. Dan gevoelen wij zelf ook, hoe
God ons door het Evangelie van allerlei
vrees komt verlossen, dan hebben wij goe
den! moed en gaan een hemel tegen, waar
alle vrees voor goed is buitengesloten.
Vervolgens wordt gezongen Gezang: 246:
1, 2 en 4.
Wees gezegd, trouwe bodenl
Die in 't afgelegen oord
Tot de blinden en de dooden
Nadert met Gods vrede-oord!
Dringt al verder in de landen
Van ellend' en duisternis;
Harlen, die van liefde branden,
Zijn >an 't heerlijk loon "gewis,
Als eerste spreker trad daarna op de
heer J. van Kal 9b eek, hoofd eener
Christel. School alhier, die ongeveer als
volgt sprak:
Er gaat door alle landen, een trouwe
[Kindervriend,
Geeni oog kan Hem aanschouwen, maar
[Hij ziet ieder kind.
Dit versje kent gij allen wel, ik wenschle
dat alle kinderen en allo ouders op heel
de wereld het kenden. En als ge den trou
wen Kindervriend zelf ook 'ken|t, dan zijt
ge zeer gelukkig. Dat begrijpt ge mis
schien niet goed, luistert dan maar eens
naar mijn vertelling, dan leunt ge er wel
wat meer van begrijpen.
Hier heel ver vandaan, waar het zeer
warm is, ligt een eiland, dat Ceram heet.
De 'menschen die daar wonen» kennen den
Heere Jezus niet; het zijn heidenen. In een
huisje bij de zee woonden twee jonge
menschen met hun kindje, eert meisje, ik
denk A-an een jaar oud. Dat kindje was
het zonnetje in huis; de ouders waren
overgelukkig. Maar toch hadden ze een
heimelijkert angst in hun hart. In het dorp
stierven zooveel kleine kindertjes. Op een
eenzame plek in het bosch woonde een
booze geest: Ina Judante, die gunde niet,
dat dc moeders hun kindertjes koesterden,
maar maakte de kleinen ziek en deed ze
stenen. Wat een onrust, toen hun kindeke
ziek werd; het kreeg lievig de koorts. Va
der en moeder zaten beurtelings met het
kind in do armen, nacht en dag, maar het
werd steeds erger. Eén ding kon slechts
baten. Moeder zou aan Ina Judante een of
fer gaan brengen Aan bloemen en rijst
en stukjes wol. Zoo liep ze in den avond
het strand langs en stoeg het bosch pad in.
Daar kwam ze op een stille plaats bij een
waterplas; onder de ruischendo palmen
en bij het fluisterende riet woonde de
geest. De moeder wierp haar bloemen op
het Avater; strooide de rijst uit en legde
A'oorzichtig de lapjes wol neer op het gras
en smeekte: „Och Ina Judante, met bloe
men zal ik u versieren, rijst zal ik voor u
planten, uw koude zal ik wegueinen! en u
klecden met wol. laat mij mijn kindje
houden en laat het opgroeien in mijn ar
men?"
Niemand antwoordde op haar smeck-
stom, hoe bang en dringend die klonk; al
leen de boonjert ruischlen en het riet
ifliusfcorditV. Jtna, Judanbx nam het offer
niet aan. Diep bedroefd ging ze huis
waarts. Nog dienzelfden nacht kwam zacht
kens de dood en legde den vinger op het
wildkloppendo hartje en deed hot stil
staan. In do vroegte dolf do vader een
grafje en heeft zijn eenigste lieveling daar
heen gebracht. V/at waren de ouders be
droefd.
Na eenigen lijd kwram in bun dorp een
zerideling. Hij was er wel meer gewee-st
en kendo do menschen wel van wie ik ver
telde. Zeer bedroefd werd hij, toen hij ver
nam, dat hun kindje gestorven wai. Wat
schreide de arme moeder, toen ze hem.
vertelde, hoe nu hun dochtertje bij Ina
Judante was. die het krabde en beet.
De zeriJeling verhaalde hun nu, dat hun
Eindje niet bij Ina Judante was, maar bij
den Groolen Kinderviend.
Wie dat was? De zoon van den Koning
A'an hemel en aardo, die de kinderen zeer
lief had, in zijn armen nam en zegemie.
Wanneer een kind ziek is, dan bidden
de ouders tot Hem, dan A-raagt de Ko
ningszoon zijn Vader, den grooten Koning:
„Geef mij dat zieke kindje, opdat ik het
gezond make en den ouders wedergeve".
Meestal hoort de Koning zijn Zoon, dan
zijn do ouders Ilem zeer dankbaar; maar
soms schudt de groote Koning liet hoofd
en zegt: „Mijn Zoon, vraag mij niet om dat
kindje, maar breng het tot mij, het zou
zooveel kwaad wedervaren in zijn levèif'.
Dan neemt "de Koningszoon heel zacht liet
zieke kindje mee, naar het huis zijns Va
ders, waar hot blij en gelukkig is. maar de
bedroefde ouders worden zeer door Hem
getroost. En als gij Hem ook leert kennen
en liefhebben, dan komt gij ook eenmaal,
waar nu uw kindeke is en zult ge het
weerzien.1". Zoo sprak de zendeling en nog
voel meer. Laat ik u vertellen, dat deze
ouders den Heere Jezus liefkregen, en Hem
kenden, want door alle landen gaat de
trouwe Kindervriend.
Begrijpt ge nu hoe gelukkig gij zijt als
gij en uw ouders Hem kennen?
Nadat vervolgens weer een lied gezon
gen was. werd eenige oogenblikken ge
pauzeerd.
i (Slot volgt)
„Voordorp".
Door de ontslag-aanvrage van den heer
Boelimer als directeur van de Stichting
„Voordorp", is de Voordorp-kwestie, die
nu eindelijk definitief opgelost scheen to
zijn. weer plotseling voor het voetlicht ge
komen.
Trouwens de brand heeft nog volstrekt
niet uilgewocd. Naar wij alLhans van be
trouwbare zijne Arernamen, zal binnenkort
een brochure verschijnen, waarin deze
Aan het Zoeklicht.
Leiden 3 Augustus 1921. J
In een Vlaamsch boek, vond ik het vol
gende vors.
Ik ben zoo A-rij, het aan alle magistraten
en voorts aan allen die op welk gebied dan
ook leiding hebben te geven, met alle >-er-
sehuldigdo gevoelens van hoogachting, eer
biedig op te dragen:
Wees man!
Wees man en houdt u recht; buig nooit
[en buig A'oor niemand
dan voor de Waarheid, bruid der eeuwen,
[goest A-an God,
Zie! rond uw A'oeten krielt een kruipend
[slavenrot
Ontstijg dien modderpoel! Daar zijt go
[uzelf zijt Iemand,
zijt vrij,'zijt groot, zijt. reus; grijpt koen
[en onversaagd
den schild waar 't kwaad A'ergeefs zijn
[zwadderschieht opjaagt.
De Waarheid zij de rots waarop uw vrij-
[dom steune,
Wie op do Waarheid steunt, wordt, rotse
[met die rote,
Onwrikbaar, kalm, trotseert hij 't raad
loos strijdgelwte.
Des hoordort. gij 't gebriesch der helle
[rond u dreunen,
of 't heelal op uw hoofd verbrokkeld no-
[dorviel,
Wees man, en houdt u recht met onver
schrokken ziel.
OBSERVATOR.
zaak met alles wat daarmede, in verband
staat zal worden belicht. Het gevolg zou
kunnen zijn, dat na deze allicht ietwat
eenzijdige belichting, ook van andere zijclo
nog weer nieuw licht ontstoken wordt of
dat althans getracht zal worden dit te
doen.
Zoodat de kweslie, die nu eindelijk uit,
scheen te zijn, eigenlijk nog pas begint,
Omtrent de ontslag-aanvrage van den
hèer Boelimer vernemen wij nog hoe-
w'el niet van officieele zijde dat de
werkkring een, geheel andere is dan de
lieer B. zich had voorgesteld, waarom hij
er do voorkeur aangeeft, zich terug to
trekken.
Postcheque- en Girodienst.
Verkeerscijfers van het Postkantoor al
hier, met het ressort over de maand Juli
4921.
Gestort op postrekeningen m de maand
Juli 1.292.721.331, vorige m. ƒ883.828.63;
uitbetaald wegens cheques 1.487.887.03, f
v. m. 1.015892.151. Op de postrekeningen
van dit kantoor werd: bijgeschreven we
gens stortingen 1.124.002.451, vorige m.
927.708.374; idem wegens overschrijvin
gen ƒ1.331.198.95, v. m. ƒ1.917.210.111; afge-
schrevert wegens overschr. ƒ1.112.465.684,
v. m. ƒ1.354.130.83}; id. wegens cheques
1.386.438.181v. m. 1.236,014.331. Aantal
rekeninghouders op dit kantoor op uit.
Juli 808, vorige maand 787.
Op de gisteren te 's Hage gehouden
schietwedstrijden van do Burgerwachten uit
Zuid-Holland, waaraan 61 afdeelingen deel
namen, is do 5e prijs iu klasse B behaald
door de Lèidsob.o Burgerwacht.
Het lid T. W. Thorbecke behaalde de lo
extra prijs op do porsoneelo baan waaraan
niet. minder dan 305 personen deelnamen.
Do hoor J. H. v. Stavoren behaalde eon extra
vermelding als bohoorendo ondor de 20 beslo
schutters.
De heer A. J. A. Prazgo alhier slaagde
•te s-Gravenhage voor het examon Handels
wetenschappen M. O.
Voor het examen Handioekonon L. O.
is te 's-Gravonhage geslaagd de hoer M. F.
Sohreuder alhier.
FEUILLETON:
Eindelijk thuis,
[Alfred stond versteld, 'hij wist niet, hoe
I het had. Dit was oene Esther, die hij nog
?imer gezien haul en hij wist- niet, wat. hij
£gen moest.. Hij schuifelde mét do punten
m zijn schoenen en bekeek ze met. verlogen©
wondering. Eindelijk bracht hij etotie
nd uit:
|,lk wist niet, dat je zoo'n pijn in je mond
iel, voordat moeder het zei, anders zou ik
t deur wel dadelijk dicht godaan hebben,
D&ar ik had het toch moeten döon, pijn of
|l pijn."
■Jat. laatste wat zachter en nog strakker
f zijn laarzen turend. Het was iets nieuws
for Alfred, vrijwillig ongelijk te bekennen.
[Julia barstte uit:
„En het Avas heel dom en ondeugend van
Eij om met mijn ellebogen op de tafel te
lm en, toen je hot mij verboden had en het
)ijt me vrecselijk, dat ik je zoo'n verdriet
èb aangedaan."
t„Welnu," zeide Esther, „zullen we dan
pander vergeven en van nieuws af begin-
en? En, kinderen, ik wilde, dat go begroept,
al ik beproef Jezus weibeha gel ijk te zijn
I als ik daarin niet slaag, dan komt dat
oor mijn eigen slechte hart en niet omdat
het onmogelijk is wanneer men maar al zijn
krachten inspant, en ik wou zoo graag, dat
gij dienselfden Jezus loerdet kennen, nu gij
nog jong zijt en dat gij Hem vróegt u te
helpen."
Op dat eogenblik werden de kinderen door
hun moeder geroopon on Esther liet ze met
een kus gaan.
Men 'hoordo iels ritselen in hot naburige
vertrekje on Sadie, die niemand beneden
dacht kwam er uit te voorschijn met Arer-
dadht roode oogen, maar mot lachend gelaat
laat.; zij trad op 'haar zuster toe en zeide:
„Esther, ik ben housch bang, dat je lang
zamerhand een heilige wordt, en ik weet,
dat ik een zondig menschenkind ben; ik zie
nu, dat ik den bal missloeg, toen ik zei, dat
de ziekte van voerbijgaanden aard zou we
zen, ze schijnt chronisch te zijn."
Toen de bel voor den aAronddienst luidde,
etond Esther aan de voordeur en zag met
oen twijfelachtig gezicht naar de natte trot
toirs on de vuile straat.; 'haar ééne wang
was nog stijf. Wel 6choen zij groote behoefte
te hebben aan de rust en de hulp, die er in
Gods huis te vinden is maar
Julia's kleiue hand zocht do hare. „Wij
'hebben samen gepraat over wat je zei, dat
je zoo graag woudt. hebben, dat. we deden.
Alfred en ik praatten er s^rïcn 0A*er. En
wij willen het ook heel graag."
Esther drukte innig het kleine hanjde,
maar voor zij iets zoggen kon, A'crschoen
Dokter Douglas in de huisdeur, zijn rijtuigj0
stond al te wachten.
„Juffrouw Ried," zeido hij, terwijl hij
besluiteloos ep de trede bleef staan en zich
tot haar omwendde, „ik rijd vanavond naar
do kerk, omdat ik naderhand nog een visite
te makan heb. Hebt ge geen lust moe te rij
den? Het is zulk onpleizierig wandelweer,"
Esthers gelaat verholderde.
„Ik ben zoo blij," zeido zo, het. voorstel
met beide handen aangrijpend, „want ik
wenechte zoo vurig vanavond den dienst
bij to wonon en ik was bang, dat het on-
A'oorzicht.ig zou zijn methet oog op mijn
kiespijn."
Alfred en Julia zaten A'lak voor haar in
do lcerk en Esther sloeg beiden gade, ter
wijl zij voor hen bad met oon treurig hart.
Wat recht had zij te verwachten, dat haar
•smeekingen verhoord zouden worden, terwijl
'haiar leven togen haar gepleit had dien gan-
sohen dag? Maar het bloed van Christus
was almachtig en ep Zijn rechtvaardigheid
mocht zij zich beroepen en weder boeg zij
•het hoofd in A'ernieuwde smookingen.
„En voor zij roepen, zal ik antwoorden
on als zij nog spreken zal ik liooren."
Onder eon ademloozo stilte, terwijl do ge
meente met. bonzend har! wachtte, of een
A'an hen, die zij lief hadden, zou opstaan,
hoorde men Julia's zacht bevend, maar toch
wonderlijk klaar stemmetje:
„Bid Aroor mij!"
Alfred voelde oen wonderlijke beklem
ming in de keel en mon hoorde hem onrust
barend mot do laarzen schuifelen. Voor den
knaap mot zijn eenig6zins gesloten, stijf
hoofdig karakter was de strijd zoovoel groo-
ter dan voor het zachtaardige, kleine meisje;
maar eindelijk, daar etend ook hij, als oen
man op zijn voeten, en zijn woorden, of
schoon weinig in getal, waren van. niet min
der beötekeiiis, don die welke dion avond
uit andoror mond gehoord werden, want
hij sprak ze uit met duidelijke stem, waarin
zich een vast besluit A-erried:
„Voor mij ook!"
HOOFDSTUK XXVII.
Onder drukke bozigheden ging do tijd snol
A'oor bij.
Eind December kwam or oon eind aan de
gac<gende dagelijkscho bidstonden of laat
me liever zeggen, er kwam een eind aan in
de corete week van het nieuwe jaar, die de
kerk vierde ate con soort jubileum weck, om
de heerlijke dingen te gedenken, die onder
hen geschied waren.
Hot. nieuwe jaar begon vroolijk A'oor Es
ther, A'ool dingen waren gansch anders
dan vroeger.
Do kleine Julia mot haar eerlijk on op-
reoht karakter spande al haar krachten in
om ook in het dagclijksch loven blijk te go-
ven van do groote verandering, die met
haar hadden plaats gegrepen en broertje was
een ferm A'ent.je, en had een veel te besliste
natuur om iels 'ten hah'e 1e doen, on zoo-
doondo govoelde Esther zich zeker van haar.
broertje on zusje.
Bovendien was er tusschen haar moedor
en baar zoh'o oen geheel andere A'erhouding
ontstaan; elk van haar had ontdekt., dat zij
beiden dezelfde plaats van bestemming had
den en dat. er onderweg heerlijko plokjes
waren om uit, te rusten.
Wat Esther betreft, zij vorderde langzaam
maar zeker. Kleine kruisen, die zij A'ostbe-
raden opnam, begonnen langzamerhand
haar schouders al minder te drukken, ja,
oenige A'an hen bloken in plaats Aran een
kruis oen genot te zijn.
Er vielen veel zonnestralen op haar pad,
maar nog steeds drukte haar een zwaar, blij
vend verdriet.
Sadio wandelde met een lichtzinnig, vroo
lijk hartje gestadig bergafwaarts. Indien or
al soms des nachts oen ernstige gedachte bii
haar oprees, verdween die met. het krieken
Aran don dageraad en mot. iedore dag besefte
Esther het duidelijker, dat do vijand veel
onkruid gezaaid had, toen zij haar tijd vot-
sliep. ,i
(Wordt vervolgd), i
r r *S
