Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
r IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
W WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL t IZM
PER WEEK10.19
PRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
2de JAARGANG. - WOENSDAG 29 JUNI 1921 - No. 380
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
TER GEWONE REGEL I <L22 HM
DES ZATERDAGS !O90
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIKR
KLEINE ADVERTENTIES m hoogvttaa
80 voorden 50 rent: Znterdnga 76 eeaV.
'i Lij vooruitbetaling -s
Staat en Kerk.
^Vij mogen liet thans zooveel goruclit-
inakonde processievoorstel niet op zichzelf
(beschouwen.
Het is toch slechts een onderdeel
yan een ander en vccU meer belangrijk
vraagstuk, waaraan wij, om een goed en
rechtvaardig oordeel te kunnen vellen, in
ide allereerste plaats'aandacht hebben te
schenken.
Do vraag waarom het hier eigenlijk
gaat, is niet of het al of niet geoorloofd zal
fcijn kerkelijke plechtigheden, openbare
godsdienstoefeningen ook buiten gehouwen
en openbare plaatsen te' houden, maai'
veeleer welke houding de Staat ten op
zichte van de Kerken heeft in te nemen.
Dat is de vraag waarom het hier eigen
lijk gaat, en met de beantwoording waar
van hee,l het vraagstuk wordt beslist.
En nu heeft wat dit aanbelangt de Anti
revolutionaire partij nooit een onzeker ge
luid laten hooren.
Kort en krachtig heet het in Ons Pro
gram dat liet den slaat niet toekomt
jzich met de inwendige aan gelegenheden
ider kerkgenootschappen m te laten.
Staat en Kerk hebben volgens antire
volutionaire opvatting beide een cigen-
itaak en een eigen terrein, waarop zij zich
hebben te bewegen.
Contact tusschen do Kerken en de. Hooge
Overheid is voor een goeden gang' van
zaken niet alleen gewensclit maar zelfs
noodzakelijk, maar evenmin als het aan
■de Kerk toekomt zich te ste.llen op cle
plaats van de Overheid, evenmin kauwor
den geduld dat de Kerken wat hare in
wendige aangelegenheden betreft, niet
volkomen,onafhankelijk zouden zijn van
elko Staatsinmenging.
Niet alltijd lieeft deze opvatting be
staan.
Tot aan liet einde van de 18e ee.uw werd
de Geref. Kerk in vele opzichten, be-
'schouwd als een Staatskerk, waaraan al
lerlei voordellen AMa'ren verbonden len
werd dit door die Kerk ook zelve niet als
öets verkeerd gevoeld.
Historisch is dit zeer goed verklaarbaar.
Do strijd om 'de godsdienstvrijheid werd
niet alleen met geestelijke, maar ook en
vaak zelfs in de eerste plaats niet wereld
lijke wapenen gevoerd.
En dat kon menigmaal niet. anders.
Aangevallen van alle zijden, moest wel
de huflp van het zwaard worden aanvaard
maar het gevolg was dat de juiste grenzen
al te veel uit het oog werden verloren.
De Staat /meende de Kerk aan zich on
dergeschikt te mogen maken en inplaats
dat het gevaarlijke hiervan door de Kerk
werd ingezien, werd dit standpunt tot op
zekere hoogte althans als juist erkend.
De Oud-Testament ische opvatting
werkte nog na, en de verhouding tusschen
Kerk en Staat onder hot theocratisch ge
regeerde Israël, bleef bij de bepaling van
de wederzijdse lie verhouding niet zonder
invloed.
Vandaar dat to Geneve, in het Calvinis
tische tijdperk als de plicht der Overheid
werd erkend „ketters met, den zwaarde te
slaan".
Vandaar ook, dat in artikel 36 van de
NedeiTandschë Geloofsbelijdenis van de
Overheid gezegd wordt dat 'het'haar ambt
is.niet alleen acht te nemen en te waken
over de politie, maar ook de hand' te hou
den aan den heiligen kerke dienst o m t e
weren en uit te roeien alle
af g oder ij en valse he n
3"Ö d s d i e n s t om het r ij k van
i e li A n t i-c li r i s t t n g r o n d e
4 e w o r- p e n en het koningkrijk van
dezus Christus te .beA'orderen enz.
Van kerkelijke. Gereformeerde zijde is
hiertegen, gelijk men weet, verzet gere
zen met het gevolg dat op een der Syno
des der Geref. Kerken bestolen werd de
hoven gespatieerde zinsnede ie, schrappen.
Trouwens aan handhaving en uitvoering
van wat hier beleden werd is eigenlijk
inooit gedacht. Hot is ook nooit in ernst
van de Overheid gevraagd en a 1 s liet ge
vraagd was, zou de Overheid deze taak
als onuitvoerbaar hebben moeten afwijzen
Wel is in do eerste jaren van de Refor
matie door de Overheid met een zekere
strengheid legen de andersdenkenden
tegen Roomschen en Remonstranten zoo
wel als tegen trouwe Gereformeerden op
getreden, en werden hunne openbare gods
dienst oefeningen verboden, maar betrek
kelijk spoedig is de Overheid van dezen
verkeerden en gevaarlijken weg terugge
komen, en lieeft zij ingezien dat het niet
haar -taak is, zich met de inwendige aan
gelegenheden Aran de Kerken te bemoeien.
Er wordt in deze, prolestdagen meorma'cn
wiet zonder ophef naar artikel 36 verwe
zen waarvan het dan heet dal men dit van
'harle onderschrijft.
En toch houden wij ons overtuigd, dat
■wanneer een Overheid opstond die zich tot
laak stelde dit artikel uit, to voeren, dege
nen die thans zoo krachtig op handhaving
aandringen, in de voorste gelederen zou
den staan om daartegen protest aan te. I oa
ken en.
Of zou mon waarlijk wenschen dat de
Overheid te vuur en te zwaard te velde
trok tegen aillen valse/hen godsdienst; de
Overheid alle Kerken die niet in waarheid
vasthouden aan hel Woord Gods ging we
ren en uitroeien, en een zuivering ging
ondernomen van die Kerken die. nog wel
een sehopne belijdenis hebben, maar die in
liunne openbare godsdienytoefeiimgen toe-
lalen, predikanten, die de belijdenis van
den Christus loochenen?
Immers neen. In do eerste plaats omdat
de Overheid liie.r voor een taak gesteld
(wordt, die zij niet kan uitvoeren en ook
omdat- daardoor aan de Kerken al een zeer
slechten dienst zou worden bewezen.
Do verwarring die wc nu op kcr-
kdli.jk gebied waarnemen is nog slechts
kinderspel, bij wal wij dan zouden zien.
Hel bovengeschetste standpunt en liet
is goed daaraan volle aandacht te schen
ken is bovendien vooral in onze dagen
zeer gevaarlijk voor de rust en den bloe,i
der kerken.
Waanneer wij toch op den voorgrond
«stellen dat do Overheid het recht
heeft, zich met de zaken der Kerke,n in te
laten, dan moet liet ons niet al «te zeer
ver wondere?! indien daarvan op een voor
do Kerken zeer pijnlijke wijze mis
bruik wordt gemaakt.
Dat i s geschied in de dagen van de
Fransche re.vdlutie, toen niet. alleen ver
boden werd dat iemand met ©enig orde
kleed of ambtelijk gewaad in het open
baar -verscheen, maar toen ook met één
pennestreek alle geldelijke, rechten aan de
Gereformeerde Kerken werden, ontnomen.
Dat is geschied in de vorige eeuw, toen
zij, die niets anders wenscliten dan God
naar Zijn Woord te, dienen, op bloedige
wijze worden vervolgd en als staatsge
vaarlijk uit elkaar gejaagd.
Dat is geschied bij de vaststelling van
onze huidige Grondwet, die Aroor de Ker
ken zeer vernederende en exceptioneel©
bepalingen beval en waarin de - voorstel
ling wordt gehuldigd alsof de Kerken in
't- bijzonder gevaarlijk zijn voor de rust
van den Slaat.
Dat is geschied -om Uians niet meer
(e noemen in Handen waar de revolutie
zegevierde en waar do Kerken aan allerlei
■hare vrijheid beperkende bepalingen wer
den onderworpen.
Wat wij weiischen en wat wij fn liet be
lang der Kerken moeten- wensclien is dan
ook niet dat de Overheid zich op het ter
rein der Kerken zal bewegen, maar juist
omgekeerd dat. aan de Kerken de meest
volledige vrijheid zal worden geschonken.
En wanne.er wij dan ook legen de voor
gestelde Grondwetsherziening bezwaren
hebben dan is dat niet omdat daarin de
opheffing van het processie-verbod is be
grepen, maar wel omdat de herziening niet
op een breedere leest is geschoeid.
Wij komen hierop nog nader terug.
STADSNIEUWS.
„Voordorp" cn Ds. Kramer.
Bij velen' die dit opschrift lezen worden nu
wakker gevoelens van sympathie of ook van an
tipathie. Do kwestie, waaraan deze woorden her-s
in neringen oproepen, heeft langen tijd als een
sombere wolk neergehangen over de diaconale
vergaderingen der Ned. Herv. Kerk. Ten slotte
is de béslissiug gevallen. De directeur verkreeg
zijn ontslag eu vrijwillig besloten met- hem heen
te gaan,- Regenten en personeel.
Het staat niet aan ons in deze kwestie een oor
dcel te vollen. Evenmin voelen we ons geroepen
een woord van afkeuring to spreken of adhaesio
te betuigen aan een van beide partijen.
Maar hu we er iels van willen vertollen hoe
gisteravond van alle kanten de buitenverplecgdon
en oudvorplcegden van Voordorp, op initiatief
van een hunner, samen lcwamon om hun directeur
een laatst faarwei tee to roepen, nu zouden we
sommigen, willen verzoeken van hun antipathieke
gevoelens afstand te doen en eenoogehbïik hier
bij te willen stilstaan. En dan zouden wo willen,
vragen of in dit afscheid niet schuilt oen groot
stuk tragiek.
Of, nu voor hen die Voordorp verlieten en reeds
oen plaats vonden in de buitenwereld, alle banden
gebroken worden met hun grbote „thuis", of er
nu ook in het innerlijko hart der stichting niets
iets breekt voor' goed.
Omdat or niemand blijft en dus ook niets meor
trekt. Omdat er nu niemand meor „thuis" is dio
hen kont, geen oude vertrouwde om het hart nog
eens aan uit te storten. ■'■■.v;-":b'
Wanneer 10 Juli a.s. directeur en zij die vele
jaren lii-er hebben gearbeid, zullen zijn heenga?
gaan, dan wordt Voordorp vroor tenw™'
tot op de grenzon van hot stuk grond waar het
gebouw staat, en is het niet moer liet vowiuu.p
dat ver uit zijn mijlpalen had in de liarton der
vele oud-vorplcegden.
Om nu uiting te geven aan wat in hun hart
loefde kwamen velen bijecu; ook de moesten dor
thans Oud-Regenten waren aanwezig.
Voor het huis van.den directeur werd allereerst
do groep gephotographeerd, waarna, allen zich
naar een der lokalen begaven waar het eigenlijke
afscheid zou plaats hebben.
Toen omstreeks half acht Ds. Kramer cn zijn
cchtgoftoote binnengekomen'waren, nam een der
oudste verpleegden de lieer J. Smit onderwijzer
te Hazerswoude, namens allen het woord voor het
volgende:
Reeds bijna dertien jaar hooren Voordorp en
Ds. Kramer bij elkaar. Dit is nu echter andera
geworden. Men zal voortaan liior voorbij komen
zondor aan Ds. Kramer te donken. Bij ons zal dit
echter audors zijn, in ons hart zullen beide namen
nauw verbonden blijven.
Wel resten nog een veertien daag, maar drukte
en zorg konden wel eens de gelegenheid bone
men om te zeggen wat we op 't hart hadden. We
wilden dan nu van u afscheid nemen.
Steeds hebt ge ons voortgeholpen, ons tot. men
schen gemaakt in de maatschappij; ons gebracht
in een beter milieu. Hiervoor zoggen wo- u har-:
tclijk dank, Ds!
Vooral spijt ons dit. afscheid, nu we de om
standigheden weten. Deze avond getuigt dat niet
allen hot eens zijn met lien die u noodzaakten
heen te gaan. God uit den hoogen hemel zij u
nabij.
Wo hebben voor u gekocht een bureaustoel.
Eenvoudig.— zooals do gevers eenvoudig zijn.
Wij wilden dit graag als een herinnering van
ons, die u gaarne bij ons hielden.
Eveneens sprak tie heer Fuchs namens de oud-
verpleogden.
Ge deed zooveel vóór ons. Ge voedde ona op
lot betere menschen en. daar moeten we u har-:
telijlc voor danken. Walmeer we u onaangenaam
waren, wil het ons vergeven.
Ook Mevr. danken we van heeler harte voor
de liefde cn toewijding.
Wat de menschen ook mogen zeggen, wij zul
len steeds in liefde en .dankbaarheid aan u den
ken.
Hierop nam het woord de heer J. P. Mulder.
Allereerst richtte spr. een woord tot de jon
gens eu meisjes.
Gij blijft, terwijl directeur, dames en oud-ra»
genten allen heengaan. Gij liebt van hen veel
goeden raad ontvangen op uw levensweg. Ver
goot niot wat ge hier geloerd hebt, vooral om
gelukkig te ziju voor 't toekomende loven. Ver
geet niet uw kuieën te buigen voor Jezus Chris-;
tus, en bij Hem hulp te zoeken- indien wellicht
slechte vrienden u zouden willen verleiden. Zoekt
uw kracht dan in gebed, maar werkt tevens. Zoo
zult ge uw oud-directeur het meeste genoegen
doen,want uw geluk is zijn geluk.
Vervolgens tot do dames:
Vrijwillig gaat ge hoen. omdat hot met Voor
dorp niet den weg-- «pgao-t dien wi j willen. We
zijii u dankbaar voor wat ge aan liefde cn ken
nis; aaia Voordorp hebt overgedragen. Moogt ge
nog eens den wasdom zien van wat ge hier
slechts hebt kunnen planten cn natmaken. Het
afscheid zal u zwaar vallen.
Laten we liior ook gedenken zuster Rieke, die
ons door den dood werd ontnomen.
En gij Ds. Kramer; do regenten kunnen uw
wérk niet genoeg roemen. Wat go in zoo ruime
mate van uw Schepper hebt ontvangen, deeldet
ge mede, bijgestaan door uw vrouw.
Ook bij de regeering slaat uw werk goed aan
geschreven. Gij bewerkte dat er was: eerbied
voor het gezag, maar toch liefde. Allen dragen
u achting too.
Tenslotte hebt ge uw hulp gezocht bij Hem,
dio uw kracht was. Zelf hebt ge vaak gezegd
dat 'ons lot niet berust bij feilbare menschen,
maar in Gods hand. God was uw steun eu 6torkte
cn "ook nu is het:
Hij zal wel wegen vindon, waar
langs uw voet kan gaan.
Namens de dames sprak Mej. de Heer:
Er is blijdschap en weemoed. Blijdschap dat
deze avond zoo gunstig afsteekt bij den 6omberen
tijd achter ons; weemoed dat go van ona heen
gaat.
We zien hot noode omdat bij u was een vader
lijk hart. De grondgedachte uwer opvoeding was:
indien hot eens mijn eigen kind was.
Wi j wensclien u daarom een woord van har-
tolijken dank te-brengen en we zijn blij dat we
dit lrunnon.
Weemoed is er ook dat wo van onze kinderen
afscheid moeten nemen. Dat valt zwaar.
Blijft steeds gehoorzaam kinderen. Zie boven
aardeck geluk uit naar wat hooger is.
Wij gaan weg, maar we nemen u mee in ona
hart.
Spreekster 'verzocht alle kinderen te zingen
Ps. 25: 6 „W.ie heeft lust don Heer te vreezen."
Diep ontroerd nam Ds. Kramer hierop zeil hot
woord
Beste kinderen.
Toen mij vandaag door allerlei kleinigheden,
door do - overkomst van verschillende kinderen,
cn nóg eindelijk door -een onvoorzichtig briefje
van een der jongens, dio van avond graag had
willen lcomen, doch door ziekte verhinderd was.
duidelijk werd, wat van avond ging gebeuren,
heb ik cezocht naar een rustig oogehbïik, om op
te schrijven wat ilc jelui thans ga zeggen.
't Zal althans jullie duidelijk zijn, wat hel voor
ons zeggen wil om Voord-orp te verlaten, en ook
zullon jullie dan begrijpen, dat het niet gemak
kelijk is nog wat to zeggen. Het gevaar toch dat
mijn gevoel de overhand zoude krijgen, wettigt
thans het gebruik van een stukjo-papier. Hoe
wel het nooit mijn gewoonte was om van een
stukje papier iots tot jullie te zeggen, wijst d'it
papier (hans den vasten weg aan mijn spreken,
en zeg ilc niet moer,_ en op geen andere wijze, dan
hetgeen ik nog zeggen wil.
De Korkoraad van Leiden heeft beslot en mij
op de moest eervolle wijze van mijn functie ais
Directeur van Voordorp to ontheffen. Op 1G Juli
a.s. treedt, volgens besluit der Diaconie pen an
dere Directeur op.
Omtrent do motieven die den Kerkerend aan
leiding hebben "gegeven om mij ontslag lo geven
zal ik .-'.vijgen. Ook zal ik niet ingaan op de ge-
iruclilon dio zich Moronitrent hebben verspreid,
en -die ook jullie wel ter oore zullen gekomen
zijn.
Een vreesolijk moeielijko tijd ligt achter ons,
■en dat wij onder dit. alles het hoofd hebben kun-
neii ophouden, danken wij naast God aan ons
Bestuur in do eerste plaats. Ons Bestuur, heeren
Regenten die ons werk kennen, hebben als één
man naast ons gestaan. De handdruk die wij
meermalen ontvingende woorden van bemoedi
ging cn waardeering telkens door hen geuit; niet
het minst het leedwezen om ons vertrek; hun
medeleven cn mede-voelen Lobben ons gesterkt,
en ondanks alles staande gehouden. Een woord
van warmen dank vinde hier oen plaats.
Wat in al die moeielijko dagen ons Personeel
voor ons is geweest, valt niet gemakkelijk uit te
drukken. De Juffrouwen, die gedurende 8—12
jaren met ons hier samenwerkten, en mot wie
wij hier samen-groeiden in dat heerlijk werk»
hebben, omdat wij samen waren gegroeid in dit
werk. ons leed als haar eigen leed doorvoeld.
Ons blijven, was baar blijven, ons vertrek zal
nu ook zija haar vertrek. Reeds ging een drietal
het vorige jaar heen, straks verlaten ook do an
deren dit wei'k. Het bèsluit tot óns" ontslag, heb
ben zij gezien als een besluit ook tot haar aller
ontslag.
Niettegenstaande onderling verschil, dat ook
meermalen tot uiting kwam en dat tot uiting
moest komen, tenzij men een marionettenspel ver
langt, getuigt dit van een diepere eenheid, van
een band die gelukkig ook tusschen Personeel cn
Directie ia gelegd. Wij hebben ons nimmer hoofs
dolijk gevoeld in dienst van anderen, wij hebben
deel uitgemaakt van het Groote Voordorps-ge»
zin, daarin verrichtende ieder zijn werk. Onder
alles is gebleven die saomkoorigkeid, die in een
werk als liet onze, niet kan worden gemist.
Niet anders dan wij, neemt ook gij met. een
hai.fc vol weemoed afscheid yan dezen arbeid, dien
gij niet uwe talenten zoo vele jaren hebt gediend.
Voor uwe gebreken, uwe tekortkomingen zijt gij
niet blind, evenmin als wij daarvoor blind waren.
Van harte zeg ik u dank voor alles wat gij voor
Voordorp en zijne kinderen hebt gedaan, voor
alles wat gij ook voor ons zijt geweest. Geve God
u spoedig een arbeidsveld terug, waarin gij nieu
we levensidealen vindt, en waarin gij waardoering
vindt ook van degenen die tot dien arbeid roepen.
Dat gij, onze kinderen, voor zoover u dat door
,de afstanden mogelijk was, u hier hebt vereenigd
dezen avond, om elkander op Voordorps bodem
nog-ééns te ontmoeten, «temt. ons tot groote dank
baarheid. Dat misschien oen enkeling is wegge
bleven om andere oorzaak kan onsTecd doen, doch
verontrust ons niet. Naar ons beste weten heb
ben wij getracht u allen op te voeden tot burgers
in de maatschappij, ook 'tot volgelingen van dien
Heiland, clie steeds Zijn armen uitstrekt naar wat
vel'loren dreigt te gaan. Wij hebben getracht,
altijd getracht, ons hart te Jeggen in 'ons werk.
Nooit echter zoo, dat wij door misplaatste wêc-
kelijkkcid hebben trachten goed te noemen, wat
wij als kwaad-zagen. Een enkeling heeft, zich hier
door - misschien thans van ons afgewend, daar»
tegenover slaan meerderen, die dankbaar erken
nen, dat het gaan naar de hoogte vaak voert
langs wegen, van donkere diepten.
Hoe heerlijk is het voor ons op dezen dag,
van u, onze kinderen, die wij hebben opgevoed,
zooveel blijk van aanhankelijkheid, en ook van
dankbaarheid te mogen ontvangen. Dit is ten
slotte het allermeeste, en allerbeste, wat ons
gègóven kan worden, uw dank, en uw trouw. Eu
te 'midden van zooveel dat ons heeft teleur ge
stold, is ons deze avond als een oase in de schroe
iende zandwoestijn.
Ö- wij erkennen het tegenover God, ook tegen
óver jullie, dat ons werk onvolmaakt is geweest,
dat er tallooze gebreken aan hebben gekleefd,
dat, wij meer nog voor jullie hadden kunnen zijn,
toch, "niettegenstaande dat alles, wij hebben
ons gegeven aan ons werk met ouzo zonden,
met onze gebreken maar ook met heel de lief
de Van ons hart.
Eii dat ons werk niet tovorgeefsch is geweest
daarvan zijn jullie de getuigen, de levende en
sprekende getuigen, en stomt het lot dank, dot
God tot dat werk, onze zwakke Machten wilde
gebruiken.
Met weemoed godenken wij degenen, die de
dood van ons nammet diepe smart, degenen
cn gelukkig weinig in getal die weer afdwaal-;
den van het goede pad, God brenge hen nog eens
terecht. Maar met blijde dankbaarheid ziuu wij
op da velen dio gedurende i2è jaar hier hun op
voeding ontvingen, en die reeds hunne bestem
ming bereikten, of daarheen op weg zijn.
Beste.kindeven, wij danken jullie hartelijk voor
je trouw, voor je liefde, voor hetgeen jullie ons
dezen avond hebt bereid.
Onze woning moeten wij straks ontruimen, blij-
ve in jullie harten een woning ons opgericht.
En eindelijk: De Hoore zegeno en behoede u,
De Hceré doe Zijn vriendelijk aangezicht over
u lichten, en zij u genadig. De Heere verheffe
Zijn aangezicht over u, on geve u vrede. Amen.
Do heer J. Smit bedankte hierna allen cn ver
zocht te zingen: Dat 'slleeren zegen op u daal.
Nog bood hij Ds. Kramer een brief aan waarin
do gevoelens van Voordorp vertolkt zijn bij dit
afscheid. Mocht Ds. in een rustig oogenblik aan
Voordorp, terugdenken, clan zou hij steeds een
brief kunnen opzoekeu waarin geschreven staat
van de hom toegedragen liefde.
Hierop begaven de buiten-verpleegden zich aan
den maaltijd oui verder nog intiem samen to zijn.
Ziekenzorg.
Verschenen Is liet verslag van de Ge.ref.
Vereen, voor ziekenverzorging alhü'ejr^
van 1 Juni 1D20 lot 1 Juni 1021.
De Vereeniging mag niet dankbaarheid
op het algcluopen jaar terugzien. Wel
scheen liet soms dat do middelen onloe-
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 29 Juni '~t.
Als liet waar is, dat buurman.a iced
troost, dan heb ik voor'de'zuchtende en
mopperende Leidsche iyelastingbol eters
een goe.de lijding.
Naar aanleiding van wat ik do vorige
week over de belastingdruk opmerkte»,
schrijft mij een abonné uit Utrecht, dat
hij daar een belastingbiljet zag waaruit'
bleek dat van een inkomen Aan ƒ5950
aan stedelijke bejasling betaa'ld Avordt'
751.
Van zulk een inkomen wordt hier ge-»
vraagcl (zonder kinderen) ƒ190.20, wat op
zichzelf al een belangrijk bedrag u's, maar
dat bij wat in Utrecht betaald wordt, toch
nog in het niét verzinkt.
Waar, zoo vraagt m'u Utrechts olie cor
respondent. moet het met zulk een 'belas
tingdruk toch heen. Wal Uiijt'l. er op die
wijze over A'óor de zaken van Kerk en
Zending en andere Christelijke doeleinden?
Om de waarheid te zeggen: ik Aveet 'het
óók niet.
Maar dat liet vastloopt op de.ze wijze
en dat het nöodig is dal inien overal krach
tig gaat bezuinigen, dat is dunkt, me ook
zonder zoeklicht wel te zien.
En ik vindt het jammer dal zij die dit
in de 'eerste plaats behoorden'te zien de
oogen stijf dijeht schijnen te knijpen, of als
de struisen hun hoofd iiï het zand steken.
OBSERVATOR.
reikend zouden zijn, maar op verrassende
wijze werd telkens in de behoeften A'oor-
zien.
Bca 35-tal patiënten werd voor korte-»
ren of langere.n tijd van Aersterkende
middelen voorzien. Gemiddeld werden 15
5 16 patiënten voortdurend om de 14 da
gen bezocht.
Met dankbaarheid wordt gewaagd vaii
een bezending fruil en van een groote gift
van een oud-patiënte.
Gememoreerd wordt voorts het over
lijden van mevr. LeyliRodenburg, een
der oprichtsters van „Ziekenzorg" en na
haar aftreden ee.ve-voorzilstcr der Ver
eenig in g.
Do opengevallen jWaats door vertrek
van Mevr. Appelo, werd ingenomen door
Mevr. Vros.
De ontvangsten der Vereen, bedroegen
ƒ1191.561, waaronder aan Araste bijdragen
ƒ292.50, giften 133.fj3l, i flsorkooflloctd
115.27. Uitgeven werd o.a. voor me.l-k:
515.48}, eieren ƒ371.85}, vorplecgkosten
90.—.
Gaarne bevelen wij deze nuttige vereeni-*
ging in aller belangstelling aan. Secre
taresse is: Mevr. A. Bootde Graaf.
Wij vestigen do aandacht van be
langhebbenden op een in dit nummer,
voorkomende advertentie van de Leidsche
Spaarbank, waaruit blijkt dat met ingang
van 1 Juli de zittingsuren worden gewij
zigd en dat vanaf dien datum ook voor
bedragen boven 3000, drie procent ver
goed wordt.
Op verzoek Aan den Officier van Jus
titie te Den,Haag is aangehouden M. W.
M.. die drie maanden tuchtschool moest
ondergaan inzake bcleediging van de po
litic.
Op verzoek van de Ne.derl. Bank ia
door de politie een valseho zilverbon van
2.50 in beslag genomen.
Hedenmorgen half zes kwam een mo
torrijwiel, bestuurd door den hoer P. M.
van S. in botsing' met een rijwiel, bereden
door B. N., oud 16 jaar. Het .achterwiel
van de fiets werd vernield, terwijl de
■lantaarn van den motor het eng moest
ontgelden. Beide bewe.oen geen schuld te
-bobben. Door gebrek aan ooggetuigen op
dit vroege uur, kon de politie -bier niot
A-crder op ingaan.
Op de Heerenstraat is een zekere D. B.
door J. S. gisterenavond met een boksbeu
gel bewerkt.
Door mej. F. v. S. is bij de politie!
aangifte gedaan dat zo, door haar zuster,
mej. J. V. 'S. is mishandeld.
Gister meldde zich eer» vertwijfeld
vader bij de politie. Of er geen ongelukken
gebeurd waren, want zijn dochter was weg
al uren weg, en ze was nog maar 19 jaar.
Ze moest ©ven de deur udt, eA'en maar:
„iemand" spreken... Ilaar kopje thetf
stond er nog, ach onaangeroerdEn ook
liet eten stond onaangeroerd..., wie kon
•er nu ellen! Het was half vijf dat Miep weg
moest, en nu werd het al acht uur.
Ook had die „iemand" getelephoneerd in
Nijmegen te zijn.
Om half negen kwam Miep terecht...
De kwestie zat 'm in -de telephoon
„Miep gaat met mee", was verstaan alsj
„ik zit in Nijmegen".
De spanning loste zich bij d© moeder
op i^i vreugde, bij den vader in woede.
Alles psychologisch begrijpelijk...
De politie kon weer rustig den nachS
tegemoet zien.
Ia de Stedelijke Werkinrichting zijn op*
genomen in tie week van 19—25 Juni 177 ról*
wassen personen en 31 kindoren; lotaaj 208. j
