Dagblad voor Leiden en Omstreken.
2de JAARGANG. - DINSDAG 23 JUNI 1921 - Ne. 379
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ABONNEMENTSPRIJS
I. IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PEK KWARTAAL 12.50
PEK WEEK10.»
PRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.00
Ten voorbeeld.
Onder L i s s e vinden de lezers een.
(kleine mededeeling waarop wij hier even
<dö aandacht willen vestigen.
Het gasbedrijf aldaar heeft een nieuwen
^directeur gekregen.
En terwijl -voorheen Zondagsarbeid regel
[was, zijn nu de werkzaamheden aldus ge
regeld, dat des Zondags nie.t meer gewerkt
behoeft te worden.
Een bewijs dat ook zonder wijziging van
fwetten en verordeningen nog wel een en
ander gedaan kan worden tot vermeerde
ring van de Zondagsrust en de heiliging van
Hen Dag des Heeren,
"Waar een wil dys wordt ook in vele ge
tallen een weg gevonden.
Aan den Directeur van het Lisser gas
bedrijf brengen wij gaarne een woord van
warme hulde.
En tevens doen wij een beroep op ge
meentebesturen en leaders van bedrijven om
-iwaar mogelijk dit voorbeeld te volgen en
eoo tot heiliging van den rustdag mede te
iwerken.
V Een baken in zee.
Onze lezers zullen zich mede uit de
brieven van een destijds ia Amerika ver
toevend aboixuc herinneren, hoe het
•verig r te Chicago de „American
D a i 1 :y Standard" werd opgericht,
een blad van positief Christelijke richting,
dat als uitgesproken bedoeling had den
ebrij'd aan te binden tegen de vuile sen
satie-pers, ddo in "de Ver. Staten, gelijk be-
.kend-, den toon aangeeft en een blad' in het
gezin te brengen, dat men zijn kind ook
.ik au laten lezen zonder vrees voor zedelijk
bederf."
Het initiatief voor de. oprichting van dat
blad was uitgegaan van een Gereformeerd
predikant, Ds. J. Glover Monsma.," die iu
Chicago stond, doch, overtuigd vgax zijn
(roeping, in dezen, zijn .ambt had neergelegd.
De ervaring tijdens zijn studie opgedaan
als medewerker aan een krant iu Grand
Rapids, had hem overtuigd van het ontzag
lijk belang van de dagbladpers als middel
ttar beïnvloeding van den geest des volks,
van hoog .tot laag, en had hem ook alge-
heele vrijmoedigheid gegeven om zijn regel-
Eiatigen ambts arbeid te verlaten, om d-age-
-iijks, in plaats van eenmaal in de week,
niet honderden, maar duizenden, ja tien- en
honderdduizenden te kunnen brengen onder
ide beademing van 'het Evangelie. Zijn echt-
Calviixistische gedachte was heel heb leven
■door middel van de dagbladpers voor Ko
oning Jezus op to eischen.
Dezo poging is evenwel mislukt.
Ha een bestaan, van nog geen drie maan
den moest onze Amerika-arische Standaaid
worden opgeheven.
Ds. Monsnxa., zoo lezen wij in de R o t-
t e r d. die wellicht met een te groot
idealisme deze zaak heeft aangevat, ma-ar
die niettemin onze igroote bewondering en
sympathie verdient om den geloofsmoed,
iwaaa'.uit hij de energie en het volhardings
vermogen heeft geput om alle tegenwer
king te bekampen, die liem ten slotte de
ontzettende teleurstelling Ixraoht van zijn
arbeid te moeten opgeven, heeft over het
gehede verloop van zaken een hoekje uit-
gegeven onder de titel„"Why the „Ameri
can Daily Standard" failed, and how at is
going to win'
Uit .onze kennisname van den inhoud van
dat werkje doen we de wetensoliap op, dat
Ide ga-oat© massa der Amerikaansche Chris
tenen het belang vaai een Christelijke dag-
bladpers axiet vermag in te' zien. Zelfs vele
Gereformeerden haalden do sohoud'ers op
over een „Christelijk dagblad", dat ze als
een dwaasheid beschouwden.
De kerkbladen 'steunden Ds. Monsma
axiet, werkten hom in vele gevallen zelfs
tegen. De Federatie van Christelijke (Pro-
tea ta.ntsche) kerken in Chicago nam van den
beginne aan een afwijzende houding aan.
Hiettemin' zetten Ds. Monsma en de
zijnen, overtuigd van hun roeping, him ar
beid door en met behulp van een Hein
kuddeke meer prioeipieelen in don lande,
hoofdzakelijk Ge-reformeerden van Holland-
sche afkomst, zetten zij de zaak op poot-en
en begonnen de uitgave, in de verwachting,
dat wanneer de twijfelaars eenmaal het
blad zouden zien, ze wel zouden bijdraaien.
Toen kwam er echter, behalve de algemeene
financieel© malaise, bij dat de Roomsche
kerk in Chicago een anathema over de Pro-
testanlsche kraait uitsprak, en bewerkte,
dat de voornaamste zakenlui het blad op
zettelijk advertentiën weigerde, terwijl ook
de kranten ver koopers een actie tegen het
Christelijke blad op touw zetten en weiger
den het. op straat, te verkoopen. Allerlei po
gingen werden aangewend om aan deze ge
organiseerde .tegenwerking te ontkomen,
maar tevergeefs. Nieuwe campagnes om
abonnees te werven werden opgezet. Dag
en nacht werd door Ds. Monsma en zijn
staf gewerkt, om de krant er bovenop ié
helpen, doch alles was tevergeefs en bij
gebrek aan fondsen moest de Haait ten
slotte stopgezet worden. Dit was des te
meer te bejammeren, omdat, juist in dien
tijd een gr.oo,te toevloed van nieuwe abon
nees viel op te merken."
Wij betreuren liet ten zeerste dat deze
poging om dooi- middel van de pers op het
Amerikaansche volk invloed uit. te oefenen,
moest worden gestaakt..
•Gestaakt., vooral dank zij de lauwheid en
onverschalligheid. van hen die in de eerste
plaats geroepen waren mee hunne schouders
oaider dit werk te zetten.
Zij wat met do „American Daily Stan
dard" gebeurde voor ons een erntige waar-
sohuw.ing.
Ook iu ons land heeft, de Christelijke pers
met ontzaglijke moeilijkheden te worstelen.
Daar is vijandschap en (tegenwerking van
buiten, gebrek aan waacdeeriog en mee
leven, onversoliillighead en koudheid vaak
in eigen kring.
La at dit Amerikaan s oho persschip op het
strand zijn een baleen in zee.
Uit de Pers.
Wetje Bomans.
In een bespreking van het wetje-Bomans,
om de inlijving van de voorloopig vrijgestel
den der lichting 19*1 te voorkomen, zegt
De Standaard o.m.
„Difc wetje kwam in één opzicht precies
op tijd, nl. als men anderen voor wilde zijn,
en als zoodanig verdient de haast der hee
ren Bomans en Deckers een goede aaai-
iteekening. Zij hebben den sociaal-democra
ten den wind uit. de zeilen genomen, wat die
heeren uiterst onbeleefd en onbehoorlijk
achten.
Dit is de vroolijke noot in 'deze geschie
denis.
Maar hiermede houdt de lof onzerzijds
ook op.
Een initiatief van dezen aard -behoorde
van de Regeering uit te ga aai, wanneer zij
dit noodig of gewensoht achtte.
Men kon den loop dor zaken nog heel
goed wat hebben afgewacht, tot. de toe
stand geheel kon worden overzien.
Er zou toch vóór September zeer goed
een oplo&sing in het uitricht kunnen wor
den gesteld, zoodat ide voorwaarden, die in
Februari tot aaiixneoning vaai de tijdelijke
afwijking leidden, opnieuw aanwezig
waren.
Wij willen overwogen, dat, indien een
wettelijke regeling .tot stand ware gekomen,
de tienduizend zouden zijn vrijgesteld en
in zooverre verandert er door het wetje-
Bomans niets. Ook wij zouden rekening
willen houden met opgewekte verwachtin
gen.
Maar wij beschouwen de inlijving niet als
een ramp, die vóór alles „voorkomen" anoet
worden, en wij willen het tijdelijke van de
vrijstelling axiet hebben voorbijgezien.
Wij kunnen dus met het uitspreken van
een oordeel rustig' afwachten, hoe de om
standigheden zich ontwikkelen. Zij kunnen
het. oordeel over het voorstel -beïnvloeden,
een voorstel, dat op zich zelf, om de rede
nen, -die iu Februari golden en die ook
thans nog kunnen gelden, axiet per sé be
hoeft te worden afgewezen."
De Nederlander laat zich over
dit ontwerp als volgt uit:
„De vraag ia dus thans te beantwoorden,
of er grond is voor een plotseling reagee-
ren tegen de, met het oog op 's lands vei
ligheid en op de toekomst, .in gemeen over
leg aanvaarde, en in de wet neergelegde
waarborgen.
De reden, welke geleid heeft tot da
thans bestaande waarschijnlijkheid dat
aan de voorwaarden van 1 September axiet
zal kunnen worden voldaan, kan geheel
buiten beschouwing blijven, de wet stelt
te dien aanzien geen regel, evenmin lag'
zulks in haar tot standkouxrng' opgesloten.
Een aanvaarding van een maatregel als
door het voor.stel-Mr. Bomans-Dr. Deck
ers beoogd, zonder bepaalden en on-
herroepelij'ken waarborg tegen herha
ling' voor de lichting 1922 dient dus per
tinent te worden afgewezen.
En vragen wij aneb nadruk is er,
gelet op deze poging .tot reageeren tegen
in de wet gestelde waarborgen, e e n i g e
zekerheid dat zoodanig, pogen zich
niet telken jare zoude herhalen?
Zulks zou met het oog op onze parate
weerbaarheid te eenen made ontoelaatbaar
zijn. Een accidenteel wijzigen van de
grondslagen vaai een weeiwtelsel brengt
onherstelbare stoornis te weegde ver
mindering der dichting 1921 deed daarvan
reeds de eerste bewijzen zien in haar ge
volgen."
STADSNIEUWS.
Jubileum „De Dijn".
Den1 lsten Juli a.s. zal hot 100 jaar geleden
zijn dat do grondslag gelogd werd van den
Houthandel, Stoomzagerij en Schaverij „De Rijn"
van de firma Gebroeders van Hoeken alhier.
Op dien datum werd -door wijlen den lieer A.
J. van Hoeken tegenover de tegenwoordige Ha
venkade oen „werf" gekocht voor de luttele 6om
van f 300.
Al spoedig gelukte liet dit bedrijfje uit te brei
den, het nietige werfje groeido uit tot twee
seheopsheUn-geu, terwijl bqvp'djen nog ©en honl-
handel en een werkplaats aan de zaak werden
verbonden.
Toon do zaak 40 jaar had bestaan word de
houtzaagmolen aan-den Maredijk aangekocht, zoo
dat toen in 1865 do oprichter stierf en drie zoons
d© heeren C. van Hoeken, J. J. van Hoeken en
P. J. van Hoeken de zaak in venuootschappelij-
ken vorm voortzetten, liet bedrijf roods tot groo-
ten bloei was gekomen.
In 1877 word de sclieepniakerij afgebroken en
oen stoomh-outzagerij opgericht welk gebouw in
1894 afbrandde om daarna vergroot cn beter in
gericht weer te worden opgebouwd.
Een. nieuwe brand in 1901 was oorzaak dat-
tot nieuwe inrichting on verplaatsing naar
een terrein onder Leiderdorp werd overgegaan
thans onder leiding van den lieer P. J. van
Hoeken en Zonen.
In 1906 word ook dit. complex door hrand ver
nield waarom toen oen nieuwe zagerij en scha
verij uit stoen, beton, ijzeren, bekapping enz. werd
opgebouwd, welk bedrijf sindsdien ook reeds weer
onet tweo groote loodsen, cenige kantoorgobou-
"wen enz. werd uitgebreid.
Firmanten van de straks jubiloerende zaak
zijn de lieercn P. J. van Hoeken, A. J. en J. J.
van Hoeken.
In plaats van Mej. Mr. G. Breesnee, die aan
hot archief te 's-Gravenhage werd benoemd, is
door B. en W. tot adjunct-archivaris benoemd de
Jieer J. W. Vorburgt, archivaris van het. kasteel
Nijenrode.
Do heer Verborgt beeft zich reeds vroeger, als
predikant. Ie Nigtevechl bekend gemaakt door liet
schrijven van historische studies over de Vechi-
streek on was do oprichter en jaren lang voor
zitter van het oudheidkundig genootschap Nif-
tarloke.
Het aantal wcrkloozieu, ingeschreven bij de
Gemeentelijke Arbeidsbeurs, bedroeg op 27 Juni:
"1 Ovcnvuller, 1 aardewerkslijpcr, 7 boekdruk
kers, 11 lellerzoüors, 27 grondwerkers, 21 op
perlieden, 5 ijzervleehters, 1 glazenmaker, 4 be
tonwerkers, 1 beoldhouwer, .5 meubelmakers, 1 ta
fel maker, 1 kuiper. 1 lioutseliover, 1 raamzager,
1 vellenblooler, "1 leerlooier, 4 stokers, 9 bank-
workers, 2 goudsmeden, 3 bussenmakors, 2 vuur
werkers, 2 motaaldraaiers, 1 molaalschaver, 8
electriciens, 2 scheopsklinkcrs, 1 voorslaande?;
1 lcoperslijpcr, 6 boekbinders, 6 handdrukkere,"
1 touwslager, 4 broodbakkers, 2 koek- en banket
bakkers. '1 kok, 1 slager. 1 stripper, 9 sigarenma
kers, 1 sigarensorteerder, - 4 lonipensorteerdois,
5 magazijnknochten, 1 winkeldief, 2 nachtwakers,
1 kellner, 1 schipper, 4 kopLsiers, 6 loopknechten,
1 loopjongen, 6 kantoorbedienden, 1 jongste be
diende, 1 correspondent, 3 schrijvors, 89 losso
werklieden.
A f d. V r o u w e n.
1 Ass. i. d. huishouding, 2 werksters, 3 kan
toorbedienden. 2 fabrieks arbeidsters, eDz.
Staatscourant 212 bevat o. m.
eeno Ministerieele beschikking waarbij aan de-
zo gomoenle ten behoove van den bouw van een
woning aan don Terweowog door H. Wilms Jr.,
oen bijdrago is toegekend van f 2000.
Een eigenaardige zwerveling is van Zater
dag- op Zondagnacht door do politie ingerekend.
Zonder onderdak werd namelijk op de Hooge-
woerd aangetroffen ©en klein konijntje, hetwelk
eerst abusievelijk voor ©en 'groote rat was aan
gezien. Dit bericht is waarschijnlijk alleen be
langrijk voor den eigenaar. Misschien is hij onder
onze lezers. Hot diertje bevindt zich iri gezonden
toestand ten bureele.
In verhand mét roiiclloopcnde geruchten,
als zouden in do Morsclipoortkazorno alhier drie
dienstweigeraars gevangen gehouden, worden,
verzoekt 0113 de politie nadrukkelijk mede te
deelen dat een dergelijk gerucht allen werkelijken
grond mist. Het is best mogelijk dat er zich en-
kelo arrestanten bevinden, inaar dat heeft mét
dienst weigering niols te maken.
Leidscli studentenleven in 1721.
Hit brieven van een tweetal Groningers, Sic
co en Coruelis Tjassens, in het academisch cur
susjaar 1721'22 uit Leiden aan hun moeder
„wonende in de Guldenstraat tot Groningen"
geschreven, schetst Dr. J. S. Tlioiasen in het
„Tijdschrift voor Geschiedenis" ©en beeld van
studentenleven van 200 jaar geleden.
Zeer interessant is het uit dezo schels te le
zen, hoe de studenten toentertijd loefden.
Twee broers, jongelui van 21 en 22 jaar, bo-
hoórend tot een geslacht yan notabelen, hebben
oenigo jaren studie aan de Groningscho acade
mie achter den rug voor zij zich, tot voltooiing
hunner resp. theologische cn juridische opleiding,
in Leiden, vestigen. Zij berichten ovor do huis
houdelijke aangelegenheden naar huis, in dezer
voege
„Zij dincoren thuis. Het plan i3 blijkbaar go-
oppord. dat neef Werumeus, ©en studiegenoot,
aan do maaltijden deel zou nomeu. Daarvan is
echter niota gekomen: „wij bobben alsnog ons
eigen menage gehouden en gedenken het ook also
t© continueren, also Neef Werumeus op een scor
favorable conditie bij zijn hospita, een deugt-
sarno en waarlijk godaalige vrou, spijsight, se dat
niet. denke dat hij reden sal hebben om liier
in te veranderen".
„Voor deze eigen menage, vertelt Dr. Thois-
senss, wordeu voort-durend bijdragen van huis
ontvangen. Door tusschcukomst van Groninger
6chippers worden in ©en „eluiLmandjo", dat ge
regeld heen en weer gaat, boter, ham, vleésch,
worst, rookvlceseh cn eieren aangevoerd; ook
roggebrood, dal in Leiden, zoo goed als niet ge
bruikt wordt, maar waarvan het- gemis wordt ver-
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL '.0221/3
DES ZATERDAGS !O30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIE®
KLEINE ADVERTENTIES van hoogiUa»
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 eenl»
i- bij vooruitbetaling
goed door de belerc kwaliteit van hot wittebrood
daar. Een groote „afslag" iu de wekelijksche re
keningen is hot gevolg dezer zendingen.
„Voor den winter 'wordt provisie opgeslagen
van hout en turf; ook vleeïeli wordt dan iu voor
raad genomen: „ons overleg was om voor 9 a
10 gulden vleesch op te sla.ui a stuive: 4 pen
ningen het pont".
„Do garderobe wordt in voortdurend overleg
met Mama en eveneens met inachtneming van
een loffelijke zuinigheid op peil gehouden, verbo-
tord of vermeerderd. Wat in de correspondentie
voorkomt over de kleeding past zuiver in het
kader van den tijd: do stijve hoed, die scheurt,
doordat er te veel gom in is; voor plechtige ge
legenheden het deftige zwart; overigens het vroo-
lijk spel van liellc kleuren: blauw, geel wit en
rood in wijde mantels en ovorrokken, in rok cn
kamisool en broek en strak gespannen, geweven
kousen; de lage schoenen-; de sierlijk be work to
kuoopon; de degen en de rotting. En intusschen,
achter al die grandezza, bij aankoop cn aan-t
maak, in verven cn „wenden" of „omkeeren" do
berekenende zuinigheid van don toch eigenlijk
ook maar kleinen, altijd nog ietwat eenvoudige;»,
maar misschien ook meer dcgelijken patriciër
uit het Noorden."
Aardigo bijzonderheden vermeldt de schrijver
over het financieel „beheer" dor studiosi; hun
periodieke rekeniiig en verantwoording; het over
maken der bedragen door tusschenkomst van par
ticulieren en door gebruik te maken vau toeval
lige financieele relaties tusschen derdon.
„De heer Velingius" heet het in een schrijd
ven van den 28en Maart 1722 „heeft tegen
woordig 444 gld- geroed leggen na Groningen,
aan sijn soon, én wil die ons, of Bicruma of
Busch, wel uittellen"; natuurlijk tegen een wis
sel, op Mama to trokken, en aan den jongen lieer
Velingius te dos6eeren. „Hoe Mama" schrijft
Coruelis den 29en Mei „ons het geit zou kun
nen 'toesenden weet ik niet. Mama zou kunnen
.vernemen bij Dr. Edink, ©f die nog geit wegens
't verkopen van zijn bibliotheek van Dom. Al-
bert hom a hier hebben 'moet, die mij 't hier dan
per wissel wel sou willen tellen, althans so heeft
M. II. Bierunia eens geit getrokken en nu laatst
nog' M. H. do Profess. Mark". Deze mogelijkheid
echter vervalt: „wij hebben reots" luidt het
den 2den Juui „na geit vernoomen bij Al ber
th oma, wegens Edings boeken, dog dat. was al
na Groningen gesonden, so dal wij nu vordor nie
mand weten of het most do jonge Hoer Velingius
sijn, of do man, daar Mama de koe van gekoght
Leeft."
De jonge lieer Velingius, bleek boven, stond
metzijn vader in financieele betrekking; boven
dien was hij op het punt- om naar Leiden te kos
mendo man, van wicn Ma do koe gekocht had,
kan een koopman uit Holland zijn geweest, of
kan plan gehad hebben in Leiden do markt ts
bezoeken; dan zou de overbrenging in persoon
plaats kunnen hebben."
BINMËSILAKü.
De Kabinetscrisis.
Naar de T e 1 e g r. van go-ed ingelichte
zijd© verneemt zal hot Ministerie Ruys
waarschijnlijk in dezelfde samenstelling
iterugkeeren behoudens Minister Pop, in
wiens plaats een ander zal optreden.
De •rechtsohe partijen zouden zioh met
een oplossing in dezen geest hebben ver-
eenigd.
Bestrijding van werkloosheid.
Dc Minister van Arbeid heeft, naar „Het
Volk" meldt, aan don Nederl. Werkloos-
heidsraad zijn oordeel gevraagd omtrent
het. door de werkgevers doen bijdragen aan
de werkloosheidsuitkeerin.g.
De vragen van den Minister zijn als volgt
geformuleerd
1. Is lxet gewenschl, ook do werkgevers ia
•de kosten van de werkloosheids ver zekering
te betrekken?
2. Hoe kan 'bevorderd worden, dat zij
meer dan tha.ns belang er bij hebben, werk
loosheid te voorkomen
3. Is het geweixscht, voor het sub 1 be-
FEUILLETON
Eindelijk thuis.
39)
Wij, en vele andere dames en heeren met
ons luisteren, daar met de grootste aan-"
dachtwij beiden, gij en ilc vinden het een
genot op onze gezellige 'avondjes .naar heb
ringen vaar juffrouw Arnes te zitten luiste
ren. Hebben wij er ooit iets onbehoorlijks
in gevojiden, dat zij op deze wijze tot ons
genoegen bijdroeg? En in onzen letterkun
digen kring, wat genoten wij beiden axiet,
toen juffrouw Haniey op haar meesterlijke
.wijze een gedeelte uit „Katlxriiia" reciteer
de. Het kwam ons niet in de gedachte, dat
er iets ongepast of onvoegzaams in zou
zijn. En wat hebben wij later axog axiet ge
zellig over dat onderwerp gepraat, toen er
'besloten was de eigenlijke vergadering op
een anderen dag te stellen. Nu moet ik wel
tot de volgende conclusie komenvijftig of
meer personen vereenigen zich in Mevrouw
Burtons salons en vinden 'het een aange-
aianxe en gepaste verpoozing haar iets te
hooreix voordragenmen vindt er niets on
behoorlijks in, wanneer dames zingen of
een vers •rëciteeren in haar eigen salons of
an die van haai' kennissen, mtm vindt het
gezellig waai,neer wij mee weten te praten
®vcr het een of ander belangrijk onder-
we-rp, nxaaa' zoodra precies hetzelfde gezel-
Af"han in, onze kapel vergadert en Mevrouw.
Burton zegt: „Bid voor mijn klasse" en juf
frouw Ames zegt: „Ik heb Jezus lief" en
juffrouw Henley„De Heer is mijn Rots
steen en mijn deel in eeuwigheid, dan
wordt, heb ongepast Vergeef mij, dat ik zoo
traag vaai begrip bon, maar ik zou zoo
graag weten waarom."
Doch Esther was in geen stemming om
zijn vraag te beantwoorden zoo zij al iets
te beantwoorden wist en zij bepaalde er
zich toe op nadrukkelijken, beslisten toon
te zeggen„Ik ben daar axoo.it bij opge
bracht." -
„Neen, maar hebt ge mij ook niet eens
verteld, dat gij er niet bij opgebracht, waart
jonge dames te hooren rreciteeren. Maar
keurt ge het daarom af
Esther bewaarde ht stilzwijgen, maar op
haar gezicht streden verlegenheid, schaam
te en ergenis om den voorrang. Haar met
gezel lichte zich uit zijn. gomakkelij.kc_hou
ding op 'en blikte haar onderzoekend in de
o ogenhij stond nu recht voor haar en -
sprak op geheel veranderden toon
„Ctij moet heb mij vergeven, juffrouw
Esther, als ik daareven wat scherp scheen
in mijn ondervragingen en sarcastich in
mijn antwoorden. Ik vrees, dat ik het ge-
woest ben. Als ik over dit onderwerp
spreek, wordt ik altijd sarcastisch. Dc zaak
wordt vaak mot opzet verdraaid voorge
steld en daardoor niet begrepen'sommige
zeëd" welmeeneuxdo mensohen zouden van
onze 'bidstonden ganirne gre^te kerkelijke
bijeenkomsten maken, w.aar vrij lang ge
preekt wordt in plaats van ze te beschou
wen als een plaats, waar christenen gezel
lig samen zijn, waar ze met. elkander mee
voelen, met elkander bidden en elkander
tot steun zijn. Ik voor mij geloof, dat de
Meester ze daarvoor bestemde. Maar mag
ik u oip den man af een vraag doen? Zijt
ge een gelukkige christin? Voelt, ge uw
'lioop en uw liefde met iederen dag ver
meerderen V'
Esther voerde een korten strijd met zich
zelve; aij plukte aan haar waaier en
trachtte haar bedaardheid en de heer
schappij over haar stem te herkrijgen, maar
do zach te, teedere, ernstig vrager den toon
zijner stem scheen tot dn het diepst, van
haar ziel door te dringen en toen zij ten
laatste opkeek en liem aanzag, stonden
haar oogen vol tranen en er was een duide
lijk waarneembare trilling' in 'haar stem,
toen zij antwoordde Neen, mijnheer For-
ster, ik ben niet' gelukkig."
„Waarom niet-? Mag ik vragen waarom
niet Is de Heiland ontrouw geworden aan
Zijn beloften" of is hot Zijn diestmaagd, die
ontrouw as aan de bare
Esther haalde zwaar en .moeilijk adem
en haar geweten riep 'luide: „ontrouw, on
trouw." maar zij had nog -ge.cn antwoord
gereed, toen Ralph niet haastigen tred op
hen toetrad.
„Twee tegen één .is geen eerlijk spel',1
zcide liij op half knorrigen, half schertsen
den toop. .Forsier, deins nu niet voor uw
plicht terug, gij hebt Abbic haar les ge
leerd en axu moet gij 't haar helpen uit
vechten. Kom, ga er heen en halp haar een
eindje. Ik zal Esther wel voor mijn .reke
ning nemen; die ziet er ook uil of zij in den
strijd .geweest." is.
Terwijl hij Ralph met een verwonderden
en Esther met een bezorgden blik aanzag,
begaf Forste® zich langzaam naar hot an
dere gedeelte van het. vertrek, waar 'dc
stemmen al luider en luider klonken. Men
hooide een driftige stem boven alles uit.
HOOFDSTUK XVI.
Een ov.erwinning.
Dit is axu toch werkelijk de allerdwaaste
van uw dwaze .grillen", zeide Mevrouw
Ried op vrij luiden toon. toen Forster
axadertrad. Dit zeggende wierp zij op Abbie
een blik ol edele verontwaardiging.
„Mag ak deelnemen aan uw gesprek en
zoiült ,ge me willen vertellen, waarin deze
dwaze gril bestaat zcide hij, .terwijl hij
een stoel nam cn zich naast Mevrouw Ried
neerzette.
„O, 't is niets bijzonders", antwoordde die
dame op haar meed. s/ut::sri.scheax toon. Ten
minste, 't begint .tijd te worden, dat wij
aan deze nieuwe o-rdes san zaken gewennen.
Abbie is bezig haar ideeën over het nieuwe
en. belangwekkende vraagstuk der Geheel-
Onthouding ten besto te geven, voorname
lijk waa.r het betreft het drinken van wijn
op bruiloften. Bruiloften boezemen haar op
'b oogenblik belang ,in, weet ge."
Abbie wierp een smeekenden blik op For
ster, maar ze zeide geen enkel woord.
„Dan mag ik zeggen, dat ik evenveel be
lang heb bij de zaak -als zij", antwoordde
hij vroolijk. Wilt u mij het uitgangspunt
van het gesprek mededeelen, Mevrouw
Ried
„Ik ben heuach niet gewoon lezingen to
houden over de Geheel-Onthoudingvoor
die verbazend moeilijke .taak ben ik niet
opgewassen. Ik moet u naar Abbie ver
wijzen, zij schijnt haar onderwerp volkomen
meester cn ze is verlangend eens to laten
hooren, hoe goed zij disputeeren kan.'*'
Nog bleef Abbic het stilzwijgen bewaren;
alleen een licht trillen der lippen verried 1
den opmerkzanieu toeschouwer hoezeer 1
haar de scherpe toon en dc weinig moeder
lijke woorden griefden. Mevrouw Ried zcide
eindelijk «kalm, terwijl zij op iedere lettor-
greep den klemtoon logde:
„Mijn dochter en ik, Mijnheer Forster,
verschillen eeuigszins van inrichten, waar
«het betreft dc .rechten en de verplichtingen
van een gastvrouw. Ik beschouw heb als
mijn gasten voor te zetten wat ik verkies.
(Wordt Yorv-dgd). 4
