Dagblad voor Leiden en Omstreken.
\BONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LÈIDBN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
KWARTAAL I2A0
WEEK10.19
h'CO PER POST PER KWARTAAL 12.90
2de JAARGANG. - VRIJDAG 6 MEI 1921 - No. 335
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 1023 1/»
DES ZATERDAGS 1030
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TAKIKI
KLEINE ADVERTENTIES vu hoopt™
60 woorden 50 rent: ZnterdngB 76 rent,
bij vooruitbetaling
STADSNIEUWS.
Zendingsleest „Oud-Poelgeest",
bnderdagmiddag werd op het schoone
good „Oud-Poelgeest", het elfde Zon-
?foeet gehouden van do Vereen, tot be-
cring der Zendingszaak voor Leiden cn
iToken.
Zag er donker uit Donderdagmorgen,
e lucht was betrokken en het officieclo
bericht, voorspelde regen,
aar tegen don middag klaarde do lucht
n wonl hot weer zoo mooi, dat do dui-
[e feest gangers het niet schooner hadden
iien wcnschcn.
e samenkomst word'geopend door Trof.
Van N o 6, dio allen hartelijk welkom
lo co eon woord van dank bracht aan de
naresee voor de welwillendheid waar-
e dit heerlijke buiten was beschikbaai
Km.
Ja gebod en hot lozen van hot Homol-
irt-ovaogelio volgens Handelingen 1, zci-
epreker: „Opgenomen, weggenomen, Hij
ill weder," ziedaar de boodschap, die deze
ons brengt. Deze mannen, dio'daar
tdeo op den borg, opziendo naar den he-
wordt toegeroepen: Aan het werk;
pf. hot uit naar alle stranden, opdat alles
3 birigo voor don verheerlijkt on Koning,
t is 't Zendingswerk, wat ons hier bijeen
©gt-, tot uitbreiding van het Koninkrijk
ds, dat moor is dan de Kerken.
Üpr. heet vervolgens wolkom de zen de
gen, die door den oorlog van hun arbeidsi
id aam de Goudkust worden verdreven, en
i nu voor do Ned.Zendingsvereen., in een
flare taal do blijde boodschap den heide-
n zulle© brengen, waarbij hen dos Hoeren
jen wordt toegobeden.
Als eerste spreker trad daarna op D s,
ooreteegh van Katwijk aZoe.
>t htrt; onderwerpStroomen wind.
Spr. was tot dit onderwerp gekomen dooi
t hij op do Maas een schip zag, dat wor-
1de mot den stroom en dat niot vooruit»
ram omdat de wind te zwak was.
oo gaat 't ook vaak in 't menschelijk
n, waair de stroom van den tijdgeest
vaak zoo machtig werkt en ook in het
jrk der zending.
Daar ie hot zondigsschip met de kruis-
w hoog in top. Dit schip met zijn koste/
ijke lading het Woord van God, waari
ozus Christus hot middolpunt is, moet-
looruiL 't Wil gaan naar do Heidenen om
en te bevrijden van de boeien des doods
a hen to prediken de verlossing in Christus
•zus. Het bedoelt geen vlagvertoon, maar
it doel i6 de lading kwijt te raken en zon-
iren te brengen tot het Kruis, opdat ook
a do verre verton de borgen vrede mogen
pagon.
Maar nu is daar de stroom die het schip
ogen wil houden. Er is tegenstroom van al-
irlei aard, hier on op het zendings terrein,
at spr. in don breede aantoont. Zal het
chip vooruit, dan -is noodig een wind ster-
er da© de 6troom.
Bij ons zelf vinden wo geen kracht, maai
'aar do Geest des Heeron werkt en de liof-
e Gods de harten vervult, daar is de wind
lie do zeiden doet zwellen en die krachtig
[enoog is om het 6chip vooruit te brengen.
Als bij ons gevonden wordt geloof en ge-
led en al6 tengevolge daarvan ook onze ga-
•en rijkelijk vloeien, dan zal de wind die
an boven is sterker blijken dan de stroom
Hiorna trad op de zendeling W. Graa
Dm lo sproken over zijne ervaringen
jaan do Goudkust.
Heerlijke ervaringen waren -het waarvan
Bpr. gewaagde.
Toon de Baseier zending in 't begin van
5de vorige oeuw hier deu arbeid begon, liad
jancn met grooto moeilijkheden te kampen.
(De drie eerste zendelingen stierven reeds
pet eerste jaar en na tien jaren telde men
treed s negen graven, terwijl de eene zendo
ling, die nog over was genoodzaakt was, dit
ongezonde oord te verlaten.
Maar toch, de Goe3t Gods hoeft overwon
nen. Hij heeft do machtigen als een roof
gedeeld. Het mot tranen gezaaide zaad heeft
wortel gesohotcn; hot aantal zendelingspos-
ten breidde zich uit.
Vier jaren mocht sprekor daar arbeiden,
maar in 1918 worden do zendelingen ver
dreven en moest hot terrein, waar niot min
der dan 190 zendin-gsgraven zijn, worden
opgegeven. Maar het work Gods kon toch
niet worden vernietigd. Inlandscho predikers
verkondigen liet woord en door do vertaling
van don Bijbel, kan de bevolking zelf uit
dozen bron putten.
En nu trekt spr. weer uit. Waarom? Om
dat hij -niet. kan laten te spreken van de
dingen, die hij gezien en gehoord hooft, en
omdat hij zich van God tot dit werk geroe
pen weet.
Wij gaan hoen zegt spr., niet alleen om
dat wij geroepen zijn, maar ook om u v»
werk te doen en daarom vragon wij ook uw
6teun en uw gebed.
De heer Sc horror die evenals de hoer
Grau a.s. Zaterdag naar de Sangi- cn Ta-
land-oilandon vertrekt, sprak ook van zijne
ervaringen aan de goudkust, waar het
woord: Niet door kracht of geweld, maar
door mijnen Geest zal hot geschieden, werd
bewaarheid.
Het heeft lang geduurd oer in de duistere
en door vrees bevangen harten het Licht
dos Evangelies opging. Stroomen bleeds
zijn daar vergoten, als govolg van hot droe
ve bijgeloof, waarin men verzonken lag.
maar thans straalt hier helder het licht va:|
het Woord Gods.
En nu zijn helaas zoo goed als 'alle arbei
ders verdreven, maar de Geest des Heeren.
is er nog en niets in 6taat de werking van
dien Geost te verhinderen.
Op verzoek van Prof. van Nes word
daarna dezen vortrekkenden broeders met
hunne huisgenoolen toegezongen de bede uit
Ps. 134 „Dat 's Hoeren zegen op u daal."
Na de pauze trad als spreker op D s.
Schuurman van 'e-G ravonhago.
met hot onderworp Een eeuwige
Naam.
Van oude tijden af, aldus spr. is er bij de
inenschen de neiging om voor de grooto
mannen slandbeoldon op te richten en zich
zelf een naam -to maken. Op zichzelf is het
oprichten van gedenkteekenen niet. afkeu
renswaard. De gaven die God geeft mogen
we erkennen.
Ook onze God hoeft zijne gedenkteekenen
door do eeuwen in do feiten der historie, die
verkondigen zijno deugden en heerlijko wer
ken, opgericht, gedenkteekenen die zijn hei
ligheid en majesteit prediken.
Maar de mcaisch merkt daar niet op. Ons
geslacht, dronken van zelfvoldaadheid.
spreekt van zichzelf, maar zwijgt van God.
En nu komt Hij die alles geschapen heeft
en onderhoudt en die Zijnen Zoen tot een
vloek liet worden om den mensch van den
vloek te verlosson cn die daardoor zich 'n
Naam gemaakt hoeft en wil dat die Naam
bekend gemaakt zal worden onder alle ge
slachten der aarde.
Dit is Zijn ree h t. Hij heeft Zijnen Zoon
geschonken, zoodat het niet moer is een ver
loren wereld, maar een verloste wereld.
Doch het is ook zijn strijd; een st-rijd tegen
do macht des Satans, en het- is onze taak.
dien strijd, waarbij het gaat om de hoogste
goederen, om hemel en aarde, mee to strij
den.
Die strijd is ook het motief van de zen
ding, waarbij 't gaat om zielen te ver
lossen en voor Jezus te winnen. Elke ziel
die verlost wordt, zal den Heere wezen tot
een eeuwigen naam, en tot een teeken. Deze
strijd vraagt onze gaven, ons geld, onze
personen on talenten, opdat tot aan de ein
den der aarde bekend worde gemaald de
Naam van onzon Koning.
Het slotwoord word gesproken door
De. Punselie, die dank*bracht aan
God, die de vroezo heeft beschaamd en ge
geven, dat we in groote weelde mochten
feestvieren.
Dank bracht 6pr. voorts aan de eigena
resse van. dit kostelijke buiten, dank aan
sprekers, muzikanten en allen die meewerk
ten.
Hot 6prokon van oen slotwoord, het
do oven van de feestlichten. is niet gemak
kelijk.
Wij zouden zoo graag dadelijk na de
hemelvaart lezen van .de komst in heerlijk
heid. Maar eerst komen do Handelingen der
Apostelen. We moeten terug van don berg
dor hemelvaart naar do vlakten van Jeruza
lem, waar 't 6oms zoo benauwd kan zijn en
zoo moeilijk. We kunnen er -tegenop zion
de wereld, die niet verlost wil worden hot
Evangelie der varlossing to brengen, en
weer lo worstelen mot de tekorten en moei
lijkheden.
En toch, we moeten de blijdschap van
deze plaats moedragon in de wereld. Onze
taak is een b 1 ijd e baodscha-p te brengen in
een wereld die zucht en klaagt. Onze predi
king moet. zijn een b 1 ij d e prediking, wat
mogelijk is als wij evenals de apostelen ver
staan, dat Jezus wederkomt om to vieren
zijn ovorwinnigsfee3t, en dat als de Meester
komt-, hij dat doen zal met al zijn getrou-
wo dienaren.
De angst en het lijden zullen niet het
laatste zijn. Het slotwoord zal gesproken
worden door Jezus Christus en 't zal een
woord zijn van eeuwige triumf.
Als wo dat gelooven, gaan we terug mot
blijde gezichten. En al toeft dan de over
winning on al blijft do heerlijkheid nog ge
sluierd achter de wolken, dan zullen we toch
voelen trekken de liof do van Christus en
zoo wordt 't mogelijk terug te keeren naar
Jeruzalem, lovende en prijzende God.
Nadat Ds. Pun-selio met dankgebed had
geëindigd, ging de .groote 6chare, (h e t
a a a n t a 1 b e z o e k o r-s bedroeg pl.m,
40 0 0) huiswaarts.
Do zang werd begeleid door de Chr.
Harm. Vereon. „Polyhymnia", (directeur
do heer M. Kouprie) die in de pauze mede
cenige nummers -km gohoore bracht.
Do Nederlandsche Vorooniging tot be
scherming van Dieren, zal op 21 dezer hiea
ter stede haar jaarlijksche vergadering
houden.
Moj. E. A. Glaumer alhier, slaagde te
's'-Gravenhage voor hot onderwijzers
examen.
Met. ingang van 18 Juni is aan P. Ver
meulen alhier, op zijn verzoek, eervol onti
slag verleend als tijdelijk lceraar aan de
Rijkstuinbouwwinterachool te Boskoop.
De dames IL van dor Vinno en D. de
Vroodt, zijn «ter beschikking gesteld van den
Gouverneur-Generaal van Nederlandsch-
Indië, om daar te lande te worden benoem^
tot verpleegster 1ste klasse bij den burger
lijken geneeskundigen dienst.
De sedert jaren aan do Haven gevestigde
zijnde zaak, van don licor W. F. Kors is heden
verplaatst naar het gohcel nieuw verbouwdo per
ceel Haarlemmerstraat 241 en 243.
Hedenavond heeft do opening plaats. De ruime
winkel mot tweo breodo etalages is geboel naar
de oischcn des tijds ingericht en maakt door zijn
lieldoro verlichting en frissche ctalcering oen aan
genomen indruk.
Hot spreekt vanzelf dat do hoor Kors die op
het gebied van manufacturen en speciaal op het
gebiod van vakkleeding eene gevostigdo
naam heeft, niots onbeproefd zal laten, zijn reeds
bestaando afnemers naar genoegen te be
dienen, maar heeft door do uitbreiding en ver
plaatsing zijnor zaak natuurlijk mede op 't oog
ook uitbreiding zijner clientele. Of hij hierin
slagen zal, zal do tijd leeren, maar dat de hoer
Kors zijn tijd begrijpt en vollo energie aan den
dag logt, zal ioder mooten toestommen, die zijn
nieuwe zaak met eon bezoek gaat vorooren.
De heer Kors is speciaal ingericht in sla-
gers on koksbuizen, monteureuitrustingen enz. enz.
Hobbo hij in zijn nieuwe zaak, voel succes.
De Raad dezor Gcmoente zal a .8. Maandag
cs nam. te 2 uur vergadoren. De agenda hopen wij
morgen op to nemen.
Wij verwijzen belanghebbenden naar do op
roeping van den penningmeester van het Mil-
lioenplan in dit nummer tót het afdragen der bij
dragen gedurende do maand April. Blijvo morgen
niomand achterwege do geïndo golden to storten.
Men raadplogo omtrent hot zittingsuur de ad-
vortenlie van hedenavond.
BINNENLAND.
De Tabaksaccijns.
Wij laten hieronder nog eons do voor
naamst© bepalingen van het ontwerp vol
gen.
Onder don naam van „tabaksaccijns"
wordt een belasting geheven van de tot ver
bruik bereide tabak, waaronder de wet ver
etaai: sigaren, sigaretten, rooktabak,
pruimtabak en snuif, onverschillig of en in
welke mate bij de vorvaariglng 6urrogateD
of hulpstoffen gebezigd zijn.
Do accijns wordt niet geheven van de tot
do verbruik bereide tabak, die onder ambte
lijk toezicht wordt uitgevoerd.
De accijns wordt berekend naar den klein-
handelprijs, waaronder wordt verstaan dc
prijs in geld of geldswaarde, waarvoor de
aan den accijns onderworpen artikelen, met
inbegrip van de belasting en do kosten van
verpakking, door kleinhandelaars werden
afgeleverd.
Do accijns bedraagt. 10 percent van den
kleinhandelsprijs, behalve van dien van si
garetten, waarvan de accijns 15 por cent be
draagt.
Zoo noodig wordt ter vereenvoudiging
der berekening van den accijns do -klein*
handelsprijs naar boven afgerond:
a. voor sigaren tot f 10, f 15, f 20, f 25.
f30, f35, f40, f50, f60, f70, f80, f90.
f 100, en verder veelvouden van f 25 per
1000 stuks.
b. voor sigaretten tot f5, f 10, f 15, f 20.
f25, f 30, f40, f50, f60, f80, f 100 en
verder tot veelvouden van f25 por 1000
jtulcs,
c. voor rooktabak, pruimtabak en snuif
tot. f 0.40, f 0.80, fl, f 1.20, f 1.40, f 1.60.
f 1.80, f 2, f 2.40, f 3 en verder tot veelvou
den van f 1 per kilogram.
Voer hoeveelheden van minder dan 1000
stuks of 1 kilogram, wordt do accijns naar
evenredigheid berekend.
De accijns wordt voldaan door middel
van zegels, die op de verpakking der aan
den accijns enderworpen artikelen worden
aangebracht.
De zegels zullen de vermelding van het
bedrag van don ldeinhandolprijs bevatten,
waaronder de accijns is 'berekend.
Verdere bijzonderheden -omtrent do zegels
zullen worden gegoven in eon nog te maken
olgomeonen maatregel van bestuur.
Voorts bevat het ontwerp o.a. bepalingen
omtrent de bedrijfsvergunningen, den han
del in ruwe tabak en bijzondere bepalingen
betreffende de fabrieken en den kleinhandel.
De Premiebouw.
De minister van Arbeid brengt -ter ken
nis van de .gemeentebesturen, dat verzoe
ken om premie voor woningbouw, die vpór
1 Mei 1921 bij die besturen zijn ingekomen,
den Hoofdinspecteur voor de Volksge
zondheid moeten hebben bereikt vóór den
20sten Mei as. Voor zoover die verzoeken
dien Hoofdinspecteur later bereiken, zal
daarop de beschikking van 1 April jd.
(verlaagde premie) worden toegepast.
De heer Drion heeft den Minister van
Arbeid
Is het den Minister bekend, dat enkele
groote gemeenten, in het bijzonder 's-Gra-
venhagc, weinig bereidwilligheid toonen.
om Jiet bouwen van woningen met premie
door particulieren te bevorderen, voor een
doel omdat particulieren ongenegen zijn
grond in erfpracht van de gemeente te
nemen, voor een onder deel omdat de ge
meente zooveel mogelijk tot het bouwen
door vereenigingen wil dwingen?
Kan de Minister nagaan, in welke mate
deze politiek heeft bijgedragen tot den
tegenwoordigen woningnood
Is de Minister bereid in te .grijpen, even
tueel door het Rijk, met terzijdestelling
van do gemeenten, rechtstreeks aan de
particuliere bouwers premie en hypotheek
te doen geven, onder de noodige waarbor
gen?
Goederen naar Dnitschland.
Afzenders van goederen naar Duitsch-
land dienon de waarde daarvan (in Duit-
sch© munt) in den vrachtbrief en in de
Warenerlclanragen te vermelden.
Voldoen zij hieraan niet, dan wordt de
aanname ten vervoer dier zending niet ge
weigerd, doch loopt men de kans, dat. do
Duitsche douane onwillig ie de zendingen
aan do grens vrij te maken, indien hun de
waarde niot wordt opgegeven, zoo-dat op
onthoud en bij licht bederfelijke goederen
als groenten en visch, bederf daarvan het
gevolg kan zijn.
Het Kamerlid Wijk.
De ,,Avp." meldt, dat hoi Tweede Ka
merlid, de heer W. Wvk, voorzitter \an do
Onderofficiers-vereen: ging „Ons Belang"
bi] de ve.klaringen voor de iVfode Kamer
in 1922, geen caudidatuur meer zal aan
vaarden.
Onze landbouw.
Met het stoomschip „Rotterdam ia
Woensdag naar de Vereen. Staten van Ame
rika vertrokken dr. B. Sjollema, hongiee-
raar an de Veeartsenijkundige Uoogeschool
te Utrecht, om studiën te maken op het ge
bied van de voedingsleer en andore gedeel
ten der biochomi, zoomede om oen aantal
voordrachten to houden over den Nederland-
schen landbouw. De heer Sjollema zal daar
bij verschillende films op het gebiod van de
veefokkerij, de keuring van gewassen te
velde, enz. hier to lande, vertoonan.
Journalistiek.
Met 1 Juni a.s. zal te Utrecht een nieuw
A.-R. dagblad verschijnen, dat don naam
zal dragen van „Het Stichtsch Dagblad".
Het spoorwegongeluk te Wccsp.
Wij ontvingen het. derde, en tevens la.at>.
ste deel van het verslag van de commissie
van Onderzoek, inzake het spoorwegonge
luk bij Weesp, in September 1918.
Dit gedeelte bevat de uitkomsten dor
voortgezette waarnemingen in de cr plaat
ste peilbuizen in den 6poorwegdi.k nabij
Weesp en mededeelingen omtrent de ver
dere maatregelen, van den toestand van
"dien spoordijk genomen.
De commissie komt tot do conclusie dat.
do toestand van den spoorwegdik thans
gunstig is te noemen, en voorshands geoh
verdere maatregelen noodig zijn.
Voortzetting van de waarnemingen der
waterstanden komt de commissie evenwel
noodzakelijk voor.
De Ziektewet.
Volgons „Het Volk" hebben do po vin een
der georganiseerde werkgevers en werkne
mers, om tot een regeling eener uitkeerin-g
bij ziekte te t.e komen, geleid tot een „Proe
ve van een ontwerp-Ziektewet" dat aan de
Regeering ter -overweging zal worden aan
geboden.
„Het Volk" geeft een „korte toelichting"
tot het ontwerp.
Het. gaat uit. van de verplichting van, den
werkgever om aan zijn arbeider, die weeens
ziekte verhinderd is arbeid te ven -1 1
ftUILL ET ÜN
Langs den afgrond.
51)
Wij bleven to Chicago, terwijl vader
naar lel Westen ging, an torn hij d6 bocr-
derij gokocht had, voegden wii one bij
f hem. Wij geloofden niet, dat hij een goe
de keu» gedaan had, maar om zijnent wil.
1 hielden wij ons goed. Don eersten wm'.er
f hadden wij het zwaar te verantwoorden, en
i moeste© ons menige ontbering getroocten,
C maar toch kon ik weer zingen. In verge
lijking van het geen achter mij lag waq
ik betrekkelijk gelukkig.
Tegen bot voorjaar ging alles beter, cn
begonnen wij ons in onze nieuwe omgeving
wat moes1 te huis te gevoelen, maar soma
bekroop mij een vreeselijk heimwee. Toch
wilde ik met klagen, ik was nog- te veel
onder den indruk van do blijdschap mijner
bevrijding. Hot gaf mij een zeker gov oei
ya u troost te weten, dab Paul zich mot mij
in hei.zolMo werelddeel bevond, en ik maak
te mij allerlei illusies, dat wij elkander zou
den terug zien.
En wat ik droomde on -hoopte is worko-
lijkhoid geworden. Maar het is mij niet mo
gelijk dot alles ondor woorden te brongen.
Paul kwam te Maplo Ridge on den
30eten Augustus gingen wij te New-York
aan boord. Op den 10 Sept. bereikten wij
zijne woonplaats.
Ik wist-, dat hij mij bij zijno ouders bren
gen zou, maar hij had mij niet gezegd, dat
Sir George Penrith zijn vader was. Deze
verrassing wachtte mij nog. Ik begreep or
niets van, toen aan het station een prachtig
rijtuig m6t twee fraaie paarden, en bedien
den in livrei op ons stonden te wachten.
„O Paul!" zeide ik, „dat is zeker eene ver
gissing."
Maar hij koek mij glimlachend aan en
antwoordde, dat alles in orde was.
Een oogenblik later reden wij langs een
vriendelijkon landweg, totdat wij voor een
hoog ijzeren hek kwamen, tusschen twee
groote steenon pilaren, waarop prachtige
wapenschilden prijkten.
Dat. bek word voor ons geopend, cn toen
bevonden wij ons in oen prachtige laan.
dwars door een heerlijk park voerde, watwin
herten en reecn vrij rondliepen.
Paul voeldo, dat ik begon te beven. Hij
nam mijne hand in dc zijno en hield die
stevig vast. Dat deed mij good.
„O Paul!" fluisterde ik, wat moet dit be
duiden? waar brengt gij mij heen?"
„Wees gerust, lieveling," antwoordde
•hij, „dit is mijn te huis."
En zie terwijl hij dit zeide sloeg het rij-
ftuig eon hook op, en stonden wij stil voor
een statig gebouw, dat door do avondzon
als met gouden -gloed overgoten werd. Voor
dat ik iets zeggen kon had Paul mij hel
pen uitstijgen, en toen zag ik een schoone
vrouw met. sneeuwwit haar ©nel de breedo
trappen van den hoogen stoep afkomen. Zij
ijlde naar mij toe, sloot mij in hare armen,
en kuste mij verscheidene malen onder den
blijden uitroep: „Wees wolkom, wees
welkom, mijne dochter!"
Tot. eenige antwoord kuste ik haar op het
voorhoofd, en begon te schreien. Zij werd
op den voet gevolgd door een deftig heer.
die zijn neus geweldig snoot en roodo oogen
had.
Hij nam mijne hand in de zijnen, en mij
diep in de oogon starende, zeide hij: „En
dat is nu Abigail! God zegone U, mijn
k'ud, gij zijt ons hartelijk welkom!" Daarop
lcustto hij mij eerst op do eene, en toon op
do andere wang, en joeg mij toen eone
kleur aan door te zeggen, dat ik nog veel
bovalliger was, dan hij had durven denken,
Toen ik daarop zag, dat Paul do schoone
dame met het witte haar omhelsde en aan
zijn-hart drukte, toen ging er eensklaps een
licht voor mij op, cn begreep ik, dat dit de
oudlens van mijn man waren; dat dit zijn
to 'huis was. Het was mij alsof ik droomde.
Alles 6choen te vreemd om waar to kun
nen zijn.
Eindelijk nam Paul mij bij de hand, en
leidde mij in huis, en hand in ba.n-d bekr
itten wij den etatigon trap, die naar onza
kamois veerde. „Maar Paul," zeide ik
zoodra wij ons alleen bevonden, „uw va
der moet even rijk zijn als Sir George."
„Wol vrouwtje," antwoordde hij lachend;
„mijn vader is Sir Goorgo zelf."
Toen ik dit hoorde begon ik te schreien.
Maar hij kwam naast mij zitten, en mijne
hand vattende, vraagde hij:
„Mijn lieve Abigail, hebt gij mij min
der lief, omdat ik de zoon van een rijken
vader ben?"
„Neen, dat is het niet, Paul," snikte ik,
„maar nu ben ik niet geschikt om uwe
vrouw te wezen."
„Kwel u daar niet over, vrouwtje," ant
woordde hij geruststellend; „mijne oudera
zullen trotsch zijn op hunne schoondochter.
En daar hebben zij alle reden toe."
Een uur later begaven wij ons naar de
eetkamer. Ik had Paul nog nooit, in avond
toilet. gezien, maar ik kon niet genoeg naam
hem kijken, zoo knap zag liij er uit.
Hot. was over het geheel con prettige
avond, hoewel ik mij in den beginne wat
vreemd gevooljo. Paul daarentegen was
volkomen op zijn gemak. Hij liad voor elk
der bedienden een vriendelijk woord, en
men kon het hen aanzien, dat zij hun jon
gen meester op de handen droegen.
Och, wat scheen Sir George trotsch op
zijn zoon te wezen, en. zijne moeder dwe- pte
letterlijk met hem; nu dat was te begrijpen.
In October bezochten wij gedurende eene
week Rosevallion. Er was een vleugel bij
gebouwd, en het geheele- huis van nieuw
huisraad voorzien. In November gingen wij
er weder heen, om vader en moeder op te
wachten, maar de Kerstdagen brachten wij
er niet door. Sir George wenschte, dat wij
dan t.e Fern-dale zouden zijn. Hij noodigde
vader en moeder eveneens uit, maar zij ble
ven liever in hun oude wening.
In Januari kwamen wij hier voor goed,
zooals Paul het noemt, maar de helft van
dert t-ijd zijn wij te Ferndale. Toch beschou
wen wij Rosevallion voorloopig als onze
eigenlijke woning.
Wij waren hier nog niet lang gevestigd,
toen er iets heel grappigs gebeurde. Mijn
oude schoolvriendin Ethel Gray bracht eend-
gen tijd bij mij door. Op zekeren middag
kwam zij bij mij boven, ea vertelde mij
dat er beneden in de zitkamer zulk een zon
derling bezoeker was. Hij had naar mijn
man gevraagd, en lioorende, dat Paul n&al
do mijn was, den wensch te kennen gegeven
mij te mogen zien.
(WoNit vervolgd).
