Dagblad voor Leiden en Omstreken. BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 Prof. Slotemaker de Bruyne id in de Stads-gehoorzaal. K ABONNEMENTSPRIJS -?e- IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN '°i WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN J PER KWARTAAL 12.50 PER WEEK10.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 2de JAARGANG. - DONDERDAG 14 APRIL 1921 - No. 317 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL I 022 UI DES ZATERDAGS !O30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEK KLEINE ADVERTENTIES van hoo-atons 30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent, bij vooruitbetaling IKn Hot maatschappelijk vraagstuk roept iVoi1108 a^°6 om €>en bevredigende oplossing, In omzen aan problemen zoo rijken tijd 1,'g dringt zich de sociale quaestio nog steeds zeer sterk op den voorgrond. Op dit terrein heeft ook de Christen een 6choone roeping te vervullen, n.l. om ito getuigen van het licht, dat Gods Woord doet vallen op de onderlinge samenleving in do grootc men- aj. schenmaatechappij. En waar het ons voor- Zg al ook op dit gebied zoo moeilijk is den ets juisten weg to vinden, dio leidt naar hot beoogde doel, zouden wij dan niet dank baar aanvaarden do leiding en de voorlick- anj ting van bekwame mannen, die God one ric_ gafen die uit den rijken schat hunnei| ja. kennis en -ervaring putten om ons te dienen ,U8 met huil woerd? Het was dan ook een uit- ;cn nemende gedachte van den Christ. Best, .^gj Bond te dezer stede een man als prof. eeJ Slotemaker de Bruyne uit te noodigeu, om ;,,a te .spreken over een zoo actueel onderwerp ;ip. alsDo tegenwoordige roeping d o r G h r i s t e 1 ij k e Vakbeweging. )or En het is daarom te betreuren, dat de ge hoorzaal gisteravond niet. geheel gevuld ra'j iwas, om to genieten van de mooie rede 3n, (van dezen begaafden sprekr. \Tu >P* - n; Na 't verstrijken van het tradioueele it'« j,prinsenkwartiertje" opent do voorzitter, iot de heer Jan de Lange, de vergadering met gebed en geeft na een kort woord van wel kom, direct het woord aan den spreker Deze begint met de opmerking, dat bij het I aangekondigde onderwerp duidelijk een drietal zaken naar voren treden. Eerst zal 6preker handelen over do Vakbeweging in R hot algemeen, dan over de C h r i 61 e- s- I ij k e Vakbeweging in hot bizonder, om at ten slotte de vraag te everwegen, wat de lo roeping der Christelijke Vakbeweging is H dn dezen t ij d. Hij 6preekt zijn blijd- :a; Bchap er over. uit dat te mogen doen in een Vergadering van geestverwanten on tj spreker zal dan ook niet zijn kracht zoeken _j dn bestrijding van den tegenstander, maar den nadruk leggen op de positieve ,Q roeping van onze Christen-menschen, voor wie het van de grootste bo teekenis en van den hoogs ten ernst is ook dn dit op- zkht naar het Christelijk beginsel to han- j. dolen ©n te leven. ï-i p. Bij de behandeling van de Vakbeweging :j. in het algemeen, wil spreker uitgaan van .3 een schoen beginsel, dat ons in de Heilige it. Schrift wordt ontvouwd. Als Paulus in i- 1 Cor. 12 spreekt van de gemeente Gqds, -- met haar verscheidenheid van gaven, be- 4 dieningen en werkingen neemt hij als voor- Q beeld het menschelijk lichaam (vs. 12 e. v.) Dat lichaam is geen machine, r-; maar een organisme met verschillen de organen, die elk afzonderlijk van groo- te waardij zijn, die elkander van noode hebben, maar met elkaar vormen één har ig monisch geheel. En „als één lid lijdt, lijden daarin alle leden." Zoo moot het ook zijn in het maatschappij-leven. Die maatschap- 3 pij wordt niet gevormd door een hoop in- J dividuen, los naast elkaar, maar moet r. ®jn één organisme van met elkaar r, lovende en in elkaar gegroeide leden. Maar i- die verschillende leden dienen dan ook zoo ij 'goed mogelijk te worden verzorgd, opdat r- de onderscheiden groepen vermen die har monische eenheid, voor oen gezond maat schappij leven onontbeerlijk. Maar zoo zal ieder, die van deze Christelijke Maatschap pij-beschouwing wil uitgaan, ernstig die nen na te gaan, of iedere groep van gelijk- waardige en gelijksoortige individuen het 'a recht erlange, dat haar in het maatschap- pelijk samenstel toekomt. En daartoe kan j dienen de Vakbeweging. i au—- i— In den „goeden, ouden tijd" was de Vak beweging overbodig. Er bestond tusschen patroon en arbeider een vriendelijke p a- triarchale verhouding. Door de feestadigo ontwikkeling van het b e- d r ij f s 1 e v crt word dit echter zoo ge heel anders. De arbeider word vaak ge ëxploiteerd als een werktuig, een m a- chine en vaak werd door den werkgever vorgeten, wat hot grondbeginsel der H. S. is, dat ook de arbeider een mensclv is met een ontsterfolijke ziel in een 1 i- chaam, dat werken moot onder arbeids voorwaarden, die men voor God moet kun nen verantwoorden. Over die arbeids- vo orwa arden moet de. arbeider als vrij en zelfstandig persoen overleg kunnen plegen met zijn patroon en het middel daartoe isorganisatie. Hierbij komt, dat wie de ontwikkeling der laatste jaren heeft, nagegaam, over de gan6che li- nio een reactie gewaar wordt tegen de overdreven Staatsbemoeiing, waar door gezorgd wordt voor den enkeling; algemeen gaat men den weg ep der b e- d r ij f s o r g a n i s a t i e en zoekt, men aansluiting bij wat uit het maatschappe lijk leven zelf geboren wordt. Ook daarom is een gezonde vakbeweging een ei6ch des tijds. Wij Christenen moeten streven «aar een Christelijke vakbeweging. Het ware te wenschen, dat wij ons konden tevreden stellen mot één groot© vakbeweging, waar in alle elementen waren vertegenwoordigd. Oorspronkelijk was dit hier Ie lande hot geval. Maar sedert het Socialisme do teu gels in handen nam, moest het wel tot een splitsing komen. Beginsel moet boven eenheid gaan. Eenheid is een kwestTe van part ij, verdeeldheid een kwestie van beginsel. Daarom moeten wij het pleit voeren voor een afzonderlijke Vakbewe ging. Het Socialisme tracht het doe 1, het eindstation te bereiken door het middel en langs den weg van den klassenstrijd. De Christelijke Vak beweging, hoewel allerminst, kapitalis tisch, verwerpt onvoorwaardelijk het mid del van den klassenstrijd. Niot de klasse, waartoe ik behoor, oefent invloed uit op mijn* levensbeschouwing. Bij brood alleen kan de mensoh niet leven. „Er ligt in de natuur van den mensch een onuitroei baar streven, om midden uit de verganke lijkheid, die hem dreigt mee te slepen en to verslinden, het anker zijner ziel te wer pen in den vasten grond dor onzien lijke en- e e u w i g e dingen." De waarde der geestelijke goederen gaat voor den Christen, die der stoffelijke zeer voito te boven. Daarbij komt in de tweede plaats^ het. gaat in den klassenstrijd niet om het recht, maar om de m a c h t. Als ik strijd om macht alleen, wordt mijn levenssfeer bodorven, maar in den kamp om het recht, ook in Vakbeweging, wordt mijn levenssfeer godragem door een geestlijko winst en een zedelijke aanblazing. En ten slotte: het gaat in den klassenstrijd om do overwinning, maar in de Christe lijke Vakaoti© om de overtuiging. En daarom: arbeidt en strijdt voor het re c h t en niet om de mach t tracht te overtuigen en niet te dwingen en werkt van uit zedelijken aandrift! Bij do behandeling van zijn derde punt beantwoordt spreker de vraag: „Heeft de Christel. Vakbeweging in dezen tijd een extra-roeping?" dn bevestigenden zin. In de eerste plaats, omdat, ook de Chris tenen paraat moeten zijn bij den uit bouw der nieuwe maatschappij. Wij le ven in een tijd, waarbij „zich aandacht en geest, in den maalstroom verliezen, van wat telkens de dag aan zijn opvolger meldt". Vele vragen roepen om oplossing en het moet ons allen daarom een ernstige zaak zijn of worden, of de Christelijko Vakbeweging bloeit. Niet alleen uit wendig, maar bovenal i n n e r 1 ij k. Of ons Christen-volk in Nederland den invloed oefenen zal op den gang van zaken, die aan dat volksdeel toekomt, hangt middel lijk ook af van den bloei onzer Vakbewe ging. Spreker wil daarom de ongeorgani seerden opwekkon zich aan .te sluiten on verwijld, den verkeerd-geo rganieeerden roept hij toe zich van hun dwaling te bo- keeren en aan de aanwezige vrouwen itoont hij aan, dat het ook in haar belang is, dat haar mannen zich Christelijk organi- seeren. In de tweede plaats: de niet-Christelijke Vakbeweging is rcvolutionnair ge worden. Wij Christenen kunnen niet zijn revolutionnairen. De revolutionnaire ge dachte ligt niot in de lijnen van het Chris tendom. Ons ideaal is: „Vooruit! Maar in do historische lijn!" 't Echte Chris tendom werkt niet. van buiten naar binnen, maar van binnen naar bui- 1 e n. Hier schuilt -echter een niet te mis kennen gevaar. Het. gevaar n.l. dat wij ons heol gemakkelijk werpen in de armen van de reactie n van een star con servatisme, dat niet in de lijn van het Evangelie van Christus is.. Het is o. zoo moeilijk don juisten weg te kiezen tus schen het conservatisme aan den eonen en de revolutie aan don anderen kant. Op de leiders van onze vakbeweging ru6t dan ook een zware taak en spreker wil daar om allen opwekken, die leiders te steunen in hun strijd. En eindelijk is do Christelijke Vakbewoi ging de vormschool voor de nieuwe mense hen, die noodig zijn voor de nieu we maatschappij. Iemand heeft, gezegd: „Voor oen gesocialiseerde maatschappij zijn noodig gesocialiseerde arbei ders!" Hoe weldadig doet de getuigenis van don niot.-Christen-patroon het hart aan,die op de vraag, of de achturige werk dag hem schade bracht in zijn bedrijf kon antwoorden: „Neen, want de mannen der Christelijke vakbeweging zorgen er voor, dat er nu ook 8-uur wordt, gc werk t!" Zoo wordt do Chr. Vakactie een zegen voor ons volk en zoo kan zij in de boe komst meewerken tot de geestelijke ver heffing van ons volksleven! Van do gelegenheid tot het stellen van vragen wondt door eon drietal aanwezigen gebruik gemaakt-, waarbij spreker gelegen heid vindt zijn meening ten boste te geven over het medezeggenschap van den arbeider. Volgens spreker behoort dit medezeggenschap zich V.n.l. te bepalen -tot .de arbeidsvoorwaarden en wat de technische-'en de ko o p m ana- leiding van den patroon betreft slechts in zooverre deze mot de arbeidsvoorwaar- don verband houden in dier voege echter, dat de verantwoordelijkheid steeds door den werkgever alleen wordt gedragen. Op verzoek van den voorzitter be ëindigt spreker alsnu de uitnemend go-' slaagdo samenkomst mot dankgebed. En in aansluiting met het woord van dezen avond, besluiten wij ons verslag met het woord van prof. Bavinck, dat ook voor de Vakbeweging van belang i6: „Alleen het Evangelie van Jezus Christus moet ook hier zijn voor ons het beginsel van ons denken, de drijfveer van ons handelen, de spijze onzer ziel, de vreugde van ons le ven, de troost in ons sterven, de grond toon beido van ons klagend en ons jube lend leed!" S. M. STADSNIEUWS. Prof. dr. A. II. Brouwer. De buitengewone vergadering van de Algemceno Synode der Noderlandsch Her vormde Kerk, we'ke gisteren en heden te 's-Gravenhage is gehouden, heeft heden morgen benoemd in d© vacatur© van wij len ,prof. dr. F. E. Daubanlon tot hoog leeraar vanwege de Ned. Hervormde Kerk aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, dr. A. M. Brouwer, rector van de Ned. Zendings school te Oegstgeest. Dr. A. M. Brouwer werd 16 Dec. 1875 te Langowan in do Minahas9c (N. O.-I.) ge boren, bezocht het gymnasium te Leeu warden, studeerde do Utrecht, xvaar hij al zijn examens m©t lof aflegde, en, na in 1902 predikant te Haamstede (Z.) gewor den. te zijn, in het jaar 1905 m e t lo f pro moveerde op een proefschrift oyer Dan. Chantepie de la Saussaye. In 1906 naar Moppel beroepen, word liij Dec. 1909 be noemd tot rector van de Ned. Zend. School, toen nog te Rotterdam, waar hij de opvol ger werd van prof. Dr. A. van Veldhuizen. In 1917 werd de Ncd. Zenid. School naai- Oegstgeest verplaatst, in 1919 werd daar heen ook de opleiding voor de Ned. Zend.- Yereeniging overgebracht, di© tot nu toe hare zendelingen zelve had opgeleid. In 1920 volgde de opleiding voor Evangelisten. Daardoor is thans de opleiding voor do Zending gecentraliseerd en is die voor Inwendige Zending daarmede verbonden. Dr. Brouwer werkte- mede aan: „Di© Re ligion in Geschichte und Gegenwart", en aan een aantal bladen, schreef behalve ar tikelen in verschillende binnen- en buiten- Aandsche lijd scih rif ten, o.a. over: „Onze verhouding tot Ned. Indië", „De Moderne Richting'", „De opleiding onzer Zendelin gen", „Hoe te prediken voor Heiden en Mo hammedaan", „De Eerst© Schreden, Blad zijden uit de Oud-Hollandsche Zendings- praklijk", „Paulus' Brieven aan de Thessa- lonicensen", „Schets der Kerkgeschiedenis in Tabellen", enz. Een zeldzaam Huwelijksfeest. Eon zeldzaam bruidspaar mochten wij heden morgen bezoeken! Adolf van der Laan en Hestor van P o 1 a n o n, wonende Waardgracht 112, herden ken heden hunno 55-jarigo echtvereniging. Den 13e April 1866 gingen zij in ondertrouw en den 25e April 1866, worden zij door den band dos huwelijks vereenigd. De zorgen des levens zijn ons echtpaar niet gespaard gebleven. Niet minder dan tien kinderen werden hun geboren, waarvan zij er evenwel acht, door den dood moesten missen. Van der Laan, die gedurende 51 jaren is werk zaam gowcc6t bij de.Leidsche Katoenmaatschap pij, hoeft nooit een groot weekloon kunnen ver dienden, zoodat vrouw v. d. Laan door hard wer ken, trachten moest er wat bij te verdienen. Ondanks al deze zorgen betuigden zij ons, te mogen roemen in Gods onverdiende zege ningen, welke zij zoo langen tijd hebben mogen ervaren. Gedurende 47 jaar bewoond het bruidspaar het zelfdo huisje aan de Waardgracht, dat wol niet in moderne feestdos is gehuld enkele pa- pioren slingers en de „Kroon" dien de „groen- makers" 55 jaar geleden aanbrachten en zuinig bewaard is, sieren den wand maar toch knap en zindelijk bewoond wordt. Wij twijfelen niot of velen onzer lezers en li« zcressen, die het „bruidspaar v. d. Laan" wel kermen, zullen in do komende dagen de „oudjes,,, de Bruidegom is 83, do Bruid 80 jaar - hunne golukwenschen aanbieden, en hun Tevensavond hiermede niet weinig verhelderen. Gisteren herdaoht de dekenwover N. van dor Linden den dag, waarop hij veertig jaar ge leden in dienst kwam bij de firma Jan Zuurdeeg Zoon, alhier, welke firma hij al dien tijd ge trouw diende. De firma meende dan ook, dat deze dag voor den jubilaris niet onopgemerkt moi ht voorbijgaan. Nadat Van der Linden van alle kanten was gelukgewenschty werd hem onder vriendolijke woorden door den patroon dpn hoer F. C. Zuurdeeg een enveloppe, met inhoud aan geboden. Naar aanloiding van de demonstratie in 'is Stadszaab vanwege do Stedelijke Lichtfabrieken» gaven verschillende huisvrouwen te kennncn gaar» ne een cursus in koken, braden en bakken op gas te willen volgen. Aan dit verlangen werd voldaan en thans worden gorogeld dergelijke cursussen door de inspectrico, Moj. Kempkers, gegeven. D»< ze cursussen bobben plaats in do kenken van de toonkamer aan do Hooigracht en worden gevolgd door 18 a 20 dames, die door de deskundige in spectrico worden ingewijd in do geheimen der keuken, voor zoover deze voor een Hollandsche huisvrouw nog geheimen kan hebben. Natuurlijk worden de voordeelen van bet gebruik van gas voor huishoudelijk gebruik zooveel mogelijk in ,het licht gesteld. Op den laatsten avond worden de dames rondgeleid door do toonkamor en wor den de verschillende toestellen bezichtigd, waar bij meermalen boetelliogen volgen. Deze cursussen blijven steeds belangstelling wekken. A.s. Dinsdagavond wordt ook een cursus voor dienstmeisjes goopend. Ook daarvoor is voel be langstelling. Aan de Chr. H. B. S. alhier is benoemd tot Ieoraar in do plant- en dierkunde tegen 1 September a.s., do' heer H. G. Bakker te Den Haag. - Behoudens nadere goedkeuring van het bouwplan door Burgemeester en Wethouders, is in do gisteren gebonden vergadering, van het be* stuur der Chr. II. B. S. alhier, de bouw van het hulpgebouw, gegund aan den laags ten in6chrij- vor de heer J. van Itorson Jr. te Rijnsburg, voor de som van f 16.500. BIN^lHLARD. Passie! en actief. Do partij der Christen-socialisten is ont bonden. De heer Duys gaat naar den hoer Kruyt, die voor deze partij in de Kamer zit, en zegt: „Zeg, Kruyt., is je partij in liqui datie? Kruyt gromt con minder zachtmoedig antwoord. Waarop Duys oen andere vraa- stelt» „Waarbij hoor jij, bij het paaste1' wi' het actief?" Dan ontploft Kruyt bijna. Practisch communisme Do correspondent van de „Evening News" to Kopenhagen meldt. Jai xolceus berichten van de Russische grens, de [laad van Volkscommissarissen het als oen on vergeeflijke luxe beschouwt., da'i h-1 volk gouxlen horloges draagt. De Raad heeft- ge last, dat dergelijke artikelen bij het. com missariaat voor buitenlandse hen handel moeten worden ingelevord, teneinde als fonds te dienen voor de betaling van in hot buitenland gekochte goederen. Briefpost met Rusland. De directeur-generaal der Po»'.eu/en en Telegrafie maakt bekend, dal niet ugang van 18 April a.s. het brielpostverkeci mot Rusland met inbegrip van Oekrajiue, Asjerboëdsjan, Aziatisch Rusland ine.' de republiek van het Verre Oosten en Vladi vostok wordt hervat. Ter vei-zenilmg rijn toegelaten de gewone correspondsie en aangeteekende stukken zond©; cm gegeven geldswaarde. De verzending dor aangetee kende stukken geschiedt voorloo. m uit sluitend voor risico van afzenders. De branden in de 'venen. Men seint uit Emmen: Door het opsteken vam den wind. di' ven» gdhoel van ricihting verandlerde, is de veen brand in het Weordiingerveon gist-oreravoormid- daig opnieuw aam ihet woeden De tussxihen Niou-w Weerdirge en Wocrdingc is weer beze< met v'.udhtdingen, die duin haw opnieuw in vcd'igheid trachten te brengen. In'dien haSve storm 'blijft voortwoeden, loop en de voor onlkola FEUILLETON Langs den afgrond. 77) „En uwe kans op Abigail verspelen," fluisterde do verleider. „Gij zult. nooit moor zulk eene gelegenheid hebben." „Liever Abigail verliezen", luidde het antwoord, „dan mijn naasten besteion, on nooit meer een eerlijk man onder do oogen to durven komen." Zoo sbreed Paul met den verzoeker, en met Gods hulp behaalde hij do overwinnig. Den volgenden middag begaf hij zich op "weg om zijne buren te bezoeken. Iedereen had van zijne terugkomst, gehoord, zoodat niemand verwonderd was bij het terugzien van zijn vriendelijk, knap gelaat. Paul was verrukt over de hartelijke be groeting, dio hom van alle kanten ten deel viel. Overal wilde men hem het boste voor zetten, maar het zou hom slecht, bekomen zijn, indien hij van do hom aangeboden gastvrijheid had willen gebruik maken. Bovendien moest hij verscheiden bezoeken afleggen, dus kon hij zich nergens lang ophouden. Maar wanneer hij de eigenlijke teden van zijne koniet meedeelde, dan scho nen de lieden tor nauwernood' hunno ooren te kunnen gelooven. „Gij vraagt mij, of ik aandeelen in do Wheal Anthony heb," zeide James Pols- kiddy, wien zijn cersto bezoek gold, „he laas, ja". „Hoeveel?" „Tien". „Zoudt gij ze willen verkoopen?" „Ja zeker, maar wie wil ze koopen? Ik heb er vijtig pond voor gegeven, doch ik zou blij zijn ze voor vijf en twintig kwijt te raken. Ik vrees, dót wij weldra weer zullen moeten bijpassen." „En toch raad ik u, zo in geen geval te verkoopen." „Waarom niet?" „Omdat er een nieuwe ader is ontdekt., die hot fortuin van do mijn zal worden; on over zes maanden zullen uwe aandoelen waarschijnlijk twintig of dertig pond waard zijn." James zette groote oogen op. „En weet gij waar die ader is?" vraagde hij. „Ja, ik heb zo gezien. Vader vertelde mij, waar ik dio vinden kon." „En hebt gij geld meegebracht?" „Ja, ongeveer tweehonderd pond." „Maar fraarom koopt, gij dan zelf de aan doelen niet-, voordat hot. geheim uitlekt?" ,yZoudt gij het in mijne plaats doen, James?" „Ik vrees van ja," antwoordde James langzaam. „Maar noen, ik weet het ook niet. In elk geval zou het een zware ver zoeking zijn." „Op die manier zoudt gij don menschem niet doen, wat gij zoudt willen dat men u deed." „Dat is waar. Maar zulk een gelegen heid doet zich niot tweemaal in iemand6 loven voor." „Dat heb ik ook gedacht.," zeido Paul, „en ik was bijna bezweken. Maar Goddank, ik heb de verzoeking overwonnen." Ontroord greep James zijne hand. „Paul," sprak hij, „gij zijt een waar vriend, dat zal ik nooirt vergeten." Zijn gesprek met do anderen was veol korter, want de meesten begrepen eerst, nadat hij vertrokken was, hoe edelmoe dig hij gehandeld had. In do veronderstelling, dat Paul hem alleen, of hem het eerst deelgenoot van de ontdekking had gomaakt., meend Joel Quirk, die er roem op droeg een schrander man van zaken te zijn, zijne kans schoon 'te zien, om met do zaak een eerlijken ponning te verdienen, en niettegenstaande het Zaterdagavond was, de drukste tijd van de gehecle week, nam hij onmiddellijk nadat. Paul vertrokken was, zijn hoed, en ging een paar vriendschappelijke bezoeken in de buurt afleggen. Jamor Polskiddy stond in zijne voor deur, nog geheel vervuld met het. edelmoe dig godrag van Paul Vivian, toen Mr. Quirk naar hem toekwam. „Goeden avond, Jame6," zeide hij, zijn hoed afnemende, en zijn voorhoofd afve gende. „Goeden avond, Mr. Quirk." „Uw t.uin ziet. er goed uit. Gij mijn- -werkers kunt er heel wat. tijd aan besteden. Uw baantje is nog zoo slecht niot." „Dat zou u niet meevallen, indien gij er de proef eens van naamt", zeide James. „Ik weet hot. niot. Maar hoe staat bel met do Wheal Anthony?" „Slecht", antwoordde James, „heel slecht." „Weinig kans op dividend, zou ik don ken? Misschien op den langen duur, maar in don eersten tijd zeker niet. Gij hebt ook aandeelen, nietwaar?" „Ja, ik hb er tien." „Zoo, zoo! Maar heb ik u niet, hooron zeggen, dat gij ze wol kwijt zoudt willen zijn?" „Best mogelijk, dat ik zao ie-'s eezegd heb."r „Wel luister dan eens," zeile Mr. Quirk, voortdurend zijn voorhoofd afvegende. „Het. is wel eens oenigezins gewaagd, maar ik zou hot willen doen om u to help-n, James. Ik wil u vijf en twintig pond voor uwe aandeelen geven, eti mijn -tijd afwach ten. Do meeste roenschen hebben geen ver trouwen in do oudo mijn, maar ik wil het nog eens afwachten, en daarom doe ik u dit aanbod. Ik loop groot gevaar er bij te verliezen, maar om uwentwil zal ik hot wagon. Nu, wat zegt gij?" James zeide niots. 11 ij was te verbaasd om lo kunnen spreken. De laagheid van Mr. Quirk deed hem walgen. Zelf door en dooc een eerlijk man, kon hij geene woorden vinden om zijno verontwaardiging uit te drukken. Onwillekeurig vergeleek hij hei gedrag van Joel Quirk bij dat van Paul Vivian, cn als van zelf kwam hom daarbii de treffende gelijkenis van don Farizeeer en den Tollenaar voor den geest. „Welnu James," zeido Joel, nog altijd zijn voorhoofd afvegende, doet gij hei, ja of noen?" ,;Noen, vandaag nog niet," antwoordde James, mot moeite zijno woorden uitbrom gonde. - „Zoolas gij wilt," zeido or. Quirk kort af. „Ik meende u een dienst te doem. Komt gij nog tol andero gedachten, gij vindt mij den gehoelcn avond thuis." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1