Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
Prof. Slotemaker de Bruyne
id in de Stads-gehoorzaal.
K
ABONNEMENTSPRIJS
-?e- IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
'°i WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
J PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
2de JAARGANG. - DONDERDAG 14 APRIL 1921 - No. 317
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL I 022 UI
DES ZATERDAGS !O30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEK
KLEINE ADVERTENTIES van hoo-atons
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bij vooruitbetaling
IKn Hot maatschappelijk vraagstuk roept
iVoi1108 a^°6 om €>en bevredigende oplossing,
In omzen aan problemen zoo rijken tijd
1,'g dringt zich de sociale quaestio nog steeds
zeer sterk op den voorgrond. Op dit terrein
heeft ook de Christen een 6choone roeping
te vervullen, n.l. om ito getuigen van het
licht, dat Gods Woord doet vallen op de
onderlinge samenleving in do grootc men-
aj. schenmaatechappij. En waar het ons voor-
Zg al ook op dit gebied zoo moeilijk is den
ets juisten weg to vinden, dio leidt naar hot
beoogde doel, zouden wij dan niet dank
baar aanvaarden do leiding en de voorlick-
anj ting van bekwame mannen, die God one
ric_ gafen die uit den rijken schat hunnei|
ja. kennis en -ervaring putten om ons te dienen
,U8 met huil woerd? Het was dan ook een uit-
;cn nemende gedachte van den Christ. Best,
.^gj Bond te dezer stede een man als prof.
eeJ Slotemaker de Bruyne uit te noodigeu, om
;,,a te .spreken over een zoo actueel onderwerp
;ip. alsDo tegenwoordige roeping
d o r G h r i s t e 1 ij k e Vakbeweging.
)or En het is daarom te betreuren, dat de ge
hoorzaal gisteravond niet. geheel gevuld
ra'j iwas, om to genieten van de mooie rede
3n, (van dezen begaafden sprekr.
\Tu
>P* -
n; Na 't verstrijken van het tradioueele
it'« j,prinsenkwartiertje" opent do voorzitter,
iot de heer Jan de Lange, de vergadering met
gebed en geeft na een kort woord van wel
kom, direct het woord aan den spreker
Deze begint met de opmerking, dat bij het
I aangekondigde onderwerp duidelijk een
drietal zaken naar voren treden. Eerst zal
6preker handelen over do Vakbeweging in
R hot algemeen, dan over de C h r i 61 e-
s- I ij k e Vakbeweging in hot bizonder, om
at ten slotte de vraag te everwegen, wat de
lo roeping der Christelijke Vakbeweging is
H dn dezen t ij d. Hij 6preekt zijn blijd-
:a; Bchap er over. uit dat te mogen doen in een
Vergadering van geestverwanten on
tj spreker zal dan ook niet zijn kracht zoeken
_j dn bestrijding van den tegenstander, maar
den nadruk leggen op de positieve
,Q roeping van onze Christen-menschen,
voor wie het van de grootste bo teekenis en
van den hoogs ten ernst is ook dn dit op-
zkht naar het Christelijk beginsel to han-
j. dolen ©n te leven.
ï-i
p. Bij de behandeling van de Vakbeweging
:j. in het algemeen, wil spreker uitgaan van
.3 een schoen beginsel, dat ons in de Heilige
it. Schrift wordt ontvouwd. Als Paulus in
i- 1 Cor. 12 spreekt van de gemeente Gqds,
-- met haar verscheidenheid van gaven, be-
4 dieningen en werkingen neemt hij als voor-
Q beeld het menschelijk lichaam (vs. 12
e. v.) Dat lichaam is geen machine,
r-; maar een organisme met verschillen
de organen, die elk afzonderlijk van groo-
te waardij zijn, die elkander van noode
hebben, maar met elkaar vormen één har
ig monisch geheel. En „als één lid lijdt, lijden
daarin alle leden." Zoo moot het ook zijn
in het maatschappij-leven. Die maatschap-
3 pij wordt niet gevormd door een hoop in-
J dividuen, los naast elkaar, maar moet
r. ®jn één organisme van met elkaar
r, lovende en in elkaar gegroeide leden. Maar
i- die verschillende leden dienen dan ook zoo
ij 'goed mogelijk te worden verzorgd, opdat
r- de onderscheiden groepen vermen die har
monische eenheid, voor oen gezond maat
schappij leven onontbeerlijk. Maar zoo zal
ieder, die van deze Christelijke Maatschap
pij-beschouwing wil uitgaan, ernstig die
nen na te gaan, of iedere groep van gelijk-
waardige en gelijksoortige individuen het
'a recht erlange, dat haar in het maatschap-
pelijk samenstel toekomt. En daartoe kan
j dienen de Vakbeweging.
i au—- i—
In den „goeden, ouden tijd" was de Vak
beweging overbodig. Er bestond tusschen
patroon en arbeider een vriendelijke p a-
triarchale verhouding. Door de
feestadigo ontwikkeling van het b e-
d r ij f s 1 e v crt word dit echter zoo ge
heel anders. De arbeider word vaak ge
ëxploiteerd als een werktuig, een m a-
chine en vaak werd door den werkgever
vorgeten, wat hot grondbeginsel der H. S.
is, dat ook de arbeider een mensclv is
met een ontsterfolijke ziel in een 1 i-
chaam, dat werken moot onder arbeids
voorwaarden, die men voor God moet kun
nen verantwoorden. Over die arbeids-
vo orwa arden moet de. arbeider als
vrij en zelfstandig persoen overleg kunnen
plegen met zijn patroon en het middel
daartoe isorganisatie. Hierbij
komt, dat wie de ontwikkeling der laatste
jaren heeft, nagegaam, over de gan6che li-
nio een reactie gewaar wordt tegen de
overdreven Staatsbemoeiing, waar
door gezorgd wordt voor den enkeling;
algemeen gaat men den weg ep der b e-
d r ij f s o r g a n i s a t i e en zoekt, men
aansluiting bij wat uit het maatschappe
lijk leven zelf geboren wordt. Ook daarom
is een gezonde vakbeweging een ei6ch des
tijds.
Wij Christenen moeten streven «aar een
Christelijke vakbeweging. Het ware
te wenschen, dat wij ons konden tevreden
stellen mot één groot© vakbeweging, waar
in alle elementen waren vertegenwoordigd.
Oorspronkelijk was dit hier Ie lande hot
geval. Maar sedert het Socialisme do teu
gels in handen nam, moest het wel tot een
splitsing komen. Beginsel moet boven
eenheid gaan. Eenheid is een kwestTe
van part ij, verdeeldheid een kwestie van
beginsel. Daarom moeten wij het pleit
voeren voor een afzonderlijke Vakbewe
ging. Het Socialisme tracht het doe 1, het
eindstation te bereiken door het
middel en langs den weg van den
klassenstrijd. De Christelijke Vak
beweging, hoewel allerminst, kapitalis
tisch, verwerpt onvoorwaardelijk het mid
del van den klassenstrijd. Niot de klasse,
waartoe ik behoor, oefent invloed uit op
mijn* levensbeschouwing. Bij brood alleen
kan de mensoh niet leven. „Er ligt in de
natuur van den mensch een onuitroei
baar streven, om midden uit de verganke
lijkheid, die hem dreigt mee te slepen en
to verslinden, het anker zijner ziel te wer
pen in den vasten grond dor onzien
lijke en- e e u w i g e dingen." De waarde
der geestelijke goederen gaat voor den
Christen, die der stoffelijke zeer voito te
boven. Daarbij komt in de tweede plaats^
het. gaat in den klassenstrijd niet om het
recht, maar om de m a c h t. Als ik strijd
om macht alleen, wordt mijn levenssfeer
bodorven, maar in den kamp om het
recht, ook in Vakbeweging, wordt mijn
levenssfeer godragem door een geestlijko
winst en een zedelijke aanblazing. En ten
slotte: het gaat in den klassenstrijd om
do overwinning, maar in de Christe
lijke Vakaoti© om de overtuiging.
En daarom: arbeidt en strijdt voor het
re c h t en niet om de mach t tracht te
overtuigen en niet te dwingen en
werkt van uit zedelijken aandrift!
Bij do behandeling van zijn derde punt
beantwoordt spreker de vraag: „Heeft de
Christel. Vakbeweging in dezen tijd een
extra-roeping?" dn bevestigenden zin.
In de eerste plaats, omdat, ook de Chris
tenen paraat moeten zijn bij den uit
bouw der nieuwe maatschappij. Wij le
ven in een tijd, waarbij „zich aandacht
en geest, in den maalstroom verliezen, van
wat telkens de dag aan zijn opvolger
meldt". Vele vragen roepen om oplossing
en het moet ons allen daarom een ernstige
zaak zijn of worden, of de Christelijko
Vakbeweging bloeit. Niet alleen uit
wendig, maar bovenal i n n e r 1 ij k. Of
ons Christen-volk in Nederland den invloed
oefenen zal op den gang van zaken, die
aan dat volksdeel toekomt, hangt middel
lijk ook af van den bloei onzer Vakbewe
ging. Spreker wil daarom de ongeorgani
seerden opwekkon zich aan .te sluiten on
verwijld, den verkeerd-geo rganieeerden
roept hij toe zich van hun dwaling te bo-
keeren en aan de aanwezige vrouwen itoont
hij aan, dat het ook in haar belang is,
dat haar mannen zich Christelijk organi-
seeren.
In de tweede plaats: de niet-Christelijke
Vakbeweging is rcvolutionnair ge
worden. Wij Christenen kunnen niet zijn
revolutionnairen. De revolutionnaire ge
dachte ligt niot in de lijnen van het Chris
tendom. Ons ideaal is: „Vooruit! Maar in
do historische lijn!" 't Echte Chris
tendom werkt niet. van buiten naar
binnen, maar van binnen naar bui-
1 e n. Hier schuilt -echter een niet te mis
kennen gevaar. Het. gevaar n.l. dat wij
ons heol gemakkelijk werpen in de armen
van de reactie n van een star con
servatisme, dat niet in de lijn van
het Evangelie van Christus is.. Het is o.
zoo moeilijk don juisten weg te kiezen tus
schen het conservatisme aan den eonen en
de revolutie aan don anderen kant. Op de
leiders van onze vakbeweging ru6t dan
ook een zware taak en spreker wil daar
om allen opwekken, die leiders te steunen
in hun strijd.
En eindelijk is do Christelijke Vakbewoi
ging de vormschool voor de nieuwe
mense hen, die noodig zijn voor de nieu
we maatschappij. Iemand heeft, gezegd:
„Voor oen gesocialiseerde maatschappij
zijn noodig gesocialiseerde arbei
ders!" Hoe weldadig doet de getuigenis
van don niot.-Christen-patroon het hart
aan,die op de vraag, of de achturige werk
dag hem schade bracht in zijn bedrijf kon
antwoorden: „Neen, want de mannen der
Christelijke vakbeweging zorgen er voor,
dat er nu ook 8-uur wordt, gc werk t!"
Zoo wordt do Chr. Vakactie een zegen
voor ons volk en zoo kan zij in de boe
komst meewerken tot de geestelijke ver
heffing van ons volksleven!
Van do gelegenheid tot het stellen van
vragen wondt door eon drietal aanwezigen
gebruik gemaakt-, waarbij spreker gelegen
heid vindt zijn meening ten boste te geven
over het medezeggenschap van den
arbeider. Volgens spreker behoort dit
medezeggenschap zich V.n.l. te bepalen -tot
.de arbeidsvoorwaarden en wat
de technische-'en de ko o p m ana-
leiding van den patroon betreft slechts
in zooverre deze mot de arbeidsvoorwaar-
don verband houden in dier voege echter,
dat de verantwoordelijkheid
steeds door den werkgever alleen wordt
gedragen.
Op verzoek van den voorzitter be
ëindigt spreker alsnu de uitnemend go-'
slaagdo samenkomst mot dankgebed. En
in aansluiting met het woord van dezen
avond, besluiten wij ons verslag met het
woord van prof. Bavinck, dat ook voor
de Vakbeweging van belang i6: „Alleen
het Evangelie van Jezus Christus moet ook
hier zijn voor ons het beginsel van ons
denken, de drijfveer van ons handelen, de
spijze onzer ziel, de vreugde van ons le
ven, de troost in ons sterven, de grond
toon beido van ons klagend en ons jube
lend leed!" S. M.
STADSNIEUWS.
Prof. dr. A. II. Brouwer.
De buitengewone vergadering van de
Algemceno Synode der Noderlandsch Her
vormde Kerk, we'ke gisteren en heden te
's-Gravenhage is gehouden, heeft heden
morgen benoemd in d© vacatur© van wij
len ,prof. dr. F. E. Daubanlon tot hoog
leeraar vanwege de Ned. Hervormde Kerk
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, dr. A.
M. Brouwer, rector van de Ned. Zendings
school te Oegstgeest.
Dr. A. M. Brouwer werd 16 Dec. 1875 te
Langowan in do Minahas9c (N. O.-I.) ge
boren, bezocht het gymnasium te Leeu
warden, studeerde do Utrecht, xvaar hij al
zijn examens m©t lof aflegde, en, na in
1902 predikant te Haamstede (Z.) gewor
den. te zijn, in het jaar 1905 m e t lo f pro
moveerde op een proefschrift oyer Dan.
Chantepie de la Saussaye. In 1906 naar
Moppel beroepen, word liij Dec. 1909 be
noemd tot rector van de Ned. Zend. School,
toen nog te Rotterdam, waar hij de opvol
ger werd van prof. Dr. A. van Veldhuizen.
In 1917 werd de Ncd. Zenid. School naai-
Oegstgeest verplaatst, in 1919 werd daar
heen ook de opleiding voor de Ned. Zend.-
Yereeniging overgebracht, di© tot nu toe
hare zendelingen zelve had opgeleid. In
1920 volgde de opleiding voor Evangelisten.
Daardoor is thans de opleiding voor do
Zending gecentraliseerd en is die voor
Inwendige Zending daarmede verbonden.
Dr. Brouwer werkte- mede aan: „Di© Re
ligion in Geschichte und Gegenwart", en
aan een aantal bladen, schreef behalve ar
tikelen in verschillende binnen- en buiten-
Aandsche lijd scih rif ten, o.a. over: „Onze
verhouding tot Ned. Indië", „De Moderne
Richting'", „De opleiding onzer Zendelin
gen", „Hoe te prediken voor Heiden en Mo
hammedaan", „De Eerst© Schreden, Blad
zijden uit de Oud-Hollandsche Zendings-
praklijk", „Paulus' Brieven aan de Thessa-
lonicensen", „Schets der Kerkgeschiedenis
in Tabellen", enz.
Een zeldzaam Huwelijksfeest.
Eon zeldzaam bruidspaar mochten wij heden
morgen bezoeken!
Adolf van der Laan en Hestor van
P o 1 a n o n, wonende Waardgracht 112, herden
ken heden hunno 55-jarigo echtvereniging.
Den 13e April 1866 gingen zij in ondertrouw
en den 25e April 1866, worden zij door den band
dos huwelijks vereenigd.
De zorgen des levens zijn ons echtpaar niet
gespaard gebleven.
Niet minder dan tien kinderen werden hun
geboren, waarvan zij er evenwel acht, door den
dood moesten missen.
Van der Laan, die gedurende 51 jaren is werk
zaam gowcc6t bij de.Leidsche Katoenmaatschap
pij, hoeft nooit een groot weekloon kunnen ver
dienden, zoodat vrouw v. d. Laan door hard wer
ken, trachten moest er wat bij te verdienen.
Ondanks al deze zorgen betuigden zij ons,
te mogen roemen in Gods onverdiende zege
ningen, welke zij zoo langen tijd hebben mogen
ervaren.
Gedurende 47 jaar bewoond het bruidspaar
het zelfdo huisje aan de Waardgracht, dat wol
niet in moderne feestdos is gehuld enkele pa-
pioren slingers en de „Kroon" dien de „groen-
makers" 55 jaar geleden aanbrachten en zuinig
bewaard is, sieren den wand maar toch knap
en zindelijk bewoond wordt.
Wij twijfelen niot of velen onzer lezers en li«
zcressen, die het „bruidspaar v. d. Laan" wel
kermen, zullen in do komende dagen de „oudjes,,,
de Bruidegom is 83, do Bruid 80 jaar - hunne
golukwenschen aanbieden, en hun Tevensavond
hiermede niet weinig verhelderen.
Gisteren herdaoht de dekenwover N. van
dor Linden den dag, waarop hij veertig jaar ge
leden in dienst kwam bij de firma Jan Zuurdeeg
Zoon, alhier, welke firma hij al dien tijd ge
trouw diende. De firma meende dan ook, dat deze
dag voor den jubilaris niet onopgemerkt moi ht
voorbijgaan. Nadat Van der Linden van alle
kanten was gelukgewenschty werd hem onder
vriendolijke woorden door den patroon dpn hoer
F. C. Zuurdeeg een enveloppe, met inhoud aan
geboden.
Naar aanloiding van de demonstratie in 'is
Stadszaab vanwege do Stedelijke Lichtfabrieken»
gaven verschillende huisvrouwen te kennncn gaar»
ne een cursus in koken, braden en bakken op gas
te willen volgen. Aan dit verlangen werd voldaan
en thans worden gorogeld dergelijke cursussen
door de inspectrico, Moj. Kempkers, gegeven. D»<
ze cursussen bobben plaats in do kenken van de
toonkamer aan do Hooigracht en worden gevolgd
door 18 a 20 dames, die door de deskundige in
spectrico worden ingewijd in do geheimen der
keuken, voor zoover deze voor een Hollandsche
huisvrouw nog geheimen kan hebben. Natuurlijk
worden de voordeelen van bet gebruik van gas
voor huishoudelijk gebruik zooveel mogelijk in
,het licht gesteld. Op den laatsten avond worden
de dames rondgeleid door do toonkamor en wor
den de verschillende toestellen bezichtigd, waar
bij meermalen boetelliogen volgen.
Deze cursussen blijven steeds belangstelling
wekken.
A.s. Dinsdagavond wordt ook een cursus voor
dienstmeisjes goopend. Ook daarvoor is voel be
langstelling.
Aan de Chr. H. B. S. alhier is benoemd
tot Ieoraar in do plant- en dierkunde tegen 1
September a.s., do' heer H. G. Bakker te Den
Haag.
- Behoudens nadere goedkeuring van het
bouwplan door Burgemeester en Wethouders, is
in do gisteren gebonden vergadering, van het be*
stuur der Chr. II. B. S. alhier, de bouw van het
hulpgebouw, gegund aan den laags ten in6chrij-
vor de heer J. van Itorson Jr. te Rijnsburg, voor
de som van f 16.500.
BIN^lHLARD.
Passie! en actief.
Do partij der Christen-socialisten is ont
bonden.
De heer Duys gaat naar den hoer Kruyt,
die voor deze partij in de Kamer zit, en
zegt: „Zeg, Kruyt., is je partij in liqui
datie?
Kruyt gromt con minder zachtmoedig
antwoord.
Waarop Duys oen andere vraa- stelt»
„Waarbij hoor jij, bij het paaste1' wi' het
actief?"
Dan ontploft Kruyt bijna.
Practisch communisme
Do correspondent van de „Evening
News" to Kopenhagen meldt. Jai xolceus
berichten van de Russische grens, de [laad
van Volkscommissarissen het als oen on
vergeeflijke luxe beschouwt., da'i h-1 volk
gouxlen horloges draagt. De Raad heeft- ge
last, dat dergelijke artikelen bij het. com
missariaat voor buitenlandse hen handel
moeten worden ingelevord, teneinde als
fonds te dienen voor de betaling van in hot
buitenland gekochte goederen.
Briefpost met Rusland.
De directeur-generaal der Po»'.eu/en en
Telegrafie maakt bekend, dal niet ugang
van 18 April a.s. het brielpostverkeci mot
Rusland met inbegrip van Oekrajiue,
Asjerboëdsjan, Aziatisch Rusland ine.' de
republiek van het Verre Oosten en Vladi
vostok wordt hervat. Ter vei-zenilmg rijn
toegelaten de gewone correspondsie en
aangeteekende stukken zond©; cm gegeven
geldswaarde. De verzending dor aangetee
kende stukken geschiedt voorloo. m uit
sluitend voor risico van afzenders.
De branden in de 'venen.
Men seint uit Emmen:
Door het opsteken vam den wind. di' ven»
gdhoel van ricihting verandlerde, is de veen
brand in het Weordiingerveon gist-oreravoormid-
daig opnieuw aam ihet woeden De tussxihen
Niou-w Weerdirge en Wocrdingc is weer beze<
met v'.udhtdingen, die duin haw opnieuw in
vcd'igheid trachten te brengen. In'dien haSve
storm 'blijft voortwoeden, loop en de voor onlkola
FEUILLETON
Langs den afgrond.
77)
„En uwe kans op Abigail verspelen,"
fluisterde do verleider. „Gij zult. nooit moor
zulk eene gelegenheid hebben."
„Liever Abigail verliezen", luidde het
antwoord, „dan mijn naasten besteion, on
nooit meer een eerlijk man onder do oogen
to durven komen."
Zoo sbreed Paul met den verzoeker, en
met Gods hulp behaalde hij do overwinnig.
Den volgenden middag begaf hij zich op
"weg om zijne buren te bezoeken. Iedereen
had van zijne terugkomst, gehoord, zoodat
niemand verwonderd was bij het terugzien
van zijn vriendelijk, knap gelaat.
Paul was verrukt over de hartelijke be
groeting, dio hom van alle kanten ten deel
viel. Overal wilde men hem het boste voor
zetten, maar het zou hom slecht, bekomen
zijn, indien hij van do hom aangeboden
gastvrijheid had willen gebruik maken.
Bovendien moest hij verscheiden bezoeken
afleggen, dus kon hij zich nergens lang
ophouden. Maar wanneer hij de eigenlijke
teden van zijne koniet meedeelde, dan scho
nen de lieden tor nauwernood' hunno ooren
te kunnen gelooven.
„Gij vraagt mij, of ik aandeelen in do
Wheal Anthony heb," zeide James Pols-
kiddy, wien zijn cersto bezoek gold, „he
laas, ja".
„Hoeveel?"
„Tien".
„Zoudt gij ze willen verkoopen?"
„Ja zeker, maar wie wil ze koopen?
Ik heb er vijtig pond voor gegeven, doch
ik zou blij zijn ze voor vijf en twintig
kwijt te raken. Ik vrees, dót wij weldra
weer zullen moeten bijpassen."
„En toch raad ik u, zo in geen geval te
verkoopen."
„Waarom niet?"
„Omdat er een nieuwe ader is ontdekt.,
die hot fortuin van do mijn zal worden;
on over zes maanden zullen uwe aandoelen
waarschijnlijk twintig of dertig pond
waard zijn."
James zette groote oogen op. „En weet
gij waar die ader is?" vraagde hij.
„Ja, ik heb zo gezien. Vader vertelde
mij, waar ik dio vinden kon."
„En hebt gij geld meegebracht?"
„Ja, ongeveer tweehonderd pond."
„Maar fraarom koopt, gij dan zelf de aan
doelen niet-, voordat hot. geheim uitlekt?"
,yZoudt gij het in mijne plaats doen,
James?"
„Ik vrees van ja," antwoordde James
langzaam. „Maar noen, ik weet het ook
niet. In elk geval zou het een zware ver
zoeking zijn."
„Op die manier zoudt gij don menschem
niet doen, wat gij zoudt willen dat men
u deed."
„Dat is waar. Maar zulk een gelegen
heid doet zich niot tweemaal in iemand6
loven voor."
„Dat heb ik ook gedacht.," zeido Paul,
„en ik was bijna bezweken. Maar Goddank,
ik heb de verzoeking overwonnen."
Ontroord greep James zijne hand.
„Paul," sprak hij, „gij zijt een waar
vriend, dat zal ik nooirt vergeten."
Zijn gesprek met do anderen was veol
korter, want de meesten begrepen eerst,
nadat hij vertrokken was, hoe edelmoe
dig hij gehandeld had.
In do veronderstelling, dat Paul hem
alleen, of hem het eerst deelgenoot van de
ontdekking had gomaakt., meend Joel
Quirk, die er roem op droeg een schrander
man van zaken te zijn, zijne kans schoon
'te zien, om met do zaak een eerlijken
ponning te verdienen, en niettegenstaande
het Zaterdagavond was, de drukste tijd
van de gehecle week, nam hij onmiddellijk
nadat. Paul vertrokken was, zijn hoed, en
ging een paar vriendschappelijke bezoeken
in de buurt afleggen.
Jamor Polskiddy stond in zijne voor
deur, nog geheel vervuld met het. edelmoe
dig godrag van Paul Vivian, toen Mr.
Quirk naar hem toekwam.
„Goeden avond, Jame6," zeide hij, zijn
hoed afnemende, en zijn voorhoofd afve
gende.
„Goeden avond, Mr. Quirk."
„Uw t.uin ziet. er goed uit. Gij mijn-
-werkers kunt er heel wat. tijd aan besteden.
Uw baantje is nog zoo slecht niot."
„Dat zou u niet meevallen, indien gij er
de proef eens van naamt", zeide James.
„Ik weet hot. niot. Maar hoe staat bel
met do Wheal Anthony?"
„Slecht", antwoordde James, „heel
slecht."
„Weinig kans op dividend, zou ik don
ken? Misschien op den langen duur, maar
in don eersten tijd zeker niet. Gij hebt ook
aandeelen, nietwaar?"
„Ja, ik hb er tien."
„Zoo, zoo! Maar heb ik u niet, hooron
zeggen, dat gij ze wol kwijt zoudt willen
zijn?"
„Best mogelijk, dat ik zao ie-'s eezegd
heb."r
„Wel luister dan eens," zeile Mr. Quirk,
voortdurend zijn voorhoofd afvegende.
„Het. is wel eens oenigezins gewaagd, maar
ik zou hot willen doen om u to help-n,
James. Ik wil u vijf en twintig pond voor
uwe aandeelen geven, eti mijn -tijd afwach
ten. Do meeste roenschen hebben geen ver
trouwen in do oudo mijn, maar ik wil het
nog eens afwachten, en daarom doe ik u
dit aanbod. Ik loop groot gevaar er bij
te verliezen, maar om uwentwil zal ik hot
wagon. Nu, wat zegt gij?"
James zeide niots. 11 ij was te verbaasd
om lo kunnen spreken. De laagheid van Mr.
Quirk deed hem walgen. Zelf door en dooc
een eerlijk man, kon hij geene woorden
vinden om zijno verontwaardiging uit te
drukken. Onwillekeurig vergeleek hij hei
gedrag van Joel Quirk bij dat van Paul
Vivian, cn als van zelf kwam hom daarbii
de treffende gelijkenis van don Farizeeer
en den Tollenaar voor den geest.
„Welnu James," zeido Joel, nog altijd
zijn voorhoofd afvegende, doet gij hei, ja
of noen?"
,;Noen, vandaag nog niet," antwoordde
James, mot moeite zijno woorden uitbrom
gonde. -
„Zoolas gij wilt," zeido or. Quirk kort
af. „Ik meende u een dienst te doem. Komt
gij nog tol andero gedachten, gij vindt mij
den gehoelcn avond thuis."
(Wordt vervolgd).