Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. I278
BINNENLAND.
2de JAARGANG. - MAANDAG 11 APRIL 1921 - No. 3I4
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 6 12.50
PEK WEEK 10.19
FRANCO PEE POST PER KWARTAAL 12.90
V De achturige arbeidsdag.
Van verschillende zijden worden zeer
ernstige bezwaren tegen den achturigen
larberdedag naar voren gebracht.
Geklaagd wordt over den achteruitgang
in het bedrijfsleven, over de wijze waarop
de overwerk-rcgeling is opgesteld, over de
groot© macht die gegeven is aan de dis
trictshoofden, enz.
De „Rotterdammer" is van oordeel dat
Ihet niet aangaat deze bedenkingen zonder
imeor ongegrond te verklaren.
De omstandigheden in het zakenleven,
Ihebben zioh sedert de behandeling- van de
fwet sterk gewijzigd.
Door de malaise in het ondernemingsle
ven is eigenlijk weggenomen de basis,
waarop de wenscholijkheid van spoedige
inwerkingtreding van den achturigen ar
beidsdag beruste.
Do vraag is echter op wat wijze hier
beterschap zal zijn aan te brengen.
Bedoeld orgaan ziet de uitkomst daar
in dat bij collectief arbeidscontract of door
andere behoorlijk gesanctioneerde gemeen
schappelijke regeling van patroons en ar
beiders, bepaalde uitzonderingen en af
wijkingen worden toegestaan.
Uitvoerig daarover te handelen is niet
noodzakelijk. Reeds bij de behandeling der
wet in de Tweede Kamer, toen door den
iheer Dreeeelhuys een amendement, werd
voorgesteld om dit principieel mogelijk te
maken, is door den Minister van sympa
thie blijk gegeven.
Wij willen vragen: is die sympathie na
bet in werking treden der wet niet ver
groot? Is die sympathie niet vergroot na
de gedoeumeerde wijze, waarop dit denk
beeld in verschillende tijdschriften verdedi
ging heeft gevonden? Wij herinneren aar»
ihet artikel, door den heer Josephus Jitta
dn „Sociale Voorzorg" geschreven, en aan
het artikel van den heer Hettinga Tromp,
den leider van de arbeidszaken der gemeen
te Amsterdam, in de laatste aflevering van
„Sociale Voorzorg", waarin er op gewezen
wordt, dat dergelijke afwijking reeds in
kiem ook ten opzichte van de Amsterdam-
echo gemeentelijke arbeidsvoorwaarden
met. betrekking tot de collectieve contrac
ten, te Amsterdam gesloten, aanwezig is
en wordt toegepast.
Het is een gezond denkbeeld in derde-
Jijke conventioneele bedrijfsregeling gele
gen, dat in plaats van een sehematiw^he
regeling van boven al komt een regeling,
geboren uit het bedrijf, rekening tie uucuuc
met de wezenlijke behoeften daarvan. En
wanneer hier met inachtneming van de be
palingen, welke te Washington vast.ge
steld zijn, zekere vrijheid van beweging ©n
soepelheid van. optreden aan werkgevers
en werknemers wordt toegestaan, dan kan
dit, naar onze meening niet anders be
schouwd worden dan als ten zegen van het
bedrijfsleven.
Wij geven toe, indien die weg werd be
treden, dan kan dit den schijn wekken van
reactionnair te zijn. De heer Schaper heeft
reeds in een artikel in „Sociale Voorzorg"
dn dien geest gesproken en ook de heer
Polak heeft zich op dezelfde wijze uitge-
I laten in de Eerste Kamer. Het zou echter
hi iet de eerste maal zijn in de parlemen
taire geschiedenis, dat degenen, die het
odium van reactionnair te zijn droegen,
toch een goeden 6ocialen maatregel in
voerden.
Mogen wij herinneren, aan hetgeen ge
6chied is in 1902, toon Minister Knyper
kwam met zijn 6peetwetje en-toen met een
felheid, alsof men dien bewindsman zelf
wilde spleten, in alle vergaderingen en ook
in het Parlement die speet wet werd uitge
spoeld als een bewijs boe hij zich verkocht
bad aan het reactionnair conservatisme.
Minister Kuyper heeft het odium gedragen
en thans vinden wij in de tegenwoordige
Arbeidswet in art. 25 een regeling, daar
mede vrijwel overeenkomende, zonder dat
daarover een kik van verzet gehoord is.
Als een Minister 't odium van reaction
nair te schijnen kan dragen, dan is het ze
ker wel Minister Aalberse, want aan de
gaafheid van het sociaal gevoel van dezen
sympathieken socialen hervormer twijfelt
niemand. Het is dan ook in verband daar
mede, dat wij van harte hopen, dat hij geen
gehoor zal gev-en aan den drang, door den
heer Polak uitgeoefend, maar wel aan den
drang van verschillende zijden in de Eer
ste Kanier en ook in het Voorloopig Ver
slag op hem geoefend om te doen wat weri
kelijk in het belang van het bedrijfsleven,
in het belang van arbeiders en werlcgerer|
noodzakelijk is.
STADSNIEUWS.
Afscheid Os. J. H00GENRAAD.
Voor een geheel gevuldo Pieterskerk nam gis
teravond Ds. J. Hoogenraad, na een 23-jarige
ambtsvervulling, afscheid als predikant Yan de
Ned. Herv. gemeente alhier.
Onder het zingen van Gezang 22:
Rust, mijn ziel! Uw God is Koning
Heel de wereld zijn gobied:
Alles wisselt op zijn wenken,
Maar Hij zelf verandert niet
schreedt Z.Eerw. naar den kansel, begeleid door
het Ministerie van Predikanten en den Kerke-
raad.
Nadat gelezen is Efeze 3: 14—21, gezongon
Psalm 90: 1 en de Prediker is voorgegaan in den
gobode, herinnert hij aan hot afscheid van den
apostel Paulus van de gemeente te Efeze.
Op zijn laatste reis naar Jeruzalem wilde hij
zijn geliefde gemeente te Efeze niet voorbijval
ren zondor haar een laatst vaarwel te hebben toe
geroepen ea oen woord van vermaning en ver
troosting toe te spreken. Vanuit Miléte doet hij
^le oudsten der gemeente ontbieden en wijst hen
èr op dat hij niet hoeft achtergehouden, dat hij
niet zou verkondigd hebben al den Raad Gods,
vermaant hen als opzieners, acht te geven op
zich zelvon en op de goheele kudde om do gemecn-
to Gods te weiden en beveelt hen Gode en Zijn©
genade.
En dan buigen zij to samen hun knieën op het
stille strand van Miléf© en draagt Paulus al de
nooden en behoeften der gemeente van Efeze aan
den Heere op, waarna hij van hen scheidt, ©en
uur vau scheiding dat hem zwaar viel.
Ook voor 6pr. is zulk een uur van scheiden
aangebroken, zij hot dan ook, onder gansch an
dere omstandigheden, dan bij den Apostel. Er
moeten op dezen stonde banden worden verbro
ken, nu hij van do gemeente scheiden gaat en
zijn ambt zal neerleggen dat hij in deze 6tad
23 jaar heeft mogen vervullen en waarvan de
zelfde Apostel gewaagt, dat wie dit ambt be
geert, een kostelijk ambt begeert.
Wat. echter ook veranderen moge, Gods oude,
naar nooit verouderde Woord verandert niet.
Laat dit Woord ook thans tot ons spreken, en
wol naar aanleiding van Efeze 3: 17, wat door
Z.Eerw. als tekst gekozen is: „Opdat Christus
door het geloof in Uwo harten wone, en gij in
de liefde geworteld en gegrond zijt."
Paulus, dio om den naam en de zaak des Hoe
ren in den kerker zit, is wel naar het lichaam
gebonden, maar naar den geest is hij vrij.
Zijn geketende hand grijpt naar de schrijf-
stift, om de gemeente van Efeze te herinneren
hoe zij eertijds vijanden Gods waren, dood in
zonden en misdaden, maar gebracht zijn tot huis-
gonooten Gods.
Er was vrees bij Paulus voor zijn geliefde ge
meente van Efeze.
Hij vermaant hen ernstig, - niot te vertragen
cn buigt om deze oorzaak zijn knieën en bid dat
Christus in hunne harten wone, en zij gegrond en
geworteld zij in de liefde.
Spr. maakt dit wtord van Paulus tot zijn laat
ste woord aan de gemeente.
Hoe menigmaal hoeft hij dit Evangelie hier
mogen verkondigen!
Wat hij mocht doen, deed hij door 's Hoeren
ontferming.
Ik hob U, gemeente, niets anders gepredikt
dat wat U tot eeuwig kon strekken en mag met
Paulus getuigen, „ik heb niet achtergehouden, dat
ik U niet zou verkondigd hebben al den Raad
Gods."
Spr. belijdt in veel te kort te zijn gekomen
maar acht zich bevoorrecht ook iets voor Gods
Koninkrijk te hebben mogen verrichten. Daar
van getuigen de dagen zijner 40-jarige ambtsver
vulling.
Uw naam O God, Zij daarvoor de eere!
Bij weinig klaagstof heeft spr. veel dankens-
stof.
Zijn laatste woord, zij des apostol woord. Geen
betere wensch kan hij de gemeente geven, dan
dat Christus in Uwe harten wono en gij ia do
liefde gogrond en geworteld zijt!
Niot oii7,o braafheid, ook niet onze rechtzinnig
heid kan ons baten, maar alleen dan zal het wel
zijn mot ons, indien Christus in onze harten is
ingeplant.
Do Heiland roept nog stoeds, zio ik sta aan
do deur en ik klop!
Met verhoogden nadruk roept spr. voor 't laatst
de gomeente toe; laat Christus in Uwe harten
wonen
Woneu mot Hem ed in Hem, is levensge
meenschap met Hem hebben.
S\iat Jezus niet tegen, maar wortelt en grondt
U in de liofde.
Ook de gemeente van Efeze, tot wien Paulus
dit woord richt, wordt later door den ziener van
Patmos, op 's Heeren bevol aangezegd: „Ik heb
tegen U, dat gij uwe eerste liefde verlaten
hebt."
In Paulus' bede ligt vertroosting.
Menschen zijn onmachtig deze worteling en
gronding in de liefde te schenken.
Vandaar dat Paulus om deze oorzaak zijn
knioën buigt.
Er imoeten dezen avond banden worden verbro-
ked van jarenlange hechtheid.
Banden des gcestes zijn vaak sterker dan barn
den des bloeds.
En evenals er bij Paulus' afscheid van de ge
meente van Efeze geweend werd, en zij droevig
waren, zoo is er ook voor spr. onder geheel
andero omstandigheden het oogenblik van droe
vig scheiden, gekomen.
God zal echter zijne gemeente niet verlaten.
Reeds den volgenden Zondag hoopt op deze plaats
oen nieuwe leoraar to staan en ook 6pr.'s plaats
zal wel spoedig vervuld zijn.'
Wanneer Christus in onze harten woont, cn
wij in de liefde gegrond en geworteld zijn, dan
kunnen geen banden meer verbroken worden, want
immora „de liefde vergaat nimmermeer!"
Dan is er geen scheiden meer voor altijd!
God geve ons allen, in dit blij vooruitzicht te
mogen deelen.
Hierna richt Z.Eerw. oen woord van afscheid
tot zijn ambtsbroeders.
In het bijzonder tot collega Hartwigsen die
alleen nog over is van degenen welke spr. hier
bij zijn intrede vond.
Broeders, blijf gespaard en stelle de Heere U
allen tot Zegen voor velen.
Voorts w-ordt afscheid genomen van de Ouder
lingen en Diakenen, in 't bijzonder van den oud->
wijkouderling Fontoin en van de wijkouder-
lingen Polanen en Huner.
Verder richt 6pr. oen woord van vaarwel tot
do leden van het Kiescollege, do Gemeentecom-
missie, de Notabelen en het Colloge van Collec
tanten, daarbij den wensch uitsprekend, dat het
ontstane verschil onder de behoorscolleges, 6po<*
dig mogo worde opgeruimd.
En eindelijk wordt een woord van afscheid en
dank gericht aan Prof. van Nes i Kerkelijk
Hooglooraar voor do welwillende steun welke
do gemeente en de scheidende leeraar stoeds
van hom mocht ondervinden
Na deze toespraken richt Z.Eerw. nog een
woord van afscheid tot de gemeente in 't alge
meen, naar aanleiding van het „omschrift" om
het Kerkelijk zegol: „Laat U 't lam leiden!"
Spr. citeert een aantal uitspraken, uit Gods
woord, waarin het lam wordt voorgesteld en zegt,
niot in schittering der talenten ligt hot zinne*
beeld van de verlossing der wereld, maar in het
geduldig lam, in 't klein en nederig en stille wil
len zijn!
Alleen de liefde en de zelfverloochening, leid
den tot den weg des vredee. De weg van het lam,
is een kruisweg. Johannes ziet het lam staande
op den berg „Sion" en met hem degenen die den
naam Zijns Vaders hebben geschreven aan hunne
voorhoofden! Wie zijn deze?
Behoort ook gij daartoe?
Gomeento, laat U 't> lam leiden!
•Amen.
Nadat de prediker is voorgegaan in dankgebed
en gezongen is Gezang 96, zingt de gemeente don
scheidenden leoraar toe: „De Heer zal U steeds
gadeelaan", waarvoor Z.Eerw. zichtbaar bo
s'ogen zijn hartelijken dank betuigt, waarna
de schare, zeer onder den indruk, het kerkgebouw
verlaat.
Woensdag 13 April hopen de heer en
Mej. F&rïo, Apothekersdijk 23 den dag te her
denken dat «ij 50 jaar geleden door den huwelijke
band worden verbonden. Men ziet hot dit knasso
bruidspaar niet aan, dat zij reeds een halve eeuw
huwelijksloven achter den rug hebben. Naar ons
gemeld werd hopen oen dertigtal buren. a.s. Wbens
dag niet alleen hun vlag uit te steken, maar zul
len zij ook nog op een andere wijze van hunne
achting en toegenegenheid doen blijken.
In het stuk over den heer A. J. de Lange
ia ons Zaterdagavondnummer komen een paar
fouten voor, die licht het goed begrip in den weg
staan.
De naam „Meester v. d. Horst" moet zijn mees
ter v. d. Harst", vroeger hoofd der O. L. S. aan
het Plantsoen, 't Was natuurlijk den tijd, dat
het Chr. Onderwijs nog geen 7 scholen in Leiden
telde.
De naam „van Dijk" moet zijn de heer van
Dijl. Na diens overlijden in 1886 werd de hoer
de Lange hoofd.
Waar de beido foutieve namen geen oiiVk en
den in Leiden zijn, konden deze drukfouten tot
vorwarring aanloiding goven.
Wij herinnoren onzen lezers nog even aan de
openb. vergadering der Meisjesvereeniging V.O.K
welke hedenavond te half negen wordt gchoud a
in het lokaal „Nathanaël" (Moriaau6teeg.)
In 't bijzonder worden de meisjes verwacht wel-
ko den leeftijd van 16 jaar hébben bereikt, tor-
wijl ouders en belangstellenden eveneens harto-
lijk welkom zijn.
Blijkens oene in dit nummer voorkomende
advertentie treedt a.s. Woensdagavond in de
Stadsgehoorzaal, Prof. Dr. Slotemaker de Bruine
op "voor den Leidschen Christ elijken Bestuurders-
bond imet het onderwerp „De tegenwoordige roe
ping der Chr. Vakbeweging".
Op te wekken tot bijwoning lijkt ons over
bodig.
Immers Prof. Slotemaker is een man die mid-,
den in het sociale loven slaat en aan de christe
lijke vakbeweging van onze dagen, leiding geeft.
Het zou, èn voor den bekwamen redenaar èn
voor den Leidschen Bost.bond een béleediging zijn
indien Woensdagavond de Stadszaal niot geheel
gevuld zou zijn. Er wordt geen debat gegeven,
wat o. i. zeer verstandig ie.
Bij de laatste openb. vergadering v. d. C.B.B.
waarin het Kamerlid Smeonk optrad en oen schit
terende redevoering hield over „Socialisatie"
werd er wel gelegenheid tot debat gegeven.
Zij die echter het genoegen hebben gehad
de debaters te hooren, en de waarde en betee-
kennis van zulk een debat kunnen booordeelen,
zulen het met den C.B.B. oers zijn, dat een man
als Prof. Slotemaker de Bruine aan dergelijke
beschouwingen, niet mag worden gewaagd.
De plannen tot het stichten van een neu
trale bijzondere school beginnen steeds vasteren
vorm aan te nomen.
Het ligt in de bedoeling de school an et hot be
gin van den nieuwen cursus to openen.
Na verscheidene mislukte pogingen is hot.
gisteravond gelukt anet ©en 6trik den kerkuil te
vangen, die reeds ongeveer 3 maanden veel last
veroorzaakte aan het kerkpersonoel der Pieters
kerk. Meermalen was reeds getracht met behulp
van een jager het dier onschadelijk te maken, 't
Is een vrij groot exemplaar kerkuil. Hot dior
boet nu voor zijne wandaden in een kist, die
het tot gevangenis 6trekt.
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL10221/1
DES ZATERDAGS 0A0
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEB
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 eent: Zaterdags 75 cent,
bij vooruitbetaling -S
i Wij hrinneren aan de vergadering van „Pa*
trimonium" dio hedenavond wordt gehouden, en
waar de heer W. van Die van Woerden zal op«
treden over den bouw van arbeiders- en midden*
6tandswoningen.
Paardenmcst.
Bij minietericole beschikking is bepaald, dat
voor het tijdvak van 1 April tot en met 30 Sep
tember a.s. voor den paardenmest, wclko ter be
schikking van den NederL Tuinbouwraad wordt
gesteld, de volgende prijzen gelden: f 0.03 por
paard en per dag, wanneer de paarden zijn ge
plaatst op een rustbed vau turfstrooisel en f0.02
wanneer ze zijn geplaatst op een rustbed van
stroo.
De Kieswet.
De FemWistischo Partij vraagt de Tweede
Kamer geen gevolg te geven aan den wensch van
enkele leden van het Voorloopig Verslag over hot
wetsontwerp tot wijziging van de Kieswet, van
de Provinciale Wet van de Gemeentewet om da
Kieswet in dien zin te veranderen, dat de vrouw
den man kan machtigen voor haar te stemmen,
doch gehoor te geven aan de stommen van die
Tweede Kamerloden, die de waarde van het vrou
wenkiesrecht niet wenschten te vermindoren, doch
er op gesteld zijn dat de vrouw persoonlijk haar
stem uitbrengt.
De luchtpostdiensten.
Zooals bekend, zou heden de regelmatige dage*
lijksche dienst Amsterdam'Parijs en omgekeerd
geopend worden. In dezen, dienst zoudeh Frait-
6clie vliegtuigen worden gebruikt, daar de hooga
regeeringssubsidie, die aan Fransche luchtvaart*
maatschappijen wordt verstrekt, de concurrentie
met Nederlaudscho toestellen op deze lijn onmogo-
lijk maakt.
Te elfdej ure heeft de K. L. M. een telegram
van de Fransche zustermaatschappij ontvangen,
dat de opening van den dienst morgen niet kau
geschieden, aangezien het Franscho staatssubsidie
nog niet geregeld is.
Het betreft hier een uitstol van vermoedelijk"
slechts eenige dagen.
Uitvoer van fruit.
Naar aanleiding van het bericht, dat eenigo
organisaties van Nederlandscho handelaren pogin
gen in het werk stellen om de Engelsche regee*
ring te Bewegen tot opheffing van de bepaling,
dat uit Nederland afkomstig fruit en groenten
van certificaten' van oorsprong moeten zijn voor
zien, meldt men ons, dat de Ned. Tuinbouwraad
onder nader te bepalen voorwaarden belast zal wor
den met het afgeven van deze certificaten van
oorsprong van uit Nederland afkomstig fruit en
groenten, bestomd voor export naar Engeland.
Verplicht veilen.
Do Veilingvereeniging Honselersdijk
heeft besloten volledig verplicht voilen in te voe
ren voor allo tuinbouwproducten, eigen vorbouwd
veevoeder uitgesloten.
In bijzondere gevallen kan het bestuur verkoop
uit de hand toestaan, wanneer het belang ver-
oischt orders uit to voorem die na veilingstijd
binnen komen, doch do lovering heeft dan over
de veilingvereeniging plaats. De groote druiven-
kweekerij Nieuw-Honsel, die zelf haar Colman-
druiven naar Engeland uitvoert, zal, als gast-lid
in de vereeniging kunnen blijven.
Aanvankelijk is een boelo van f 200 gesteld op
elke overtreding.
HEVIGE BRAND IN DE VENEN.
In de Val'thermoiiden, Woerdingcrraomlen
cn Emmercompascum woedt seffert Zaterdag
een hevige veenbrand.
De bewoners nemen in allerijl de
vlucht. Met groote karavanen trekken zij naar
veiliger oorden.. Met den sterken N.-Ooslen-
wind is aan blusschen niet te denken. Reeds
zes huizen zijn in de asch gelegd, waarin ook
levende have cn het meeste huisraad.
Het centium van den brand bevindt zicli te
Enclpo. De branden zijn ongeveer o gelijker
tijd op verschillende plaatsen uitgebroken' De
FEUILLETON
Langs den afgrond.
74)
Toen Paul ophield mot 6preken heersch-
ite er geruimon tijd ©en diepe stilte, die
6leohte afgebroken werd door het snikken
van Mary.
Eindelijk sprak zij. „O Paul, mijne straf
is bijna zwaarder dan ik dragen kan. Zon
der mijn goddeloozen hardnekkige®, trotsch
zou de arme man reeds lang te huis zijn
geweest. Da® zou de arme David een vaste
hand hebben gehad om hem te leiden, en
ik zou thans niet eenzaam en verlaten zijn.
O Paul, wees nooit trotsch en onverzoen
lijk, zooals ik geweest ben."
Maar spoedig herstelde zich zich, en van
haar stoel opspringende, riep zij:
I „Vergeef mij Paul, ik dacht er i® 't. ge-
heel niet aan, dat gij vermoeid en hoiu
tgerig moet zijn." En zij begaf zich naar de
kleine keuken om voor hot avondeten te
zorgen.
Paul stond eveneens op, en liep de ka-
nier rond. Hoe bekend kwam alles hem
I voor, en toch hoe vreemd was het hem te
f moede. Hij kreeg een gevoel, alsof hij
droomde. Waren die twee jaren wellicht
©en droom geweest? Was hij inderdaad
weg geweest? Hij kreeg het daar binnen
te benauwd, en begaf zich naar buiten.
Voor de huisdeur staande drong het stam
pen der machines van de Wheal Anthony
tot hem door; geen annder geluid verbrak
de stilte. De maan verlichtte Rosevallion,
en bij haar schijnsel kon hij duidelijk het
dak van het oude huis onderscheiden. Dit
gezicht ging hem als een dolksteek door
het hairt.. Wie wist of Abigail zich daar
niet met haren echtgenoot bevond, want
zij zou waarschijnlijk van .tijd tot tijd de
ouderlijke woning bezoeken. Misschien zou
hij haar den volgenden dag in het dorp te
genkomen.
Hi haastte zich om weer naar binnen te
gaan. Het avondeten stond op .tafel, maar
•hij had weinig eenlust. Hij was zeer moe
de, en toch verlangde hij niet naar bod.
Honderd vragen zweefden hem op de lip
pen, maar hij kon ze niet onder woorden
brengen.
„Gij zult wel naar rust verlangen,
Paul", zeide zijne moeder ten laatste. „Om
mijnentwil moet gij niet langer opblij
ven."
„Neieiq moeder,M antwooirddel 4) ij, „ik
ben volstrekt niet slaperig, bovendien wil
ik nog gaarne het. een en ander van Penw-
harf vernemen, voordat ik naar bed ga-
Hebt gij niets meer van David gehoord?"
„Niets", zeide zij, „maar ongeveer ©ene
maand geleden heeft de zoon van Mr. Tre-
bisco hem te Londen gezien. Doch slechte
een oogenblik en in 't voorbijgaan."
„Heeft de jonge Trebisco hem gespro
ken?"
„Neen; hij zag hem maar even te mid
den van het gewoel op straat."
„Wi zullen alle» in 't werk stellen om
hem te vjinden, moeder. Gij moet de hoop
niet opgeven."
Mary zuchtte, maar antwoordde niets.
„En Toby?" vei1 volgde Paul. „Ik heb
in langen tijd niets van hem gehoord.
Maakt hij het goed?"
„Neen; Toby is den laat sten tijd bed
legerig, tengevolge van rheumatiek
naar ik hoor;" met bizonderen nadruk op
de laatste woorden.
„En hoe gaat hot te Rosevallion? Abi
gail is zeker^met groote statie getrouwd?"
zeide Paul.
Den ganschen avond had deze vraag hem
op de tong gebrand, en nu stootte hij ze
als 't ware uit.
Mary zag hem verwonderd aan.
„Heb ik u dat alles niet geschreven?"
vraagde zij.
„Gij hebt er in ge^n van uw brieven
over gesproken."
„Och, in mijn verdriet over David is het
mij zeker door het hoofd gegaan," hernam
zij, „en na dien tijd heb ik zooveel'mot
■mijn eigen zorgen te doen gehad, dat ik
niet aan die van anderen heb kunnen
denken."
„Wat bedoeld gij? Hebben de Tresilli-
ans ook zorgen gehad? vraagde Paul
drifftig.
„Dat zou ik denken, zorgen in over-
vloed, 't Is nu al zes maanden geledem
6©dert zij het land verlaten hebben."
„Het. land verlaten? Wie?" vraagde
Paubl met stijgende verbazing.
„Wel, Mr. Tresillian. Alles liep hem te
gen, zoodat 'hij het hoofd niet langer bo
ven water kon houden. Ik weet er het rech
te niot van, want er werd in die dagen zoo
veel verteld, maar dadelijk na don doo^
van Nick Trebarwith brak de bom los.
en
"Is Nick Trebarwith dood?" viel Paul
haar in de rede.
„Ja, do arme man viel van zijn paard.
Do menschen zeiden, dat. hij dronken was,
maar ik weet niot of het waar i6. Als er
zooveel verteld wordt, weet men op het
laatst niet meer wat men geloovon moet."
„En dus is Abigail weduwe," zeide Paul
met. een zucht-.
„Neen, zeker niet-. Het ongeluk gebeur
de twee dagen voordat het huwelijk plaats
zou hebben. Eerst dacht men, dat hij
61 echts bedwelmd was, maar hij is niet
meer tot zijn bewustzijn gekomen. Hij
buiten kennis gelegen, en is toen gestor
ven."
Paul zuchtte weder, maar nu was het
een zucht van verlichting. Abigail wa$
vrij en arm, ja arm. Des te beter voor
hem. Hij zou haar onmiddellijk zien uit. te
vinden. Waarschijnlijk bevond zij zich
in de een of andere ongeschikte betrekking
in harde dienstbaarheid misschien, en zou
hij dus kunnen optreden als haar bevrij
der.- Hij dacht geen oogenblik meer aan
Nick Trebarwith's treurig uiteinde. Abi
gail vervuilde zijn ganschen ziel.
„Waar is zij?" vraagde hij eindelijk.
„Wie? Abigail?"
„Ja."
„Bij hare oudere, denk ik. Enkele vriea
den hielpen hen om weg te komen, eo
Mrs. Tresillian bezat nog eeno kleinig
heid, waar men geen beslag op kon loggen;
In elk geval is het hen gelukt naar Amp
rika te gaan."
„Naar Amerika?"
(Wordt vervolgd).
