ten verleden jaar begonnen te vallen ad-
vvVii do organisaties om dc verschil
len de producten als graan, katoen en tabak
niet tegen de lagere prijzen te verkoopen,
maar ze vast le houden. Dc prijzen bleven
echter dalen en nu zit men ook hier in dc
misère. Wel wordt or van d$ze zijde.bij de
Regeeiing sterk ,op aangedrongen om
I nd de noodige credieten te ver-
lecjien, op conditie dat voor deze gelden
Ameeikaansche produaten worden ge-
koclil,maar tegen deze voorsteken heerscht
in verschillende kringen een sterke oppo
site cn men twijfelt ol' dr iets van tot
stand zal komen.
Toch zien dc „leiders" in dc zakenwe
reld Amerika's toekomst hoopvol tege
moet. Men wijst op dc schitterende zaken
die gedurende1920 zijn gedaan, en de
enorm sterke oeconomische positie die
Amerika in de wereld inneemt. Men erkent
algemeen dat een „readjustment" in het
zakenleven noodzakelijk was, dal de zoo
hoog opgevoerde prijzen op den duur geen
stand houden konden, en vroeger of later
een daling in meest treden. „Vertrouwen",
zegt men, moet voor 1921 het wachtwoord
wezen, en daarnaast is absoluut noodzake
lijk een hartelijke samenwerking lusschen
„kapitaal" en „arbeid".
Men verwacht dat gedurende 1921 een
(meer normale toestand geleidelijk zal we-
iderkeeren. De tijd van bijzondere oorilogs-
■en vredeswinsten, is voorbij, maar elk za
kenman die als vroeger, hard. zal willen
werken, en verstandig zaken zal doen, zal
daarvoor een behoorlijke winst kunnen
blijven verwachten.
Bovendien wordt echter van alle kanten
als gebiedende eisch aangegeven dat ook
het publiek meer tot zijn vroegere levens
wijze terugkeert. Arbeidzaamheid en spaar
zaamheid zijn voor de welvaart van een
volk, een paar van de allereerste voor-
waarden.
Een vraag die niemand tot nu toe ech
ter durft te beantwoorden is, welke invloed
deze kentering in het zakenleven uit zal
oefenen op „arbeidstoestanden" en „ar
beidsorganisatie".
Ofschoon de arbeidersorganisatie in
Amerika in verschillende opzichten nieat
zoo sterk was ontwikkeld als in Europa,
■was deze gedurende de oorlogsjaren met
reuzenschreden vooruitgegaan. De om
standigheden maakten het gemakkelijk be
langrijke successen to behalen. Het „kapi
taal" gaf, indien dit eenigszlns mogelijk
.was, liever aan de verschillende eisehen
(die zoo nu en dan gèsteld werden toe, dan
dat het bedrijf gestoord werd in een tijd
Waarin zulke mooie winsten konden wor
den behaald. Zoo trachtten de arbeiders
organisaties ook hier steeds meer het
„closed-slop" principe in te voeren, d.w.z.
do werkgevers te dwingen tot overeenkom
sten, waarbij beloofd werd uit
sluitend georganiseerde arbeidskrachten
aan te nemen. Onder den druk der om
standigheden werd hieraan veelal toege
geven, maar in de meeste gevallen met
tegenzin.
Hu, onder de veranderde omstandighe
den, het „kapitaal" weep tijdelijk baas is,
Wordt van verschillende zijde getracht do-
ze beweging den kop in te drukken. Voor
al in de kleeding- en staalindustrie is deze
fltrijd momenteel in volle gang. Een enkele
zaak gaat zoover dat alle" georganiseerde
arbeidskrachten systematisch worden ge-
Woerd, maar dit zijn tot dusver uitzonde
ringen. Over 't algemeen is men tevreden
(met tegenover het „closed-chap" principe
het „open-shop" principe te stellen, d.w.z
tiet recht van den patroon om aan te ne
pbon, wien hij wil, georganiseerd of niet,
'de vrijheid om stukwerk te laten verrich
ten, en hot recht om personeel te ontslaan
zonder dat de vakorganisatie zich hiermee
bemoeit.
De machtige Bethlehem Steel Company
gaat in zijn strijd tegen de arbeiders-orga
nisaties zelfs zoo ver, dat. de firma levc-
ring van zijn producten weigert aan aan-
taemers die geen ongeorganiseerde arbei
ders in dienst willen hebben. Verschillende
andere groote staalfabriekenwerken hierin
roet genoemde maatschappij samen.
De pers neemt over 't algemeen in deze
kwestie tot nu toe een neutraal standpunt
in, men durft zrich blijkbaar niet ten voor-
idedle van éen van beide partijen uitspre
ken. Algemeen erkent men dat de arbei
dersorganisatie gedurende de laatst jaren
veelal te ver zijn gegaan, maar door de
•meeste bladen wordt gevreesd, dat de
Bethlehem Steel nu weer aan den anderen
kant overdrijft, en men betwijfelt of de ge
volgde tactiek de jnytele is, om tot gc-
wonschte verhoudingen tusschen „kapi
taal" en „arbeid" te geraken.
J. W. Jr.
Pluimvee-Tentoonstelling te Leiden.
Bekroningen.
HOENDERS.
Zilveren Lustrum-Beker, tea- waarde van
honderd en vijftig gulden, aangeboden in
1913 door eearigo leden van de L. P. V.
voor degene, die op de eerstvolgend© vijf
•temtoorustelliriigm der L. P. V. in eon der
volgende afd&eüngen t.w. Groote Hoen
derrassen, Krielhoenders, Sierduiven,
Postduiven, Konijnen of Watervogels, het
hoogst aantal punten behaalt.
Winner moet gedurende diien tijd lid der
L. P. Yw zijn, terwijl den tijdelijben win
ner een zilveren herinneriogsmedailie zal
worden aangeboden.
Winner in 1913 C. A. M. Spruit m. 183
punten. Idem in 1914 met 376 punten, idem
in 1917 met 196 punten, idem in 1920 met
353 p., idem in 1921 met 360 p. (definitief).
Zilveren Lauwerkrans, door den heer J.
A. Bach Jr. voor do meeste eerste prijzen
in hoenders van een exposant buiten Lei
den woonachtig.
Deze krans moot driemaal achtereen of
viermaal dn hét geheel .gewonnen worden.
Winner dn 1917 J. Zaalberg, idem in
1920. Thans winner John M. C. Kievits.
Groote Verguld Zilveren Medaille, aan
geboden door den Burgemeester van Lei
den, Jhr. Mr. Dr. X. C. de Gijselaar, voor
de fraaiste inzending Hoenders.
Winner: John M. C. Kieviis.
Zilveren Lauwerkrans, door den heer
J. A. Bach voor de fraaiste inzending Ne-
derl. Hoenderrassen.
Deze beker moet tweemaal achtereen
of driemaal in het geheel gewonnen wor
den door denzelfden inzender.
Winner in 1917 bij de A. P. C. te Am
sterdam J. A. Smits.
WinnerJ. A. Smits.
Groote verzilverde Plaquette, door de
L. P. V. 'voor de fraaiste inzending Ne-
derl. Hoenders.
Winner: J. A. Smits.
Krielhoenders.
Zilveren Coupe, aangeboden door de
L. P. V. voor de fraaiste inzending kriel
hoenders.
Deze coupe moet tweemaal gewonnen
worden.
Winner in 1917 H. L. A. v. d. Horst.
Winner in 1920 E. Ostennann, idem in
1921 (definitief).
Verzilverde Plaquette, door de L. P. V.
voor op één ara de fraaiste inzending
krielhoenders.
Winner: H. L. A. v. d. Horst.
Hollandsche Krielen.
Zilveren Hollandsche Kriethaan, door
den heer P. de Gooijer, voor de fraaiste
inzending.
Winner: H. L. A. v. d. Horst.
SIERDUIVEN.
Groote zilveren Medaille, aangeboden
door de directie van het Leddseh Dagblad,
voor de fraaiste inzending sierduiven.
WinnerC. A. M. Spruij.t.
Luxe Diploma, door de „Eerste Haar-
lemsche Sierduiv-etnbond", voor de fraai
ste inzending.
WipnevA. P. Boelsma.
Luxe Diploma, idem, voor de grootste
inzending.
Winner: A. P. Boelsma-.
Zilveren Wiselbeker, dooi* de H. K. C.
voor dé fraaiste inzending Hollandsche
Kroppers van één kleur.
WinnerC. A. M. Spruijt.
Bronzen eerepenning, door den heer G.
W. Zaaidvoomt Sr., voor den fraaisten dof
fer of duif (florelleai-duif).
Winner: CV A. M. Spruijt.
Bronzen L. P. V.-Medaille, voor den
fraaisten doffer of duif (leeuwerikdunven
WinnerC. A. M. Spruijt.
WATERVOGELS.
Zilveren L. P. V.Medaille voor de'fraai
ste inzending watervogels.
Winner Joh. H. v. Vliet-.
KONIJNEN.
Verzilverde Plaquette door de .,L. P. V."
voor de fraaiste inzending.
WinnerG. H. Stouten.
Zilveren Medaille, door de Ned. Ver.
„Aviculiura" voor de fraaiste inzending
voedsters met jongen of nésten jonge ko
nijn.
Wannier: J. O. v. d. Berg.
ZANG- EN SIERAADVOGELS.
Waterman Ideal Fountainpen, door den
heer M. J. Visser voor de fraaiste inzen
ding.
Winner: H. L. Dekema.
Voorwerpen, Granen, Zaden, etc.
Zilveren L. P. V.-Medaille en Diploma
voor do fraaiste inzending iter opluiste
ring (anders dan granen en zaden).
Winner: J. J. Philips.
Zilveren L. P. V.-Medaille met Diploma
vor de fraais toe inzending (granen en za
den).
Winner: P. Sluis.
Gemengd Nieuws
Bij oen huiszoeking ten
huize van den adbeidér T. Z. to Ahbenes, -die
verdacht wend van dieft fed, vond de politie
een granaten toatekettring met gouden slot.
Een onderzoek bracht -aan het licht, dat on
geveer 8 jaren geiteden was ixi'gebroken bij T.
Los in Haarlemmermeer, van wiens huishoud
ster toen do kctöamg werd' gestolen. Z. werd
tot bekentenis gohradht.
To Haps kent men geen
ftoofctelIjken omsdag, geen opcenten op de
rijksbelastingen, geen hondenlbelaattinig
Een vrouw t e II aj a r 1 e m
vond iets dn haa-r antihra-c-iet, d'at haar ver
dacht .voorkwam in verband met berichten
over kaohelontploffmgeu. Ze bracht het voor
werp dan ook bij de politie en doen bleek dat
het een dyiipmietpatTOon was.
Een metaalarbeider, die
otp de zestiende verdieping van ,cen in aan
bouw zijnd hu'/s m Broadway werkzaam was,
vk-1 ma,ar jbenedjen, doch kwam ongedeerd op
straat terecht, dank izij ecu vangzeil, dat ter
hoogte van dc vijfde verdieping was gespan
nen en d'at zijn \<ail brak.
Hel 9-j a 1* i g dochtertje
wan den arfjotder T. ,te Lemmer ie al spélende
bij dén boegen wahmiur i>n de diepe binnen
haven gevallen. Be vischhandcl-aax, de heer
Th. de B., het gevaar ziendb waarin hot kind
verkeerde, sprong onmiddellijk gekleed to wa
ter en wist het meisje nog juist bijtijds te
redden en maar don wal te zwemmen. Eenkre
toegesnelde personen hadden nog heel wat
moeite redlder cai drenkeling op den hoogen
waikmrar to krijgen.
Tengevolge van het eten
Van viurkenstdeesch is te Gastricum vleesch-
vergjfÜ'ging ivOorgek-oonen. Bij (het heele gesin,
de hond dncluis, ded'en izidh dto verschijnselen
voor. Bij onderzoek te Utrecht bleek toet vileesch
iJaaatyphus-toaciilen te tocv alten. Men meent,
daA het afkomstig is van een te Lommen uit
nood giesfadlit varken. x
To Bergujm had een «liet
alledaflgsehe plechlïgheiKl plaats. Het betrof
de viering van de 70-jhuige etiifft-erbinlenis
van Johannes Tjallings Huizenga. gvhoren 2
September 1828 te Berguin, en Aintje Bastiaans
Hogen-donk. geboren 19 Nwwdjer 1831 te
Suamecr, dtis 92 en 89 jaren ou'd. .Beide Aog
krasse oudjes eriiengen edcli nog in een ta
melijk goeden wetel'and. En hoewel toüiu tom-
wolijksböatje dcor stormen soons .geteisterd
werd, kwam toet eindelijk dn kalimer wateren.
Begrijpelijk d'at de (belangstelling groot ie
geweest en gelukwcnschen van heinde en vér
waren ingekomen. „L. Crt."
To K -e r k r a d e is i, m g e to r -o-
ken bij een pa; -.'Ohuwd paar. Onlrreemdi wer
den de brui i'i-T.! eer en van mfeun en vrouw, an
dere kteerer. gouden en ziltvcren saeva,den en
een kistje, waaabi wanrVh-voHc papieren.
Te Doenndo poogden
dieven in te breken, in de woning van mej. F..
De diéven werden op de vlucht gedreven. Voor
een jaar word fin dezelfde woning 1000 gulden
gestolen.
T e V a 1 k o n lb u -r g (L.), w >a a r
de gemeente de eerste vrouwelijke wethouder
heeft, is het den. laateteai' lijd in. den Baad
nogal eens ruouo/ïviig, schrijft de „Tel."
De meerderheid, der (heeren raadsleden kan'
het niet vinden met heft vaouwclijk raadslid,
mevr. Buypei-s, welhouidsler en Joco-burge-
meeéter.
Yenschïitendto malen heeft mc-vr.. Buypers
geloond, Pek in haar kwaliteit van loco-bur
gemeester, dat zij Oiaar op de tanden heeft.
Toen bijvoorbeeld haaT mede-raadslid, de
heer Prévoo, dór cc leur van, het PlaviJjoen Mo
dern, haar verbod in crake bel geven van «dans
muziek, cweiHrad, :gaf «ij dien veldwaohlev last
proces-verhaal togen ha-aa* collego. «op te ma
ken.
En in deal Baad moeten cbe mecslle -leden to-et
tegen htaai- afleggen-, wanneer zij met 'haar
wouwelijke ilogica voor den dag kointll
THnans schijnt eij dn. een kwestie over den
bouw .van een nieuw postkant oor tusschen het
rijk en de gemeente Va&enbuig, den burge
meester zwaait gemaakt ite toehben bij 's rijks
autoriteiten. Op voorstel van "den heer Prévoo,
die met .verscbillendie an-dero raadsl<yd\a zijn
wrouwdijk mederaadsKd niet luchten of zien
kan, its thorns een motie aangenomen, waarin
•ben scherpste de houding van mevr. Buypers
gelaakt wordt en geen vertrouwen meer g-e-
steÜd' wordt in toaatr beleid! «alls wethoudster van
iV alikeninirg.
Als d'-o 'heGr Prévoo nog zegt, 'èiat zij thans
•toch behoorde te bedanken voor wét-houdster,
antwoordt zij: Daar is het julfiio cwn te doen
Ihè; ik zeg jwnt ik denk dat waarheid is en
daarmede basta.!!!
Leidsche Penkrasjes.
Amice I
Met meer dan gewone belangstelling
greep ik ditmaal naar het raadsverslag. Ik
heb onlangs dc prolestvergadering van de
S.DA..P. bijgewoond waar, zooals go u zult
herinnern, van het Leidsche proletariaat
oen daad gevraagd werd, oen daad, die
de roo-de raadsleden noodig hadden om in
den Raad verder le kunnen werken.
Met die daad word toen bedoeld liet aanne
men van een m o t i e, waarin maatregelen
werden gevraa-gd om de laagste inkomens
tc ontlasten, waarna dan door de Socialis
tische Raadsfractie meer gepreciceerde
voorstellen gedaan zouden worden.
Bedoeld voorstel was reeds van te voren
aangekondigd. Evengoed als de voorstel
lers, begreep ik dat dit voorstel niet zou
worden aangenomen om de eenvoudige re
den dat hel onuitvoerbaar was, maar ik
was toch bon-ieuwd op welke wijze deze
propagandafilm zou worden afgedraaid.
Dat de voorstellers over het verloop van
de vertooning érg in hun nopjes waren,
zou ik niet durven beweren. Ondanks de
uitgebreide reclame was de tribune slechts
matig bezet. Zell6 dc vele werklooze arbei
ders, die wel eens eaen verzetje willen heb
ben, hadden blijkbaar geen lust naar deze
voorstelling te komen kijken. Men begint
waarschijnlijk le begrijpendat het. de So
cialisten alleen om do arbeiders te doen is,
in zooverre als zij hunne stemmen nood'ig
hebben om op het kussen te komen. En ve
len onder hen zullen hebben ingezien dat
het in elk geval niet aan de Socialisten is
té danken dat er nog niet veel meer belas
ting* moet worden betaald. Het onlangs ge
publiceerde staal-je, waaruit blijkt dat in
het roode Zaandam de lage inkomens
zwaar worden belast, terwijlde hoogcre
inkomens voel meer worden- ontzien dan
hiér in Leiden, was wel geschikt om de
oogen voor dc roodo humbug te openen.
Hoe dit zij, van de zijde van het publiek
was er weinig belangstelling. En de verde
diging van het zonderlinge voorstel door
den heer van ECk, was tamelijk zwak. Dit
kon ook wel niet anders. Als men zelf moot
begnmen met toe te geven dat een voorstel
onbeholpen is en onwettig,dan-is érhcel wat
noodig om in een zekere gees to' ri ft te gera
ken. Ik vermoed dan ook dat de hoer van
Eek meer dan blij was, toen dit lastige kar
weitje, dat voor de roode fractie een poli
tieke noodzakelijkheid genoemd werd, ach
ter den rug was.
Toch zal men hierbij niet kunnen blij
ven staan. Men 'is begonnen van dc arbei
ders een ..daad" le vragen om ook zelf da
den le kunnen doen en nu. zou het heel
goed kunnen gebeuren dat straks een deel
van de roode garde met deze „schijnbewe
ging" niet tevreden is. En omdat men voor
niets meer beducht is. dan voor het ver
liezen van „de greep op de massa", zal men
straks nolens volens verder moeten gaan.
Dat is trouwens het gewone verloop bij
zulke volksleiders. Men begint met. dernen-
sclien te vleien en ze tc prikkelen tot onte
vredenheid en verzet en heteind is dat men
zelf voortgedreven wordt en uit „politieke
noodzakelijkheid" komt tot dingen die men
zelfs niet wil. De leiders zijn dan lijders
geworden. Zoo bezien was het een treurige
vertoonmg j.l. Dinsdag, toen de heer Van
Eek, voortgedreven door de politieke nood-
zakclijkheidszweep, zichzelf tot een Soort,
surrogaat-geestdrift prikkelde en met een
geweldige stem, alsof hij in de gehoorzaal
stond, de holheid van zijn argumenten
eenigermate trachtte tc toedekken.
Natuurlijk schrijf ik dit niet om daara
te zeggen dat we nu wel op onze lauwej
kunnen gaan rusten omdat het grooti
deel van de kiezers zich nu wel vana
van de Socialisten zal alkeeren.
Dat zou ai een heel verkeerde luoli
zjjn.
Neen, wat zich nu weer in den Raad s
spoelde moet voor ons een reden zijn <j
er op uit te gaan, om de menschen in]
lichten en voor te lichten en hen duidelj
te maken hoe ze van het Socialisme j
letterlijk niets te verwachten hebben, j
Het is wel jammer dat er voor dit daakb
re én vruchtbare werk altijd zoo wcin
menschen te krijgen zijn.
Dat zien we weer opnieuw bij dc m
lioen-actie. De lust om te geven is i
wel. Maar natuurlijk, het geld moet g
haald worden en hier'en daar moet oi
wel eens een woordje worden gesprokJ
om duidelijk Le maken waarom het eigei
lijk gaat. Maar de groote moeilijkheid
personen te vinden om de geiieele stad b
hoor lijk af te werken.
Dat is zeer te betreuren. Vooreerst orn
dat op die wijze niet alles binnenkomt wj
binnengehaald kon worden, maar ook, oi
dat dit- huisbezoek zoo'n kostelijke goh
genheid biedt voor het verzamelen van gj
gevens voor de verkiezingen die in 191
sLaaai- gehouden te worden.
Wat vliegt dc tijd toch snel.
Toen pas liet vrouwenkiesrecht door
Kamers was goedgekeurd scheen het ali
we al den tijd hadden ons op de invoerii
voor te bereiden en nu duurt het. nc
slcchls een jaar en dan moet heel de va
kiezingsmachine alweer gereed staan.
Gelukkig dat we nu althans een eigen oi
gaan hebben waarin we onze stern kunne
laten hooren. Een bezwaar hierbij is d;
daardoor in de eerste plaats bereikt woi
den de menschen die al partij hebben ge
kozen en dat de halven en de onbesliste
de laatste zijn om zich op een Antirevolu
tionair blad Le abonneeTen.
Ik verwacht dat onze Kieskringbesturei
deze zaak wel tijdig onder de. oogen zulle
zien en maatregelen zullen nemen opda
vroegtijdig een groot aantal kiezers doo
middel van ons blad kunnen worden be
werkt.
Dat zal wel heel wa[t geld kosten, maa
het is geld dat in de toekomst rijke Yrucli
ten afwerpt.
Met blijdschap lveb ik gezien dat ook hie
ter stede door de samenwerking van „Mi
l'itair en Burger Pro-Rege" en het besluui
van het Tehuis voor militairen, de arbeii
onder onze soldaten krachtig wordt aan
Er wordt over onze militairen vaak hee1
voel geklaagd, maar ik herinner mij noj'
altijd een gesprek mot den vloot-predikan
Ds. Warners,- die déze klacht met de mees
te beslistheid afwees. Als er geklaagd moe 1
worden, zoo zeide hij, dan'treft die klacli
ons g h e e 1 e vo 1 k. De soldaten zijn ge-ei
andere mensehen dan de gewone burgers
het ©enige verschil is dal in de ka/.ernG
vaak moer naar buiten treedt, wat er tool
eigenlijk leeft in ons volk. En dat is blij
kens de ervaring niet veel goeds.
Daarom moet liet zoo van harte wercte-DS
toegejuicht dat krachtige pogingen worden
gedaan om onze jongens, die straks in hel
leger worden opgenomen; te sterken en hpi
steunen cn ze met Gods hulp op not sechh
pad te houden en voor anderen ten zegen
te stellen.
Zoo zijn er voortdurend allerlei zaker n
die onze aandacht vragen en liet behoeftr
niet te verwonderen dat wel eens deklacliK
gehoord wordt: dat men van het goede t -o
veel krijgt.
Dat gevaar bestaat inderdaad. Vooral on1
dat werkzaamheden van allerlei aard altijcj
weer rusten op enkele schouders. Bij
algemeen meeleven en meedragen van dej£
lasten zou blijken dat er waarhjk nieli»
teveel gevraagd wordt, maar -dat integen-pi
deel nog voel meer verricht zou kunnehP
worden.
Wanneer een ieder zich met ernst gingp
afvragen wat kan ik doen, en wat magp
ik doen in den drenst van Gods KonmkrijltP
en voor de zaken die daarmede in verbandS]
staan, we zouden over gebrek aan krachtenw
en over gebrek aan financeelen steun geen!
oogenblik moer hebben le klagen. -jp
Maar och, nVn waarde, wat zijn we nogt
ver van dit kostelijk ideaal verwijderd. P1
.Groetend,
IÏERMAN.
Uit de bloedige werkplaats
van het Bolsjewisme,
Aan een voorname dame uit Kief is het
onlangs gelukt aan de dreigende terecht
stelling van een boLsjewistische rcvolution-
jiaire rechtbank to ontkomen, door op het
Jaatste oogenblik de vlucht te nemen. Dc
dame die sedert eenigen tijd in Weenen
vertoeft, deelde een redacteur van de
„Reichspost'' een en ander mede over het
bolsjewistische schrikbewind, dat opnieuw
in de Oekrainsohe hoofdstad heerscht. De
ze feiten geven ©en kijk op de bloedige
[werkplaats van het Bolsjewisme.
Eerst houdt deze dame een betoog over
1de duurte, die sedert de regeering der
Bolsjewiki in de hoofdstad van het anders
léo vruchtbare en rijke land heerscht. Een
Russisch pond (40 D.G.) aardappelen kost
te b.v. in October 1919 100 Roebel en een
paar schoenen 3000 Roebel. YTeesch was
toen reeds een onbekend artikel. Verder
schildert deze bejaarde vrouw, die alle
verschrikkingen van de Bolsjewistische ge
welddadigheden heeft meegemaakt, het
•terven in massa, waartoe het Bolsjewisti
sche stelsel de bevolking veroordeelt. Do
zoogenaamde „Bourgeois" krijgen van de
Sovjets (Bolsjewiki) niets to eten, ze moe
ten zelfs nog wat aan de regeering afstaan,
onvorschillig of ze dan zelf nog genoeg
©verhouden. Zóo eterven de middenstan
ders en vooral de ontwikkelden letterlijk
van den honger. Alle zaken zijn slechts vier
uur per dag open, daar de hoofden niet
langer werken. De tegenzin in werken
breidt zich stoeus verder uit. en de ?ware
arbeid moet thans door de intclleclueelen
verricht worden. Regeeringsafgevaardigden
doen huiszoeking in de woningen der amb
tenaren en dwingen dezen hen te volgen.
Ze wórden dan gedwongen privaten te rei
nigen en besmettelijke zieken tc verzor
gen. Weigering en tegenstribbelen worden
met den dood gestraft. Toen na de verdrij
ving der vrij teugellooze heerschappij der
Petljuras, de Bolsjewiki binnengedrongen,
vruchtten de gegoeden naar de Krim en wel
voornamelijk naar Jalta. De velen eeliler,
die door den laatsten' roodch vloed over
vallen werden, waren het voorwerp van
den diepsten haat dér Joden. Zij lieten de
meest aanzienlijken onmiddelijk om. het
leven brengen. Tot hen behoorden: koop
lieden, adellijke personen en vertegenwoor
digers der wetenschap. Er heerscht© een
schrikbewind zonder weerga, dat gesteund
werd door een uitgebreiden spionnendienst
en bevorderd door een wijdvertakt aan
breng-systeem. Men kon ieder oogenblik
verwachten, dat een Joden-jongen met
een geweer gewapend zich voor de woning
vertoonde en dan met een paar arbeiders
zijn gezag deed gelden. In zulke gevallen
trok do Joodsche aanvoerder alle laden en
kasten open, doorsnuffelde alles wat hem
waardevol toescheen en legde beslag op
datgene, wat den eigenaar als luxe-artikel
verbocfen was. Er werden ook lijsten rond
gestuurd van de voorwerpen, die ingele
verd moesten worden. Men mocht' slechts
liet volgende in bezit houden: éen tafel, éen
bed, twee stoelen, éen kast voor de heelo
familie en van ieder stuk waschgoed twee
paar. De ..Bourgeois" werd ook gedwongen
bepaalde waren aan dc regeerings-afge-
vaardigden af le staan. Op de goederen
mocht niets aan te merken zijn, anders
werden ze als „monster zonder waarde"
aan den afzender teruggezonden. Boven
genoemde vrouw kreeg b.v. een paar net
gedragen bruin© schoenen teruggestuurd,
met de aanmerking: „nieuwe" in le leve
ren. Zoo verarmden al degenen, die vroe
ger wat op zij gelegd hadden, terwijl de
Joodsche, communistische nietsnulters en
hunne vrienden in weelde en genot baad
den.
Wie niet de hem opgelegde contributie
betaalde kwam eenvals de andere aange
klaagden, „wegens anti-revölutiörinairc
neigingen" op de lijst v"(ih dc ter dood ver
oordeelden. Dezen werden voor een bui
tengewone commissie gevoerd, die in Kief
op twee plaatsen hare terechtstelling hield.
Zij, die op hunne veroordeeling wacht (en,
werden als paarden in een stal naast el
kander geplaatst. Zonder voedsel wachtten
ze daar den dag van hunno terechtstelling
af. Bij de terechtstelling zelf werd geen
verdediging toegestaan. De meeste vonnis
sen luidden „doodstraf'. Wie er heelhuids
vandaan liwam, dankte zulks alleen aan
voorspraak of aan omlcooping. Hetgeen
men daar verhandelingen noemt, heeft
slechts ten doel den aangeklaagde onder
alle mogelijke folteringen bekentenissen af
tc persen. De Joodsche „rechters" lieten
tien armen ongclukkigen zelfs de huid van
do hand trekken, wat zij zeer gevoelvol
noemden: „den handschoen uittrokken".
Velen werden de ooren afgesneden. Een
dezer Joden had zijn heel© kamer met zul
ke „tropheeën" versierd. Sommigen wer
den spijkers in het lichaam geslagen. In
enkele gevallen zelfs spoot men de aange
klaagden met zwavelzuur in.
De terechtstelling had op dc volgende
wijze plaats: dc veroordeelden moesten
naast elkander gaan slaan. Dan moest num
mor één. der rij gaan liggen. Een der beu
len schoot hem vervolgens met een dum-
dr.m-kogcl in den nek, zoodat het heele
achterhoofd zich opende. Dan kwam num
mer twee aan de beurt. Deze moest op het
lichaam van zijn voorganger gaan liggen,
en het zooeven verhaalde speelde zich op
nieuw af. Zoo ging men verder tot de laat
ste van de rij aan dc beurt;geweest was. De
lijken bleven gewoonlijk dagenlang liggen,
daar niemand ze wilde begraven. Op do
binnenplaats lagen beenderen en hersenen
verspreid, wat een ontzettende lucht ver
spreidde. In andere gevallen moesten de
veroordeelden zelf hun graf graven. Op
een plaats zag men nog de ledematen van
verschillende menschen, die levend be
graven waren, boven den grond uit
stoken. Maakte men zoo'n graf open, dan
Jagen de opgezwollen lijken met gruwelijk
verrekte leden in hun ontzettend graf. Een
goot diende om het menschelijk bloed ge
makkelijker te doen wcgslroomen. Het zag
er uit als in een slachthuis. Van deze af
schuwelijke gerechtsplaats zag men door
een venster uit op ©en pronkzaal, waar dc
hoeren „volkseommissaris~sen"gansche nach
len in weelderige drinkgelagen doorbrach
ten. De champagne vloeide dan in stroomen
over de lippen der fceslgaster.. «naar even
eens over de randen dc 'ufcJ
Aan dc genoemde martelingen voor het
gerecht gingen vaak dagenlange kwellingen)
vooraf. Katholieke en orthodoxe geestelij
ken konden namelijk van den haat en de|
beestachtige moordlust der joodsche rech
ters volop genieten. Men brandde hun b.v.
dc voeten af of vergastte hen op de he
vigste marteling, voordat men hu» einde
lijk den genadestoot toediende'. Aan dit
gruwelijk werk namen Joodsche vrouwen
met voorliefde deel. Ken dezer blocddorsli-!
ge Jodinnen vond er b.v. haar voornaamste
genoegen in, mannen vóór'de terechtstel
ling bij zich te roepen. Zij hield hen dan'
©en revolver voorden beval hun den mor:cl
open te doen om hen te kunnen neer
schieten: daarna stuurde zij ze lachend
weg met de woorden: „heden nog niel
De nabestaanden van hen, die op riezo
wijze om het leven kwamen werden aan
hun lot overgelaten en zoodoend© aan den
hongerdood overgeleverd. Deze terreur is
het geheim van.de zoogenaamde discipline
in het „Roode leger waarover het buiten-1
land zich verbaast. Waagt een bolsjewisti
sche soldaat het ten opzichte van een De—I
vel van zijn overheid dc kleinste aanmer
king to zeggen, dan worden zoo gauw mo
gelijk zijn familieleden doodgeschoten. Bij
herhaling dezer overtreding, treft hens per
soonlijk hetzelfde lot.
Dit is de waarheid over dc hooggeroem
de bevrijders der onderdrukte volkeren,
naar wier heerschappij vele onverstandige
lieden verlangen.