ten verleden jaar begonnen te vallen ad- vvVii do organisaties om dc verschil len de producten als graan, katoen en tabak niet tegen de lagere prijzen te verkoopen, maar ze vast le houden. Dc prijzen bleven echter dalen en nu zit men ook hier in dc misère. Wel wordt or van d$ze zijde.bij de Regeeiing sterk ,op aangedrongen om I nd de noodige credieten te ver- lecjien, op conditie dat voor deze gelden Ameeikaansche produaten worden ge- koclil,maar tegen deze voorsteken heerscht in verschillende kringen een sterke oppo site cn men twijfelt ol' dr iets van tot stand zal komen. Toch zien dc „leiders" in dc zakenwe reld Amerika's toekomst hoopvol tege moet. Men wijst op dc schitterende zaken die gedurende1920 zijn gedaan, en de enorm sterke oeconomische positie die Amerika in de wereld inneemt. Men erkent algemeen dat een „readjustment" in het zakenleven noodzakelijk was, dal de zoo hoog opgevoerde prijzen op den duur geen stand houden konden, en vroeger of later een daling in meest treden. „Vertrouwen", zegt men, moet voor 1921 het wachtwoord wezen, en daarnaast is absoluut noodzake lijk een hartelijke samenwerking lusschen „kapitaal" en „arbeid". Men verwacht dat gedurende 1921 een (meer normale toestand geleidelijk zal we- iderkeeren. De tijd van bijzondere oorilogs- ■en vredeswinsten, is voorbij, maar elk za kenman die als vroeger, hard. zal willen werken, en verstandig zaken zal doen, zal daarvoor een behoorlijke winst kunnen blijven verwachten. Bovendien wordt echter van alle kanten als gebiedende eisch aangegeven dat ook het publiek meer tot zijn vroegere levens wijze terugkeert. Arbeidzaamheid en spaar zaamheid zijn voor de welvaart van een volk, een paar van de allereerste voor- waarden. Een vraag die niemand tot nu toe ech ter durft te beantwoorden is, welke invloed deze kentering in het zakenleven uit zal oefenen op „arbeidstoestanden" en „ar beidsorganisatie". Ofschoon de arbeidersorganisatie in Amerika in verschillende opzichten nieat zoo sterk was ontwikkeld als in Europa, ■was deze gedurende de oorlogsjaren met reuzenschreden vooruitgegaan. De om standigheden maakten het gemakkelijk be langrijke successen to behalen. Het „kapi taal" gaf, indien dit eenigszlns mogelijk .was, liever aan de verschillende eisehen (die zoo nu en dan gèsteld werden toe, dan dat het bedrijf gestoord werd in een tijd Waarin zulke mooie winsten konden wor den behaald. Zoo trachtten de arbeiders organisaties ook hier steeds meer het „closed-slop" principe in te voeren, d.w.z. do werkgevers te dwingen tot overeenkom sten, waarbij beloofd werd uit sluitend georganiseerde arbeidskrachten aan te nemen. Onder den druk der om standigheden werd hieraan veelal toege geven, maar in de meeste gevallen met tegenzin. Hu, onder de veranderde omstandighe den, het „kapitaal" weep tijdelijk baas is, Wordt van verschillende zijde getracht do- ze beweging den kop in te drukken. Voor al in de kleeding- en staalindustrie is deze fltrijd momenteel in volle gang. Een enkele zaak gaat zoover dat alle" georganiseerde arbeidskrachten systematisch worden ge- Woerd, maar dit zijn tot dusver uitzonde ringen. Over 't algemeen is men tevreden (met tegenover het „closed-chap" principe het „open-shop" principe te stellen, d.w.z tiet recht van den patroon om aan te ne pbon, wien hij wil, georganiseerd of niet, 'de vrijheid om stukwerk te laten verrich ten, en hot recht om personeel te ontslaan zonder dat de vakorganisatie zich hiermee bemoeit. De machtige Bethlehem Steel Company gaat in zijn strijd tegen de arbeiders-orga nisaties zelfs zoo ver, dat. de firma levc- ring van zijn producten weigert aan aan- taemers die geen ongeorganiseerde arbei ders in dienst willen hebben. Verschillende andere groote staalfabriekenwerken hierin roet genoemde maatschappij samen. De pers neemt over 't algemeen in deze kwestie tot nu toe een neutraal standpunt in, men durft zrich blijkbaar niet ten voor- idedle van éen van beide partijen uitspre ken. Algemeen erkent men dat de arbei dersorganisatie gedurende de laatst jaren veelal te ver zijn gegaan, maar door de •meeste bladen wordt gevreesd, dat de Bethlehem Steel nu weer aan den anderen kant overdrijft, en men betwijfelt of de ge volgde tactiek de jnytele is, om tot gc- wonschte verhoudingen tusschen „kapi taal" en „arbeid" te geraken. J. W. Jr. Pluimvee-Tentoonstelling te Leiden. Bekroningen. HOENDERS. Zilveren Lustrum-Beker, tea- waarde van honderd en vijftig gulden, aangeboden in 1913 door eearigo leden van de L. P. V. voor degene, die op de eerstvolgend© vijf •temtoorustelliriigm der L. P. V. in eon der volgende afd&eüngen t.w. Groote Hoen derrassen, Krielhoenders, Sierduiven, Postduiven, Konijnen of Watervogels, het hoogst aantal punten behaalt. Winner moet gedurende diien tijd lid der L. P. Yw zijn, terwijl den tijdelijben win ner een zilveren herinneriogsmedailie zal worden aangeboden. Winner in 1913 C. A. M. Spruit m. 183 punten. Idem in 1914 met 376 punten, idem in 1917 met 196 punten, idem in 1920 met 353 p., idem in 1921 met 360 p. (definitief). Zilveren Lauwerkrans, door den heer J. A. Bach Jr. voor do meeste eerste prijzen in hoenders van een exposant buiten Lei den woonachtig. Deze krans moot driemaal achtereen of viermaal dn hét geheel .gewonnen worden. Winner dn 1917 J. Zaalberg, idem in 1920. Thans winner John M. C. Kievits. Groote Verguld Zilveren Medaille, aan geboden door den Burgemeester van Lei den, Jhr. Mr. Dr. X. C. de Gijselaar, voor de fraaiste inzending Hoenders. Winner: John M. C. Kieviis. Zilveren Lauwerkrans, door den heer J. A. Bach voor de fraaiste inzending Ne- derl. Hoenderrassen. Deze beker moet tweemaal achtereen of driemaal in het geheel gewonnen wor den door denzelfden inzender. Winner in 1917 bij de A. P. C. te Am sterdam J. A. Smits. WinnerJ. A. Smits. Groote verzilverde Plaquette, door de L. P. V. 'voor de fraaiste inzending Ne- derl. Hoenders. Winner: J. A. Smits. Krielhoenders. Zilveren Coupe, aangeboden door de L. P. V. voor de fraaiste inzending kriel hoenders. Deze coupe moet tweemaal gewonnen worden. Winner in 1917 H. L. A. v. d. Horst. Winner in 1920 E. Ostennann, idem in 1921 (definitief). Verzilverde Plaquette, door de L. P. V. voor op één ara de fraaiste inzending krielhoenders. Winner: H. L. A. v. d. Horst. Hollandsche Krielen. Zilveren Hollandsche Kriethaan, door den heer P. de Gooijer, voor de fraaiste inzending. Winner: H. L. A. v. d. Horst. SIERDUIVEN. Groote zilveren Medaille, aangeboden door de directie van het Leddseh Dagblad, voor de fraaiste inzending sierduiven. WinnerC. A. M. Spruij.t. Luxe Diploma, door de „Eerste Haar- lemsche Sierduiv-etnbond", voor de fraai ste inzending. WipnevA. P. Boelsma. Luxe Diploma, idem, voor de grootste inzending. Winner: A. P. Boelsma-. Zilveren Wiselbeker, dooi* de H. K. C. voor dé fraaiste inzending Hollandsche Kroppers van één kleur. WinnerC. A. M. Spruijt. Bronzen eerepenning, door den heer G. W. Zaaidvoomt Sr., voor den fraaisten dof fer of duif (florelleai-duif). Winner: CV A. M. Spruijt. Bronzen L. P. V.-Medaille, voor den fraaisten doffer of duif (leeuwerikdunven WinnerC. A. M. Spruijt. WATERVOGELS. Zilveren L. P. V.Medaille voor de'fraai ste inzending watervogels. Winner Joh. H. v. Vliet-. KONIJNEN. Verzilverde Plaquette door de .,L. P. V." voor de fraaiste inzending. WinnerG. H. Stouten. Zilveren Medaille, door de Ned. Ver. „Aviculiura" voor de fraaiste inzending voedsters met jongen of nésten jonge ko nijn. Wannier: J. O. v. d. Berg. ZANG- EN SIERAADVOGELS. Waterman Ideal Fountainpen, door den heer M. J. Visser voor de fraaiste inzen ding. Winner: H. L. Dekema. Voorwerpen, Granen, Zaden, etc. Zilveren L. P. V.-Medaille en Diploma voor do fraaiste inzending iter opluiste ring (anders dan granen en zaden). Winner: J. J. Philips. Zilveren L. P. V.-Medaille met Diploma vor de fraais toe inzending (granen en za den). Winner: P. Sluis. Gemengd Nieuws Bij oen huiszoeking ten huize van den adbeidér T. Z. to Ahbenes, -die verdacht wend van dieft fed, vond de politie een granaten toatekettring met gouden slot. Een onderzoek bracht -aan het licht, dat on geveer 8 jaren geiteden was ixi'gebroken bij T. Los in Haarlemmermeer, van wiens huishoud ster toen do kctöamg werd' gestolen. Z. werd tot bekentenis gohradht. To Haps kent men geen ftoofctelIjken omsdag, geen opcenten op de rijksbelastingen, geen hondenlbelaattinig Een vrouw t e II aj a r 1 e m vond iets dn haa-r antihra-c-iet, d'at haar ver dacht .voorkwam in verband met berichten over kaohelontploffmgeu. Ze bracht het voor werp dan ook bij de politie en doen bleek dat het een dyiipmietpatTOon was. Een metaalarbeider, die otp de zestiende verdieping van ,cen in aan bouw zijnd hu'/s m Broadway werkzaam was, vk-1 ma,ar jbenedjen, doch kwam ongedeerd op straat terecht, dank izij ecu vangzeil, dat ter hoogte van dc vijfde verdieping was gespan nen en d'at zijn \<ail brak. Hel 9-j a 1* i g dochtertje wan den arfjotder T. ,te Lemmer ie al spélende bij dén boegen wahmiur i>n de diepe binnen haven gevallen. Be vischhandcl-aax, de heer Th. de B., het gevaar ziendb waarin hot kind verkeerde, sprong onmiddellijk gekleed to wa ter en wist het meisje nog juist bijtijds te redden en maar don wal te zwemmen. Eenkre toegesnelde personen hadden nog heel wat moeite redlder cai drenkeling op den hoogen waikmrar to krijgen. Tengevolge van het eten Van viurkenstdeesch is te Gastricum vleesch- vergjfÜ'ging ivOorgek-oonen. Bij (het heele gesin, de hond dncluis, ded'en izidh dto verschijnselen voor. Bij onderzoek te Utrecht bleek toet vileesch iJaaatyphus-toaciilen te tocv alten. Men meent, daA het afkomstig is van een te Lommen uit nood giesfadlit varken. x To Bergujm had een «liet alledaflgsehe plechlïgheiKl plaats. Het betrof de viering van de 70-jhuige etiifft-erbinlenis van Johannes Tjallings Huizenga. gvhoren 2 September 1828 te Berguin, en Aintje Bastiaans Hogen-donk. geboren 19 Nwwdjer 1831 te Suamecr, dtis 92 en 89 jaren ou'd. .Beide Aog krasse oudjes eriiengen edcli nog in een ta melijk goeden wetel'and. En hoewel toüiu tom- wolijksböatje dcor stormen soons .geteisterd werd, kwam toet eindelijk dn kalimer wateren. Begrijpelijk d'at de (belangstelling groot ie geweest en gelukwcnschen van heinde en vér waren ingekomen. „L. Crt." To K -e r k r a d e is i, m g e to r -o- ken bij een pa; -.'Ohuwd paar. Onlrreemdi wer den de brui i'i-T.! eer en van mfeun en vrouw, an dere kteerer. gouden en ziltvcren saeva,den en een kistje, waaabi wanrVh-voHc papieren. Te Doenndo poogden dieven in te breken, in de woning van mej. F.. De diéven werden op de vlucht gedreven. Voor een jaar word fin dezelfde woning 1000 gulden gestolen. T e V a 1 k o n lb u -r g (L.), w >a a r de gemeente de eerste vrouwelijke wethouder heeft, is het den. laateteai' lijd in. den Baad nogal eens ruouo/ïviig, schrijft de „Tel." De meerderheid, der (heeren raadsleden kan' het niet vinden met heft vaouwclijk raadslid, mevr. Buypei-s, welhouidsler en Joco-burge- meeéter. Yenschïitendto malen heeft mc-vr.. Buypers geloond, Pek in haar kwaliteit van loco-bur gemeester, dat zij Oiaar op de tanden heeft. Toen bijvoorbeeld haaT mede-raadslid, de heer Prévoo, dór cc leur van, het PlaviJjoen Mo dern, haar verbod in crake bel geven van «dans muziek, cweiHrad, :gaf «ij dien veldwaohlev last proces-verhaal togen ha-aa* collego. «op te ma ken. En in deal Baad moeten cbe mecslle -leden to-et tegen htaai- afleggen-, wanneer zij met 'haar wouwelijke ilogica voor den dag kointll THnans schijnt eij dn. een kwestie over den bouw .van een nieuw postkant oor tusschen het rijk en de gemeente Va&enbuig, den burge meester zwaait gemaakt ite toehben bij 's rijks autoriteiten. Op voorstel van "den heer Prévoo, die met .verscbillendie an-dero raadsl<yd\a zijn wrouwdijk mederaadsKd niet luchten of zien kan, its thorns een motie aangenomen, waarin •ben scherpste de houding van mevr. Buypers gelaakt wordt en geen vertrouwen meer g-e- steÜd' wordt in toaatr beleid! «alls wethoudster van iV alikeninirg. Als d'-o 'heGr Prévoo nog zegt, 'èiat zij thans •toch behoorde te bedanken voor wét-houdster, antwoordt zij: Daar is het julfiio cwn te doen Ihè; ik zeg jwnt ik denk dat waarheid is en daarmede basta.!!! Leidsche Penkrasjes. Amice I Met meer dan gewone belangstelling greep ik ditmaal naar het raadsverslag. Ik heb onlangs dc prolestvergadering van de S.DA..P. bijgewoond waar, zooals go u zult herinnern, van het Leidsche proletariaat oen daad gevraagd werd, oen daad, die de roo-de raadsleden noodig hadden om in den Raad verder le kunnen werken. Met die daad word toen bedoeld liet aanne men van een m o t i e, waarin maatregelen werden gevraa-gd om de laagste inkomens tc ontlasten, waarna dan door de Socialis tische Raadsfractie meer gepreciceerde voorstellen gedaan zouden worden. Bedoeld voorstel was reeds van te voren aangekondigd. Evengoed als de voorstel lers, begreep ik dat dit voorstel niet zou worden aangenomen om de eenvoudige re den dat hel onuitvoerbaar was, maar ik was toch bon-ieuwd op welke wijze deze propagandafilm zou worden afgedraaid. Dat de voorstellers over het verloop van de vertooning érg in hun nopjes waren, zou ik niet durven beweren. Ondanks de uitgebreide reclame was de tribune slechts matig bezet. Zell6 dc vele werklooze arbei ders, die wel eens eaen verzetje willen heb ben, hadden blijkbaar geen lust naar deze voorstelling te komen kijken. Men begint waarschijnlijk le begrijpendat het. de So cialisten alleen om do arbeiders te doen is, in zooverre als zij hunne stemmen nood'ig hebben om op het kussen te komen. En ve len onder hen zullen hebben ingezien dat het in elk geval niet aan de Socialisten is té danken dat er nog niet veel meer belas ting* moet worden betaald. Het onlangs ge publiceerde staal-je, waaruit blijkt dat in het roode Zaandam de lage inkomens zwaar worden belast, terwijlde hoogcre inkomens voel meer worden- ontzien dan hiér in Leiden, was wel geschikt om de oogen voor dc roodo humbug te openen. Hoe dit zij, van de zijde van het publiek was er weinig belangstelling. En de verde diging van het zonderlinge voorstel door den heer van ECk, was tamelijk zwak. Dit kon ook wel niet anders. Als men zelf moot begnmen met toe te geven dat een voorstel onbeholpen is en onwettig,dan-is érhcel wat noodig om in een zekere gees to' ri ft te gera ken. Ik vermoed dan ook dat de hoer van Eek meer dan blij was, toen dit lastige kar weitje, dat voor de roode fractie een poli tieke noodzakelijkheid genoemd werd, ach ter den rug was. Toch zal men hierbij niet kunnen blij ven staan. Men 'is begonnen van dc arbei ders een ..daad" le vragen om ook zelf da den le kunnen doen en nu. zou het heel goed kunnen gebeuren dat straks een deel van de roode garde met deze „schijnbewe ging" niet tevreden is. En omdat men voor niets meer beducht is. dan voor het ver liezen van „de greep op de massa", zal men straks nolens volens verder moeten gaan. Dat is trouwens het gewone verloop bij zulke volksleiders. Men begint met. dernen- sclien te vleien en ze tc prikkelen tot onte vredenheid en verzet en heteind is dat men zelf voortgedreven wordt en uit „politieke noodzakelijkheid" komt tot dingen die men zelfs niet wil. De leiders zijn dan lijders geworden. Zoo bezien was het een treurige vertoonmg j.l. Dinsdag, toen de heer Van Eek, voortgedreven door de politieke nood- zakclijkheidszweep, zichzelf tot een Soort, surrogaat-geestdrift prikkelde en met een geweldige stem, alsof hij in de gehoorzaal stond, de holheid van zijn argumenten eenigermate trachtte tc toedekken. Natuurlijk schrijf ik dit niet om daara te zeggen dat we nu wel op onze lauwej kunnen gaan rusten omdat het grooti deel van de kiezers zich nu wel vana van de Socialisten zal alkeeren. Dat zou ai een heel verkeerde luoli zjjn. Neen, wat zich nu weer in den Raad s spoelde moet voor ons een reden zijn <j er op uit te gaan, om de menschen in] lichten en voor te lichten en hen duidelj te maken hoe ze van het Socialisme j letterlijk niets te verwachten hebben, j Het is wel jammer dat er voor dit daakb re én vruchtbare werk altijd zoo wcin menschen te krijgen zijn. Dat zien we weer opnieuw bij dc m lioen-actie. De lust om te geven is i wel. Maar natuurlijk, het geld moet g haald worden en hier'en daar moet oi wel eens een woordje worden gesprokJ om duidelijk Le maken waarom het eigei lijk gaat. Maar de groote moeilijkheid personen te vinden om de geiieele stad b hoor lijk af te werken. Dat is zeer te betreuren. Vooreerst orn dat op die wijze niet alles binnenkomt wj binnengehaald kon worden, maar ook, oi dat dit- huisbezoek zoo'n kostelijke goh genheid biedt voor het verzamelen van gj gevens voor de verkiezingen die in 191 sLaaai- gehouden te worden. Wat vliegt dc tijd toch snel. Toen pas liet vrouwenkiesrecht door Kamers was goedgekeurd scheen het ali we al den tijd hadden ons op de invoerii voor te bereiden en nu duurt het. nc slcchls een jaar en dan moet heel de va kiezingsmachine alweer gereed staan. Gelukkig dat we nu althans een eigen oi gaan hebben waarin we onze stern kunne laten hooren. Een bezwaar hierbij is d; daardoor in de eerste plaats bereikt woi den de menschen die al partij hebben ge kozen en dat de halven en de onbesliste de laatste zijn om zich op een Antirevolu tionair blad Le abonneeTen. Ik verwacht dat onze Kieskringbesturei deze zaak wel tijdig onder de. oogen zulle zien en maatregelen zullen nemen opda vroegtijdig een groot aantal kiezers doo middel van ons blad kunnen worden be werkt. Dat zal wel heel wa[t geld kosten, maa het is geld dat in de toekomst rijke Yrucli ten afwerpt. Met blijdschap lveb ik gezien dat ook hie ter stede door de samenwerking van „Mi l'itair en Burger Pro-Rege" en het besluui van het Tehuis voor militairen, de arbeii onder onze soldaten krachtig wordt aan Er wordt over onze militairen vaak hee1 voel geklaagd, maar ik herinner mij noj' altijd een gesprek mot den vloot-predikan Ds. Warners,- die déze klacht met de mees te beslistheid afwees. Als er geklaagd moe 1 worden, zoo zeide hij, dan'treft die klacli ons g h e e 1 e vo 1 k. De soldaten zijn ge-ei andere mensehen dan de gewone burgers het ©enige verschil is dal in de ka/.ernG vaak moer naar buiten treedt, wat er tool eigenlijk leeft in ons volk. En dat is blij kens de ervaring niet veel goeds. Daarom moet liet zoo van harte wercte-DS toegejuicht dat krachtige pogingen worden gedaan om onze jongens, die straks in hel leger worden opgenomen; te sterken en hpi steunen cn ze met Gods hulp op not sechh pad te houden en voor anderen ten zegen te stellen. Zoo zijn er voortdurend allerlei zaker n die onze aandacht vragen en liet behoeftr niet te verwonderen dat wel eens deklacliK gehoord wordt: dat men van het goede t -o veel krijgt. Dat gevaar bestaat inderdaad. Vooral on1 dat werkzaamheden van allerlei aard altijcj weer rusten op enkele schouders. Bij algemeen meeleven en meedragen van dej£ lasten zou blijken dat er waarhjk nieli» teveel gevraagd wordt, maar -dat integen-pi deel nog voel meer verricht zou kunnehP worden. Wanneer een ieder zich met ernst gingp afvragen wat kan ik doen, en wat magp ik doen in den drenst van Gods KonmkrijltP en voor de zaken die daarmede in verbandS] staan, we zouden over gebrek aan krachtenw en over gebrek aan financeelen steun geen! oogenblik moer hebben le klagen. -jp Maar och, nVn waarde, wat zijn we nogt ver van dit kostelijk ideaal verwijderd. P1 .Groetend, IÏERMAN. Uit de bloedige werkplaats van het Bolsjewisme, Aan een voorname dame uit Kief is het onlangs gelukt aan de dreigende terecht stelling van een boLsjewistische rcvolution- jiaire rechtbank to ontkomen, door op het Jaatste oogenblik de vlucht te nemen. Dc dame die sedert eenigen tijd in Weenen vertoeft, deelde een redacteur van de „Reichspost'' een en ander mede over het bolsjewistische schrikbewind, dat opnieuw in de Oekrainsohe hoofdstad heerscht. De ze feiten geven ©en kijk op de bloedige [werkplaats van het Bolsjewisme. Eerst houdt deze dame een betoog over 1de duurte, die sedert de regeering der Bolsjewiki in de hoofdstad van het anders léo vruchtbare en rijke land heerscht. Een Russisch pond (40 D.G.) aardappelen kost te b.v. in October 1919 100 Roebel en een paar schoenen 3000 Roebel. YTeesch was toen reeds een onbekend artikel. Verder schildert deze bejaarde vrouw, die alle verschrikkingen van de Bolsjewistische ge welddadigheden heeft meegemaakt, het •terven in massa, waartoe het Bolsjewisti sche stelsel de bevolking veroordeelt. Do zoogenaamde „Bourgeois" krijgen van de Sovjets (Bolsjewiki) niets to eten, ze moe ten zelfs nog wat aan de regeering afstaan, onvorschillig of ze dan zelf nog genoeg ©verhouden. Zóo eterven de middenstan ders en vooral de ontwikkelden letterlijk van den honger. Alle zaken zijn slechts vier uur per dag open, daar de hoofden niet langer werken. De tegenzin in werken breidt zich stoeus verder uit. en de ?ware arbeid moet thans door de intclleclueelen verricht worden. Regeeringsafgevaardigden doen huiszoeking in de woningen der amb tenaren en dwingen dezen hen te volgen. Ze wórden dan gedwongen privaten te rei nigen en besmettelijke zieken tc verzor gen. Weigering en tegenstribbelen worden met den dood gestraft. Toen na de verdrij ving der vrij teugellooze heerschappij der Petljuras, de Bolsjewiki binnengedrongen, vruchtten de gegoeden naar de Krim en wel voornamelijk naar Jalta. De velen eeliler, die door den laatsten' roodch vloed over vallen werden, waren het voorwerp van den diepsten haat dér Joden. Zij lieten de meest aanzienlijken onmiddelijk om. het leven brengen. Tot hen behoorden: koop lieden, adellijke personen en vertegenwoor digers der wetenschap. Er heerscht© een schrikbewind zonder weerga, dat gesteund werd door een uitgebreiden spionnendienst en bevorderd door een wijdvertakt aan breng-systeem. Men kon ieder oogenblik verwachten, dat een Joden-jongen met een geweer gewapend zich voor de woning vertoonde en dan met een paar arbeiders zijn gezag deed gelden. In zulke gevallen trok do Joodsche aanvoerder alle laden en kasten open, doorsnuffelde alles wat hem waardevol toescheen en legde beslag op datgene, wat den eigenaar als luxe-artikel verbocfen was. Er werden ook lijsten rond gestuurd van de voorwerpen, die ingele verd moesten worden. Men mocht' slechts liet volgende in bezit houden: éen tafel, éen bed, twee stoelen, éen kast voor de heelo familie en van ieder stuk waschgoed twee paar. De ..Bourgeois" werd ook gedwongen bepaalde waren aan dc regeerings-afge- vaardigden af le staan. Op de goederen mocht niets aan te merken zijn, anders werden ze als „monster zonder waarde" aan den afzender teruggezonden. Boven genoemde vrouw kreeg b.v. een paar net gedragen bruin© schoenen teruggestuurd, met de aanmerking: „nieuwe" in le leve ren. Zoo verarmden al degenen, die vroe ger wat op zij gelegd hadden, terwijl de Joodsche, communistische nietsnulters en hunne vrienden in weelde en genot baad den. Wie niet de hem opgelegde contributie betaalde kwam eenvals de andere aange klaagden, „wegens anti-revölutiörinairc neigingen" op de lijst v"(ih dc ter dood ver oordeelden. Dezen werden voor een bui tengewone commissie gevoerd, die in Kief op twee plaatsen hare terechtstelling hield. Zij, die op hunne veroordeeling wacht (en, werden als paarden in een stal naast el kander geplaatst. Zonder voedsel wachtten ze daar den dag van hunno terechtstelling af. Bij de terechtstelling zelf werd geen verdediging toegestaan. De meeste vonnis sen luidden „doodstraf'. Wie er heelhuids vandaan liwam, dankte zulks alleen aan voorspraak of aan omlcooping. Hetgeen men daar verhandelingen noemt, heeft slechts ten doel den aangeklaagde onder alle mogelijke folteringen bekentenissen af tc persen. De Joodsche „rechters" lieten tien armen ongclukkigen zelfs de huid van do hand trekken, wat zij zeer gevoelvol noemden: „den handschoen uittrokken". Velen werden de ooren afgesneden. Een dezer Joden had zijn heel© kamer met zul ke „tropheeën" versierd. Sommigen wer den spijkers in het lichaam geslagen. In enkele gevallen zelfs spoot men de aange klaagden met zwavelzuur in. De terechtstelling had op dc volgende wijze plaats: dc veroordeelden moesten naast elkander gaan slaan. Dan moest num mor één. der rij gaan liggen. Een der beu len schoot hem vervolgens met een dum- dr.m-kogcl in den nek, zoodat het heele achterhoofd zich opende. Dan kwam num mer twee aan de beurt. Deze moest op het lichaam van zijn voorganger gaan liggen, en het zooeven verhaalde speelde zich op nieuw af. Zoo ging men verder tot de laat ste van de rij aan dc beurt;geweest was. De lijken bleven gewoonlijk dagenlang liggen, daar niemand ze wilde begraven. Op do binnenplaats lagen beenderen en hersenen verspreid, wat een ontzettende lucht ver spreidde. In andere gevallen moesten de veroordeelden zelf hun graf graven. Op een plaats zag men nog de ledematen van verschillende menschen, die levend be graven waren, boven den grond uit stoken. Maakte men zoo'n graf open, dan Jagen de opgezwollen lijken met gruwelijk verrekte leden in hun ontzettend graf. Een goot diende om het menschelijk bloed ge makkelijker te doen wcgslroomen. Het zag er uit als in een slachthuis. Van deze af schuwelijke gerechtsplaats zag men door een venster uit op ©en pronkzaal, waar dc hoeren „volkseommissaris~sen"gansche nach len in weelderige drinkgelagen doorbrach ten. De champagne vloeide dan in stroomen over de lippen der fceslgaster.. «naar even eens over de randen dc 'ufcJ Aan dc genoemde martelingen voor het gerecht gingen vaak dagenlange kwellingen) vooraf. Katholieke en orthodoxe geestelij ken konden namelijk van den haat en de| beestachtige moordlust der joodsche rech ters volop genieten. Men brandde hun b.v. dc voeten af of vergastte hen op de he vigste marteling, voordat men hu» einde lijk den genadestoot toediende'. Aan dit gruwelijk werk namen Joodsche vrouwen met voorliefde deel. Ken dezer blocddorsli-! ge Jodinnen vond er b.v. haar voornaamste genoegen in, mannen vóór'de terechtstel ling bij zich te roepen. Zij hield hen dan' ©en revolver voorden beval hun den mor:cl open te doen om hen te kunnen neer schieten: daarna stuurde zij ze lachend weg met de woorden: „heden nog niel De nabestaanden van hen, die op riezo wijze om het leven kwamen werden aan hun lot overgelaten en zoodoend© aan den hongerdood overgeleverd. Deze terreur is het geheim van.de zoogenaamde discipline in het „Roode leger waarover het buiten-1 land zich verbaast. Waagt een bolsjewisti sche soldaat het ten opzichte van een De—I vel van zijn overheid dc kleinste aanmer king to zeggen, dan worden zoo gauw mo gelijk zijn familieleden doodgeschoten. Bij herhaling dezer overtreding, treft hens per soonlijk hetzelfde lot. Dit is de waarheid over dc hooggeroem de bevrijders der onderdrukte volkeren, naar wier heerschappij vele onverstandige lieden verlangen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 6