Dagblad voor Leiden en Omstreken.
iste JAARGANG. - WOENSDAG 2 FEBRUARI 1921 - No. 258
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. I278
^ABONNEMENTSPRIJS
0 IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
a WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
'°fc KWARTAAL w 12.50
i WEEK10.19
J ANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
nummer bestaat uit twee bladen
Het verplicht overleg.
)oor den heer De "Waal Malefijt is tot
Minister van Onderwijs een vraag ge
it inzake het verplicht overleg tusschen
luren van bijzondere scholen en de In-
•tie bij de benoeming van onderwijzers,
leeds bij do behandeling van de Lager-
orwijswet in de Eerste Kamer is dit
t door den heer De Waal Malefijt ter
ake gebracht.
Thans aldii6 deze afgevaardigde in
vergadering van 6 October 1920 }cora
op een bepaling, die voor mij van meer
eekenis is, n.l. art. 89, 6de lid, het ver-
ihfce overleg van het schoolbestuur mot
inspecteur bij de benoeming van den
erwijzer.
)c Minister neemt in de Memorie van
woord de zaak niet zoo hooi zwaar op.
ziet daarin geen gevaar, omdat dit
rleg eenvoudig het karakter heeft van
ies vragen en het schoolbestuur in elk
al vrij blijft om in afwijking van het
ies van den inspecteur den onderwijzer
eigen keuze te benoemen,
k geloof, dat de Minister de zaak wel
al te rooskleurig beziet. Wanneer men
plicht is iemand advies te vragen en
n voldoet daaraan, maar men volgt het
'ies niet op, dan zal dat altijd ontstom-
ïg wekken bij den adviseur.
Iet, gevolg daarvan is, dat een schoolbe-
ur zich niet geheel vrij zal gevoelen bij
benoeming, wanneer eenmaal het advies
ii den inspecteur is uitgebracht.
Iet gevaar is m. i. geenszins denkbeeldig
gegeven hot groote aantal onderwijzers
voor het bijzonder onderwijs noodig
zijn, voor de bijzondere school zich sol-
tanten zullen voordoen, die het bestuur
ider wenschclijk acht wat het beginsel
reft, maar die als onderwijskrachten
«d takend zijn en door den inspecteur
rdeu aanbevolen.
)c Minister zegt, dat hij in zake de toe-
ising van dit artikel nog nadere voor-
riften zal geven.
'ou de Minister daarin dan niet willen
en uitkomen, dat, het schoolbestuur niet
rplicht is opgave te doen van alle sollici-
nten, maar alleen over de sollicitanten,
9 voldoen wat het beginsel aangaat., het
vies van den inspecteur behoeft te vra-
-Ook dan is deze zaak nog be
nkei ij k, want de opvolgende Ministers
nnen andere voorschriften geven. Even
ed als deze Minister voorschriften kan
-vaardigen, waardoor de toepassing van
i artikel voor de bijzondere school ge-
arlcos wordt, kan een ander Minister het
vaarlijke karakter van het artikel door
n voorschriften ten volle in het licht doen
iden.
poor een dergelijk voorschrift van dezen
nister zou thans echter toch eenigen
arborg, zij het ook een voorbijgaande,
;en misbruikon kunnen worden verkre-
n."
Onder herinnering aan het toen gespro-
no heeft thans de heer De Waal Malefijt
n Minister gevraagd, te willen mededee-
waarom dit voorschrift, zoo algemeen
gemaakt en de kans op mconingsverschil
sschen de inspectie en het schoolbestuur
nzionlijk is vermeerderd.
Wij zijn den hoer De Waal Malefijt dartk
ar dat hij aldus den Minister in de gele-
nheid heeft gesteld zich officieel over deze
ak uit te spreken en zijne houding nader
verklaren.
Onregelmatig en onwettig.
het voorstel van de- Sociaal-Demo-
iten in den Leidschen Raad, om voor allo
Aomens beneden f 2000 de aftrek voor
g odzakelijk levensonderhoud met f 400 te
verminderen, niet zou worden aangenomen,
stond wel van te voren vast.
Dat het echter door den voorsteller zelf
zou worden afgemaakt op de manier
als door den heer Van Eek gedaan werd,
zal wel niemand verwacht hebben.
De heer Van Eek wond er geen doekjes
om.
Ronduit verklaarde hij dat dit voorstel
voor zijne fractie een p olitieke
noodzakelijkheid was.
Men heeft de kiezers gouden bergen be
loofd en waar nu de vervulling uitblijïL niet
alleen, maar ook nog met de cijfers kan
worden aangetoond, dat een socialistische
meerderheid voor de arbeiders vermoerde-
ring van druk beteokent, moest wol weer
een mooi gebaar worden gemaakt om al
thans den sc h ij n te redden.
Evenwel niet alleen een politieke noodza
kelijkheid was dit voorstel, maar het was
ook, de voorsteller gaf het volmondig
toe onregelmatig, onbehol
pen, onwettig.
Nu valt over een onbeholpen voorstel nog
te praten.
Maar zelfs een sociaal-democraat, die be
hoefte heeft aan reclame zal niet willen ver
gen dat een Gemeenteraad een voorstel zal
aannemen, waarvan reeds bij voorbaat ver
klaard wordt dat het is onregelmatig en
onwettig.
En do kiezers zullen niet nalaten derge
lijke reelame-v<do r s tellon op de rechte waar
de te schatten.
Volkomen terecht merkte de heer Van
der Pot op dat te beklagen i6 een partij die
uit politieke noodzakelijkheid dergelijke
voorstellen moet doen.
Uit de Pers.
VERKIEZING SPOLITIEK.
Het Handelsblad ziet in het optre
den van de Soc. Dem. Wethouders te Am
sterdam niets anders dan polit iek, verkie-
zingspolitiek van fyet naarste allooi.
Er zo*u, meent net blad voor de houding
van deze wethouders iets te zeggen zijn,
indien -het hier een p r i n c i p i e e 1 e kwes
tie betrof.
„Maar gaat het hier om een werkelijk
priacipieele kwestie? Er zal toch wel nie
mand zijn die deze vraag bevestigend be
antwoordt.
Wanneer men sociaal-democratische
voormannen vraagt of het een principieele
Stelling is, dat werklieden in overheidsdienst
het recht moeten hebben om het wcrlc neer
te leggen wanneer zij dat noodig achten om
klem bij te zetten aan een politieleen eisch
van een minderheid der bevolking, zal elke
voorman erkennen, dat zulk een stelling
niet gehandhaafd kan worden, zulk een
eisch geen bestaansrecht heeft.
Toch beteekent toegeven aan het verlan
gen van de heeren Wibaut en De Miranda
niets anders: zoodra welke politieke men-
schen, om welke reden ook, u tot een poli
tieke manifestatie-staking oproepen, kunt
gij uw plichten als gemeen te-werkman ver
zaken, hot werk er bij neergooien en de ge
meentebedrijven stop zetten."
Zelfs wanneer men alleen in gevallen dat
er buitengewoon ernstige politieke redenen
zijn. voor zulke stakingen een vrijbrief wil
geven, maakt de 8 Juni-staking een ietwat
treurig figuur en geeft zij toch waarlijk
geen reden hier een uitzondering te maken,
zooals denkbaar zou zijn indien een rechte-
looze en verdrukte minderheid greep naar
het. eenige middel om haar protest to uiten.
„De „antirevolutiewct" is pas een half
jaar oud, heit is pas een half jaar lang, dat,
zooals ons gezegd is en do wethouders Wi
baut. en de Miranda met een „unverfroren"
gezicht herhalen de „ernstige bedreiging"
van „de arbeidersbeweging" in do werkelij
ke worging of kneveling of neerranseling of
hoe het heeten moge van de arbeiderebe
weging is overgegaan.
En er is geen mensch, die thans niet weet
en beseft dat het alles onwaarheid en
volksmisleiding is geweest, wat over de
„bedreigihg van de arbeidersbeweging"
door de antirevolutiewet gezegd is. Het
was een heel naar, een heel onwaar en voos
•politiek relletje, een gewenschte oefening in
oppositie en krachtmanifestatie, een tac
tisch gewenscht propagandistisch vuur
werkje, dat mooi te pas kwam in de kraam
van de politieke leiders, die door vele
uiterste volgelingen als te parlementair, te
ordelijk, te weinig revolutionair werden be-
sohouwd.
Om zulk een spelletje, om zulk een poli-
tiek-propagandistische manoeuvre werden
de gemeentebedrijven stop gezet, werd hot
altans beproefd.
Zij, die daarvoor mede verantwoordelijk
waren, zij, die deze staking hadden gelast,
komen nu voor hun te gehoorzame volge
lingen op. En eischen daarbij voor gemeen-
tedienaren het recht van politiek staken op."
„Natuurlijk, zegt het blad verder, zit de
raad met de zaak verlegen. Het is zeker
gewenscht, bij do tegenwoordige samenstel
ling van onzen raad, dat de beide sociaal
democratische wethouders lid van het' col
lege blijven. Over enkele maanden is er
verkiezing van een nieuwen raad het
zou niet in het belang van een goeden gang
van zaken zijn voor die paar maanden be
langrijke wijzigingen in het college van B.
en W. te brengen. -En juist die verkiezing
maakt dat. de wethouders wel zeker heel
sterk op hun half-principieel stuk zullen
blijven staan. Een groot deel van het „be
wuste proletariaat" ziet toch reeds in die
wethouders verkapte „bourgeois". En in
dien nu zij, sociaal-democraten, toelieten dat
werklieden die op bevel van de sociaal-de
mocraten gestaakt bebben, gestraft werden
voor hun gehoorzamen aan het bevel van
'de politieke leiders, welk bevel ook volgens
do sociaal-democratische wethouders moet
gaan boven dat van de gemeentelijke over
heid, hun werkgever, zou de positie van de
S. D. A. P. bij deze komende verkiezingen
wel heel moeilijk worden.
Het is alles politiek. JPolitiok, verkiezing6-
politiek, ^an het naarste allooi, zonder
eenige kracht of moed of heerlijkheid. En
de raad zal ook wel weer politiek doen en
een politieken middenweg zoeken. Niet een
vrijbrief geven om politiek te staken
maar ook vooral niet ^stpaffen. Maar de
heeren stakers een „berisping" thuis zen
den. Wie lacht daar? En dan blijven de
wethouders misschien."
Het blad hoopt tenslotte dat de Raad
krachtig zal optreden en het advies yan B.
en W. aannemen.
De bestraffing van de stakers i6 van
meer belang dan het aanblijven van de wet-
STADSNIEUWS.
t—t Gister herdacht de heer P. J. Ooetvoon
amanuensis le klasse aau de Universitoilslnbli-
omeelt alhier den dag, waarop hij veertig jaren
'geleden als tijdelijk klerk bij deze instelling in
dienst kwam, welk tijdelijk verband in 1906 door
een vaste aanstelling werd vervangen, waarna
cp 1 Jan. 1918 zijn benoeming tot le amanuen
sis volgde.
In de lange reeks van jaren geraakte hij mot
den rijken boekeniuhoud der bibliotheek door $n
door bekend en was bij onderzoekingen op ww
lenschappelijk en litterair gebied voor velon een
vraagbaak. In 1918 verscheen in opdracht van
liet curatorium der Thorbeckestichting van zijn
hand do Alphabotische Catalogus dor boekon,
aangekocht voor rekening der Thorbeckestichting.
Het heelt den jubilaris niet aan belangstelling
ontbroken, die zich uitte in hartelijke golukwen-
sclien en aanbieding van stoffelijke blijken, zoo
wol van de zijde van het bestuur der bibliotheek
als van het personeel.
Tegen Kerstmis vinden wij Paul terug
als timmerman bij de Wbeal Anthony waar
hij vast werk had gekregen. Zijne moeder
was er tegen geweest, dat hij daar heen
ging. Zij had liever gezien, dat hij nog eon
paar jaar bij Jerry Tlammack was geble
ven om het fijne werk te leeren, maar de
verzoeking om te Wheal Antony een pond
in do week te verdienen was hem te sterk
geweest.
„Gij zult in de mijn nooit iets leeren,"
had zijne moeder gezegd. „Er is daar niets
als ruw werk te doen."
„Dat weet ik, moeder, maar een pond in
de week is een groote som."
„Gij schijnt er wel zeer op gesteld -te zijn
veel geld te verdienen," zeide zij.
„Ja, dat ben ik ook," antwoordde hij ern
stig. „Ik schaam er mij over, dat ik nietB
verdien, terwijl mijn vader zich daarginder
moet afsloven."
„Wat bekommert gij u in den laatsten
tijd veel over uwen vader," hernam zij
oenigszius spijtig.
'„Ja, ik voel gedurig een vreeselijk ver
langen om hem terug te zien, bij mij opko
men."
„En blijft gij nog altijd bij uw plan om
naar hem toe te gaan?"
„Zeker. Om die reden heb ik mij ook ver
zoend met het werk Le Wheal Anthony,
Do gewone ma andelijksche vergadering van
de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde
zal a.s. Vrijdagavond plaats hebben in het Nuts-
gebouw alhior. Als spreker zal optreden Prof. Dr.
J'. W. Muller te Leideu met het onderwerp: „Do
uitbreiding Van ons taalgebied in de 17de eeuw."
Maandag j.l. had de opening van de afd.
voor Theoretische natuurkunde van het natuur
kundig laboratorium plaats, in welke afdeeling
cok de leeskamer voor wis- en natuurkunde Bos
scha is gehuisvest.
De opening had met een eenvoudige plechtig
heid plaats. -De genoodigden, namelijk eenige le
den van de familie Boöscha, Prof. van Itallie,
voorzitter der natuurkundige faculteit, de hoog
leeraren Lorentz, Kluyver, Keimen, Ehrenfest, de
Rector Droste, alsmedo de architect, do opzich
ter en de uitvoerder van het niouwe gebouw, had
den zich hiertoe mot den hoogleeraar-directeur
van het Natuurkundig Laboratorium, Prof. Dr.
H. Kamorlingh Onnes, en het bestuur der leeska
mer Bosscha in de kleine collegekamer veroenigd
en werden hier door Prof. Kamorlingh Onnes toe
gesproken. Deze wees er o.m. op, hoezeer het in
Bosscha's geest is, dat de theoretische en de
cxpeirimenteele natuurkunde, volgens den wensch
van theoretici en experimentatoren beide, onder
één dak Yereenigd zijn en aldu6 een innige samen
werking tusschen theorie en experiment verzekerd
is.
Dat de leeskamer Eosscha, waarvan de stich
ting aan het vurig initiatief, van Prof. Ehrenfest,
aan het energiek optreden van haar eersten voor
zitter, Prof. Kluyver, aan de krachtige medewer
king van den directeur der rijksuniversiteitsui-
bliothoek, Prof. de Vries en aan den steun der
familie Bosscha te danken is geweest, thans een
waardig verblijf hoeft gekregen, was voor-spre
ker een groote voldoening.
Hierna had een rondgang door het nieuwe ge
bouw plaats, waarna Prof. Lorentz in de groote
collegekamer zijn college, dat werd bijgewoond
door de genoodigden en een vrij groot aantal stu
denten, aanving.
Prof. Lorentz begon met iets te' vertellen uit
den tijd, nu ruim 40 jaar geleden, toen hij pas
als hoogleeraar naar Leiden was gekomen, om
vervolgens over te gaan tot de behandeling van
een bepaald probleem uit de stoom-theorie vaa
Bolir.
In verband met de heerschende roodvonk
is naar wij vernemen de Christelijke Kweekschool
.tijdelijk gesloten.
Den 13den Februari hoopt den heer P. Brui
nenberg den dag to herdenken dat hij 50 jaar
geiodeu in dienst trad bij de lirma v. Rossuni
du Chattel, Breestraat.
Men deelt on6 mede, dat er voor de
openbare samenkomst van het suppletie
fonds „Schoolhulp", welke D. V. den 9den
Februari in de Stadsgehoorzaal zal worden
gehouden, zeer veel belangstelling is. De
programmaverkoop loopt prachtig. Zooals
wij reeds eerder meedeelden wordt door
vertooning van lichtbeelden, welke een op
pervlakte van 16 vierkante meter hebben,
het Belgische oorlogsfront voorgesteld en
een kijkje gegeven op de vele verwoestingen
welke in België tijdens den grooten wereld
oorlog zijn aangericht.
De heeren Lambooy en v. d. Leeuw lei
den een en ander. Eerstgenoemde vertoont
en behandelt de lichtbeelden, terwijl laatst
genoemde de platen toelicht.
Een strijkorkest onder leiding van den
heer J. Plu, versterkt door een pauke-
nist zal zich doen hooren.
Wie zich alsnog een programma wil aan
schaffen haaste zich, voor de oplage is uit
verkocht.
Door „schoolhulp" (die deze samen
komst belegt tot delging van haar schul
denlast) wordt a. s. Woensdag aan onze
menschen een werkelijk mooie genotvolle
avond aangeboden, waarvan het christelijk
publiek daaraan twijfelen we niet een
dankbaar gebruik zal maken.
Men zie voor bijzonderheden de adverten
tie in dit nummer.
dat dikwijls heel zwaar is, vooral wan-
neer ik in de mijn onder den grond moet
bezig zijn. Maar wanneer ik een en twintig
jaar-ben hoop-ik genoeg verdiend te heb
ben om naar 'hem toe te kunnen gaan."
,,'t ls te hopen, dat hij legen dien tijd
terug is," antwoordde zij met een zucht.
„Och was het maar zoo ver,"doch vree-
zendo reeds te veel gezegd te hebben, hield
zij eensklaps stil, een verschrikten blik op
Paul slaande.
Hare woorden schenen echter geen in
druk op hem gemaakt te hebben. Hij zeide
ten minste niets. Na eenigen tijd gezwegen
te hebben, hernam zij weer:
„Het spreekt van zelf, dat gij kunt doen
en laten, wat gij wilt, zoodra gij een en
twintig jaar zijt. Maar tot dien tijd, zult
gij, hoop ik niet vergeten, wat gij aan mij
verplicht, zijt."
„Daarvoor behoeft gij niet le vreezen,
moeder", zeide hij, haar met een blik vol
liefde aanziende, „ik hoop. dat ik altijd zal
begrijpen, wat mijn plicht is."
Kersttijd brak weder aan, maar het feest,
waarvan hij de ware betoekenis nog nooit
aan zijn hart, had gevoeld, schonk hem
weinig vreugde.
Hij was blij, toen de feestdagen eindelijk
voorbij waren en hij zich des morgens
yoor dag en voor dauw op weg bevond naac
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 10.22 1II
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstf-na
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent.
:- bij vooruitbetaling
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 2 Februari 1921.
Zelden zag ik de armoede van het So-
cialisme met een enkel woord duidelijker
getypeerd, clan Maandag geschiedde door
den heer van Eek.
Het was aan het graf van het op zoo tra
gische wijze om het leven gekomen raads
lid, de hoer de la Rie.
Voor de diepbedroefde weduwe, aldus' Je
heer van Eek, hebben wij geen troost.
Geen troest.
Het Socialisme kan de menschen onte
vreden maken, het kan allerlei «choonc be
loften voortooveren, en een enkele maal
sommige beloften verwezenlijken, maar als
do doocl komt, dan staat het met leoge
handen.
Dan l^ft het geen troost.
OBSERVATOR.
Men verzoekt ons nog even de aan
dacht te vestigen op de Guido Gezel le-
avond welke morgen Donderdag in heti
Nutsgeljouw zal worden gehouden en welke
uitgaan van de onlangs opgerichte Christe
lijke Letterkundige kring alhier.
De heer Chr. W. J. Teeuwen, zal spreken
over Guido Gezelle, terwijl de dames Lee
ning en Verwer met zang en pianobegelei*
ding een en ander zullen opluisteren.
Aan het postkantoor Leiden' on de
daaronder ressorteerendc hulppostkantoren
werd gedurende de maand Januari 1921 in
gelegd f 132001.30 en terugbetaald
f 112108.38 L».
Het laatste door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt het nummer 47764.
bidftbNLAND.
Kaasuitvoer.
De Mimister van Landbouw heeft be
paald, dat de N.V, Nederlandsche Uit-
voermaateohj&ppij consenten zal kunne»
endosseeren voor uitvoer van 50 pCt. van
de kaas voorzien van. het Rijksmerk ge
durende het tijdvak van 2 tot 30 Jamtar{
1921, bereid door producenten, die zioh
scfluaftelijk \ie.bben verbonden itot nako
ming der hun met betrekking tot de bm-
nenlandsclie ineèkvoorzicning opgelegde
verplichtingen.
De Minister van Landbouw brengt
voorts ter algemeene kennis, dat het in
zijn voornemen ligt, t. z. t. nader te bepa
len, dat van de kaas, voorzien van het
Rijksmerk, te bereiden gedurende heb
tijdvak van af 30 Jan. tot 27 Febr. 1021
door producenten als boven bedoeld, door
de N.V. Nodcvlandaehe Uivocr-Maatschap-
pij tot een hoeveelheid van ten minste 50
pCt. cónoenten voor uitvoer geëndosseerd
kunnen wordeai.
Uitvoer van wilgenhout.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft, tot nadero aankondiging
dispensatie verleend van het verbod van
uitvoer van wilgenhout (w. o. wilgenl-oen ca
wilgenstokken, geschild en ongesohild).
Deze beschikking treedt in werking met
ingang van 2 dezer.
Een YToeg voojaar.
Van verschillende kanten komen gego-
vene, die moeten concludceren tot een vroeg
voorjaar. Zoo werd te Goederede en Haar
lem de leeuwerik gehoord, te Eindhoven
werd een meikever aangetroffen, cider.-, be
ginnen de iopen te bollen, lorwijl.op ver
schillende plaatsen zelfs de Ooievaar zou
gesignaleerd zijn!
Boternood in do hoofdstad?
Do gedeeltelijke opheffing der uitvoer
verboden .van kaas, boter en eieron, meldt
tlo mijn, mei hot vooruitzicht, van een week
hard werken, en onafgebroken bezigheid.
Abigail, dio eenige dagen thuis had dooi>
gebracht, was weer naar school terugge
keerd. Zij was gekomen en gegaan zondoc
dat hij haar had gezien. Hij was zijn voor
nemen getrouw gebleven. Hij had zijn ver
langen onderdrukt, niet toegegeven aan
zijne begeerte om haar. to zien, en loen dc
strijd* gestreden was gevoelde hij zich .-ter-
kef en meer voldaan met zichzelf.
Voor het oog zijns gecsles ontwikkeld#
zich het. ideaal van hetgeen waarlijk groof
on mannelijk was.
Het is waar hij had niets bijzonders uit
gericht, niets groots bewerkt. Maar in dom
strijd met zich zelf had hij den zege behaald
Hij had een onverstandige zelfzuchtige be
geerte het. hoofd geboden, en in het bewust
zijn van toenemende zedelijke kracht vond
hij zijne belooning.
In dc eerste blijdschap over de behaalde
overwinning op zich zelf meende Paul te-
gen alles bestand te zijn. Maar de dag zon
aanbreken, waarop zijn krachten op (*r
zware proef zouden worden gesteld en waac
op hij zou verstaan^ het woord: als iL
zwak ben, dan ben *ik machtig.
i
(Wordt vervolgd.) j
FEUILLETON.
Langs den afgrond.
18)
„Nooit, uwf toestemming?" herhaalde hij.
rirwijl al de kleur uit zijn gelaat verdween
er een nevel voor zijne oogen kwam.
g at was zulk een heerlijke droom geweest,
:ti 't was een harde slag dien op eens in
•k te zien verdwijnen.
pj„Uw vader zou het mij nooit vergeven,
'ien ik u liet gaan," zeide zij. „En zoo
;g gij minderjarig zijt, zult gij u niet te-
mijn wil verzetten, dat vertrouw ik
in u."
„Ik had niet gedacht, dat gij bezwaren
rpudt maken," sprak hij met onvaste ,stem.
'•O, als gij eens wist hoe ik verlang om van
^cnwharf weg te komen."
ij „Zoo, bevalt het u hier niet?" vraagde zij
p schei-pen toon. „Is dat uwe dankbaar-
leid voor alles, wat ik voor u gedaan heb?"
„Nqen, moeder, gij begrijpt mij ver-
Êrd. en hij ging naar haar toe om haar
kus te geven. „Gij moet niet denken,
ik ondankbaar ben. Gij zijt altijd goed
1\oor David en voor mij geweest., en wij
allien altijd veel van u houden."
I; „En .waarom verlangt gij dan hoen te
gaan?" vraagde zij. „Zijt gij in ongelegen
heid gekomen, en is hot beter, dat gij u uit
de voeten maakt?"
„Niet zoover-ikweet," antwoordde hij
mei qeno poging om te glimlachen. „Maar
in den laatsten tijd is gedurig het verlan
gen bij mij opgekomen om mijn vader te
rug tè zien, ora wat. van do wereld te leeren
kennen. Ik zou dan in de gelegenheid zijn
om beter vooruit te komen, en do menschen
kunnen ontloopen, die niet langer van mij
houden, en zich niet ontzien mij dit te too-^
nen."
„Grooto gekheid!" riep zij ongeduldig.
„Uwe ijdelheid is gekwetst, omdat de
Tresillans u hebben doen gevoelen, waar gij
staan moet. Dat komt er van, wanneer
men te hooge gedachten van zich zelf heeft"
„Ik geloof niet, dat ik die gehad heb,
moeder", zeide hij. „Gij moet ook niet den
ken, dat. ik mij schaam over mijn stand,
want dat is niet het. geval. En het hindert
mij ook niet, dat ik grove keeren moet
dragen, en voor mijn brood moet werken.
Neen, dat is het niet. Maar ik kan u onmo
gelijk alles vertellen."
„Dat geloof Ik graag," zeide zij veelbe-
teekeneiul. „Ik kan wel raden, wat er ach
ter zit. Doe mij echter het genoegen mij
niet meer met zulke dwaasheden aan te
komen."
