BeroleidsckConl
Tweede Blad.
Woensdag 29Decemberl920
OP DE RAADS-TRIBUNE.
De laatste vergadering in 1920.
De laatste en gelukkig niet de langste.
In een niet te lange middagzitting werd
heel de, trouwens weinig belangrijke agen
da afgewerkt.
Aanvankelijk scheen het zelfs alsof ver
reweg het grootst aantal punten zonder
meer des voorzitters hamer zou passeeren.
Dit viel echter anders uit.
Reed6 bij punt 6, de punten 2—4 wer
den van de agenda afgevoerd, hokte de
machine een o ogenblik doordat de heer
De Lange de aandacht vestigde op het ont
breken van de noodige bescheiden een
drakkersrekoning bij de rekening van
den Armenraad.
Aangezien momenteel de gevraagde in
lichtingen niet konden worden verstrekt
werd tot aanhouding van de rekening tot
het volgend jaajr besloten.
Misschien wordt dan tevens duidelijk go-
maakt hoe het mogelijk is dat men aan
het kantoor van den armenraad kans zag
maar even voor f 166.90 te verstoken.
Het volgend punt dat nogal geruimen
tijd do aandacht vorderde betrof het voor
stel vam B. en W. om aan de Woningbouw-
vereeniging „De Goede Woning" een ver
hoogd voorschot te verstrekken.
Ook omtrent deze materie is van pas de
bekende uitspraak: t__i_
Es ist die alte GesChichte
Doch bleibt sie immer aieu.
't 16 altijd weer hetzelfde liedje.
Er wordt een raming gemaakt, voor
schotten en bijdraigen gevraagd en als dan
eindelijk het werk moet worden uitgevoerd
dan 'blijkt dat de raming telaag of de
inschrijvingssom te hoog was en mag
de gemeente het ontbrekende bijpassen.
De heer Rotteveel had tegen de zaak op zioh
zelf geen bezwaar, maar aangezien niet uit
de stukken bleek dat een en ander door
een deskundige was onderzocht bedankte
hij er voor, de verantwoordelijkheid voor
een zoo belangrijk bedrag zonder meer te
aanvaarden.
De laagste inschrijver bleef 30 pet. bo
ven do raming. Wie, zoo zpide hij, waar
borgt mij, ook na wat in een vorige ver
gadering door de hoeren Dubbeldeman en
Sijtsma is opgemerkt, dat het werk niet
voor een veel lager bedrag kan worden
uitgevoerd?
Sproker stelde daarom voor een nieuwe
raming te laten maken. Indien mocht blij
ken dat er dan nog een zeer belangrijk
verschil was. dan had de Raad althans
«enige aanwijzing.
De heer v. d. Pot, de betrokken wethou
der zag in dit middel echter weinig heil.
Vooreerst omdat het uiterst moeilijk is in
dezen tijd, nu er zooveel zwevende factoren
zijn, een goede raming te maken, dio wer
kelijk eenig richtsnoer geeft, en bovendien
omdat het voor een architect 'een kleine
kunst is, eon raming te maken dio bij het
ingeschreven bedrag aansluit.
Bovendien wees spreker er op dat de
Directeur van het Bouw- en Woningtoe
zicht de prijs waarvoor werd ingeschreven,
niet abnormaal hoogacht.
Dit laatste argument scheen aanvanke
lijk voor den heer Rotteveel beslissend en
,wij hadden dan ook verwacht, dat 'hij ook
na de opmerkingen van de hieeren Mulder
en Splinter zijne motie zou intrekken.
Wat echter niet -het geval bleek.
De heer Dubbeldeman greep deze gele
genheid aan om nogeens op het uitvoeren
„in eigen beheer" aan te dringen.
Toen eohter de heer v. d. Pot aantoonde,
hoe bij een gehouden conferentie gebleken
was, dat de voorstanders van „eigen be
heer" zelfs nog niet het minste begrip had
den op welke wijze dit denkbeeld in toe
passing moet worden gebracht, en dat er
daarom van het nemen van een proef op
^enigszins grooto sdfhal nog geen sprake
kan zijn, stond liet «reeds vast dat althans
dit amendement niet de minste kans zou
hebben.
Het werd dan ook evenals dat van den
heer Rotteveel met vrij groote meerder-
heid verworpen.
FEUILLETON.
Hebt elkander lief.
5)
Hoog opgericht, nis oen engel der wraak
stond ze voor hem, met fonkelende oogen
en een klank van heiligen toorn in de
6tean, terwijl ze riep: „Geef terug, Hen
drik; ge doet mij en den kinderen geweld
aan, als ge 't Woord Gods ons ontneemt.
Hij wil, dat wij Zijn Woord heilig houden,
gaarne hooren en leeren", maar hij be
woog zich niet. Het was alleen, of onder
hare woorden in zijn binnenste zich de slui
zen openden, die den opstand en 'het mur-
mureeren hadden tegengehouden.
„Ja, je zult God nog prijzen, als Hij je
bét dak boven het hoofd vandaan weg
neemt", b^gpn hij. „Vroolijk zingen kunt
ge nog ais èen leeuwerik, maar ik zeg je,
ik kan het niet. Huichelen, dat nooit. We
houden geen huisgodödienst meer en ge
zult ook niet meer met de kinderen zingen.
Hoort ge, ik wil het niet meer."
Ak hamerslagen vielen de korte zinnen
van zijn lippen en als hamerslagen doden
zo baar ook pJjn. dat ze doodsbleek werd
en snikkend op een stoel nederzomk. De ar
men legde ze op de tafel, het hoofd zonk
De lieer Mulder bracht aiog eens weer
den particulieren bouw, ook meermalen
door den heer De Lange bepleit, ter sprake.
Het schijnt echter dat de wethoudor die
van het uitvoeren van werken in eigen be
heer geen principieel tegenstander is, wei
nig genegen is den particulieren bouw aan
tff moedigen.
Toch zou het èn voor do gemeente èn
met het oog op hot woninggebrek ge-
wenscht te zijn, indien ook in deze richting
proeven werden genomen.
Zijn er geen particulieren, die eens een
kansje willen wagen?.
Het verdere gedeelte van de zitting werd
volgepraat over een zeer onschuldig uit
ziend agendapunt dat evenwel tot een zeer
onaangename en p ij n i ij ke-- 'be
spreking aanleiding gaf.
De zaak was deze.
Het vorig jaar is een nieuwe salarisrege
ling gemaakt voor de leeraren bij liet M.Ü.,
een regeling die bij die van het Rijk aan
sluit.
Toon dan ook de regeeriug besloot de
pensioenbijdragen te doen vervallen,, acht
ten B_en W. het gewenscht deze regeling
ook voor do gem. leeraren in te voeren.
Hiertegen bestond bij geon der leden
bezwaar.
De So'c. Democraten echter meenden dat
nog iets verder moet worden gegaan. De
regoering heeft n. 1. besloten niet alleen
voor het volgend jaar geep bijdragen meer
te heffen, maar ook om deze regeling te
rugwerkende kracht te geven tot 1 Januari
1-920. Ook hierin moest naar de Soc. Dem.
meenden de Rijksregeling worden gev'olgd,
waarom een voorstel in dien geest weid.
ingediend.
De wethouder van Financiën, de heer
v. d. Pot ihad hiertegen zeer ernstig be
zwaar.
Vooreerst omdat in dit geval niet ge
zegd kan worden dat zulk een „cadeautje"
voor de betrokkenen beslist noodzakelijk
is hunno salarissen zijn pas belangrijk
verhoogd maar ook omdat de conse
quentie van zulk een besluit zou zijn, ook
andere ambtenaren in dit voorrecht te doen
deolen. Wat door den heer Dubbeldeman
dan ook volmondig werd toegegeven.
De gemeente zou daardoor do uitgaven
voor 1920 mot f 80.000 moeten verhoogen,
en dat terwijl daarvoor geen fondsen aan
wezig zijn.
Voor een dergelijke politiek wenschte de
wethouder de verantwoordelijkheid, niet
te dragen, en hij liet dan ook duidelijk
uitkomen dat hij, wanneer de Raad tot
het doen van deze niet gedelete uitgaaf be
sloot als wethouder zou aftreden.
Dat dit argument op de Soc. Democra
ten geen indruk maakte, behoeft niet te
verwonderen.
Zij gevoelen zich nu eenmaal voor den
goeden gang van zaken niet verantwoor
delijk en zouden misschien, niet ongaarne
zien dat de zaken in heit honderd liepen.
Maar eon raadsel ds voor ons, dat twee
der andere wethouders, de hoeren Bots en
v. d. Lip ondanks de duidelijke verklaring
van hun collega voor Financiën,' toch aan
de motie Dubbeldeman hun stem gaven.
Was hun voorbeeld door slechts een
paar der andere leden gevolgd, het stond
nu 17—13, dan hadden wij hier in Leiden
het feit beleefd dat de wethouder van Fi
nanciën, met behulp van twee zijner col
lega's was gewipt.
Was dit „cadeautje" aan de leeraren
voor deze hoeren dan van zoovee j ho-
teekenis?
Of hechten zij aan hot al of niet aanblij
ven van den heer v. -d. Pot, die toch waar
lijk zeer krachtige argumenten aanvoerde,
z o -o weinig gewicht?
Indien het laatste het geval is, dan zou
het o, i. aanbeveling verdienen wanneer dit
op een andere wijze werd uitgesproken.
En wanneer w e 1 op het aanblijven van
en het verder samenwerken met den heer
v. d. Pot weidt prijsgestedd, dan zou het
béter zijn, ook in hét belang van het col
lege van B. en W. zelf, indien dat ook bij
deze gelegenheid was getoond.
Wij kunnen dan ook niet anders dan
liet optreden van de heeren v. d. Lip en
Bots betreuren.
Zoo had de laatste Raadsvergadering ia
1920, nog een eigenaardig en weinig ge
wenscht verloop.
Met de beste wens oh en van den voorzit
ter in verband met de a. 6. jaarwisseling
gingen de heeron en dames uiteen.
Als wij ons bij dezen wensch aansluiten,
dan geldt dit in het bijzonder don Burge
meester, wien wij zeker namens al onze
daarop en haar gansche lichaam beefde
van opwinding.
„Als ik huis en hof verlies, gaat me dat
aam 't hart, weet ge; jou schijnt het niet
veel verdriet te doen! zingen, kunt go nog,
zingen!"
Katrir.a blikte op met smartelijke, wijd
geopende oogen, zonder tranen, dat -hij er
van schrok; die blik deed hem denken aan
een gewonde ree, die den jager, aankijkt,
vol verwijt, onuitsprekelijk 'treurig,
maar hij kon niet anders, hij moest nu .ver
der spreken, de dam was doorgebroken,
wat hij gedurende de godsdienstoefening
met moeite had teruggedrongen, moest er
nu uit.
Zij vrouw begreep dat ook en sprak er
.niet meer tegenin. Zwijgend liet ze den
stroom voor zich heengaan. Op gelijkma
tiger, maar altijd nog somberen toon voer
hij voort:
„Anderen helpt God, maar ons niet!
Karow, die afzetter, stolt de pacht niet lan
ger uit.. Met Pascben, toen ik hem maar
de helft bracht, heeft hij geraasd en ge
scholden, dat het niet weer moest gebeu
ren, andere zou het kunnen voorkomen,
dat we moesten gaan bedeion, langs de
straten. Als ilc nu met Sintjansdag geen
roodeu duit he!b, stuurt hij den deurwaar
der, vlegel, die hij is. En dan wordt het
lezers een spoedig en algeheel Herstel wen-
sdhon.
Uit de Pers.
ONS MIDDELBAAR ONDERWIJS.
Wij lezen in de „Standaard":
De vrienden van het Christelijk middel
baar onderwijs zullen met genoegen heb
ben gezien, dat de nood van onze hoogére
burgerscholen in de Tweede Kamer ter
sprake werd gebracht.
Door de wet op het Middelbaar onder
wijs, in December 1919 aangenomen, werd
wel een hooger subsidie gegeven, maar
aanstonds daarop gaf de Minister een sa-
larisbesluit, dat ook gold voor de bijzon
dere scholen, waardoor deze inrichtingen
voor een veel hoogere uitgave werden ge
steld. Het is mooi, als men u honderd gul
den meer geeft, maar als men dan een uit
gave van twee honderd gulden meer eisoht,
dan zijt gij net honderd gulden achterop.
Dit nu bracht onze bijzondere middel
bare scholen in groote moeilijkheid.
Zij Iconden haar exploitatie-rekening
niet meer sluitend maken.
Nu scheen het eerst, alsof de Minister
van Onderwijs don nood niet voldoende in
zag. Maar dit bleek gelukkig schijn
Natuurlijk hield hij zich eerst, voor
zichtige bewindsman als hij is, op de
ruimte en zeide hij: als het blijkt, dat gij
niet uitkomt, dan ben ik te spreken. Maar
thans gaf hij toe, dat de toestand werke
lijk onhoudbaar kon worden. Welnu, waar
a:L ccn feit zou blijken, wilde hij hulp
toezeggen.
Twijfel aan i.Jet-inlossing van dit wiord
is met mogelijk, en zoo kunnen onze be
sturen dus gerust bij Zijne Excellentie
aai Voppen.
Zij vinden er een geopend oor. Als zij
maar met hun cijfers komen.
En "die spreken immers duidelijke taal?
DE BRANDSTOFFENVOORZIENING.
De Kodibu het Rijksbureau voor onze
brandstoffenvoorziening, heeft er wel slag
van, zegt de „Rotterd." om het stokend
publiek ontevreden te maken. Ondanks het
protest der "brandstoffencommissie ordon
neert deze crisisinstelling, dat met ingang
van 1 Jan a.s. de anthraciet buiten de dis
tributie zal vallen, maar dat de prijs met
ƒ2 per ILL: zal worden verhoogd.
Dit is een maatregel, die de kleine bur
gerij niet weinig dupeert. De smalle beur
zen waren natuurlijk niet in staat om in
het begin van den winter alle eenheden te
gelijkertijd te bestellen en hebben nu nog
eenige bons over, die slechts verkoolbaar
zijn voor mindergewenschte eierbriketten
en stukkolen. Voor zoover de handelaars
nog anthraciet in voorraad hebben, kan
deze week nog op bon geleverd worden,
daarna is het afgeloopen. De voorraden
bij den handel moeten deze week opgeno
men worden cn de handelaars moeien
ƒ2.per H.L. bij betalen. Deze hebben
er dus geen enkel voordeel bij. Het schijnt
wel, of de Kodibu op deze wijze eigen te
kort wil dekken.
Eenige weken geleden schreven we
reeds, dat de7 opheffing der distributie wel
spoedig te wachten was, waarschijnlijk te
gen 1 April 1921. We voegden er aan toe:
Waarschijnlijk zal het Rijksbureau, dat
voorzorgen moest nemer., dan wel een strop
halen.
Dit schijnt geheel be waardheid te wor
den. Het tekort zal zoo ongeveer ƒ5 mil-
lioen bedragen.
En het maakt den indruk, dat de Ko
dibu poogt door verhoogde anthracietprij-
zen dit tekort te dekken. De manier lijkt
ons niet fair, maar op dat punt heeft dit
bureau het publiek wel meer teleurge
steld.
Het is toch bijna niet voor tegenspraak
vatbaar, dat bet de gasfabrieken ook min
der netjes behandeld heeft. Op 20 Decem
ber kwam onverwacht het bericht, dat de
toeslag op de cokes h. ƒ2.— per H.L. was
afgeschaft met terugwerkende kracht tot
1 Dec. Het totale bedrag moet ongeveer 4
millioen bedragen.
biel u voor, dat particuliere handelaars
op deze wijze de afnemers behandelden i
De ïtoachlige Kodibu kan dat wel doen. Men
decreteert eenvoudig en de plaatselijke
Brandstoffencommiessies kunnen er zich
bij neerleggen. Het is wel fraai.
Deze zijn dan ook genoodzaakt nog voor
1 Jan. alle voorraden anthraciet bij de
handelaren te doen opnemen en deze men-
schen ƒ2.per II.L. te laten bijbetalen.
Voorts zullen er binnenkort circulaires
van de Kodibu verschijnen, regelend de li
quidatie der Brandstoffencommissies en
verkooping, al ons huisraad gaat weg. Je
eiken kast met het koperen beslag, dat je
altijd zoo blinkend gepoetst hebt en de
oude klok en do 6toel van grootvader,
waarin vader gestorven is."
Soms hield bij op, als moest hij wat naar
beneden slikken, soms sprak hij vorder,
zonder pauze te maken, «of antwoord te ver
wachten. „En dan haalt hij het vee weg,
de koeien en het paard neen, dat zal ik
van te voren moeten vorkoopen, dat we
wat hébben om van te leven. Den volgen
den marktdag breng ik het naar Braiuns-
berg, en van wat het opbrengt-, betaal je
eerst den winkelier cm wat er nog meer
openstaat. Veel zal het zijn. De goede oude
schimmel, hij heeft mij zoo trouw die twaalf
jaren gediend! De kinderen zullen er om
schreien," zijn stem brak en dat sneed
Katrina door hét hart als een tweesnij
dend zwaard.
„Maar dat is niet- het- ergste! Het huis,
het, tehuis, eender tehuis!"
Hij rende de kamerdeur uit en zij hoor
de hem de zoldertrap opgaan en toen boven
op en neer loopen, al maar door „als
een leeuw in zijn kooi," moest ze denken.
Nu schreide zij in de bittere 6iuaTt van
haar hart, maar uit. den dieps ten nood
blikte zij tot haren God. Zij riep tot Hem,
zij smeekte tot Hem maar niet. om huis
liet ontslag van het personeel, met toe
kenning van een zeker wachfgeid.
Ondertusschen kunnen de commissies
tot liquidatie overgaan. Tekorten mogen
daar niet zijn en overschotten zullen wel
naar Kodibu gaan.
Geen wonder, dat de opinie luidt: met
dezo heeren moet men voorzichtig zijn.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Sommelsdijk, H. Jap-
chen, te Aalst.
Aangenomen: Naar Lent (bij Nij
megen), A. J. Splinter, te Huissen. Naar
Anloo, G. Sevenster, cand. te Kollum
Naar Rozendaal (Gold.), J. Gouverneur, te
Zierikzee.
Bedankt: Voor Zwammerdam, J. P.
Dijk. te Oppenbuizen. Voor Woudsend,
K. Engelsma, te Zwartsluis.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Rozenburg, G. Verrij, te
Hellevoetsluis en J. L. van der Wolf, te
Haastrecht.
Beroepen: Tc Marken, J. H. Kuiper,
cand. te Kampen. Te Nijverdal-(als 2e
Missionair predikant voor West-Soemba),
W. van Dijk, te Gampen (Oost-Friesland)
Te 's-Gravcnhage, Dr. S. D. Los, tijd.
te Den Haag en Dr. D. H. Th. Vollenhoven,
te Oost-Kapelle.
Bedankt: Voor Oudega (W.), A. G.
Wolf, te Loenen-Vreeland Voor Glaner-
brug, Dr. J. J. van Baarsel, te Deventer
(A.) Voor Niezijl, J. Hoekstra, te Ten
Post Voor Berkel en Rodenrijs, J. G.
Feenstra, te Dirkshorn.
Clir. Geref. Kerk.
Te Driebergen is naar de „Stand.",
meldt, een comité opgericht ten einde
propaganda te maken voor de Chr. Geref.
Kerk. Aan het hoofd van dit comité staat
de heer T. v. d. Meer, vroeger ouderling
te Rotterdam en te Driebergen. In de zaal
van het hotel de Prins van Oranje zou op
treden ds. Tolsma, Chr. Geref. predikant.
Zang in de gevangenis.
Óp den morgen van den Tweeden Kerst
dag, meldt de N. Arnh. Crt., werden in de
gevangenis te Arnhem voor de gevangenis
eenige solo- en duet-nummers gezongen,
welke een door ds. Drost gehouden preek
afwisselden. Het zingen dezer Kerstliede
ren maakte zichtbaar'indruk op de toe
hoorders.
Treurige toestanden. J
Ds. W. Banning uit Haarlo sprak, naar
„Het Volk" meldt, voor een vollo kerk een
Kerstrede uit, welke veel indruk maakte.
Spr. toonde overtuigend de onhoudbaar
heid van het kapitalistische stelsel aan,
om daarna als eenige uitweg het socialisme
aan te wijzen en uiteen te zetten.
De organist bracht fantasiën op de In
ternationale ten gchoore.
Ds. Wisse.
Prof. Dr. H. Bouwman, van Kampen,
schrijft nog in de „Bazuin":
Het heengaan van Ds. Wisse komt, na
al hetgeen hij zelf heeft medegedeeld en
wat er óver geschreven is, in een zonder
ling licht te staan. Ds. van der Schuit,
van Amsterdam, schrijft in „De Wekker"
over hem als van den man „die om des be
ginsels wil werd gescholden, getrapt, ge
tuchtigd doch niet gedood".
Ds. Wisse zelf gaat in een vergadering
in de Luth. kerk te Amsterdam zijn uil-
treding uit de Gereformeerde Kerken he
spreken, en in plaats van zich stil over te
geven aan de leiding des Heeren, propa
ganda maken voor den uilgang. Vroeger
hebben wij nooit van bezwaren, die Ds.
Wisse had, gehoord. Drie jaren is hij pre
dikant van Kampen -geweest, en nimmer
is door hem eenig bezwaar bij den Iverke-
raad van Kampen of bij de classis Zwolle
ingebracht. In 1911 was hij afgevaardigd
naar de Synode van Zwolle, en ook op deze
vergadering liet hij geen woord van be
zwaar hooren. Ja zelfs toen op deze Syno
de een kwestie over de Zondagsviering
behandeld werd, behoorde Ds. Wisse tot
hen, die het ruimste standpunt innameu.
Het is alles wonderlijk in onze oogen.
BINNENLAND.
Inlijving lichting 1921.
De minister van Oorlog lieeft, volgens de
„Avp.", het volgende plan ter indeeling van de
en hof bad zij in dit oogenblik.
Daar stormde weer iemand 'do houten
trap op, snelle, lidhte, trippelende kinder
voeten ditmaal, haar dochtertje was het,
en Katriena schrok. Als het kind hém
stoorde en hij heftig uitvoer?
Zij ijlde naar buiten op den dor&chvloer
om de kleine terug Te roepen, maar aan
de trap, die naasr boven voerde, bleef ze als
geboeid 6taan.
„Koekoek", riep de vroolijke, juichende
kinderstem daarboven. „Vader, wilt u met
mij spelen? Koekoek, koekoek!" en het
kind lachte, als een zilveren klokje klonk
het, zoo helder en onbekommerd, zoo
frisch eoi gelukkig „koekoek, koekoek".
Katriena zag het in den geest voor oogen
het kopj- met do golvende, blonde krul
haren, za- het zoete, van geluk stralende
gezichtje >m den schoorsteen heen te voor
schijn l- jinen. En dat bij dien 'boozen man,
die in zwaren zielenood hard met zichzelf
streedHaar hart sidderde en doodsbleek
leunde zij in haar onbekwaamheid om te
helpen, plotseling zich zeer vermoeid ge
voelend, tegen de leuning van de trap.
„Wat zal Hen'drik doen?" Hare handen
vouwden zich, als om haar gebed te her
nieuwen, terwijl ze met haar geheele ziel
luisterde.
„Koekoek! Ei, vadertje, met. u kunnen
lichting 1921 samengesteld, kuchen het door de
Tweede Kaaner aangenomen wetsontwerp tot
lijdelijke afwijking van de Militiewet tot wet
zal worden verheven:
Alsdan zullen in totaal worden ingedeeld
15,000 man, welk aantal met ongeveer 1250
man moet worden verminderd in verband met
verleende vrijstellingen wegens landstormbroe-
derdienst na de loting. Deze aantallen zullen
worden verdeeld als volgt: bij de grenadiers in
totaal 683 man, bij de regimenten infanterie
5174 man, bij de wielrijders 439 man, bij de
hospitaal-compagnieën 609 man, bij de cava
lerie 1296 man, bij de genietroepen 997 man.
bij de pontonniers 139 man, bij de torpedistca
82 man, bij de onbereden artillerie 3049 man.
Voor den dienst der administratietroepen zul
len worden bestemd in totaal 2145 man.
Bij de infanterie, grenadiers, wielrijders,
hospitaal-soldaten, pontonniers, torpedisten,
genie en gedeeltelijk by de onbereden artille
rie zal de indeeling in drie ploegen plaats
hebben (elk voor een derde gedeelte van de
hierboven genoemde aantLllen) en wel bet lste
gedeelte in het tijdvak 1628 Februari; 2de
gedeelte in bet tijdvak 4IS Juni; 3de ge
deelte in bet tijdvak 37 October. Voor de
bcrederucn: (twee ploegen) 1ste gedeelte 1—5
April; 2de gedeelte 37 October; bij de onbe
reden artillerie (voor zoover de indeoling in
twee ploegen plaats heeft) Lste gedeelte 16
28 Februari, 2de gedeelte 15 Augustus.
In het jaar 1921 komen de onbe-redenen en
de beredenen der artillerie van alle divisiën
der lichting 1921 in Februari en in Augustus
op en niet divisies-gewijze in 2 ploegen, aan
gezien in dit jaar nog geen uitvoering is ge
geven kunnen worden aan het op blz. 9 van
de Mcm^ie van Antwoord ontvouwde denk
beeld.
Voor wat aangaat de inlijving in Februari
zullen nog nadere mededeelingeii worden ge
daan omtrent de juiste data van opkomst tus-
schen 1628 Februari.
De in te lijven dienstplichtigen zullen
voor zoover zij bestemd zijn voor a.s. korpsen
worden gedirigeerd naar 5de regiment in
fanterie naar Amersfoort, 7de regiment infan
terie naar Amsterdam, 20ste regiment infan
terie naar Harderwijk, 4de comp. wielrijders
naar Assen, lste reg. huzaren naar Amers
foort, I1 reg. veld-artillerie naar Utrecht,
II1 reg. veld-artillerie naar Harderwijk, III
1 reg. veld-artillerie naar Amersfoort, IV1
reg. veld-artillerie naar Harderwijk.
Mocht bet hierboven aangegeven plan van
indeeling niet kunnen worden uitgevoerd,
doordat bovenbedoeld wetsontwerp niet tot
wet wordt verbeven, dan zal de indeeling van
de dienstplichtigen bestemd voot bet eerst in
te lijven gedeelte bij de infanterie, hospitaal
compagnieën, pontonniers, genie en wielrijders
toch eerst plaats hebben in bet tijdvak 1618
Februari.
Voor de lolelingen. bestemd voor bet alsdan
laatst in te lijven gedoelte zal de indeeling
plaats hebben in de tijdvakken aangegeven in
art. 72 van de Militiewet.
Daling der eierprijzen.
Na Nieuwjaar wordt 'in .pluimvoakrin-
gen een zeer groote prijsdaling der eieren
verwacht. De eierprodoictie wordt alsdan
beslist van dien aard, dat- er voor ona land
meer dan genoeg eieren zullen bomen,
want overal is buitengewoon veel bijge-
fokt. De prijzen van 1920 zullen zich in
lange na niet meer kunnen handhaven. Het
voer gaat ook omlaag.
(Prov. N.br. en 's-H. Crt.)
De Weeldebelasting.
De Vereenigiing van Nederlandsohe Gros
siers in Horloges heeft een schrijven ge
zonden aa.n den Minister van Financiën,
waarin zij verzoekt het artikel horloges uit
het voor-ontwerp van de wet tót het hef
fen eener weeldebelasting te doen weg
vallen.
Graan voor Oostenrijk.
Hot Oostenrijksuho ministerie van Fi
nanciën hoeft, zich tegen verzending van
effecten uit particulier 'bezit, de levering
van 60.000 ton graan uit Nederland verze
kerd. De langdurige onderhandelingen kun
nen vrijwel als geëindigd worden be
schouwd. Het betreft een transactie ten be-
drago van twaalf millioen gulden, waarvan
een deel reeds gedekt is odor effecten in
Oostenrijksch particulier bezit, die zioh in
het buitenland bevinden, voornamelijk
Amcrikaansdhe, maar ook Nederland ei lie
Zwitsersche, Spaansche en Skandina\ische
waarden.
Nederland en Duitscliland.
Dinsdag 'heeft op het ministerie van Bui-
tenlandschc Zaken do ratificatie plaats go-
vonden van het. tusschen Nederland on
Duitschiand gesloten verdrag nopens de
verleening van crediet en den uitvoer van
at eenkolen.
we zoo prettig spelen." Vlugge kinder
stapjes, als vloog de kleine op den vader
too, luid gojubel, ate werd ze hoog opge
heven, en'juichen, dat door kussen verstikt
werd.
Toen kwam vadetr met Kaatje op deu
arm de trap af. Beneden aangekomen, ging
hij zitten en sprak op zijn gewonen, vriende
lijken toon: „Kaatje, ga de broers roopen,
ze zullen wel weer in do schuur aan 't ra
votten zijn."
Het kind sprong weg an nu stond hij
voor Katriena.
Ze zag het dadelijk: een stille man! Stil
geworden in den strijd met zichzelf. En ze
verheugde zich hierover, het scheen haar
oen schrede naar het betere. Het was wel
niet de vreedzame 6tilheid der overgave
aan Gods wil. er lag nog een strakke, ijze
ren gevoelloosheid over zijn trékken; maar
het scheen haar betor toe dan die razende,
openlijke opstand. Hij gai haar een kus en
streek haar zachtjes het verwarde haar
van het voorhoofd en daarna gingeu ze
naar de kamer rechts, waar de meid inlus-
6chen de tafel gedekt had.
Nog eenmaal begon Katriena's hart
sterk te kloppen, toen zij haar jongsten
zoon toeriep: „Hendrik, je bent aan de
beurt, zeg het tafelgebed."
(Wordt vervolgd).
