teede Blad.
dag II December 1920
/eracht en geprezen.
Doch do Joden de scharen ziende,
werden met nijdigheid vervuld, en we-
derspraken hetgeen van Paulus gezegd
werd, wedersprekende en lasterende.
Als nu de Heidenen dit hoorden,
verblijdden zij zich, en prezen het
Woord des Hoeren, en daar geloofden
zoo velen als or geordineerd waren tot
het 'eeuwige leven.
Hand. 13:45, 48.
lus en Barnabas zijn op hun zen-
jize. Door de leiding Gods zijn zij
it in Antiochië, een stad in Pisidie.
[aar gewoonte begeven zij zich op den
>s Sabbats naar de Synagoge. Zij zit-
ider onder" de schare en luisteren eer-
naar het voorlezen van de Vi'et en
ifeten. En als de lezing der Schrift
inde gebracht is, staat de overste der
;oge op en zegt tot Paulus en die
lem zijn: „Mannen broeders, indien
;enig woord van vertroosting tot het
in ujs, zoo spreekt."
iddellijk grijpt Paulus deze hem ge-
te gelegenheid aan om het Evange-
In de Synagoge te Antiochië te ver-
Igen. Hij wenkt met de hand het volk
fpdafc er stilte zou zijn en zijn woord
lallen gehoord zou worden. En dan
de Apostel de bekendo rede die wij
t vinden weergegeven in Hand. 13
tl, waarin hij predikt Christus Jezus
ien gekruisigd, waarin hij verkondigt
Evangelie der genade, en aanbiedt de
wing der zonden aan een iegelijk die
'ft in den gekruisigde en verrezene.
i straks de Synagoge scheidt, blijkt het
le Heere deze prediking bijzonder ge-
^id heeft en krachtig medegewrocht
met zijn Heiligen Geest, want velen
jpLc Joden en van de godsdienstige Jo-
jnooten kwamen tot geloof en zeiden
'IJ Amen op het gepredikte Woord en
"|en de apostelen.
I zülk een roep ging van deze predi-
[uit in de gansche stad dat de H e i d e-
jer van hoorden gewagen, en begeerig
pn datzelfde woord ook te hooren. Zij
ben tot Paulus met het vriendelijke
•ek de predicatie, die hij yoor de Jo-
^ehouden had ook voor hen uit te 6pre-
Ëet smartte hun die prediking niet ge-
J te hebben, zij wilden niet dat dit
d hun ontgaan zou, en daarom baden
Saulus dezelfde woorden ook
]ïn te spreken (vs. 42).
^Apostel, Gode dankbaar dat de Hei,
r= zoodanig verzoek hem deden, vol-
Ur onmiddellijk aan.
E v
E
[flerom is het Sabbat., en Paulus en
[Jbas spoeden zich met grooten ijver
Sle SjTiagogo om het Evangelie des
.ükrijks te prediken. Door het gebeur-
dén vorigen Sabbat is de opkomst
ngewoon groot, wij lezen dat bijna
iheele stad samenkomt, zoo Jood
èiden, om het Woord Gods te hooren
14).
5 hindert den b op zen Joden geducht.
men het niet verdragen dat heel de
litloopt om te hooren naar het woord
ie vreemde predikers die niet de oude
.ar een nieuw Evangelie yerkondi-
zederspreken heftig al wat door de
(elen gepredikt was, en lasteren boos-
de waarheid des Evangelies,
nitwerking van dit giftig Joodsche
len is het tegenovergestelde van wat
icht was. Zij, de hooghartigen, had-
edacht door een boos gezicht te too-
loor een verachtelijk woord te spre-
loor een afwijzend gebaar te maken,
s te niet te doen den geweldigen in-
lie Paulus' optreden gemaakt had. Zij
h gedacht dat de Apostelen zich on-
llijk zouden verwijderen, zoodra zij
irden dat hun optreden niet was naar
inoegen van den overste der Synago-
bijaldien niet, dan zou de schare wel
_j)en dat ze zulke predikers niet moch-
inhooren, veel minder van hun sym-
doen blijken,'en dat er geen sprake
locht zijn hen aan te hangen,
i heel anders komt het uit! Paulus
in Antiochië gepredikt, velen van
de Joden gelooven, en de Heidenen vragen
dringend om dezelfde prediking
ook te mogen hooren. Paulus bewilligt,
treedt wederom op, en de 6charen ver
dringen zich rondom hem, bijna de geheele
stad komt 6amen om aan Paulus' voeten te
zitten en van hem de woorden der zalig
heid te hooren.
Het. is meer dan de Joden verdragen kun
nen. Zo zijn gekrenkt in hun gevoel van
eigenwaarde, ze gevoelen zich vernederd in
de oogen des volks, ze achten hun toekomst
verloren. We verstaan het dat ze met nij
digheid vervuld werden, dat ze het woord
der Apostelen gaan tegenspreken, dat ze
lasterlijke taal uitbraken tegen de heer
lijkheid des Evangelies.
Paulus is er de man niet naar om terug
te treden. Integendeel, nu hij een krachtig
geopende deur ziet, en weet instrument in
Gods hand te zijn, voelt bij zich geroepen
hier de kruisbanier te planten. Daarom
antwoordt hij met groote vrijmoedigheid
op de hoonende smaadtaal der onbekeerlij-
ke Joden.
Hij zegt: „het was noodig dat eerst tot
u het. Woord Gods gesproken zou worden,
doch nademaal gij het verstoot, en u zelven
het eeuwige leven niet waardig oordeelt,
zie, wij keeren ons tot de Heidenen. Want
alzoo heeft ons de Heere geboden, zeggen-
do: Ik heb u gesteld tot een licht der Hei
denen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid,
tot aan het uiterste einde der aarde."
Let er op, die Joden verwierpen het
Evangelie. De schuld daarvan komt ten
volle op hen zelven neer. De gevolgen
daarvan hebben zij alleen zich zelven te
wijten. Immers, zij oordeelden zich zelVen
liet eeuwige. l#ven niet waardig.
Maar let nu voorts op de uitwerking van
die door dc Joden "verworpen prediking van
Taulus on Barnabas onder de Heidenen.
Zij hadden eeret van die prediking bij ge
ruchte vernomen, hadden gevraagd haar
ook te mogen hooren. Zij vernemen nu
diezelfde woorden, en zij ontvangen den
zegen des Heeren. Wij lezen: „als nu de
Heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich
en prezen het Woord des Heeren." Dit
houdt in dat zij innig dankbaar waren de
evangelieprediking ontvangen te hebben,
dat zij er 'van genoten en van ganscher
harte er zich aan over gaven. Daarom zijn
rij innerlijk verblijd, en hebben voor het
heerlijke Woord niets dan lof en prijs.
Wat een teleurstelling! Hier de Joden
die wederspraken en lasterden, hetgeen van
Paulus gesproken werd. Daar de Heidenen
die met lieilbegeerte luisterden naar de
woorden der zaligheid. Tot den een kwam
de reuke des levens ten leven, tot den an
der de reuke des dood6 ton dooden.
Zoo gaat het heden ten dage nog. Overal
wordt door trouwe Dienaren gepredikt het
Evangelie van Gods Koninkrijk. Maar het
gebeurde in Antiochië herhaalt zich tel
kens. Do een gelooft en de ander weigert
zich te bekecren. Christus is gezet tot een
val en opstanding van velen in Israel, tot
een teeken dat wedersproken zal worden.
Maar gij:
Zoo gij zijn stem dan heden hoert
Gelooft zijn heil- en troostrijk woord,
Verhardt u niet, maar laat u leiden.
Uit de Pers.
RIJKSKINDERFONDS.
Over dit actueele onderwerp lezen wij in
Patrimonium
Reeds herhaaldelijk werd door ons be
toogd, dat aan het systeem van kindertoe
slagen in de particuliere bedrijven
bezwaren zijn verbonden.
Het werk van den arbeider met een groot
gezin kost daarbij méér dan het werk van
den ongehuwde of kinderlooze. Dat kan in
verband met de concurrentie tot bedenke
lijke gevolgen leiden. De arbeidsgelegen
heid van den huisvader met eenige kinde
ren kan er door beperkt worden.
De moeilijkheid is opgelost, wanneer alle
werkgevers in een zekere branche zich bij
een regeling aansluiten en gezamelijk
de kosten dragen van dezen loontoeslag.
Dan zijn de concurrentie-voor-
waarden gelijk gemaakt.
Het particuliere bedrijf wil hier en daar
dezen weg wel op. Maar het gaat hier even
als bij de winkelsluiting en bij diverse Ver
zekeringen; er zijn ook vele werkgevers en
arbeiders, die niet mee willen doen.
Vandaar, dat in binnen- en buitenland
de gedachte i6 opgekomen om oen ver
plichte verzekering. Do bedrijven reser
veeren een deel van de arbeidsopbrengst,
storten het in een fonds, en daaruit wordt
aan de groolere gezinnen een loontoeslag
gegeven.
Principieel beweegt men zich daarbij ih
dezelfde lijn als bij de wettelijke verzeke
ringen tegen de geldelijke gevolgen van on
gevallen, ziekte, invaliditeit en ouderdom.
Ook daarbij wordt uit de arbeidsopbrengst
een deel gereserveerd voor de genoemde
doeleinden.
Het zou natuurlijk heel mooi zijn,, indien
het loon zoo hoog was, dat de arbeider
zelf voor al deze eventualiteiten behoorlijk
zorg kon dragen. Maar dat is nu eenmaal
niet wel mogelijk. Hier kan alleen wat be
reikt worden door onderlinge samenwer
king, door verdeeling van de risico's,
of wilt ge door verzekering. En blij
kens de ervaring moet hier de wet ingrij
pen, wil er van een loonregeling, waarbij
met deze eventualiteiten rekening wordt
gehouden, iets terecht komen.
liet zou ook heel mooi zijn. indien het
loon van alle arbeiders, gehuwd of onge
huwd, met veel of met wemig kinderen,
zoo hoog ware, dat zelf6 een groot gezin
daarvan, behoorlijk zou kunnen rondko
men. Maar ook dat is economisch niet wel
mogelijk. Ook hier kan alleen in den weg
der verzekering, van verdeeling der gelde
lijke risico's, hulp worden geboden. Althans
in het particuliere bedrijf. Voor amb
tenaren kan men wel een kinderbijslag in
voeren. De Overheid staat buiten do con
currentie.
Volgens sommigen leent zich deze mate
rie niet voor verzekering, omdat
daarbij ook personen meebetalen, die niet
zolf van de verzekering kunnen profiteeren.
Dat schijnt ons geen sterk argument.
Ook in de kosten der weezenrento betelen
velen mee, die zelf geen kinderen bezitten.
Men m-oet de zaak niet zoo individualis
tisch zien. Dan wordt elke verzekering, die
op de Christelijke solidariteitsge-
d a c h t e steunt, volkomen onmogelijk.
Het eerste deel der motie, betreffende de
instelling van een Rijkskinderfonds, is aan
genomen. Maar het tweede deel, waarin een
onderzoek gevraagd werd naar een rege
ling op den grondslag der yerplichtq
verzekering, werd verworpen.
Heel veel houvast biedt deze uitspraak
der Kamer aan den Minister van Arbeid
niet. Maar Mr. Aalberse is een overtuigd
voorstander van de zaak, zooals wij baar
ook nu weer hebben bepleit. Een practischa
regeling kan worden ontworpen. De Minis
ter beeft reeds een becijfering gemaakt. En
bij de uitvoering kan de organisatie der
Invaliditeisvcrzekering goede diensten be
wijzen.
Moge de Minister zich niet door den uit
slag der 'stemming laten weerhouden, om
een ontwerp in te dienen. Voor een wetsont
werp zal wel een meerderheid in de Kamer
zijn te vinden.
DE VOLKENBOND.
Het liep met den volkenbond tot dusver
niet bijzonder goed, zegt de N. P r o v G r.
Couran t.
Allerwcge bleek van teleurstelling. Er
werden wel veel mooie redevoeringen ge
houden, maar als het op wezenlijk werken
aankwam tot verkrijging van wat men be
loofde, dan gebeurde er niets.
Men sprak van ontwapening. Maar aan
stonds verklaarden de 'overwinnaars in
den grooten oorlog, dat een ontwapening
goed was voor de vroegere vijanden, maar
niet voor hen. Zij wilden dus hun machts
positie niet opgeven.
Ten slotte, toen er weer hoop kwam op
eenig resultaat, stelde de vertegenwoordi
ger van Argentinië voor, de toelating van
alle natiën tot den bond.
Engeland en Frankrijk stonden dadelijk
gereed om dien eisch af te wijzen.
Waarop Argentinië voor de samenwer
king bedankte en uit den bond trad. Het
verre Westen doet dus zoo goed als niet
meer mee.
Eerst weigerde Noord-Amerika en nu
volgt de sterkste staat van Zuid-Amerika.
En in het oude Europa dreigt de volken
bond een machtsmiddel te worden voor een
groep van machtige volken, die de kleine
natiën wil gebruiken, om hun overwinning
te bevestigen.
Hoe lang zal het nog duren dat dit maak
sel van menschenhanden ineenzinkt?
Uiterlijke vormen baten niet, als de geest
niet verandert.
En het is juist de geest der volkeren die
niet deugt.
DE LEIDSCHE RAAD.
Wij lezen in „De Leidscke Ort."
Uit „Het Volk":
Onze pa«rtijgeraooten hebben er voor
gezorgd, dat niet het middelpunt der
uitvoerige discussies vormde de door B.
en W. ingediende gemeentebegrooting,
doch het socialisme en de sociaal-de
mocratische gemeentepolitiek.
Aldus besluit „Het Volk" een verslag van
de twee zittingen van den Leidschen ge
meenteraad op Maandag en Dinsdag j.l.
een verslag, waarin niets anders staat,
dan hetgeen de sociaal-democraten heb
ben gesproken
Men is blijkbaar trotsch op die doelbe
wust gevoerde tactiek, op die „politiek".
Inderdaad zij de sociaal-democraten
hebben er voor gezorgd, dat de bespro
king van het socialisme op de eerste plaats
den tijd in beslag heeft genomen. Zij heb
ben et voor gezorgd daar zelf lange rede
voeringen tc houden en door de andere par
tijen te dwingen tet een zij 't dan
ookkort-zakelijk verweerEen ver
weer, dat natuurlijk, iedereen is 't daar
mede eens niet geheel .achterwege kon
en mocht blijven.
Iiïtaissclic.n, weten nu de Leidenaars wat
zij aan de S. D. A. P. in den Baad hebben
zij weten 't nu uit eigen verklaring. Zij
gebruiken hot gemeentegeld (drukkosten
der verslagen, presentiegeld enz.) om pro
paganda te maken voor de partij een
propaganda, geheel los van de aan de
orde zijnde gemeente-belangen.
't Is een kostelijke verklaring in „Het
Volk" die wij gaarne va-süeggen.
Lichamelijke Opvoeding.
Het Zwezdsclie stelsel.
Het woord Zweedscho "gymnastiek wordt tegen
woordig nogal eens gebruikt. Het heeft ook,
vooral in den kring van vakmannen op het gebied
van lichaamsoefening, lioel wat stof tot spreken
en schrijven gegeven.
Alsvorcns U nader in te leiden in dezen strijd,
wil ik met u dit stelsel iets uitvoeriger bespreken.
Aanvankelijk was men van meening dat de
Zweed Ling de ontwerper van dit 6ysteem was.
Dit blijkt echter niet het geval te zijn.
Reeds voor 3000 jaar geleden werd doze gym
nastiek, onder den naam Cong-fou, in het Hemel-
sche rijk, door echte land-chineezen toegepast.
Cong beleekont werkman., artist, Fou wordt
door mensch vertaald.
Cong-Fou wordt het best weergegeven door
hetgeen men tegenwoordig onder culture phy
sique" verstaat.
De kunst om do lichaamsoefeningen voor ge
neeskundige doeleinden te gebruiken i3 reoda ont
staan in hot grijs verleden, zo ging van genoratio
op generatie over, evenals zoovele andore zeden
en gewoonten, waarvan men de sporen niot al
leen in China maar in bijna allo landen, vindon
kan.
Twijfel aan de oudkend dezer gymnastische ge
neeskunst is goheel uitgesloten.
Het bestaan hiervan is historisch vastgesteld
sedert hot 61e regeeringsjaar vpn Hoang-Ti, Ai.
2634 jaar voor onze jaartelling.
De Cong-Fou, oorspronkelijk toegepast door
zieken-verplogers en door hen tot een wetenschap
pebjk 6telsel opgeworkt kwam in handen van c-cn
priestersecte. Dit corps begreep den invloed, wel
ke dezo genocsmeth'ide in zijn belang kon hebben,
als de resultaten op rekening konden gesteld wor
den van oen, door zijne bemiddeling verkregen
goddelijke tussehenko-nst.
Geleidelijk gaven zij er meer en meer een my
sterieus karakter aan en ten slotte was algemeen
de overtuiging gevestigd, dat slechts door hunne
bemiddeling en in hunne tempels, de goddelijke
modewerking ter genozing van zieken te verkrij
gen was.
De zieken zagen in hot heffen van boenen en
armen en do verschillende rompbewegingen, dia
zij moesten uitvoeren en in de massage, knedin
gen en kloppingen waaraan zij zich moesten on
derworpen, niets anders dan een kerkelijk ri
tueel door do goden voreischt, om zich hunno gene
zing waardag te maken.
In het midden der 18e eeuw ging oen Fransch
zendeling, Pator Amiot, naar China om daar den
Katholieken Godsdienst te prediken.
In zijn 6tudie over het ontstaan van het
Boeddhisme ontdekte hij in een der oudo hand
schriften het ontstaan van de religieus© kasto
Tac-Sée, welke de Congo-Fou toepaste.
Dit gaf hem aanleiding alles wat daarop be-
trekking had grondigte bestudeeren en 6amen
te brengen. Ten slotte kon hij bowijzen, dat doze
kunst een menschelijkb rinding en geen z.g. god-
öelijko inspiratie was, wat hem in den strijd te
gen de Chineesche priesters een krachtig wapen
word.
In 1779 in Frankrijk teruggekeerd, liet hij het
resultaat van z'n onderzoekingen drukken, doch
vond weinig belangstelling voor zijn werk.
Do wetenschap, dat Ling, die tot heden do
ontwerper van het Zweedsche stelsel van Gym
nastiek wordt genoemd, zijn mothodo aan do
Cong-Foe ontleend hooft, danken wij aan twee
Fransche propagandisten van do lichaamsoefenin
gen, de heeren Triat en Daily. Zij hebben dit,
ongeveer 60 jaar geleden, onder do volgende om
standigheden vastgesteld.
ïnat. een rijk niaii. behci-.de in ija
ecu inrichting voor gw ge tnn k,
die hem jaarlijks Ire
som goheel voor ge dui inden
schikbaar gesteld.
Dally, die als pati -r.r dit i- a
daarin herstel vopd voor zijn z
zor.dbeid, voelde zich sedert in hoc. lot
de geneeskundige gymnastiek aangetrokke
Snuffelende in alle werken, die iki c-.er u on*
derwerp in handen kon krijgen en zoodo yok
in het werk van pater Amiot.
Toen hij daarin tot zijn niet geringo vori, -mg
alles vond, wat hij meende, dat nog van h«-lrok-
kelijk jongen datum was,spoedde hij zich R.tar
Triat, om hem dit nieuwtje mede te doelen.
Een vergelijking van de Zweod6cbe undhod©
van Ling met het werk van pater A kot i'ruoht
aan het licht, dat deze njothode een gei-ouv e co-
pie was van hetgeen reeds dn:/ :.rio jaren geleden
door de priesterkaste Tao-S.v was locs. fast Niot©
ontbrak er aan, dc fornvihm de figuren run
met onmiskenbare nauwkeurigheid ge ..p
Het geheele vertiaal is to vinden i.: i in
1S57 verschenen werk getiticld: .C._Ig;c.
ou science du mouvement dans los rapj>orte avec
1,'óducation, l'hygiène et la therapie"
Ling en zijn olgdingen zijn dus niet de ont
werpers der Zucedficho gymnastiekzij hebben
dit product der oudste Chineesche beschaving
slechts dien naam gegeven.
Eenmaal het ontstaan der Zweodsch© gymnas
tiek vastgesteld, komen rij tot de slotsom dat
dit stelsel oorspronkelijk is, on dit ook blifl, een
heilgymnaslischo methode, uitermate geschikt
om allerlei lichaamsmisvormingen to jedrossce-
ren.
Ze omvat die lichaamsoefeningen, die invloed
uitoefenen op do ontwikkoling, den groei, den
vorm der organen®en houdt geen of onvoldoende
rekening met het feit, dat het lichaam ook opge
voed moet worden. Dat het lichaam moet worden
gemaakt tot een willig werktuig van den geest.
Wanneer men de psyche van het Hollandsche
volk kent, zich o.a. weerspiegelende in dio van
den Hollandschen soldaat, waartoe de mobilisa
tie zoo ruimschoots gelegenheid heeft gegeven,
dan rijst bij ons do vraagis het Zweedsche stol
sel, het aangewezene om den Jan Saliegeest in
ons volk te verbeteren, en de fut en onergie er
in te brengen, zooala onze oostelijke naburen di®
getoond hebben, terwijl zij toch van huisuit het*
zelfde 6oort menschen zijn.
En na „Vater Jahn" is het Duitsche stelsel tot
heden volkszaak geweest, al heeft men het
daar ook wel eens met het Zweodsche (Chinee*
sche) willen probeeren.
Na jarenlange proef is het echter, ovenals in
Frankrijk en Japan, als ongeschikt afgewezen.
En wat zien wij in Nederland gebeuren?
Tegen den raad in van allo deskundigen, waar
onder zeer volo physiologen van naam, is hot
voor kort geleden ingevoerd als stelsel van
lichaamsoefening voor onze matrozeü en 301-
Jaten de Br.
Ter voorkoming van spoorwegongelukken.
Volgens berichten in Engelscho bladen neemt
men in Engeland thansp roeven met een nieuw
veiligheidssysteem op de spoorwegen. Wanneer
deze proeven inderdaad-zullen slagen en het
systeem practisch uitvoerbaar blijkt te zijn, zal
het mogelijk wozen, de risico van cventueele
mcnschclijke vergissingen en fouten grooten-
deels uit to schakelen cn zullen bij „gevaar
op de lijn" de remmen automatisch in werking
worden gesteld, zonder dat soinr of machinist
daarbij hun tusschenkomet vorleenen.
Do minister van Arbeid beeft reeds een com,
missie benoemd, welke de zaak zal onderzo
ken. Behalve verschillende techische deskundigen
maakt ook het Lagerhuislid J. H. Thomas hier
van dl uit.
Hot systeem komt, afgezien van allerlei tech
nische bijzonderheden, in hoofdzaak hierop neer*
Het gehelo net is verdeeld in vorechillendo af'
deelingen, welke elk een apart electrisch stroom
gebied vormen. Wanneer or niets gaande is op
de lin, gaat de stroom voortdurend door de ocne
rail via het eindpunt over naar de andere, cn zoo
voort. Zoolang dezo toestand voortduurt, blijft
het controle-toestel in ru6t. Indien er echter on
raad is, d.w.z. zich een wagon op de lijn borindt
springt do strora via dezen hinderpaal reeds vo>r
het eindpunt op de andere rail over, cn word liet
veiligheidstoestel onmiddelijk in werking gesteld.
Hetzelfde zal zich voordoen, als b.v. bij en dub
belspoor oen wagon is gederailleerd, en dwars
over den weg terecht is gekomen, os misdadig©
handen een voorwerp over do rails hebben ge
legd, aangenomen althans, dat dit voorwerp den
stroom geleidt. Zelfs bij den orgslcn mist is hot
dtis onmogelijk, dat botsingen voorkomen.
Verschillende spoorwegmaatschappijen hebben
roods van haar beangstelling in deze uitvinding
doen blijkon. Mon heeft o.a. oen proef genoruen
eet twee locomotieven, die met volle Icracht op
elkaar werden „losgelaten", nadat men haar lijn
volgens hot nieuwe systeom had gereedgemaakt.
Het toestel werkte uitstekend en do beide ma*
chines werden totx stilstand gebracht voordat aj
elkaar kwaad hadden kunnen doen.
„HOORDERS".
(Uit „Van Dominees en Gemeenten",
fli ischetsen uit het kerkelijk leven, door
j, J. Bosch).
dat is oen gewoon soort menschen in onze
ke wereld, zegt ge, en ge denkt daarbij
I 6charo die daar Zondags trouw of niet
ïpkomt naar het bedehuis, luistert of niot
waardeert of critiseert als de man daar
i kansol of het spreekgestoelte het woord
Uj|ir richt. Hoorders? vraagt ge al en go mee
lis ge denkt aan Klaae en Piet die nauwe
n tekst hebben hooren aflezen, of ze liggen
jllover af achterover in zoete rust.
aal zullen wo hot niot hebben over deze
LE». We denken nu aan hoorderB van een
..tonder soort, wo zouden zeggen: hoorders
bvortrcffenden trap, die gekomen zijn om
en en nog eens to hooren, als het kon elk
't ooren, en op te vangen alles wat ze te
hinnen komen,
jjtijn er twee in gotal. Ja, in hot stille dorp
3 spoedig de aandacht op hen, al zullen zo
fcelijke doen om geen argwaan te wekken
i oen grootere plaats zullen ze Zatordags-
"aankomen, en hun intrek nomen in een
|g en degelijk logomant, zonder dat
iemand in do gemeente afweet van de gewichtige
personen die op hun kerkelijke erve neergestre
ken zijn met oen gewichtig doel.
Maar Zondags dan wordt het wel opgemerkt.
Al blijven do twee broederen zoo ver mogelijk
achteraan zitten. Al schuilen ze in een hoeksken
weg. Al gaan ze elk apart een plaats zoeken. Hot
scherpe oog van broeder en zuster X en Z heeft
hot al spoedig gezien, dat er in het midden der
saamgokomen schare buitengewone hoorders zich
borinden. En indien men nog twijfelen mocht,
straks als de preek begint zal het te voorschijo
gehaalde aantoekenboeksko en hot potlood de om-
zittenden alles verraden, en terwijl eerst een veel-
beteekeniendo blik gewisseld is, wordt straks op
het korkpad naar huis het hieuws voortverteld:
dominee heeft hoorders vandaag.
Ja, dominee heeft hoorders vandaag. Die men-
sohen daar, vreemdelingen, hoewel ze toch geen
vreemdelingen zijn, komen een last volbrengen.
Zij zijn ouderlingen indien niet een van hun
diaken is, uitgezonden door den Eerwaarden Ker-
koraad vanom Ds. N. N. te gaan „hooren".
En deze taak, him opgedragen, is geen gemakke
lijke. Zij gevoelen er al h6t gewicht van. Het is
er den Kcrkoraad, zij weten bet, niot maar om to
doen, dat zij eens onder het gehoor van Ds. N.
N. komen, en ©en oppervlakkigon indruk daarvan
meedeelen. Neen a zij hebben een nauwkeurig
onderzoek in te stellen, of Ds. N. N. een ge
schikte herder zijn zoude, om de ledige plaats l
vervullen in do gemeente vanEn te dien einde
zullen ze zich naarstig van alles op de hoogte
stellen, wat hun doel dienen kan, opdat de saam-
vergaarde 6chat van kennis zoo groot mogelijk
zij. Zij zullen natuurlijk scherp toeluisteren ale
dominee bidt en preekt, en de schrijfstift zal in
de hand van een meer vaardigen broeder een
waardeerbaar werktuig zijn, om de uitgesproken
gedachten en den gang van de prodiking en do
ontwikkeling van de tekstwoorden getrouw to be
waren en straks weer te geven. Doch ze zullen
ook toezien. Hoe dominee optreedt, zich beweegt
op den kansel on gesticuleert. Straks als do dienst
geëindigd is, zullen de twee broederen elkander
hunno godaebten meedeelen, en het adres van een
enkel kerkeraadslid versmaden zij niet, om er
achter te komen, of dominee ook een goeden op
gang heeft in het midden der gemeente, of de ge
meente doorgaans gesticht wordt, hoe zijn cate-
chisatios zijn, of hij ijverig studeert en actueel is
in zijn prediking en nauwgezet in zijn ambtelijken
arbeid.
Ook zullen zij niot nalaten navraag to doen in
vorband met den naam en het gerucht van domi
nee uitgaands naar de buitenwereld.
En dan is het huiselijk leven ook zeker een
zaak, waarvan zij oen indruk zullen begoeren te
ontvangen. Zoo daarom do verwachting niet al
zeer beschaamd is, zullen de broederen zich
cs avonds aan de pastorie vervoegen, en eenige
'^ervblikken daar vertoeven, om niet alleen den
pastor maar ook zijn ega eens te ontmoeten. En
■'.oo hij nog niet in de gemeente vangepreekt
heeft, zal hij thans de uitnoodiging ontvangen
om er eens een Zondag, en zoo dat niet kan, een
avond van oen werkdag haar te dienon in dë pre
diking.
En zoo eindigt dan de gewichtige dag voor do
broederen en met een hoofd vol indrukken on
njouw-vergaderde kennis leggen zij zich 's avonds
ter ruste neer, om den volgenden morgen tijdig
weer zich op weg te begeven naar hun wr.cn-
plaats.En niet lang, of er wordt vergadering
gehouden van den korkeraad, waar de afvaar
digden wan hun wedervaren nauwkeurig rapport
uitbrengen, en den schat kunnen uitstallen van
hun vergaarde informatien.
Hoort, de broeder die Zondag jongstleden zoo
ijverig aan teekeude, is than6 aan het woord. Hij
geeft de preek weer. Hij heoft Je aant lok- ïingen
ijverig uitgewerkt en zijn potloo-lkra-sson zijn uit
gedijd tot verschoidene pagina's. En. ais hot vcor-
lezon begint en voortgaat en aanhoudt, krijgen de
medebroederen den indruk dat zij z>ow&ar op de
geheolo preek van dominee vergast worden. In-
tusschen, de lezei zelf zo! i.i-looud
zien, zoo hij, ook door zijn preek-vorslag or to©
bijdragen mag do goedkeuring f hqjv »c lering tf
wekken voor wat zijn ziel met een etzl voriargea
bevrucht heeft.
En zoo wordt dan de kerkelijke, de liurgerli.ke,
de persoonlijke cn wetenschappelijke, bovenal de
geestelijke doopceel van zekeren dominee in dis
vergadering golicht. Misschien zijn er meerder©
verslaggevers, cn meordore rapporten. Misschien
vallen er slachtoffers. Het geruis h van geed go*
rucht en kwaad gerucht beweegt hier heimelijk
de gemoederen. O wee ïls er oorblazers waren.
Maar stil, de arbeid gaat voort. Er rust zogen op
't werk. De begeerde man komt, waar hij slori;
wordt begeerd.
Maar niet altijd. Soms wa3 liet moedig bogiuil
hoorders uitzenden. Mon mikto hoog en mist©.
Herhaaldelijk. Dan eindelijk gaf men het hooren
maar op, want wat kost. zulk hooren" non tijd
en een geld! En de bro<>deren kondon al inindeo
lijd vinden voor al dat roizen. En daarom zwen
men de uilnoodigingën alom heen, met vriendelijk»
en boschoideno en dringende vent»aken o>u de
meento van.... een Zondag te dicnoD.
Die „hoorders" hebben een rijk .lat niot laag
bestaat, en ze oefenen -cn handwerk waarvooi
doorgaans de ambitie niet beklijft.
