Dagblad voor Leiden en Omstreken. BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 De gemeente onder het kruis CIS COURANT ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL 12.59 PER WEEKf 0.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 V Aan een zijden draad. Het leven van het Kabinet heeft gisteren aan een zijden draad gehangen. Slechts met één stem meerderheid werd Üe motie-Otto, waaromtrent door Minister •De Visser was verklaard dat de Regeering ibij aanneming daarvan hare conclusies zou .Weten te trekken verworpen. In 't geheel waren 93 leden present. Aan de rechterzijde waren afwezig de heeren De Geer, Boman6, Reijmer en Slule- jneijer en aan de linkerzijde de heeren Vis- ar van IJzendoorn, Dresselhuijs en Oude- igeest. De motie Ossendorp werd met vrij groo- ite meerderheid (55 tegen 38 stemmen) af gewezen. Maar bij do motie-Otto ging bet op het kantje af. Deze motie bracht het maximum yoor de gehuwden met hoofdacte van f 33Ü0 ,op f 3600 en van ge gehuwden zonder hoofdakte van f 2600 op f 3300. Minister De Visser erkende dal deze mo tie het door hem voorgedragen etelsol in tact liet, maar de financieele bezwaren wo gen bij hem zoo zwaar, dat hij ze toch met do meeste beslistheid moest ontraden. Voor verschillende leden, die anders mis schien voorgestemd zouden hebben, was dit een reden om aan de motie hun stem niet te geven. Het resultaat van de stemming was dan ook, dat ze werd verworpen met 47 tegen .46 stemmen. Tegen stemde de geheele rechterzijde en de heer A. P. Staalman. Het heeft dus bitter weinig gescheeld of do Regeering was gevallen. Dat dit niet gebeurdo was zeker wol de hoofdoorzaak van het gebrul dat er ,aan de linkerzijde na het bekend worden van den uitslag opging. Vele loden hadden blijkbaar gaarne gezien dat het Kabinet ,over deze motie zou zijn gestruikeld. Het Handelsblad is bijv. van oordeel dat deze overweging aan de stemming niet vreemd .was. Gelukkig echter is dit gevaar nog afge wend. Het tegenwoordige Kabinet heeft t e groote verdiensten, vooral ten opzichte van liet onderwijs en de onderwijzers, dan dat een ontijd'g einde zou kunnen worden toe gejuicht. Inzonderheid voor ons Christelijk onder wijs is het van groote beteekenis dat de Be- yredigingswet door een Christelijk Kabinet tot 6tand gebracht, ook door een Christe lijk Minister verder wordt uitgevoerd. V Het resultaat, Het debat over de onderwijzerssalarissen ,is niet geheel zonder resultaat goweest. Minister De Visser verklaarde zich reeds de vorige week bereid zoo noodig enkele plooien in de regeling glad te 6trijken cn in de Dinsdag gehouden Kamervergadering werd deze uitspraak nog nader gepreci seerd. Men heeft het den Minister overigons niet gemakkelijk gemaakt. Door het, na alles wat hij reeds voor het onderwijs en de onderwijzers deed, voor te 6tellen alsof het zijn bedoeling zou zijn de onderwijzers te hoonen, en alsof hij koud en cynisch zou staan tegenover de behoef ten van den onderwijzer; door hem te 6chelden en te 6maden als jl. Zaterdag io openbare vergaderingen en gedurende de laatste weken in brieven en telegrammen is gedaan, is Minister De Visser die toch ook een mensch is als het* ware geprikkeld om het hoofd in den nok te gooien cn alle verbeteringen zonder meer af te wijzen. De Minister heeft dat echter niet gedaan. Indien eenigszins mogelijk zal over de 'geheele linie nog een kleine verhoo- ging worden toegepast. Het gesol met de wetten-Talma na 1913 [Ste JAARGANG. - DONDERDAG 2 DECEMBER 1920- - No. 207 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL 10521/3 DES ZATERDAGS 1-0.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens woorden 50 cent: Zaterdags 76 ccnl, bij vooruitbetaling 1 is voor ons volk een les geweest, die niet licht zal worden vergeten. De onderwijzers zonder hoofdacte zullen waarschijnlijk (do verslagen die wij onder de oogen kregen zijn niet geheel eenstem* mig) met de toekomstige bezitters der A- akte worden gelijkgesteld, wat een niet on belangrijke verbetering beteekent. Verder schijnt de Minister niet ongene gen te zijn de vergoeding voor de taaiakten eenigszins te verhoogen en voor handwerk lessen buiten de gewone schooluren een extra-vergoeding toe te kennen. Inzonderheid de eerste toezeggingen zijn van groote beteekenis. Wij vertrouwen dan ook dat de storm die thans in de onderwijzerskringen is op gestoken, wel spoodig zal luwen en dat 6traks de miskenning van den Minister weer plaats zal maken voor waardeering. En mocht, dan blijken dat de Regeering ten opzichte van '6 lands financiën te pes simistisch is geweest, en dat aan de nieuwe regeling nog te groote fouten kleven, dan zal er nog gelegenheid te over zijn, om hierin na rustig overleg, verbetering te brengen. STADSNIEUWS. Ds. Wisic. Gisteren is door de vergadering der clas sis Utrecht van de Geref. Kerken met alge- meene stemmen de volgende uitspraak ge daan. De classis Utrecht van Gereformeerde Kerken, vernomen hebbende van de afge vaardigden der kerk van Driebergen, dat en hoe haar predikant ds. G. Wisse zich heeft onttrokken aan de gemeenschap der Gereformeerde Kerken en in verband daar mede zijnen dienst heeft verlaten; gelezen hebbende een schrijven van den betrokken^, waarin hij mededeelt „als lid tot de Chr. Gerof. Kerk te zijn wederge keerd"; spreekt hare deelneming uit met de moei lijkheden, welke de Kerk van Driebergeu hebben getroffen, en betuigt haar goedkeu ring over en instemming met de handelin gen van den Kerkeraad in dezen; oordeelt, dat ds» Wisse, indien bij hem zoo ernstige bezwaren bestonden tegen de Geref. Kerken, verplicht was geweest (overeenkomstig zijno onderteekening van het Formulier voor de Dienaren des Woords) die in den wettigen weg aan do orde te stellen, en te trachten, deze kerken tot beter inzicht te brengen; waartoe echter door hem niet de minste poging ooit is aangewend; zoodat door hem in dezen noch tegenover God noch tegenover de kerken recht is gehandeld; waarover de classis hem zou hebben wil len vermanen, indien hij daartoe de gele genheid niet bij voorbaat had afgesneden; en besluit, van de Gereformeerde Kerken in Nederland mededeeling te doen, dat de heer G. Wisse zijnen dienst heeft verlaten en eveneens hoeft opgehouden, lid te zijn van die kerken. Kamer van Koophandel. In de dezer dagen gehouden vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrie ken werden verschillende in de laatste we ken ingekomen stukken behandeld. Besloten werd om instemming te betui gen met een aangevangen actie om te gera ken tot afschaffing van de halve cent. Ook zal nog eens worden teruggekomen op do onbillijke heffing van staangeld ge durende den Zaterdagmiddag, nu de wette lijke invoering van den vrijen Zaterdag middag het lossen gedurende dien tijd practisch niet mogelijk maakt, De Minister beroept zich op de noodza kelijkheid van een zoo nuttig mogelijk ge bruik van het spoorwegmateriaal, daar ons land in dit opzicht thans vrijwel geheel op eigen krachten is aangewezen, doch het. heffen van staangeld gedurende een tijd, dat er toch niet gelost kan worden, kan onmogelijk er toe bijdragen om aan het be staande tekort tegemoet te komen. De Leidsche Stoomboot Maatschappij „De Volhanrding" had adhaesie gevraagd aan haar adres aan den Raad om terug te komen op de zoo aanmerkelijke verhooging van het haven en bruggeld. Besloten werd in dezen om nadere toelichting der klachten met cijfers te verzoeken. Over de reorganisatie der Kamers was niets naders vernomen. Sinds een aanbeveling gevraagd ir, voor een Commissie tot voorbereiding van het Handelsregister bewaart het Departement in dezen een volmaakt stilzwijgen. Chr. Zangschool. Dat was een leuk gezicht, toen zo gister avond in twee lange rijen hot podium van de Stadszaal qpkwamen, do meisjes en de jongens van de Zangschool van den heer J. C. B. Hiiner. Van verlegenheid geen 6pralce. 't Was een wuiven en een knikken tegon hun vaders en mooders in de zaal, die wel genoten zullen hebben, dat hun kinde ren zoo dapper en flink meegezongen heb ben. En de heer Hünner mag tevreden zijn. Er is veel, en er is goed gezongen. En dat zegt heel wat voor een kinderkoor. De beer H. heeft de kunst verstaan de kinder stemmen te doen gehoorzamen aan het zwenken van zijn dirigeerstok. Ze hebben op hem gelet dat het een aard had. Vooral bij de meisjes viel het ons op, welk een zuivere, voor verdere ontwikke ling vatbare-stemmetjes, daar zich al niet deden hooren. De jongens kunnen nu en dan wel wat 6terker geluid voortbrengen. Soms was het of zo niet good durfden, maaij van overschreeuwen (mogen we niet zeg gen), van cverzingen door de meisjes was geen oogenblik sprake. Het programma was rijk voorzien. Onze bedenking, dat het mis schien wat overvoerd was, heeft de heer H. zelf ook begrepen; tenminste het „uit eeq misterdag" van Kor Kuiler moest om des tijds wille vervallen. Het samenzijn werd 'door den heer P. Mazurel na een kort woord geopend en ge sloten, met gebed. Op het podium hadden ook nog eenige dame6 plaats genomen, om 't gezang der kleinen te ondersteunen en te dragen, op enkele solisten komen we straks terug. Als we nu wilden critiseeren dan zouden er wellicht wel wat zwakke plaatsjes aan te wijzen zijn. Maar rekening houdend met de kinderstemmen zullen we die kleine foutjes maar over 't hoofd zien. De eerste num mers „Bede", „Gods Hui6" en „Avond" klonken heel rurtig cn brachten een kalme stemming te weeg. Maar hoe zuiver klonk daarop niet het door het dameskoortje ge zongen: „Zie daar komen zoetjes, Langs haar eeuw'ge paan, Op hun zilv'ren voetjes Al de starren aan" Werkelijk hier was een succes behaald. En ook het volgende: „O, wie minder- schön ist die Frühlingszeit" klonk frisch en luchtig door de zaal. Van het kinderkoor noemen we nog in 't bijzonder het van „taumelude" levens lust sprekende „Naar de Heide", waaraan de jongens en meisjes hun hart eens hebben opgehaald. Vooral het plotselinge slot, toen de marsch afgeloopen was, sloeg bij liet publiek in. Maar hoe heel anders was de Bloemen cant ate, als.de sneeuwklokjes, en de voorjaarsbloemen en tal van andere flo rakinderen hun verlaDgen uitjubelden naar de zon. En als eindelijk de zon dan door breekt dan: Ja, alles wat maar zingen kan, Dat jubelt met on6 mee 't Is feest in 't bloemcnland, Hoezee! Als sopraan-solo hoorden we hierin me juffrouw Maria Dreef, die een volle, klank: volle stem, met een warm timbre toonde te bezitten. Trouwens we hadden haar al van te voren gehoord in het: „Verstaat gij...." dat heel zuiver en innig werd weergegeven. We raden haar aan, voort te gaan haar stem te ontwikkelen. Wij hopen haar meer te hooren. Mejuffrouw Guus Taverne, die eerst we gens een verkoudheid haar stem 6paarde, hoorden we al eerder in een duet „Wie kann ich froh und lustig sein", waar ons al het sterk klankvermogen van baar stem opviel. Maar in het „Naar de Heide" kwam haar stem, zij het dan „un peu voilée" tot zijn volle recht. Als we één opmerking mogen maken is het over haar voordracht, die wel nog winnen kan aaq warmte en uitbeel ding. Tilly Leening heeft iu eenige solonum mers do harten van het publiek stormender hand veroverd. Een heel sobere voordracht, gepaard met. een ernstig, warm geluid moesten inslaan. Het „Hemelhuis" van Hullebroeck had warmer gekund, maar hoe volkomen behield zij haar reputatie in het met mej. Christiaanse gezongen „Ich wollte. meine Liebe ergösse sich" van Heine. Hoe voortreffelijk kwam toen de weemoed van dit vers tot uiting, zonder evenwel een spoor van sentimentaliteit. Het daarop gezongen „Do ar", klonk leuk vertellend, en werd volkomen door haar belieerscht. Een welverdiend applaus volgde, waarop zij het nog eens herhaalde. Wij complimenteercn haar met haar succes; zij heeft het verdiend. Maar ook de leden van liet kinderkoor hebben 6olo gezongen. Hoe leuk vertelden de kleuters niet van „de theevisite". Ze heb» ben het twee keer gedaan. En hoe ondeu gend klonk niet in „Mis Pobs": ,,'t kwam allesdoor die ring, ting,ting, die aan haar halsje hing". En wat aardig kwekte dat kikkertje niet! Maar de groote verras sing kwam zeker wel, toen met instrumen ten de stafmuziek werd voorgesteld. En in de daaropvolgende kleppermarsch van Jan Morks, hoe rhythmisch zuiver ratelden diq tientallen kleppers niet op fle maat der mu ziek. Als viool-solist hoorden we den heer J. de la Court, die op een harmonische en zui vere manier, uitstekend begeleid door mej. Nel de la Court eenige korte nummers tei> gehoore bracht. Het applaus was welver diend. In 't bijzonder op de: „Ungarischer Tanz" en op de „Aria" van Lotti. Vergeten we verder niet den naam te noemen van Mien Verwer, die het koor en de solisten den geheelen avond op voortref felijke wijze begeleid heeft. Het was reeds laat toen de uitvoering af geloopen was. Maar, en dat zegt heel wat de aanwezigen hebben tot het laatst toe alles aandachtig gevolgd. En de heer Hti- ner heeft een niet gering succes te boeken. „Millioenplan". Wederom werd aan ons bureau door een getrouw lezer van ons blad f 2.— gebracht voor het millioenplan. Tot op heden kwam bij ons in f 100 plus 10 plus 2 is totaal f 112.—. Leiden moet f 10.000.opbrengen! Kunnen we door middel van on6 blad de eerste duizend niet tijeenbrengen? Nog slechts f 888.— en we zijn er! Wie volgt? Onze Burgemeester. De toestand van den Burgemeester is naar wij vernemen weinig veranderd. De nacht was betrekkelijk rustig maar de tem peratuur blijft nog voortdurend hoog. Vergadering van den gemeenteraad van Leiden, op Maandag 6 December 1920, der namiddags te n uur. De vergadering zal, zoo noodig, worden voortgezen: op Dinsdag 7 December, des avonds te 8,15 uur, op Maandag 13 Decem ber des middags te 1 uur en des avonds te 8.15 uur, op Dinsdag 14 December des mid dags te 1 uur en des avonds te 8,15 uur. Te behandelen onderwerpen: 1. Rekening, dienst 1919, van het Collego van Vrouwen-Kraammoeders. 2. Suppletoire begrooting, dienst 1919, van het H. G. of Arme Wees- en Kinder huis. 3. Staat van af- en overschrijving op de begrooting, dienst 1919, van het H. G. of Arme Wees- en Kinderhuis. 4. Rekening, dienst 1919, van het H. G. of Arme Wees- en Kinderhuis. 5. Begrooting, dienst 1921, van het H. G. of Arme Wees- en Kinderhuis. 6. Praeadvies op het verzoek van de Wo- ningbouwvereeniging „de Eendracht", in zake den verkoop aan die vereeniging van een terrein gelegen ten noorden van den Lagen Rijndijk, voor de stichting van 90 woningen, en het verleenen van een voor schot en een bijdrage, als bedoeld in art. 30 der Woningwet, in de kosten van aankoop van den grond en de uitvoering van het bouwplan. 7. Begroot ing van inkomsten en uitga ven der gemeente voor den dienst 1921. Naar wij vernemen hebben, naar aan leiding van een ingezonden stuk in ons blad van de heeren Mulder en Melse betref fende de oprichting van een leesgezelschap, ten einde meer van nabij kennis te nemen van wat ons op het gebied der Chr. litera tuur geboden wordt, cn twaalftal lezers hun -instemming hiermede betuigd. Op Maandag 13 December a. s., des avonds te 8 uur zal in het gebouw „Prediker" een vergadering worden belegd, waarop zoo mogelijk tot oprichting zal worden beslo ten. Do verkiezing van Ouderlingen en Diakenen bij de Geref. Kerk alhier, zal a.s. Zondag na afloop van de morgengods dienstoefening plaats hebben in dc drie ge bouwen. De uitslag der stemming zal later of in de samenkomst der Gemeente of door de Kerkbode worden bekend gemaakt. Aan het postkantoor Leiden en de daaronder ressorteerende hulppostkantoren werd gedurende dc maand November 1920, ingelegd f 118.518,07, en terugbetaald f 119.264,28 5. Het laatste door dat kantoor uitgegeven boekje draagt liet. nuihme- 47522. Suiker. De vereeniging van tusschcnhandelarea in distributie-artikelen beeft namens een twintigtal te Rotterdam gevestigde gros siers in suiker aan de arbitrage-commissie inzake het suikercontract 1920—'21 ver zocht, uitspraak te doen in een tusschen die grossiers en de Centrale Suikermaatschap pij gerezen geschil. Bij een bescnikking van den minister van landbouw, nijverheid en handel dato 23 No vember werd, zoo schrijft zij, de distributie van 6uiker met ingang van 28 dezer opgo- heven, en in diezelfde beschikking deelde de minister mee, van dien datum af de suiker aan de grossiers te leveren tegen ton hoog ste f 81 per 100 K.G. Hadden nu da fabrikanten zich daaraan gehouden, dan ware het den grossiers mo gelijk geweest, in den tijd van 23 tot 28 November de hoeveelheden suiker, lie hun door de Centrale Suikermaatschappij tot don 23sten November nog waren afgeleverd aan hun afnemers af te leveren tegen den FEUILLETON. (Onder dc Pclgrini-vader9.) 15) De' hutten waren van jonge buigzamo boomen gemaakt, van boven aan elkander gehecht. Zij waren rond; van buiten en van binnen met matten bedekt. De ingang was laag en slechts met qpn stroomat gesloten. Een gat in het dak liot den rook door; maar men kon, al6 het yuur uit was, dat met een mat dichtmaken, Het huishoudingsgereedschap was van hout, net gesneden. Vele kunstige gevloch ten manden bevatten gedroogde eikels, 6tukken van visch, gras en biezen om er imatten van te maken. Eenige stukken wild braad waren in de holte van een boom verborgen, maar reeds bedorven en die liet men voor de honden. Eenige van de aardigste voorwerpen, welke men in de hutten gevonden had, wer den in de vaartuigen meegenomen. Den heer Bradford speet het geweldig dat hij de glazen paarlen, do messon, de spiegels die men in Holland had aangeschaft om met de wilden ruilhajidel te drijven, aan boord yan den „May Flower" gelaten had. Hoe later de eigenaren van do beroofde hutten te vinden? Kapitein Standish mees muilde; de oorlog, zooals men dien destijds in Europa voerde, had in zake het rooven en plunderen zijn geweten een weinig ver stompt. Den 3den December was men op de „May Flower" teruggekomen, en men dacht over een nieuwen onderzoekingstocht, want de tijd verliep, de levensvoorraad vermin derde. Het werd lioognoodig dat men een plaats vond om zich te kunnen nederzetten en zoo spoedig mogelijk met hét bouwen van wo ningen aan te vangen; maar den 4den De cember werd een knecht van den heer White, die nog heel jong was, plotseling door eene hevige koorts, vergezeld van hersenontsteking, aangetast. In den avond stierf hij, zonder dat hij ook maar een enkel oogenblik bijgekomen was, zonder getuigenis van zijn geloof te hebben kunnen afleggen. De pelgrims waren diep bedroefd. Men sprak er reeds van, den volgenden morgen aan land te gaan, om den jongeling te begraven, toen mistress Carver haren man liet roepen. „Wacht neg met het begraven van Eduard Thomson", zcide zij met een droeve stem; „en gij zult met hem uwen zoon kun nen wegbrengen." De heer Carver ontstelde. Geheel vol van den onderzoekingstocht en do daaraan verbonden werkzaamheden, had hij den voortgang van zijns zoon6 ziekte niet nauwlettend gadegeslagen, en hij had altijd gedacht, dat wanneer men een goede plek ter vestiging gevonden en Izaak aan land gebracht had, hij wel spoedig herstel len zou. Op eens waren zijne uitzichten vervlogen. Het zegel des doods lag op het gelaat van den jongman; hij was doodsbleek en kon haast niet meer ademhalen. Zijne moeder die haren man aan de deur van de hut op gewacht had, ging hem tegemoet. „Hij heeft vrede," zeide zij men dezelfde droevo stem. Izaak sloeg de oogen open. „Meer dan dat, moeder!" sprak hij, en een straal van het eeuwige licht ging over zijn voorhoofd. „Ik heb begeerte om ont bonden te worden om met Christus te zijn." „Dat zal veel beter voor u .wezen, mijn kind!" liet de vader cr op volgen, en zijne aandoening onderdrukkende, knielde hij naast het bed neder om te bidden. De jongeling gaf den geest, eer de vader geëindigd had. Mistress Carver lag bewe gingloos op de vloer van de hut. Toen Anna een oogenblik daarna binnenkwam, vond zij haren vader nog op de knieën tusschen het lijk van zijn zoon en zijne 6tijf op dep grond liggende vrouw. Nog eenmaal gingen de pelgrims aan land, twee lijken medevoerende. Het kleine kind van mistress Allerton had der moeder bittere tranen gekost; maar zij alleen had hem liefgehad en zij alleen had hem be weend. De heer en mistress White misten hun nen knecht, maar hun gemis was niet smar telijk. Izaak Carver liet een grooter leegte na; zijn vader was diep verslagen, John had den makker voor geheel zijn leven ver loren; Anna dacht er met droefheid aan, dat hare ouders nu nog maar één zoon had den, om hen in het zware werk, dat zij aan gene zijde der zee hadden ondernomen, te steunen en te helpen. De herinnering aan Christoffel en Ke- nelm Winslow verzwaarde hare droefenis; en van mistress Carver was het hart ge broken. Do beide graven werden met aarde ge dekt. „Laat ons naar het schip teruggaan, mijnheer Carver," zeide Milis Standish, die zich 6til bij den ongelukkigcn vader had gevoegd; „het zou voor u een te zware tocht zijn, na den slag die u overkomen is." „Ik vermag alles door Christus die mij kracht geeft," antwoordde de Puritein met een vaste stem. De kapitein sloeg de oogen neer; hoe moedig hij ook ware, gevoelde hij zich tel ken male door zijno .makkers vernederd, die, hoewel zij eenvoudige akkerlieden, kooplieden of handwerkers waren, eene ver borgen, hem onbekende kracht bezaten. Hij zuchtte. „Altijd onbuigzaam!" zeide hij bij zichzelven, en plaatste zich aan het hoofd van de kleine colonne. Stil ging men in de eenzaamheid voort. Eenige 6poren woningen wezen den door tocht van de Indianen in de vlakten of val leien aan. Midden in een geul ontdekten de pel grims een vrij groote ruimte omgeven door een afsluiting, en een groot aantal met matten overdekte hoogten duidden een begraafplaats aan. De Engelec.hen raakten die graven niet aanzij hadden pas die van hunne metgezellen bedekt, De heer Carver schouwde in stilte die blijken van den eer bied der Indianen voor hunne dooden aaa. „Misschien," zeide hij bij zichzelven» „heeft de een of andere vader daar zijn zoon begraven; en ach! zij kennen de hoop des eeuwigen levens niet/5 (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1