Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
De gemeente onder het kruis
CIS COURANT
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.59
PER WEEKf 0.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
V Aan een zijden draad.
Het leven van het Kabinet heeft gisteren
aan een zijden draad gehangen.
Slechts met één stem meerderheid werd
Üe motie-Otto, waaromtrent door Minister
•De Visser was verklaard dat de Regeering
ibij aanneming daarvan hare conclusies zou
.Weten te trekken verworpen.
In 't geheel waren 93 leden present.
Aan de rechterzijde waren afwezig de
heeren De Geer, Boman6, Reijmer en Slule-
jneijer en aan de linkerzijde de heeren Vis-
ar van IJzendoorn, Dresselhuijs en Oude-
igeest.
De motie Ossendorp werd met vrij groo-
ite meerderheid (55 tegen 38 stemmen) af
gewezen.
Maar bij do motie-Otto ging bet op het
kantje af. Deze motie bracht het maximum
yoor de gehuwden met hoofdacte van f 33Ü0
,op f 3600 en van ge gehuwden zonder
hoofdakte van f 2600 op f 3300.
Minister De Visser erkende dal deze mo
tie het door hem voorgedragen etelsol in
tact liet, maar de financieele bezwaren wo
gen bij hem zoo zwaar, dat hij ze toch met
do meeste beslistheid moest ontraden.
Voor verschillende leden, die anders mis
schien voorgestemd zouden hebben, was dit
een reden om aan de motie hun stem niet te
geven.
Het resultaat van de stemming was dan
ook, dat ze werd verworpen met 47 tegen
.46 stemmen.
Tegen stemde de geheele rechterzijde en
de heer A. P. Staalman.
Het heeft dus bitter weinig gescheeld of
do Regeering was gevallen.
Dat dit niet gebeurdo was zeker wol de
hoofdoorzaak van het gebrul dat er
,aan de linkerzijde na het bekend worden
van den uitslag opging. Vele loden hadden
blijkbaar gaarne gezien dat het Kabinet
,over deze motie zou zijn gestruikeld. Het
Handelsblad is bijv. van oordeel dat deze
overweging aan de stemming niet vreemd
.was.
Gelukkig echter is dit gevaar nog afge
wend.
Het tegenwoordige Kabinet heeft t e
groote verdiensten, vooral ten opzichte van
liet onderwijs en de onderwijzers, dan dat
een ontijd'g einde zou kunnen worden toe
gejuicht.
Inzonderheid voor ons Christelijk onder
wijs is het van groote beteekenis dat de Be-
yredigingswet door een Christelijk Kabinet
tot 6tand gebracht, ook door een Christe
lijk Minister verder wordt uitgevoerd.
V Het resultaat,
Het debat over de onderwijzerssalarissen
,is niet geheel zonder resultaat goweest.
Minister De Visser verklaarde zich reeds
de vorige week bereid zoo noodig enkele
plooien in de regeling glad te 6trijken cn in
de Dinsdag gehouden Kamervergadering
werd deze uitspraak nog nader gepreci
seerd.
Men heeft het den Minister overigons niet
gemakkelijk gemaakt.
Door het, na alles wat hij reeds voor het
onderwijs en de onderwijzers deed, voor te
6tellen alsof het zijn bedoeling zou zijn de
onderwijzers te hoonen, en alsof hij koud
en cynisch zou staan tegenover de behoef
ten van den onderwijzer; door hem te
6chelden en te 6maden als jl. Zaterdag io
openbare vergaderingen en gedurende
de laatste weken in brieven en telegrammen
is gedaan, is Minister De Visser die toch
ook een mensch is als het* ware geprikkeld
om het hoofd in den nok te gooien cn alle
verbeteringen zonder meer af te wijzen.
De Minister heeft dat echter niet gedaan.
Indien eenigszins mogelijk zal over de
'geheele linie nog een kleine verhoo-
ging worden toegepast.
Het gesol met de wetten-Talma na 1913
[Ste JAARGANG. - DONDERDAG 2 DECEMBER 1920- - No. 207
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 10521/3
DES ZATERDAGS 1-0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
woorden 50 cent: Zaterdags 76 ccnl,
bij vooruitbetaling 1
is voor ons volk een les geweest, die niet
licht zal worden vergeten.
De onderwijzers zonder hoofdacte zullen
waarschijnlijk (do verslagen die wij onder
de oogen kregen zijn niet geheel eenstem*
mig) met de toekomstige bezitters der A-
akte worden gelijkgesteld, wat een niet on
belangrijke verbetering beteekent.
Verder schijnt de Minister niet ongene
gen te zijn de vergoeding voor de taaiakten
eenigszins te verhoogen en voor handwerk
lessen buiten de gewone schooluren een
extra-vergoeding toe te kennen.
Inzonderheid de eerste toezeggingen zijn
van groote beteekenis.
Wij vertrouwen dan ook dat de storm
die thans in de onderwijzerskringen is op
gestoken, wel spoodig zal luwen en dat
6traks de miskenning van den Minister
weer plaats zal maken voor waardeering.
En mocht, dan blijken dat de Regeering
ten opzichte van '6 lands financiën te pes
simistisch is geweest, en dat aan de nieuwe
regeling nog te groote fouten kleven, dan
zal er nog gelegenheid te over zijn, om
hierin na rustig overleg, verbetering te
brengen.
STADSNIEUWS.
Ds. Wisic.
Gisteren is door de vergadering der clas
sis Utrecht van de Geref. Kerken met alge-
meene stemmen de volgende uitspraak ge
daan.
De classis Utrecht van Gereformeerde
Kerken, vernomen hebbende van de afge
vaardigden der kerk van Driebergen, dat
en hoe haar predikant ds. G. Wisse zich
heeft onttrokken aan de gemeenschap der
Gereformeerde Kerken en in verband daar
mede zijnen dienst heeft verlaten;
gelezen hebbende een schrijven van den
betrokken^, waarin hij mededeelt „als lid
tot de Chr. Gerof. Kerk te zijn wederge
keerd";
spreekt hare deelneming uit met de moei
lijkheden, welke de Kerk van Driebergeu
hebben getroffen, en betuigt haar goedkeu
ring over en instemming met de handelin
gen van den Kerkeraad in dezen;
oordeelt, dat ds» Wisse, indien bij hem
zoo ernstige bezwaren bestonden tegen de
Geref. Kerken, verplicht was geweest
(overeenkomstig zijno onderteekening van
het Formulier voor de Dienaren des
Woords) die in den wettigen weg aan do
orde te stellen, en te trachten, deze kerken
tot beter inzicht te brengen; waartoe echter
door hem niet de minste poging ooit is
aangewend; zoodat door hem in dezen noch
tegenover God noch tegenover de kerken
recht is gehandeld;
waarover de classis hem zou hebben wil
len vermanen, indien hij daartoe de gele
genheid niet bij voorbaat had afgesneden;
en besluit, van de Gereformeerde Kerken
in Nederland mededeeling te doen, dat de
heer G. Wisse zijnen dienst heeft verlaten
en eveneens hoeft opgehouden, lid te zijn
van die kerken.
Kamer van Koophandel.
In de dezer dagen gehouden vergadering
van de Kamer van Koophandel en Fabrie
ken werden verschillende in de laatste we
ken ingekomen stukken behandeld.
Besloten werd om instemming te betui
gen met een aangevangen actie om te gera
ken tot afschaffing van de halve cent.
Ook zal nog eens worden teruggekomen
op do onbillijke heffing van staangeld ge
durende den Zaterdagmiddag, nu de wette
lijke invoering van den vrijen Zaterdag
middag het lossen gedurende dien tijd
practisch niet mogelijk maakt,
De Minister beroept zich op de noodza
kelijkheid van een zoo nuttig mogelijk ge
bruik van het spoorwegmateriaal, daar ons
land in dit opzicht thans vrijwel geheel op
eigen krachten is aangewezen, doch het.
heffen van staangeld gedurende een tijd,
dat er toch niet gelost kan worden, kan
onmogelijk er toe bijdragen om aan het be
staande tekort tegemoet te komen.
De Leidsche Stoomboot Maatschappij
„De Volhanrding" had adhaesie gevraagd
aan haar adres aan den Raad om terug te
komen op de zoo aanmerkelijke verhooging
van het haven en bruggeld. Besloten werd
in dezen om nadere toelichting der klachten
met cijfers te verzoeken.
Over de reorganisatie der Kamers was
niets naders vernomen.
Sinds een aanbeveling gevraagd ir, voor
een Commissie tot voorbereiding van het
Handelsregister bewaart het Departement
in dezen een volmaakt stilzwijgen.
Chr. Zangschool.
Dat was een leuk gezicht, toen zo gister
avond in twee lange rijen hot podium van
de Stadszaal qpkwamen, do meisjes en de
jongens van de Zangschool van den heer
J. C. B. Hiiner. Van verlegenheid geen
6pralce. 't Was een wuiven en een knikken
tegon hun vaders en mooders in de zaal, die
wel genoten zullen hebben, dat hun kinde
ren zoo dapper en flink meegezongen heb
ben.
En de heer Hünner mag tevreden zijn.
Er is veel, en er is goed gezongen. En dat
zegt heel wat voor een kinderkoor. De
beer H. heeft de kunst verstaan de kinder
stemmen te doen gehoorzamen aan het
zwenken van zijn dirigeerstok. Ze hebben
op hem gelet dat het een aard had.
Vooral bij de meisjes viel het ons op,
welk een zuivere, voor verdere ontwikke
ling vatbare-stemmetjes, daar zich al niet
deden hooren. De jongens kunnen nu en
dan wel wat 6terker geluid voortbrengen.
Soms was het of zo niet good durfden, maaij
van overschreeuwen (mogen we niet zeg
gen), van cverzingen door de meisjes was
geen oogenblik sprake. Het programma was
rijk voorzien. Onze bedenking, dat het mis
schien wat overvoerd was, heeft de heer H.
zelf ook begrepen; tenminste het „uit eeq
misterdag" van Kor Kuiler moest om des
tijds wille vervallen.
Het samenzijn werd 'door den heer P.
Mazurel na een kort woord geopend en ge
sloten, met gebed. Op het podium hadden
ook nog eenige dame6 plaats genomen, om
't gezang der kleinen te ondersteunen en te
dragen, op enkele solisten komen we straks
terug.
Als we nu wilden critiseeren dan zouden
er wellicht wel wat zwakke plaatsjes aan te
wijzen zijn. Maar rekening houdend met de
kinderstemmen zullen we die kleine foutjes
maar over 't hoofd zien. De eerste num
mers „Bede", „Gods Hui6" en „Avond"
klonken heel rurtig cn brachten een kalme
stemming te weeg. Maar hoe zuiver klonk
daarop niet het door het dameskoortje ge
zongen:
„Zie daar komen zoetjes,
Langs haar eeuw'ge paan,
Op hun zilv'ren voetjes
Al de starren aan"
Werkelijk hier was een succes behaald.
En ook het volgende: „O, wie minder-
schön ist die Frühlingszeit" klonk frisch en
luchtig door de zaal.
Van het kinderkoor noemen we nog in
't bijzonder het van „taumelude" levens
lust sprekende „Naar de Heide", waaraan
de jongens en meisjes hun hart eens hebben
opgehaald. Vooral het plotselinge slot,
toen de marsch afgeloopen was, sloeg bij
liet publiek in. Maar hoe heel anders was de
Bloemen cant ate, als.de sneeuwklokjes, en
de voorjaarsbloemen en tal van andere flo
rakinderen hun verlaDgen uitjubelden naar
de zon. En als eindelijk de zon dan door
breekt dan:
Ja, alles wat maar zingen kan,
Dat jubelt met on6 mee
't Is feest in 't bloemcnland, Hoezee!
Als sopraan-solo hoorden we hierin me
juffrouw Maria Dreef, die een volle, klank:
volle stem, met een warm timbre toonde te
bezitten. Trouwens we hadden haar al van
te voren gehoord in het: „Verstaat gij...."
dat heel zuiver en innig werd weergegeven.
We raden haar aan, voort te gaan haar
stem te ontwikkelen. Wij hopen haar meer
te hooren.
Mejuffrouw Guus Taverne, die eerst we
gens een verkoudheid haar stem 6paarde,
hoorden we al eerder in een duet „Wie kann
ich froh und lustig sein", waar ons al het
sterk klankvermogen van baar stem opviel.
Maar in het „Naar de Heide" kwam haar
stem, zij het dan „un peu voilée" tot zijn
volle recht. Als we één opmerking mogen
maken is het over haar voordracht, die wel
nog winnen kan aaq warmte en uitbeel
ding.
Tilly Leening heeft iu eenige solonum
mers do harten van het publiek stormender
hand veroverd. Een heel sobere voordracht,
gepaard met. een ernstig, warm geluid
moesten inslaan. Het „Hemelhuis" van
Hullebroeck had warmer gekund, maar hoe
volkomen behield zij haar reputatie in het
met mej. Christiaanse gezongen „Ich wollte.
meine Liebe ergösse sich" van Heine. Hoe
voortreffelijk kwam toen de weemoed van
dit vers tot uiting, zonder evenwel een
spoor van sentimentaliteit.
Het daarop gezongen „Do ar", klonk
leuk vertellend, en werd volkomen door
haar belieerscht. Een welverdiend applaus
volgde, waarop zij het nog eens herhaalde.
Wij complimenteercn haar met haar succes;
zij heeft het verdiend.
Maar ook de leden van liet kinderkoor
hebben 6olo gezongen. Hoe leuk vertelden
de kleuters niet van „de theevisite". Ze heb»
ben het twee keer gedaan. En hoe ondeu
gend klonk niet in „Mis Pobs": ,,'t kwam
allesdoor die ring, ting,ting, die aan haar
halsje hing". En wat aardig kwekte dat
kikkertje niet! Maar de groote verras
sing kwam zeker wel, toen met instrumen
ten de stafmuziek werd voorgesteld. En in
de daaropvolgende kleppermarsch van Jan
Morks, hoe rhythmisch zuiver ratelden diq
tientallen kleppers niet op fle maat der mu
ziek.
Als viool-solist hoorden we den heer J.
de la Court, die op een harmonische en zui
vere manier, uitstekend begeleid door mej.
Nel de la Court eenige korte nummers tei>
gehoore bracht. Het applaus was welver
diend. In 't bijzonder op de: „Ungarischer
Tanz" en op de „Aria" van Lotti.
Vergeten we verder niet den naam te
noemen van Mien Verwer, die het koor en
de solisten den geheelen avond op voortref
felijke wijze begeleid heeft.
Het was reeds laat toen de uitvoering af
geloopen was. Maar, en dat zegt heel wat
de aanwezigen hebben tot het laatst toe
alles aandachtig gevolgd. En de heer Hti-
ner heeft een niet gering succes te boeken.
„Millioenplan".
Wederom werd aan ons bureau door een
getrouw lezer van ons blad f 2.— gebracht
voor het millioenplan.
Tot op heden kwam bij ons in f 100 plus
10 plus 2 is totaal f 112.—.
Leiden moet f 10.000.opbrengen!
Kunnen we door middel van on6 blad
de eerste duizend niet tijeenbrengen?
Nog slechts f 888.— en we zijn er!
Wie volgt?
Onze Burgemeester.
De toestand van den Burgemeester is
naar wij vernemen weinig veranderd. De
nacht was betrekkelijk rustig maar de tem
peratuur blijft nog voortdurend hoog.
Vergadering van den gemeenteraad
van Leiden, op Maandag 6 December 1920,
der namiddags te n uur.
De vergadering zal, zoo noodig, worden
voortgezen: op Dinsdag 7 December, des
avonds te 8,15 uur, op Maandag 13 Decem
ber des middags te 1 uur en des avonds te
8.15 uur, op Dinsdag 14 December des mid
dags te 1 uur en des avonds te 8,15 uur.
Te behandelen onderwerpen:
1. Rekening, dienst 1919, van het Collego
van Vrouwen-Kraammoeders.
2. Suppletoire begrooting, dienst 1919,
van het H. G. of Arme Wees- en Kinder
huis.
3. Staat van af- en overschrijving op de
begrooting, dienst 1919, van het H. G. of
Arme Wees- en Kinderhuis.
4. Rekening, dienst 1919, van het H. G.
of Arme Wees- en Kinderhuis.
5. Begrooting, dienst 1921, van het H. G.
of Arme Wees- en Kinderhuis.
6. Praeadvies op het verzoek van de Wo-
ningbouwvereeniging „de Eendracht", in
zake den verkoop aan die vereeniging van
een terrein gelegen ten noorden van den
Lagen Rijndijk, voor de stichting van 90
woningen, en het verleenen van een voor
schot en een bijdrage, als bedoeld in art. 30
der Woningwet, in de kosten van aankoop
van den grond en de uitvoering van het
bouwplan.
7. Begroot ing van inkomsten en uitga
ven der gemeente voor den dienst 1921.
Naar wij vernemen hebben, naar aan
leiding van een ingezonden stuk in ons
blad van de heeren Mulder en Melse betref
fende de oprichting van een leesgezelschap,
ten einde meer van nabij kennis te nemen
van wat ons op het gebied der Chr. litera
tuur geboden wordt, cn twaalftal lezers
hun -instemming hiermede betuigd. Op
Maandag 13 December a. s., des avonds te
8 uur zal in het gebouw „Prediker" een
vergadering worden belegd, waarop zoo
mogelijk tot oprichting zal worden beslo
ten.
Do verkiezing van Ouderlingen en
Diakenen bij de Geref. Kerk alhier, zal a.s.
Zondag na afloop van de morgengods
dienstoefening plaats hebben in dc drie ge
bouwen.
De uitslag der stemming zal later of in
de samenkomst der Gemeente of door de
Kerkbode worden bekend gemaakt.
Aan het postkantoor Leiden en de
daaronder ressorteerende hulppostkantoren
werd gedurende dc maand November 1920,
ingelegd f 118.518,07, en terugbetaald
f 119.264,28 5.
Het laatste door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt liet. nuihme- 47522.
Suiker.
De vereeniging van tusschcnhandelarea
in distributie-artikelen beeft namens een
twintigtal te Rotterdam gevestigde gros
siers in suiker aan de arbitrage-commissie
inzake het suikercontract 1920—'21 ver
zocht, uitspraak te doen in een tusschen die
grossiers en de Centrale Suikermaatschap
pij gerezen geschil.
Bij een bescnikking van den minister van
landbouw, nijverheid en handel dato 23 No
vember werd, zoo schrijft zij, de distributie
van 6uiker met ingang van 28 dezer opgo-
heven, en in diezelfde beschikking deelde de
minister mee, van dien datum af de suiker
aan de grossiers te leveren tegen ton hoog
ste f 81 per 100 K.G.
Hadden nu da fabrikanten zich daaraan
gehouden, dan ware het den grossiers mo
gelijk geweest, in den tijd van 23 tot 28
November de hoeveelheden suiker, lie hun
door de Centrale Suikermaatschappij tot
don 23sten November nog waren afgeleverd
aan hun afnemers af te leveren tegen den
FEUILLETON.
(Onder dc Pclgrini-vader9.)
15)
De' hutten waren van jonge buigzamo
boomen gemaakt, van boven aan elkander
gehecht. Zij waren rond; van buiten en van
binnen met matten bedekt.
De ingang was laag en slechts met qpn
stroomat gesloten. Een gat in het dak liot
den rook door; maar men kon, al6 het
yuur uit was, dat met een mat dichtmaken,
Het huishoudingsgereedschap was van
hout, net gesneden. Vele kunstige gevloch
ten manden bevatten gedroogde eikels,
6tukken van visch, gras en biezen om er
imatten van te maken. Eenige stukken wild
braad waren in de holte van een boom
verborgen, maar reeds bedorven en die liet
men voor de honden.
Eenige van de aardigste voorwerpen,
welke men in de hutten gevonden had, wer
den in de vaartuigen meegenomen. Den
heer Bradford speet het geweldig dat hij de
glazen paarlen, do messon, de spiegels die
men in Holland had aangeschaft om met
de wilden ruilhajidel te drijven, aan boord
yan den „May Flower" gelaten had.
Hoe later de eigenaren van do beroofde
hutten te vinden? Kapitein Standish mees
muilde; de oorlog, zooals men dien destijds
in Europa voerde, had in zake het rooven
en plunderen zijn geweten een weinig ver
stompt.
Den 3den December was men op de „May
Flower" teruggekomen, en men dacht over
een nieuwen onderzoekingstocht, want de
tijd verliep, de levensvoorraad vermin
derde.
Het werd lioognoodig dat men een plaats
vond om zich te kunnen nederzetten en zoo
spoedig mogelijk met hét bouwen van wo
ningen aan te vangen; maar den 4den De
cember werd een knecht van den heer
White, die nog heel jong was, plotseling
door eene hevige koorts, vergezeld van
hersenontsteking, aangetast.
In den avond stierf hij, zonder dat hij
ook maar een enkel oogenblik bijgekomen
was, zonder getuigenis van zijn geloof te
hebben kunnen afleggen. De pelgrims waren
diep bedroefd. Men sprak er reeds van, den
volgenden morgen aan land te gaan, om
den jongeling te begraven, toen mistress
Carver haren man liet roepen.
„Wacht neg met het begraven van
Eduard Thomson", zcide zij met een droeve
stem; „en gij zult met hem uwen zoon kun
nen wegbrengen."
De heer Carver ontstelde.
Geheel vol van den onderzoekingstocht en
do daaraan verbonden werkzaamheden, had
hij den voortgang van zijns zoon6 ziekte
niet nauwlettend gadegeslagen, en hij had
altijd gedacht, dat wanneer men een goede
plek ter vestiging gevonden en Izaak aan
land gebracht had, hij wel spoedig herstel
len zou.
Op eens waren zijne uitzichten vervlogen.
Het zegel des doods lag op het gelaat van
den jongman; hij was doodsbleek en kon
haast niet meer ademhalen. Zijne moeder
die haren man aan de deur van de hut op
gewacht had, ging hem tegemoet.
„Hij heeft vrede," zeide zij men dezelfde
droevo stem. Izaak sloeg de oogen open.
„Meer dan dat, moeder!" sprak hij, en
een straal van het eeuwige licht ging over
zijn voorhoofd. „Ik heb begeerte om ont
bonden te worden om met Christus te zijn."
„Dat zal veel beter voor u .wezen, mijn
kind!" liet de vader cr op volgen, en zijne
aandoening onderdrukkende, knielde hij
naast het bed neder om te bidden.
De jongeling gaf den geest, eer de vader
geëindigd had. Mistress Carver lag bewe
gingloos op de vloer van de hut. Toen Anna
een oogenblik daarna binnenkwam, vond
zij haren vader nog op de knieën tusschen
het lijk van zijn zoon en zijne 6tijf op dep
grond liggende vrouw.
Nog eenmaal gingen de pelgrims aan
land, twee lijken medevoerende. Het kleine
kind van mistress Allerton had der moeder
bittere tranen gekost; maar zij alleen had
hem liefgehad en zij alleen had hem be
weend.
De heer en mistress White misten hun
nen knecht, maar hun gemis was niet smar
telijk. Izaak Carver liet een grooter leegte
na; zijn vader was diep verslagen, John
had den makker voor geheel zijn leven ver
loren; Anna dacht er met droefheid aan,
dat hare ouders nu nog maar één zoon had
den, om hen in het zware werk, dat zij
aan gene zijde der zee hadden ondernomen,
te steunen en te helpen.
De herinnering aan Christoffel en Ke-
nelm Winslow verzwaarde hare droefenis;
en van mistress Carver was het hart ge
broken.
Do beide graven werden met aarde ge
dekt. „Laat ons naar het schip teruggaan,
mijnheer Carver," zeide Milis Standish, die
zich 6til bij den ongelukkigcn vader had
gevoegd; „het zou voor u een te zware
tocht zijn, na den slag die u overkomen is."
„Ik vermag alles door Christus die mij
kracht geeft," antwoordde de Puritein met
een vaste stem.
De kapitein sloeg de oogen neer; hoe
moedig hij ook ware, gevoelde hij zich tel
ken male door zijno .makkers vernederd,
die, hoewel zij eenvoudige akkerlieden,
kooplieden of handwerkers waren, eene ver
borgen, hem onbekende kracht bezaten.
Hij zuchtte. „Altijd onbuigzaam!" zeide
hij bij zichzelven, en plaatste zich aan het
hoofd van de kleine colonne.
Stil ging men in de eenzaamheid voort.
Eenige 6poren woningen wezen den door
tocht van de Indianen in de vlakten of val
leien aan.
Midden in een geul ontdekten de pel
grims een vrij groote ruimte omgeven
door een afsluiting, en een groot aantal
met matten overdekte hoogten duidden een
begraafplaats aan. De Engelec.hen raakten
die graven niet aanzij hadden pas die van
hunne metgezellen bedekt, De heer Carver
schouwde in stilte die blijken van den eer
bied der Indianen voor hunne dooden aaa.
„Misschien," zeide hij bij zichzelven»
„heeft de een of andere vader daar zijn
zoon begraven; en ach! zij kennen de hoop
des eeuwigen levens niet/5
(Wordt vervolgd).