Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
Iste JAARGANS. - VRIJDAG 15 OCTOBER 1920. - No. 166
BUREAU HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
TER WEEK10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
V Hoe de Schoolwet tot stand kwam
In de bijeenkomst te Rotterdam waar
Jhr. Mr. de Savornin Lohman en Dr. de
Visser in verband met de totstandkoming
van do Lageronderwijswet gehuldigd -wer
den, heeft Mr. Lohman omtrent do voorgc*
echiedenis van het ontwerp en het aandeel
dat hij daarin had, interessante mededee-
lingen gedaan.
„Indien, zoo zeide hij, aan mijne mede
werking ter oplossing eenige bijzondere
waarde mag worden toegekend, dan bestaat
die m. i. hierin, dat ik, om ter oplossing te
komen, den strijd meer uit het oogpunt
van het recht, dan uit dat van de
eischen van het Christelijk geloof heb be
zien. Strjjd voor ons Christelijk geloof
bleek in de Staten-Generaal te zijn een
ploegen op rotsen.
Maar het ging ook om het gelijk recht
voor alle ouders, om hun kinderen op te
voeden naar den eisch hunner consciëntiè.
Dien rechtstrijd kon geen eerlijk man
Christen of niet ontwijken, en in dien
strijd waren wij de sterksten.
Die strijd is u allen bekend; er iets over
te zeggen is overbodig.
Na de overwinning, onder het kabinet-
Mackay, op het liberale dogma geen cent
uit de openbare kas voor eene bijzondere
6chool, hadden wij gehoopt dat wij het be
ginsel: gelijk recht voor allen zelve zouden
kunnen ontwikkelen. Gedeeltelijk is dit dan
ook geschied onder het kabinet-Kuyper.
Maar na diens aftreden kwam mr. Cort
van der Linden. Deze had zich reeds in
vroegere jaren wat het rechtsbegin
sel betreft, geheel aan onze zijde ge
schaard.
Hij wilde dan oók eene Staatscommissie
benoemen tot onderzoek, in hoever eene al
gemeen bevredigende regeling mogelijk ia
ter zake van de voorwaarden welke daar
aan verbonden moeten worden."
Maar deze commissie was gebonden
aan de bestaande Grondwet; op
dit punt durfde de minister geene herziening
voor te 6tellen; wel in zake kiesrecht.
Ik heb toen den minister in zijn kabinet
bezocht en gezegd, dat wij recht, niet
eenvoudig wat meer subsidie
verlangden en hem gevraagd of, als ik zelf
een herziening van het Grondwetsartikel
voorstelde, om die tegelijk met zijn Grond
wetsherziening te behandelen, hij mij daar*
in zou tegenwerken.
Nadat hij mij toegevoegd had dit niet te
zullen doen, zeide ik, gedachtig aan de bo-
venaangohaalde woorden van Groen, indien
ik een Grondwetsartikel voorstel, zal mij
steeds worden voorgeworpen, dat finan-
tëele gelijkstelling onmogelijk is en onuit
voerbaar.
Men kan van eene Kamer niet verlangen
dat zij eene Grondwetsbepaling aanneemt
als zij onzeker is of dio voor uitvoering vat
baar is. Wil dus aan uwe Staatscommissie
opdragen het door u bedoelde onderzoek te
doen, geheel onafhankelijk van
de nu bestaande grondwettelijk
kebepaliugen laat die commissie be
staan, al of niet uitsluitend, uit Kamerle
den van alle partijen. Blijkt alsdan de on
mogelijkheid, dan leg ik mij neer bij het
bestaande Grondwetsartikel.
Gij weet wat daarop gevolg is. j
De Minister voldeed aan mijn verlangen.
Zoo kwam de rechtstrijd tot een einde.
De Staatscommissie verklaarde eenparig
dat finantieele gelijkheid met behoorlijke
garantie uitvoerbaar was. En toen heeft de
minister zelf de wijziging van het bestaan
de artikel aangedurfd".
Wij meenden goed te doen op deze bij'
zonderheden uit den strijd om het recht
bier de aandacht te vestigen.
Mr. Lohman die, zooals ook nog weei
uit bovenstaande mededeelingen blijkt, in
dezen, strijd een zoo belangrijk aandeel had,
en die dan ook terecht te Rotterdam door
FEUILLETON
Langs donkere wegen.
134)
„Ik wilde u vragen de tijding voorzich
tig aan Mts. Sl. John mee te deelen; maar
liet oudste meisje, Lettice, heeft ook
jkoorts; mem brengt haar hier heen."
HOOFDSTUK XLI.
„O neen, niet Lettice; dat zou ik niet
(kunnen dragen!" riep Mary uit, toen die
naam over de lippen van den dokter kwam.
He tranen rolden haar nog over de wan
den bij de gedachte aan haar kleine gestor.
wen Rosie, en nu wachtte hun deze nieuwe
beproeving. Alle kinderen waren haar lief,
maar van niet een hield zij zooveel al9 van
iLeltice.
„Gij moet u niet zóó aan uwe smart over
geven", antwoordde Dokter Radley vrien
delijk. Hij was een man met grijze haren,
Siad zelf hinderen en kleinkinderen en was
Keer ingenomen met dit moedige meisje.
„Voor zoover wij er over kunnen oordee-
ïen, sohijnt zij niet veel koorts te hebben.
Over Hatty maken Dokter Moron on ik ons
bet meest ongerust, en wij .mogen ook niet
[verzwijgen, dat May in een slechten toe
stand verkeert."
zijne naaste geestverwanten werd gehuldigd
heeft recht op den innigen dank van heel
ons Christenvolk.
Naast de andere corypheün uit den lan
gen en hangen schoolstrijd, zal ook Jhr.
Mr. do Savornin Lohman als den grooten
strijder voor het recht door alle voor
standers van het Christelijk onderwijs, in
eere worden gehouden.
STADSNIEUWS
Jubileum J. Ouwejan.
Heden herdenkt do hoer J. Ouwejan, dat hij
voor 40 jaar in dienst van do gemeente Leiden
trad en gedurendo al dien tijd onafeebroken do
gemeente heeft gediend als administratief amb
tenaar bij de gemeentebedrijven.
Vanmorgen werd de jubilaris ten stadhuizc ge
huldigd in dc Oude Leeszaal. Tegen tien uur had
den er zich de verschillende deputaties van do
gemeenteambtenaren en werklieden en eenige in
gezetenen verzameld. De heer Ouwejan word per
auto van zijn woning afgehaald en feestelijk bin
nengeleid.
De heer Bots, wethouder, sprak namens het
gemeentebestuur, en wen3clite den jubilaris bij
zonder geluk met dezen dag, wees op de plicht-
volle wijze waarop de heer Ouwejan zijn werk had
verricht en bood hem namens het gemeentebestuur
een fraaie bloemenmand aan.
De jubilaris zeide hartelijk dank voor de wen-
echen en het huldeblijk dat hij van B. en W.
mocht ontvangen.
Vervolgens nam Ir. Driesen het woord,
Hij zeide, dat het waarlijk niet de eerste maal
was dat hij was aangezocht om een ambtenaar
te huldigen. Spr. heeft het altijd met veel genoe
gen gedaan, maar vooral ditmaal is hij er al zeer
op gesteld, daar hot hier een ambtenaar geldt,
die in zijn plichtsbesef boven anderen uitgaat.
Wat is er in die 40 jaren niet gebeurd? Het gaal
niet om hierover in onderdeden te treden. Spr.
wil echter do goede eigenschappen van den jubi-
Iarfs roemen, n.l. zijn welbekende bescheidenheid
die hem zoo in hooge 'mate siert; zijnfrisschn
arbeidskracht, die men bij geen enkel onzer, kan
ik wol zoggen, zoo aantreft. Dag en nacht wilt
go u geven voor de welbegrepen belangen van
do gemoonto en als de torenklok het tijdstip van
rust aanwijst gaat u niet, gelijk dat onder ons
helaas zooveel gevonden wordt, zoo snel mogelijk
heen, maar vraagt go u eerst af, of uw werk
gereed is. Eerst hot werk klaar, en dan eerst
meent ge recht op rust te hebben. In deze betee-
kenis zijt ge ons allen tot oen voorbeeld. U sieren
ook de deugden van geduld en lankmoedigheid.
Uw volgende goede eigenschap die ik noemen
wil, is uw nauwkeurigheid en uw correctheid!
Maar go bezit nog meerdere deugden, die ik thans
pi ijzen wil. Ik wijs hier op uw betrouwbaarheid
en op uw eerlijkheid die door allen die 11 kennen
ten hoogste worden gewaardeerd en waardoor het
gemeentebestuur u alle zaken, ook de meest ge
heime, die er voorkwamen, vrij kon toevertrouwen
vertrouwen.
Gij zijt een model-ambtenaar, en ik hoop. dat
go zoo nog een lange reeks van jaren voor de ge
meente Leiden zult mogen werkzaam zijn.
Namens de ambtenaren van de gemeentewerken
bouw- en woningtoezicht en de gemeontereinigiing
bood de heer Driesen vervolgens den jubilaris een
stoffelijk bewijs van waardeering aan; n.l. een
spiegel, welk cadeau dankbaar werd aanvaard.
De heer Sogaar sprak ïjamens de werklie-
d enen herdacht dat ook in 1905, toen de heer
Ouwejan zijn 25-jarig jubileum vierde, twee werk
lieden die ook nu zijn afgevaardigd, toen aanwezig
waren. Spr. dankt den heer Ouwejan voor de groo-
te hulpvaardigheid en vriendschap die hij in al
deze jaren aan de werklieden der gemeente heeft
bewezen. Hij was de grootc vraagbaak. Hij werd
steeds geacht als een man van ruime blik, kennis
en met grootebokwaamlieden. Do moeilijkste pro
blemen, waarmede wij. werklieden, geen raad
wisten, werden vaak door u opgelost. Daardoor
hebt u onder de werklieden veel sympathie ver
worven.
Namens do werklieden bood de heer Segaar een
fraajen kapstok versierd mot porceleinen borden,
Mary wrong sprakeloos de handen. Zou
Dr. Raclley haar dit vertellen, al9 hij nog
eenige hoop had? Maar er zou later nog
tijd genoeg zijn om te treuren.
„Kom, laten \ve tot haar gaan", zeide ze,
vastberaden haar tranen drogende. Biddy
is bij de anderen. Ik kan nu wel een oogen
blikje weg"; en zij volgde Dokter Radley
in de kinderkamer, waar Bi.ddy in allerijl,
onder toezicht van den Dokter, een bed lvad
gereedgemaakt. Lettice lag met haar ge-
"\dit naar het venster gekeerd. Zij keek
lusteloos om, toen zij de kamer binnen
kwamen.
0, ik ben zoo blij, dat ik liier ben. dicht
bij u allen en bij mijne arme zusjes", zeide
zij glimlachend. „Ilc vind het niet erg om
d'e koorts te hebben, als gij mij maar wilt
oppassen, Tante Mary"; maar toen zij het
gelaat van Mary zag, vervolgde zij: „maar
gij hebt geschreid, Tante! Is de arme Ro
sie erger?"
„O neen. zij is beter. Zij zal nooit mo?r
pijn hebben", antwoordde Mary vriendelijk,
want zij zij wist dat de waarheid niet lang
meer verborgen kon blijven.
„Is ze dan gestorven?" vroeg Lettice
zacht en hare lippen beefden. „Mijne arme,
kleine Rosie is gestorven! O, Tante Mary,
wat zal vader bedroefd zijn en die arme
mama ook. Ik kan niet schreien, maar ik
vind het. zoo naar. O, wat zullen we haar
missen!" cn haar oogen stonden droevig,
aau, die voorzien was van een oorkonde van de
gevers.
Ook dit cadeau werd door den heer Ouwejan
met blijmoedigheid aanvaard.
Do lieer Blom sprak namens de straatma
kers en zeide dat ook deze den jubilaris ten
zeerste erkentelijk zijn, voor al hetgeen hij ook
voor hen in den loop der jaren deed. Hij boad
namens hen een tafèlkleed aan.
De heer Rosier verkreeg het woord om
voor do Secretarie-ambtenaren een woord den ge
huldigde toe te spreken. Hij wees er op, dat,
hoewol deze ambtenaren niet dagelijks met den
heer Ouwejan in aanraking komen, deze toch on
der hen gewaardeerd wordt, daar ook zij hem
hebben leeren respecteeren en kennen als een hoog
slaand ambtenaar. Altijd is hij even vriendelijk
en is een ieder ter wille. De ambtenaren hebben
daarom gemeend, om u een huldeblijk te moe
ien geven.
De heer Rosier bood daarop den jubilaris een
fraai koperen ganglamp aan, met de toevoeging,
dat hü hoopte,'dat liet ook in het vervolg „licht"
bij den heer Ouwejan zal zijn. niet alleen in zijn
vestibule, maar ook in hart en leven.
De heer Meyer voerde het woord namens
een aantal ingczötenen. Hij was in 1905 ook on
der degenen die den jubilaris toen hebben toege
sproken bij gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum
Hij heeft toen gehoopt dat de heer Ouwejun met
dezelfde energie zou blijven voortarbeiden. Zie,
deze wensch is ten vollo vervuld. Ge zbt er
haast nog jonger uit dan voor 25 jaar! Spr. hoopt
dat voor hem nog eenige jaren van werken zullen
zijn weggelegd, maar," dat er ook in den levens
avond van den heer Ouwejun een tijd van welver
diende rust zal aanbreken.
Namens vele ingezetenen der gemeente bood
de heer Meijer een zeer mooi bekleedo, gemakkelij
ke stoel aan. Spr. wenschte dat in dezo stoel de
heer Ouwejan zijn rustige uurtjes zal door
brengen. Hiorbij was gevoegd een theetafel mot
theeservies. Spr. merkte op dat bij rust een
kopje thee hoort. Ook bood de heer Meijer nog
een album aan dat dc namen van de gevers be
vat.
Ten slotte was het woord aan den jubilaris zelf
Deze toonde zich -ten zeerste verrast voor al
het goede hem thana aangeboden. Hij zeide dat
hij werkelijk er verlogen mede was, want, dat
hij wist, dat zeer vele gebreken hem ook in zijn
work hebben aangekleefd, gelijk dit met ons, men-
scheir, het geval is.
Achtereenvolgens dankte hij alle gevers en alle
personen die hem toespraken.
Zijn leven was niet enkel rozen geweest. Veol
heeft hij moeten ondervinden, groote tegenspoe
den doormaken, maar onder dat alles is hij Godo
dankbaar voor al hot goede dat hij thans nog
bezit en al hetgeen hem gelaten is. De heer Ouwe-
jan woes er op, dat hij steeds een goede gezond
heid mocht bozitten en immer tot. zijn vreugde
en met groote werklust arbeiden.
Alle aanwezigen drukten den jubilaris do dand en
op diens gezondheid werd een glaasje geschonken,
waarna de plechtigheid was afgeloopen.
Onder do verschillende bloemstukken bevonden
zich oen bouquet van de Afd, Leiden van den Nod
Bond van Gemeenteambtenaren en een bloemstuk
van een aantal ingezetenen.
De heer- Ouwejan bracht verder dezen dag in
huiselijke kring door, waar hem verdere blijken
van sympathie niet ontbraken.
De „Codro".
In vervolg op ons bericht van gister kunnen
wij nog mededeelen dat-ook de gebouwen slechts
weinig" opbrachten. Voor het geheele complex ge
bouwen en terreinen te Piet-Gijzenbrug werd on
geveer 165.000 besomd.
Een groot gedeelte werd voor ambt ie verkocht.
Alleen het nieuwe steeneu gedeelte van de drj-
gerij en de zouterij zullen waarschijnlijk blijven'
etaan.
Naar men ons meedeelt is gedurende de beide
dagen in totaal voor ongeveer f 130.000 geveild.
Vandaag werden dc gebouwen en terreinen le
Beverwijk verkocht.
De heer R. Pronk, hoofdinspecteur van po
litie alhier, zal met het oog op zijn leeftijd (da
hoer Pronk is 70 jaar) mot ingang van 1 Januari
1921 dit ambt neerleggen. De lieer P. werd in
toen zij dacht aan de leegte die het verlies
van dat lieve zusje zou brengen.
„Lieve Lettice, het is beter, veel beter zoo
als het nu is."
„Ja, dat weet.ik, on Rosie wilde altijd
zoo gaarne sterven. Zij koos altijd de ver
zen uit over den dood, en zij hield zooveel
van dat. hoofdstuk uit den Brief aan de
Gorinthiërs. Zoud't ge denken, dat vader bij
mij zou willen komen?" want haar liefheb
bend hart verlangde er naar haar vader te
•troosten.
„Ilc zal hem halen, lieveling. En nu moet
ge stil blijven liggen, terwijl ik met Dr.
Radley spreek."
„O ja, ik heb veel om over na te denken",
antwoordde Lettice, terwijl zij het gezicht
weer naar het venster keerde. Nog maar
acht dagen geleden hadden de vijf zusters
allen samen voor ditzelfde venster gestaan
en nu was Rosie ver weg. Lettice had
veel opn over te denken, tóen zij daar naar
de blauwe lutht lag te kijken.
Zij deed haar best Rosie te volgen op
haar laatste reis. Zouden de engelen haar
tegemoet zijn gekomen? Waren zij in de
aangrenzende kamer gekomen, opdat zij
geen oogenblik alleen zouden zijn? Rosie
was zeer verlegen. Zij zou het wel (prettig
gevonden hebben, als zij haar door de wol
ken: gedragen hadden, zooals zij de Heilige
Catharina gedaan hadden.
„Lieve, kleine Rosie! Ik hoop, dat zjj zich
1883 tot inspecteur benoemd en werd in 1896
tot hoofdinspecteur bevorderd. Hij kan niet alleen
op oen langen, doch ook op oen eervollen staat van
.dienst wijzen.
Gisteravond hield de afd. hier ter plaatse van
den Chr. Opz. en Tech. Bond, haar eorsto leden
vergadering, ter inleiding der wintercampagre.
[Verschillende belangrijke huishoudelijke aange
legenheden werden besproken waaronder de pro
paganda, een voorname plaats innam.
Uit het verslag der propaganda-commissie
bleek dat zich nog vele Chr.technici thuis schijnen
te gevoelen in neutrale organisaties, en ook dat
nog Verscheidene ongoorganiseerdo technici bij
haar behoorden aangesloten te zijn.
Dit kan en mag natuurlijk niet zoo blijven.
Laat daarom Chr. Technici de prop. commissie
u niet lo vergeefs bezoeken, maar bedenk dat
Chr. Technici thuis hooren in een Chr. organisatie
in dit geval voor u den Chr. Opz. en Tech. Boni
(Bond van Chr. Tecnici)en daaraan hun krach
ten behooren te wijden.
Inlichtingen worden gaarne verstrekt door den
secr. L. Sutteiland, Voorstr. 1", alhier.
Omtrent, den alhier gehouden Centrnlen Ba
zaar voor Wijkarbeid vernemen wij nog nader
dat de bruto-opbrengst is gestegen tot f5700,
terwijl do onkosten het bedrag van f 500 niet zlu-
lcn te boven gaan. Zaterdag a.s. zal er van 46
uur in het wijkgebouw „Pniel", Middelstegracht 60
nog oens, en dan voor het laatst, gelegenheid ge
geven worden tot het afhalen der tombala-prijzen
en der op no. 697 gevallen pop.
Bij Kon. besluit van 9 September is,
naar de Staatscourant nader meldt, bonoomd
tot lid en secretaris van de commissie, die, te re
kenen van 1 Augustus gedurende een jaar alhier
belast zal zijn met het afnemen van do jaarlijk-
sche examens van arts, dr. D. A. de Jong, hoog
leeraar aan do Rijksuniversiteit alhier.
Mej. dr. A. Prins, privaat-docente voor de
analytische scheikunde aan de rijksuniversiteit
alhier, zal een openbare les houden in het klein-
auditorium der universiteit op Vrijdag 22 dezer,
des namiddags 3 uur.
Crediet aan kweekers.
Bij resolutie van den Minister van Financien is,
met 15 October, eervol ontslag verleend aan den
heer Mr. D. Fock, te 's-Gravenhage, als lid en
voorzitter der Regeerings-cominissio voor Icwpch
keiscrodiet, onder dankzegging voor de in din
functie bewezen diensten en is, met ingang van
laatstgemelden datum, als zoodanig benoemd do
lieer Mr. H. C. Dresselhuys, te 's-Gravcnhage,
thans lid dier commissie.
Belgische Activisten-actie?
De ..Nation Belgo" deelt onder den titel „An
ti-Belgische propaganda in Nederland" mede, dai
een belangrijke groop activisten, die openlijk door
Nederlandsch en Duitsch geld gesteund worden,,
zich te Maastricht gevestigd heeft.
lederen avond, aldus het blad, komen hun ver
togen worodigers over de grens, vanwaar zij slechts
enkele honderden meters verwijderd zijn.
Zij hobbeu voor 40.000 gulden een groote ga-
rago gekocht en richten or een drukkerij in, dio
groote hoeveelheden drukwerk kan leveren. De
machines voor deze drukkerij zouden die van d?
„Soir" zijn, welke tijdens den oorlog door de
Duitschers gestolen waren.
Het blad vraagt dat do Belgische regeering
stappen zal doen in Den Haag.
Oprichting van een tankpark.
Do Balaafsehc Potrolcummaatschappij heeft de
terreinen aangekocht van den Noord-Nienwland-
sclien polder, gelegen in de gemeente Maasland,
in beheer bij den heer F. J. y. d. Vlugt, te 's-Gra
venhage, voor zoover de oeverterrcinen niet ont
eigend waren ten bate van den Staat der Neder
landen, voor de verbetering van den Nieuwen
Waterweg.
Do Bataarsche Potrolcummaatschappij zal ter
plaatse'een enorm tankpark oprichten, daar haar
tanks te Rotterdam te kloin werden, met de ba-
niet vreemd zal gevoelen.' zonder ons",
da-cht zij, en allerlei vreemde denkbeelden
vervolgden baar. Zij kreeg een- visioen van
grazige weiden en stille wateren. Was dat
ltosie, die door een schoonen. engel in Gods
Paradijs binnen werd geleid? Wie was dat
veel goddelijker en verhevener die
hen -tegemoet kwam en eene doorboorde
hand uijstak?
„Welkom, getrouw, klein kjnd, dat ik
liefgehad heb en dat mij liefhad!" zeide de
stem dat? Lettice scheen dat alles te hoo
ren en te zien. De gouden poort van het
Heilige der Heiligen werd voor haar ge
opend. ..Zalig zijn de reinen van hart want
zij zullen God zien", zeide de Verlosser van
kinderen en menschen. -Mary had eenige
treurige plichten te vervullen, en zij deed
het met de meeste zorg. Daarna zocht zij
•Maurice op en vond hem bij zijn gesorvcn
kind staan.
„Waar is Janet?" vroeg zij zacht, want
hij scheen zóó in zijn beschouwing vpr-
diept, dat zij hem noode stoorde; en toch
moest zij hem vertellen van Lettice.
„Zij rust wat", antwoordde hij. „Zij
schijnt voor het oogenblik geheel uitgeput.
Ik wilde dat zij schreien kon, Mary; er is
zoo iets onnatuurlijks in die gedwongen
bedaardheid. Ik heb met haar gesproken,
met haar gebeden, maar niets schijnt haar
te kunnen troffen. Het is het eerste kind
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.22 lfl
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
:- bij vooruitbetaling -: 1
dooling die inrichting o.a. dienstbaar te maken,
nan de verschaffing van stookolie voor de 6chepen
die den Nieuwen Waterweg verlaten.
Prof. Fabius.
Naar men ons meldt, lieeft de commissie,
die zich gevormd heeft de huldiging van prof. mr.
D. P. D. Fabius ter gelegenheid van diens 404
jarig jubileum als hoogleeraar der Vrije Univer*
siloit, besloten op 21 dezer prof. Fabius zijn ge*
echilderd portret aan te bieden ter plaatsing in
de senaatszaal van de V. U.
Rusthuis voor jongemannen.
Nu de Anisterdamsche Maatschappij voor Jon*
gemannen door middel van hare kampen te En
melo voor haar een geheel nieuw zomerwerk bo*
gonnen is, heeft zij gebroken met de zomer*
huis-gedachto en haar gebouw „Larrds-Zegen" lo
Doorn van bestemming veranderd.
Dit is voortaan zomer en winter open voor
jongelui die rust noodig hebben, hetzij doorda#
zij overwerkt of zenuwachtig zijn, hetzij dat zo
moeten opknappen na eene operatie of ziekte.
Onze gezant te Warschau.
Naar het Corr. Bur. verneemt iB bestemd voor
de post van Nederlandsch gezant te Warschau,
de heer B. baron van Asbeck, laatstelijk gezant
te Tokio.
De melkvoorzicning.
Naar de „Tel." meldt-, zijn de dagelijksche melk
zendingen voor rekening van de Nederlandscho
regeering naar het Roer-gebied sedert j.l. Zater*
dag stopgezet, in verband met de moeilijkheden,
welke de melkvoorziening in ons eigen land do
laatste weken ondervond.
Gouvernementspassagiers.
De H. Ct. verneemt, dat do regeering i/i ver*
band met de omstandighoid, dat de op Ned.-Indic
varende passagiersschepen der beide maatschap*
pijen niet voldoende capaciteit hebben om naast
de particuliere passagiers alle gouvernomont6pas*
sagiers te vervoeren, heft bsloten om zlf een of
meer schepen voor laatstbedoeld vervoer te char*
teren.
Yoorloopig heeft de regeering hiervoor bestemd
de Riouw, een vrachtboot van de Maatschappij
Nederland, welke op het oogenblik in de Amster*
damsche Laven ligt.
Voortbrenging cn verbruik.
In den loop dezes jaars werden aan allo bij liet
Centraal Bureau voor de Statistiek bekende on*
dornemers in die takken van Nijverheid, welk®
voor tolling in 1919 in aanmerking kwamen, tol*
kaarten toegezonden, waarop gegevens betreffen*
de voortbrenging en verbruik in hun ondernoming
moesten worden ingevuld. Bedoelde opgaven, wol*
ke ingevolge de Wet van 1 December 1917, Si .bi.
No. 665, moten worden verstrekt, zijn thans van
de meeste ondernemers ontvangen. Toch is er nog
slceils een aantal ondernemrs. dat zich aan den
wttelijken plicht schijnt te wiUen onttrekken; al*
thans herhaalde aanmaningen, om hen aan dia
plicht te herinneren, hebben nog geen gevolg ge*
had.
Onder deze omstandigheden zal het noodzako*
lijk zijn de toepassing der dwangmaatregelen,
bedoeld in de art. 2bis en 5, le lid der meergo*
noemde Wet, in overweging te nemen.
Een ieder, wiens zulks aangaat, wordt dcrlialv®
ia zijn eigen belang aanbevolen alsnog onverwijld
aan den hom bij de Wet opgelegden plicht to vol*
doen.
Rijkskeur bij den uitvoer.
Zoowel in kringen van producenten als expor*
teurs is meermalen de wenschelijkheid besproken
van een rijkskeur bij den uitvoer van groenten en
fruit. Toen nu voorvenkele maanden de Neder
landscho handol in fruit, groenten en aardappo*
len zich tot één grooten federatieven Bond bal
vereenigd kwam onmiddelijk do zaak van oen
rijkskaur aan de orde en besloten werd zich in
verbinding le stellen met den Nederl. Tuinbouw*
raad. Dezer dagen nu werd op hot Departement
van landbouw onder leiding van den directeur*
generaal, dr. P. van Hoek, een bespreking gehou*
den tusschen vertegenwoordigers van den Nederl.
Tuinbouwraad en van „De Federatie",, den bond.
dat wij verloren hebben en ik vrees dat
haar hart er door gebroken is."
,0, neen", antwoordde Mary snel, „zij is
alleen/ verplet voor het oogenblik. Langza
merhand zal zij wel schreien en dan zal zij
beter zijn. Maurice, mijn lieve broeder, ik
moet u nog iets zeggen, dat. u bedroeven
zal. Ilatty schijnt vanavond erger, en zij
hebben Lettice ook hierheen gebracht", en
toen voegde zij er bij: „Dokter Radley
denkt, dat zij ook de z'ekte heeft."
Welk een uitdrukking van slomm®
smart kwam er op het gelaat van Maurice,
toen zij dit zeide.
„O, neen, Mary, niet Lettice, niet mijn
eerslgeborene!" riep hij uit en zijn opgehe,
ven hand viel zwaar op haar schouder.
„Zij is niet zwaar ziek, en zij ziet er zoo
lief uit", antwoordde zij zacht. „Men heeft
haar in de kinderkamer gelegd, het is er
zoo ruim en luchtig. Kom eens naar liaar
zien. Zij heeft naar u gevraagd en is juist
als altijd. Ik heb het haar nog niet afge
knipt", stamelde Mary, die voelde, dat dia
treurige plicht weldra volbracht zou moe
ten worden. „Ik wilde, dat ge haar eerst'
zoudl zien." En Maurice verliet met een
wanhopigen blik het vertrek.
(Wordt vervolgd.)
