Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
CHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
TER KWARTAAL 12.50
PER WEEK f0.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL f2.90
iste JAARGANG. - WOENSDAG 6 OCTOBER 1920. - No. 158
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.221/,
DES ZATERDAGS f0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bij Yooruitbetaling,
V Een wijze uit het Oosten.
Er is in z. g. religieuse klingen groote
ontroering geweest de laatste dagen.
Een wijze uit het Oosteii, een Indisch
wijsgeer, een Boeddha-leeraar, R a b r i n-
dranath Tagore heeft in verschillen
de plaatsen van ons land met zijn gewijde
verschijning, zijn melodieuze stem, en zijn
treffende boodschap de dweepende scharen
in verrukking gebracht.
Door de vrijzinnige bladen wordt met
grooten lof en niet zonder eerbied over
dezen wijsgeer gesproken.
Hij is, zoo vertelde een der bladen nog
wel niet de groote wereldleeraar die men
allerwegen met groot verlangen verwacht,
maar wel zijn voorlooper, de stem des roe
penden in de woestijn.
En het Utrechtsch Dagblad schreef o, m.:
Door een verwoeste wereld, door een
menschheid die nauwelijks heeft opgehou
den zichzelve te vernietigen, die hunkerend
de handen uitstrekt naar nieuwen opbouw,
naar nieuw idealisme, naar nieuw geloof,
beweegt zich op het oogenblik een wijze uit
het Oosten
Heel-dipt optreden van dezen wijsgeer was
er op berekend indruk te maken.
Uit een der verslagen nemen wij het
volgende over:
„Het orgel speelde een zachte melodie.
„Langgedragen tonen moesten de bijeen-
gestroomde 6chare in een stemming van ge
heimzinnig verbeiden brengen, verhoogd
nog door de kleurenharmonie van Ooster-
sche tapijten langs het spreekgestoelte,
door gouden kaarslicht,stralend uit hooge
luchters, door ge stille pracht van witte
chrysanten in broze vazen, door den dif-
fusen schemer, die in een geel omhangen
lampje boven den lezenaar zijn oorsprong
vindt.
„De orgeltonen ruischen nog als eindelijk
de Boeddha-leeraar binnenkomt.
„Daar is hijAller oogen richtten zich
op den Oosterschen wijze, in Boeddha-ge
waad, grauwe kaftan, grauw als de lokken
van zijn hoofd."
Ziedaar de boodschapper.
En de boodschap die deze voorloo
per van den grooten wereldleeraar brengt,
en die" zoozeer de harten wist te ontroeren?
O, het was een andere boodschap^dau die
Johannes de Dooper had te brengen.
Veel schooner, veel geheimzinniger, meer
mysterieus, en vooral veel gevoeliger en
ontroerender.
Eerst vertelt een dame van het name-
looze leed dat uit de verzen van dezen
wijze en dichter spreekt.
En dan komt Tagore zelf en draagt ver
zen voor van hidische mystici.
Schoone verzen ongetwijfeld, maar toch
verzen waaruit spreekt een wereld van pes
simisme, evenals trouwens heel de leer van
het Boeddhisme met zijn eindelijk wegzin
ken in het niet, zonder eenige hoop op de
toekomst, niets anders dan pessimisme
ademt.
En dan worden verder mooie dingen ge
zegd van liefde en broederschap onder de
menschen, maar natuurlijk een broederschap
buiten den Christus.
Een merkwaardige verschijning deze
wijze uit het Oosten.
Maar tevens een droeve verschijning.
Immers hij is toch in den grond der zaak
niet andere dan een apostel van het heiden
dom.
Ontroerende gedachte.
Een heide n sch apostel die in
een Christel ij k land als prediker
van een-heerlijke en heilaanbrengende waar
heid wordt begroet.
Wel mag het in deze dagen vol van gees
telijke gevaren onze bede zijn voor ons en
onze kinderen en voor geheel ons volk:
Maak in Uw woord mijn gang en treden
vast!
Maar ook moet het optreden van dezen
Iridischen wijsgeer ons prikkelen om tegen
over deze dwaling te stellen de waarheid;
tegenover dit heidensch pessimisme het op
timisme van het Christelijk geloof en de
beteekenis van dat geloof voor heel het le
ven in al zijne schakeeringen te doen uit
schitteren.
V Dreigende gevaren.
In onze N. Prov. Gron. Crt. schrijft
de heer J. C. Wirtz, de bekende schoolop
ziener een artikel (in de vereenvoudigde
spelling) waaraan wij het volgende ontlee-
nen:
Er dreigen ernstige gevaren bij de
invoering der nieuwe Onderwijswet.
Die wet brengt onze schoolbesturen
in aanraking met de gemeentebesturen
en heel de geschiedenis van de school
strijd heeft ons geleerd, dat we daar
van over 't algemeen niet veel goeds
genoten hebben.
Men beweerde, dat dit nu anders zou
zijn. Ik mag het hopen, maar het begin
i6 weinig moedgevend.
De wet is nog niet eens in het Staats
blad verschenen en nu reeds is er een
Gemeentebestuur, dat zich zeggenschap
toeeigenen wil over de bibliotheek van
de biezondere school daar ter plaatre!
Gelukkig is men daar niet in de val
gelopen, maar dit feit bewijst, dat we
elkaar ernstig moeten waarschuwen en
op de dreigende gevaren wijzen."
Het is ons niet duidelijk op welken grond
een Gemeentebestuur zich als de wet is in
gevoerd de eigendommen van een school-
-vereeniging zou kunnen toeëigenen.
Maar uit wat de heer Wirtz hier mede
deelt blijkt dat er inderdaad pogingen in
die richting worden gedaan.
Laten onze schoolbesturen de oogen open
houden cn niet nalaten in voorkomende ge
vallen tijdig N advies van een ter zake kun
dige inroepen.
STADSNIEUWS.
Postcliequo en Girodienst.
'Aan het Postkantoor alhier en de daaronder
ressorteorende hulpkantoren werd gedurende de
maand September 1920 gestort f804263.17, uitbe
taald wegens cheques f 683300.23,5.
Op de postrekening van dit postkantoor werd
bijgeschreven:
a. wegens stortingen f602170.50; b. wegens
overschrijvingen f 843343.61,5.
Afgeschreven:
a.' wegens overschrijvingen f 821630b. wegens
cheques f 674575.84A
Op den laatsten der maand was het aantal
rekeninghouders van dit kantoor 532.
Omtrent het incident bij de Stadsge
hoorzaal waarvan wij in ons verslag van
den optocht melding maakten, wordt ons
door den Commissaris van Politie nog het
volgende gemeld.
De man waarvan in het bericht sprake
was, was door den Commissaris persoonlijk
aangemaand door te loopen en niet eens,
maar meermalen gewezen op het gevaarlij
ke van zijn standplaats. Aan deze waar
schuwingen werd echter geen gevolg gege
ven, waarom de commissaris den man naar
de overzijde bracht, waar hij toen hij met
handtastelijkheden dreigde door een paar
agenten werd overgenomen.
Dit verandert wel niet veel aan de door
ons vermelde feiten, maar het geeft wel een
geheel andere kijk op de zaak.
Den 11 den October herdenkt onze stad
genoot N. Eikerbout den daig, dat hij vóór
85 jaar in dienst trad bij de finma Creygih-
ton, Aalmarkt.
De heer G. A. Albada, Kantoor en
Boekhandel Haarlemmerstraat 62, heeft in
zijn zaak op den Oude Rijn no. 12 een elec-
trische zakkenplakkerij ingericht, ten dien
ste van het winkelbedrijf te dezer stede. De
machine werkt zeer precies en levert in een
kort tijdsbestek groote hoeveelheden punt
zakken bedrukt of onbedrukt af.
Bij Kon. besluit is op zijn vorzoek eervol
cntslag verleend aan dr. H. D. van Gelder als
lector aan de Rijksuniversiteit alhier.
De heer P. C. Koremans alhier, is ter be
schikking gesteld van den gouverneur-gy^ftal van
Nederlandsch-Indie, om daar te lande voor den
tijd van 3 achtereenvolgende jaren bij den dien at
der belastingen te worden geplaatst als tijdelijk
inspecteur van financien der 2e klasse.
De 61-jarige B. uit 's-Gravenhage, die Maan
dag alhier vertoefde ter bijwoning van de 3-Oc-
tober-feestvioring, is op den Rijnsburgcrsingel
door een auto overreden, welke hem dwars over
het lichaam ging. Overgebracht naar het Acade-
mi6ch ziekenhuis, bleek de grijsaard bij aankomst
aldaar reeds te zijn overleden.
1 October j.l. herdacht de heer G. L. de
Goederen den dag, waarop hij voor 25 jaar als
opzichter bij de Gemeentewerken te Leiden in
dienst trad.
De jubilaris is bijna al deze jaren werk
zaam geweest met de gemeentegebouwen, waarvan
het toezicht hem was opgedragen. De eerste twee
jaren allem was hij als opzichter geplaatst bij
het bouwen van het krankzinnigengesticht „En-
Degenen met wien de heer de Goederen deze
jaren heeft samengewerkt, hebben hem leeren ach
ten en waardeeren. Hij is een man van plichts
gevoel en van goede kennis en bekwaamheid in
zijn werkkring. -
Zaterdag j.l. werd de jubilaris in de Stadszaal
gehuldigd. Nadat hij met zijn familie was bin
nengeleid in do receptiekamer, éprak de heer Ir.
C. L. Driesen, directomr vanGemeentewerken hom
hartelijke woorden toe en bood hem namens het
Gemeentebestuur een fraaio mand bloemen aan.
De heer Driesen toekende den jubilaris als een
zorgvol man, die niet graag bij den gemeente
dienst zou worden gemist.
Do heer Verhoog, voerde als chef van den ju
bilaris het woord. Hij teekende meer in de bij
zonderheden de aard der werkzaamheden van den
heer de Goederen en zeide dat hij hem had leeren
achten in de 23 jaron die hij met hem samen
werkte.
Voorts bood hij namens den directeur, opzich
ters der gemeente een gouden horloge aan, waar
bij een oorkonde was gevoegd.
Namens het personeel en werklieden bood de
heer Segaar daarbij een gouden ketting aan.
Tenslotte nam_de heer de Goederen het woord
om aan allen die tot deze, hem onvergetelijke
stonde, hadden bijgedragen, en voor de door hm
hem toegegesprdken vriendelijke en welgemeende
woorden, zijn oprechten dank te betuigen.
Trof. A. L. Pillet zal op 15 October a.s. op
uitnoo'liging van de Leidsche Voreeniging voer
Wetenschappelijke Voordrachten in het groot-
auditorium oen voordracht houden.
Prof. Pillet" is hoogleeraar in het internation i.il
recht aan de universiteit te Parij6 en heeft naam
gemaakt door zijn werken op het gebied van het
internationaal privaatrecht en van het volken
recht. Samen met prof. Franchille richtte hij in
1894 op de Revue générale do droit international
public.
Als onderwerp van zijn voordracht heeft prof.
Pillet gekozen: Pourquoi je suis l'adversaire d'une
société des nations.
Op een nog nader vast te 6tellen datum in Octo
ber zal Sir Aurel Stein voor de vereeniging al3
spreker optreden.
Sir Stein is Hongaar van geboorte en genatu
raliseerd Engelschman. Hij dankt zijn roem aan
zijn arrhaeologisch en geographisch onderzoek iir
Ccntraal-Azig. Als leider van 3 expedities heeft
hij in de woestijnen van Chineesch Turkestan de
overblijfselen van een oude beschaving opgedol
ven, welke hier in de eerste eeuwen onzer jaar
telling bloeide. Het zijn vooral Boeddhistische
bouwvallen, welke Stein heeft opgegraven.
Sir Stein zal alhier spreken over zijn derde >n-
derzoekingsreis in Centraal-Azie (1913—1916) en
zal zijn reisverhaal opluisteren met een groot ran
tal lichtbeelden.
In November zal voor de vereeniging optre,
den prof. Charles Richet, de vermaarde Parij6che
hoogloeraar in de physiologic, wiens onderzoe
kingen over 6crum therapie en anaphylaxie algo-
meone belangstelling hebben gewekt en die bo
vendien als pacificist in wijden kring bekend is.
Prof. Richet zal behandelen: La sélection hu-
maine. De voordrachten worden alle gehouden in
het groot-auditorium der universiteit en vangen
aan des avonds acht uur.
Zij zijn voor alle 'belangstellenden toeganke
lijk.
Het Concertbureau Max Tak en Co. be
richt ons, dat het, aangemoedigd door het groote
succes zijner volksconcerten in Salvatori te Ara-
sterdam vorigen winter, besloten heeft, het ter
rein, zijner werkzaamheden uit te breiden tot de
andere groote steden van ons land.
Zoo zal bij wijze van proef op Woensdag 13
October a.s. onder auspiciën van bovengenoemd
concertbureau een concert plaats lebben in de
„Stadsgehoorzaal te Leiden", te geven door den
heer Alexander Schmu ller, met een
piogramma uitsluitend bestaande uit werken van
Paganini, waaronder het concert in D groote
terts en Hexendans.
Het ligt in de bedoeling van hot Concertbureau
Max Tak en Co., wanneer dit convert voldoende
belangstelling geniet, dezen winter de concerten
in Salvatori te Amsterdam, geregeld in de „Stads
gehoorzaal te Leiden" te herhalen. O.a. een zestal
van uitsluitend werken van Beethoven ter her
denking van diens 150sten geboortedag, voor
welke concerten onderhandeld wordt met de eer
ste solisten van ons land en dezen winter hier ter
lande vertoevende buitenlandsche solisten.
Hofbericht.
De Koningin-Moeder is Maandag uit Soestdijk
per automobiel naar het Loo vertrokken
De groothertogin van Mecklenburg-Schwerin
is heden vertrokken Yan het Loo naar Duitschland
vergezeld van den lieer von Bulow.
De Minister van Ondervyij9.
Do .minister van onderwijs, kunsten en weten
schappen brengt ter kennis van belanghebbenden
dat door hem in den vervolg^ in plaats van des
Vrijdags, eiken Donderdag, te beginnen met 14
dezer, des namiddags to .2 uur, in het gebouw van
het departement van binnenlandscho zaken, zullen
worden ontvaDgen zij. die hem, over zaken betref
fende zijn departement, wenschen te spreken.
De Eerste Kamer
hield Dinsdagavond een korte vergadering. Van
daag begint de openbare behandeling van de
Lagcr-Onderwijs-wet.
Eerste Kamer-verkiezing.
De Provinciale Staten van Noord-Brabant heb
ben Maandag tot lid van de Eerste Kamer ge
kozen den heor H. J. M. Blomjous te Tilburg bij
derde stemming met 27 stemmen tegen 16 op den
heer P. de Wit- to Helmond en 5 blanco, (beiden
katholiek). Bij eerste stemming verkrogen de
heeren mr. J. van de Mortel 9, Blomjous 20, da
Wit 15, E. Laane 5, mr. dr. J. van Best 2. Henri
Weyere 2 (allen kath.) Haaiman (S.D.A.P.) 4,
ile Muralt (lib,) 1, mr. Limburg (vrijz. dem.) 2
ptemmen. Bij de tweede stemming kregen de hee
ren Blomjous 21, de Wit 22, van de Mortel 9.
Laan 2, Haaiman 4, de Muralt en Limburg 1 stom
Een nienw A. R. Dagblad.
Naar wij vernemen .bestaan er vaste .plan
nen om bet te Zwolle verschijnende A. R.
orgaan „Onze Courant" (thans driemaal
per week uitkomende), om te zetten, tegen
Mei 1921, in een A. R. daglblad voor Gelder
land, Overijsel en Drente.
Fusie van Vrijzinnigen.
Het hoofdbestuur van de Liberalo Unie heeft
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 6 October 1920.
De door de Leidsche 3 Octobervereeniging
georganiseerde feesten zijn schitterend ge-
De winkelweek gaf een prachtige inlei
ding.
En op den dag zelf werkte alles mee om
alle onderdeelen van het programma tot
zijn recht te doen komen.
Eenigszins opvallend was het dat er bij
de feesten zoo weinig was dat aan de eigen
lijke oorzaak van de feestviering herin-
nerde.
Een gemis dat evenwel op kostelijke wijza
werd vergoed door de Christelijke Oranje-
vereeniging, die buiten het programma om
een buitengewoon goedgeslaagde herden
kingsavond organiseerde.
Buiten 't officieele programma om.
Maar we zijn op den goeden weg.
De Oranjevereeniging had aan den op
tocht een werkzaam aandeel genomen, en
omgekeerd was de 3 Octobervereeniging of
ficieel vertegenwoordigd in de vergadering
van de Oranjevereeniging.
Me dunkt, zoo gaat het goed.
Zoo gaan we in de goede richting.
En 't zal nog beter gaan als de bon
derden van de Oranjevereeniging tet
duftenden worden en als alle Christe
nen die Oranje eeren en liefhebben zich bij
deze Vereeniging aansluiten.
Financieele bezwaren gelden hier niet.
Voor 15 behoorlijke sigaren is men lid.
OBSERVATOR.
zich schriftelijk gewend tot de hoofdbesturen van
den Economischen Bond, den Bond van rije Li
beralen en den Vrijz.-Dcm. Bond, ten einde dezs
uit te noodigen deel te nemen aan een in October
to 's-Gravenhage te houden vergadering, waar do
mogelijkheid zal besproken worden van een samen
werking van alle vooruitstrevend-vrijzinmgeu in
den lande.
Nut uitgenoodigd zijn do Neutrale Partij. Mid-
denstandspartij enz., omdat wordt aangenomen,
dat dezo feitelijk deel zijn gaan uitmaken van den
Economischen Bond.
Wettelijke winkelsluiting.
Op de vragen van het Tweede Kamerlid
den heer Schaper betreffende raadpleging
van den Algem. Nederl. Bond van Han
dels- en Kantoorbedienden inzake het
wetsontwerp op de winkelsluiting heeft de
minister van Landbouw geantwoord, dat
over het wetsontwerp eerst het advies is
ingewonnen van den Middenstandsraad.
Dit advies werd onlangs ontvangen en is
thans in overweging. Raadpleging van den
Algem. Nederl. Bond van Handels- en Kan
toorbedienden ter zake zal thans binnen
niet te langen tijd kunnen plaats vinden.
Het Ministerie van Defensie.
Nu het Kon. Besluit, waarbij een Ministe
rie van Defensie wordt ingesteld, afgekon
digd is, is bij (menigeen de vraag gerezen,
hoe nu de verdere ontwikkeling van deze
zaak zal zij'n, waar immers het Koninklijk
Besluit eerst in werking treedt op een na
der door de Kroon te bepalen datum.
Het Corr. Bureau meent hieromtrent te
veten dat de allereerst volgende stap in
'eze zal zijn de indiening van een wets-
ntwerp hij de Tweede Kamer tot regula-
•isatie van den nieuwen toestand. Dit wets.
ntwerp zal, is het Bureau wel ingelicht,
liet zeer lang meer op zich laten wachten
•n in de toelichting kunnen dan uitteraard'
eerdere mededeelingcn omtrent de ge
achte organisatie van het in de plaats der
linisteries van Oorlog en van Marine tre-
tende Departement van Defensie worden
■gemoet gezien.
FEUILLETON.
Lengs donkere wegen.
186)
„O, ik beweer niet, dat ik goed' speel",
antwoordde Dollie onverschillig. Zij voeldë
zich te ongelukkig om haar bewonderaars
aangename dingen te zeggen. „Waarom
vraagt ge Miss Vendale niet? Zij wint ieider
spel."
„Dat zou ik ook wel doen, maar die
Lyndhurst maakt zich geheel van haar
meester. Zij hebben nu al drie spellen ge
wonnen. Men kan wel zien wat daar gaan
de is", besloot Jack meit een veelzeggende
glimlach.
Dat wa9 te veel v,oor Dollie. Anderen
merkten -het ook op; zelfs betrekkelijk
vreemden viel zijne bewondering voor
Miss Vendale op. i
„Ilc denk, Idat ik wait zal gaan rusten; ik
ben moe", bracht zij met moeite uit! Hare
lippen beefden; gaarne was zij in tranen
uitgebarsten; maar injplaats daarvan liep
zij met opgericht hoofd over het grasveld.
Grey zag haar, terwijl hij zijn laatste speJ
won. Gedurende den gelheeilen middag had
(hij haar uiit de verte gadegeslagen; zelfs
als hij zijne geweldige slagen gaf, had hij
een gevoel, alsof hij al hare bewegingen
ppmeikte. De anderen benijdden hem rijn
partner, maar hij lette bijna niet op haar.
Het schoone gelaat van Diana, haar veer
krachtige tred, Ihaar fiere houding, waren
geheel aan dezen jongen man verspild. Zijn
oogen vollgden een klein persoontje in een
«vitte japon, waarin eenige rozen behaag
ziek waren bevestigd. Waarom had zij Jack
zoo plotseling verlaten? Zij zat nu alleen
bij een der kleine theetafeltjes; hij wilde,
dat zijn spel uit was en hij haar kon vol
gen.
Arme Dollie. Zij voelde zfch eenzaam en
ongelukkig, toen zij daar onder dien boom
in een stoel neen-iel.
Aan een nabijfcijnd tafeltje zaten twee
dames druk te praten; het waren Mrs. Ful-
lerton en Miss Brerttingham. Zij zagen
Dollie niet, maar deze kon elk woord ver
staan, dat zij Spraken. Eerst ilu-isberde zij
nauwelijks, tdl'dat eensklaps haar aandacht
getrokken werd door (het hooren van den
naam van Mr. Lyndhurst.
„Een aartdige jonge man, wèl opgevoed
en knap, en met aangename manieren",
merkte Mrs. Fullerton op vriendelijken
toon aan.
„O, ja zeker, lieve", antwoordde Miss
Brettingham. „Dat zeide ik ook tegen Ade
laide, een aangename jonge man. maar
geen partij voor Diana. Wel", ging Miss
Brettingham voort, terwijl zij de kruimel
tje» van haar japon schudde, „Sir George
moet «Sol zijn om Qvgr aoo iets te denken.
Een jong rechtsgeleerde, zonder geslachts
boom! met misschien een grootvader, die
in den handel geweest is! -en Diana, die den
volgenden winter de meest gevierde
schoonheid van Londen zou zij-n vreese-
lijlk, lieve, vreeslijk!"
„Maar hij is een man met goelde vooruit
zichten", antwoordde Mrs. Fullerton vrien
delijk; „dat zeilde de kolonel vanmorgen:
nog. „Hij is van (het goede soort", zeide
Reginald. En als zij van elkander houden,
geloof ik, dat Sir George gelijk heeft Diana
haar zin te geven. Zij heeft gelid genoeg
voor hun beiden, en wederzijdscbe liefde
is toch in ieder geval diet eerste, waarmee
men rekenen moet."
Maar toen werden de iBret tinghamhan
den vol ontzetting omboog geheven.
„Foei, lieve, welk een ketterij! Ad'el ver
plicht; hebt gij dat vergeten? Diana is dat
aan haar zel've, aan hare ouders, aan al
hare voorvaderen verplicht. Wederzijdsche
liefde! bah! 'Een Vendale moet een titel
huwen. Mr. Lyndhurst is een 'zeer fatsoen
lijk man, maar hij is -niet geschikt om de
schoonzoon van Sir George te zijn. Het
denkbeeld alleen is vreeselijk!" en Miss
Brettingham schudde haar aristocratisch
hoofd op een wijize, die diepe smart te ken
nen gaf.
„Reken er maar op, de jonge lieden zul
len hem wel overtialen; £ir George is zoo
zacht en hij zou Diana niets weigeren",
antwoordde Mrs. Fullerton. Maar Dollie
sloop weg; meer kon zij niet verdragen.
Zij spraken er over alsof het een uitge
maakte zaa'lc was. De schoonzoon van Sir
George1-de echtgenoot van DLanla. Dus
was alles voorbij; zij had hem verloren! O,
het was hard! „En d'k had hem zoo noodig;
ik Nvas zooveel van hem gaan houden!"
snikte Dollie, en zij vloog bijna weg. Waar
zou zij heengaan; zij moest alleen zijn. Hel
park was Vol wandelende groepjes; toen
schoot haar het pauwenlaantje te binnen
daar zou het rustig zijn. Het volgend
oogenblik had zij Tiet hekje bereikt. De
oude zonnewijzer zag er somber uit. „Ik
geef acht op de hand des tij'ds" Terwijl
Dollie daar stond en beproefde de woorden
te ontcijferen, vielen He tranen op haar
witte japon! „O, ik hbld -hem zoo noodig; ilk
kan de gedachte niet. verdragen hem mijn
geheel© .leven te moeten missen, en nog
wel door mijn eigen schuld!" snikte het
arme kleine ding, en zij 'had plotseling een
gevoel, alsof het geheele leven somber en
akelig zou zijn. En toen kwam de herinne
ring bij haar op aan een zekeren herfst
avond. Zij stonden op de brug bij de Be-
guinage alles zag zij weer voor zich. Éen
zacht© stem sprak tot haar: „Gij moogt
niet voortgaan het te doen, als ik u zeg
van niet!" Dat liad zij hem geantwoord,
half boos, half kinderachtig. Hij had haar
tmmers aan haar woord gehouden, dat was
allies. Hij had zich met bleek gelaat en
saaimgeperste lippen van haar afgewend
en beproefd zijn smart te verbergen. En
nu was hij getroost en zij stond diaar eni
Het hare tranen op den ouden zonnewijzer
vallen en de apuwen liepen naast haar eni
hoopten te vergeefs liaar opmerkzaamheid!
te trekken.
Ejvcn later maakte een andere hand hefl
hekje open; maar Dollie, overweldigd door
hare akelige gedachten, hoorde het niet,
voordat de voetstappen naast liaar op
hielden.
„Miss Maynard. ik heb u overal gezocht.
Goede Hemel! Weent ge?" Hij veranderd®
plotsefling van toon, als ware er een bom
onder zijne voeten gespnongen. „Gij weent!1*
herhaalde hij op feulk een berouwvol len
toon, dat Dollie op iederen anderen tijd ge.,
lachen zou hebben.
'Zij zou alles hebben willen geven, a-l«
zij don stroom harer tranen had kunnen
tegenhouden. Dit maakte het .toppunt uitl
«•an haar smart cn vernedering dat hjj
haar zóó moest vinden, waarlijk echreteiAM
dat hij maar neen het hie'p niets
het opgekropte verdriet van de laatste uren
was te hevig geweest. De sluiz»n wuren
geopend, de tranen moesten hun loop ver»
volgen.
GYord-t vervolgd.) j
