Uit de Omgeving.
tlneu6.cn Aiiajiue Huibw.iii6 2 z. van M. v. 4.
Burg- on .W. van Hameren Adriaans GprneJi.fi..
z. van W; Krom en H. J. Mint.
Overleden: Tlioodórue Gij6bevtu6 Verbij 2 ;a.
z. van S. Th. Verbij en II. C. Schrama. Catka-
rina Theodora Weeselingh 86 j. wed. van J. H. A.
Tluia.
Ingekomen: Mej. M. van Leeuwen, van War
mond J. P. Gouverneur en gezin, van Zevenaar,
Vertrokken: Mej. 1. van Zonneveld naar Haar
lem Mej. P. A. v. d. Ploeg naar Voorhout
Mej. M. C. Hoogeveon naar* Leiden.
Het jaarlijkech onderzoek van
landweerpl. dezer gemeente, lichting 1918a,
1918b en 1919, zal plaat6 hebben op Dinadag
9 November a.6. dee voormiddag6 te 11 uur te
Li6se in de openbare bewaarschool.
VOORHOUT.
Naar wij .vernemen' worden
door het bestuur van „Voórhout6 Gemongd Koor-
pogingen aangewend, om hun gewozen directeur,
de heer A. Teljour Jr., uit Den Haag, aan wien
op verzoek eenige manaden geleden eervol ont
slag was verleend, weder terug te krijgen.
Gemengd Nieuws
Door de douane-ambtenaren
werd Woensdagavond aan liet grenskan-
Loor Holz-Kerkrade beslag gelegd op een
auto, die uit Duijschland was gekomen, en
door den chauffeur voor 40.000 mark werd
te koop aangeboden, hoewel de waarde min
stens 100,000 mark was. De auto was zoo
goed als nieuw, merk Ad'ler. De chauffeur
die im arrest is gesteld bleek te heeten G:
Fi. en was uit Duisburg afkomstig. Hij
heef bekend den auto van een graaf te
hebben gestolen.
Een dienstbode te Sp ek-
holzerheide had ten nadeele van haar pa
troon voor 3 a 400 gulden kfeeding en lin
nengoed gestolen. In arrest gesteld, be
kende het, meisje den diefstal. In de wo
ning van een gehuwde zuster werd alles in
beslag genomen.
In den toestand van den
mijnwerker v. d. D., uit Eygelshoven, die
tijdens de Kerkraadsche kermis des nachts
in het gehucht Chévremont levensgevaar
lijk met een mes werd' gewond, (de man
had steken die 8 a 9 c.M. diep waren), is
eenige. verbetering getreden, doch het. le
vensgevaar is nog niet geweken. De ge
meentepolitie liet een der twee gearresteer
den op vrije voelen, doch hield tevens een
persoon J. K. uit Spekholzerheide aan, die
zeer vermoedelijk de dader is.
De bekkensnijderij geschiedde in een toe
stand van verregaande dronkenschap.
Donderdagmiddag, to en
de pastoor van, Leerdam eenige bezigheden
verrichtte in zijn 'kerkje, viel plotseling uit
een dei* vensterbogen een stuk cement,
ongeveer een meter groot. 'ZijnEerw. wist
het gevaar te ontloopen. De ileergcvallen
brokstukken leveren een bewijs, hoe
noodzakelijk eene nieuwe kerk voor deze
parochie is.
Men s c h r ij f t aan h e t ,,Hbld.,r-
Naar aanleiding van de dezer dagen in
uw blad geplaatste berichten over beden
kelijke sein f ou ten, komt het mij weer in
herinnering wat mij voor enkele jaren door
een seinfout is overkomen en waaruit kan
blijken, dat door telegrafisten gemaakte
fouten niet altijd in het nadeél van be
trokkenen zijn.
Ik had een document dat voor verzame
laars waarde kon hebben maar waarvan
de waarde toch geheel afhing van het 'per
soonlijk inzicht van den verzamelaar.
Ik plaatste een advertentie en er deed
zich één liefhebber op die naar den prijs;
vroeg. Te weinig vragen wilde ik niet en
te veel durfde ik niet, uit vrees dat de re
latie zou afgebroken worden.
Ten slotte vroeg ik telegrafisch een^Jrijs
van 24 en kreeg een telegram terug met
vermélding dat het goed was en de koop
dus voor 42 zou gesloten worden.
Ik stand voor het raadsel welk telegram
verminkt was en deed geen navraag aan
het telegraafkantoor. Want de groole kans
bestond, dat van mijn 24 dooi- 'den telegra
fist/42 was gemaakt en wanneer ik
klaagde en men ging nazoeken zou de
fout ontdekt worden en kreeg de bieder
bericht dat ik voor ƒ24 en niet voor ƒ42
het betrokken stuk wilde missen. En waar
hij er blijkbaar 42 voor over had; zou
het dom geweest zijn hem nader le mel
den, dat ik ook wel genegen was het voor
24 te geven.
Ik verzocht hem dus schriftelijke beves
tiging van zijn telegram en vernam daar
uit dat wérkelijk het bod van 42 was ge-
Jaan.
De telegrafist moet dus op mijn telegra
fische aanbieding de 24 in 42 hebben
veranderd. Hij vroeg voor mij, wat ik zelf
niet durfde vragen en bezorgde mij een
voordeeltje van 18. Z.oóals gezegd heb
Ik daarover natuurlijk niet geklaagd.
Integendeel, "sinds dien dag groet, ik al
tijd heel beleefd den directeur van het be-
L'Qkkeaa telegraafkantoor, die nog $1lijd
niet begrijpt waaraan hij die beleefdheid
van een hem totaal onbekenden heer te
danken heeft.
p—Gisteren heeft de heer Wol-
tering Wackers, aan de Mient te Alkmaar, een-
briefkaart uit Oostende ontvangen, die als adres-
aanduiling behalve den naam alleen vermeldde:
Mient, Holland. Zonder oponthoud werd zij
rechtstreeks aan hetjui6lc adres bezorgd.
Dit is zefcer verdienstelijk van de post, want
er zullen wel meer steden en dorpen in ons land
zijn met een Mient of Meent (oorspronkelijk een
stuk grond dat gemeen goed was). Ondor Loos-
duinen heet ook nog een 6tuk grond de Mient.
tOp de boulevard te Zeist viel
eeu 25:jarige voerman van een mestkar door het
op hol slaan der twee paarden. De wielen gingen
over het lichaam van den man heen, die na ver
voer naar de Rijksklinieken te Utrecht aldaar
overleed.
Twee jongens, onder6cheiden-
lijk 18 en 17 jaar. van wie de eerste uit Alke-
mado te Zeihein was gelogeerd en de andere in
laatstgenoemde gemeente woonachtig, kregen iu
het hoofd de wereld in te gaan als „filmspelers".
Berlijn was het doèl. Bij aangetcekenden brief
deelden zij het hun ouders mede.
Pas waren ze Broekheurne, gemeente Lonne-
ker, de grens gepasseerd, of ze werden reeds te
Alstatte aangehouden, zonder „pas" bevonden en
naar Aliaus overgebracht. Daar zijn ze samen
in één cel opgesloten, brachten er zoo tien dagen
door en kregen verbazend 6lechl voedsel. Op doze
preventieve hechtenis volgde veroordeeling tot
310 Mark boete, sub. voor elke 10 Mark één dag
celstraf.
Een berouwvolle brief ging naar huis. Papa
uit Alk'emade kwani naar Enschede; doch had
ook geen pas. Een inspecteur van politio uit En
schede was nu zijn plaatsvervanger om dc jongens
vrij te koopen en dit geschiedde door betaling
van 700 Mark, daar behalve de boete ook de g'e-
notcn kost moest worden betaald.
Donderdag zijn de knopen onder geleide weer
naar huis teruggekeerd. „Hbld."
De marechaussee heeft te
Heerlen aangehouden een tweetal Duit6chers, een
van 23 jaar en een van 28 jaar, afkomstig uit
Grotenraedt (Duitschland) wegens het uitgeven
van valsche bankbiljetten van f 25. Eenige mar-
kenkooplui te Heerlen en verscheidene winkeliers
to Waubach zijn daarvan de dupe geworden. In
hun bezit werden nog 16 biljetten gevonden. De
aaögehoudcncn hebben do biljetten ontvangen van
een tweetal personen uit Baesweilen en Tevoren
om ze in Holland uit te geven. Ook de laat6te
twee zijn door de Duitscho politie ingerekend.
De "biljetten zijn herkenbaar aan de Serielotters
B. R. en de donkere kleur. Do vervaardigers zijn
nog niet gevondenDe aangehoudenen zullen naar
Maastricht worden! overgebracht.
- Uit, Maastricht en Roermond bereiken ons ook
berichten over £el ontvangen van valsch bank
papier. o.a. van1 een biljet, van 140. „Tel."
In de gemeente Winterswijk
zijn -valeohe zilverbons van f 2.50 in omloop—Zij
zijn goed nagemaakt, en alleen te onderscheiden
van de echte doordat aan de achterzijde het ge
tal 2.50 niet gestippeld en dus bleeker is dan dat
op de echte.
---Drie appclboomen in den tuin
van den landbouwer Vroom tc Oude-Pekela
- (Gron.) slaan voor den tweeden keer in vollen
- bloei, terwijl aap één diér boomen zelf6 nog
vruchten hangen.
Bij" Br u g ge num ie de 19-jarige
schilder" J. P. ittt Roermond bij het verven van de
spoorbrug in do -Maas gevallen en verdronken.
Zijn lijk is nog niet gevonden.
KOR Ti: BERICHTEN.
Tuschen Weesp en Uitermeer heeft men
met den regen up een dag in do Vecht 0000 pond
visch (6noek, brasem en baars) gevangeu.
15 October herdenkt mej. E. Eenhout te Pur-
merend haar lOOen verjaardag.
Volgens, betrouwbaro berichten uit. Duitsch
land worden dagelijks wel 25.000 K.G. koffie naar
het Rijnland gesmokkeld.
Te Hekelingen komt typhus voor. In korten
tijd- stierven bi één gezin twee volwassen zoons
aan deze ziekte.
Door den gemeenteontvanger te Dordrecht
is een valsche gulden in beslag genomen.
Op dc zware .kleigronden rondom Ouddorp
i6 50. pet. van den aardappeloogst wegens zware
regens der laatste tijden, verrot.
Wegens de.schrale vangsten hebben de vis-
schers te Mi.ddelharni6 hun arbeid dit jaar reeds
nu geëindigd.
--- To Budel (N.-B.) zijn twee kinderen tus-
6clien een dorechmachine geraakt. Een der kin
doren, een meisje, i6 overleden.
In,-1921 zal dc Nedellandsch-Indische Na
tuurhistorische Vereeniging haar tienjarig bestaan
herdenken.
In den Eemsmond zijn Dinsdagmorgen vroeg
twee mijnen ontploft.
Roemvolle bladzijden uit Leidens
Hlstórie.
3 October MDLXXIV.
V.
Ook in do stad had men het met vrougde waar
genomen, dat de Geuzen tot vlak voor Leiden
waren genaderd. Het had reeds zoo lang gedu i"J
en velen waren bevreesd, dat de hulp nog te laat
zou komen.
Op 2 October kwam de verdwaalde duif in de
stad en berichtte aan de bezetting dat zij tege
lijkertijd met de Geuzen zouden moeten aanvallen.
Op Zondag, 3 October zou de aanval nu worden
ondernomen. Reeds vroeg in den morgen stooden
de schutters gereed bij het Vlietgat om bij het
eerste leekeD, dat door de Geuzen zou worden
gegeven, uit te vallen. Een paar schuilen gingen
vooruit in den Vliet om het paalwerk, waarmede
de vijand het wafer voor Lammen had versperd,
te breken.
Lammen lag stil en verlaten
Men wist het niet in de stad ook de Geu
zen lu'Jdeu 't nog niet-ontdekt.
Het wa6 mi6tig, misschien is het daaraan toe
te schrijven dachten de schuttere, dat wij niemand
zien o'f hoor en.
Terstond ree6 de gedachte op: De vijand rol
ons een hinderlaag leggen. Daarom bleet men be
sluiteloos staan en waagde het niet verder to
gaan.
Een Leidsche jongen kwam nu uitkomst bren
gen. Hij was '6nqchts op den wal geweest en had
naar hij zeide, gezien, dat bij Lammen veel fak
kellicht W86, dat later in de richting Leiderdorp
verdween. Hij sprak het vermoeden uit dat dc
schans ontruimd was.
De jongen wilde, wel eens gaan kijken. Hij liep
er heen en naderde de schansen van Lammen.
Toen hij tol de schans gekomen was, klom hij
er in en verdween. Even later kwam hjj weer
te voorschijn en zwaaide met zijn hoed.
Langzaam naderde nu de schutterij en vond
het fort, geheel verlaten.
Het valt te begrijpen welk een vreugde rich
nu van doze mannen meester maakte. En toen rij
de voorhoeden van de vloot der Geuzen zagen na
deren, die ook de atilto niet vertrouwden, toen
kende men van, blijdschap geen perken meer. Zij
stapten door hot water hoen en gingen tot dc
Geüzenvloot waar zij zeer hartelijk ontvangen
werden. Aan Boisot werd medegedeeld dat hot
fort verlaten wae.
Niet moeilijk viel meer het werk dat verricht
moest worden, om het paalwerk uit den weg te
ïuimen en alzoo voor de Geüzenvloot den toegang
tot het water, dat naar do 6lad ging, te ontsluiten
Zoo stevende de vloot met groote snelheid op
Leiden aan.
Maar enkele lieden waren al reeds teruggetogen
cm de blijde mare in do 6tad le brengen: ,,'Oe
Geuzen zijn er door, zij komen zij komon".
„Leiden is verlost."
Een onbeschrijfelijke stemming van opgeto^-n-
heid, dankbaarheid, verlichting en nieuwsgierig
heid, maakte zich van de Lcidenarenmeester.
Het wo,s niet na te gaan zoo vlug als de tijding
van het ontzet door de geheelc stad drong.
Allen spoedden zich naar de Koepoort om al
daar de vloot, dio intu6schen al zeer nabij was,
te verwolkomen.
Omstreeks negen uur In den morgen had de ont
moeting lussehen belegerden en ontzetten plaats.
Naar de geschiedenis meldt, i6 niemand in staat
te beschrijven hoe aandoenlijk die ontmoeting
was. Welk een hortaangrijpend tafereel die uit
geleerde en uitgehongerde volksschare, met hun
magere aangezichten en knikkende be'enen, en
daar die sterke en foreehe matrozen en soldaten
van do Geüzenvloot tegenover hen.
5 De soldaten én bootsgezellen wierpen nu brood
en haring op den wal. Elk greep er naar, er bleef
niets liggen. Die de 6pijzo hadden, schreiden van
blijdschap én dio het brachten, deden hetzelfde
van aandoening.
En «laar liepen die verhongerde menschen, bij
tende in hef droogc brood en de rauwe haring.
Menigeen moe6t het leven er bij inboeten, om
dat de overgang van weinig of niets op veel
voedsel, te groot was.
Men zag de rijksten al6 de armsteh van de stad
met het brood in den ann lang6 dc straat gaan,
en overal riep men„Leiden i6 ontzet.'"
De verdere nitdeeling van levensmiddelen had
nu plaal6 in het St. Jacobs Ga*6thui6.
Zoodra Boisot en de andere bevelhebbers van
de vloot aan -HHid gestapt waren, riep de regeering
der stad allo ingozetene ter Kerke met de volgen
de allezing:
"Soo vermacnen mynhecren de Commissarissen
ende Gerechte ende uyt haere macht emle antho-
riteyt gebieden, lasten ende bevelen cener yegelycic
hem met ganscher herten tot Godt te begem,
ende dezelve van Zyno oneyndelickc goedichcyt
ende onvoorsiene barmhertiehoyt bartgrondely'km
te daneken. prvsen, ende loven enzende
zal eencn yogclyk tot dien eynde terstont in de
Pieterskercko gaen". Aldaar ging de predikant
Pietër'CorneliBz., die in al de ellende gedeeld had,
de gemeente voor in vurige dankzegging tot den
Almaglige.
Het gezang van den 9en Psalm werd moer da.i
eens door weenen en snikken afgebroken.
VERLATENHEID. ~TJ
Of ik al rouwmoedig emeekend, J
Enkel van Uw Goedheid sprekend,
Met mijn zondig leven brekend,
Goede Vader, tot U nader, *j
Schijnt het of Gij mij laat klagen.
En niet let Heer op m'n vragen.
Heer, mijn God 't is niet te dragen.
Ach heiaar, 't blijft aller duister j
In mijn ziel, hoe of ik luister, J
Stilte heerscht er; geen gefluister J
Van des Heeren stem. 3]
En hoe meer ik tracht te hooren.
Drukt mij, dat ik lig verloren,
Verlaten nog, méér dan te voren. j
Heere, kan het U behagen, j
Mij te laten smeeken, vragen?
Maar, ik zal geduldig dragen, d
Ook dit zware kruis.
Laat mij smeeken, laat mij wachten. I
Houd het in mijn ziel maar nachte',
'k Weet, Gij schenkt- ons, kruis naar
krachten,
E. B. J. HOMEltO.
Na deze plechtigheid weiden alle stadsklokken
geluid, vreugdevuren ontstoken enz.
De Prins ontving, terwijl hij iu de Fraue-iic
keik te Delft was, om 's middag6 2 uur den brief
van Boisot die het ontzet meldde. Na do predri
colie werd die brief voorgelezen. De Prins ging
don volgenden dag naar do ontzette stad en v i'-i
loofde er tot 15 October.
Intusschon wa6 binnen Leiden zooveel voedsel
samengebracht, dat do stad nu wol voor twee
jaar was voorzien.
De hoofdpersonen van het beleg en ontzet,
weiden naar verdiensten, doch met- de zuinigheid
die dc financiën vorderden, beloond.
Boisot kreeg" oen gouden kelen en gedenk-»
penning.
L agar de ontving een som jelds; de Van
der Do es en -\ci wierven militaire en poUlieko
ambten.
Van der AV e r 1 f en de Schout Broeck-
hoven ontvingen het commissariaat van do
vivres.
I11 den aanstcllingsbiief Van v. d. Wcrff vern
klaarde de Prins," dot. hij niet aarzelde hem te
benoemen: „zich zijner vroomheid, experientie eui
naarstigheid volkomcnlijk betrouwende. j
De Leidenaars gaven in hun verlossing Gode
alle eer. Hunne harten waren vol dank jegeng
den Bestuurder van het heelal, die alles ter Zi'r
ner eerc doet uitloopen.
En or was reden om Gode dankbaar te zijn!.'
Maar met kommer werd in becl Holland than9
den winter tegengegaan. Het water, dat Ltad-ii
moe'st verlossen, werd een groote ramp voor de
bevolking op het land. Maar ook hier in kon men'
de vinger Gods klaarblijkelijk opmerken! Want zie
een Noord-Oosten wind steekt op en drijft -al het'
water terug naar zee. Men verstond deze sproke
Gods, en heeft. God in kerk en in hui6 ootmoedig-*
lijk gedankt.
De Spanjaard keerde nooit weer terug, lwewcl
do Spaansche -Oorlog nog ruim zeventig jaar
voortduurde. Leiden en Rijnland hebben zij* ver*
schrikking. niet weer aanschouwd. Het gevaar -
bleef wel is waar nog bestaan gedurende tweo
jaren om vanuit Amsterdam of Haarlem voov de
derde maal belegerd te worden, maar de «Span
jaard had vele zijner krachten verspild en wil ie
daarom een nieuwe poging, die ongetwijfdd grio*
Ier inspanning kosten zou, niet meer wa^n.
Na deze twee jaren schaarde geheel Holland
zich onder het bestuur van den Prins en dreef den
vijand over de grenzen.
Tweemaal is Leiden nog door een grooler gen
vaar bedreigd, n.l. in 1672^" in 1813, toen de
Fraijschen een aanzienlijk deel van ons land jv r-t
heerden en naar Leiden optrokken. Wat Lekien
toen te wachten sfond, toonen ons Zwannnerdam
en Bodegraven en in 1813 ook Woerden.
Gods be-tierende arm heeft beide gevaren
echter van onze stad afgewend.
Is liet wonder dat 3 October voor Leiden oen
feestdag is, en vooral de karakter van een Gods-*
dienstjgon fcc6ldag draagt?
In 1574 Werd op denzclfden 3 Octoberdag, ge-»
lijk wij zagen, reeds een dankstond gehouden. Op
60 November d.a,v. werd door de stedelijke re-»
geering een algemcene va6t- en bededag uiige-»
schreven, terwijl op 21 Maart 1755 een
feestelijke dankdag, ter herdenking van het in
breken, van het eerste beleg plaats gehad.
De regeering heeft vanaf 3 October 1575 een
'plechtigen jaarlijkschen dankdag ingesteld.In l'x>7
werd aan den Iverkeraad door het 6tadsbes.unr
tc kennen gegeven, dat het „een6 vooral versiaet
dat de 3den dag van October in der eeuwiclieyt,
binnen dezen slede vierdag zal wezen".
Hoewel in sommige jaren door toestanden naar
achter gedrongen, is dc herdenking alle eeuwen
door bijna op eiken 3en October gevierd.
En nu, dit jaar, d. i. morgen, 3 October op
Zondag valt, evenals iu 1574, zal het oorspvon-»
kelijke van dezen dag, hoewel de officiecle fees-»
ten eerst op Maandag worden gehouden, des te
moor op den voorgrond treden.
Land- en Tuinbouw.
Fricsclj vee in Engeland.
Hoe gezocht, ons prachtige Friesche vee
f'n het buitenland is, blijkt weer eens uit
hetgeen in het Friesch Landbouwblad
wordt medegedeeld. Te Felhamson Court
werden onlangs 80 stuks vee uit den vee
stapel van mr. James Dale verkocht. De
koe „Rochford Growstra" van het zuiver
geïmporteerd Friesche bloed bracht 2300
guinea's op (ongeveer f 26.680), haar doch
ter werd voor 2000 guinea's en haar kalf,
#lat slechts 4 maanden oud is, voor 1700
guineas verkocht. Voor de moeder en de
heide dochters, samen werd dus 6000 gui
neas of bijna f 70,000 gemaakt.
Beteugeling mollenvangst.
De Minister van Landbouw heeft aan de
Commissarissen der Koningin medegedeeld,
dat het is gebleken niet mogelijk te zijn de
bepalingen van de mollen-, egels- en kikvor-
echenwel zoodanig te handhaven, dat het
vangen van mollen op voldoende wijze
wordt beperkt.
Om hierin te voorzien zijn verschillende
maatregelen overwogen, zooals het straf
baar stellen van de pogingen tot vangen
of van het vervoeren van de middelen er
toe, of wel verzwaring van straffen. Het
laat zich echter niet aanzien, dat deze doel
zullen treffen. Vooreerst toch blijken de
overtreders bijzonder moeilijk te betrappen,
en overigens is het middel, een spade of
schop, te algemeen bij den landbouw in ge
bruik om het vervoer daarvan of poging
tot vangst strafbaar te kunnen stellen.
De Minister heeft daarom aan de Com
missarissen der Koningin verzocht machti
gingen, als bedoeld in art. 2 van de Mollen-
egels- en kikvorschenwet ten aanzien van
mollen en huiden van mollen niet meer te
verleenen en voorts te bevorderen, dat door
de gemeentepolitie scherp worde toegezien
op diegenen, die tot dusver zulk een. mach
tiging ontvingen.
AARLANDERVEEN.
De fa ra. B. alhier ontving een
briefkaart van het meisje dat zij verpleegde uit
Budapest, welke hier uit aardigheid volgt:
Liobe Vader en Moeder! Mandagformidag om
11.30 haben wij ungekommen. Mein Moeder cn
Vader en Pubi hat mir tuhaus gebracht, met
violo freude, en sic haben zeer freude gehat dat
ik zoo dik ben en zoo viel mit gebracht habe. Im
haus war 't zeer moij, alles war voll mit blumen,
cn aui de dure was gesrieben. God hat dir ge-
bringen!
De teun is ook zoo moij noch gun, wej lieben
viole ro6cn en apelen.- Ik bleiw noch ein weeg
tuhaus en dann gaa ik in de schol en piano lernen
Viele danke nóch einmal en grute van ónfe alle-*
mal. F.r de kinderen vielo grute en sune. Wili.
Deze week hebben de verg.
weer een aanvang, genomen met den winter
tijd. De J. V. „Samuel" Donderdagavondde J.
D. V. „Johanna" Woensdagavond en de Knapen
V. ,.Timotheü6" Woensdagavond in de Chr.
School. i-T-j
HAZERSWOUDE.
—Do algemeene schouw over de
Dijkagiën zal worden gehouden op Woensdag 13
October a.s. van des v.m. 9 tot 12 uur.
De ropetiën van de Chr. Zang-
vereeniging „Concordia" zuilen gehouden worden
cp Vrijdagavond om halfacht ure in het lokaal
achter do Gercf. Kerk, onder leiding van den
directeur, de heer P. van Nes Czn. Tot leden
van het bestuur zijn gekozen de heeren P. van
Nes Czn., C. de Gelder, A. Marsaille, H. Hortew
sius en mej. M. van Hoff
Predikbeurten a. s. Zondag. Ned
Herv. Kerk 9.30 en 6.30 de. Luuring.
Goref. Kerk: 9.30 uur preeklezen; 6.30 ds. van
der Vliet.
LISSE.
Voor hettijdvakvan 1 dezer
tot 1 October 1921 zijn aan de Rijkstuin-
bóuwwinterschool alhier wederom benoemd:
a. tot leeraar dr. M. Braun, te Amster
dam, en G. van der Laan, te Haarlem.
b. tot lecrares mej. A. Leyh, te Haarl. n.
8AS8ENHEIM.
Burger 1. Stand. Ondertrouwd:
M. J. van Breda 28 j. en M. van Leeuwen 26 j.
Gehuwd: C. Zandbergen 31 j. en J. van Zon
neveld 23 j. J. van Rooden 43 j. wedr. v. C. J.
van Leeuwen en M. C. Hoogeveen 40 j. wed. van
J. de Ridder A. van Nieuwkoop 25 j. en P.
Heemskerk 22 j.
Geboren: Jacobus Adrianue z. v. C. Th. Noor-
dtrmeer en H. Boskamp Cornelia Maria d.
v. N. Berg cn A. G. Schrier Anthoniu6 Hen-
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
124)
,,0, maar dat is verkeerd", verweet Dol-
üie 'liem met de vroegtijdige wijsheid van
een: meisje. „Zoo is Mary niet."
„Hoe is zij dan wel?" vroeg hij slim. En
Dollie, dié zich geheel door haar onderwerp
liet meevoeren, liep terstond in de val.
„Zij denkt in het geheel niet aan zich
zelf, of zij gelukkig of ongelukkig is. Zij
zegt, dat de -toekomst niét aan ons behoort,
dat wij God te kort doen, dat wij Hem ge
heimen uit Zijn schatkamer ontstelen, als
wij ons daarmee bemoeien. Slechts" het he
den en het verleden behóoren ons. Zij vincUt
het een plicht om opgewekt te zijn", ging
Dollie steeds vuriger voort, en zoodoende
laait zij anderen nooit zien. afe zij gedrukt
is of bedroefd, en dat zij haar leven zwaar
vindt om te dragen. Ik hel) haar dikwijls
Jiooren zeggen, dat een warme haard en
oen vroolijk gezicht een tehuis vormen, en
dat men andere menschen niet moet lastig
vallen met zijn eigen verdriet."
„Dat lijkt juist naar haar", antwoordde
terwijl hij de hand' voor het gezicht
hield. „Ga voOrt, M:ss Maynard.
jyO, maar ik heb niets meer te zeggen",
Antwoordde Dollie, dio bang begon te wor
den. Ho^' zij in het geheel wel tot hem
over Mary moeten spreken? Wat zouden
haar moeder cn Mr. Lyndhurst wel zeg
gen?
„Maar hoe ziet zij er uit?" drong hij aan.
„O, Miss Maynard, gij zijt reeds eenmaal
zoo goed voov mij geweest. Vertel mij toch
wat, al is het nog zoo weinig", en Bertie
zag haar .smeekend aan.
„Zij ziet, er niet 7.00 heel goed uit", sta
melde Dollie. „Er scheelt haarj-niets; maar
hare oogen hebben eene vermoeide uit
drukking en ik geloof, dat zij magerder ge-
worden is.. Zij schijnt niets om haar mooie
huis en al die prachtige dingen te geven,
maar hrengt al haar tijd door onder de
armen te Brotherlon. Soms komt zij zoo'
uitgeput en vermoeid terug, dat, he(, akelig
is om aan te zien. Maar zij klaagt nooit, en
er is altijd een glimlach op haar gelaat,
altijd."
„God zegene haar!" kreunde de arme
Berrie;" en toen bedekte hij" het gelaat met
beide handen. Daarna sprak hij" op ont
roerden toon:
„Ik mopt. nu gaan. Dank u, Miss May
nard: gij zijt. altijd zeer goed voor mij ge
weest. Ik wilde, dat- ik ook iets voor u kon
doen."
„O, Mr. Bertie, moet ge gaan?"
„Tk durf niet langer blijven", anlwoordi-
de bij snol. „Iemand zou mij kunnen zien;
en het haar vertellen en dan zou het haar
misschien verdriet doen. Zij zou denken,
da-t ik ongelukkig en rusteloos was. Weet
ge welk een dwaas ik eenmaal geweest
ben?" ging hij op een weemoedigen toon
voort. „Grey zou zeggen, dat ik krankzin
nig was, en misschien was ik het ook vyel.
liet was verleden winter, juist voordat
Ralph en ik weggingen. Er kwam een
vreemd verlangen over mij om even de
plaats te zien, waar zij zou wonen. Ik
dacht, dat er niemand was, maar juist toen
ik rliethek binnenging, reed mij in de
duisternis een rijtuig voorbij, en ik vvi$t,
dat zij er in zat."
„En?" vroèg Dollie ademloos. Zij had
nog1 nooit eene roman gelezen, die haar zóö
boeide, als dit verhaal, dat Berrie op zacht
bewogen toon verleide. O, wat was hij on
gelukkig! en toch wat kon zij zeggen, om
hem le tra oosten?
„Ik wachtte een oogenblik en volgcfe
toen. Er lag sneeuw op den grond en ik
beproefde het spoor van den wagen te vol
gen. Vóór in huis was geen 'licht, en ik liep
er als een verdwaalde geest rond. Eindelijk
kwam ik hij een venster zonder gordijnen;
de stores Waren open en ik kon in de ka
mer zien. Het was een mooie kamer; het
vuur cn de ilamp verspreidden een vroolijk
licht, efi zij zat alleen bij den haard. Eens
hief zij he»t hóófd op", ging (Berrie voort,,
„en kon ik haan- zoo duidelijk zien, als ik
nu zie. Er was een glimlach op haar ge
laat cn het was mij als wist ik, waaraan
zij dacht. O, wat een dwaas hen ik!" zeide
hij en sprong eensklaps op en stond voor
haar. ..Dat beeld is mij sedert altijd bij ge-
ble\en. Nu moet ik gaan; zij zullen u wel
■zoeken, Miss Maynard, en men moet ons
niet te zamen vinden.'Ik dank u, ik dank
u, dal gij zoo goed voor mij geweest zijl",
en Bertie stak zijne hand uit; en die druk
zeide meer dan woorden.
„Vaarwel, Mr. Bertie", antwoordde Dol
lie. Zij zag hem treurig na, toen hij zich
verwijderde. Eenmaal draaide hij zich om
en wuifde haar met de hand toe.
Eenige menschen, die de kathedraal ver
lieten, zagen met nieuwsgierige blikken
eerst naar den jongen man met de grijze
ja6 en het lange, blonde haar, cn toen naar
Dollie, die troosteloos op een bank zat.
Toen Dollie hen zag stond ze op en liep vol
fierheid weg en zij vioeg zich af, wat haar
nu te doen stond.
Het begon laat 4e worden cn. alle men
schen verlieten de kathedraal. De oude,
grijze koster trad op haar toe.
„Daér is een gezelschap, dat naar een
jonge dame-vraagt. Zijt gij dat soms, Miss?"
zeide hij, terwijl hij Dollie met zijn kleine
oogen aankeek, en toen kwam Berrie juist
voorbij. In het voorbijgaan wees hij iets
met. zijn hand en' lippen. „Aan den ande
ren kant" scheen hij lé zeggen. DoMie
knikte en sprak voort met den koster. .W
dra liep zij dapper door tot midden in het
verschrikte groepje, dat overlegde wat hun
te doen stond.
Jack bromde, Mabel schreide half van
angst en vermoeienis, kapitein Thompson:
trok aan zijn snor en Mrs. Dueie bewaaiu'e
haar paarsche wangen, die iedere minuut
paarsclier werden door scnrlk en xer-
moeienis.
„Nu, welke verontschuldigingen hebt gij
mij aan te bieden?" vroeg Dollie, die er
koel en fier uilgag. Zij kwam uit de don
kere oude deur en zag er in haar grijs ja
ponnetje zeer lief en onschuldig uit. „Dank!
u, kapitein Thompson, dat gij zoo goed'
voor mij gezorgd hebt. Wat zijt. ge een ze
ker geleide! Verliest gij dikwijls jonge
meisjes? Er was iemand, die mij iets vroeg
en ik ging terug in de kathedraal. Ik was
volstrekt .niet bang. Ik was er zeker van,
dat gij na een poosje wel terug zoudt ko-.
men, en dus ging ik zitten en wachtte. Wat
ziet gij er allen warm en vermoeid uit!
Hebt ge het rijtuig besteld, Mr. Jack? cn
Dollie streek beur haar glad met hare
grij7.e handschoenen en luisterde met. neer
buigende goedheid naar de verontschuldi
gingen van kapitein Thompson.
1
(Wordt vervolgd.)
