Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN' LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f2.50
PER WEEK fO.19
I'liixca PES POST PEli KWARTAAL f2.00
Iste JAARGANG. - VRIJDAG 10 SEPTEMBER 1920. - No. 137
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
V Oe benarde gemeenten.
Onder dit opschrift geeft „Het Volk"
een beschouwing over de fiuancieele moei
lijkheden waarmede de gemeenten die
leeningen moeten siuiten te worstelen heb
ben.
De schuld daarvan zegt het blad ligt' niet
bij de gemeenteraden en ook niet bi] de di
recties der bankinstellingen die weigeren
gemeenteleeningen te plaatsen.
De bankinstellingen toch kunnen 'op
den duur die leeningen moeilijk plaat
sen, als het beleggend publiek hen niet
van de obligaties wil afhelpen. Het be
leggend publiek nu toont hierin steeds
minder zin. Toch is het onjuist het be
leggend publiek voor den schuldige te
houden.Het beleggend publiek toch be
hoort in het algemeen tot de kategoria
waarvan de Amsterdamnier vraagt:
weten ze veel van him gezond? Do
schuldigen zijn de voorlichters van iiet
beleggend publiek, dat zijn vooreerst
de min of meer obskure financieele
blaadjes, waaruit de belegger zijn wijs
heid (maar al te vaak: onwijsheid)
pleegt te putten, alsook de onverant
woordelijke kladders in de bourgeoi-
sie-pers, die door hun aanhoudend ge
blèr dat de gemeenten het geld over
de balk gooiden, den belegger de stui
pen op het lijf gejaagd hebben.
Maar hoe dit ook zij er moet iels op ge
vonden worden om de wagen weer in het
goede 6poor te brengen en de gemeenten
weer aan leeninggeld te helpen.
De eenige oplossing is, naar „H e t
V o 1 k" meent dat het Rijk ingrijpt.
„Anders dan de gemeenten, kan het
Rijk, als de beleggers niet bereid zijn
vrijwillig geld te leenen, hen daar
toe verplichten door gedwongen lee
ningen. Die „stok achter de deur"
maakt de beleggers, blijkens de erva
ring, veel eer geneigd aan het Rijk te
leenen dan aan de gemeenten. En van
het door het Rijk geleende geld kan
dan aan de^ gemeenten verstrekt wor
den wat zij behoeven en wat de om
trent de kredietwaardigheid der ge
meenten misleide beleggers niet' vrij
willig geven wilden.
Dit is de eenige afdoende oplossing.
En een afdoende oplossing is noodza
kelijk, wil het gemeentelijke leven niet
verdorren, het gemeentel ij ke
leven, datvanzoor ij kebetee-
kenis is voor de ontwikke
ling der maatschappij."
Of de laatste door ons gespatieerde zin
snede veel indruk zal maken, mag op goede
gronden wórden betwijfeld.
Zeer zeker niet op hen die kennis namen
van het optreden van Dr. van Eek en diens
fractie-genooten in den Leidschen Raad.
Het gemeentelijk leven is van rijkó be
tekenis voor de ontwikkeling der maat
schappij, zegt Hot Volk, het mag niet
Verdorren.
Ac-coord.
Maar als do Leidsche Soc. Democraten in
1de gelegenheid worden gesteld dat: gemeen
telijk leven te bevorderen, dan bedanken zij
yoor de eer.
Dan -wordt met zooveel woorden uitge
sproken dat men meer op afbraak, dan
op opbouw is bedacht.
Als Het Volk dan ook zegt dat de
schuld van het niet slagen der leeningen
gezocht moet worden bij de onverantwoor
delijke kladders in de bourgeoisie-pers, dan
Heed' het beter aandacht te 6chenlcen aan
de partijgenooten die 't gemeentelijk leven
In den wortel aantasten en de ontwikkeling
Van dat leven onmogelijk maken.
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f0.227,
DES ZATERDAGS fO.ÜU
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES vaa hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
ï- brj vooruitbetaling,
V Verblijdende ommekeer.
De nieuwe Onderwijswet is thans bij de
[Eerste Kamer in behandeling.
Het Voorloopig Verslag is reeds versche
nen.
Van een ernstige bestrijding van het ont
werp is geen sprake, maar wel blijkt hoe
veel moeite het sommige leden kost zich
aan de nieuwe toestanden aan te passen.
„Had men vroeger, zoo lezen wij,
we.l gehoopt, dat de openbare school
algemeen zou worden aanvaard, nu de
onmogelijkheid daarvan was gebleken
en aan den ontstanen schoolstii]d een
einde moest worden gemaakt, werd dit
wetsontwerp door alle leden ir.'t inge
nomenheid begroet.
De leden hier aan het woord 7 ija blijk
baar ontnuchterde en teleurgestelde vrij
zinnigen, die een lang gekoesterde illusie
eindelijk moeten prijsgeven.
Merkwaardig is, wat hierop van dezelf
de zijde volgt:
De hoop werd echter uitgesproken,
dat op alle 6cholen de saamhoorig-
heid van het Nedcrlandsche volk in
ziju geheel zal worden bevorderd en
dat niet meer do gedachte zal worden
gevoed of gesterkt, dat wie op een an
dera school gaat of ging ook een an
der soort van burger is.
Met ingenomenheid maken wij van deze
uitspraak melding.
Er 13 een tijd geweest dat zoowel de bij
zondere onderwijzers als bonne leerlingen
als minderwaardigen werden aangezien,
voor achterlingen en -luisterlingen die eigen
lijk niet voor vol konden doorgaan.
Waar nu van vrijzinnige zijde de hoop
wordt uitgesproken dat dit voortaan voor-
geod uit zal zijn, daar spreekt het wel van
zelf dat wij ons over dezen ommekeer van
harte verblijden.
Naklanken.
In het Voorloopig Verslag werd
als een bezwaar tegen het ontwerp aange
voerd, dat het onderwijs méér, en meer zal
verbrokkelen.
Immers, bijna iedereen zal dan kun
nen vorderen, dat eene school naar zij
nen geest wordt opgericht. De gemeen
ten moeten maar zorgen voor de ge
bouwen, terwijl het Rijk de jaarwed
den der onderwijzers enz. zal hebben te
bekostigen.
Dat hiervan een ruim gebruik zal
worden gemaakt, is wel zeker, daar
een groot gedeelte van ons volk zulks
wenscht.
Tot op zekere hoogte moge het toe
te juichen zijn, dat er voor alle rich
tingen scholen zullen zijn, maar het is
te verwachten, dat er nu ook tal van
sectë- en standenscholen zullen verrij
zen. Men zal bijv. krijgen scholen voor
Israëlitische kinderen voor fabrikan-
tenkinderen e. d., zelfs is het lang niet
onmogelijk dat de meer gegoede arbei
ders voor hunne kinderen eene eigen
school zullen opeischen naast die voor
minder bedeelde klassegonooten en dan
kon de openbare school wel eens de
school voor de allerarmsten gaan wor
den.
Eene zoo groote verdeeldheid kan
zeker niet goed zijn.
Het oprichten van standenscholen
op meer of minder ruime schaal levert
een ander, zeker niet mijider groot ge
vaar op. Immers door die verbrokke
ling zullen de verdraagzaamheid onder
de verschillende klassen der bevolking
en de vólkseenheid zeker niet worden
bevorderd.
Het verslag meldt niet w i e het waren
die deze opmerkingen maakten.
Him spraak maakt hen openbaar als pal
staanders van den ouden stempel maar ook
als personen die over het aanhangige
vraagstuk blijkbaar niet diep hebben nage
dacht.
Wie. meeleeft weet dat het verdraagzaam
heidspraatje zelfs in verkiezingsmeetings
geen opgeld meer doet.
Van andere zijde werd dan ook twij
fel uitgesproken, of het wel juist is,
dat door het oprichten van nog meer
scholen de verdraagzaamheid
inderdaad zou verminderen.
Eenige leden, waaronder voorstan
ders van het openbaar lager onder
wijs, moesten erkennen, dat ook onder
do vroegere leerlingen der openbare
school de verdraagzaamheid niet meer
zoo is, als zij dio vroeger van het be
staan van ééne volksschool, waarop
de kinderen van alle klassen der bevol
king naast elkander op do schoolban
ken zitten, hadden verwacht. De so
ciaal-democratie, dio in haar program
heeft, het prediken van den klassen
strijd, heeft hieraan groote schuld.
Daarom is voor hen, hoewel zij tegen
de. verbrokkeling van het onderwijs
zijn weggevallen een der argumenten
voor de ééne volksschool, nu blijkt, dat
in het werkelijke leven op la teren leef
tijd de leerlingen van dezelfde school,
die naast elkander op de schoolbanken
hebben gezeten, dikwerf vijandig te
genover elkander staan."
O zoo.
De geschiedenis heeft geoordeeld en al de
argumenten vroeger, met zooveel vuur ten
gunste van de openbare school naar voren
gebracht," tot de laatste vezels uiteengera
feld.
Dit verslag geeft dan ook geeu nieuw
geluid, maar alleen enkele naklanken
uit een tijd die gelukkig tot het verleden
behoort.
ingeval de Tsjechen werkelijk wonnen, hèn
te beschermen tegen de woede van 't pu
bliek!!
Nu moet spel, spel blijven.
En sportfeesten, die zoo de hartstochten
opwekken, dat men voor "mishandeling,
moord en doodslag vreezen gaat, kunnen
niet anders dan ten strengste worden afge
keurd.
STADSNIEUWS.
Uit de Pers.
SPORT-PAN.
Wij lezen in het Fr. Dagblad:
Sport blijye sport, eischcn wij.
En omdat' we voor de vele sportgevaren
niet blind zijn, waarschuwen we tegen het
meedoen aan de sport-manio van den tegen-
wöordigen tijd.
Antwerpen tyeeft zijn .„Olympische spe
len."
Sportwedstrijden op allerlei gebied.
Natuurlijk en bovenalvoetbal.
Nu wil het geval, dat 't Nederlandsche
elftal het er jammerlijk bij heelt laten lig
gen tegenover de Belgen: verslagen; ge
kraakt.—
En nu is Leiden in last.
Kok en keukenmeid zijn aan het kijven
geslagen en zoo hooren we bijv., dat op den
avond voor 't spel 'n paar elftallers uit het
logies, waar ze waren en dat weinig ver
strooiing bood, zijn „uitgebroken" do
feeststad bij fuifavond zijn ingegaan en
hun vermaak zochtenop een wijze als
schrijver maar niet nader uitpluizen wil.
Zoo doen dan sommige „strijders".
Die de „eer" der vlag moeten ophouden.
Men hoeft. niet. te onderzoeken, hoe dan
de vele, uiteraard vaak piepjonge, onerva
ren, in feest- en strijdroes verkeerende toe
schouwers, die bij honderden uit 't vader
land naar Olympia togen, zich wel hébben
verdiverteerd.
Menig jongmensch, die niet door de
s p o r t, maar door deomgeving, waar
in de sport hem bracht, op 't verkeerde pad
is geraakt.
Een tweede, teekenend verschijnsel.
Toen de beslissende voetbalslrijd tus-
schen België en Tsjecho Slowakije zou ge
houden worden lagen er rondom de krijt
lijnen honderden Belgische sol
daten.
De Tsjechen daarover kwaad.
•Waren bang, dat als zij onverhoeds won
nen, ze van die troepen op hun nek zouden
krijgen
Beklaagden zich officieel.
En kregen ten antwoord?
Dat die troepen daar gelegen hadden, om
Donderdagavond 1.1. vergaderde in
den Vergulden Turk alhier het voorloopig
Comité voor do oprichting van een afd.
„Leiden" v. d. NedèrL Bond van Belasting
betalers. Besloten werd op een nader te be
palen datum lot eene openbare vergadering
over te gaan met het doel tot stichting van
een Leidsche afdeeling te komen. De bijeen
komst, die geleid werd door den heer Jo
seph Franken, lid van het voorl. Hoofdbe
stuur, benoemde als tijdel. da gel. bestuur
de heeren C. Eeltjes als voorzitter, H. L. v.
Nifterik penningmeester en Jos. Franken
voornoemd, a'ls waarnemend Secretaris, ter
wijl getracht zal worden aan het bestaande
Comité alsnog eenige uitbreiding te geven.
Door gepaste annonces in do Leidsche bla
dden zai getracht worden aan 't streven van
den Bond alhier meerdere bekendheid te ge-
Het provinciaal kerkbestuur van
Utrecht heeft tot de Evangeliebediening in
de Ned. Hcrv. kerk toegelaten den heer Jac.
Vink, candidaat aan de rijks-universiteit
schenen.
Wij ontvingen de Nieuwe Diaconale
Gids, ten dienste van Predikanten, Ouder
lingen, Diakenen en Godsdienstonderwij
zers voor den wijkarbeid in de Ned. Herv.
Gemeente te Leiden, welk zoo juist is ver-
De gids, die geheel is bijgewerkt en in
hét bezit behoort te zijn van alle instellin
gen van liefdadigheid, bevat o. m. een
naamlijst van de Diakenen van Bestuur en
Commission, lijst, van namen en straten enz.
in de gein eene Leiden, do wijken der Predi
kanten, Ouderlingen en kwartieren der
Diakenen, namen der Predikanten, Ouder
lingen, Diakenen en Godsdienstonderwij
zers met spreekuren, Instellingen en Hofjes
van de Ned. Herv. Diaconie te Leiden,
Wijkgebouwen, Adressen der Stadsgenees-
heeren, Ziekenhuiscommissie, Armenraad,
Commissie van het Burgerlijk Armbestuur,
verschillende instellingen te Leiden, Chr.
Scholen, Buurtcommissarissen en eenige
adressen van volkslogementen en gaarkeu
kens.
Deze gids, in handig formaat uitgevoerd
en keurig bewerkt is verkrijgbaar ad f l,—
aan het Huisziltenhuis, Oude Rijn 44,
alhier.
ja „Den Vergulden Turk". Breestraat
alhier, wordt hedenavond een algemeen e ver
gadering giehouidienv belegd door de besturen
de- Afd. Leiden van de R.-K. Handelsreizigers
vereeni'ing ..St. Christeficl". de Handelsrei-
zigersvereerjiging „Een-dracht", en de Neder
landsche Handelsrei-zigersvcrccniging (N. R-
V.) met het doel de bekendheid van het
RijksJbe-trekkingsbureau voor Handelsreizigers
on Handelsagen/ten, behoorend bij het Dep.
•.an Arbeid, te vergt ooien.
De heer A. Beefiink van Den Haag. leuter
van genoemd- bureau, hoopt als spreker op te
treden.
Door het dagelijksch Bestuur van Am
sterdam is benoemd, om een onderzoek in te
stellen of zonder schade van de drinkwater
voorziening door middel van afrastering der
kanalen; oi op andere wijze, het duinwater-
terrein geheel of gedeeltelijk voor het publiek
kan ■worden opengesteld, de heer P. Hoogen-
boom alhier, c.i., ingenieur van Rijnland-
Onze stadgenooten/ de heeren Q. Br.i ins
en Q. J. W. Franke verwierven te Utrecht het
politie-diploma met aantcekeningenj Dc hee*
ren/ N. Eduard en H. Boting van' hier slaag*
den voor liet examen )t«r verkrijging van
het gewone politie-diploma.
Gisteravond om ongeveer zes uur ge*
raakte aan heft Noordeinde een groote hond*
toebehoorenjde aan den slagor v. R.. onder
een vrach'tautomobiel, met het gevolg, cat
het arme dier op ^lag dood was. Het lijk vatt
het beetft is aan..Jen eienaar gegeven.
De politie arresteerde gister op den)
tweeden Binofenvestgracht den 33-jarigen A-
W., wegens openbare schennis van de eer*
baarheid.
BINN£NLAftü,
Geheelonthouding.'
Wij ontvingen ter aankondiging een uit*
nemend verzorgd Propagandablad-van den
Jongelieden Christen Geheelonthouders*
bond, die dezer dagen zijn 5-iarig bestaan
herdenkt.
Het blaadje bevat bijdragen van de hoe*
ren Scheps, Den Haag, Van der Voort,-
Zwolle, Bijlsma Helder, Dekker Den
Haag en Veerman, Leiden.
Verder mededeelingen omtrent „het lco*
mende feest" bij gelegenheid van het vijf*
jarig bestaan.
Wij vertrouwen dat dit blaadje, waarin
de zaak der geheelonthouding op voortref
felijke wijze gepropageerd wordt, zijn duel
niet zal missen.
Misbruik Portvrije brieven.
Een sterk staaltje van misbruik van port
vrijdom werd aan de redactie van het
„Handbl." getoond door een reserve-officier,
die in een enveloppe van „den Commandant
van het. Landstormkrps Stelling van Am
sterdam" ontving een offerte der firma Be
geer van door haar ontworpen dasspelden,
broches en manchet.knoopen waarop voor
komt het stempel van den Vrijwillige»
Landstorm.
De opheffing van de portvrije dienstver
zendingen, in het jongste wetsontwerp van
„Waterstaat" uitgaande opgenomen, zal
aan zulke misbruiken definitief een einde
maken.
Minister Pop.
De Minister van Oorlog, tevens Minister
van Marine ad interim, luitenant-generaal
Pop, is van verlof teruggekeerd en heeft»
heden zijn werkzaamheden aan beide De
partementen hervat.
De Meclprijs.
Door den Minister van Landbouw is tot
de burgemeesters de navolgende circulaire
gericht:
„Ik heb de eer u een afdruk te doeu toe
komen mijuer bekendmaking van heden be
treffende eene wijziging van den inkoop
prijs van Regeeringsmeel.
De meelfabrieken zullen overeenkomstig
de voorschriften bij mijne circulaire van 22
Januari 1919 no. 8031313bis voor Re-
geeringsmeel factureeren den voor uwe ge
meente va6tgestelden prijs, bedoeld in art.
3 der Distributiewet 1916 van f 22,50 per
100 Kg. vermeerderd met het 0,1 van het
nadeelig verschil in dit artikel bedoeld, der
halve f 22,50 plus 0,1 van f 12,15 is f 23,17 .5
Overigens blijft van kracht het bepaalde
in mijne circulairo van 25 Aug. jl.
De Minister van Landbouw heeft bepaald
dat voor Regeeriugsmeel als inkoopprijs
voor gemeenten, bedoeld in art. 3 der Dis
tributiewet 1916 met ingang van 15 Sept.
1920 zal gelden de prijs van f 34,65 per 100
Kg. af fabriek.
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
HOC.)
„Wel!" merkte Miss Brettingham op,
terwijl zij haar kopje neerzette en nog iels
trechter ging zitten; „wel, als ge het mij
[Vraagt, lieve Adelaide, mag ik u ronduit
(mijne meening zeggen; het is altijd onder
felle omstandigheden het beste ronduit tfe
fcprekeh." Want Miss Brettingham sprak
wel wat verward en verviel steeds in her
halingen; „ik moet zeggen, dat Miss St.
(John mij zeer tegenvalt." Mrs. Woodyard
floeg hare zware oogleden op; zij had
(mooie oogen, als zij ze geheel open deed.
:„Waarlijkl ik vond haar nog al aardig. Zij
jtoonde veel medelijden met mijne hulpe
loosheid, en maakte enkele verstandige op
merkingen; ééne vooral." „Ja, ja, dat wil
(ik.wel gelooven", viel haar vriendin in, die
'geen lust had weer over het oude onder
werp te praten; „zij kan wel zeer vriende
lijk en goedhartig zijn, en ieder, die u voor
(de eerste maal ziet, lieve Adelaide, moet
(wel medelijden met u hebben. Ik zal niet
ioutkennen, dat Miss St. John op haar ma-
pier een zeer goed mcnsclije is, maar zij
[weet hoegenaamd niets van de gebruiken
3n het gezelschapsleven. Ons gesprek liep
(toevallig over geslachlbopmen, en toen
kuchte Miss Brettingham even; „ik wees
haar de schilderij aan van den „dean" en
van mijn oom, Sir Willoughhy, en' zij zette
haar lorgnet op en lachte. Weet ge Miss
Brettingham", zeide zij op koelen toon, „ik
heb er geen flauw begrip van, wat voor
geslachtsboom wij hebben en of onze fa
milie met de verovering in het land kwam,
of dat wij hier reeds woonden; misschien
dat mijn broeder het zou welen!" en toen
ging zij zeer ernstig voort, want zij schert
ste in hel geheel niet, „ik vrees, dat ik een
ketter in deze dingen ben; ik zou gaarne
gewild hebben, dat mijne voorvaderen goed
waren, dappere mannen, die edele daden
voor hun vaderland 'verrichtten, en die een
rein god verheerlijkend leven leidden!
Maar het zou mij niet bijzonder aange
naam zijn te weten, dat een van hen op
perbakker of opperkaarsenmaker was ge
weest van dien afschuwelijken Willem den
Veroveraar, die hier niets te maken had,
■toen hij kwam met zijne hongerige dieven,
die hij baronnen geliefde to noemen!" Mijn
lieve Adelaide", en toen hief zij hare Bret-
tingham-handen vol ontzetting op, „na dit
bewijs van onwetendheid en onverschillig
heid omtrent den hoogen stand van al onze
edelste geslachten, kan het toch niet an
ders of ik moet haar beschouwen als een
zeer gevaarlijk en onverschillig meisje?"
Op de Glade, waarheen Mary zich den
jplgendên middag begeven had, bestond
ook verschil van meening. /De Glade was
een mooi huis en Mrs. Ducie en haar doch
ter Mabel waren er zeer op haar plaats.
Het huis had "verschillende gevels, er liep
een waranda omheen, en de kamers waren
vol oud porselein en andere schoone zaken;
Mrs. Ducie cn haar dochter waren schoone
vrouwen, zij geleken op rozeknoppen
maar de dochter had eene blanke gelaats
kleur met kuiltjes in de wangen, terwijl
die barer moedep meer waskleurig was en
de kuiltjes in kuilen veranderd waren;
maar toch waren zij nog zeer schoon.
„Wat een beslist jong meisje!" riep Mrs.
Ducie uit, toen het tuinhek zich achter
haar bezoekster sloot. Jack Ducie, een neef,
die gevaarlijk mooi was en best wist, dat
Mabel dat ook vond, was juist door he'.
venster naar binnen gesprongen, waardoor
hij zijne tante deed huiveren; maar hij
lette er niet op. „Jack, waarom komt ge al
tijd zóó binnen?" vroeg Emma Ducie, eche
hoogst eenvoudige jonge vrouw, met voor
uitstekende tanden en een verstandig ge
laat; De menschen zeiden, dat het jammer
was, dat de stiefdochter van Mrs. Ducie bij
haar inwoonde, want dat zij zoo leeliik
was, dat zij de harmonie van het schoone
geheel vers'oordc; maar, zooals gewoonlijk,
vergisten dj menschen zich. Veel van de
huiselijke gozciEgheio op de Glade had
men aan Emma Ducie te danken; zij droeg
■het volle ge.vicht der huishoudelijks zor
gen; 'haar ^?zond verstand en onzelfzuch
tigheid brachten de geheime veeren van
het raderwerk in bc-wegmg, zoodat de huis
houding als het ware van zelf liep.
Mrs. Ducie en Mabel mochten er zich zoo
weinig mee bezig.hóuden, als zij maar wil
den; en zij 'verbeuzelden eel tijd. Op de
Glade werden vele romans gelezen, tennis
gespeeld en in den wintei zat men gezel, g
bij het vuur. Mabel schetste en schilderde,
en haar moeder hield zich onledig met ta
pisseriewerk; beide hadden mooie stem
men en zongen geheel natuurlijk. Emma
luisterde toe, terwijl zij verstelde en paste
en mat, want de Glade kon zich niet op
grooten rijkdom beroemen. „Emma is zoon
goed, oud schepseltje; zij is altijd bezig!"
placht Mabel te zeggen, terwijl zij liefkoo-
zend hare wangen streelde.
„Ja, ik hen altijd bezig; er moeten even
goed bijen zijn als vlinders, Mab!" ant
woordde Emma dan opgeruimd. Het was
alles in orde, juist zooals het behoorde; zij
toekende niet, schilderde niet, zong niet;
zij hield niet van tennissen; zij wilde lie
ver een dozijn stukjes inzetten dan de ro
mans lezen, die Ma bel boeiden; maar hoe-
Wel het van zelf sprak, dat zij aller slaaf
was, en dat zij moeder en dothler vroese-
"lijk bedierf, kon zij toch Jack op oogen-
blikken als dit wel beknorren.
„Gij ruoogl de wenschen uwer tante niet
zóó minachten en op deze wijze bipnenko-.
■men", zeide zij; maar Jack lachte slechts;
wie gaf er wat om of oude Emma bromde
of niet. „Een beslist persoontje!" herhaalde
Mrs. Ducie, die bezig was eenige fraaie
kant voor haar eigen mooie handen te
plooien. Emma deed dit werk nooit. „Te
beslist cn kortaf naar .mijn srnaak, moe
der", riep Mabel uit. „Zij merkte ons por
selein in het geheel niet op, zelfs de thee
pot in den stijl van Lodewijk XV niet. liet
viel mij op, dat zij al den tijd, dien zij
sprak naar u en Emma keek, op Jack en
mij lette zij in het geheel niet." „Neen, in
het geheel niet!" herhaalde Jack, terwijl
hij aan zijn knevel draaide en dicht naast
zijn-nichtje ging staan. .„Trek het u niet'
aan, Mab, „wij zullen het wel te boven ko
men." „O, maar ik had mij voorgenomen
van haar te zullen houden!" meesmuilde
Mab. „Het klonk zoo romantisch, een jong
meisje, dat heel alleen in dat groote huis
woonde. Zij is niet erg mooi, Jack, maar
toch ziet ze er nog zoo heel kwaad niet uit.
Ik denk, dat ge haar nu het hof wel zult
gaan maken, en dan behoeft ge niet naar
Indië te gaan!" wanit -Jack was officier.
(Wordt vervolgd).
