Dagblad voor Leiden en Omstreken. BrandsfoffencoBTiBnissIe HE Mi ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAK AGENTEN GEYESTIGD ZIJN PER KWARTAAL f2.50 PER WEEK f0.19 FRANCO PEK POST PEK KWARTAAL f2.90 Iste JAARGANG. - ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1920. - No. 126 BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL f0.22'/, DES ZATERDAGS fO.50 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens 30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent, bij rooruitbctaling, Dit nummer bestaat uit twee bladen. Organisatie geoorloofd Een belangstellend lezer schrijft ons dat hij zich met onze beschouwingen over Rechten en Plichten niet kan ver eenigen. Een mensch zoo meent hij mag, daar hij les uit Gods hand moet ontvangen, niet spreken van rechten. Ook het vereenigingsleven keurt hij af, daar dit altijd een cenigszins revolutionair karakter draagt en wij geroepen zijn te le ven tot eer van Hcni die alles onderhoudt bestuurt. Hierbij beroept hij zich op de uitspraak van Christus: Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en zijne gerechtigheid en deze dingen zullen u toegeworpen wor den en op Paulus die vermaant liever scha de te lijden en ongelijk te dragen. Gaarne voldoen wij aan het verzoek om nog met een enkel woopd op dit vraagstuk terug te komen. Op den voorgrond zij hierbij gesteld dat wij onderschrijven de 6choone belijde nis dat het God is die alle schepselen onder houdt en alzoo regeert dat loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvrucht bare jaren, spijze en drank, gezondheid en krankheid, rijkdom cn armoede en alle din gen, niet bij geval maar uit Gods vader lijke hand ons toekomen. Wij moeten echter voorzichtig zijn en van deze belijdenis geen verkeerd gebruik maken. Van God zijn alle dingen, zooals onze jpponent opmerkt, dc wereld met hare vol- icid, het goud en het zilver en het vee op luizend bergen. Maar hieruit volgt niet, dat wij nu naar met een Elia aan de beek mogen ne- lerzitten en wachten tot de raven ons irood brengen. Wij hebben de middelen die God ons ge- chonken heeft te gebruiken. Daarom verrichten wij onzen arbeid, net al onze kracht, om daardoor voedsel in dekking te vinden voor ons en de ou- n. Wanner wij ziek zijn dan is God mach- ig on6 te genezen ook zonder dat wij mid- lelen gebruiken, maar dit verhindert ons liet den geneesheer te roepen en alle mid- lelen die in onze macht 6laan aan te wen- len om tot genezing te komen. Wanner het water onze lage landen be- Ireigt, dan snellen wij naar de dijken om Ie waterkeeringen te versterken en het Ircigende gevaar zoo mogelijk af te wen en. Dat zal ook onze briefschrijver wel met ins eens zijn. Prof. Slotemakcr de Bruine verhaalt in jn van zijn wérken dat toen Kingsley in jonden de Gholera-epidemié bijwoondo en loor het verstrekken van frisch water en et aankweeken van zindelijkheid dahrte- ;en streed men hem verweet, dat hij treed tegen Gods bezoeking. Men roeg hem dat hij stil zou zijn en. berusten. Maar Kingsley ging voort met zijn ar- eid, zeggende dat de cholera indien zij een iczoeking van God was, in elk geval een ezoeking was om dc morsigheid, zoodat e bezoeking zou wijken als de vuilheid cn nrcinheid week. Uitnemend gezegd cn gehandeld, voegt rof. S. de B. hieraan toe. „Indien aanwijsbaar is dat een bepaald fed gevolg is van een bepaalde zonde van nmatigheid of onzedelijkheid" bijv. dan al de christelijke liefde zich niet onttrek kenovertuigd dat zij-Góds% bezoeking moet iten voortwerken, maar zij zal zich opina- en tot verbetering. Waarom, als Christelijke barmhartig heid lenigen mag, mag Christelijk-sociale arbeid niet tot voorkomen en genezen zich opmaken?" Deze opmerkingen schijnen ons volko men juist. Ook in het maatschappelijk leVen zijn wij zooals de ouden pleegden te zeggen steil en diep van God afhankelijk. Aan Gods zegen is 't al gelegen. Het is tevergeefs dat wij vroeg opstaan, laat opblijven, en brood der smarten eten, zoo God zijn hulp aan 't werk ontzegt. Daarom moeten wij onzen dagelijkschen arbeid verrichten in afhankelijk «heid van God. Maar wij arbeiden. Wij gebruiken de middelen die God ons geschonken heeft. Wij arbeiden, omdat God het gezegd heeft, dat wij in het zweet onzes aansehijns brood zullen eten en omdat Zijn Woord ens' leert dat de luiaard gescheurde kleede ren zal dragen, terwijl de hand des vlijtigen gezegend zal worden. Maar als nu een watervloed onze landen bedreigd dan werken we aan de* dijken niet alleen, maar georganiseerd. Als een brand uitbreekt, dan werken we niet ieder op eigen gelegenheid maar g e- organiseerd. Wariheer gevaren van anderen aard ons bedreigen, dan denken wij aan het spreek woord dat eendracht, macht maakt. En dat is het nu ook wat de vakorga nisatie wil. De historie heeft geleerd dat het voor hen, die in loondienst hun arbeid verrich ten niet goed is alleen te staan. Gevaren van allerlei aard bgdreigen hen en hunne gezinnen. En die gevaren nu trach ten wij af te wenden door met anderen sa men te werken en zoo door eendrachtig op treden krachtig te staan. Alleen, ook bij deze actie mogen niet eigen gekozen paden worden bewandeld maar moet altijd weer worden gevraagd naar Gods wil, Gods wet, Gods Woord. Vandaar dat wij hebben C h r i s t e 1 ij- ke vakorganisaties. Maar, zegt de schrijver, hier dreigen ge varen. Het gevaar- is zoo groot dat. onze man nen in revolutionaire wateren verzeild ra-' ken. Ongetwijfeld. De revolutie-ideën grijpen overal om zich heen, dank zij niet het minst, het op treden van de socialistische vakorganisa ties. En het gevaar dat onze mannen door die theoriën worden besmet, is niet denkbeel dig. Maar wat volgt hieruit? Dat wij ons nu maar moeten terugtrek ken in een hoekje, zonder een vinger uit te 6t.eken om dit dreigende gevaar te keeren? Of zou het onze plicht zijn ook in en door onze Christelijke organisaties een dam p te werpen tegen den zwellenden 6troom van ongeloof en revolutie? Nog op ééne bedenking vestigen wij de aandacht. Heeft Christus niet zelf geleerd: zoekt eerst het Koninkrijk Gods? Zeer zeker! Maar inplaats van te getuigen tegen (Ie Christelijke vakorganisatie vormt dit woord juist een krachtig pleidooi voor or ganisatie op christelijkcn grondslag. Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en zijne gerechtigheid. Met andere woorden: zoekt het Koningschap van. Christus op aarde te verwerkelijken, laat de gerechtigheid van het Koninkrijk Gods heel het leven be- hcerschen. Aan het Zoeklicht. FEUILLETON. Langs donkere wegen. m Janet en Mary ,warm beide zeer ingêno- len met Mr£. Champneys; maar van den redikant hadden zij een minder gunstigen ulruk gekregen. Ilij was een ernstig-, oud lan met droge manieren; zeer geleerd en recies, maar onpraktisch, als men wat lof hem' te maken had. Op kluizenaarswijze had hij zijn leven oorgebracht; hij werkte niet in zijne ge- lecnte, maar was gewoonlijk in zijne s'tu- eerkamer verdiept in oude folianten. On- anks zijn voldoend ink-omen waren zijne eldzaken toch altijd in de war; door kort- ichtighêid en gelbrek aan belangstelling 'as de pastorie in dezen verwaarloosden icstand geraakt zóó zelfs, dat het voor ulk een oud huis niet zonder gevaar was; ehalve in de kamers, die hij met zijne touw 'bewoonde, was er in het gehe ele uis bijna geen keele vloer te vinden. Maurice floot zacht voor zich hben, toen ij de kamers bekeek, waar zijne kleine aeisjes zouden moeten slapen. „Mr. hampn.eys wil, dat ik in bet begin van ebruari zijne plaats zal innemen en hij n zijne vrouw zullen niet vóór het laatste ueenblik vertrekken; zelfs als Mr, Denoon er in toestemt mij dan te laten gaan; hoe zullen wij deze verdieping 'dan zoo spoedig voor de kinderen gereed krijgen?"' Maar Mary lachte om zijn wanhopig ge laat. ,/Gij moet allen bij mij komen", zeide zij; „Janët cn ik hebben het reeds afgespro ken. Er is zooveel te doen, dat gij blij moogt ziin, als ge er in Juni in kunt"; en toen gingen ze allen samen de kerk bezien, Mr. Champneys en zijn toekomstige plaatsvervanger hadden zooveel te spre ken, dat het de beide vrouvten begon te vervelen, om steeds op en neer te loopen; Mary stelde dus ten laatste voor, dat zij langzaam terug zouden gaan, cn dat Mau rice hen zou volgen. ,;Denkt ge, dat ge uw nieuwe tehuis prettig zult vinden, Janet?" vroeg Mary, terwijl ze even voor de met klimop be groeide pastorie stonden te kijken. Tot haar •verbazing vulden zich bare oogen met tra nen. ,;0, Mary", zeide zij, „het schijnt bijna te goed om waar te zijn. Stel u voor, om lede ren morgen, in die heerlijke, oude kamer te ontwaken, terwijl de zon op liet klimop .s. hijnt; en om de kinderen te zien, die nat te voeten krijgen van den dauw; en Mau rice maar toen zweeg Janet als. werd zij door haar gevoel overweldigd; maar even later zeide zij op ssachten toon, „en wij hebben het alles aan u te danken," Leiden, 28 Augustus 1920. Do S. D. A. P. heeft een nieuwe contri- butiëregeling ingevoerd. Ze geldt "vanaf 1 Juli. Bij een inkomen tot en met. f 20 per week betaalt men 10 cent per week, dat is per jaar f 5.20. Bij een inkomen tot en met i 25 is de contributie 12 cent, dat is f 6 per jaar. Een inkomen van f 30 moet als contributie 15 cent per week, dat is f 7,50 per jaar afstaan. Iemand met f 35 contri bueert 20 cent, dat is f 10 per jaar enz.; zij die boven de f 50 per week verdienen, be talen ruim f 20^ontributie per jaar aan de partijkas. Twee vragen doet. het Christ, Hist. K o- ningin en Vaderlan d aan zijn lezers: 1. Hoeveel verdient gij? 2. Hoeveel betaalt gij jaarlijks voor uw partij? Om billijk te zijn zouden' we dunkt mij bovendien nog.moeten vragen: Hoeveel betaalt een Soc. Dem. voor de Kerk? En hoeveel voor de school? En hoeveel voor de armen? Ik twijfel niet of de belijders zullen dan bij de Soc. Democraten niet achter staan. Wat echter niet wegneemt het feit dat onder ons aan financieelen steun v.an par- t ij en pers weieens te weinig aandacht wordt geschonken. OBSERVATOR. Ook het leven van den arbeid. En dat zoeken en betrachten van de ge rechtigheid Gods, dat is nu juist het hooge ideaal waarnaar de Chr. Vakbeweging heeft te grijpen. En dat behoort ook het ideaal te zijn van a 11 en van werkgevers zoowel als werknemers die den naam van Christus noemen. Met vrijmoedigheid roepen wij daarom al onze werklieden toe: organiseert TJSluit, u aan b ij e e n e C h r i s t e- lijke vakorganisatie! V Koninginnedag. Neen, de liefde voor* Oranje is l>ij ons Christelijk volksdeel nog niet verkoud. Het Oranjevuur is nog niet gedoofd. Ook niet in Leiden. Dat zal naar wij vertrouwen a. 3. Dins dag blijken als dc Christelijke Oranjevere niging in de Stadsgehoorzaal een feestelij ke vergadering houdt om den verjaardag van II. M. Koningin Wilhelmina te vieren. 't Belooft een mooie avond te worden. De leiding berust weer bij den voorzitter, Ds. Thomas. Dat zegt al veel. De feestrede zal worden uitgesproken door Ds. van der Vliet van Hazerswoude. Een gelukkige keuze. Ds. van der Vliet is een bezield redenaar die -do kunst verstaat ook anderen te be zielen. „Oranje aan de spits" is zijn onderwerp. „Ja, zoo was het en zoo moet het blij ven." Er zal echter niet alleen worden g e- s p r o k c n> Dinsdagavond, maar ook ge zongen. Gezongen door Ad N o"s t r a m- U t i 1 i- t a t c m, directeur de heer J. Noordanus. Voor liefhebbers van kunstgenot een re den te meer om deze vergadering niet te verzuimen. En eindelijk zal ook de Christelijke Gym nastiekvereniging „Jahn", directeur de heer C. A. de Bruijn hare steeds zeer ge waardeerde medewerking verleeaen. Er is dus voor „elck wat wils" Een opwekking om deze feeetvergadering bij te wonen blijft achterwege. Alleen wekken we de Oranjeklanten op: zorgt dat ge tijdig aan de zaal zijt an ders is er allo kans dat ge achter het net vischt en de deuren gesloten vindt. Mary zag haar aan met haar ouden zon- nigen glimlach, die nu zoo zeldzaam ge worden was. „En -wij zullen druk werk heb ben om het oude huis in orde te brengen", zeide zij. „Ik zou willen, dat gij uwe oude meubelen verkocht, behalve enkele dingen, waarop wij zwak hebben, en wij zullen de kamers der kinderen versieren met nieuwe ijzeren ledikanten, kleine toilettafeltjes be kleed met lilast'of, platen aan den muur, een klein kastje voor hunne schatten; en er moeten niieuwe kleeden in dc voor- en eetkamer komen, de gordijnen in de stu deerkamer waren o.ok verkleurd. Ik ben van plan er eene ideaal-pastorie van te maken", besloot Mary met een geestdrift, die vreemd afstak bij haar onverschillig heid omtrent Crome Park. „Maar, Mary, dat zal u te veel kosten", antwoordde Janet twijfelachtig. „Wat doet het er toe wat het kost?" ant woordde Mary met groote edelmoedigheid. Zij zou geen lid verroerd hebben, om nieu we overtrekken in haar eigen huiskamer te krijgen, maar de woning van Maurice en Janet moest zij zooveel volmaken, als zij maar kon. Het is waar», de meubelen zou den van de Champneys zijn en niet van hen, maar de kamers moesten opgesierd worden door nieuwe kleeden en behang sels, cn de bovenste verdieping moest ver anderd worden in een soort van kinder- District LEIDEN. De Directeur van het Brandstoffeubureau herinnert eraan, datijn geldig verklaard van de BRANDSTOFFENKAART VOOR HET MINIMUM RANTSOEN de onderstaande bons en dat de op de kaarten genoejnde handelaar gemachtigd is op de gewone en nader omschreven wij'.e de volgende afleveringen te doen; 27\>.l eenheid (2 H.L.) gascokes. eenheid (2 H.L.) gascokes. eenheid (1 H.L.) anthraciet. Bon XY, 1 Bon 1, la lb. 1 Bon 2 2a, 2b, 1 Bon 3, 3a, 3b, 1 Bon 4, 4a, 4b, 1 Bon 5, 5a, 5b, - 1 Bon 6, 6a, 6b, 1 Bon 7, 7a, 7b, 1 Bon 8, 8a, 8b, 1 eenheid (2 H.L.) gascokes. eenheid (2 H.L.) gascokes. Bon XY is uitsluitend geldig tot Zaterdag 25 September a.s., zoodat degenen, dia voor dien daitum op deze" bon geen brandstof hebben betrokken, na 25 September daar, op alle aanspraak verliezen. In afwijking van de op de minimum-ranfsoenkaart aangegeveu geldigheidsduur der bons, worden de bons 18 voorloopig geldig verklaard tot Zaterdag 25 Septem ber a.s. en kunnen op deze bons na genoemden datum slechts brandstoffen worden betrokken, nadat deze bons opnieuw zijn geldig verklaard. De maximum-prijzen zijn voor thuisbezorgd: per eenheid (1 H.L.) anthraciet f4.10. per eenheid (1 H.L.) eierkolen f3.45. per eepheid (2 H.L.) gascokes f4.40. per eenheid (100 K.G.) bruinkoolbriketten f3,85. met inachtneming van de verhoogingen voor de Buitengemeenten als op de prijs lijst is vermeld. De beschikbaarstelling van gascokes geschiedt uitsluitend in ongeklopte en wordt de prijs met 20 cents verhoogd, wanneer aflevering van geklopte cokes wordt ver langd. De bons mogen uitsluitend worden afgegeven bij ontvangst der brandstoffen. Ter voorkoming van betaling van herhaald bezorgloon (20 cen:s per eenheid) worden be stellers verzocht de bons gereed te leggen, opdat de handel deze bij aflevering kan in ontvangst nemen. AFGIFTE VAN BRANDSTOFFENKA ARTEN OF VAN BONS, WAAROP GEEN AF LEVERING IS GESCHIED, AAN HANDELAREN OF PARTICULIEREN HEEFT BUITENSLUITING TEN GEVOLGE. LEEST DEN TEKST DER BRAND-STQFFEN- EN BESTELKAABTEN. Directeur voornoemd, KRAMER. Leiden, 8 Juli 1920. STADSNIEUWS. „Pilgrim Fathers" Herdenking. Aan d e it vooravond. Gistermorgen zijn de eerste Amerikaanschc en Engelsche leden van het Pilgrim Father Congres door twee Stewards van het Ned. Ptilgr. Fath. Comité aan den Hoek van Hol land af schaal tl. Dank zij <le goede leiding werden de be zwaren, wa't vreemd geld en het spreken der Engelsche taal betreft, spoedig overwfonnen, en 200 waren allen dan om oirca 2 uur N.ni. aan wezig in de Stadsgehoorzaal, waar dc* Com missie zitting heeft. •Dr. Plooy, voorzitter van de N. P. F. C. verwelkomde de gedelegeerden, waarna de ontvangst van de respectievelijke stukken plaats had. Hierna werd dien gasten een lunch aangeboden1 in „De vergulde Turk", waarna sommigeh raar hun verblijfplaatsen (Den Haag. Haalem, Amsterdam en Leidien) verrok kem anderen direct naar onze residentie gin gen, om de bezienswaardigheden aldaar :e be zichtigen. Wanneer wij de vele ófficieele stukken in zien, door de N. P. F. C- uitoereifct. dan kun nen wij een denkbeeld krijgen van de luister rijke herdenking van de „Pilgrim Father Con gres". Reeds verscheiden malen werd in ons blad geschreven over de geschiedenis der Pilgrim Fathers, zoodat wij daar nu niet op terugkomen In de komende verslagen zal men1 gelegenheid te over hebben zich dezer roemvolle historie te herinneren. Maar toen wij gisteren .getuige ^s»«»K>nvr.T..^i^f^-TTrisnMTB'rCTai»rnin-i;-i- ri paradijs; daar zouden zij en Janet wel voor zorgen. „O, Mary, stel u nu eens voor, als zij te rugkomen, en wij er van zijn gaan houden, en het als ons huis zijn gaan beschouwen, zal het dan niet hard zijn, om er uit te moeten?" Want het maakte een deel uit van Janet's ongelukkig karakter, dat zij niet kon genieten van het tegenwoordig ge luk, maar steeds haar geest vermoeide met mogelijke schaduwen. „Onzin!" antwoordde Mary bout, want zij had niet veel geduld met dit gebrek aan geloof, dat, zooals zij zeer goed wist, den grondslag vormde van deze twijfelingen. „Misschien komen zij wel nooit terug. Mr. Champneys is nog niet zoo heel oud» maar •toch schijnt het mij toe of hij wei dit werk zou willen schorsen. Als Maurice hem be valt is het wel mogelijk, dat hij jaren uit blijft; en wat baat het of men al vooruit ziet? Wie kan zeggen, wat er gebeuren zal?" Mary zeide dit zonder eenigszins te vermoeden welke veranderingen de jaren brengen zouden. Misschien gevoelde Janet, dat zij om hare woorden eene berisping verdiend had, want zij hoorde deze rustig aan en Mary zette •■hun vorig gesprek voort. „Wat de kosten betreft, daarover behoeft ge uw hoofd niet te breken", zeide zij; „want sedert ik Mr. Stenhurst gesproken iheb, sta ik verslQSbi over dc som geld, die waren boe de in den dienst van 'i Christen dom vergrijsde geleerden en booggepha stem zelfs uit het verre westen ge-konten waren on» te herdenken, hoe hier op Lcidens doorlachte bodem, mannen geleefd! hebben; die het krach tigste bewijs "aflegden voor de kracht des ge- loofs. toen kwamen wij onder den indruk ran dit machtig en veelbeteekend herdenken* aan welks vooravond wij slaan. En morgen zullen alle vreemdelin»ven naar het Loo gaan, waar onze Koningin Wilhel mina hen ter receptie bescheiden heeir. Door deze daad toont onze Landsvrouwe wederom, hoe na ook haar de zaak van Christus aan iet hart ligt. Wederom blijkt dat het „Gidst avant tout", (het „Christus vóór alles'), dat zij eenmaal der wereld voorhield, en dat Zij herhaalde voor liet standbeeld van admiraal de Col'igny dn Parijs, h e /t devies is. waar voor ook Zij buigt met de geheele Christenheid. En daarom verheugen wij ons. dat Zij mor gen de nakomelingen van het Calvinistischs Pilgrim Father eiesiaoht ten haren .pul ei ze ontvangen zal. Het ds ons een vreugde, w er voor, wij God danken, dat ondanks al- Je revoluuie en atheisme.q vaststaat in de nar- "tfen van velen, ook van onze geliefde vorstin, da: het geloof in den God der Pilgrim F uiers zal zegevieren. Onder de vele uitgegeven lectuur r.oc.u-'iï wij :eu eerste het keurig, beve-kte programma der Pilgrim Fathers herdenkirv:; dat in En- gelsch en Hollandscli is uitgegeven en v.\r- dn wij o-m. lezen, dat de beginselen der Pil grim Fathers, die tenslotte niets anders 'zijn dan de beginselen der Reformatie zelve, die niet slechts oen enkele natie aangaan, maar een internationaal karakter dragen. Dat Ne- MiMi' 1—iJfcH' ui1 ik jaarlijks kan uitgeven. Ik vermoedde niet, dat Mrs. 'Reid zóó rijk was. Ik moet ■hem nog eens weer spreken, en hem vra gen mij raad te geven, want Maurice schijnt weinig verstand van geldzaken fa hebben; gij en ik moeten de zaken alleen schikken. Janet. Maurice denkt zeker, dat hij, daar de pastorie geen huur doet, ge makkelijk van zijn tractement zal kunnen leven; enT, zij lachte even over haar eigen slimheid, „ik zje niet in, waarom wij heni wijzer zouden maken." „Hoe meent go dat?" vroeg Janet ver- -baasd over Mary's wijze van spreken. „Wel, ik zal nog eens weer met Mr. Stenhurst over de zaken spreken, de teugels zelf strakker in de hand nemen, en dan zal ik u meer van mijne plannen vertellen. Ik wil eene bepaalde som voor Maurice ter zijde eggen, die u maandelijks kan worden uitbetaald voor huishoudelijk gebruik. Gif hebt altijd al de uitgaven geregeld en ik zie niet in, dat wij er -hem nu mee moeten lastig vallen, Janet." „O, Mary!" maar Ja-nat kon' geen woord meer .zeggen1, doch in haar hart dacht zij, „zij lioopl kolen vuurs op mijn hoofd." Mary begreep haar ontroering. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1