Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
3 IN LEIDEN EN BUITEN LEI DEN-
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
I: PER KWARTAAL f 2.50
rs PEK WEEK f 0.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL f2.90
1ste JAARGANG. - WOENSDAG 11 AUG. 1920. - No. Ill
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f0.22'/a
DES ZATERDAGS f0.80
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bü vooruitbetaling,
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Middenstand en Coöperatie.
In het ten vorige jare gehouden tongres
J ran de Vereeniging \an dcii chrislolijken
middenstand, werd door Prof. Diepenhorst
bovengenoemd onderwerp ingeleid.
Een nog altijd actueel onderwerp.
Immers, nog steeds worden met name
door den middenstand tegen coöperatie al-
erlei bezwaren zoowel van principieelen als
'»an practischen aard aangevoerd.
Ook in het dezer dagen gepubliceerde
aarverslag van den Kanier van Koophan-
lel te Leiden werd door sommige bedrijven
geklaagd over den invloed van de
oöperaties.
Het is dus volstrekt niet ove.'nodig, dit
inderwerp nogeens te. belichten en te on
welke gedragslijn de midden-
itand tegenover de coöperatieve beweging
teeft te volgen.
Prof. Diepenhorst, begon met er aan te
ierinnereh, dat naar veler oordeel midden-
tand en coöperatie twee vijandige instel
ingen zijn, dat de handeldrijvende midden-
tander van nature geneigd is, de ver-
iruikscooperatie te haten.
Moet ook de christelijke middenstand
IJ ich op dit vijandige standpunt plaateen?
[n Deze vraag werd door den prae-adviseur
intkennend beantwoord, hoewel hij even-
ens afkeurde de argumenten waarmede de
11 «Éperatie als eisch van het christelijk ge-
üd is verdedigd.
Be verbruikscoöperatie is soms verheer-
jkt als een onwaardeerbaar middel tot
iryulling van het Christendom. Verbroe
dering, menschenmin,christenzin, zouden
olgens hare lofredenaars door de coöpera-
e worden beyorderd.
Zelfs is men zoover ge gaan dat men een
irallel heeft getrokken en de eenvoudige
ijze waarop de coöperatieve beweging be-
jg on, heeft vergeleken met de geboorte van
an Heiland. Al6 een voorbeeld van de wij
waarop de coöperatie gepropageerd werd
ijst Prof. D. op de uitspraak van Hans
tiller: In onzichtbare letteren staat boven
jTje poort der verbruikscoöperatie het groo-
woord geschreven: Komt allen tot mij,
j die vermoeid en beladen zijt,zij
>ont den onderdrukten en uitgebuite^ een
eg, waarop zij door ontwikkeling van
unne verstandelijke en zedelijke krachten,
>t economische en sociale vrijheid, tot een
ooger menschwaardig bestaan kunnen ge-
iken.
Zulk ene beschouwing is overdreven en
achristelijk.
„Wordt echter de coöperatie beschouwd
sjls een ondernemingsvorm, welke in som-
gj ige gevallen kan medewerken tot ver-
tering van de materieele positie, dan
,n zij nevens andere hervormingen dank-
ar worden aanvaard en wij kunnen niet
zien, waarom, op principieele gronden
irzet zou moeten worden geboden."
En do middenstand dan?
Deze wórdt door Prof. Diepenhorst hoog
ewaardeerd; van zijn bestaansrecht is hij
in volle overtuigd.
„Toch dient wel te worden bedacht, dat
middenstand, meer bepaaldelijk de tus-
H kenhandel niet iets objectiefs is, welks
ïstaan door een hoogere wet voor alle tij-
en onder alle omstandighe
den is voorgeschreven. Het be-
"laansrecht van dien tusschenhandel reikt
echts zoover als hij diensten ver-
B.nf» die hem het bestaan waardig maken,
lijft hij ten deze evenwel in gebreke, dan
ag zijn verdwijning niet als een econo-
isch euvel worden beschouwd.
Wanneer dan ook de verbruikscoöperatie
een einde mocht" maken aan het bestaan
van sommige winkeliertjes, die zonder de
geringste warenkennis in gebrekkig inge
richte lokalen minderwaardige goederen
aan den man zoeken te brengen, clan is hun
uitstooting van. maatschappelijk standpunt
geen argument tegen de coöperatie.
De vrees van velen dat door de verbruiks
coöperatie e?n eind zal worden gemaakt
aan het bestaan van den zelfstandigen win
keliersstand, wordt door Prof D. niet ge
deeld.
Haar voordeelen zijn mateloos overdre
ven; haar groeikracht is buitengewoon
overschat. Naarmate de middenstand zich
gezonder ontwikkelt, zal hij ook veer
krachtiger de concurrentie van de coöpe
ratie het hoofd kunnen bieden.
Erkend moet worden dat de coöperaties
in de crisisjaren veel goeds hóeft gewrocht.
Trouw hebben zij soms de overheid terzij
de gestaan en een remmende invloed op de
prijsverhooging is hier en daar door baai-
uitgeoefend.
„Hieruit mag echter niet worden afge
leid, de voorrang van de coöperatie boven
den winkelier in de voorziening van de be-,
hoef ten der verbruikers."
„Wel verre van te demonstreeren de
overbodigheid van den tusschenhan
del, heeft de crisistijd getuigenis afgelegd
van zijn onmisbaarheid. Onder de
loodèn last der drukkende staatscentrali-
secring werd scherper dan ooit gevoeld de
behoefte aan mannen, staande midden in 't
werkelijke leven en in den concurrentiestrijd
kennende de begeerten van de verbruikers,
hun de beste krachten gevende om op de
meest soepele en economische wijze zich
aau te passen aan de wenschen van de klan
ten. van hun klanten."
In het volgend nummer geven wij de
conclusion waartoe de prae-adviseur kwam
eu die door het congres werden overgeno
men.
V Geen arbeidsvreugde.
Generaal Bramwell Booth, verklaarde
na een lange reis door de Engelsehe kolo
niën, dat hij zich zeer bezorgd maakte over
de arbeidskwest.ie.
„Ik heb, zeido hij, bijkans in alle landen
opgemerkt iets wat ik niet anders kan noe
men danafkeer van werk. Dat is
heel wat anders dan de zucht beter betaald
te worden voor den geleverden arbeid. Het
is een zeer groot gevaar, voorna
melijk voor het volgend geslacht, als wij
het denkbeeld aankweeken dat in den ar
beid geen geluk ligt.
Toen ilc in Australië was kwamen ze mij
vragen mijn invloed aan te wenden om de
v ij f d a a-g s c h e arbeidsweek te verkrij
gen, wat, toen ik de kwestie nader bekeek,
neerkwam op vier en een halven dag wer
ken, dus 35 uur per week.
Er is in breede kringen, vergiftigd als ze
zult gij arbeiden". De kwestie der uren is
slechts een bijzaak, maar de toenemende af
keer voor den arbeid is het groote ge
vaar.
Ik ontdekte dat verleden jaar ook in
Scandinavië.
Ik weet dat de beste elementen in de ar
beiderswereld bereid zijn te staan voor hoo-
ge moreele beginselen. Al is de meerderheid
der mannen en vrouwen in dit land niet
godsdienstig naaronze opvatting, toch
hebben zij een moreel karakter, opgevoed
als zij zijn onder den invloed van godsdien
stige onderwijzers en zien zij met verachting
neer op 'h§t bolsjewistisch geschreeuw. Laat
ze daar rond voor uitkomen en niet den
weg open laten voor de extremisten."
Wat generaal Booth hier opmerkt is niet
nieuw.
Er is in breede kringen, vergiftigd als ze
zijn door allerlei valsche theorieën een af
keer ran het werk.
Men kent niet meer de arbeidsvreugde.
Het lied van den arbeid wordt niet meer
gezongen.
Er is veel meer gemor bij den arbeid on
verschillig of hij al of niet brood heeft.
Een gevolg van het feit dat de arbeid in
het verkeerde licht wordt gezien.
Ook van dit vraagstuk goldt: Zij hebben
Gods Woord verworpen; wat wijsheid zou
den zij hebben?
Vruchten van het Onderwijs.
Over de vruchten van het onderwijs voerde
Mr. Groen van Prinsterer in 1848 een pen-
nestrijd met den oud-minister Graaf Schim-
melpenninck.
Deze had in zijn „Rapport en Missive"
van de neutrale school geschréven als een
stelsel dat sedert een reeks van jaren de
beste vruchten heeft gedragen en dat de be
wondering en navolging onzer naburen is
waardig gekeurd.
Naar aanleiding hiervan vatte Groen de
pen op om te betoog'en dat de neutrale
school geen best e, maar bijzonder slech
te vruchten had gedragen.
„Do klachten over verregaande onwe
tendheid aangaande de eerste beginselen van
Christelijk geloof en Bijbelwaarheid zijn,
ook bij hen die niet onder dwepers of ul
tra-orthodoxen kunnen worden geteld, zoo
ernstig en zoo algemeen dat ik u naar het
geen overbekend is. verwijs."
„Raadpleeg degenen wier dagelijksche
ervaring hun den aard en do drijfveeren
van menigerlei daad, de begeerlijkheden en
het karakter van velerlei personen open
baart; wier omgang en ambtsbetrekking
hen iu de verborgen schuilhoeken der Maat
schappij brengt, rechters die met het getal
en do soort der aan het licht gekomene mis
drijven bekend zijn, Godsdienstleeraars aan
wie dikwerf de toegang niet enkel tot de
huisgezinnen, maar tot de harten vergund
is, boekhandelaars-, die weten op hoedanig
zielevoedsel moet, worden gespeculeerd; zie
rond en aanschouw wat in Nederland ge
schiedt en geduld wordt, en spoedig zal ook
bij U twijfel ontstaan aan do juistheid der
verklaring omtrent de onovertrefbaarheid
der vruchten die het Vaderland aan den
boom van het Sehooiwezen geplukt heeft."
De schoolstrijd zooals Mr. Groen van
Prinsterer die kende en die nog zoo lange
jaren heeft geduurd, behoort nu tot het
verleden.
De christelijke school kan zich nu in
volle vrijheid ontwikkelen.
Straks zal de historie ook over deze
$chool en hare vruphten oordeelen.
Zij er tusschen besturen en ouders en
onderwijzers een innige samenwerking op
dat de vruchten dezen aibeid mogen prijzen
en door en in de school Gods Naam wor-
do verheerlijkt, ons volk ten zegen.
STADSNIEUWS.
De dn onze kringen algemeen bekende
Harmoiiieveiyiendgmg ..Polyhymnia''', djve>
meermalen zich bij ver schil en tie gelegenhe
den verdienstelijk maaikte laatst nog bij
de ovenyiniïingssamenkomst in Zomerzorg
zal? gaarne het aantal krachten met enkele
vermeerderd.
In een advertentie in dit nummer roept zij
gegadigden op tot het-'bezetten van enkele
instrumenten.
Wij vestigen gaarne de aandacht onzer le
zers op- deze nuttige Christelijke Muziekve:-
eeniging.
Wij ontvingen het eerste nummer van
„Ons Doel". Maandblad -der Leidsche Coöpe
ratieve broodbakkerij en verbruiksvereeniging
..Ons Doel" te Leiden.
In een inleidend woord zegt de Redactie
dat dit blad, hetwelk gratis aan de leien
wordt verstrekt, bedoelt een nauwer contac:
te bevorderen; het wel en wee der Coöperatie
zal er in worden meegedeeld, terwijl ook re
gelmatig een prijslijst zal worden opgeno
men.
Tevens zal men in dit orgaan allerlei be-
siuursmeciedeellingen vimdjen omtrent perso
neel bestuur, vergaderingen etc.; nuttige wen
ken voor de -vrouw des huizes zullen mede
n-ieii ont/breken.
Politieke of- confessioneel© vraagstuk/kern
zullen niet worden behandeld. Waar de
Coöperatie strikt, neutraal is en wil blij/en,
kan hiervoor geen plaats worden ingeruimd.
Behalve dit inleidend woord, bevat dit
eerste nummer een' oproep tot bijwoning»
eener algemeen© ledenvergadering en een
uitgebreide prijslijst der artikelen.
Ten slotte wordt het geheel door ad/vericn-
licn verlucht.
Een kostbare onderneming lijkt ons deze
uitgave, die-geheel gratis geschiedt en zoovel
aan leden als niet-leden wordt toege-zonden;
doch het bestuur .zal zeker wel hebben gere
kend voor men den toren ging bouwen.
Van de Stedelijke fabrieken van gas en
electniciteit onitvingen wij een fraai uitgevoerd
reclameboekje over den Nilfisk stofzuiger, fa
brikaat van Pisker en Nielsen, Copenhagen-
De .stofzuiger is uitgestald in de Toonka-
mer van de stedelijke fabrieken van gas en
electricifeit. Hooigracht 1416; zoowel daar
als op verzoek thuis,'wordt hij gratis gede
monstreerd'.
De lucht in kamers is vol ontelbare stof
deeltjes. Kijk slechts, aldus de brochure, naar
de zonnestralen dis een venster binnendrin
gen gij ziet niet de stralen, maar het
stof. Dit stof is- schadelijk voor de ge
zondheid. Wanneer wij de „Nilfisk" leeren
kermen, zal niemand meer dat stof willen
inademen dan strikt noodzaJcelijk is. Het is
een droevig onderwerp na te gaan, hoeveel
menschen' jaarlijks tengevolge van tuberculose
en andere longziekten sterven.
Soms beteekent slofafitemen niets anders
dan het stof van de eene naar het andere
einde van de kamer verplaatsen, terwijl ae
ramen; gesloten blijven. Wij died'en zoo nog
veel beter het stof te laten liggen waar net is.
Het wegzuigen van stof door den „Nilfisk"-
stoizuiger, wordt daardoor bereikt, dat voor
durend een lucht verdunning tot stand wo-dt
.gebracht, welke de buitenlucht weer tracht
,aan te rallen. De buitenlucht wordt toegela
ten door een slang, waarvan het vrije uit
einde over het stoffige voorwerp heenbewogen
wordt. Doordat nu de lucht tusschen de slang-
openinj? en het -voorwerp heendringt worden-
alle losse, stofdeeltjes meegezogen. Di; stof
wordt in ©en stalen bak, stofkamer, opgevan
gen, waarin dan de lucht door een filter ge
zuiverd wordt en weer geheel stofvrij in de
kamer komt- De bak met stof kan dan later
buiten die kamer geledigd worden.
Het gebruik van dezen stofzuiger, die met
een gewoon stopcontact kan worden aange
sloten, is zeer eenvoudig in gebruik.
Het ligt voor de hand dat de stofzuiger dus
in elke afgesloten ruimte op zijn- plaats is.
M)en kan alles wat denkbaar is met een
.'Nil'fd sicsltofvTÏj make y Zijwo~r den'gbbr nikt v oo r
't poetsen yart paarden,, 't reinigen van, auto's
stofvrij houden van werkplaatsen, magazijnen
kanipóreni en openbare localiteitem, van ma
chines. tramwagens, bibliotheken enz. De
huisvrouw gebruikt hem bij 't reinigen van
gordijnen, bedden en "meubelen.
Een ieder die wat voor dezen stofzuiger
voelt, raden wij aan even bij Hooigracht 14
16 aan te loopen, waar de noodige inlich
tingen worden verstrekt en men den stotz ti
ger gratis kan zien werken,
-De heer J. L'. van Meteren alhier slaagde
•e Amsterdam voor het examen Hooidacte-
D© heer N. G. C- Spijker alhier slaagde
e 's-Gravenhage voor het examen Handtee-
kenen L- O.
De Christelijke Zangvereen/igdng „Ex
Animo" heeft bij Koninklijk besluit van 20
Juli 1920. no. 6b. de koninklijke goedkeuring
Brandstoffen-Commissie
District Leiden.
De Directeur van het Brandstoffen^
bureau maakt bekend, dat degenen^
die voor hef komende stookseizoerr
wenschen in aanmerking te komen
voor
een rantsoen toor kamerbewoners
studeer-en werkkamers.
groote gezinnen hwmimii
ouden van dagen (boven is rou
een aanvraagformulier daartoe kun
nen bekomen bij het Brandstoffen-
bureau of een der Sub-Commissies.
De Directeur
van het Brandstoffenbureau
'kramer.
Leiden, 11 Augustus 1920.
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 11 Augustus 1920.-
Wat leven wij toch in een rijk gezegend
land.
Zeker er is veel dat tot ernst stemt en
de strijd om het bestaan is ongetwijfeld
voor velen ver van gemakkelijk.
Maar wat zijn er toch ook vele zegcum»
gen.
Daaraan dacht ik toen ik kennis nara
van het uittreksel uit het Verslag van de
Kamer van Koophandel en Fabrieken al
hier.
Het trof mij dat van tal van bedrijven
gezegd werd, dat ze* bevredigende resulta
ten opleverden.
De indiistrieele en handeldrijvende raid-
denstand heeft blijkens dit verslag ge
heel niet te klagen, maar wel te danken.
En in de arbeiderswereld is het niet an
ders.
Ongetwijfeld, het is niet alles licht cn
zonneschijn, maar oen feit is toch, dat de
arbeidersstand .werd opgevoerd de laatste
jaren.
En dat ondanks den gruwelijken oorlog.
Wat hebben wij toch veel reden om te
danken.!
En wat zijn we vaak ondankbaar.
OBSERVATOR.^"
op hare statuten verkregen en is als rechts^
persoon enkenid.
De heer H. A. Kroeders alhier slaagd'6
te Nijmefcien voor het examen, Hooidacte.
De heeren J. M. van Rooyen en Ob-
bink alhier slaagden te 's-Gravenhago voor
het examen Fransch L. O.
BINNENLAND,
Onze Pers.
Te Maassluis is j.l. Zaterdag het eerste
nummer verschenen van een nieuw a. r.
weekblad: De Maassluizer, orgaan van de
Anti-Rev. Kiesvereeniging „Vreest God,
eert den Koning" aldaar. Het blad 6taat
onder hoofdredacto van Ds. G. W. Akker
huis, pred. bij de Gcref. Kerk te Maasluis
en wordt: uitgegeven door J. van Deventer
te 's-Gravenzande.
De Amstcrdamschc tram
gaat langzamerhand in de verkeerde rich
ting rijden.
Door de verhoogde tarieven, vooral een
gevolg van de verhoogde loonen is het aan
tal passagiers dalende. -
FEUILLETON.
angs donkere wegen.
9 \Vrut, herinnerde zij het zich goedl en.
TT cli wat zag het er vreemd uit na deze
UJ| nge afwezigheid! Daar waren de fliklce-
nde gaslichtjes, de slagerswinkels; het
Jr :oop, koop" van de ongeduldige kooplui;
open stalletjes, de ruwe, duwende me
nigte; de verwrongen gelaatstrekken van
an-nen en vrouwen-, eene menigte kinde-
n met bleeke gezichtjes, die "beproefden
fder de dunne doekjes eeaie schuilplaats
vinden tegen den snerpenden wind
'hitechapel in gala verlicht met zijm
jadeem van gt.s verlicht met zijm
idë, middeleeuvvsche stad met gras be^
oeid en in diepen slaap verzonken, en
in kasteel, waaraan treurige heiinnerin-
>n verbonden' zijn.
„O, Mary, waarom ziet het er vanayorid
'e)oveel erger uit?" steunde Janet; maar
™et meisje antwoordde ndet. Zij hield hare
inden in den schoot gevouwen, en hare
'uine oogen hadden eene droomerige uit-
'ukkiixg. „Vaarwel, gulden droomenl"
Mien het klokkenspel het haar ook eens
e„ 'egeroepen had; dat was nu het leven, dat
tear wachtte!
.Weldra bereikte zij Lime Street. Mary
hield zich wat terug en liet Janet eerst
binnengaan. Het was zeer donker in de
gang, maar zij kon hoor en hoe hartelijk
Maurice fceide: „Welkom, lieveling, voor
dat hij1 haar in zijne uitgestrekte armen
ontving. „God zij gedankt, dat ik u beiden
terug heb," zeide hij, terwijl hij ieder
een hand toestak en henVzaclit naai* binnen
voerde. Welk eene begroeting ontving
tanlte Mary toen; zij waren er allen Let-
tice en Hatty, Rosie en May en zelfs kleine
Bee. Janet .nam haar lieveling terstond
op en bedekte haar met kussen. Wat was
zij schoon, zooals zij daar stond met het
kind in de armen en een zachten glim
lach om de lippen! Lettice had bedeesd
haar hoed afgenomen. De slanke gëstalte
kiwam op zijn voordeeligst uit in het glad
de zwarte gewaad; enkele zwarte haren
zaten verward, en.haar gelaat stond leven
dig. Hoe veranderde en verzachtte het, toen
zij opkeek en hare oogen die van haar echt
genoot, ontmoetten! Zij bloosde, als een
jong meisje; zoo zag zij er juist uit, toen
hij haar voor het eerst zag, en toen zijn
eerlijk hart geheel mar haar was uitge
gaan.
„Janet, wat ziet ge er goed uit! Ik heb"
u nooit schooner gezien," sprak hij; maar
•zijne Stem zeide oneindig meer, en Janet
bloosde weer.
„Ik ben zoo blij dat ik u en de kinde
ren zie," zeide zij eenvoudig en drong zidh
dichter tegen hen aan; „maar gij ziet er
sleoht uit, Maurice vooral niet beter dan
oen ik u verliet," en haar gelaat betrok
eensklaps.
„Wel natuurlijk," antwoordde hij op luch-
tgen toon, „ik verlangde naar mijne
vrouw. Kinderen vertel uwe moeder eens,
hoezeer wij haar gemist hebben, en hoe
wij naar haar en Tante Mary verlangd
hebben. Wel, Mary" en hij stak haar de
hand toe, en keek haar vriendelijk glim
lachend aan „dus is de rijke vrouw van
Bee teruggekomen!"
„Ja Maurice, ik ben teruggekomen;" en
zij zag hem met hare rustige oogen aan;
en 'toen trok zij Mary maar zich toe, wenkte
de anderen, die verlegen op eenigen af
stand stonden, naderbij te komen en bad
voor elk een vriendelijk woord.
Lettice, steek de kaars eens aan voor
'tante Mary en breng haar naar haar ka
mer," viel hare moeder in. Misschien wil
de zij gaarne met haar man alleen zijn
misschien ook zag zij, dat het gelaat#van
Mary bleek was, en vreesde zij, dat Mau
rice het op zou merken. Toen' zij dit ge
zegd had, stond Mary eensklaps op en
volgde het kind.
Boven in huis was haar een groot'e
voorkamer afgestaan; het vertrek zag er
wel wat kaal uit, met drie hooge. smalle
vensters en een klein ijzeren ledikant. De
muren waren bruin behangen en vol rui
me leasten; deze waren voorzien van de
•meest verschillenide voorwerpen, die Mary
voor haar werk in de gemeente noodig
had stapels boeken in nette blauwe om
slagen, afgedankt goed, dat nog netjes
versteld was, om weggegeven te worden,
stukken uit couranten geknipt, een groote
medicijnkist, gemaakt speelgoed enz. De
groote ronde tafel lag ook vol een stapel
traktaatjes, die uitgedeeld moesten wor
den, lag naast, een veel gebruikt hoekje
van Thomas a Ivempis, het werkmandje,
een» inktkoker, een opschrijfboek deze
kamer noemde Mary haar werkplaats of
.haar hospitaal, want hier hadden de kin
deren on -zij soms wonderlijke genezingen
gedaan.
Hoeveel speelgoed hadden zij niet netjes
hersteld! Poppen met gebroken armen en
be enen waren hier van nieuwe ledematen
voorzien; wassen hoofden, die hun haar
verloren hadden, geleken nog heel wat, als
ze nieuwe pruiken gekregen hadden. On
der in de grootste kast "lag nog een menig
te zieke en gewonde poppen op de vaar
dige heelkunst van^ tante Mary te wach
ten.' Als hare volwassen patiënten Mary's
verrichtingen niet op prijs 'hadden gestel i
dan zouden zij in ieder geval toegejuicht
zijn geworden door eiken kleinën krulle-
bol „als hun geliefkoosde vrienden en
speelgoedhersteller".
Mary was meermalen getroffen gewor
den door den treurigen verwaarloosden
toestand der kinderen. Sommigen hadden
letterlijk niets om mee te spelen; Ó6n
klein kind had een oude schoenzool, die
zij als wagentje gebruikte; een ander had
een gebroken bloempot opgeraapt ed ver
maakte zich nu met de scherven, roepen
de: „Mooi, mooi!' Kon er dan niets voor
deze arme onschuldige schepsels gedaan
worden? Waar dikwijls broodsgebrek was
kon men geen speelgoed koopen; maar
"Mary bedacht een ander plan zij lbo*
raamde een strooptocht in de kinderka
mers barer vrienden; zij vroeg aan gegoe
de ingezetenen voor hetzelfde doel en
kwam met een massa gebroken en afge
dankt speelgoed thuis. Toen begonnen deze
wonderbare namiddagen, die „de Zaterda
gen in het hospitaal" genoemd werden.
IDan werd de ronde tafel opgeruimd en de
hoofdverpleegster en hare assistenten haal
den hare patiënten voor den dag, en ope
reerden ze naar hartelust. Zonderlinge ar
ken van Noach, waaruit dieren kwamen
rollen, zooals man, nog nooit gezien had om
nooit op «arde ziet.