Dagblad voor Leiden en Omstreken.
•- ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN UETESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f 2.50
PER WEEK f 0.19
FRANCO PEE TOST PER KWARTAAL 12.90
fste JAARGANG. - D8NSDAG 1 JUNI 1920. - No. 50
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL I0.22V*
DES ZATERDAGS f 0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES ran hoogstens
30 woorden 50 centZaterdags 75 cent,
bjj vooruitbetaling.
Zullen wij plakken
Het verzet legen de InvaJMtettswet
duurt no# voort.
Ooit in onze omgeving worden nog
wol stemmen genoorct om iue»i ie piak-
kon en zelfs wordt naar we vernamen
L*n sommige dorpen propaganda ge
maakt om te komen tol een collectieve
weigering van premiebetaling.
Met allen ernst w-llen we onze lezers
waarschuwen, aan deze revolutionaire
beweging, want dit is het inderdaad,
niet mee le doen.
.Vooreerst, om de moeilijkheden do
daarvan het gevolg, zullen zijn.
liet spreekt toch wel vanzelf, dat de
Raden van Arbeid met zulk een hande
ling geen genoegen zullen nemen. De
wet moet nu eenmaal worden iu (ge
toerd cn wanneer men dat niet doet,
stelt men z^ch aan tal van onaangenaam
hederi bloot.
Bovendien is er kans, dat or> drie wij
ze de belangen van de arbeiders in met
geringe mate worden geschaad en dat
zi] door onwilligheid der werkgevers
he! zwaarst worden' getroffen.
E-" V,! i echter ook nog andere argu
menten die zeker niet minder zwaar
wegen.
"Wij noemen ons anti-revolutionair
Wij verklaren ons tegen do revolutie,
'dal is tegen de leer dat do mensch geen
gehoorzaamheid1 schuldig zou zijn,
maar dat hij zelf zou mogen bepalen,
wat goed is en wat niet goed is-
Wij erkennen de Overheid als Gods
dienaresse, die wij als zoodanig hebben
te eerbiedigen cn te gehoorzamen. Te
gehoorzamen niet alleen, als wij dat
prettig vinden en aangenaam en wan
neer hare ordeningen met onze wen-
fchen overeenkomen, maar cj>k Svan-
aeer van ons geëischt worden hand'ef n-
;en di;e ens minder gewenscht of on-
lillijk schijnen.
Ónder anti-revolutionatren mag er
tea rem geen oogenbhk sprako van
rijn. deze wet te sabolneren en zooais
hef dan heet, geen zegeltjes te nlalëken.
'En als vergaderingen mochten wor
gt gehouden, waarin tot het .**1oren
ran onwettige handelingen wordt aan-
?espcord, laat dan ook het anti-revo-lu-
iona^re geluid frisch en krachtig, wor
len gehoord.
Hoi gaat hier om groole belangen.
Wanneer wij ind'vidueól of ^ojlectro'f
weigeren die bepalingen van cle "7nvak
dier ts wet uit fe voeren'en na te loven,
dan staan we principieel op hetzelfde
-landpunt als de Socialisten, wier han-
JeS''ngen vaak en terecht zoo scher
fje afkeuring vrinden.
Daarom: we zullen wel plakken.
We zullen, wanneer dat inderdaad!'
hoodiig mocht blijken, protesteeren en
belitionneeren, maar we beginnen met
te gehoorzamen.
STADSNIEUWS.
Berlijrcsch Kinderkoor.
Een Heerlijke avond gisteren in de
Stads zaal.
Zelden hebben kinderstemmen ons
zooveel levenslust en vroolijkhecid le ge
nieten gegeven als de Beriijnsche jon
Kens en meisjes deden. Waarlijk, wij
hebben ons verbaasd, wij hebben be
wonderd- Zulk een rijkdom van frisch
ptl klarkindergeluid en dan d'ie
eenvoud, zooals lcindc-ren slechts een
voudig kunnen wezen en dP'e ge
hoorzaamheid aan den dirigeerstok van
Karl Schwarzmoier, zooals alleen het
Duitsche kind te gehoorzamen weet. En
we dlit verslag schrijven, dan kan er
(geen sprake zijn van critiek- over dat
kinderkoor. Het was bijn^ volmaakt,
daarmee is alles gezegd- Wat klonken
die meisjesstemmen hoog, vlug als een
wuivende wind in hot Wan derlied"
van Zöllner en wat jubelden drie jeugdi
ge sopranen in het „Vespergesang" het
heerlijk zuiver uit: ,.duch im Herzen-
höre Du jubilate Amen!" Ja, we heb
ben genoten! Al,dadelijk, toen in cle
Mo lette" van Palmer wij onder den in
druk kwamen van hel biddend, wijdend
gezang maar 't werd zoo heel anders
toen we hoorden van: ,,Nun rei.bet eueh
die Auglein wach", lentenmorgensfeer,
en toen de kinderen zongen van „Der
Jager undi die Nixe", dat herhaald moest
worden, zag je dat de jager voorirende
onder het opjagende „Lauf, Jager lauf'
Bijzonder in de smaak van het publïek
onder welke ook veel pleegouders der
kinderen waren, viel het. „Tanzlued in
Mai'k De cadans, die Karl Schwarz-
meiier aoo uitstekend wist doen uitko
men, werkte aaiislekelijk, je kou niet
rustig op je stoel blijven zitten. Ook
het guitige „Rringctreih'n" moest her
haald worden" 't verwonderde ons
niets. Tenslotte noemen we nog het
mo<orie_ „Annohcn von Tharan", hei
„Steclienpferd", het legen-el kaar-in ge
zongen „Ja Mo-hl", dat eclit kinderlijk
komisch klonk en het „Heimwehr vom
Fcste", wat wel op de Iachts piefen .wer
ken moest, al verstond, men ook geen
woord Duilsch, zoo aanstekelijk werd
d'ie humoristische inhoud weergegeven.
En nu zuilen we niet pralen over d:e
enkele keer, dat eens niet -door allen te
gelijk werd ingevallen dat valt weg
bij het. overmoolp van 't geheel, en' voor
een koor van 170 kinderen. drie meestal
(en d'at zegt wat) a capeüa zongen; wij
brengen den heer Schwarzmoier een
warm woord van hulde. Hij heeft, met
zijn koor iets gepracstee.rdi, dat wij nog
nooit tevoren in Nederland zoo zagen.
En wat het mooiste is hii heeft het
Duitsche kind. kind' laten bibven in
zijn nlerizfer, z'n levenslust, ziin Duit
sche levensmuzfek, ondanks alle ellen
de envoeds els ch aar s c.11 te.
Als soliste trad op Do-re Busch con
cert-zangeres te Berlijn. Haar machti
ge stem vulde cle heele zaal.
In het begin bii het ..Wico-enheT'
scheen het ons, of in cle hoove noten
de buigzaamheid wel'eens wat aan de
forschheid' werd op-roofferd. maar in
het ondeugende „Mein Schfitzelerin"
hoorden wij zulke fijn-uitgesponnen
hooge tonen wij genoten. Deze za.n-
Êe-res beizit een Inlees telrl ij kie techniek'
en een treffende warmte van voor
dracht. vooral thof ons d'it in het wee
moedige „Aus der Jugencfëeit" van T-
Radeeke maar ook meds m Tfe? eerste,
wat zij zona: ..Fenl'eehen, du solist,
mir nicht barfusz-gelin" genoten wij
reeds van d'o innighédl, waarmoU:' rij
'dit volkslied! van Brahms weergaf. Tn-
plaats van het, „Gebet" van Brabort
zong zij ons het beken die „Auf Flügeln
'des Gesanges" van Mendelsohn, mam-
on het slót couplet „Wenn die Linde
blüht" kwam aan 't applaus geen ónrl,
en moest er nog een toegift ?ezon?en
worden. De begeleiding van Ilse
Schwarzmoier was uitnemend Po de
ontvingen bloemen, ook d'e heer
Sehwarzmeier. werd met een bouquet
rO'Otfle rozen vereerd.
Even. voor de pauze betrad de voor
zitter van het plaatselijk com'5té. prof.
Thierry het podf-Ximom d^ k'n deren
in het Hollandsch te bedanken Toen
soreker vroeg ..Dat verstaan iulFo?",
volgde er van -de Beriijnsche kinderen,
onder groole hliifliritrt't, een algemeen
..Ja". Ook dhnkte prof. Tlï- -fraulo'n
Busch". frSulern Sehwarzmeter en den
dringen t van het koor en deelde vervol
gens aan de vergadering mede, dn f gij-
na alle kiVnderen in Holland waren op-
gefleurd. ontloken, ontbloeid. Wel klaag
don veel pleegouders, dat de kinderen
nog le weinig aten en hadden eenige
geprotesteerd, om de kinderen verder
te laten gaan, maar de meesten waren
ondanks de reis van 13 uren en de 9
concerten in 11 dagen, geestelijk ook
opgeknapt en hadden hier rust en vre
de gevonden, na dat zenuwachtige on
dervoedde leven in Berlijn-
Tenslotte, na verteld te hebben -van
iemands ervaringen, gepubliceerd in 'n
Engolsche courant, over de schreiende
toestanden in die Duitsche scholen
deelde -spr. mede, dat er gelegenheid'
was namen op te geven voor mehsohen,
drie een kind wilden verplegen, en dat
voor wie geen geld had om de* kinderen
van kleeding te voovz:en. het Comité te
Leiden dan de nocdigo hulpmiddelen
zou weten te verschaffen.
Drie aardige tafereeltjes maakten wij
nog mee, n. 11. toen eerst een Duitsch
meisje aan mevrouw Nieuwenhüis een
bouquet, overhandigde namens het
zangkoor, daarna toen een andere jon-
ire'dame ditzelfde met een korte, in het
Duitsch-op-riim-gezette toespraak her
haalde, waarbij ook mevrouw Nieuwen
huis op het podium verscheen en in
he^ Duitsch antwoordde én eindelijk
kwam de kleine Werner Me iszner naar
voren, d':e met een stern als een klok
nog- eens, inzonderheid, de Lerdsoho
pleegouders bedankte.
Om kwart over tien zon? het koor hot
laatste lied. n. 1. twee coupletten van
het Wilhelmus in het Duitsch, dat blijk
baar zeer gewaardeerd, werd»
Heden vertrokken cle kinderen naar
Den Haag,, waar zij door den Dui-lschen,-
gezant, opt van gen zouden worden. Daar*
na logo eren zii weer in Leêden. om ver
volgens naar Haarlem te vertrekken en
na weer hier gelogeerd te hebben, ver
trekken zij voor .goed u t. onze- stad, om
naar Leeuwarden -gaan'-
Voor goed- Neen. wij hopen hen spoe
dig weer fe z'en, en dan no,? eens te
gemefeiv van alles, wat zij ons gisteren-
O'vo-nd gaven.
Hedenmorgen om half 1? vertrok het
Berlijnsch kinderkoor oer stoomtram
-van Leden naar Den Haag. Ëenfgen
kwamen rëecte bepakt met den „Rück-
sak": deze zouden hier nfet hedenavond
terugkomen, maar dadelijk' van Den
Haag doorgaan naar Haarlem. Veel
pleegouders en ook enkele leden van
het plaatselijk c-omilé waren aanwezig,
waaronder ook mevrouw Nieuwenhuijs
v. VO&-KÜ11. Er heerschte een ongewek-
te stemming. Eenige jongens maakten
zelfs druk reclame voor een IJsco-man,
dotvv hard met het hamertje fe slaan op
het bronzen dekseltje. Tn de tram waren
eenige wavens voor de kinderen gere
serveerd Natuurlijk was het een ren
nen en vlieven, om het beste rvlaafsie te
krijgen. I-Iedenavond om ha.lf twaalf ko
men de meeaten weer per tram te-rug".
Voor het" examen Boekhouden-, afgeno
men door de Vereen'z'nz van Leeraren in het
Boekhouden/ slaagde de lieer D. de Bruyn Jz,
aih'-ar, leerling van den heer H. D. M- Knol.
De Sludie-Comm'ss'e van de A-nti-Rev.
Ktesvereen. alhier, h;e?«l Maandagavond onder
lei-ding van den hoer Gosïnga een, goed be
zochte vergadering.
De heer M. H. de Reede gaf een korte, doch
zakelijke hi'exTng over ..Ons Belastingslelsel".
Aaugietoond werd da«t de klacht als zou hier van
sic,! el ifet gasflroken- mogen worden, nier
juist is. daar als regel toch mot de draagkracht
en. die var meer d'e.r:i;g van hot draagvermogen
der belastingbetalers rekening wordt gehouden.
VorscVliersdie ibe'.astlngen van vroeger en la
ter tijd werden in» verband Ir ermede nader
aaogedu'd.
Deze n'e'd'ng werd door een gearPmeerde
bespreking gevolgd.
Bij de rondvraag wérden nog \-erschftiende
ponten ter sprake gebracht.
Het ligt jn de bedoeling in het najaar de
'cursusavonden te hervatten.
In ai-te stilte had heden de herdenking
ptaais van het 50-jarig jubileutn var, den lieer
G. H. Kokxhoorn.- waarvan wij gisteren reeds
melding maakten. Ve?e waren de gelukwen-
scheit per post en tetegraaf hem toegezonden,
terwijl ooik bijna alte ambtenaren van hun- be-
langslefiing blijk gaven. D-.e burgemeester, ex-
■presstevelij'k daarvoor -uit Bussum .overgekomen
kwam mede persoonlijk gohikwenschen.
Diverse 'bloiemstukken o.a. van iiet Coll. van
B. en W. en de ambtenaren van het Secr. en
Kanfroor Gem. Oiïtv. gaven aan de woning een
feestelijk aatrz'en.
Var: de gelegenheid om den jubilaris hun
opwachting -ten zijnen huize te maken» is ruim
gebruikt, -d.o. merkten wij op het Col1!, van B.
en W. en verschillende autoriteiten.
M»ej. W. Rijke, alhier, is tot offkrer dc
fAcadiinte benoemd door de Fratt-sohe rege:-
rOng.
Tot leeraar in de klassieke tater, en oude
gesohiedems aai: Je gem. gymnasia in den Haag
is benoemd d-r. J. L. Ralache, aFncer. f
Tot ad-juuct-direotrice van het'Acad. Zie-
kenhus te diezer stede is -benoemd voor 'het tijd
vak vin 1 Mei 1920 tot en met 31 Mei 1^1.
mei. W. C. van Hemert, alhier.
Op 12 Juli a.s. zal de n'euwe Rijksunlver-
siteitsbliblotheek voor het publiek worden open
gesteld. De ofSteieele opening zal later -plaats
vinden.
Bij het rrnfha're hospitaal alhter is tij-de
lf ik werkzaam gesteld de res.-oft. v. gezondheid
2de Id. iH. P. iHeijmans van Anrooy.
Ds. -H. Janssen, yoormafig pred. der Chr.
Garef. Gem. alhier, than-s-^tegerpredikant in aï-
gemecnen dienst.' is door den Kerkeraad van
cle Gh-r. Geref. Gemeerde te Den Haag uitge-
•noodigd gewor-den om hein te ho-oren over een
Doopsbedleirirg in de Belgische Staa'skerk te
Airtworperl. Nadait Ds. Ja'itsserr een toelichting
van zijn handelwijze 'had gegeven, sprak de
classis uit „dat -Iret net toelaatbaar is. dat een
Dienaar des Woords de Sacramenten bellen:
buiten de Chr. Geref. Kerk."
Bij cle Lei-dsctiè Spaarbanlv is in de
maand Med ingefe#d! f. 184,8">7,ü2 cn te
rugbetaald f 227,531,47, terwijl 67 nieuwe
integers zijn ingeschreven en 73 boek
jes geheel werden uil-betaald-
Hel te#oed der 15302 inleggers be-droe#
einde Mei f 3,735,337,35.
Wiinkrrp eia Krayl nr-mr NocTwetT.an.
.,D Tr'bune" vermeldt dat de hecrcn
Wijnkoop en Van Leuven namens de
Communistische Partij in Nederland,
in gezelschap van den heer Kruvt, naar
Nooiwegen vetrokken zijn. naair aan
leiding van een uilnoodiging van de
Noorsche Arbeiders-Parlij om het Con
gres van die Partij bij le wonen.
rgrv-1
Men schrijft ons. Zaterdag i-1 is van
we ge bovengenoemdon Bord te -Den
Haag een vergadering belegd om te
kómen tot oprichting van een afdeeling,
te Den Haag.
Dc vergadering, die gehouden werd in
het gebouw van Chr. Soc. Belangen
rinsengracht 75 -werd geopend met een
welkomstwoord van den heer b B- A.
M. Klaassen. voorzitter d'er vergade
ring.
Vervolgens kreeg het- woord de heer
Joh. M. van Ammen, voorzitter van de
afdeeling Leiden.
Deze zetfe lcortelijks het. doel van den'
Bond uiteen. Ongeveer 20.personen tra
den als leden van de nieuwe afdeeling
toe. plus een vijftal Donateurs. Hierna
hadt gedachtewisseling plaats waarna
sluiting van de Openbare Vergadering
en opening van een huish. vergadering.
Gekozen werd een'voorfeopig bestuur;
J. B A. M. lvlaassen, Voorzitter, J.
Swaneveld, Secr. Penn-, P. w. d. Leijden
en L. Koekenbakker, Comm. Na een
woord van dank aan den spreker werd!
hierna de huish. vergadering gesloten-
iDd ex-Kroonprirts.
Op de vragen,vaai den heer Schaper !>e-
tiefiende do kosten van inrichting van het
verblijf van den voormaligen Duitschen
kroonprins antwoordde de Minister .van
Binnenl. (Zaken:
De vraag of bij de inrichting van de wo
ning van den ex-kroonprins op ontvangst
van gasten is gterekend, kon natuurlijk niet
anders worden opgevat dan doelende op de
inrichting van een speciaal verblijf voor de
ontvangst van gasten.
Wel verre dat zoodanig verblijf zou zijn
Ingericht moest, toen de ex-kroonprinses
haar echtgenoot kwam bezoeken, de eenige
beschikbare kamer, welkte wordt ingeno
men door den Duitschen officier die. steeds
aanwezig is, voor haar worden bestemd.
De kinderen moesten zelfs elders onder dak
gebracht worden. Indterdaad zijn toen voor
de inrichting van die kamer eenige kosten
gemaakt, maar ten deele is de stoffeering
geschied door in -bruikleen gegteven zaken.
He" spreekt' vanzelf, dat als aan iemand
een gedwongen verblijf wordt aangewezen,
d'v kee-ten daarvan niet voor zijn rekening
■komen.
De financieels verhouding tussc/ton Rijk
en Gam senten.
Het Ntederl. Correspondentiebureau in
Den Haag meldt:
tiet- plan was aanvankelijk, dat j.l. Za
terdag een besproking zou plaats -hebben
tusscheu cle commissie van voorbereiding
voor het wetsontwerp tot uitbreiding van
hei, belastinggebied der gemeenten en de
regteering. Deze vergadering is echter niet
doorgegaan, omdat de regeering eenige
nadere'gegevens,- welke zij bezig is bijeen
te brengen, nog fniet verzameld had.
Ofschoon nog steeds gbhoopt wordt, dat'
het ontwerp nog vóór het reces der Twee
de Kamer zal kunnen worden behandeld,
wordt» dit steeds minder waarschijnlijk,
mede in verband met de vrij groote zeker
heid, dat de regeering het ontwerp nog
maals zal wijzign.
Uitvoer.
Tot nadere aankondiging is met 5 Juni
dispensatie verleend van het uitvoerver
bod van beenzwart. (Sti.-Ct.)
Marine.
Naar wij vernemen heeft een tus-
schen de Ministers van Marine a i. en
van Koloniën gehouden overleg ten
aanzien van liet medene-men, door offi
cieren en onderofficieren der zeemacht
in Indië, van hunne gezinnen, tot over
eenstemming geluid-
Eerlang kan oene regeling verwacht
word'en, die, zijn wij wil ingelicht, in
hoofdzaak hierop neer zal komen dat in
de eerste plaats alle officieren der Indii-
sc-he Zeemacht d'e zich verbinden lot
een tenminste vier-jarig verblijf in Indië
wordt vergund het gez n voor landsro-
kening mede te nemen-
Mode wordt dit vergunning verleend
aan onderofficieren boven den korpo
raalsrang, d'ie zich verbinden lot een
tenminste vierjarig .verblijf in Ntxlto'-
landsch-Indlë en aannemelijk maken
dat het verblijf \an het gez n in ItuH'ë
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
60)
„Een groot verschil", was het bedaarde
antwoord. „Hoe wilt gij, dat wij natuurlijk
•zullen zijn, als wij steeds onze woorden en
daden moeten wikken en wegen, en ze als
•het ware pasklaar moeten maken? Wan
neer gij dit alles aan Janet verteld hebt,
is liet geen wonder, dat zij zoo slecht be-
t;iel. Maurice is een man; op hem zou het
niet zoo'n invloed hebben. Hij is ruim ge
noeg, om zich boven die dingen te plaat-
:sen."
„Hij zou mij nooit hebben uitgehoord",
n*as het eenigszins knorrig antwoord;
want Charlotte was boos over de wijze,
jivaarop hare mededeeling werd opgeno
men, en van dien avond af was Dollie liare
gunstelinge. „Grey was precies zoo. Hij
toeval mij bijna ruw om te zwijgen, en Ber
tie geen leugens of onzin ik weet niet
juist meer wat hij zeide in het hoofd te
jtoalen; maar Grey ziet de dingen soms ge
heel verkeerd in. Hij houdt vol, -dat het
schande is, dat Walter onterfd is."
„Walter! wie is Walter?" riep Dollie uit,
-terwijl Mary zelfs plotseling eenige belang
stelling aan den dag legde.
1 Eén oogenblik keek Charlotte yeracbjrikit;
hare wijze van doen veranderde en zij werd
minder breedsprakig.
,.Lievqf|leugd! gij wilt toch niet zeggen,
dat ge nog nooit van Walter gehoord hebt?
Ik dachit, dat iedereen die akelige geschie
denis kende. Ik maak er nooit toespelingen
op, als ik het vermijden kan, omdat het zoo
treurig is, en ik. denk niet gaarne over
treurige dingen"; en Charlotte's oogen vul
den zich met tranen. „Het is zoo treurig,
als eene moeder vervreemd is van haar
eenigen zoon."
„Haar zoon!" riepen beide meisjes ont
steld uit.
Miss Morell lcnikite toestemmend.
„Haar eenigen zoon haar eenig kind,
moet ik zeggen, want zij heeft er nooit
meer gehad. Arme Walter, hij was zeer te
laken, maar zijn vader eveneens. Arme
tante, zij had het zwaar te verantwoorden
itusschen vader en zoon."
„Was Mr. Reid dan niet goed voor haar?"
vroeg Dollie met een flauwe herinnering
aan tante Isabel's eigenzinnigheid. „Zij
wilde beslist me)t hem trouwen, weet ge."
„Ja, tegen den wil van allen, die hem
kenden. Daar heltrik veel van gehoord",
hernam Charlotte. ,Ik geloof, dat zulk'
dingen door het noodlot besloten worden.
Zij was immers schoon, beeldschoon, en
hij had haar vader wel kunnen zijn; en
hoewel schatrijk, was hij tocli een gierig
aard; en een humeurl Werkelijk, dat moet
het werk van liet noodlot zijn.''
„Ik denk, dat hij veel van haar hield",
merkte Dollie op. Zij huiverde bij het hoo-
ren van dit treurige verhaal. Het was
reeds laat, en de wind gierde om liet kas
teel. Charlotte's geheimzinnige stem maak
te haar zenuwachtig.
„Natuurlijk hield hij veel van haar!
want zie, lieve, als een man oud wordt en
zijn vrouw jong en schoon is. spreekt dat
vanzelf. Hij had een slecht karakter en was
bovendien zeer bekrompen, zoodat hij haar
hot leven verbitterde. Zij was edelmoedig,
openhartig en argeloos. Ja, dat is het rech
te woord argeloos en misschien ook
onverstandig; en hij liet haar bepaald een
marteling ondergaan, als zij hem mishaag
de. Arme stakker! lioe ttaren haar leven
en liaar rijkdom haar tot last! En dan had
hij nog den jongen, om verkeerd op te voe
den en in het verderf te storten."
„In het verderf te storten
„Ja, of is het d'at niet, wanneer een
vader zijn kind eerst bederft en het dan
door tegenspraak en strenge tuclit bijna ra
zend maakt? Ik geloof werkelijk dat er
bij beiden een streepje doorliep. Van kind
af had zij nooit iets over hem te zeggen
daarvoor zorgde zijn vader wel. Toen
hij stierf, was zij nog maar van één dwin
geland bevrijd.
„Door een vreemde gril", vervolgde-Char
lotte „zij zegt. dat liet laat berouw was,
liet Mr. Reid haar zijn geheele vermogen
na. Hij was zoo rijk geworden door spoor
wegspeculaties. Slechts Crome Park had
den zij gekocht en bezaten verder geen
land. Walter was zijn hopeloos verkwistend
leven reeds begonnen. Ik heb gehoord, hoe
zijn vader hem in mijn tegenwoordigheid
een verkwister, een speler en een dronk
aard noemde en hij zwoer liem geen roode
cent te zullen nalaten."
„Was dat waar?"
„Meer dan waar", antwoordde Charlotte
treurig. „Zijn leven te Oxford was schan
delijk. Geen dwang, geen invloed, geen
gebeden noch bedreigingen van de zijde
zijner moeder schenen iets op hem te ver
mogen. Het scheen of hij he: er op aan
gelegd had zichzelf en allen die bij hem
behoorden, in het verderf te storten.
Toen hij nog zeer jong was. ging hij er
van door met een tooneelspeelster een
vrouw, oud genoeg om zijn moeder te kun
nen zijn, die den ongelukkige» jongen
dwong haar te huwen een stap, waar
van hij sedert steeds berouw heeft want
zij behandelt hem schandelijk.
Na dit treurig huwelijk verloor tante
alle hoop. hem nog voor zich winnen.
IJij had haar al, bijna onder haar oogen.
op de meest onbeschaamde wijze bestolen,
en om aan zijn voortdurende vervolgingen
te ontkomen, verliet zij C.rome Park en
ging buitenslands wonen. Zij had hem
een vrij goed jaarlijkscli inkomen vermaakt
hetgeen, naar zij telkens en telkens weer
verzekerde, het eenige was, dat hij nu of
na haar dood van haar te wachten had;
maar dit wordt altijd verkwist, óf door hem
zelf, óf door het ellendige mensch, dat bij
zijn vrouw noemt. Niets is veilig in hun
handen: soms worden ze bijna genoodzaakt
te bedelen.
Telkens en telkens weer", vervolgde
Charlotte fluisterend, „heeft hij ontdekt
waar zij woonde, en haar gesmeekt en ge
dreigd, totdat zij zwak genoeg was naar,
hem te luisteren. Zoolang wij hier wonen,
is hij er nog niet in geslaagd ons op het
spoor te komen. Telken male, als zij hem
ziét, vrees ik, dat het haar dood zal zijn.
De laatste maal scheen zelfs hij verschrikt
door haar doodsangst."
„O, hoe vreeselijk!" viel Dollie rillend in.
„Vertel ons toch niets meer, Charlotte.
Arm mensch! En nog wel haar eenig kind!
Ik zou wel eens willen weten, of moederu
ooit hunne liefde overleven zouden", zeide
het meisje, terwijl twee groote tranen langs
hare wangen biggelden.
„Ik weet liet niet", antwoordde Miss
Morel! ernstig? zij sprak nu voor een oogen
blik zeer eenvoudig en met waar gevoel,
(Wordt vervolgd).