Dagblad voor Leiden en Omstreken. •- ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN UETESTIGD ZIJN PER KWARTAAL f 2.50 PER WEEK f 0.19 FRANCO PEE TOST PER KWARTAAL 12.90 fste JAARGANG. - D8NSDAG 1 JUNI 1920. - No. 50 BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIEPRIJS PER GEWONE REGEL I0.22V* DES ZATERDAGS f 0.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF. KLEINE ADVERTENTIES ran hoogstens 30 woorden 50 centZaterdags 75 cent, bjj vooruitbetaling. Zullen wij plakken Het verzet legen de InvaJMtettswet duurt no# voort. Ooit in onze omgeving worden nog wol stemmen genoorct om iue»i ie piak- kon en zelfs wordt naar we vernamen L*n sommige dorpen propaganda ge maakt om te komen tol een collectieve weigering van premiebetaling. Met allen ernst w-llen we onze lezers waarschuwen, aan deze revolutionaire beweging, want dit is het inderdaad, niet mee le doen. .Vooreerst, om de moeilijkheden do daarvan het gevolg, zullen zijn. liet spreekt toch wel vanzelf, dat de Raden van Arbeid met zulk een hande ling geen genoegen zullen nemen. De wet moet nu eenmaal worden iu (ge toerd cn wanneer men dat niet doet, stelt men z^ch aan tal van onaangenaam hederi bloot. Bovendien is er kans, dat or> drie wij ze de belangen van de arbeiders in met geringe mate worden geschaad en dat zi] door onwilligheid der werkgevers he! zwaarst worden' getroffen. E-" V,! i echter ook nog andere argu menten die zeker niet minder zwaar wegen. "Wij noemen ons anti-revolutionair Wij verklaren ons tegen do revolutie, 'dal is tegen de leer dat do mensch geen gehoorzaamheid1 schuldig zou zijn, maar dat hij zelf zou mogen bepalen, wat goed is en wat niet goed is- Wij erkennen de Overheid als Gods dienaresse, die wij als zoodanig hebben te eerbiedigen cn te gehoorzamen. Te gehoorzamen niet alleen, als wij dat prettig vinden en aangenaam en wan neer hare ordeningen met onze wen- fchen overeenkomen, maar cj>k Svan- aeer van ons geëischt worden hand'ef n- ;en di;e ens minder gewenscht of on- lillijk schijnen. Ónder anti-revolutionatren mag er tea rem geen oogenbhk sprako van rijn. deze wet te sabolneren en zooais hef dan heet, geen zegeltjes te nlalëken. 'En als vergaderingen mochten wor gt gehouden, waarin tot het .**1oren ran onwettige handelingen wordt aan- ?espcord, laat dan ook het anti-revo-lu- iona^re geluid frisch en krachtig, wor len gehoord. Hoi gaat hier om groole belangen. Wanneer wij ind'vidueól of ^ojlectro'f weigeren die bepalingen van cle "7nvak dier ts wet uit fe voeren'en na te loven, dan staan we principieel op hetzelfde -landpunt als de Socialisten, wier han- JeS''ngen vaak en terecht zoo scher fje afkeuring vrinden. Daarom: we zullen wel plakken. We zullen, wanneer dat inderdaad!' hoodiig mocht blijken, protesteeren en belitionneeren, maar we beginnen met te gehoorzamen. STADSNIEUWS. Berlijrcsch Kinderkoor. Een Heerlijke avond gisteren in de Stads zaal. Zelden hebben kinderstemmen ons zooveel levenslust en vroolijkhecid le ge nieten gegeven als de Beriijnsche jon Kens en meisjes deden. Waarlijk, wij hebben ons verbaasd, wij hebben be wonderd- Zulk een rijkdom van frisch ptl klarkindergeluid en dan d'ie eenvoud, zooals lcindc-ren slechts een voudig kunnen wezen en dP'e ge hoorzaamheid aan den dirigeerstok van Karl Schwarzmoier, zooals alleen het Duitsche kind te gehoorzamen weet. En we dlit verslag schrijven, dan kan er (geen sprake zijn van critiek- over dat kinderkoor. Het was bijn^ volmaakt, daarmee is alles gezegd- Wat klonken die meisjesstemmen hoog, vlug als een wuivende wind in hot Wan derlied" van Zöllner en wat jubelden drie jeugdi ge sopranen in het „Vespergesang" het heerlijk zuiver uit: ,.duch im Herzen- höre Du jubilate Amen!" Ja, we heb ben genoten! Al,dadelijk, toen in cle Mo lette" van Palmer wij onder den in druk kwamen van hel biddend, wijdend gezang maar 't werd zoo heel anders toen we hoorden van: ,,Nun rei.bet eueh die Auglein wach", lentenmorgensfeer, en toen de kinderen zongen van „Der Jager undi die Nixe", dat herhaald moest worden, zag je dat de jager voorirende onder het opjagende „Lauf, Jager lauf' Bijzonder in de smaak van het publïek onder welke ook veel pleegouders der kinderen waren, viel het. „Tanzlued in Mai'k De cadans, die Karl Schwarz- meiier aoo uitstekend wist doen uitko men, werkte aaiislekelijk, je kou niet rustig op je stoel blijven zitten. Ook het guitige „Rringctreih'n" moest her haald worden" 't verwonderde ons niets. Tenslotte noemen we nog het mo<orie_ „Annohcn von Tharan", hei „Steclienpferd", het legen-el kaar-in ge zongen „Ja Mo-hl", dat eclit kinderlijk komisch klonk en het „Heimwehr vom Fcste", wat wel op de Iachts piefen .wer ken moest, al verstond, men ook geen woord Duilsch, zoo aanstekelijk werd d'ie humoristische inhoud weergegeven. En nu zuilen we niet pralen over d:e enkele keer, dat eens niet -door allen te gelijk werd ingevallen dat valt weg bij het. overmoolp van 't geheel, en' voor een koor van 170 kinderen. drie meestal (en d'at zegt wat) a capeüa zongen; wij brengen den heer Schwarzmoier een warm woord van hulde. Hij heeft, met zijn koor iets gepracstee.rdi, dat wij nog nooit tevoren in Nederland zoo zagen. En wat het mooiste is hii heeft het Duitsche kind. kind' laten bibven in zijn nlerizfer, z'n levenslust, ziin Duit sche levensmuzfek, ondanks alle ellen de envoeds els ch aar s c.11 te. Als soliste trad op Do-re Busch con cert-zangeres te Berlijn. Haar machti ge stem vulde cle heele zaal. In het begin bii het ..Wico-enheT' scheen het ons, of in cle hoove noten de buigzaamheid wel'eens wat aan de forschheid' werd op-roofferd. maar in het ondeugende „Mein Schfitzelerin" hoorden wij zulke fijn-uitgesponnen hooge tonen wij genoten. Deze za.n- Êe-res beizit een Inlees telrl ij kie techniek' en een treffende warmte van voor dracht. vooral thof ons d'it in het wee moedige „Aus der Jugencfëeit" van T- Radeeke maar ook meds m Tfe? eerste, wat zij zona: ..Fenl'eehen, du solist, mir nicht barfusz-gelin" genoten wij reeds van d'o innighédl, waarmoU:' rij 'dit volkslied! van Brahms weergaf. Tn- plaats van het, „Gebet" van Brabort zong zij ons het beken die „Auf Flügeln 'des Gesanges" van Mendelsohn, mam- on het slót couplet „Wenn die Linde blüht" kwam aan 't applaus geen ónrl, en moest er nog een toegift ?ezon?en worden. De begeleiding van Ilse Schwarzmoier was uitnemend Po de ontvingen bloemen, ook d'e heer Sehwarzmeier. werd met een bouquet rO'Otfle rozen vereerd. Even. voor de pauze betrad de voor zitter van het plaatselijk com'5té. prof. Thierry het podf-Ximom d^ k'n deren in het Hollandsch te bedanken Toen soreker vroeg ..Dat verstaan iulFo?", volgde er van -de Beriijnsche kinderen, onder groole hliifliritrt't, een algemeen ..Ja". Ook dhnkte prof. Tlï- -fraulo'n Busch". frSulern Sehwarzmeter en den dringen t van het koor en deelde vervol gens aan de vergadering mede, dn f gij- na alle kiVnderen in Holland waren op- gefleurd. ontloken, ontbloeid. Wel klaag don veel pleegouders, dat de kinderen nog le weinig aten en hadden eenige geprotesteerd, om de kinderen verder te laten gaan, maar de meesten waren ondanks de reis van 13 uren en de 9 concerten in 11 dagen, geestelijk ook opgeknapt en hadden hier rust en vre de gevonden, na dat zenuwachtige on dervoedde leven in Berlijn- Tenslotte, na verteld te hebben -van iemands ervaringen, gepubliceerd in 'n Engolsche courant, over de schreiende toestanden in die Duitsche scholen deelde -spr. mede, dat er gelegenheid' was namen op te geven voor mehsohen, drie een kind wilden verplegen, en dat voor wie geen geld had om de* kinderen van kleeding te voovz:en. het Comité te Leiden dan de nocdigo hulpmiddelen zou weten te verschaffen. Drie aardige tafereeltjes maakten wij nog mee, n. 11. toen eerst een Duitsch meisje aan mevrouw Nieuwenhüis een bouquet, overhandigde namens het zangkoor, daarna toen een andere jon- ire'dame ditzelfde met een korte, in het Duitsch-op-riim-gezette toespraak her haalde, waarbij ook mevrouw Nieuwen huis op het podium verscheen en in he^ Duitsch antwoordde én eindelijk kwam de kleine Werner Me iszner naar voren, d':e met een stern als een klok nog- eens, inzonderheid, de Lerdsoho pleegouders bedankte. Om kwart over tien zon? het koor hot laatste lied. n. 1. twee coupletten van het Wilhelmus in het Duitsch, dat blijk baar zeer gewaardeerd, werd» Heden vertrokken cle kinderen naar Den Haag,, waar zij door den Dui-lschen,- gezant, opt van gen zouden worden. Daar* na logo eren zii weer in Leêden. om ver volgens naar Haarlem te vertrekken en na weer hier gelogeerd te hebben, ver trekken zij voor .goed u t. onze- stad, om naar Leeuwarden -gaan'- Voor goed- Neen. wij hopen hen spoe dig weer fe z'en, en dan no,? eens te gemefeiv van alles, wat zij ons gisteren- O'vo-nd gaven. Hedenmorgen om half 1? vertrok het Berlijnsch kinderkoor oer stoomtram -van Leden naar Den Haag. Ëenfgen kwamen rëecte bepakt met den „Rück- sak": deze zouden hier nfet hedenavond terugkomen, maar dadelijk' van Den Haag doorgaan naar Haarlem. Veel pleegouders en ook enkele leden van het plaatselijk c-omilé waren aanwezig, waaronder ook mevrouw Nieuwenhuijs v. VO&-KÜ11. Er heerschte een ongewek- te stemming. Eenige jongens maakten zelfs druk reclame voor een IJsco-man, dotvv hard met het hamertje fe slaan op het bronzen dekseltje. Tn de tram waren eenige wavens voor de kinderen gere serveerd Natuurlijk was het een ren nen en vlieven, om het beste rvlaafsie te krijgen. I-Iedenavond om ha.lf twaalf ko men de meeaten weer per tram te-rug". Voor het" examen Boekhouden-, afgeno men door de Vereen'z'nz van Leeraren in het Boekhouden/ slaagde de lieer D. de Bruyn Jz, aih'-ar, leerling van den heer H. D. M- Knol. De Sludie-Comm'ss'e van de A-nti-Rev. Ktesvereen. alhier, h;e?«l Maandagavond onder lei-ding van den hoer Gosïnga een, goed be zochte vergadering. De heer M. H. de Reede gaf een korte, doch zakelijke hi'exTng over ..Ons Belastingslelsel". Aaugietoond werd da«t de klacht als zou hier van sic,! el ifet gasflroken- mogen worden, nier juist is. daar als regel toch mot de draagkracht en. die var meer d'e.r:i;g van hot draagvermogen der belastingbetalers rekening wordt gehouden. VorscVliersdie ibe'.astlngen van vroeger en la ter tijd werden in» verband Ir ermede nader aaogedu'd. Deze n'e'd'ng werd door een gearPmeerde bespreking gevolgd. Bij de rondvraag wérden nog \-erschftiende ponten ter sprake gebracht. Het ligt jn de bedoeling in het najaar de 'cursusavonden te hervatten. In ai-te stilte had heden de herdenking ptaais van het 50-jarig jubileutn var, den lieer G. H. Kokxhoorn.- waarvan wij gisteren reeds melding maakten. Ve?e waren de gelukwen- scheit per post en tetegraaf hem toegezonden, terwijl ooik bijna alte ambtenaren van hun- be- langslefiing blijk gaven. D-.e burgemeester, ex- ■presstevelij'k daarvoor -uit Bussum .overgekomen kwam mede persoonlijk gohikwenschen. Diverse 'bloiemstukken o.a. van iiet Coll. van B. en W. en de ambtenaren van het Secr. en Kanfroor Gem. Oiïtv. gaven aan de woning een feestelijk aatrz'en. Var: de gelegenheid om den jubilaris hun opwachting -ten zijnen huize te maken» is ruim gebruikt, -d.o. merkten wij op het Col1!, van B. en W. en verschillende autoriteiten. M»ej. W. Rijke, alhier, is tot offkrer dc fAcadiinte benoemd door de Fratt-sohe rege:- rOng. Tot leeraar in de klassieke tater, en oude gesohiedems aai: Je gem. gymnasia in den Haag is benoemd d-r. J. L. Ralache, aFncer. f Tot ad-juuct-direotrice van het'Acad. Zie- kenhus te diezer stede is -benoemd voor 'het tijd vak vin 1 Mei 1920 tot en met 31 Mei 1^1. mei. W. C. van Hemert, alhier. Op 12 Juli a.s. zal de n'euwe Rijksunlver- siteitsbliblotheek voor het publiek worden open gesteld. De ofSteieele opening zal later -plaats vinden. Bij het rrnfha're hospitaal alhter is tij-de lf ik werkzaam gesteld de res.-oft. v. gezondheid 2de Id. iH. P. iHeijmans van Anrooy. Ds. -H. Janssen, yoormafig pred. der Chr. Garef. Gem. alhier, than-s-^tegerpredikant in aï- gemecnen dienst.' is door den Kerkeraad van cle Gh-r. Geref. Gemeerde te Den Haag uitge- •noodigd gewor-den om hein te ho-oren over een Doopsbedleirirg in de Belgische Staa'skerk te Airtworperl. Nadait Ds. Ja'itsserr een toelichting van zijn handelwijze 'had gegeven, sprak de classis uit „dat -Iret net toelaatbaar is. dat een Dienaar des Woords de Sacramenten bellen: buiten de Chr. Geref. Kerk." Bij cle Lei-dsctiè Spaarbanlv is in de maand Med ingefe#d! f. 184,8">7,ü2 cn te rugbetaald f 227,531,47, terwijl 67 nieuwe integers zijn ingeschreven en 73 boek jes geheel werden uil-betaald- Hel te#oed der 15302 inleggers be-droe# einde Mei f 3,735,337,35. Wiinkrrp eia Krayl nr-mr NocTwetT.an. .,D Tr'bune" vermeldt dat de hecrcn Wijnkoop en Van Leuven namens de Communistische Partij in Nederland, in gezelschap van den heer Kruvt, naar Nooiwegen vetrokken zijn. naair aan leiding van een uilnoodiging van de Noorsche Arbeiders-Parlij om het Con gres van die Partij bij le wonen. rgrv-1 Men schrijft ons. Zaterdag i-1 is van we ge bovengenoemdon Bord te -Den Haag een vergadering belegd om te kómen tot oprichting van een afdeeling, te Den Haag. Dc vergadering, die gehouden werd in het gebouw van Chr. Soc. Belangen rinsengracht 75 -werd geopend met een welkomstwoord van den heer b B- A. M. Klaassen. voorzitter d'er vergade ring. Vervolgens kreeg het- woord de heer Joh. M. van Ammen, voorzitter van de afdeeling Leiden. Deze zetfe lcortelijks het. doel van den' Bond uiteen. Ongeveer 20.personen tra den als leden van de nieuwe afdeeling toe. plus een vijftal Donateurs. Hierna hadt gedachtewisseling plaats waarna sluiting van de Openbare Vergadering en opening van een huish. vergadering. Gekozen werd een'voorfeopig bestuur; J. B A. M. lvlaassen, Voorzitter, J. Swaneveld, Secr. Penn-, P. w. d. Leijden en L. Koekenbakker, Comm. Na een woord van dank aan den spreker werd! hierna de huish. vergadering gesloten- iDd ex-Kroonprirts. Op de vragen,vaai den heer Schaper !>e- tiefiende do kosten van inrichting van het verblijf van den voormaligen Duitschen kroonprins antwoordde de Minister .van Binnenl. (Zaken: De vraag of bij de inrichting van de wo ning van den ex-kroonprins op ontvangst van gasten is gterekend, kon natuurlijk niet anders worden opgevat dan doelende op de inrichting van een speciaal verblijf voor de ontvangst van gasten. Wel verre dat zoodanig verblijf zou zijn Ingericht moest, toen de ex-kroonprinses haar echtgenoot kwam bezoeken, de eenige beschikbare kamer, welkte wordt ingeno men door den Duitschen officier die. steeds aanwezig is, voor haar worden bestemd. De kinderen moesten zelfs elders onder dak gebracht worden. Indterdaad zijn toen voor de inrichting van die kamer eenige kosten gemaakt, maar ten deele is de stoffeering geschied door in -bruikleen gegteven zaken. He" spreekt' vanzelf, dat als aan iemand een gedwongen verblijf wordt aangewezen, d'v kee-ten daarvan niet voor zijn rekening ■komen. De financieels verhouding tussc/ton Rijk en Gam senten. Het Ntederl. Correspondentiebureau in Den Haag meldt: tiet- plan was aanvankelijk, dat j.l. Za terdag een besproking zou plaats -hebben tusscheu cle commissie van voorbereiding voor het wetsontwerp tot uitbreiding van hei, belastinggebied der gemeenten en de regteering. Deze vergadering is echter niet doorgegaan, omdat de regeering eenige nadere'gegevens,- welke zij bezig is bijeen te brengen, nog fniet verzameld had. Ofschoon nog steeds gbhoopt wordt, dat' het ontwerp nog vóór het reces der Twee de Kamer zal kunnen worden behandeld, wordt» dit steeds minder waarschijnlijk, mede in verband met de vrij groote zeker heid, dat de regeering het ontwerp nog maals zal wijzign. Uitvoer. Tot nadere aankondiging is met 5 Juni dispensatie verleend van het uitvoerver bod van beenzwart. (Sti.-Ct.) Marine. Naar wij vernemen heeft een tus- schen de Ministers van Marine a i. en van Koloniën gehouden overleg ten aanzien van liet medene-men, door offi cieren en onderofficieren der zeemacht in Indië, van hunne gezinnen, tot over eenstemming geluid- Eerlang kan oene regeling verwacht word'en, die, zijn wij wil ingelicht, in hoofdzaak hierop neer zal komen dat in de eerste plaats alle officieren der Indii- sc-he Zeemacht d'e zich verbinden lot een tenminste vier-jarig verblijf in Indië wordt vergund het gez n voor landsro- kening mede te nemen- Mode wordt dit vergunning verleend aan onderofficieren boven den korpo raalsrang, d'ie zich verbinden lot een tenminste vierjarig .verblijf in Ntxlto'- landsch-Indlë en aannemelijk maken dat het verblijf \an het gez n in ItuH'ë FEUILLETON. Langs donkere wegen. 60) „Een groot verschil", was het bedaarde antwoord. „Hoe wilt gij, dat wij natuurlijk •zullen zijn, als wij steeds onze woorden en daden moeten wikken en wegen, en ze als •het ware pasklaar moeten maken? Wan neer gij dit alles aan Janet verteld hebt, is liet geen wonder, dat zij zoo slecht be- t;iel. Maurice is een man; op hem zou het niet zoo'n invloed hebben. Hij is ruim ge noeg, om zich boven die dingen te plaat- :sen." „Hij zou mij nooit hebben uitgehoord", n*as het eenigszins knorrig antwoord; want Charlotte was boos over de wijze, jivaarop hare mededeeling werd opgeno men, en van dien avond af was Dollie liare gunstelinge. „Grey was precies zoo. Hij toeval mij bijna ruw om te zwijgen, en Ber tie geen leugens of onzin ik weet niet juist meer wat hij zeide in het hoofd te jtoalen; maar Grey ziet de dingen soms ge heel verkeerd in. Hij houdt vol, -dat het schande is, dat Walter onterfd is." „Walter! wie is Walter?" riep Dollie uit, -terwijl Mary zelfs plotseling eenige belang stelling aan den dag legde. 1 Eén oogenblik keek Charlotte yeracbjrikit; hare wijze van doen veranderde en zij werd minder breedsprakig. ,.Lievqf|leugd! gij wilt toch niet zeggen, dat ge nog nooit van Walter gehoord hebt? Ik dachit, dat iedereen die akelige geschie denis kende. Ik maak er nooit toespelingen op, als ik het vermijden kan, omdat het zoo treurig is, en ik. denk niet gaarne over treurige dingen"; en Charlotte's oogen vul den zich met tranen. „Het is zoo treurig, als eene moeder vervreemd is van haar eenigen zoon." „Haar zoon!" riepen beide meisjes ont steld uit. Miss Morell lcnikite toestemmend. „Haar eenigen zoon haar eenig kind, moet ik zeggen, want zij heeft er nooit meer gehad. Arme Walter, hij was zeer te laken, maar zijn vader eveneens. Arme tante, zij had het zwaar te verantwoorden itusschen vader en zoon." „Was Mr. Reid dan niet goed voor haar?" vroeg Dollie met een flauwe herinnering aan tante Isabel's eigenzinnigheid. „Zij wilde beslist me)t hem trouwen, weet ge." „Ja, tegen den wil van allen, die hem kenden. Daar heltrik veel van gehoord", hernam Charlotte. ,Ik geloof, dat zulk' dingen door het noodlot besloten worden. Zij was immers schoon, beeldschoon, en hij had haar vader wel kunnen zijn; en hoewel schatrijk, was hij tocli een gierig aard; en een humeurl Werkelijk, dat moet het werk van liet noodlot zijn.'' „Ik denk, dat hij veel van haar hield", merkte Dollie op. Zij huiverde bij het hoo- ren van dit treurige verhaal. Het was reeds laat, en de wind gierde om liet kas teel. Charlotte's geheimzinnige stem maak te haar zenuwachtig. „Natuurlijk hield hij veel van haar! want zie, lieve, als een man oud wordt en zijn vrouw jong en schoon is. spreekt dat vanzelf. Hij had een slecht karakter en was bovendien zeer bekrompen, zoodat hij haar hot leven verbitterde. Zij was edelmoedig, openhartig en argeloos. Ja, dat is het rech te woord argeloos en misschien ook onverstandig; en hij liet haar bepaald een marteling ondergaan, als zij hem mishaag de. Arme stakker! lioe ttaren haar leven en liaar rijkdom haar tot last! En dan had hij nog den jongen, om verkeerd op te voe den en in het verderf te storten." „In het verderf te storten „Ja, of is het d'at niet, wanneer een vader zijn kind eerst bederft en het dan door tegenspraak en strenge tuclit bijna ra zend maakt? Ik geloof werkelijk dat er bij beiden een streepje doorliep. Van kind af had zij nooit iets over hem te zeggen daarvoor zorgde zijn vader wel. Toen hij stierf, was zij nog maar van één dwin geland bevrijd. „Door een vreemde gril", vervolgde-Char lotte „zij zegt. dat liet laat berouw was, liet Mr. Reid haar zijn geheele vermogen na. Hij was zoo rijk geworden door spoor wegspeculaties. Slechts Crome Park had den zij gekocht en bezaten verder geen land. Walter was zijn hopeloos verkwistend leven reeds begonnen. Ik heb gehoord, hoe zijn vader hem in mijn tegenwoordigheid een verkwister, een speler en een dronk aard noemde en hij zwoer liem geen roode cent te zullen nalaten." „Was dat waar?" „Meer dan waar", antwoordde Charlotte treurig. „Zijn leven te Oxford was schan delijk. Geen dwang, geen invloed, geen gebeden noch bedreigingen van de zijde zijner moeder schenen iets op hem te ver mogen. Het scheen of hij he: er op aan gelegd had zichzelf en allen die bij hem behoorden, in het verderf te storten. Toen hij nog zeer jong was. ging hij er van door met een tooneelspeelster een vrouw, oud genoeg om zijn moeder te kun nen zijn, die den ongelukkige» jongen dwong haar te huwen een stap, waar van hij sedert steeds berouw heeft want zij behandelt hem schandelijk. Na dit treurig huwelijk verloor tante alle hoop. hem nog voor zich winnen. IJij had haar al, bijna onder haar oogen. op de meest onbeschaamde wijze bestolen, en om aan zijn voortdurende vervolgingen te ontkomen, verliet zij C.rome Park en ging buitenslands wonen. Zij had hem een vrij goed jaarlijkscli inkomen vermaakt hetgeen, naar zij telkens en telkens weer verzekerde, het eenige was, dat hij nu of na haar dood van haar te wachten had; maar dit wordt altijd verkwist, óf door hem zelf, óf door het ellendige mensch, dat bij zijn vrouw noemt. Niets is veilig in hun handen: soms worden ze bijna genoodzaakt te bedelen. Telkens en telkens weer", vervolgde Charlotte fluisterend, „heeft hij ontdekt waar zij woonde, en haar gesmeekt en ge dreigd, totdat zij zwak genoeg was naar, hem te luisteren. Zoolang wij hier wonen, is hij er nog niet in geslaagd ons op het spoor te komen. Telken male, als zij hem ziét, vrees ik, dat het haar dood zal zijn. De laatste maal scheen zelfs hij verschrikt door haar doodsangst." „O, hoe vreeselijk!" viel Dollie rillend in. „Vertel ons toch niets meer, Charlotte. Arm mensch! En nog wel haar eenig kind! Ik zou wel eens willen weten, of moederu ooit hunne liefde overleven zouden", zeide het meisje, terwijl twee groote tranen langs hare wangen biggelden. „Ik weet liet niet", antwoordde Miss Morel! ernstig? zij sprak nu voor een oogen blik zeer eenvoudig en met waar gevoel, (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1