Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
KWARTAAL f 2.50
WEEK f 0.19
SCO PER POST PER KWARTAAL f 2.90
„Nieuwe Leidsche Courant"
Donderdag (Hemelvaartsdag)
t verschijnen.
Iste JAARGANG' - WOENSDAG 12 MEI 1S2Q. - No. 35
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f0.9?Va
DES ZATERDAGS f 0.80
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES ran hoogstens
80 woorden 50 centZaterdags 75 cont,
bjj vooruitbetaling.
De Zondagswet,
et onlwerp-Zorfdagswct waarop wij
het ontwerp met toelichting! in ons
is, nader hopen terug te komen,
oor oen groot deel van de pers met
rzin ontvangen.
Stele uitspraken waaruit men zoo
gssins dc geesten kan proeven La-
wij hier volgen..
U Volk, om aan diit blad maar het
t het woord te geven, spreekt van
uloorderii en ziet in liet ontwerp
uitdagen van de arbeidersklasse,
plee natuurlijk, de Christelijke e-r-
ers niet w-orden gerekend!
et is wel kras, aldus dit orgaan hoe hier
elen bioed wordt beproefd, een geheel volk
ten dansen naar de pijpen van sen puri-
ihe groep, welke van „demokratie" ge
ien— in de verste verte geen meerderheid
is volk vertegenwoordigt. Dat Zondags-
Zfooveel mogelijk wordt beperkt, dat
nemers der overheid zooveel mogelijk hun-
jdsdiehslpiichten kunnen nakomen, niemand1
er wat <op tegen. Maar geen wet is daar-
noodrgl"
aan het slot
te Regeeri-n? \v3I krachtproeven nemen,
kon gevaarlijker zijn dan deze, welke
t met de rechten van ieder, maar speci-
ïet den aard van ons volk.
Telegraaf is van oordeel ttiat 'tllooir
ontwerp cle vrijheid wordt aan ge
en zegt o. mi
deriand eij en blijve het lamd der vrijheid
allen een etrenaa-m, dtere het in zijn
dagen veiwierf en waarop het nog roem
ir ook niemand zal dé rechtmatigheid '/.in
jrTangen kunnen ontkennen-, dat dan bok
jijheid voor allen, voor- ieders overtuiging,
[Fhaafd worde.
dit waarlijk u-iet in de 'laatste plaats, waar
:n zoo deliicatEe -materie betreft als weike
etsonttwenp ap eenaf-erminst gelukkig ge-
oqgenlblik en op een nog minder gelukkig
en wij-ze, poogt te redden,
meereen een mondig volk te zijn, en de
Iwoording onzer gemeenschap en d'aden
iren wij zelf te dragen!
k deze vrijheid- der verantwoordelijkheid is
'ostelijk goed".
t liboraio Handelsblad fs "door dit)
met ernstig teleurgesteld,
les ging zoo goed1, het Kabinet was
gematigd, cn nu
i Kabkiet heeft zich, op enkele kletiiè
idcringen) na, gedragen a'iS een- reclitsch
als een .gemat'sgd-rechiscli Kabinet. Als
legeerimg, die begreep wat ze èn- aart diep
ilaohiiigen stemlbusu.iitsfag èn aan dezen
•schuldig d (si. Een-regeering, lie het
mdom veeleer verstaat zooals de heer
nan het eens heeft geschetst: al-s een cor-
[{ge op de Ji stofje en niet, zooals volgens
de anti-re /btutonairen het doen, met het
riscli gewordene slechts af.s corrigendum
het Christelijke dogma. Een Regeering, die
woordi iva-n !haar premier .gestand wilde
dat zij -dé -teguïsteilingen niet wildé aan-
jen
«ch hier is nu opeens de gematigdheid zoek
rordlb ondier een gematigde 'Memorie van
achting, een daad gedaan zooals een Mi-
r-ie-Kuyper, ant;Lhesezoeker bij uitnemend-
die «iet krasser zou hebben kunnen doen.
daad- van opdringing van de Zjjndagshei-
g naaf -d-e -begrippen van één groep der
i ilhiug, aan het gansche volk, Eon daad, d)e
Cl rs -ingaat tegen- hetgeen nu allengs de ge-
:den's der laatste decenniën hier had doen
ten. 'Een daad -dus van christelijk-politieke
He."
ct liberale Vaderland is van oordeel
dc anti-revolutionairen bij dlit ont
werp vrijwel alleen zullen staan, en
zegt:
„.-De Calvinist, voor ©oover hij ire het anti-
re véto bionnair-partij'verband zit}, enkele gunstige,
uitzonderingen natuurlijk daargelaten, is er niet
mee -tevreden, dat hij den Zondag kan vieren
zooals hij dat wil, maar is er op uit andersden
kenden in zijn eigen kerkelijk keursiljjt te wrin
gen. En hierin staat hij lijnrecht tegenover atfe
andere Niekiertauders, tusschen katholieken en
vhijzinnigenl bestaat op het punt van de Zon-
diagspust tamelijk wet1 overeenstemming, -en de
ChiliStefljjk-Hüstoniscben zijn alles behalve be
wonderaars van den .Eregelschen Zondag; wie
Zondags concerten pleegt te bezoekeni heeft
hen daar dikwijls aagetroffen. Wat vrijzinnigen^
kahoiüeken en Christelijk-Historischen ere ook
de mannen van d!e S.D.A.P. vereenigt, is dat
zij voor een- wekelijkschen rustdag strijden-, en
nademaat dit, èn met het oog op de inrichting
van den arbeid bij voor-keur de Zondag moét
wezen1, zijn zij voorstanders van het verbod
van- allen arbeid op Zondag, ai-s niet strikt
-noodzakelijk 'is, juichen zij toe dat staat en ge
meente op -dien dag door liure dienaren niet
-meer 'aten werken dan onvermijdelijk is".
Deze opvatting" klopt niet gefheel met
'de opvatting van de R K. Maasbode in
welk, orgaan wij o- m. lezen:
,„De nieuwe Regeering heeft eindelijk de zaak
ter hand genomen, en ons eere paar dagen ge
leden met een ontwer-p-Zondagswet verblijd.
Wij zegg-ere opzettiijk „verblijd", wijl al
za! ook dit ontwerp in onderd oeèen wellicht voor
verbetering vatbaar blijken o.i. de Regee
ring in de oplossing van bet moeilijke vraag
stuk zeer gelukkig is geslaagd."
„Men duidt- het der Regeering euvel, dat zij
zich -zoo Kloek stekte op Christelijk stand-punt,
hetgeen men van haar,, die onomwonden ver
klaarde dienaresse Gods te zijn, toch verwach
ten moest.
Terwijl de Zondagsrust door onze sociale wet
geving w-ordt bevorderd, vinden wij hier een
voorstel' én het belang der Zondagsheiliging"
Onomwonden wordt in den considerans gezegd:
Alzoo Wij in overweging genomen hebben, dat
ihet wen|sohe'Iijk is bij de wet regelen te stel
len -in het bdang der heiliging van dien Zondag
enz.
-Van de zijde der S.D.A.P. is hét ontwerp.
gelijk miere verwachten kan aanstonds on-
aanneirtüjk verklaard doch ook in het vrijzin
nige 'kamp 'heeft liet schrik en ontsteltenis
.teweeggebracht.
Zondagsheiliging!! en dat in onzen moder
nere tijd!
iMen steunt gaarne het kabireet-Ruys, zoöhng
het ons bfijft behoeden voor rèvolutie, zoolang
het zorgt, dat we voor rampspoed en ellende
blijven bewaard, maar, wil- het bevorderen, dat
Gode ook -de eere kunne gegeven worde, die
Go de toekomt", dan komt alles, wat vrijzinnig
is, in verzet.
Toch wordt niemand tot een bepaalde wijze
van- Zondagsheiliging ged-woug-eiu -zulks ligt
•buitere -de bevoegdheid van- den wetgever.
Een iedar blijft vrij den Zondag te besteden,
gelijk hij wil, slechts dan wordt die vrijheid' in-
Igepenljt, flndCen dooiy gebruikmaking er van
anderen in de Zondagsviering zouden worden
gestoord. -Wij achten dlit standpunt volkomen
juls'j, en ook voor den vrijzinnige volkomen
acceptabel.
/Maar er mag nu eenmaal niet var, Zondags-
heüiginS worden gesproken door den Wetge
ver, d-^ar zit 't 'm in.
Een -reden 'te meer voor ons om de Regee-
r-ing -in haar lofwaardig streven krachtrg te
(steunen."
Ons overzicht mag" niet te lang wor
den en bovendien lu-bben tal van bla
den zich nog niet uitgesproken.
Wij eindigen daarom met de volgen
de aanhaling uit de Ch'r. Amsterdam
mer:
„Thans, in zijn tweede werkjaar komt hst
Kabirset-Ruys met een herziening.
.Op den -inhoud daarvan hopen wij nog na
der terug te komen.
Thans wijzen wij alleen op net feit: als zijn
de van zeer groote beteekn-ïs.
Op Hemelvaartsdag.
Wees gegroet., Gij eens verachte,
Nu gekroond1' Immanuel;
H eilaanb rengerS ch u Mverzo en er,
Ov-erwinnaar van de hel;
Gij, die mijne schuld wo-u-d't boelen',
Die mijn zond' aan 't. kruishout diroegi;
Tot den -duursten prijs mij vrijkocht,
En 'des Satans macht versloeg.
wees- gegroet.' verhoogde Heil an dil
Eeuwig leeft G'op 's hemels troon;
Voor den arbeid' Uwer ziele,
Smaakt Gij 't voorgestelde loon.
Aan Gods rechterhand' gezeten,
Neen, vergeet gij d'Uwen niet.
Bidt Gij voor Uw vrijgekochten
Die G'op aarde achterliet.
Eer, aanbidding, macht en o-Jorie
Zijt Gij waard 't onIvangen, Heer!
Lulde Halleluja's rijzen
Nu en eeuwig tot Uw eer
Eng'len, Serafs. Cherubijnen!
Stemt uw hoogste lofaccoord;
Zingt den Heiland onzer zielen
Wier. uw schoonste, lof behoort.
Immers iis herhaaldelijk van -Links gepoogd,
om het voor te stelten', alsof dit Kabinet nu ja,
Recht-sche leden telde, maar in politieke prac-
tijk tooh bevrediging van alle groepen zocht
En van Rechts min of meer terecht), ook
wel eens uitgezien naar en gehoopt op uitin
gen van het on-vervalscht, piitoci-pieei Recht-
sche karakter.
Het Ministerie heeft gedaan, wat zij-n hand
vondi om te d'oen.
En 'zonder veel ophef daarover te maken,
komt -het luier met de regeling eener materie,
die zeker meer dan iets anders in staat is, de
geesten tegen zich in het .harnas te jagen.
'De'react.e in de Ji/nksche pers is reeds zeer
rei.
Dubbel dient dan van d-e zijde der geestver
wanten de steun en de dank te worden gebracht
'en geboden.
Daarom thans hier voorloopig een uiting van
onze vreugde eit dank, en dc vérzekering, dat
Nederlands Christenvolk als één man staat
achter een Overheid-, die haar Christelijke roe
ping getrouw, niet schoomt om open'ajk op de
-heil-jgireg van den dag des Hoeren aan te drin
gen,"
Bij doze laatste uitspraak sluiten wij
ons uiteraard gaarne, aan.
STADSNIEUWS.
Van soe-d ingelichte zijde doolt men
ons mede, dat het bericht in ons num
mer van gisteren betreffende de uitge
broken werkstaking in het stoffeerders-
bedrijf niet in alle opzichten juist is-
Bij de nieuwe loonregeling is-Ledden
cfoor don Bond) van Patroons in het
stoffeerders en behangersbedrijf niet
in do 3e zoo-als tot heden maar in de
2de klasse ingedeeld-
De Patroonsvereonigiing te Leiden
heeft geen genoegen met deze indeeting
willen nemen daar zij de oude gehand
haafd'wilde zien.
De Pat-roonsvereeniiging is tenslotte
bij dien Bond uitgetreden, om daardoor
de indeel-ing in de 3de klasse te kunnen
handhaven:
Bij de nieuwe loonregeling als voor
Leiden de 3de klasse geldt, worden de
locnen verhoogd van 60 op 71 cent pe-r
uur. Echter, bij 'indgelting ifn de 2-do
klasse zouden voor Leiden de loon en
van 60 oip 75 cent per uu-r worden ver
hoogd.
Dc- werknemers in het slo-ffeerdersbe-
drijf alhier hebben met-do loonsverhoo-
ging van 60 op 71 cent per uur geen ge
noegen willen nemen, omdat zij edsch-
FEUILLETON.
"„ings donkere wegen.
gaarne mijn plicht jegens hen vervullen.
Maar nu moet ik ein-digen, daar een her
haling van mijn oude pijn mijne vingers
verstijft. Over eenige dagen zal ik u weer
schrijven en u alle bijzonderheden mel
den."
Toen eindigde de brief eemgszins plot
seling.
„Is- dat alles, moeder?"
„Neen, vanmorgen kreeg ik nog een
briefje. Daaruit zult ge zien, lioe edelmoe
dig mijn tante is en hoe zorzaam voor uw
gemak. Nu", zeid-e zij, daar Dollie het met
een verbaasd gezicht op den schoot barer
moeder liet vallen, „staat het u niet aan?"
„Of het mij wiet aanstaat! Dat zou ik
denken. Maar'ik ben één en al verbazing,
dat gij dit alles met eene vreemde hebt
klaargemaakt, zonder er mij een woord
van te zeggen." En inderdaad had zij -wel
réden tot verbazing.
De derde brief van Mrs. Reid was kort
en bondig. Zij liet hare nicht weten, dat
zij van plan was de reis te betalen en sloot
eon briefje van 10 pond in, om in moge
lijke uitgaven te voorzien.
De datum, vool* voor de reis bepaald
was, was al zeer nabij, en de brief eindig
de met de hernieuwde verzekering, dat
/Dorothy haar en Charlotte Morell hartelijk
welkom zoude zijn. Het was een vriende
lijke brief, ondanks de beslistheid, die jr
uit sprak; maar. Dorothy gevelde eena
zekere vrees voor de schrijf ster, cm hoewel
hare. wangen gl-oeiden van opwinding,
keek zij wat -peinzend. „Nu, Dollie, mijn
kind.", zeide hare moeder mgt eene poging
om opgeiaiimd te schijnen, „geeft gij mij
ook een prijsje? Vindt ge mij niet lief, dat
ik u wil afstaan?"
.Meent ge, dat ik zal gaan en u alleen
achterlaten?" vroeg het me-isje langzaam.
„Ja, mijin kind; dat is het juist, wat ik
bedoel. Ik kan zelf niet gaan, maar ik mag
mijn kind niet geheel aan mijn eenzaam
leven vastsnoeren. Het zou niet goed voor
u zijn. Het is niet recht.
„Maar u geheel alleen laten! Neen-, lief
ste moeder, dat is niet mogelijk."
„Het zal maar voor twee maanden zijn",
pleitte Mrs. Maynard. „Mrs. Reid vraagt u
slechts voor zoolang. Gij moet mij schrij
ven. En ik zal het zeer druk hebben, cn
zal mij op uwe terugkomst verheugen, om
dan al het nieuws te hooren, dat gij te
vertellen hebt. Denk eens aan al de voor-
deelen, die zulk een verandering met zich
brengt. En bovendien gevoel ik mijns on
danks, dat wij iets aan Mrs. Reid ver
plicht zijn."
„Meent gij, wat gij daar zegt, moeder
wenscht ge> dat ik zal gaan?"
„Ja, zeker, mijn kind, ik wensch het be
paald", en Mrs. Maynards stem behield,
hoewel zij beefde, toch iets opgew ekts. Had
zij zich niet opgewonden tot deze^opoffe-.
ten dat te Leiden als een 2de klasse
stad; thans 75 cent per uur zal wor
den betaald.
Hieraan heeft het conflict zijn ont
staan te danken, cn eischen de werkne
mers indeeling in de 2de klasse terwijl
de werkgevers de 3de klasse willen
handhaven.
1-Iet bericht van gisteren als zou
aan den Haagwe.g voor motor rijders
en automobilisten een bord. zijn aange
bracht, is volkomen onjuist.
In verband met het verbeteren van
"de bestrating van dien weg zijn wel is
waar daar enkele borden geplaatst
doch deze hebben geen ar.der doel dan
het snel verkeer te waarschuwen voor
de open bestrating.
Gisteren heeft de 3~OctobervereenL
giftg -in d-e kleine S taldis zaal- een verga
dering gehouden om het programma
vast te stellen van het dlit jaar te weren
3 Ootoberfeest.
's Morgens zal liet carillon van "den
stadhuist-oren worden bes-peeld.
Ook zal er wed'er koraal muziek wor
den gegeven .en zal er uil-d>eelin£r plaats
hebben van haring en wittebrood.
Des middags wordt een optocht ge
houden van verkleede personen, voor
stellende de verschillende mensc-hen-
rassen «it de vijf werelddeeilen.
Deze optocht belooft zeer interessant
te worden.
De Leidsche winkelweek zal ook om
streeks 3-Oclober worden gehouden.
Het referendum onder de leden der vrijz.
dem. kiesvereeniging heeft .tot uitslag ge-
.had, dat dfinitief candidaat zijn ghsteld
voor den gemeenteraad: 1. K. Sytsma (aftr.)
2. mr. C. W. van der Pot Bzn. (afir.); 3.
Mevrouw W. van Itallievan Émbden; 4.
J. Zitman; 5. rnej. H. Funke; 6. P. J. Pont;
7. mej. W. Snellen; 8. J. P. van Keulen; 9.
Joh. Dekker.
Behatavond „Middaghoogte"„Dageraad".
Gisterenavond had in de groote Sla-dsr
Igeh-oofrzaajD het. fiangekorid'ige debat
plaats tussehen deri, hier te stede wel
bekenden Dr. A. H. do Hartogh van
Amsterdam en den heer w- Havers uit
Den Haag. Eerstgenoemde trad op voor
de vereen'giVig „De Middaghoogte", de
tweede voor -.De Dageraad".
Als onderwerp, om van gedachte te
wisselen was aangekondigd: „Wat is
een vrijdenker?"
De zaal en het balkon waren reeds
lang voo-? dien aanvang geheel met be
langstellenden gevuld:. Omstreeks 8 uur
trad de voorzitter van „De Miid'davhoog-
te" Ds. W. Boisscvain op het podium
m. I het verzoek terwille van de spre
kers heb rooken te staken.
Aan diiit verzoek werd zeer goed1 vol
daan. In zijn openingswoord zei Ds.
Boissevain, dat. eerst Dr. de TT. 45 mi
nuten, daarna de heer Havers 45 minu
ten zo-u spreken, terwijl, ieder daarna
nog 20 minuten voor gedachtenwisse-
ling zooi ontvangen. Even daarna ver
scheen "de forsch'e gestalte van Dr. de
H. op het. podium. Spr. begon te zeggen
dat vélen meenten diat vrijheid' en ban
deloosheid hetzelfde zouden zijn. Dat
een vrijdenker zich dus uitleeft, zonder
God, naar zijn eigen gedachte. Het is
ook een "misversland, dat een vrijden
ker een godloochenaar zou zijn.
Spreker noemt hel een waan. dat vrij
heid zou breken met alle gezag. De
mensch komt nooit uit de lucht va-Men;
we hangen samen met degenen die
voor ons waren, met het vroeger be
staande, het vroeger gedachte, het vroe"
ger geleerde. Men móet zich aansluiten
bij de resultaten van vroeger eeuwen.
Ieder wetenschappelijk mensch moet
beginnen te luisteren naar wat het voor-
ring? Dollie zou nooit weten, wat deze eer
ste scheiding vaar hare lieveling haar kost
te van haar kind, dat nog geen enkelen
nacht zonder haar was geweest? Geen won
der, dat het vooruitzicht van déze twee
maanden hare moeder al zeer treurig toe
scheen. „Om uwentwille", vervolgde zij
flinker, „wensch ik het; en ik geloof ik
kan er waarlijk niets aan doen dat Mrs.
Reid eenige aanspraak op ons heeft."
Als het een plicht was, en ik u niet
behoefde verlaten, wat zou het dan heer
lijk zijn, om vreemde steden en vreemde
dingen te zien, moeder", riep het meisje
vroolijk uit. „Om niet eiken mórgen op te
staan en dan altijd dezelfde bezigheden te
verrichten heen en terug in regen en
zonneschijn door Exhibition Road te loo-
pen, en thuis te komen en Susan te zien
en het theeservies."
„En mij", viel hare moeder haar zacht in
de reden, welke stoornis maakte, dat Dol
lie haar eensklaps met vele tegenwerpin
gen en kussen om den hals viel.
„Dan is het vastgesteld en zullen wij
moigen een be2oek adn de St. Johns bren
gen. En als ge nu Susan wilt. roepen, zul
len wij lezen éii dan naar bed gaan. Neen,
waarlijk, Dollierhet is laat geworden, en
ik wil er van avond niet meer over spi'e-
ken." En eenigszins verschrikt door deze
plotselinge flinkheid van de zijde barer
moeder, onderwierp Dollie zich schooryoe-
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 12 Mei 1920.
Men k'cnt misschien het verhaal over
de regeering van de hoofdstad.
Gevraagd werd: Wie regeert Amster
dam? De Gemeenteraad-.
En wie regeert de Raad'? De Burge
meester.
En wie regeert "de Burgemeester? Me
vrouw.
En wie regeert Mevrouw? De keuken
meid
Er. wie regeert de keukenmeid? Haar
huzaar.
Wie —regeert dus feitelijk 'Amster
dam? Een huzaar
Aan dit verhaal -dacht- ik toen ik het
Leidsche Raadsverslag las.
Wie regeert Leiden? De Gemeente
raad!-
Wie regeert -"de Raad? De S-D-A P.
Wie regeeren de S. D. A. P.? De roo>-
'de vakbonden'.
Wie regeeren de bonden? De meest
ontevreden' elementen, die de méesfp
praats hebben en het minst presleeren.
!W fi.' e V" e g e ei r e> n dus f e r t er
Iijk Leiden?...
Zoo zo-u het kunnen worden.
En zoo wordt het als onze mannen'
en vrouwen niet op hun post zijn.
geslacht gezegd Heeft. Spr. heeft uit
eigen smart geleerd, dat. de conserva
tieven het gewicht aan -die klok zijn.
Zonder hen zo-u de mensclihei'd een
eendagsvlieg worden in kennis en we
tenschap. De conservatieven zijn dus
eigenlijk een rem.
Dat vrijheid geen ban-delooshesid is
kan men aan Dr. de Hartogh zien. rlie
zijn verbonden hand in zijn jas moet
houden, anders zou hij dien nog meer
verwonden. (Spr. droeg n-1. z;;n linker
hand' in verband). Wanneer dus een
Vrijdenker een bandelooze ils, rlan-heeft
hij het gevaar als eert geestelijke vage
bond' te verloopen. Ee'u.vrij-denke-r moet
zich. alleen in zijn eigep' omgeving vrij
kunnen bewegen- De ware vrijdenker,
onderwerpt, zich aan de gemeenschap-
Alle wetenschap cn alle denken wordt'
daar gevonden, waar de mensch onder
worpen luistert wat-het voorwerp zegt.
„Object." bcleekent. „het voorgeworpo-
ne". Het .subject o n der zoek I het. voor
werp- In den Bijbel slaat zoo mooff
„Spreek, uw dienaar hoort
Allg^wüienschap wordt onderworpen
uit. het voorwerp verzameld. Het voor
werp en onderwerp moeten in harmo
nie. zijn cn zich- vrij tenopzichte van:
elkaar bewegen. Dan wordt de ware
wetenschap geboren. Donders zcgl:
„Wiare wetenschap begint met berus
ting" Dus, volgens Schopenhauer, is
denken in do eerste plaats eenheid tus
schen subject en object,, onderwerp cn
voorwerp.
In de tweede plaats is denken d-us:
eenheid «oeken.
Al denkende schiften, olassificeeren'
we de. dingen cn-zoeken we de wel, de
tna-Kum-v^L waaraannzc V-ncllerworpen
zijn. Dus daarom reeds kan een vrijden"
ker maar niet in 'l wilde weg beginnen
te /denken. Volgens kant. is het denken
„een synthetische (opbouwende) func
tie". Het blijft dus een streven om een
heid te zoeken. Ilacckel-, de groote Duit-
sche monist.. zegt ook dat denken een
heid zoeken ds. Komend tol de bepaling,
wal het begrip God- zou zijn, haalt spr.
het citaat van Nietzsche aan, dal de
menschheid vroeger het woord „God"
zuchtte en thans zucht zij 't wooixi
„Mensch". Waarschijnlijk beteekent 't
woord God de Glansrijke- En dat
wordt gezocht in dc goilsden-t o-p-zijn-
wijdst. God is het „summum bonum"-
tend, aun dit stilzwijgen.
HOOFDSTUK III.
Den volgenden dag, vrij laat op den na
middag, begaven Mrs. Maynard en hare
dochter zich op weg om het bezoek bij de
St. Johns af te leggen. Dorothy svas voor
het eerst van haar leven bijna stom van
verbazing over de ongewone bedrijvigheid
en beslistheid van handelen harer moeder;
de zenuwachtige haast, die anders de ge
wone bewegingen der weduwe kenmerk
ten, was voor ditmaal verdwenen. „Mor
gen zullen we een bezoek aan de St. Johns
gaan brengen", had zij op zulk een kalme
wijze gezegd, alsof het bezoeken van
vreemden iets zeer gewoons voor haar
was; en toch wist Dolli, dat hare moeder
een doodelijken afkeer van nieuwe kennis
sen had.
Zij schenen plotseling van karakter ver
wisseld te hebben. Dollie leek wat verlegen
met de geheele zaak, en was eenklaps be
paald stijf geworden. In de eerste plaats
beviel haar hot adres niet Rev. Maurice
St. John. Lime Street 33. Whitechapel.
Haar meisjesachtige trots kwam er aan-<
stonds tegenop.
(Ward*, vervolgd.}
