Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
KWARTAAL f 2.50
ER WEEK f 0.19
BANCO PER POST PER KWARTAAL 2.90
MANT
Iste JAARGANG' - MAANDAG 10 MEI 1920- - No. 33
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.221/*
DES ZATERDAGS f 0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TAIUEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 centZaterdags 75 cent,
bjj vooruitbetaling.
Ernstig Protest
Dr. Van der Vaart Smit fieef' ap-
ieuw in het Loidsch Dag-blad een inga-
onden stuk doen opnemen. Wij halen
aar uit hel volgende aan:
Vorder: wat mijn principieel© hezwa
rn tegen de ,.N. L. Crt." betreft.
Van. uit Leiden en omstreken kreeg
k meerdere brieven met verzoek om
m open te publiceeren.
i\u geloof ik, dat ik na de persoonlij-
0 aanvallen van de „N. L. Crt." op
lij, moreel het volledige recht heb, om
tderdaadi hierop in te gaan en cliio be
varen le noemen. De ;,N- L. Crt-'' heeft
oor haar uittartend'© houding en haar
therpc aanvallen het noemen diier he
lvaren noodzakelijk gemaakt
jToch wil ik dit, uit reverentie jegens
""nccrdcre er bij betrokken personen,
net doen zonder meen4-
Daarom kies ik een middenweg en
pi hierbij aan Uw lezers mede, dat ik
■gelijk met dezen mijn bezwaren
Ihriflelijk heb ingezonden bij het Be-
58tuur der plaatselijke anti-revolulionai-
v kiesvejeemging te Leiden en dat ik
évens van de bezwaren, mededeeling
i.fce aan de hoofdredactie van het
Leidsch Dagblad".
JHct Bestuur der genoemde kiesvere©-
afging is natuurlijk het aangewezen col-
stee tot berechting der zaak. En dat ik
4iet „Leidsch Dagblad" opening van za-
11b lmcI. verstaal zich bij den plaats go
jsbnden gang van zaken, volkomen,
a Kad de „Nieuwe Leidsche Courant"
a t laatste willen voorkomen, dan had
|ij na haar zoo fel ingezetion persoon-
ijken aanval mij in haar eigen kolom-"
alen gelegenheid tot verdediging moe-
4n bieden.
lil', hooggeachte Redactie, beleefd dan*
jpfende voor de vriendeli.ikheitl der mij
4bor U gebc-den gelegenheiid en hopen-
4e hiermede mijnerzijds wat mij per
il ^onlijk betreft, het laatste woord' Ier
ke gesproken le hebben.
Hoogachtend. Uw dw. d,r-
Ï'l Dr. If. w. VAN DER VAART SMIT.
I's-Graveland, 1 Mei 1920.
JLDe Redactie van het LektecE Dagblad
chrijft hieronder als volgt:
J[ Gezien de belangstelling die voor
kwestie in Leiden en omstreken
istaat, en die ons overduidelijk blee-k
[it talrijke vragen en ingezonden stuk-
n dienaangaande, meenen wij deze
incipieele bezwaren publiek le moe-
in maken. Temeer, waar ook bulten
1 kringen der anti-revolutionaire kies-
ir ceniging. die deze zaak nu bünnens-
imers zal beliandelen, deze belangtstel-
ng zich uitstrekt.
Met de kwestie zelf laten wij ons niet
i on zullen daarover geen oordeel cf
nderszins geven.
Ook de insinuatie der ,,N. L- Crt." te-
pnover ons blad zelf laten wij onhe
il woord'
De principieel© bezwaren zijn dan
m. d.e volgende:
,De directeur der ,.N. L- Crt." d'eoldi©
(Ion predikant mon deling mede,
fit een contract was afgesloten met de
rulilierij der „Leidsche Courant", het
aüioüeke orgaan hier ter stede, een
antract, waartoe de dljrecteur der „N.
Crt." ook had moeien zijn bij den
isschop van Haarlem en waarbij is
jtpaald:
Dat noch in de hoofdartikelen noch
rgens elders stukken van anl.i-Room-
'•he strekking mogen worden opgenoi-
len en dat de redact je van het katho-
ke orgaan het recht, van' inzage en
et recht van véto heeft over de copy
er „N. I,. Crt.".
Ten overvloede teekenen wij hierbij
FE jILLÉIONT'
-angs donkere wegen.
Natuurlijk wist zij alles omtrent Mrs.
eid; ivare moeder en zij hadden geen ge-
eimen voor elkander. Dollie wist alles
ntrent het vroegere leven harer moeder,
n had het meermalen met groove onbe
redenheid met het hare vergeleken.
Mrs. Maynard was het eenig kind ge-
eost van rijike ouders; allerlei wonder-
jke gebeurtenissen waren er in hare
fugd voorgevallen; als Doll'ie er van hoor-
leek het haar net een toovergeschiede-
p, of «en sprookje uit de „Duizend en
jén Nacht". Overal was zij met hare ouders
pveest in Venetië, Rome en zelfs eens
P Konstantinopel; zij was even bekend
pt de villa aan het Lago Maggiore, het
fhalet in Lucern of de kolenbrandershut
'n het Schwarz Wald, waar de verlaten
puigers eens overnacht hadden, als an-
|ere kinderen met de glazen muiltjes van
£sschepoester of met Riet kasteel van
pJauwbaard.
i Er was nog iemand, die destijds een lid
pn het gezin uitmaakte; n.l. een blond
pisje, de eenige zuster haars vaders, die
ps. Maynard tante Isabel noemde. Zij
pat eenige teekcnïngen van haar, die
nog aan, gelijk trouwens reeds blijkt
u'ut bovenstaand schrijven van dr.- Smit,
d'at deze publicatie geheel met diens
machtiging geschiedt.
Red. „L. D"
Vo o r 'd a t dus liet Bestuur der A -R".
Kiesvereeniging van deze bezwaren
van Dr. Smit kennis zou kunnen ne
men, laat staan daarover eer. oordeel
uitspreken, laat Dr. -S. toe, dat het L D-
'dat onze concurrentie ti n zeerste duohi..
dftt heerlijke berichtje van Dr. S. den
lozers voorzet.
Die handelwijze is opzichzelf uiterst
zonderling.
Maar de consciëntie- en principieels
bewaren van Dr. Smit komen in een
zeer droevig daglicht tc staan door de
volgende feiten:
lo. Hel laatste mondeling onderhoud
van Dr. Smit met den directeur van ons
blad had plaats op 12 NOVEMBER 1919.
Op of voor diien dialum zou dus Dr. S.
als hij de waarheid sprak, kennis moe
ten hebben .gekregen van" het feit, dat
ons blad zou slaan onder censuur van
de Redactie van de R. K. Leidsche Cou
rant. Na dien datum moeten dus bij Dr.
S. de principieole bezwaren hebben
beslaan.
2e. Op 22 JANUARI 1920 schrijft D'r.
'Smit aan onzen Directeur: „Met genoe
gen wil 'ik op tl it verzoek (om mijn
krachten te willen blijven wijden aan
de N. L. Crtnader ingaan."
Wij laten nu cfaat. clat dit verzoek niet
gedaan is. Maar is liet niet verbazing
wekkend dat Dr. S. op 22 JANUARI
1920 gaarne wil medewerken aan een
bladl, dat volgens hem zou staan onder
Roomsche censuur?
3e. OP 17 FEBRUARI 1920 had onze
toen nog niet definitief .benoemde
hoofdredacteur op weg naar Leiden, 'n
toevallige ontmoeting met -Dr. Snvb
Di ze heeft toen wel zeer in den breedo
met hem over het. op :e richten orgaan
en over de financicclc bezwanen daar
aan verbonden, gesproken, maar mei
geen crthcl woord van prinniviëclc be
zwaren gerept en het. blijkbaar niet
noodig geoordeeld, daarop zelfs maar
te zinspelen. Indien ooit. dan was teen
zeker een waarschuwing om niet met
„zulk een blad1" ïn zee te gaan, op zijn
plaats geweest.
4o. Maar nog sterker
Dr. Smit verzoekt bij schrijven van
15 MAART 1920 aan de directie van dit
blad. waartegen hij zoo ernstige p-r'n-
cipieele bezwaren heet te hebben, te
mogen vertegenwoordigen op de Depu-
tatenvergadering der A'-R. partij en te
vens verzoekt de N. L. Crt. le doen aan
sluiten bij de off. Anli-Revolut/ionaiiro
bladen.
Uit deze feiten blijkt voldoende, dat
0e z. g. principieel© bezwaren van Dr.
S. pas ontstaan zijn, toen hij op ons
blad vertoornd wa.s, omdat wij zijn nie-
dcrwerk'ing weigerden.
Vijf maanden lancr wacht© Dr. SmH
voordat hij de N. L. Crt. beischuld/igl- En
zijne beschuldiging brengt hij niet broe
derlijk binnen den kring van ziine pa.r-
'tijgenooten - niet bij het Centraal Co
mité van A.-R. Kies ver migingen waar
bij ons blad is aangesloten, maar hij
machtigt een concurrent tegen w'o a,ls
z-g. neutraal hij en wij streden 'die be
schuldiging te publiceren, wetend^ dat
'daardoor niet alleen, en zelfs niet in de
eerste plaats onze zaak maar de «aak
van onze partij, dc doorwerking van.
on ze, beginselen, wordt benadeeld.
Hij weet hoe de tegenpartij aan dierge
lijke snufjes hoe verdraaid ook voor
gesteld. geniet. Als Anti-Revolutionair
was hij verplicht geweest den georden-
rden weg te gaan en zich le wenden tot
het Centraal Comité-
Dr. S. heeft thans zijne bezwaren bij
het Bestuur der plaatselijke anti-revolu
tionaire kiesvereeniging ingediend.
Welnu met de meeste gerustheid zien
wij een uitspraak van diit college tege
moet.
En wat nu "de „principieel© beschul
diging" zelf betreft, deze wordt voldoen
de weerlegd door onderstaand schrij
ven van den heer Th. Wilmer, Hoofd
redacteur van dc Leidsche Co-uramt die
volgens Dr. S. onze censor zou zijn:
Geachte Redactie!
Zandei» mij te wtüeu mengen .'r, den strijd, ge-
voert! tusschen Uw blad eenerzijds en dr. H. W.
vari der Vaart Smit en het Leidsch Dagblad a -
óerzijds, wi! tk gaarr.e verklaren en acht :k
mij daartoe zeüs verplicht -da: het v o 1-
strekt onwaar is, dat „de redactie van
'net katholieke orgaan hef recht van inzage en
ket"recht van veto heeft over de copie der „N.
L. Crt.'"
'De Redactie van „De Leidsche Courant"
kan geen enkel stuk, van welke
strekking dan ook, weigeren.
•Nooit :s ook door de „Nieuwe Leidsche Crt."
eerige copie aan ondergeteekende, oNi aan
welken katholiek dan ook ter
inzage aangeboden.
Ik meen met deze pertCnente, onomwonden
en onvoorwaardelijke tegenspraak de sensati-
oneeJe medec'eeiing in het Leidsch Dagblad te
hebben terug gebrachc tot 'haar ware propor
ties: Eenvolst rekte onwaar
heid!
Hoogachtend.
Th. WILMER,
Hoofdred. Leidsche Crt
Uit de Pers.
ONGENEESLIJK.
Wij lezen in De Standaard:
Toen in November 1918 de revolutie--
naire aansiag in ons land van sooiaai-
dcmocratischcn kant dre/gde oen
intimidatie, die sterk onderstend! werd
door de gebeurtenissen in Duitschland
zagen ,de vrijzinnigen over het alge
meen" bleek van schrik. Een van do
voornaamste bladen uit dien kring
maakte zich reeds gereed tot het buigen
voor het nieuwe „bewind". Van groe
ien moed bleek toen in diien hoek zeer
weinig. Velen dachten de zaak verlo
ren en zagen niets anders voor zich
dan een zich schikken in het onvormij-
dtelijke. Dat menige angstige blik in de
richting, van ile brandkast 'geslagen
werd, spreekt wel van zelf.
Nauwelijks ecliler had de bazuin staat
uit den roeden hoek geklonken of het
Christelijk Nederland ;het zijn krachtig
„neen" iicoren. Daar bezweek men niet
voor de intimidatie van het. gewelde-
vertoon. Daar kwam men aanstonds op,
om liet wettig gezag le steunen. Calvi
nistische en Roomscli-Katholièke jonge
lingen stonden aanstonds gereed, om
het geweld te kenen en hun leven voor
de rechtszekerheid van ons volk le
stellen.
Toen grepen ook de vrijzinnigen wt-er
moed'- Toen begon men van vrijliberaal
tot vrijzinnig-democraat weer vertrou
wen te krijgen in de kracht der -regee-
ring.
En nog enkele diagen verder kon men
zich .zelfs gereed maken om felle rede
voeringen te houden tegen den man.
die 'de. hoeren ter linkerzijde'zoo erg
hod doen schrikken.
In die diagen hoorde men van libera
len kant tot. t-oen ongeleedub verzekerin
gen. Men erkende de waarde der Chris
telijke beginselen voor het volksleven-
liet scheen oen oogenbhk alsot men
wilde terugkomen van de dwaling, dat
de religie n ets te maken heeft met het
leven in staat en maatschappij.
Gh ris lelijke arbeiders waren dan toch
maar het. best le vertrouwen.
En als die Christelijke partijen er nu
eens niet waren geweest?
Deze stemming duurde niet lang.
Enkele weken daarna schaamde men
zich over zijn vrees en overz n vrien
delijke blikken naar rechts-
Misschien dat tijdens de onlusten in
Duilschland vlak bij onze srens de
stemming van November 1918 weer eeni-
germate herleefde, maar toen dc roodo
legers waren len ondergegaan, leefde
men opnieuw in het heerlijk gevoel
van veiligheid. Wij hebben thans verno*
men. dat een groep vrijliberalen een
oproep heeft gericht tot de vrijzinnige
burgerij, om zich str-rk te maken tegen
het gevaar dat van uiterst links en van
rechts dreigt. De vrijheid is in gevaar.
En nu het wetsontwerp -tot bestrij
ding ven revolutionaire woeling-"! -
schenen is, worden fijne pleidooien ge
leverd voor het gevaar, waarin de ïndli-
vidurcle rechtszekerheid verkeert.
Het is aDof er niets is gebeurd Het is
alsof de tijden var rustige sociale en
politieke zekerheid reeds weer rijn te
ruggekeerd. Men komt.voor de „rechts
zekerheid" op Tegen de pogingen der
revolutionairen? O neen, tegen de voor
nemens der Regcering. om recht on
orde en gezag te handhaven.
En men schijnt gestreeld, als van re
volutionaire zijde vriendelijk geknikt
wordt en met instemming der veraeke-
rngen van liefde voor dc vrijheid van
hef. individu worden geciteerd-
Het gaat precies als in 1903.
Gelukkig, dat. deze vrijzinnige vrij
heidshelden bij de overgroot©, meer
derheid van ons volk' geen steun vinden
voor hun fraaie poli!ti:ek'. Als zij hun
oor te luisteren wilden leggen, zouden
zij dat al spoedig ontwaren- Maar'wat
zeggen wij? Zij kunnen dat met meer,
omdat het wezenlijke contact ontbreekt.
STADSNIEUWS.
Zaterdag vergaderde alhier cle Ne-
'derlandschc Vcreeniging voor Koeltech"
niek. Des -namiddags kwamen dc leden
en enkele" geintoducoerden bijeen in
liet Natuurkundige Laboratorium, waar
cle Voorzitter der Vereeniging, Profes
sor Ivamerlingh-Onnes, vloeibaar he
lium zou laten zien. Prof. Onnes ils do
eerste en de eenige, die deze merkwaar
dige stof vloeibaar heeft weten te ma
ken door afkoeling tot een temperatuur,
lager dan nog ooit bereikt (—269 gr. C
In de inleiding, die voorafging, heette
hij allereerst Prof. Einstein uit Berlijn
namens de Vereeniging hartelijk wel
kom en vermeldde zijn verdansten in
zake het theoretisch in rich tin de ver-,
schijnselen, die bij lage temperatuur op
treden. Prof. Onnes wees op de moei
lijkheden en' het. belang van de onder
zoekingen. die bij de temperatuur van
vloeibare helium, dat vertoond zou wor
den; ook op het internationaal belang
vn.ii het Leidsche Laboratorium: in het
vloeibre helium, dht vertoond zou wor
de, waren staafjes Mangaan slaat van
Sik* Robert Hodfield. "dfn Engelsehen
slaalmignaat, en Nikkelstaai van Prof.
Honda uit Japan, voor welke beide sta
len afkoeling uit de genoemde lage tem
peraturen interessante resultaten be
loofde. terwijl bij een vorige gelegen
heid mbödlterljes door pater Rahm uit
MariarLaach in vloeibaar helium ge
dompeld waren.
Eenige proeven met vloeibare water
stof werden verricht als voorbereiding
op de demonstratie van het vloeibaar
hediium, die door Prof. Onnes peifcoon-
lijk geleid werd- Al de aanwezigen
konden rustig deze merkwaardige vloei
stof ziion, die zich op een temperatuur
van —269 gr. C. bevond-
Na afloop sprak de 2de Voorzatter,
den hartclijken dank der Vereeniging
uit.
Op 24 Mei a-S- hoopj. J. Labordius
den dag te herdenken, dat.hij aan den
Rijk? plan ten tuin (do Hortus) -40 jaar
werkzaam is-
Vrijdag 21 Mei komt liet Kiescolle
ge der Ned. Herv. Gemeente alhier bij
een ter verkiezing van een diaken in do
vacature Mr. P. E. Briët.
Ir Den Haag is rnr G J. Grashuis,
oud-lector aan de universiteit alhier,
overleden.
Vrijdagavond is uit Berlijn le de
zer stede aangekomen prof. Einstein.
Hij is de gast. van. prof. Ehrenfcst on
het ligt in zijn voornemen alhier een
voordracht te houden.
Te 's-Gravenhaje is. 84 jaar oud, over*
reden mr. G. J. Gashuis, lector aan de univcry-
teit alhier.
De hee Grashuis was een trouw medewer
ker vai^ de „Nieuwe Gids" waarin iiij over fn
losofische onderwerpen schroef.
BINNENLAND.
DE BROODKAARTEN.
Mbri meldt ons:
De bespreking tusschen de afgevaardig
den van de Ned. Ver. van Werkgevers in
heit bakkersbedrijf met den minister van
Landbouw, Vrijdag gehouden, heeft een
zeer bevredigend vei'loop gtehad. iDe bespre
king liep over maximumprijzen, omwer
king van tarwemeel in bloem en de brood
kaarten.
Een voorstel tot wijziging der brooddis-
trlbutie zal in een ife houden hoofdbestuurs
vergadering worden besproken en aan don
minister te beoordeejing worden voorgelegd,
De minister had vooralsnog bezwaar, om
zonder meer de broodkaarten op te bef
fen. De (organisatie zal ttrachten een contro
leregeling ronder broodkaaten te ontwer
pen.
Uitvoer van Suikerbieten.
De N. U. M. brengt ter kenrtis van belar.g-"
hebbenden, -dat de termijnen van 1 Mei 1920,
vóór welken aan enkele der voor het verkrijgen
van vergunningen tot uitvoer van suikerbieten,
oogst 1930, gestelde \oorwaardcu moet worden
voldaan, is ver'.engd tot 15 Mei 1920.
De melkuiivoer naar Daitschland.
Naar de „Tel." verneemt is de dagelijks
sclie melkzending van ons lan-d naar
Duitschland niet alleen hervat, maar ook
uitgebreid. Het kwantum dat oorspronke
lijk 35,000 liter daags bedroeg, steeg suc
cessievelijk tot 50 u 60.000 liter. Thans werd
aan een tiental Brabantsche zuivelfabrie
ken, waaronder te Veghel, Zevenbergsche
Hoek, Horst, Roosendaal, Dongen en Made
opdracht gegeven om in totaal 76,000 liter
daags naar Duitschland te exporteeren.
De Nedorlandsch-Duitsqhe overeenkomst.
Gevolmachtigden van beide Regeeringen heb
ben Zaterdag de Nederlandsch-Duitsche credict-
en kolen-overeenkomst geteekend. De onder
handelingen, die in de aigeioopen week hebben
plaats gehad, hebben geen belangrijke veran
deringen op principieele punten van het ont
werp ten gevolge gehad.
H. M. de Koningin te Amsterdam.
H.M. de Koningin zou hedenmorgen te 10 u.
32 aan het Ceritraal-Statioh te Amsterdam aan
komen en aldaar to. Woensdagnamiddag 13
Mei vertoeven en daarna naar het Loo vertrek-
zeer aantrekkelijks voor DoUie had
den. Zij dacht steeds met genoegen aan de
vroolijke jonge tante, die verhaaltjes ver
telde en vreemde, oude (balladen zong, en
d'ie 's avonds huppelend de kinderkamer
binnenkwam om hare schoone baljapon
nen en juweelen aan het verbaasde kind
te vertooncn.
Toen was er een verandering gekomen;
er was een zekere schaduw over het hui3
gevallen; luide, verstoorde stemmen had
den overal weerklonken tante Isabel
was weenend vertrokken, zeggende, dat zij
slecht was behandeld door haar eenigen
broeder en dat zij het hem nooit zou ver
geven. Langzamerhand vertelde men liet
kind, dat tante Isabel nooit terug zou ko
oien. Zij was met een zeer rijk man ge
trouwd met een zekeren Mr. Reid, van
wien niemand hield en voor wen niemand'
achting had en daarna werd er niet meer
over gesproken. Zoo liep de draad van de
levensgeschiedenis harer moeder door. Op
de prettige jeugd waren nog gelukkiger
meisjesjaren gevolgd en toen trad zij, nog
zeer jong, in het huwelijk met Ricöiard
Maynard, een jong officier van het vierde
regiment dragonders. In liet begin was al
les goed gegaan; wel had hij niets dan
zijn tractement, maar de ouders van Mrs.
Maynard waren rijk. Doch voordat de kor
te wittebroodsweken voorbij waren,' (kwam
de eerste slag. Het vermogen haars vaders
was grofftendeels in mijnaandeclen gesto
ken; deze bleken onzeker te zijn. De aar
van het ijzeroer was plotseling uitgeput;
in de algemeene ontsteltenis die volgde,
bleek dat de aandeelhouders aansprakelijk
waren voor ontzettende sommen en toen
Margaret Maynard huiswaarts keerde,
vond zij haren vader geheel geruineerd.
Zelfs dit zou hij hebben kunnen dragen,
als het hem maar niet gescheiden had van
zijn eenig kind. Het was het voornemen
van Mr. Tilney geweest zijn schoonzoon
te helpen om te worden overgeplaatst bij
een ander regiment, dat waarschijnlijk
niet zou behoeven op le trokken; dit was
de voorwaarde waarop hij hem de hand
zijner dochter geschonken had. Nu was
alles veranderd. Het regiment van kapitein
Maynard werd terstond naar Southampton
ontboden, als bestemd voor Indië, en de
arme Margaret moest afscheid nemen van
haar diep bedroefde ouders en haar jon
gen echtgenoot over zee volgen. Wel be
minde zij hem met haar gansche hart,
maar zij was niet veel meer dan een kind;
en de ontknooping van alle banden, die
haar aan haar ouderlijk huis bonden, was
een groote beproeving. Maar. helaas! dit
•was nog slechts het begin van haar lijden.
Eerst ontving zij bericht van den dood
harer ouders, die spoedig na elkander
stierven. Daarop volgden nog zwaarder
slagen: zij hadden behalve Dollie nog t/wee
jongens en een meisje en deze werden
achtereenvolgens weggenomen, en slechts
weinige jaren later bezweek Majoor May
nard op een zwaren marseh aan de gele
koorts. Toen ontvluchtte de bedroefde we
duwe, liaar dochter aan haar boezem
drukkend, dit land der graven, zooals zij
het altijd noemde en kwam eenzaam en
verlaten in Engeland terug, om haar le
ven opnieuw te beginnen, ditmaal niet
voor zichzelve, maar ter wille van Dollie.
Zoo ging-en de jaren voorbij en als zij
haar kind niet gehad had, zou haar leven
geheel vreugdeloos geweest zijn. Zij was
een vrouw, geneigd tot het koesteren
eener afgodische liefde, eene die haar ge
heel vervulde en die trouwens eigenlijk
op den bodem van het hart van elke vrouw
ligt. Niet, dat zij geheel verstoken was van
de vertroostingen van den godsdienst,
maar de levende voorwerpen barer liefde
namen haar geheel in beslag.
Toen haaf man nog leefde, had zij min
ded' om hare kinderen gegeven: wel had
zij ze innig lief, want zij was de zorg
zaamste en teederste moeder, die men zich
voorstellen kon; haar man was heer en
meester van haar leven, naar hom ging
haar gansche hart uit en zij koesterde
•bijna geen gedachte, die hem niet betrof.
Bii zijn dood was haar hart als versteend.
Zij verbeeldde zich dat nog nooit een
vrouw zoo volslagen weduwe was gewor
den, als zij en dat er van nu af aan gea*
levensvreugde meer voor haar bestond.
Maar door Dollie was dat alles veran
derd; eerst stelde zij belang in het kind,
toen werd het een bezigheid en lang*
zamerhand verloor zij er zich in; de oude
behoefte aan een voorwerp om te kunnen
vereeren en verafgoden herleefde. Zij
hield op zoo treurig terug te zien op di
puinhopen van haar vroeger leven; zij
moest glimlachen en trachten smotijds dit
alles te vergeten ter wille van Dollie, wier
jeugd zij niet mocht bederven door eigen
smart. En zoo overleefde Mrs. MaynarG
haar groot verdriet ter wille van haar
kind cn kwam er een gulden gloed, die
iets op zonneschijn geleek, over haan
zwaar beproefd leven.
HOOFDSTUK II.
Mrs. Maynard zag hare dochter treurig
aan, terwijl deze met gloeiende wangen
en bevende vingers den brief las. Wat was
hij lang en dicht m elkander geschreven.
Als hij regelrecht uit de lucht was komen
vallen, had Dollie niet verbaasder kunnen
zijn. Zou er nu dan toch werkelijk ieta
gebeuren? -
(Wordt vervolgd.* *1
