Tweede Blad.
Woensdag 14 April 1920
Uit de Pers.
ZWAKKE ZENUWEN.
De Zeeuw is niet Ion on ree ij te
iva.il oordeel dal onder de leiders der
Ncdo.rlandschc Communisten mensohèn
jr.i t zwakke zenuwen schijnen le «schui
len.
Men herinnert zich nog- het geval
3 \V1jnkoop, die bij een door dezen held)
3 Reorganiseerden „optocht", in een
3 ©.ogenblik van verbouweraerdij":d over
3 die stoutmoedigheden van zijn eigen dc-
3 monstranlen jegens hem om een glaas-
2 je water vroeg.
2 Nu komt cr weer bij het geval'-De
3 Visser. De heer Lou de Visser „Het
3 Vaderland" noemt hem een „geconden-
3 seerd stuk oppervlakkigheid en ijdeL-
3 ho d en zelfoverschatting!" schijnt
2j ook al niet tol de moedigste aspiranten
2 naar de martelaarskroon te beboeren.
3 Zondag was hij me>t. zijn gezellen te
3 llce-rlcn voor de propaganda Leden der
3 burgerwacht trachtten hem te moiestee-
ren. doch de -politie beschermde hem
Z[ en bracht hem naar zijn hotel. Doch
H óok daar volgden hem de Patriottische
3 Limburgers, zoodat hij onder angstig
Z, gegild van moord! moord! de hulp in-
5| riep van de politie- Een lafheid, terecht
3 door „Hel Vaderland" en andere bladen
Ei beiachen.
Nu schijnt -zenuwachtigheid reeds
eerder hel zwak van dezen man ge-
;j weect te zijn. Immers m het verslag
van het Congres der S- D. A- P- in „Het
j Volk" van 20 April 1908 de Commu-
I nis ten behoorden toen nog tot de S-D.
A- P. vertelde Schaper dat Lou dc
Visser (onderwijzer te Den Ilaag) „in
j eon «eerbiedigen brief aan de Koningin
I f 25 haid gevraagd om tot herstel van
gezondheid naai" bu-iten tc gaan, en hij
heeft ze gekregen ook-"
Waarop de Visser antwoordde: „Ik
was verbazend zenuwziek -, ik verklaar,
als ik normaal, was geweest, zou ik het
niet gedaan hebben
Zcnuwzaek en niet normaale zoo was
j deze held reeds in 1908 door hem zelf
gjeleekend- Zou deze kwaal hem soms,
j na twaalf jaren, te Heerlen weer over
vallen hebben?
En nu nog een derde geval-
Wij lezen in D e Tribune, het blad
van Wijnkoop en Lou die Visser, de
volgende wartaal:
Op enkele tientallen kilometers
slaat die -Roode Armee! die echte Duit-
sche. ook onze Armee! Ja. buldert de
j bourgeoispers, alreeds 100,000 sterk. En
j d'an die vrouwen, die te hoop loopen
voor roode kruswerkehl Ja, voelt ge
i het, uw einde nadert! 100,000 man! ons
1 hoofd duizelt! sterkt ons! Regelmatig
j buldert het kanon, het Roode kanon.
I hier duidelijk hoorbaar! voor de zwoe
gers in de fabrieken! Mijn hoofd dui
zelt! Weer buldert het kanon der Duit-
sche revolutie!- langgerekt g>
drcun Revolutie!"
Zou deze schetterende schrijver ook
geen zenuwp-atient zijn?
I En dat wil de wereld regeeren. de
maatschappij zuiveren, den geluksstaat
'inluiden!"
LEVEN VAN JEZUS.
Door het Priesch Dagblad
wordt er op gewezen, hoc in onzen tijdi
al -wat hei/Li-g, moest zijn wordt neer-
ge h aal d-
't Is nu zoo ver gekomen, <ctat men
het „Leven van Jezus" heeft gemaakt
tot een kijkspel in dc bioscoop!
En wat geeft men daar dan nog te
zien!
Iemand die er geweest is, verhaalt:
Herodes ziet de geesten van de
door hem vermoorde slachtoffers,
die op de maat dei- muziek een bal
let uitvoeren. Herodes wordt blind
als hij Jezus in diens oprechte oogen
kijkt n volgt dan ai waggelend Je
zus' schaduw. Jezus geneest „een
prinses, die de koorts had-" Je-zus
wandelt rond tusschen de sphyn*
xen van Egypte en tusschen de hci-
densche afgodsbeelden. Judas wordt
gesecondeerd door den duivel, en
we aanschouwen den verrader ten
slotte in de hel. Judas ziet in zijn
handen de zilverlingen in bloed ver
anderen. En Bar-abbas, de bevrijde
moordenaar, wordt als een clown
in een circus-pan torn ine op de
schouders van het wik rondgedra
gen.
In den hof van Gethseinane reiki
een Engel den uitgeput ten Jezus
den drinkbeker, waaromtrent hij
zijn Vader bidt dien te laten voor
bijgaan, en als de wedorópges tan e
Heer Maria Magdalena heeft ge
waarschuwd: „Raak mij niet aan!",
en daarbij plotseling verdwijnt;
staat de gelukzalige maagd plotse
ling omringd door een pracht van
bloemen. We zien engelen den
avondmaaM'isch dekken -
Erger dingen laten we nog maar weg-
't Publiek heeft weer 'n nieuwe sen
satie.
Van bijbel-of kerk moet het Hein*
niets meer hebben; Jezus Christus moet
dltenst doen, om het film-vereeren de
publiek een nieuwe „vermakelijkheid"
te bezorgen.
Zou daar nu toch niets aan te doen
zijn, dat men z'n handen afhoudt van
wat nog aan duizenden heilig is?
32JBEL-ONKUNDE.
Hoe treurig het gesteld! is met de
kennis van den Bijbel zelfs in z. g. ont
wikkelde kringen blijkt uit het volgen
de artikeltje uit de N. Rott. Crt
Sinds dc. Singels zijn geruchtmakend
vlugschrift, over de verregaande onkun
de van de siud'eerende jeugd ten op
zichte van den Bijbel heeft geschreven,
wordt er misschien meer dan vroeger
op deze tekortkoming in het onderwijs
gelet. Dat de font nog niet geheel her
steld is. bleek ons dezer dagen uit dc
mededeeling van een Ieeraar aan een
H. B. S. met vijfjarigen cursus- Deze
Ieeraar pleegt bij het onderwijs in het
Nederlandsch af en toe eens een -teek-
proef inzake Bijbelkennis te onderne
men. Hierbij bleek hem. dat in een van
de hoogere klassen een groot deel der
leerlingen nooit van Christus gehoord'
haJdi. Op de vraag, wat het Christendom
was, kreeg hij ten antwoord, ctot deze
godsdienst ..ergens in het oosten" bele
den word'. Het mooist! maakte het een
leerling, wien de Ieeraar bij de passage
uit de Camera, waarin Hildebrand zeel.
dlat ziiji oom Stastok den Bijbel las en
wel Luc- X vroeg, wat due afkorting
Lue. beteeken de-
Onvervaard antwoordde de leerling:
„Lucullus, mijnheer!"
En de klas lachte niet!
Land- en Tuinbouw.
De aarde is de standplaats
van onze gewassen, en om den oogst zoo
goed mogelijk te maken, moeten de groei-
voorwaarden zoo gunstig wezen als het
zijn kan. Waar de grond apn zijn lot
wordt overgelaten, slibt de bovenlaag ge
makkelijk dicht, er ontstaat een korst,
welke vocht en lucht niet goed doorlaat.
Om den akker zaoiklaar te maken, moet
het bouwland eene grondbewerking on
dergaan. Hierbij wordt de gevonnde korst
verbroken on de bodem in kluiten of krui
mels gelegd, de k-ruimelstructuur wordt
in het leven geroepen. Bij die grondbe
werking wordt te-yens de meef onder ge
bracht, en daarmede het humus-gehalle
en de vruchtbaarheid der bouwlaag ver
hoogd.
Nu leert de landbouwkunde, dat het
plantenvoedsel met het water kan weg
zakken naar den ondergrond. Door een
diepe grond-bewerking kan dat voedsel
weer in de bouwvoor teruggebracht wor
den. Het opgeschoten onkruid kan met de
bewerking grootendeels worden vernie
tigd. Het bovenstaande is ook voor den
niet landbouwkundige voldoende, om de
noodzakelijkheid der grondbewerking aan
te toonen.
De land- en tuinman kan zijn veld spit
ten of ploegen. In den landbouw wordt
veel gebruik gemaakt van den ploeg, in
den tuinbouw daarentegen is de spade
het gewone gereedschap. Toch wil ook
de landman vaak enkele akkers spitten,
omdat hij dan beter het onkruid kan be
strijden en vooral liet kweegras (panen)
verwijderen.
Dat spitten vraagt veel handarbeid.
En nu worden de eisohen der arbeiders
aanhoudend hooger. De knechts vragen
twee tot driemaal zooveel loon als vroe
ger. Dit was geen groot bezwaar zoolang
voor de producten een hooge prijs kon
worden bedongen. Maar nu het buitenland
onze land- en tuinbouwproducten niet
langer kan koopen door den lagen geld
koers, moeten de prijzen spoedig dalen.
De ondernemer moet met zijn bedrijf in
zijn onderhoud kunnen voorzien, en daar
om moet hij erop uit wezen de pnkosten
zoo gering mogelijkte maken.
Waar de landman maar e-enigszins kan,
zal hij zijn grond laten ploegen, en waar
de bodem te vuil is, zal de cultivator in
het werk worden gesteld, om het onkruid
te verdelgen. Een gevolg daarvan zal zijn,
dat er minder werkvolk op de boerderij
noodig is.
In den tuinbouw gaat het minder goed
om den grond te ploegen, daar zijn de ter
reinen vaak te klein en moet gespit wor
den. Maar vele tuinders beginnen zich
reeds toe te leggen op enkele speciale teel
ten, en daarmede wordt dan een grootere
ruimte in eens bezet. Zoo kan ook daar
de bodem in bepaalde gevallen worden
geploegd, waardoor eveneens werkvolk
wordt bespaard. In de boomkweekerijen
zagen we reeds vaak, dat de bodem werd
geploegd. In de groote Fransclie kweeke-
rijen gebeurde dit reeds jaren- geieden.
Als daarbi> nog op rijen wordt gezaaid en
de beplanting eenigszins ruim wordt in
gericht, kan de verpleging eveneens ma
chinaal geschieden.
Niemand misgunt den werkman een
goed loon, maar de ondernemer moet toch
ook tegen toonenden prijs kunnen werken.
En om dat te kunnen zal hij de grondbe
werking meer en meer met ploeg en cul
tivator moeten uitvoeren. En zoo zullen
tal van grondwerkers, die anders in land
en tuinbouw een goed bestaan vonden,
langzamerhand overbodig worden. Zoo
kan er werkeloosheid komen ten platte-
lande.
Als onze arbeiders dat maar willen in
zien, dan kunnen zij door eigen teelt op
een klein stukje grond wellicht in hun
onderhoud voorzien, als zij niet langer in
dienstbetrekking het lieele jaar aan 't
werk kunnen blijven. Op onze dorpen valt
er voor den arbeider in vrijen tijd nog wel
wat op eigen terrein te verdienen. Die
richting moeten o. i. onze landarbeiders
uit. Door intensieve bewerking en beteling
kunnen zij daar heel wat uit den bodem
halen.
Nieuwe opgravingen van Pompei.
"-De opgravingen die in den laats ten tijd
gedaAn zijn in de ruinen van Pompei wer
pen een geheel nieuw licht op de leven
digheid en de drukte, die deze stad in haar
bloeitijdperk gekenmerkt moeten hebben,
vertelt de „Vossische Zeitung".
Door de nieuwe opgravingsmethoden,
welke zijn aangewend, worden de aan het
licht gebrachte voorwerpen veel beter be
houden, dan tot dusverre mogelijk was.
Dientengevolge is er een merkwaardig
verschil tusschen liet oude Pompei, dat
vroeger werd „uitgegraven" en het ge
deelte dat in den allerlaatsten tijd is bloot
gelegd.
Volgens het nieuwe systeem wordt elk
afzonderlijk architectuur-deel als zuilen,
balken, daken enz. onmiddellijk nadat het
is vrij gekomon vastgemaakt en opgesteld
terwijl mon vroeger alles liet liggen en
verder ging graven tot aan het plaveisel
van de straat.
Op deze manier gelukte het, geheele
huizen te sparen, die met hun balkonnen
en open loggia's, en vooral ook door hun
schilderstukken aan den voorgevel, een
kleurrijkdom en een verscheidenheid in
bouwstijl toonen, waarvan men voorheen
geen idéé had.
Bij eenige der nieuw ontdekte schilde
rijen, die een zwarten achtergrond heb
ben, treft dadelijk de fijne afwerking en de
vermetelheid der artistieke opvatting.
De reconstructie van enkele huizen, die
bijzonder goed „uitvielen" bracht ook aan
het licht, dat het interieur der woningen
veel luchtiger en lichter was, dan men ge
woonlijk veronderstelde van de huizen
van Pompei.
In een der woningen, die den laatsten
tijd werden uitgegraven, is alles zoozeer
in den oorspronkelijken staat gebleven,
dat alleen de bewoners ontbreken en dat
men den indruk krijgt, dat deze slechts een
oogenblik zijn weggegaan om dadelijk
weer de trappen op te komen.
Een merkwaardig „Atrium" (voorhal)
werd ontdekt jn een soort werkplaats, die
étalages naar de straatzijde had. Het
„atrium" had een plat dak en. een licht
opening in het midden.
Het voedsel, dat de werklieden bij hun
vlucht uit Pompei achterlieten, kan men
in dat gebouw nog hier en daar vinden.
Van een huis, dat tot de laatst gevon
dene behoort, heeft men de deur in gips
nagemaakt, daar de oude onbruikbaar
was.
De deur draait nu in haar oorspronke
lijke hengsels en heeft ook de echte deur
klopper weer.
DE KROEG.
(Nederlandsch uit de dertiende eeuw.)
Die taverne (kroeg) is (les duivels- scole,
daer syn discipulen vlitelyck in studeren,
ende het is properlie syn capelle of kerk,
daer men hem dach ende nacht in dient,
en daer hi syn miraculen doet, als sulken
heer toeibehoert. als die duvel is; want in
der kerken so pleghet onze lieve Here syn
miraculen. te doen, als wi in veel steden
geweten hehben, daer blinde ende siende
worden, crepel gaende, rasende ende sin-
nich (verstandig) ende gfiesont, stomme
ende sprekende, dode ende opverstonden
van den doot ende vele des ghelycs.
Mer die duvel doet in syne kerken, dat
die taverne is, al contrari hier of, want
luden, die ghesont in der taverne gaen, co-
men dicker siek ende qualic om haer herte
daer weder wt (uit), dat men niet te meer
en \erstaet van dien ghenen die te voren
wel spraken wat si segghen, dan of si
ebreeusch spraken; siende en comen daer
dicke weder wt, dat hem haer staen als
enen verdronckene calve
Aldus is die taverne des duvels scole
ende des duvels kerc of een slot des duvels.
(Zoutkorrels.)
VAN ALLES WAT.
MEVROUWEN EN DIENSTBODEN.
Er wordt in de pers den laatsten tijd nog
al eens een plaatsje ingeruimd voor stuk
jes, handelend over de* belaugen van
die n t abode n!
Zoo werd er in „Onze lezerskring" on
langs erg geklaagd over de behandeling
die dienstboden vaak ondervinden in haar
betrekking.
Maar aan de andere zijde klagen de
„Mevrouwen" ook weer over de dienst
boden.
't Is met dat al toch maar een feit, dat
voor beide partijen tegenwoordig de aan
genaamste en besje verhouding die ia,
wanneer de dienstbode ais lid van '1 ge
zin behandeld wordt en zich daar ook als
lid van het gezin voelt.
Over deze gedachte heeft de dichteres
Selly de Jong onderstaand ge
dichtje gemaakt onder 't motto „Een goéd
woord vinde een goede plaats".
Ons Greetje.
Wij hoorden kloppen aan de deur
Een broerken deed al open;
Daar kwam ons Greetje, met een kleur,
De kamer in geloopen.
Zij was op reis een dag of acht,
Bij hare tante en oome,
Wij hadden met deithee gewacht,
Van avond zou zij komen.
„Zij houdt de woning net" en frisch",
Had moeder laatst gesproken,
„En helpt mij als het noodig is
Met naaien en met koken."
En broerken neemt haar karebies,
Verstopt die in een hoekje,
En Moe schenkt thee in 't blauw servivr-
En presenteert een koekje.
„En neem nu nog een boterham.
Twee tarwe, een rogge-sneedje?
Wij hebben kaas weer uit Edam;
Je zult wel moe zijn Greetje"
En Greetje zegt; „Ga, broerken, gauw-
Het karebiesje zoeken.
Daar is het. Astublieft, Mevrouw.
Twee echte Grun'ger koeken
ONZE KAASVOORRAAD.
Mr. Treub heeft gezegd:
„Er ligt hier te lande een voorraad
kaas vah f60 millioen, dien men niet meer
kwijt kan"
In de Noten/kraker troffen wij op deze
zinspeling een gedichtje aan van den vol
genden inhoud:
Dien stapel kazen
Van zestig millioen,
.Wat zullen wij armen
Daar toch mee doen?
Hij ligt ten prooi aan
De schimmel, de mijt,
Wij kunnen den schat aan
Geen buurman kwijt.
'Arm Weenon hongert
En ja. t is schoon,
Dien honger te' stillen,
Maarwat is een kroon f
In Duitschland ontbeert meil.
Wij hielpen graag,
Maar ach, de mark is
Gedaald nog vandaag.
Hardvochtig, vindt u?,
Dat schijnt zoo maar.
Die stapel kazen,
Die drukt ons zwaar.
Maar liever gaan wê
Daaronder gebukt.
Dan dat hij, verhandeld,
De prijzen drukt,
GEEN GERANIUM!
Het was op een lezing over geheelont
houding. De spreker had tot klem van
zijn betoog twee geraniums meegebracht.
De eene plant had liij, naar hij beweerde,
steeds gedrenkt met zuiver water, en de
plant was frisch van blad en prachtig van
kleur. De andere had hij een oplossing
van alcohol gegeven, en tengevolge daar
van waren de bladeren verdord en van
een bloem was heelemaal niets te zien.
„Wat is nu uw conclusie?" vroeg de
spreker in .vollen ernst overtuigd van
zijn succes.
„Ja", zei een man achter in de zaal. „als
ik nou een geranium was, zou ik maar
liever van enkel water leven, maar nou
dank ik God, dat ik nog geen geranium
ben."
POES NOG IN LEVEN.
„Ik hoop dat je goed voor mijn beesten
Uit het Sociale leven.
Meubelmakers. Geen goedkoope
coshtums. Havenbedritf. De
werkplaatsenEen lm leraar.
Dc- uitsluiting in het Meubelmakers-
en Bchangersbedrijf behoort gelukkig
.weer tot het verleden.
Patroons- en werkLiedenorganisaties
zijn na eenige dagen onderhandelen lot
een vergelijk gekomen.
De loonen der meubelmakers voor do
'groote sleden zijn thans tot 31 Juli 1920
bij een werkweek van 48 uur 80 cent
min-; na 1 Aug. bij Vurige werkweek
85 cent.
Voor behangers: tot 31 Juli min 78
cl-na 1 Aug. 83 cent per uur.
Voor naaisters tot 31 Juli min. 47 cent,
'na l Aug- 50 cent.
Voorts verkreeg men 4 verlofdagen
met bchoudi aan loon. doorbetaling der
feestdagen, 70 pet. uitkeering bij ziekte.
Overwerk een derde uurloon extra-
Zaterdag na 12 uur 50 pet. extra Het
totaal aantal uren dat per jaar mag
Overgewerkt worden bedraagt 150
Deze loonen zulten door de vastge
stelde maxima nog aanmerkelijk ver
hoogd worden.
Resultaat van deze actie is, dat na de
verhooging. door de patroons gegeven,
Ide loonen thans voor allen met minstens
5 cent per uur worden verhoogd
Dit contract loopt tot 5 Maart 1921.
Onlangs word gemeld dat "door de re
deeming aan (le Groolhanddsvereeni-
iging „De Handels kam er" en tred iet was
/verleend van vijf millioen g u I-
Yd e n teneinde dit lichaam in de gele
genheid te stellen „dc duurte te bostrlj-
iderY
Hieraan werd de verbindende mede-
•Reeling toegevoegd dia! prima maatoos
tuums van eerste kwaliteit Engelsciie
stof. welke lhans f 130 kosten, geleverd
zouden worden voor f 65.—.
Een -prettige tijding
Helaas, het heeft niet mogen zijn.
Bij een onderhoud dat de Mi'diden-
staridsraad mei den Minister van Land
bouw had. bleek, dat de bladen een
misleidende voorstelling hadden gege
ven.
Om *e beginnen: er is geen voorschot
gegeven; de Staat is alleen garant lot
een bepaald' bedrag voor de wissels,
welke -de Handelskamer bij dc Neder-
landsche Bank verdisconteert. Het ma
ximum van het bedrag der garantie is
voorloopig bepaald op f 8,080,000.
Verder werd' er door den Midden-
'standsraad op gewezen, dat het nJbeo
luut onmogelijk is, een prima costuum
'te leveren voor f 05.—. Alleen volslagen
on deskundigen op dit gebied kunnen
zulke lichtvaardige belaften doen. De
prijs der grondstoven speelt toch bij de
pnjsbepaling van het costuwn slechts
een ondergeschikte rol.
Dit laatste is roar ons en ongetwijfeld
voor velen met ons een openbaring
Uit den treure is ons immers vooree-
houden. dat. we zooveel' moeten beta
len omdat de grondstoffen zoo duur
zijn.
Hoi zit dat nu eigenlijk?
Wie licht ons nader in?
De staking in liet h'a ven bedrijf duurt
nog altijd voort- De stakers aijn naar het.
schijnt langzamerhand wel geneigd!
weer aan het werk te gaan, maar de
.patroons voelen daar niet ve.el voor.
Wat wel eenigszins 'te begrijpen is
De alg$m secretaris van den Intern-
TransportairbeMersbend heeft toch be
richt. dat. ook al zouden de
sche zeebeitftï'ri ^dwongcr wonden t$p
te geven, toch ieder Hbït'ancfecii schip4
dat in welke haven ook van Amerika of
Australië komt, zal wanden slop gelogd
De boycot toch is uitgesproken door de
internationale organisatie en zal warden
gehandhaafd, totdat de Nederlands cite
readers het'internationale loon tarief zul
len hebben ingevoerd', omdat hun wei
gering ook de reeders „van andere lan
den in ongelegenheid brengt".
Onder die omstandigheden is Kot be
grijpelijk dat men er voor terugdeinst
de stakers weer aan het wérk te -zetten
Weli jammer dat nog leeds geen mid
del is gevonden om tol een minnelijke
schikking te geraken.
Als èèn van de oorzaken waarom hef
lied van den arbeid zoo weinig wordt
gehoord is ook steeds genoemd db be
dampte en vuile en slecht ingerichte
werkplaatsen.
En terecht.
Gelukkig is daarin de laatste jaren
veel verbetering gekomen.
Het is echter zoo jammer dat de werk
lieden daarvoor over 't algemeen zoo
weinig gevoelen en zoo weinig mee
werken om aan de werkplaatsen een
gezellig aanzien le geven.
Daarover klaagt ook de heer Henri
Po Lak in het weekblad van den AND-B
Hij heeft het over een nieuwe fabriek,
van de concentratie, welke hij beschrijft
aLs een model-werkplaats, beantwoor
dend aan de hoogste elschen van prac-
tijk en hygiëne.
Nu is cle fabriek in werking en zou
mén niogen verwachten, vervolgt d"e
schrijver, dat de. werklieden, die. er hun
arbeid verrichten, het op hoogen prijs
zouden stellen, dat de /plaats, waar zij
hun brood verdienen en waar zij dus
éeh groot deel van hun levon moeien
^joorWvngen. zoo fraai en 'deugde!in
in^rtphtl. dal er voöT hun welzijn en
gazon dflien dzoo goed gezorgd' is Men
zou magen verwachten, dat zij derhalve
hun best zouden doen, om alles zoo
goed en netjes mogelijk in orde te hou
den, opdat dc bedoelingen, dfie bij de
stichting beoogd werden, ten volte
reikt worden- En men zou eveneens
hebben mogen verwachten, dat zij hun
best zouden doen, om de koelcri. aan
het fabricksbedrijf verbonden, zoo laag
mogelijk te helpen houden, dus den
boei niet vuiler te maken dan onver
mijdelijk is en zeker er tegen le waken,
dat herstellingen cn voorzieningen
moeten plaats hebben, behalve die wel
ke door den tijd cn onvermijdelijke slij
tage veroorzaakt worden. Want dc
netto-opbrengst der fabriek is bestemd
voor het fonds tot pensioneering van in
valide en oude diamantbewerkers. Dus
hoe lager We bedrijfs- en andere kosten
zijn, des te grooter zullen cle bedragen
zijn. die het fonds ton goede komen.
Maar neen Hel is anders- Er zijn er
nog altijd velen onder onze menschen.
die zich om zindclijkhciti om reinheid
in de werkplaats niet bekommeren, in
wier hersenen de verwrongen gedachte
leeft., dat een fabriek een soort, van
zwijnenstal behoort te wezen waarin
men rechts en links om zich henen kan
spuwen en allerlei vullen afval vrijelijk
neerkwakken kan.
Toen dezer dogen een van onze be
stuurders de nieuwe fabriek' bezocht,
zag: hij hoe sommigen hunne pijpen
hadden uitgeklopt niet. in de naast
hen staande bakken, doch op den vloer,
hoe asch en half verbrande tabak be
vochtigd waren geworden met water en
andere nattigheden en toen over den
vloer uitgoloopen waren, zoodat deze
overal vuil en onooglijk was. hetgeen
zeker buitengewoon aangenaam geweest
moet zijn voor degenen, die naar een
weggeraakt steentje hackten te zoeken.
Toen mijn collega een der gedaohleteo-
ze morspotten daarop wees. aiitwoondde
cte man: „Een fabriek is toch geen sa
lon"
Gaarne nemen .wij 'doze klacht hier
oror.
Misschien zijn er ook in onze omge
ving patroons én arbeiders die met wat
hier gezegd wordt wi'nste kunnen doen.
Lasteraar ontmaskerd.
In liet ons toegezonden orgaan van
'den christelijk en Metaalbewerkers bond
wordt een la-leraar ontmaskerd.
In het blad van den A N M B-
waren omtrent den Christel ijken Boud
verschil lende verdacht matóngen geuit
De schrijver wend toen in dc'getegen-
hcid gesteld, de waarheid van wat 'nii
schreef le bewijzen voor welk karwoi-
Ije hem een som van f 1000— werd aan
geboden-
Deze mijnheer F' -j thans echter 'dat
hij zeer tot zijn spijl deze f 1000.— niet
kan Verdienen want:
mijne beweringen, als zoude de Ch'r-
Bond dc aan den M< taalbond tc stelten
eischcn reeds met de R. K. Ven van
Werkgevers hebben besproken, was
een leugen:
mijne bewering, dat de CKr. Band een
'felle tegenstand bood voor hel sletten
van den oisch 48-urige_werk'\vetk direct
bij afsluiting contract Melaalbond. om
dat de R K. Ver van Werkgevers zulks
niet wcnschle, was slechts laster;
'dat de Chr Bond- de faonvoorslelten
daarom zoo had geformuleerd, omdat
dc R. K. Ver. vun Werkgevers had le
kennen gegeven, zijn hoogere fooncij-
fers te willen invoeren, was op zijn
minst genomen een lage verdachtma
king.n
(Voor geregelde toezending van vak
bladen. mededeelingen enz. liouden wi)
ons bele'efd aanbevolen. Red N. L. Vrt*
