Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
I5f LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN-
PER KWARTAAL f 2.50
l'ER WEEK I 0.1#
FRANCO PER TOST PER KWARTAAL f 2.00
Iste JAARGANG. - DONDERDAG'8 APRIL 1920. - No. 6
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. I278
ADVERTENTIEPRIJS
PEK GEWOXE REGEL f 0.22»/i
DES ZATERDAGS f 0.30
INGFZONDEX RECLAMES DUBBEL TARIEF,
KLEINE ADTERTE5TIES van bonkten»
30 woorden 50 cent; Zaterdag 75 cent,
bij vooruitbetaling.
V Wat is de oorzaak?
Aan een kostelijk artikel in de ,,N. P. G.
Crt." is het volgende ontleend:
Er is een Pokende Fransohe roman,
waarin een geleerde ten toon eel e wordt ge
voerd, dit al den dag rustig op zijn kamer-
zit té werken, met het leven zoo goed als
niet in aanraking komt, maar af en toe
een werk van zijn hand laat verschijnen,
waarin hij alles langs natuurlijken weg
verklaart 'en niets over laat aan Gods
dienst, zedelijkheid en recht.
Eens laati zich een vrouw bij hern aan
dienen, een weduwe, dPep gesluierd.
Do geleerde begrijpt niet, wat zij van liem
begeert, vooral niet als de dame, vóór zij
Tióg een eftkbl woord kan spreken, in tra
nen uitbarst.
Als zij eenigermat.e tot rust gekomen is
vraagt de geleerde op drogen toon: en
waarin kan ik u van di'enst zijn?
Laat. ik u, zegt de bedroefde vrouw, de
geschiedenis van mijn zoon, mijn armen
jongen vertellen. En nu kwam er een droef
verhaal los van haar zoon, eens een Iteve
knaap, maar al spoedig door verkeerde lec
tuur verleid tot een zedeloos leven, ten
slotte (tot de verleiding van een gehuwd'e
vrouw, die hij vermoordde. Nu zit hij in
de gevangenis, zuchtte de moeder, en
weende.
De gelcterde vond dit verhaal niet heel
aangenaam. Ifij zeide alleen: hoe kwam
die jongen Itoch tol. zulke misdaden? En hoe
kan ik u en hem helpen?
Hij kwam er toe, zeide tfe dame, door
het lezen van verkeerde boeken.
Maar welke boeken wai'en dal toch, zei
de de geleerde, die den armen jongen op
zulke slechte wegen brachten?
Toen wikkelde tfe arme vrouw uit een
doek, dat. zij had imeegebracht, een paar
hoeken los en legde ze voor den geleerde
op laf el.
Hij schrok. 1-Iet waren zijn hoofdwerken.
Alles, zeide dc Nvrouw, wat u schreef,
verslond mijn jongen, die steeds zoter intel
ligent was en &lles wat hij las bracht hij in
praclijk
Dit nu is de geschiedenis van Europa.
Vooral de Duitsche wetenschap heeft zich
nu een halve eeuw lang beijverd, orn aan
'e tóonen. dat het woord des Bijbels g*een
waarde, had.
Of" in elk geval, niet meer waarde, dan
her. woord van een mensch.
Ijverig Jhistorieonderzoek leerde onom-
slootelijk, dat t scheppingsverhaal, het ver
haal van den zondeval, het verhaal zelfs
van de omwandeling van den Heiland der
wereld op aarclte onwaar is.
De Bijbel werd uiteengerafeld. De dwaas
te methoden werden toegepast om te be
wijzen. dat gdon Goddelijk gezag het woord
dee Bi jbels dekte.
De schepping werd ontkend. De zonde
val werd ontkend.
En dan ging m'en verder.
Wat was waarheid? Och; dab hing al af
van den tijd, waarin men leefde.
Niets ntond eeuwig vast. De wijsgeer
Kant had nog wel beproefd om eeuwig Vas
te regelen van moraal cn zede te ontdek
ken. maar toen de evolutieleer eenmaal
werd aanvaard, verdween dat vaste ook in
den eeuwigen stroom van verandering en
vervloeiing.
Wat was recht' Was er nog wel schuld?
Ook dit konden de geleerden niet. hand
haven. De mehschen waren 'bijv. overeen
gekomen dat diefstal zonde was. Maar als
zij dat eenis anders wilden (maken, dan was
hl ook goed.
Misdaad? Ja. wat. was misdaad. Mocht
Dien daarvan eigenlijk wel spreken?
Konden de arme dfeven en moordenaars
"hei eigenlijk wel helpen, dat zij deden wat
zii deden? Lag hun afwijking van den gewo
nen regel misschien ook in een afwijking
vnn'lhun hersenen? Was er wW een afwij
king' J
Indien ia, dan zou men die menschen in
een ziekenhuis moeten brengen.
Schuld ten straf? «Wie durfde er van spre
ken?
Was het niet de omgeving, die den
mensch slecht maakte?
Maak de maatschappij goed en de mensch
zal ook goed worden.
Wat er nog göteds was fin de maatschap
pij, dankte men aan de Fransclie revolutie.
Die had den mensch het licht gebracht, dat
hij zijn eigen heer én meester is.
En men -behoorde nu verder tc gaan in
dfen weg, om de menschen te verlichten.
Men richtte leeszalen op en volksuniversi
teiten. Men juichte als'de menschen dc kerk
en liet geloof den rug toekeerden.
Men populariseerde de wetenschap, op
dat eindelijk het volk ook mocht genieten
van de nieuwe vondsten.
Nog enkele jaren, dan zou de godsdienst
verdwtenen zijn, en dan zou de tijd der vol
le verlicht'ng zijn aangebroken.
Hoe verheugde men zich in dat vooruit
zicht.
Zoo had dus nieLs een vasten grondslag
meer. Gcên plaats voor God en voor Zijn
Woord, voor overheid, voor gezag en wet
'en recht, voor schuld en straf. Alles 'was
overgeleverd aan het inzicht van. den wij
zen en geleerden mensch.
Welnu a's men nu staat bij de mine
van het leven, dan kunnen wij tot de gc-
leerd'c, ongeloovige wereld zeggen; ziedaar
in'practijk gebracht, wat gij 'als hoogste
wijsheid leerdet.
Als de overheid op» den volkswil berust,
wel, dan wei-pen wij haar weg, als het ons
past. Als het (recht geen vaste basis heeft,
wel, wat hebben wij dan met uw recht noo-
dig? Waarom zult gij zeggen, wat recht is?
Als er geen schuld is, waarom motet: de
misdadiger dan in de gevangenis?
Er is immers geen misdaad en geen mis
dadiger?
Zoo is de stroom van het ongeloof van
dc hoogo toppen afgedaald vto't de vlakte.
De arme maatschappij met het 'rouw
kleed omwonden, zien we thans gaan naar
de studeerkamer van de wetenschap en als
zij haar klacht 'heeft geu.it, en als de weten
schap vraagt, de ongeloovige wetenschap,
hoe komt gij toch in zoo'n ellende, dan kan
zij de boeken en geschriften hij honderdtal
len-werpen op de tafel en zeggen: gij zijt de
schuldige
Maar late niemand zich verhoovaaivïi-
gen.
In elks hart leeft van nature de revolu-
tiegedaehte. En heel dte maatschappij heeft
gezondigd, 'De ongeloovige door zijn onge
loof, de geloovige doordat hij zijn geloof
zoo weinig in practijk bracht. Er is een
zoon, 'die zegt op het hevel van den-vader:
ik gamaar hij ging niet.
Er was ook den zoon, die zeide: ik wil
niet gaan. O, als het lijden van onzen tijd,
dien onwilliger) hoovaardigen zoon er eens
toe bracht om tc doen, wat de Vader beval.
Schopenhauer zeide, dat d'e menschen
wilde verscheurende dieren geiijk zijn, die
achter de tralies zitten opgteslolen, opdat zij
elkander niet zouden verscheuren, de tra
lies van. de wet en het recht. Als zij vrij
kwamen zouden zij 'dkander verteren, want
de mensch houdt zooveel van zijn naaste,
dat hij hem wel zou willen bradten om zijn
vet ale ischoensmeer te gebruiken.
Alleen de wet en het gew'eld houden het
tegen. De fmensch is wel zoo slecht als de
wijsgeer zeide. Maar de wfeg tot behoud is
gelukkig in hoofdzaak toch een andere.
God wil Zijn wet schrijven in des men
schen -hart. En dat is het behoud van liet
leven. Zal Europa dat willen leefen ver
staan?
STADSNIEUWS.
N. V. Leidsche Bouwmaterialenhandal.
In de gisteren gehouden algemeene yer-
gadejdntr van aandeel hou- Iers is besl i'-n
-na ruime afschrijving en reserve-vorming
aan aandeelhouders een dividend uit te
kêeren van 9 pet. (vorig jaar 8 pet.).
Als derde commissaris werd benoemd
de heer G. J. ,W. van Dorssen te Rotter
dam.
Het rapport aan de hand van verlies-
cn winstrekening is uitgebracht door den
accountant H. D. M. Knol.
Heden wordt in de stad druk gevent
met „de Emmabloem", ten bate van de
Vereeniging tot Bestrijding der Tubercu
lose. Allerwege klampen jonge dames het
door de straten passeerend publiek aan,
zoo zij niet zijn getooid met het „Emma-
bloempje".
Hoewel de aardigheid van verkoop van
bloempjes reeds lang is verdwenen, heb
ben toch tal van personen zich heden met
een Emmabloem getooid, wat voor de Ver
eeniging tot Bestrijding van Tuberculose
toch het voornaamste is.
1 Mei verlaat de lieer A. W. van den
Heuvel zijn betrekking als chef-commies
aan het H. IJ. S.'M.-station alhier. Ruina
42 jaar mocht hij bij de H. IJ. S. M.
werkzaam zijn, waarvan 30 jaar aan. het
station Leiden.
De heer A. J. A. Prange van hier
slaagde voor het examen boekhouden,
handelsrekenen en handelsrecht van de
Vereeniging „Handelswetenschappen" te
Utrecht.
De afdeeling Leiden en omstreken
van de Ned. Vereen, tot Bescherming van
Dieren zal op de op 25 April a.s. te Den
Ilaag te houden algemeene vergadering
dier vereeniging de volgende voorstellen
doen behandelen:
lo. dat zoo mogelijk de voorstellen van
het hoofdbestuur in het maandblad ge
plaatst worden; én 2o. om een fusie met
verêenigingen op het gebied van bescher
ming van dieren zooveel mogelijk te be
vorderen.
De heer II. W. Hhnnivoort, thans in
specteur der Registratie en Domeinen in
de le divisie te Alkmaar, is met ingang
van 1 Mei a.s. benoemd tot inspecteur der
Registratie en Domeinen in de 9de divisie
alhier.
Overmorgen viert de heer J. Brug
man alhier zijn 25-janig jubileum als blik
slager in dienst bij de firma Tielenian en
•Dros, conservenfabrikanten alhier. Die
dag zal .voor-hem zeker niet onopgemerkt
voorbijgaan.
Op 12 April lieeft het vertrek plaats
van den eerstvolgenden kindertrein naar
Weenen. Personen die een Weensch kind
verplegen, en dit met dezen trein Willen
laten huiswaarts koeren, kunnen dit
schriftelijk opgeven aan mej. V. Hollants,
Visch marlet 2. Zij ontvangen daarna be
richt, waar en wanneer de kinderen be
zorgd moeten worden.
Gisteren bestond het Gemeentelijk
Waschlmreau ahier een jaar. In dit jaar
hadden belangrijke uitbreidingen plaats,
waarom B. en W. thans op Maandag 12
April heit bureau zullen overplaatsen naar
de vroegere Centrale Keuken. Aldaar is
ruimte om desnoods 1000 ii 1300 wasschen
te behandelen.
Centralen Jeugdraad.
T'aar wij vernemen ligt hel in de
bedoeling dal het lid der Twoode Kamer
Baron van Wijnbergen, thans voorzit
ter van do Staats-Go'mmissie betreffen
de de ontwikkeling van jeugdige pé-r-o-
nen, welke Commissie naar men wee-t
ontbonden wordt nadat de installatie
van den ingcstelden Centralen Jeugd
raad zal hebben plaats gehad, zal optre
den als president van dien Centralen
Jeugdraad terwijl het secretariaat van
dien raad zal worden toevertrouwd aan
Mr. van Haeringen'; thans secretaris
van de Staats-Commissie -nopens de
ontwikkeling van jeugdige personen.
Zegels.
In omloop zijn gebracht door'htet bestuur
der Posterijen (frankeerzegels van 60 cent,
ten behoeve van de pakketpost. Het me
daillon is groen, de rand is bronsgroen.
Vroeger waren deze overgedrukt op zegels
van 30 cent.
Brieven en doosjes voor Duitschland.
De Directeur-Generaal cler Posterijen
en Telegrafie heeft bekend gemaakt, dat sn
verband met de verkeersstremming in
Duitiscliiand, brieven en doosjes met aan
gegeven geldswaarde voor Duitschland.
met uitzondering van het door Belgische
troepen bezette Duitsche Rijngebied, als
mede die. welke over Duitschland ihun be
stemming moeten bereiken, tot nadere
mededeeling niet ter verzeding
z ij n toegelaten.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
brieven en doosjes met aangegeven gelds
waarde voor Denemarken, Zweden en
Noorwegen tijdeijk over Engeland nagr
hun bestemming zullen worden gezonden.
Het snel trein verkeer.
Met de nieuwe spoorwegdienstreg^-
ling, welke vermoedelijk 1 Juli a.s. zal wor
den lingevoerd, zal getracht worden verbe
tering in het snel treinverkeer met Zeeland
tot stand te brengen.
Hongaarsche kinderen.
Volgens een door het Centraal Comité
voor huisvesting van Hongaarsche kinde
ren ontvangen bericht, fzal het eerstvolgen
de kindertransport Woensdag 7 April van
Boedapest vertrekken. Deze kinderen zijn.
bestemd voor het .Comité voor huisvesting
van Protestantse!)e kinderen in Rotterdam,
uitgenomen een klein getal, weik dit Co
mité. aan Nijiucegsehe pleegouders heelt
afgestaan. Een deel van het daarop volgen
de transport komt weer naar Rotterdam,
het -grootste (gedeelte echter naar eïderts.
Waarschijnlijk zullen in korten tijd alle
aanvragers hun pleegkinderen kunnen
krijgen, nu de reis door Duitschland weer
mogelijk is.
Christsn-Sociatisten.
Blijkens meiledeelingen in hét orgaan
van den Bond van Christen-Socialisten
Opwaarts" «komt ter 13e jaarvergadering
op Hemelvaartsdag (13 Mei) te Rotterdam
te houden, o.m. de bespreking aan de orde
van het bestuur-praeadvies inzake aanslui
ting van den Bond bij de Derde Internatio
nale. Het prae-advrês der meerderheid ,J.
Boiumeljé, t'Clir. v. d, Laaken, H. H. Cats,
Chr. Kolthek-Timmer en P. Eldering)
luidt dienaangaande afwijzend, dat dei-
minderheid (ds. J. W. Kruyt) strekt tot
aansluiting.
Een der agenda-punten <is voorts de vast
stelling van het program van actie, op
welks thans geldende formuleering de 'fede
ratie Rotterdam eenige wijzigingen voor
sfeit, benevens de toevoeging van nieuwe
paragrafen, m.I. strijd voor „volledige
diplomateke en handelsbetrekkingen met
Sovjet-Rusland" en „onvoorwaardelijke
toepassing van het asylreoht".
De Woningnood.
De grondoorzaak van onzen woningnood
is volgens de „N. Arnh. Crt." deze dat
door het wanbegrip van pilblfek en overheid
een eerbaar en nuttig bedrijf liet ver
huren van huizen wordt beschouwd als
•filantropie, z.oodat men dte mogelijkheid op
een bescheiden en redelijke bedrijfswinst
voor den ondernemer gewoonweg uitscha
kelt, terwijl anderzijds Staat en Gemeente
niet voldoende kunnen voorzien in da
dringende beboete, die ontstaan is door den
natuurlijken stilstand in dat bedrijf, ga<
volg van het systhematisch dooden var\
ieder initiatief.
Aanvoer van Steenkool.
De steenkool lieeft tegenwoordig heel waü
te beteekenen in de wereld, ztegt de „N. R.
Crt." Men huivert al bij de gedachte, hoe
het dezen winter moet gaan, 'ais in Enge-
land de mijnwerkers langdurig gingen sta
ken 'en de steenkoolaanvoer uit Duitsch
land niet spoedig in orde komt. Daarom
is het een heuglijk 'bericht-, dot de- eerste
lading Zuid-Afrikaansche kolen met de
Rijndijk, van de Holland-Zuid-Afrika-Iijn
in de Rotterdamsche haven is aangeko
men. Zij zuilen dienst doen als fabrieks-
en als bunkerkolen en het is hog maar een/
begin, want er zullen méér ladingen vol-"
gen. De aanvoer Igeschiedt La overleg mef
ons distributie-beheer, en «de merkwaardig
heid ervan is dat deze kolen, die men ,zoó
ver moet halen, ondanks de vracht, op Ion-
zte markt kunnen concurreeren met de
steenkool, die wij Van onze Europeesche
buren krijgen.
Melkprijzen.
Men schrijft uit den Aohterlioek aan
het „Hbld.":
Het is een zonderlinge chaos, wat do'
melkprijzen betreft in ons kleine land:.-
van 10 a 11 tot 16 a IS cent per Litertje.
En misschien denkt een stedeling: die 16
a 18 cent wordt natuurlijk in de steden
betaald want ten plattelande zit men 't
dichtst hij 't vat!
Helaas! hier geldt: „hoeHichter bij 't koe
beest, hoe duurder melk".
Wij herinneren ons een «tijdelijk vacan-
tieverblijf buiten, in den tijd dat er ma
ximumprijzen waren vaar thuisgebrachte
en van-de-verkoopplaats-a.fgehaalde melk.
Onze tijdelijke buurman, een boertje, dat
zijn tijd juist had „gebeid", kon ons alleen
leveren afgehaalde melk tegenthuis-
gebrac-hten prijs! De laagste prijs, dien wij
weten, wordt betaald in een middelmati
ge industrieplaats. Uit de vele overzich
ten der melkfabrieken, die in dezen tijd
verschijnen, geven wij een enkel cijfer
van de boterfabriek te RuiitIo.
Deze fabriek- betaalde aan de boeren -
over 1919 gemiddeld f 10.21 per 100 K.G.,
dus ongeveer 11 cent per Liter. Moet deze
melk in de steden verkoel .1 worden, dan
wordt ze natuurlijk aanmerkelijk duur
der door vervoer, winst enz.
Deze 11 cent krijgen de melkleveranciers,
dus de boeren van de fabriek. De parti
culier moet echter bij de fabriek koopen,
want de melkleverende boer mag niet ver-»
koopen aan derden, ja zelfs zijn er fa
brieken, die het vervoeren van melk aan -
jong vee enz. willen verbieden. Üp het
platteland regeert dus óf de fabriek óf de
een-of-andere zetboer die t er op waagt
maar dan natuurlijk haalt van de parti
culieren wat hij halen lean, en die in zijn
uurtje melkrit langs de klanten een uur
loon verdiende, waarmede waarschijnlijk
zijn heelen dag was goedgemaakt.
Waarom de dorpsche niet-boeren niet;
een gedresseerde coöperatieve koe rond
zenden onderling'? 't. Is een :dee cn wie
wdet om „terzake" te blijven hoe op
deze wijze een koe nog eens een haas
vangt!
Mond- cn klauwzeer.
In Friesland nemen de boeren.thans zelf
maatregelen tegen het besmettingsgevaar
van 4nond- en kiauwzeter door handelaren
en vreemdelingen.
Voor een aantal boerderijen zijn borden
geplaatsit met het 'opschrift, dat voor deze
lieden de tctegang verboden is.
Men meldt aan de ;,,Vee- en Vleeschhan-
del": Het mond- en klauwzeer, vei brei:11 zich
nog Steeds in het district "Rotterdam. AVer-
den in de wetek van li tot 20 Maart lil
nieuwe gevalllen aangegeven, dit cijfer*
daalde in-dê .week van 21 tót 27 Maart tot
FEUILLETON.
EEN VERWOEST LEVEN
j door HUGO KINGMAN3.
(Nadruk verboden.)
Toen Marie den naam van de stad las,
waagde zij nog te zeggen: „Maar ik weet
nog niet, of ik in die stad wel kom."
„Meisje, spreek de geesten niet tegen",
zei de „helderziende" plechtig, met holle
stem, „zij 'hebben mij zooeven verleid, dat
ge in die stad een goede partij zult doen.
(Weerstreef die geesten niet, want dat zou
ii slecht bekomen. Zoek in die 'stad een
dienst en mijn voorspelling zal uitko
men, zoowaar ik Madame MachiovellI
heet.' En denk aan het adres, dat ik je
heb gegeven. Daar ben-je altijd welkom."
Marie vertrok. De anderen vroegen
nieuwsgierig, wat zij allemaal wel had
voorspeld, omdat het zoo lang geduurd
had, maar Marie zweeg er over. Later zou
wel blijken, wat goede partij zij gedaan
liad.
„O, niets bizonders", zei ze luchtig, „aan
de voorspellingen van dat-wijf hecht ik
geen zier."
Later op den dag maakten zij kennis
met drie heertjes, die een advertentie had
den gepjaatgt in hfitzglfdfi blaadje, Clat het
gaan naar de bioscope had aanbevolen,
waarin zij drie „net/te" meisjes vroegen
om gezamenlijk de kermis door te bren
gen. Maar die vlieger was niet opgegaan.
Onder het motto „kermis" waren geen
brieven gekomen.
Maar 't was toch wel leuk om „op stap
te gaan" met deze drie meisjes, die „van
toeten noch blazen" wisten, naar één hun
ner lachend opmerkte. En de zaak was
gauw beklonken.
Marie vond liaar begeleider een hupsche
vent, zoo heel anders dan b.v: Jan Folmer,
die haast niet durfde spreken. Maar deze
ratelde er maar op los," liet haar schate
ren van het lachen en was bovendien
vrijgevig. Zij bezochten alle inrichtingen
op de kermis, gingen naar de sociëteit, die
voor die gelegenheid voor iéder was open
gesteld.
Zij waren zoo aardig, die heertjes, dat
zij er wel voor zorgden, dat de meisjes de
tram verliepen, 't Was wel een teleurstel
ling, vonden zij, maar, ach, zoo heel erg
was het toch ook niet, want dan gingen
zij maar naar huis loopen. Het was toch
prachtig weer. En zij brachten haar na
tuurlijk thuis.
Iloe dé andere twee dien avond thuis
gekomen waren, wist Marie natuurlijk
niet,-maar wèl wist zij, dat zij haar gelei
der halverwege de stad en het dorp een
f linken kaakslag had gegeven, die hem
bijna, legen de aarde deed tuimelen, om
dat hü oneerlijke bedoelingen met haar
voorhad, waarvan zij niet gediend was...
Het arme kind zag toen een tipje op
gelicht van den grooten sluier, die hangt
over een zondige wereld... Had zij die
waarschuwing maar ter harte genomen!
HOOFDSTUK VI.
Zoovelen zijn er, die onze groote steden
niet kennen.
Niet in dien zin, dat zij er niet bekend
zijn, dat zij er den weg niet kunnen vin
den. Niet onze groot e steden, zooals die
des zomers liggen te blakeren in de heele
middagzon, als deze schittert in vollen
pracht, terugkaatsend haar stralen op
de vergulde daken der stadskerken of in
de vijvers der plantsoenen en die des win
ters wel een poel gelijken, als de smette-
loos-witte sneeuw wordt vertreden door
duizenden voeten. Niet onze nijvere ste
den met haar straten, waarin ieder mo
ment de electrische trams tingelen of de
auto's ons in ijlende vaart voorbijsnorren.
Niet onze groote steden, in wier havens
drukke bedrijvigheid heerscht, waarin ons
oog zich verlustigt. Niet onze groote ste
den bij dag. Maar bij nacht!
Zoovelen kennen die niet. Zij weten
niet, dat. tegen middernacht daar vrou
wen hQen en .weer drentelen voor de
café's, van waaruit de tonen van een
strijkje naar buiten klinken. Zij zijn ge
trouwd of leven met een man, dien zij
vreezen (liefhebben is een uitzonderings
geval). Die gewetenooze sohurken exploi-
teerén haar, jagen haar de straat op, des
avonds laat, om geld te verdienenEn
zij gaat, omdat zij hem vreest... Zij kan
wel spuwen op den man, die haar geld
geeft, om aan zijn lage hartstochten te
voldoen, maar zij gaat voor hèm, die
als zij hem geen geld thuis brengt haar
bont en blauw slaat...... De dokters in de
stadsziekenhuizen, zij kunnen het vertel
len, dat de blauwe ruggen der beklagens
waardige slachtoffers boekdeelcn, schan
delijke boekdoelen spreken!
Heen en weer vóór de café's drentelen
zij. En daar achter den telefoonpaal, op
een honderd meter afstand van liet café.
staat een man, een bleeke man, met 'n
gemeene tronie, waarvan zoo nu en dan
alle menschelijkheid is weggevaagd.
Hij maakt er zijn beroep van, onschuldi
ge, onervaren meisjes te lokken, naar de
danszaal
Nu gaat hij met argusoogen z'n slacht
offer na, dat daar flaneert vóór de bar.
Straks, als zij een heer. beneveld door den
drank, aanklampt en meetroont naar een
donkere steeg of verdacht huis, dan zal
hij" ze volgen, om, als 't eonigszins moge
lijk is, den halfbeschonken, zinnQ.hjkjeu
man le berooven van zijn bezittingen,
om hem daarna voor dood te laten liggen.
Maar hij moet oppassen! Want ginds op
den hoek van het plein staat een agent
van politio en op den anderen hoek weer;
een.
En terwijl hij stond te tandenknarsen
van woede, lieeft hij zooeven twee lieeren
zien passeeren. Die hebben hem, zonder
een woord te spreken, even, een ondeel
baar oogenblik slechts, uitvorsclicnd
aangekeken. Hij kent ze wel. En zij ken
nen hem wel.
't Zijn middernachtzendelingen!
Tegen hèm spreken zij niet meer. Zi>
w^ten, wat gevaarlijk individu hij is. Zij
weten, hoeveel meisjes hij in het ongeluk
heeft gestort. Tegen hèm kunnen zij geen
vriendelijk woord, geen „goeden avond"
meer zeggen. Aan liet menschelijk mede
lijden en de menschelijke vriendelijkheid
komt eens een einde!
Tandenknersend ziet hij ze gaan. Hi/
moet voorzichtig zijn. 't Zul niet gemak-
keijk gaan. vanavond een slachtoffer vast'
te krijgen. Ilij is weliswaar een pootige
kerel, maar de middernachtzondehngeu
hebben een stevige wandelstok bij zich.
Bovendien hebben zij maar een signaal ta
geven en poitie snelt toe. Want politie en
midderuachtzending werken samen a.s
trouwe kameraden! M
.(Word]; vervolgd}»
