NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
e l e C o ii r a t
ver scli ij ut dadelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
A B 0 ti N F. ff! E ïi T:
Prijs per Slimmer 10 Cent.
ADVERTENTIE N:
Bureel: Sclieepmakerssteeg 6.
Zaterdag 25 Augustus 1888. - H°. 201.
Uitgevers: Gebroeders Muré.
BINNENLANDSCHE BERICHTEN.
Onschuldig Veroordeeld.
w. w. s.
67).
Voor Leiden, per 3 maanden1.25,
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Van 1ti regels0.90.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingena contantzonder rabatper regel 0.10.
202» Jnar«miK.
Aan de geabonneerden op de Han
delingen en Ingekomen Stukken van
den Gemeenteraad is verzonden het
Zittingsverslag van Donderdag 16
Augustus 1888.
LEIDEN, 24 Augustus.
In de Staateconrant van 24 Aug. is
opgenomen een verslag van den waarnemen-
den directeur van 's rijks kabinet vau teeke-
ningen, prenten en pleisterbeelden te Leiden,
orer 1886. Daaruit blijkt dat de verzame
ling steeds wordt vermeerderd en zich, evenals
hel archief, in goede orde bevindt. Het
aantal bezoekers, uitsluitend kunstenaars en
kunstliefhebbers, was 278, tegen 192 in het
jaar te voren.
MUZIEK, LETTEKEN EN KUNST.
Sterfdag j(1868) van Jacob Van Lennep
Musis-Concert.
'tWas gisteravond nog eens een echte
Zomeravond voor de concertgangera naar
Maris Sacrum, 't Was er dan ook recht
gezellig en drnk en er was bizonder veel
.indacht op te merken voor de uitvoering
ran bet rijke programma van den heer Mann.
Fóór de pauze verdient vooral vermelding
de uitvoering van de fantaisie over Douna
Juaaita van den beer Mann, gearrangeerd
door den heer Lau.
In de pauze trok vooral de aandacht het
gezellig drentelen door de door gezellig be
zette tafeltjes ommuurde paden, bet botsen
eu wederkeeren en het nogmaals maken van
een ommegang: een knikje hier, een defti
ger groet daar, om dan weêr plaats te nemen
en te wachten op de dingen die komen
zouden.
Zoo'n pauze maakt wel degelijk een deel
van het programma uit, en een aantrekke
lijk deel zonder twijfel. Waarom op de
tegenwoordige programma's het woord pauze
niet meer voorkomt en een zoo belangrijk
deel van den gezelligen avond eenvoudig
genegeerd wordt is ons niet bekend. We
lezen nu „eerste afdeeling" en „tweede af-
deelingwe spreken niet meer san het
zooveelste nummer voor of het zooveelste na
de pauze. Id koeleu bloede is aan het
onschuldige woordje een moord begaan.
Maar het gezellige deel van 't publiek
laat zich daardoor niet dwingen. Hoe be
vallig ook de muziek van de „eerste afdee
ling" ons moge klinken na vier flinke
nummers wordt naar eene verpoozing ver
langd, naar eene niet te korte pauze, om
wandelend en groetend en babbelend de aan
dacht eens een wijle te wijden aan iets anders,
om die zoo straks weêr vol verlangen te
wenden naar de nummers na de pauze.
Nogmaals, eene pauze moet niet te kort
zijn, en dient naar onze meening met flinke
letters op het programma te worden aan
gekondigd.
Na het gezellig kwartiertje werd aanstonds
ouze aandacht gevraagd voor „Nachklange
von Ossian" van Gade, eene altijd bevallige
compositie die met verve en ingenomenheid,
werd gespeeld daarna werd „la béuédiction
des Poignards" van Meyerbeer genoten.
Het 7de nummer was samengesteld uit
„Variatiën op het Oostenrijksche Volkslied"
(gearr. door den heer Mann) op verzoek
ten gehoore gebracht en de „Cavatine uit
de Freischütz" voor Oboe-solo's eveneens
door den heer Mann gearrangeerd. Beide
nummers gaven veel genot.
Maar vooral deed dit de fantaisie over
motieven uit de „Lohengrin" door den lieer
Manneene uitmuntende verwerking van
de heerlijke muziek van den grooten Wag
ner. Van de uitvoering werd zeer veel
werk gemaakt, maar het loon daarvoor werd
dan ook gevonden in de onverstoorbare aan-
daoht, zelfs onder de „kantleden".
De leden van Mnsis hebben gister onge
twijfeld met ons nog eens goed genoten van
eene gezellige omgeving en goede muziek.
Mogen de Donderdagavonden voortdurend
den naam behouden, door het veelvuldig
gebruik verkregen n.l. van Musis-avonden.
De gouverneur-generaal van Ned.-Indië,
de heer mr. C. Pijnacker Hordijk, zal aan
staanden Zaterdag de reis naar Indië aan
vaarden, en 's morgens met den trein van
8.46 van het Holl. spoor de residentie ver
laten.
Nader bericht men aan het D. v.
Z-H. en 't Or. dat nog op het laatst van
deze maand of in het begin der volgende
de samenstelling der nieuwe Beri-beri-com-
missie te gemoet gezien kan worden.
Blijkens een bij het dep. van marine
ontvangen telegram is Zr. Ms. schroefstoom-
schip le kl. Zilveren Kruis, onder bevel van
den kapt. ter zee J. C. Joekes, heden te
Hongkong aangekomen.
Aan boord was alles wel en te Hongkong
geen cholera,
De 1ste lijst van de 10de jaarcollecte
voor de scholen met den Bijbel bedraagt
een totaal van f 3974.97®, waaronder Ha-
zerswoude a/d Rijndijk met Koudekerk en
Groenendijk f 155.59.
Men meldt aan het W. v. d. D. nit
Londen
Door het bestuur daartoe uitgenoodigd,
zullen de vele thans te Londen aanwezige
leden der New-Yorksche Holland Society op
Zaterdagavond 25 dezer eene receptie bij
wonen in de Nederlandsche Vereeniging
aldaar,
De reden waarom niet, zooals in de
hoofdstad en veel andere steden, in Den
Haag een commissie de handen ineensloeg,
urn onze Amerikaausche gasten naar behoo
ren te ontvangen, schrijft de Haagsche cor
respondent der Prov. Gron. Cl. hieraan toe,
dat Den Haag zoo weinig Hagenaars telt,
Langzamerhand, zegt hij, ia 's-Gravenhage
geworden de verzamelplaats van allerlei
menschên, die in de residentie een aange
naam leven wenschen te slijten. Indische
oudgasten vestigen zich bij voorkeur in Den
Haag. De ambtenaren aan de departemen
ten van algemeen bestuur komen uit alle
deelen des landsde officieren en de rech
terlijke ambtenaren met hun huisgezinnen
eveneens. Ga de leden van den gemeente
raad na, en het zal mij verbazen, zoo een
vijfde van hen in Den Haag geboren is.
Van het dagelijksch bestuur zijn slechts
twee wethouders geboren Hagenaars.
De inwoners der residentie vormen der
halve een agglomeratie van allerlei gemeen
ten, met de steeds afwisselende diplomatie,
officieren en ambtenaren een soort van vlot
tende bevolking uitmakende, welke zeer zel
den van eenig esprit de corps blijk geeft.
Onder de thans hier te lande vertoe-
ende Amerikanen bevindt zich ook de heer
Van Heusen, die te Breda een algemeen ge
acht naamgenoot bezit.
Toen laatstgenoemde zijn naam in de cou
rant las, herinnerde hij zich, dat volgens
traditie een familielid in de zeventiende eeuw
naar Amerika zoa vertrokken zijn. Hij be
sloot daarom met genoemden Amerikaan in
correspondentie te treden, waarop alras eene
uitnoodiging volgde om ter kennismaking
even naar Amsterdam over te komen.
Hij werd daar in de vorige week door
den 60 jarigen heer v. H. en diens 20-jari
gen zoon met de meeste hartelijkheid ontvangen,
terwijl men hem zelfs aanbood, de reis naar
Amerika mede te maken.
Dit werd echter door den Bredaënaar be
leefdelijk afgewezen. Hij moest evenwel
zijn portret achterlaten, en men beloofde
hem, bij terugkomst in Amerika al de por
tretten der familieleden te zullen toezenden.
Volgens verzekering zou men de trekken
der familie v. H. bij den ouden Amerikaan
hebben teruggevonden. (N. B. C.)
De pluk van boonen en augurken
valt te Aalsmeer niet mee. De regen heeft
veel bedorven. Bovendien hebben de boonen
niet dien lekkeren smaak. De augurken
zijn hoog in prijs. De aardbeienpluk ia niet
tegengevallen, doch de bedongen prijs viel
niet mee. De hooibouw is als overaleena
tamelijke hoeveelheid, doch op de hoedanig
heid valt niet te roemen. Met den korenbouw
is men drnk bezig.
Woensdagavond is te 's Qravenhage
aangekomen een buitengewoon Japansch ge
zantschap. Het bestaat volgens het D. v.
Z.H. en 'e Gr. uit de volgende heeren
Burggraaf Katayama, Murakami, Yamanouchi,
Yamatto, Yendo en Hikada.
Op den lln Sept. a. s. zullen er aan
de Wijkerbrug te Voorburg groote harddra
verijen plaats hebbenéén 's voormiddags
en één 's namiddags, om een prijs van f 200,
een premie van 175 en een tweede premie
van f25.
Zaterdag a. s. zullen de Woensdag
te Scheveningen zoo jammerlijk om het leven
gekomen jongelingen worden ter aarde be
steld.
Nader verneemt men van het ongeval,
dat de beide jongelingen, van wie de een
te Roermond, de andere te Katwijk op koet.
FEUILLETON.
VRIJ VERTAALD UIT HET ENGELSCH,
VAN
Het uur van het tweede ontbijt zou
•poedig aanbreken en het rijtuig stond
gereed voor den tocht naar liet modema-
gszijn, maar tante Maitland, de lang
zaamste van alle stervelingen, was nog
n'et gereed. Terwijl haar nichtje onge
duldig heen en weer liep, ging de huisschel
orer en een bediende bracht kort daarna
op een zilveren blad een keurig visite
kaartje, zeggende dat de heer van dit
kaartje in de zijkamer was gelaten en ge
vraagd had om miss Fortes te mogen
apreken.
Miss Fortes nam het kaartje op en las
Dan ton Moultrie." Zij kleurde een
*einig en haar eerste beweging was om
tcht vrouwelijk in den spiegel te zien.
Half verlegen vroeg zij aan de kamenier,
dis juist even in de kamer iets noodig
had„Celestekleedt mij dit wandel
toilet nog al?"
„Magnifiek, mademoiselle.''
„Ik moet voor niet langer dan een
kwartiertje naar beneden, ik geloof dat
tante Maitland weer op nieuw is inge
slapen, zorg dat zij gereed is als ik
terug kom."
Langs de breede trappen gaande, begaf
Lilia Fortes zich naar de aangeduide
kamer. Bij haar binnentreden stond Danton
Moultrie snel op van de zachte sofa, die
hij zich tot zitplaats gekozen hadom de
jonge dame te gemoet te gaan. Hij was
nog altijd dezelfde Adonis, wiens komst in
het huis van den kolonel Dufart zoo
schrikkelijk veel onheil had berokkend.
De tijd scheen op hem geen vat te hebben
gehad en hij was nog dezelfde luchtige ver
overaar en niet minder te duchten, als in
die dagen. Op dit oogenblik had Danton
Moultrie al zijn hoop gevestigd op den
rechter Fortes. Van schulden beladen, die
hij met geen mogelijkheid zou kunnen be
talen, was bet hem thans uiterst moeielijk
om zijne weelderige levenswijze vol te
houden en zijn elegante kleeding, die zoo
wel strookte met zijne geheele verschijning,
altijd naar den eisch te hebben.
Met onverbiddelijke stiptheid was voor
Danton Moultrie thans het tijdstip gena
derd, waarop hij zon moeten werken, of
zich tegen eiken prijs door een rijk huwelijk
de middelen te verschaffenom dezelfde te
blijven die hij geweest was.
Met zijn vriendelijken lach trad hij miss
Fortes tegemoet, als zij hem haar handje
toeslak, rijk met ringen versierd. De hand
langer vasthoudend dan voor eene gewone
begroeting un juist noodzakelijk was, vroeg
hij: „Gaat gij uitP Ik zag uw rijtuig
gereed staan."
„Het rijtuig kan wachten," luide het
beleefde antwoord. „Ga zitten, mijnheer
Moultrie. Mijn hemel, wat ziet gij er
ernstig nit. Dat is men van u nist ge
woon. Is u iets onaangenaams bejegend P"
Hij nam op de sofa plaats naast de rijke
erfdochter. Het toeval gaf hem een ge
schikte gelegenheid. Met een diepe zucht
begon hij: „ik sta voor een keerpunt iu
mijn leven en het ontbreekt mij aan moed,
om dapper vooruit te gaan."
„Dat klinkt verbazend geheimzinnig. Is
het onbescheidenzoo ik om nadere ver
klaring vraag?"
„Volstrekt nietl Wenscht gij die nadere
verklaring te weten?" vroeg hij met aao.
drang. „Uij wenscht, dat ik openhartig
met u zal spreken, Liliap"
„Waarom niet?" antwoordde het meisje,
dat zich alle moeite gaf, om zoo rnatig
mogelijk te schijnen. „Is papa niet ow
beste vriend? En moet de dochter van
papa ook niet belangstellen in alles wat
zijn vrienden betreft?"
Hoffelijk bracht hij hare hand Ban zijn
lippen. Al was in Danton Moultrie's voor
komen weinig veranderd, toch behoorden
de dagen van romantische liefde tot een
afgesloten gedeelte zijns levens, hij was
tot de nuchtere levenservaring gekomen,
dat liefde veel meer zorgen en verdriet na
zich sleept, dan genot en bevrediging op
levert. Hij was oververzadigd van de zoete
weelde der liefde en zocht er nu de meer
practische lichtzijde van. Zelfs vrouwelijke
schoonheid meende hij bij die practische
beschonwingen over het hoofd te mogen
zien, daar men in deze ouvolkomene wereld,
helaas, niet alles kon hebben zooals men
dit gaarne wilde.
{Wordt vervolgd.)
