NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. e e o ii r a ii t v e r c fi i| n t dadelijks, be li a I v e op Z, o n- e n F e c s t <1 a g e n. ABOfJNEWENT: Donderdag 26 Juli 1888. N". 175. ADVERTENTIE N: Uitgevers: Gebroeders Muré. Onschuldig Veroordeeld. Voor Leiden, per 3 maanden1.23. franco door liet geheele rijk, per 3 maanden l.tSO. Prijs per \iimnier 10 ('ent. 2U2< JaarKniK. Van 16 regels0.90. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingenk contantzonder rabatper regel 0.10. Bureel: Scheepniftkerssteeg 6. Stads-II«rich ten. idmissie-examen lloogere Burgerschool voor JongCDS. BÜRGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente LEIDEN, brengen ter kennis »in belanghebbenden dat het tweede ad- niiasie-exameii yoor de Hoogere Burger- ichool voor Jongens, cnrans 1888/9, zal plaats hebben in het gebouw aan de Pietera- krrkgracht op Woensdag 29, Donder dag 30 en Vrijdag 31 Augustus a. s. Burgemeeater en Wethouders voornoemd, DE KANTERBurgemeester. E. KIST, Secretaris. Lhden, den 25 Juli 1888. De BURGEMEESTER der gemeente LEIDEN, brengt ter algemeene kennis dal op heden aan den Ontvanger der Directe Belastingen alhier is ter hand gesteld liet primitief kohier der per- soneele belasting van wyk VI, executoir verklaard den 23 Juli 1888 en herinnert voorts de belang- kebbenden aan hunne verplichting om hunnen unstag op den bij de Wel bepaalden voet te voldoen. De Burgemeester voornoemd, DE KANTER. Uitten25 Juli 1888. LEIDEN, 25 Juli. Van de commissie die zich heeft ge vormd om pogingen in het werk te stellen tot het oprichten van een Vosmaer-gedenk- teeken zijn o. a. leden de heerenprof. dr. Jan Ten Brink, dr. A. E. J. Holwerda, dr. W. Pleijte en prof. dr. C. P. Tiele, allen alhier. Aan de famielje Vosmaer zal een album met de namen der deelnemers worden uogeboden. Hedenochtend te half zeven ongeveer trokken, onder begunstiging van heerlijk veder de leerlingen van de Zondagsschool un de Christelijke Jongelingsvereeniging Prediker XII vers la, van uit hun gebouw in de Janvossensteeg groepsgewijze naar de Hiveu om daar ten aanschouwe van dui- reode ouders en belangstellenden, met al boa proviand voor de reis, scheep te gaan op de gereed liggende stoombooten. Te 7 tor precies voeren de booten af, met be- Bemming zooals we reeds meldden naar het buitengoed van jhr. mr. R. Barnaart, te Vogelenzang. Alles ging in de be9te orde. Iedere groep van de 650 kleinen was van een gekleurd vaantje voorzien en ieder kind bij die groep behoorende had een strikje van dezelfde kleur op de borst. Allerlei vlaggen tooiden den stoet, maar {en vaandel vooral trok de aandacht; het was door dc oudste leerliugen aan de ver- eeniging geschonken, is van rood fluweel vervaardigd en draagt tot opschrift Vreest God, eert den Koning, 18631888". Op eene andere banier stond Hulde aan het bestuur der Zondagsschool". Het weêr schijnt deu feestgangers gelukkig gunstig te willen zijn. Gedurende de maand Juni werden door de Rijvtaudeche ttoomtramweg vervoerd 27,649 reizigers. De opbrengst was: reizi- gersvervoer f 4,447.09', goederen en diversen f319.51', totaal f4,766.61. Van af 1 Januari tot ultimo Juni werden vervoerd 134,499 reizigers. De opbrengst was: rei- zigersvervoer f 20,150.63 goederen en diver sen f 2,403.39', totaal 122,554.02'. Per dag kilometer f 13.77. Du Leidstclie Kermis. DE MIKADO. Tot opening van de reeks voorstellingen gedurende de kermis ging gisteravond bij de heeren Van Lier ,De Mikado, of de stad Titipu," geheel nieuwe Japau-che opera in twee bedrijveu vail Arthur Sullivan. De loop van bet stuk ia deze. De Mikado van Japan heeft bizonder strenge straffen gesteld op coketlerie, in het ergste geval is zelfs een smadelijke dood op het schavot de straf. De zoon van den Mikado kan echter zijn oogen niet goed thais houden. Katisha, een oude vrijster aan het hof van den Mikado wordt op den jongenheer ver liefd en houdt vol dat deze werk van haar maakt. Trouwen of een smadelijke dood op 't schavot, is nu de boodschap. Den zoon staat uoch het een, noch het ander aan en hij verdwijnt van het ouderlijke hof om als liedjeszanger vermomd ouder den naam van Nanki Poo, rond te zwerven. Iiitusschen had hij werkelijk genegenheid opgevat voor een pupil en verloofde van een kleermaker Ko-Ko, die naar bij vernam, wegena hofmakerij was ter dood veroordeeld. Hij meende nu het meisje, Yum-Yum, vrij Ie zullen vinden en trok onmiddellijk naar de stad Titipu om haar op te sporen. Hij vindt haar, doch nog steeds verloofd met Ko-Ko, die ter elfder ure begenadigd is en nu tot lord-beul is verheven. Yum-Yum komt juist van het kostschool, en i9 meer verheagd Nanki-Poo, dan Ko-Ko weer te zieu. Het meisje heeft ook meer met Nanki op dan met baren verloofde. lnluaschen komt een schrijven van den Mi kado waarin deze zijoe verwondering uitspreekt dat in een jaar te Titipu geen doodvonnis is voltrokken, en verklaart dat de post van lord-beul zal wordeu opgeheven wanneer binnen een maand niet iemand wordt onthoofd. Ko-Ko vindt zoo terstoüd maar niet iemand die des doods schuldig is. Vindt hij in dien tijd niemand dan zal hij zich zelf moeten onthoofden, wat nu toch geen alledaagsche kost is. Nanki-Poo kan zonder Yum-Yum niet leven en verklaart zich bereid zich na ver loop van eene maand aan de operatie te zullen onderwerpen indien hij die matnd gehuwd met zijn Yum-Yum zal mogen leven De schoons werd dan wederom weduwe en als braid voor Ko-Ko beschikbaar. Aldus wordt nu besloten. Katisha, de oude vrijster, komt nu in de stad en ontdekt de verliefden. Zij tracht Nanki-Poo te ontmaskeren, maar kan niet aan het woord komen. Daar heeft Ko-Ko de wetten er op nagezien en ontdekt dat de weduwe van een onthoofden levend begraven zal moeten wordeu. Nu nog maller; is Nanki-Poo over eene maand ontboifd dan zal Yum-Yum dus levend begraven worden en voor Ko-Ko verloren gaan. Daar kwam de lord-major meédeelen dat de Mikado in aantocht was om te zien of zijne bevelen waren uitgevoerd. Spoedig trouwt nu Nanki-Poo met Yum-Yum, eene verklaring wórdt gereed gemaakt dat de strafoefening voltrokken is en het jonge paar maakt zicb tot vertrek gereed. Daar verschijnt de Mikado met de ala zijne schoondochter voorgestelde Katisha. Men vertelt hem dat alles in orde en Nanki- Poo onthoofd is. Katisha hoort dat; ze weet dat Nanki-Poo de zoon van den Mikado is naar wien deze juist komt iuformeeren. De beul heeft dus deu zoon van den Mikado onthoofd; daar stond een zware straf op. Dat zag er voor Ko-Ko leelijk uit. De lord- beul weet er wat ophij beloofd in de plaats van Nanki-Poo Katisha te zullen trouwen. De jonge vrouw vraagt voor hem vergiffenis aan deu Mikado en nu komt juist ook Nanki- Poo met Yum-Yum voorbij om zijn huwe- lijkschreisje te maken. De Mikado ziet dus ook zijn zoon nog in leven en alles schikt zich na nog ten goede. De monteering van vertooners en tooneel was kostbaar en schitterend, de muziek was goed en de meeste rollen waren in goede handen. De heer J. Van BieneD was in de rol van Nanki-Poo uitstekend en ook zijne stem was bizonder voor de rol geschikt. De rol van Ko-Ko was in handen van den beer Jos. Van Lier die, met wat veel charge, den beul tot een echt vermakelijke figuur maakte. Als Pooh-Bah, de minister van alles was de heer Bigot, de Hollandsche bewerker van het oorspronkelijk Engelsche werk, zeer op zijne plaats. De dames Ev. Kapper, E. Van Biene en Ch. Coerdez waren ala Yum- Yum, Pitti-Sing en Peep-Bo, de drie kost schoolmeisjes, uitstekend in spel en zang. Ook Katisha werd door mevr. Dassie-Heilbron goed vertolkt. Onderscheidene zangnummers en daaronder vooral een quartett en een terzett werden uitbundig toegejuicht, 't Is te hopen dat de heeren Van Lier gedurende deze kermis den Mikado nog eens zullen vertoonen. 't Kwam ons voor dat er plaatsen te kort waren in de tent en lang niet allen die 't verlangden het stak hebben gezien. Intusschen ging in hare prachtige tent op de Nieuwe Beestenmarkt de famielje l'rohn voort met bare groote brillante voor stellingen waaronder vooral nitmunt ,de vertelling van het sprookje uit 1001 nacht." De sprekende automaat of het hoofd van Caglioslro trekt steeds ala iets waarlijk on doorgrondelijks de aandacht. Naast het cirque Wery staat het nieawe Parijsche Théatre Mechanique van de flrma E. Dobbelaere, eene iurichling een bezoek overwaard. De voorstellingen van het spoor wegongeluk te Ruinerwold, van bet vergaan van de stoomboot Scholten en van het sterfbed van den keizer van Duitschland FEUILLETON. 'RIJ VERTAALD UIT HET ENGELSCH, van NV. W. S. Een week ging voor het arme meisje, W de pijniging der onzekerheid van haar jjaonstig lot, vrij rustig en kalm voorbij. '*t» had misschien beter op haar gestel tznnen werken dan juist die ongewone "dte, waarin thans hare omgeving gedom- *8s. Wellicht zon haar later nog '*l erger gebenrendat begreep ze wel en «•"op kon ie zich nu voorbereiden. 1™ was een drukkend warme dag. Urn had in de eenzaamheid het middag- *"1 gebruikt en was daarna in den tuin om op een stil schaduwrijk plekje *"8® verkoeling te vinden voor de be- J^vrnde hitte binnensbuis en voor de «Mende zonnestralen daarbuiten. Zij een effen zwart kleedje, het eezj- /ad'gste van bare ganscbe garderobezc^^K •iute tooisel. Deze stemmigedoi^^^ kleeding drukte geheel haar inwendigen ge moedstoestand uit. Castor lag aan hare voeten met zijn snuit in de plooien van haar japon verscholen; Ellen zat met ge bogen hoofd en met de handenwaaraan nu geen enkele ring te zieu was, gevouwen over haar knie, in het diepste nadenken verzonken. Waar mocht Danton Moultrie thans wel wezenP Waarheen was hij gevlogen? Zou de onstandvastige ontrouwe minnaar haar nu reeds vergeten hebben? Smartelijk ver trok zich haar lieve mond. Achwij men- achen kunnen zoo moeielijk afstand doen vau onze afgoden, zelfs nadat we de over- tuigiug hebben opgedaan, dat het slechts valsche goden waren. Ellen'a ervaringen in de liefdedie zelfs de verstandigste en vastberadeuste menschen tot de grootste dwaasheden kan verlokken, waren helaas al te bitter geweest. Gonzend vlogen de insecten om een bed van donker roode geraniums, en een warme wiud deed de bladeren boven Ellen's boofd een weinig sidderen, een wolkenschaduw viel tusschen haar en het scherpe zonnelicht en tegelijk vernam zij het ruischen van een dameskleed en een lichten voetstap op het kiezelzand. Ellen zag op en geen tien schreden van haar verwijderd stond hare vijandinConstance Dufart. Ellen ver bleekte, sprong op en riep uit: fCon- stance!" Mevrouw Dufart weerde met eene kleine beweging van de hand Ellen af, aUof deze het voornemen had gehad haar te gemoet te snellen. Zij was gekleed in een effen grijs reiscostuum en haar onbe rispelijk klassiek gelaat had nog dezelfde majestueuze uitdrukking en dezelfde lelie witte blankheid, die hare tallooze bewon deraars in miss North pleegden te roemen. Als zij Ellen's veranderd voorkomen met een scherpen blik had opgenomen, glin sterde er ook iets in hare donkere oogcu, wat hare vernederde mededingster weinig goeds voorspelde. »Als ik u verzoeken mag, geen gevoelvolle tooneelscènensprak ze met de reeds vermelde afwerende be weging. ,Ik was overtuigd u hier te zullen vinden en ben dus volstrekt niet ge troffen door de ontmoeting, neen, ik kwam juiat naar u toe met bet oogmerk om met u te spreken." vWaar is mijn oom!" vroeg Ellen, hem wil ik spreken, niet n, u heb ik niets te zeggen, maar hij is mijn bloedverwant en mijn voogd, bij beeft mij lief, of liever jaat me zeggen, hij had mij lief, voor hij met u getrouwd was." Een kleine be weging met de schouders van mevrouw Dufart verried reeds hoe weinig uitwerking Ellen'a woorden bij haar hadden. rMijn echtgenoot," zei ze, ris niet met mij ge komen, ik ben alleen, hij weigert uitdruk kelijk u weder te zien, ik vrees dat ge zijne genegenheid op een al te zaare proef hebt gesteld. Gij zelf zijt de oorzaak er van, dat het thans onmogelijk is hem te zien of Ie sprekeu en ook om aanwezig te zijn bij het op morgen bepaald vertrek naar Europa." „Gaat mijn oom naar Europa?" vroeg Ellen ten hoogste verbaasdr morgen reeds O, Constance, zeg mij ten minste dit: Heeft hij mijn brief gelezen?" *Ja," luidde bet bedaarde antwoord, ,eu na de lezing heeft hij bem voor mijne oogen ver nietigd. Weet gij wat hij daarop gezegd heeft?" ging mevrouw Dufart met onver biddelijke kalmte voort, terwijl er een lach om haar mond speelde, om de uitdrukking in Ellen's gelaat bij deze noodlottige tijding. »Weet ge wat hij heeft gezegd?" {Wordl vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1888 | | pagina 1