XIKUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Dinsdag 8 Mei 1888. N°. 109.
Uitgevers: Gebroeders Muré.
hondsdolheid.
Het Geheim van het Oude Kasteel.
et* oiiritiit verschijnt dadelijks* behalve on Aon- en Feestdagen.
ABONNEMENT:
Voor Leiden, per 3 maandenj 1.25.
Franco door hel geheele rijk, per 3 maanden l.OO.
Prijs |>er ilutmiier io ('ent.
202° Jaargang.
ADVERTENTIE H:
Van 16 regels0.00.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingenii contant, zonder rabat, per regel 0.10.
Bureel: Scheepmakers*teeg 6.
stads-Berichten.
DE BURGEMEESTER DER GEMEENTE
LEIDEN.
Gelet op liet bij hem ontvangen bericht
van de districts-veearts te 's Gravenhage dat
in deze gemeente een geval van hondidolheid
is voorgekomen;
Gezien art. 3 der Wet van den 5 Juni
1875, tot vaststelling van bepalingen bij het
voorkomen van hondsdolheid Slaatiblad u°.
110);
Beveelt dat gedurende vier maanden, te
rekenen van den dag der afkondiging van
dit bevelschrift, ALLE HONDEN die zich
builen woningen of vaartuigen (geene open
bare middelen van vervoer zijnde) in de ge
meente bevinden en niet binnen een afge
sloten erf aan een ketting liggen, moeten
voorzien zijn van een MUILKORF, volgens
bet door Z. E. den Minister van Binnen-
landsche Zaken, bij beschikkingen van 27
Juli 1875 en 19 September 1887 voorge
schreven modelter gemeente-secretarie voor
ieder ter bezichtiging gesteld; met dien ver
stande nochtans dnt ingevolge Ministerieels
beschikking van 7 September 1875, de stalen
band van den muilkorf, die den bals van den
bond omgeeft, door een koperen mag worden
verrangen.
En geschiedt hiervan op heden openbare
afkondiging door aanplakking en door plaat
sing in de Leidrebe Courant.
De Burgemeester voornoemd,
DE KANTER.
Lkidin, 7 Mei 1888.
LKIBE*, 7 Mei.
Wanneer de heer Klok uit Den Haag
eene voorstelliug annonceert weten we te
voren dat we een bizouder gezelligen avond
lallen doorbrengen. De heer Klok weet
zijn personeel zte engageeren en zijne
programma's zóó samen te stellen dat de
voorslelliugen voor elk wat wils geven en
durdoor uitermate aantrekkelijk zijn. Hoewel
dan ook in den laatsten tijd dergelijke voor
stellingen niet voldoende publiek trekken,
•Izagt de heer Klok er steeds in grooten
toeloop te krijgen. Er mag dan ook zeker
niet gezegd worden dat kosten gespaard zijn
Behalve de gezusters Cöllen, de Tyroolscht
duellisten, de Hollandsche komiek N. De
Haas, een goede bekende van 't publiek, en
verschillende uitmuntende zangeressen eu een
bizonder vaardig pianist, behoorde gister
avond tot liet gezelschap de heer Arpad
Angyal, de wereldberoemde arreslede-bellen
virtuoos eu instrumentalist, iemand met
bizonder veel tact voor bet bespelen van
verschillende instrumenten, maar die voon
bewondering afdwingt door het bespelen va
populaire wijze de beteekenis der klassieke
archaeologie voor eiken beoefenaar der oude
letteren wordt uiteengezet en gewezen op
de voortreffelijke hulpmiddelen voor die stu
die, die het Leidsche Museum aanbiedt.
De schrijver wenscht de instelling van een
professoiaut ook voor klassieke arcbaeologie.
Hij vergist zich echter, en velen met hem,
als hij meent, dat een dergelijk professoraat
driemaal door de kame. zou ziju afgestemd.
De wet eischt gebiedend althans aan ééne
q^L^nivt-rsiteit onderwijs in arcbaeologie. 1 n
een rek met arresledenbellen, waaraan hij de
schoonste melodiën correct en met veel voor
dracht wist te ontlokken. Aan de toe
juichingen scheen dan ook geen einde te
zullen komen.
Groot succes had ook de lieer Kikura
Dajeiro, Japansch Jongleur, uitmuntende
door bizondere sierlijkheid in zijne verrich
tingen en bevallige werkzaamheden.
Wanneer er sprake is van wat liet uierst
toejuichingen uitlokte en wat dan ook het
merkwaardigst was, dau noemen we de on
overtrefbare veloeipèdisten faroielje, defamielje
Maurice Pardo's. Zeldzaam sierlijk en zeker
berijdt de heer Pardo zijn rijwiel en vol
komen vertrouwende op die zekerheid klimmen
zelfs zijn vrouw en zijn zoontje langs het
voertuig op zijue schouders om zoo recht op
staande het tooueel meê rond te rijden, zelfs
ook wanneer het hoofd van het gezin ge
blinddoekt is. Ook mevrouw Pardo en haar
zoontje rijden alleen en in verbiuding met
den heer Pardo uitmuntend.
Een oorverdoovend gejuich ging in de zaal
op toen plotseling eene vierde lijwielartiste
verscheen; 't was het 4j jarige dochtertje
van den lieer Pardo dat op haar rijwieltje
rond reed en bevallige bewegingen uitvoerde.
Waarlijk wanneer men een avond gezellig
wil uitgaan biedt de heer Klok daartoe ge
legenheid te over. Het publiek toont dat
te waardcereu, waarom de heer Klok dan
ook besloten heeft nogmaals te komeD, en
wel Woensdag 9 Mei a. s. op algemeen ver
langen.
Eerst laat komt ods het artikel onder
de oogen van den heer W. Koch in de
Nieuwe liotlcrdamscke Courant van 23 April
getiteld de arcbaeologie als stadievak aan
de Leidsche Universiteit, waarin op flinke
1882 werd daarom een professoraat in dat
vak voorgesteld. De kamer verwierp dat
en in Juni 1883 werd een extra-wet aange
nomen om den termijn voor de vervulling
van een paar professorateu, ook van dat in
de arcbaeologie, met vijf jaar, das tot 1888,
te verlengen.
Tweemaal, in 1884 en 1887, werd er een
professoraat voorgesteld in oude geschiede
nis, Grieksche en Roiueiusche antiquiteiten,
welke beide laatste vakken thans door de
professoren in het Grieksch en Latiju ge
doceerd worden. Velen hielden dat voor
het lang verwachte professoraat in de arcbae
ologie, en dat is zeer goed te begrijpen,
want zonder arciiaeologischen grondslag zal
éeiie studie, die zich t n doel stelt het leven
der oudheid te leeren kennen, toch wel niet
best mogelijk zijn. Toch was geen eigeulijke
archaeologie bedoeld; de rector magnificus
der Leidsche hougeschool merkte dat op in
zijr.e rede-oering van Sept. 1887, en in het
voorstel des ministers werd de archaeologie
niet genoemd.
Dat voorstel nu werd beide malen ver
worpen. Hoe zal het nu gaan met het
professoraat in de archaeologie, de archaeo
logie om haar zelfswil, dat er uiterlijk in
1888 wezen moet? In de laatste zeventig
jaar beschouwt de geheele beschaafde wereld
in Duitschland, Frankrijk, Engeland, Italië,
Griekenland en Amerika de klassieke archaeo
logie als de volmaakt onafscheidbare zuster
van de pbilologie. Geen Duitsche duode
cimo academie waar geen archaeologie onder
wezen wordt, geen eukele bijna, waar niet
naast den Graecus en Latinist ook een ar-
chseololoog staat; ook Leiden heeft tot 1835
een dergelijk professor gehad, het bezit (gelijk
de heer Koch opmerkte) in zijn museum een
kostbaar hulpmiddel voor die studie. Zal men
nu, terwijl de wet gebiedend spreekt, toch
aan Leiden zulk een professoraat weigeren?
Het argnmeut, dat meu te veel specialiseert
geldt hier volstrekt niet. Aan geen pro
fessor wordt eenig vak afgenomen; er komt
iets onmisbaars nieuws bij. Het is de be-
scheidenste, de billijkate eisch, die in bet
belang van onae volksbeschaving en weten-
schappelijkcn naam tegenover het buitenland
kan grsteld worden. Zal hij worden inge
willigd? (Ned. Spectator.)
In deze gemeente is alweder een ge
val van hondsdolheid voorgekomen waardoor
van nu af aan gedurende vier maanden de
honden die zich op den publieken weg be
geven, gemuilkorfd zullen moeten zijn.
4 huzaren volgden gisteravond op de
IJzerengracht alhier een wapenbroeder die
zich in 't tijdelijk bezit van een meisje mocht
verheugen. Hoe goede harten huzaren ook
hebben mogen, 't bleek van dit viertal niet;
ze gingen den verliefden rijder te lijf en
sloegen hem zoolang tot hij zijne schoone
los liet. De anderen hadden er ecljter
weinig aan, de schoone was intusschen ver
dwenen.
Gisteravond is aan de Haagsche trek
vaart onder Zoeterwoude, door het misstap
pen bij het afloopen van de aldaar gelegde
noodbrug te water geraakt de 80jarige Jo
hannes Van der Vlagt, op dat pad woon
achtig.
Hoewel hij terstond daarop is opgehaald
bleek de oude man reeds overleden zoodat
alle pogingen tot het opwekken der levens
geesten vruchteloos bleveD.
Bij de op heden gehouden openbare
verkooping van cokes bij partijen van
100, 59, 10 en 5 heet. waren de hoogste en
laagste prijzen f 85.f 18.f3.70 en
f 1.85.
ni'ZIF.K, LKTTKRKV EX' Hl VST.
Meermalen deed reeds het bericht de
de ronde, dat Lamoureux van plan ia, in
den omtrek van Parijs een klein Bay reu th
te stichten. Men verzekert ons dat Lamou
reux daaraan niet deukt, maar dat bij som
mige kunstvrienden te Amsterdam het
denkbeeld is gerezen iets dergelijks aldaar
te oudernemen en Viotta in staat testellen,
FEUILLETON.
FAMILIE-ROMAN.
62).
de toestand van madame de Ren-
'twolles geheel buiteu gevaar was, bekende
Herbert haar zijn liefde, en een uur later
legde de oude dame hunne banden in
•Iktlr.
^«r;ien dagen leefde het drietal in een
hemel rsn gelukde oude dame zoowel als
jongelieden, toen eensklaps een donkere
»olk bun geluk verduisterde.
Madame de Renvessolles werd plotseliug
«°r een beroerte getrolfen eu stierf nog
«"elfden dag.
&j vond nog tijd haar testament te
■•kentot erfgenaam benoemde zij haar
de eenige nakomeling barer familie,
un Cólestine legateerde zij een jaar-
jv* tenle van tien duizend francs, die
r 'lowe''.i'c °P Herbert zou overgaau
dood op haar kinderen.
«thans zijt gij mijn eenige beschermer
op de wereld, Herhert," sprak zij weder,
toen heiden bet kerkhof te Tareute ver
lieten.
«En wilt ge u geheel aan mij toever
trouwen, liefste?"
«Ja, maar op óene voorwaarde."
Welke?"
«Dat wij zoo spoedig mogelijk huwen."
füoedmijn engel, ik zou het u niet
hebben durven voorslaan, maar nu ge het
zelf wilt, zal het zoo spoedig mogelijk eu in
alle stilte geschieden."
Een week later werd het huwelijk in de
kerk van Tarente voltrokken en het jonge
paar verliet Italië, om zich te Bordeaux te
vestigeu.
In de eerste weken van het huwelijk was
Herbert vol teedere liefde voor ziju jonge
vrouw, maar weldra zeide hij haar, dat het
werkelooze leven hem begon te vervelen,
dat bij zich met een wijnbouwer had geas
socieerd en meermalen op reis zou moeten.
Het smartte Cólestine, dat zij haar echtgenoot
voortdurend met korte tussclienpoozen zou
moeten missen, maar zij onderwierp er zich
aan. Het scheen evenwel, dat die reizen
zijne liefde voor haar aanmerkelijk deden
bekoelensteeds bleef hij langer uit en
toonde zich bjj ziju tehuiskomst onver
schilliger jegens haar. Toen zij een jaar
gehuwd waren, drong Cólestine er op aan,
een reis naar Tarente te ondernemenom
een bezoek te brengen aan het graf van
uiadame de Renvessolles, en Herbert stemde
er onmiddellijk in toe. Nog dezelfde week
vertrokken zij en namen hun weg over
Zwitserland.
Cólestine gevoelde zich weer gelukkig,
haar echtgenoot was weer zooals hij in de
eerste dagen van het huwelijk was geweest
en zij besloot hem de belofte af te bidden,
niet meer voor die wijnzaak op reis
te gaan.
Op zekeren middag, toen zij een roei
tochtje maakten op het meer van Constance,
begon zij er over.
Een spottende glimlach plooide de lippen
van Herbert.
,Het wordt tijd, dat ik je eens uit den
droom help, Cólestine," sprak hij.
Wat bedoelt ge, Herbert?" vroeg zij
verschrikt.
«Mijn geheele huwelijk met u is niets
anders geweest dan een grap, een dolle
streek, zooals ik er wel meer heb uitgehaald.
Ik heb er nooit aan gedacht, mij met een
wijnbonwer te associëereu en wanneer ik
zoogenaamd op reis was voor zaken, be
vond ik mij te Parijs, bij mijn vrienden."
Cólestine glimlachte.
«Foei, Herbert, spreek toch niet zulke
wartaal, laat ons eens ernstig spreken."
«Ik spreek in vollen ernst, mijn kind,
ons huwelijk is nul en gcenerwaarde en nu
heb ik er genoeg van. Ik zal u op het
eiland daarginds aan land zetten en dan
vertrek ik zoo spoedig mogelijk naar
Londen."
«Groote God, Herbert, zijt ge krank
zinnig? Ons huwelijk van geen waarde,
wij zijn toch in de kerk te Tarente
getrouwd I"
«Daar zijt ge getrouwd met Herbert
Johnson, welnu, zoek dau iemaud van
dien naam op en zeg hem, dat ge zijn
vrouw zijt."
«Maar gij
«Ik, ha ha ha! onnootel duifje," lachte
hij, «ik heb steeds de gewoonte om, als ik
op reis ga, mijn naam te veranderen.
Toen ik met u trouwde, behield ik mijn
aangenomen naammaar thans is het tijd
om u te doen weten, dat Herbert Johnson
niet bestaat, ten minste voor zoover
ik weet."
Wordt vtrto/jd).