XIKUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. Dinsdag 8 Mei 1888. N°. 109. Uitgevers: Gebroeders Muré. hondsdolheid. Het Geheim van het Oude Kasteel. et* oiiritiit verschijnt dadelijks* behalve on Aon- en Feestdagen. ABONNEMENT: Voor Leiden, per 3 maandenj 1.25. Franco door hel geheele rijk, per 3 maanden l.OO. Prijs |>er ilutmiier io ('ent. 202° Jaargang. ADVERTENTIE H: Van 16 regels0.00. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingenii contant, zonder rabat, per regel 0.10. Bureel: Scheepmakers*teeg 6. stads-Berichten. DE BURGEMEESTER DER GEMEENTE LEIDEN. Gelet op liet bij hem ontvangen bericht van de districts-veearts te 's Gravenhage dat in deze gemeente een geval van hondidolheid is voorgekomen; Gezien art. 3 der Wet van den 5 Juni 1875, tot vaststelling van bepalingen bij het voorkomen van hondsdolheid Slaatiblad u°. 110); Beveelt dat gedurende vier maanden, te rekenen van den dag der afkondiging van dit bevelschrift, ALLE HONDEN die zich builen woningen of vaartuigen (geene open bare middelen van vervoer zijnde) in de ge meente bevinden en niet binnen een afge sloten erf aan een ketting liggen, moeten voorzien zijn van een MUILKORF, volgens bet door Z. E. den Minister van Binnen- landsche Zaken, bij beschikkingen van 27 Juli 1875 en 19 September 1887 voorge schreven modelter gemeente-secretarie voor ieder ter bezichtiging gesteld; met dien ver stande nochtans dnt ingevolge Ministerieels beschikking van 7 September 1875, de stalen band van den muilkorf, die den bals van den bond omgeeft, door een koperen mag worden verrangen. En geschiedt hiervan op heden openbare afkondiging door aanplakking en door plaat sing in de Leidrebe Courant. De Burgemeester voornoemd, DE KANTER. Lkidin, 7 Mei 1888. LKIBE*, 7 Mei. Wanneer de heer Klok uit Den Haag eene voorstelliug annonceert weten we te voren dat we een bizouder gezelligen avond lallen doorbrengen. De heer Klok weet zijn personeel zte engageeren en zijne programma's zóó samen te stellen dat de voorslelliugen voor elk wat wils geven en durdoor uitermate aantrekkelijk zijn. Hoewel dan ook in den laatsten tijd dergelijke voor stellingen niet voldoende publiek trekken, •Izagt de heer Klok er steeds in grooten toeloop te krijgen. Er mag dan ook zeker niet gezegd worden dat kosten gespaard zijn Behalve de gezusters Cöllen, de Tyroolscht duellisten, de Hollandsche komiek N. De Haas, een goede bekende van 't publiek, en verschillende uitmuntende zangeressen eu een bizonder vaardig pianist, behoorde gister avond tot liet gezelschap de heer Arpad Angyal, de wereldberoemde arreslede-bellen virtuoos eu instrumentalist, iemand met bizonder veel tact voor bet bespelen van verschillende instrumenten, maar die voon bewondering afdwingt door het bespelen va populaire wijze de beteekenis der klassieke archaeologie voor eiken beoefenaar der oude letteren wordt uiteengezet en gewezen op de voortreffelijke hulpmiddelen voor die stu die, die het Leidsche Museum aanbiedt. De schrijver wenscht de instelling van een professoiaut ook voor klassieke arcbaeologie. Hij vergist zich echter, en velen met hem, als hij meent, dat een dergelijk professoraat driemaal door de kame. zou ziju afgestemd. De wet eischt gebiedend althans aan ééne q^L^nivt-rsiteit onderwijs in arcbaeologie. 1 n een rek met arresledenbellen, waaraan hij de schoonste melodiën correct en met veel voor dracht wist te ontlokken. Aan de toe juichingen scheen dan ook geen einde te zullen komen. Groot succes had ook de lieer Kikura Dajeiro, Japansch Jongleur, uitmuntende door bizondere sierlijkheid in zijne verrich tingen en bevallige werkzaamheden. Wanneer er sprake is van wat liet uierst toejuichingen uitlokte en wat dan ook het merkwaardigst was, dau noemen we de on overtrefbare veloeipèdisten faroielje, defamielje Maurice Pardo's. Zeldzaam sierlijk en zeker berijdt de heer Pardo zijn rijwiel en vol komen vertrouwende op die zekerheid klimmen zelfs zijn vrouw en zijn zoontje langs het voertuig op zijue schouders om zoo recht op staande het tooueel meê rond te rijden, zelfs ook wanneer het hoofd van het gezin ge blinddoekt is. Ook mevrouw Pardo en haar zoontje rijden alleen en in verbiuding met den heer Pardo uitmuntend. Een oorverdoovend gejuich ging in de zaal op toen plotseling eene vierde lijwielartiste verscheen; 't was het 4j jarige dochtertje van den lieer Pardo dat op haar rijwieltje rond reed en bevallige bewegingen uitvoerde. Waarlijk wanneer men een avond gezellig wil uitgaan biedt de heer Klok daartoe ge legenheid te over. Het publiek toont dat te waardcereu, waarom de heer Klok dan ook besloten heeft nogmaals te komeD, en wel Woensdag 9 Mei a. s. op algemeen ver langen. Eerst laat komt ods het artikel onder de oogen van den heer W. Koch in de Nieuwe liotlcrdamscke Courant van 23 April getiteld de arcbaeologie als stadievak aan de Leidsche Universiteit, waarin op flinke 1882 werd daarom een professoraat in dat vak voorgesteld. De kamer verwierp dat en in Juni 1883 werd een extra-wet aange nomen om den termijn voor de vervulling van een paar professorateu, ook van dat in de arcbaeologie, met vijf jaar, das tot 1888, te verlengen. Tweemaal, in 1884 en 1887, werd er een professoraat voorgesteld in oude geschiede nis, Grieksche en Roiueiusche antiquiteiten, welke beide laatste vakken thans door de professoren in het Grieksch en Latiju ge doceerd worden. Velen hielden dat voor het lang verwachte professoraat in de arcbae ologie, en dat is zeer goed te begrijpen, want zonder arciiaeologischen grondslag zal éeiie studie, die zich t n doel stelt het leven der oudheid te leeren kennen, toch wel niet best mogelijk zijn. Toch was geen eigeulijke archaeologie bedoeld; de rector magnificus der Leidsche hougeschool merkte dat op in zijr.e rede-oering van Sept. 1887, en in het voorstel des ministers werd de archaeologie niet genoemd. Dat voorstel nu werd beide malen ver worpen. Hoe zal het nu gaan met het professoraat in de archaeologie, de archaeo logie om haar zelfswil, dat er uiterlijk in 1888 wezen moet? In de laatste zeventig jaar beschouwt de geheele beschaafde wereld in Duitschland, Frankrijk, Engeland, Italië, Griekenland en Amerika de klassieke archaeo logie als de volmaakt onafscheidbare zuster van de pbilologie. Geen Duitsche duode cimo academie waar geen archaeologie onder wezen wordt, geen eukele bijna, waar niet naast den Graecus en Latinist ook een ar- chseololoog staat; ook Leiden heeft tot 1835 een dergelijk professor gehad, het bezit (gelijk de heer Koch opmerkte) in zijn museum een kostbaar hulpmiddel voor die studie. Zal men nu, terwijl de wet gebiedend spreekt, toch aan Leiden zulk een professoraat weigeren? Het argnmeut, dat meu te veel specialiseert geldt hier volstrekt niet. Aan geen pro fessor wordt eenig vak afgenomen; er komt iets onmisbaars nieuws bij. Het is de be- scheidenste, de billijkate eisch, die in bet belang van onae volksbeschaving en weten- schappelijkcn naam tegenover het buitenland kan grsteld worden. Zal hij worden inge willigd? (Ned. Spectator.) In deze gemeente is alweder een ge val van hondsdolheid voorgekomen waardoor van nu af aan gedurende vier maanden de honden die zich op den publieken weg be geven, gemuilkorfd zullen moeten zijn. 4 huzaren volgden gisteravond op de IJzerengracht alhier een wapenbroeder die zich in 't tijdelijk bezit van een meisje mocht verheugen. Hoe goede harten huzaren ook hebben mogen, 't bleek van dit viertal niet; ze gingen den verliefden rijder te lijf en sloegen hem zoolang tot hij zijne schoone los liet. De anderen hadden er ecljter weinig aan, de schoone was intusschen ver dwenen. Gisteravond is aan de Haagsche trek vaart onder Zoeterwoude, door het misstap pen bij het afloopen van de aldaar gelegde noodbrug te water geraakt de 80jarige Jo hannes Van der Vlagt, op dat pad woon achtig. Hoewel hij terstond daarop is opgehaald bleek de oude man reeds overleden zoodat alle pogingen tot het opwekken der levens geesten vruchteloos bleveD. Bij de op heden gehouden openbare verkooping van cokes bij partijen van 100, 59, 10 en 5 heet. waren de hoogste en laagste prijzen f 85.f 18.f3.70 en f 1.85. ni'ZIF.K, LKTTKRKV EX' Hl VST. Meermalen deed reeds het bericht de de ronde, dat Lamoureux van plan ia, in den omtrek van Parijs een klein Bay reu th te stichten. Men verzekert ons dat Lamou reux daaraan niet deukt, maar dat bij som mige kunstvrienden te Amsterdam het denkbeeld is gerezen iets dergelijks aldaar te oudernemen en Viotta in staat testellen, FEUILLETON. FAMILIE-ROMAN. 62). de toestand van madame de Ren- 'twolles geheel buiteu gevaar was, bekende Herbert haar zijn liefde, en een uur later legde de oude dame hunne banden in •Iktlr. ^«r;ien dagen leefde het drietal in een hemel rsn gelukde oude dame zoowel als jongelieden, toen eensklaps een donkere »olk bun geluk verduisterde. Madame de Renvessolles werd plotseliug «°r een beroerte getrolfen eu stierf nog «"elfden dag. &j vond nog tijd haar testament te ■•kentot erfgenaam benoemde zij haar de eenige nakomeling barer familie, un Cólestine legateerde zij een jaar- jv* tenle van tien duizend francs, die r 'lowe''.i'c °P Herbert zou overgaau dood op haar kinderen. «thans zijt gij mijn eenige beschermer op de wereld, Herhert," sprak zij weder, toen heiden bet kerkhof te Tareute ver lieten. «En wilt ge u geheel aan mij toever trouwen, liefste?" «Ja, maar op óene voorwaarde." Welke?" «Dat wij zoo spoedig mogelijk huwen." füoedmijn engel, ik zou het u niet hebben durven voorslaan, maar nu ge het zelf wilt, zal het zoo spoedig mogelijk eu in alle stilte geschieden." Een week later werd het huwelijk in de kerk van Tarente voltrokken en het jonge paar verliet Italië, om zich te Bordeaux te vestigeu. In de eerste weken van het huwelijk was Herbert vol teedere liefde voor ziju jonge vrouw, maar weldra zeide hij haar, dat het werkelooze leven hem begon te vervelen, dat bij zich met een wijnbouwer had geas socieerd en meermalen op reis zou moeten. Het smartte Cólestine, dat zij haar echtgenoot voortdurend met korte tussclienpoozen zou moeten missen, maar zij onderwierp er zich aan. Het scheen evenwel, dat die reizen zijne liefde voor haar aanmerkelijk deden bekoelensteeds bleef hij langer uit en toonde zich bjj ziju tehuiskomst onver schilliger jegens haar. Toen zij een jaar gehuwd waren, drong Cólestine er op aan, een reis naar Tarente te ondernemenom een bezoek te brengen aan het graf van uiadame de Renvessolles, en Herbert stemde er onmiddellijk in toe. Nog dezelfde week vertrokken zij en namen hun weg over Zwitserland. Cólestine gevoelde zich weer gelukkig, haar echtgenoot was weer zooals hij in de eerste dagen van het huwelijk was geweest en zij besloot hem de belofte af te bidden, niet meer voor die wijnzaak op reis te gaan. Op zekeren middag, toen zij een roei tochtje maakten op het meer van Constance, begon zij er over. Een spottende glimlach plooide de lippen van Herbert. ,Het wordt tijd, dat ik je eens uit den droom help, Cólestine," sprak hij. Wat bedoelt ge, Herbert?" vroeg zij verschrikt. «Mijn geheele huwelijk met u is niets anders geweest dan een grap, een dolle streek, zooals ik er wel meer heb uitgehaald. Ik heb er nooit aan gedacht, mij met een wijnbonwer te associëereu en wanneer ik zoogenaamd op reis was voor zaken, be vond ik mij te Parijs, bij mijn vrienden." Cólestine glimlachte. «Foei, Herbert, spreek toch niet zulke wartaal, laat ons eens ernstig spreken." «Ik spreek in vollen ernst, mijn kind, ons huwelijk is nul en gcenerwaarde en nu heb ik er genoeg van. Ik zal u op het eiland daarginds aan land zetten en dan vertrek ik zoo spoedig mogelijk naar Londen." «Groote God, Herbert, zijt ge krank zinnig? Ons huwelijk van geen waarde, wij zijn toch in de kerk te Tarente getrouwd I" «Daar zijt ge getrouwd met Herbert Johnson, welnu, zoek dau iemaud van dien naam op en zeg hem, dat ge zijn vrouw zijt." «Maar gij «Ik, ha ha ha! onnootel duifje," lachte hij, «ik heb steeds de gewoonte om, als ik op reis ga, mijn naam te veranderen. Toen ik met u trouwde, behield ik mijn aangenomen naammaar thans is het tijd om u te doen weten, dat Herbert Johnson niet bestaat, ten minste voor zoover ik weet." Wordt vtrto/jd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1888 | | pagina 1