HAST A.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Woensdag 4 Mei 1S87.
104
Uitgevers: Gebroeders Muré.
ilezf Courant verschijnt dagelijks, belialve op Z.011- en Feestdagen.
A B 0 H E ffs U
Voor Leiden, per 3 maanden1.25.
Eranco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Prijs per Nummer 10 Cent
200° Jaargang.
ADVERTENTIE N
Van 1ti regelsr 0.90.
Elke regel meer 0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen, k contant, zonder rabat, per regel 0.10.
bureel: Sictoeopniakerssteeg O
Staiis-tteiïcliten.
Koloniale Werving.
Wie zich als soldaat bij het Oost-Indische
leger verbindt ontvangt bij het aangaan van
eene ies-jarige verbintenis een handgeld van
drie honderd gulden.
Wie zich verbinden wil, heelt zich aan Ie
melden bij een der plaatselijke ol' garnizoens
commandanten of bij den commandant van het
Koloniaal Werfdepot te Harderwijk.
Miliciens met groot verlof of in werkelijken
dienst kunnen tol eene verbintenis bij het In
dische leger worden toegelaten. Zij kunnen
ook voor iwce jaren bij hel Indisch leger
gedetacheerd worden onder genot van
f 300 handgeld.
Hel bedrag van het gagement is, na
twaa.f-jarigen dienst (al dan niet afgebroken
door een verblijf van hoogstens een jaar buiten
de gelederen): voor den Soldaat fSOO'sjaars;
voor den Korporaal f f 330 jaars; voor
den Sergeant f f 360 's jaars; voor den
Sergeant-Majoor f f390 's jaars; voor den
Adjudant-Onderofficier f f339 'sjaars.
Na twlntl.--jarigen dienst: voor den Sol-
daal f 330 't iaars; voor den Korporaal f
f 380 's jaars; voor den Sergeant f 439
's jaars; voor den Sergeant-Majoor -f f 4SO
's jaars; voor den Adjudant-Onderofficier f
f 480 's jaars.
f (Mits twee jaren in dien rang gediend
hebbende. Bij gebreke daarvan wordt het ga-
geirient van den naast volgenden lageren graad
genoten.)
Werkelijke diensttijd, als milicien of als
vrijwilliger bij hel Nederlandsehe leger door
gebracht, komt voor de helft in aanmerking
bij de berekening van den twaalf of twintig-
jarigen diensttijd boven bedoeldmits men
niet later bij het Indische leger dienst neemt
dan een jaar nadat men uil den dienst bij het
leger in Nederland is getreden.
Aanbrengpremie In den regel TIE\
gulden.
Opgaven van de voor indiensttreding benoo-
digde stukken en van vtrdere bijzonderheden
zijn kosteloos te bekomen bij alle Burge
meesters.
STADSNIEUWS.
Volgens de vastgestelde kiezerslijsten
voor leden van de tweede kamer der staten-
generaal in het hoofdkiesdistrict Leiden zijn
er in 1887 8344 kiesgerechtigden tegen
8806 in 1886.
De census voor Leiden is f 50, die der
onderkiesdistricten f82, behalve Zevenhoven
en Nieuwkoop die f 28 bedraagt.
Gisteravond werd de laatste gewone
repetitie in dit seizoen gehouden door de
Leidsche Zangvereeniging. Die gelegenheid
nam de president dier vereenigiug te baat
om namens de leden den directeur, den heer
Willem Van Iperen, een bewijs van waar-
deering aan te bieden voor den ijver waarmeê
bij dat zangkoor iu staat stelde reeds zoo
kort na de oprichting eene omvangrijke uit
voering te ge7en. Dat huldeblijk bestond iu
een prachtigen ebbenhouten dirigeerstok,
rijk mei zilver gemonteerd en gedeeltelijk om
wonden met een zilver lint waarop gegraveerd
„De Leidsche Zangvereeniging aan baren
directeur Willem Van Iperen." De stok is uit
de fabriek van de heeren Van Kempen.
De president wees er in zijne toespraak
op hoe uit het nog steeds toenemend aantal
werkende leden blijkt dat in eene gemeente
waar zooveel aan muziek gedaan wordt,
ruimte genoeg geboden wordt voor twee
bloeiende zangverenigingen. Hij prees den
ijver waarmeê de heer Van Iperen voor de
zangvereeniging bezield was hoewel reeds bet
grootste deel van zijnen tijd door zijne druk
bezochte muziekschool werd in beslag ge
nomen, en hij sprak den wensch der leden
uit dat de heer Van Iperen nog lang als
directeur der Leidsche Zangvereeniging met
eere zou mogen worden genoemd.
Een verbazend applaus bewees hoezeer de
leden met het gesprokene instemden. Ook de
heer H. Berkeljonmuziekonderwijzer alhier,
die geheel belangeloos gedurende de oefenin
gen het accompagnement op zich namont
ving, behalve een hartelijk woord van dank
voor het zoo zeer ter harte nemen zijner
zoo ondankbare taak, ook nog een blijk van
waardeering in den vorm van een metronoom.
Ook nu gaven de leden door luid applaus
van hunne ingenomenheid met het gebeurde
blijk.
Donderdag a. s. zal in de Stadsgehoor
zaal eene bepreking plaats hebben over den
aard en liet doel der alhier op te richten
St. Jozefs-Gezellen-vereeuiging door den Zeer-
Eerw. Hoog-Wel-Geb. Heer Jhr. H. C. J.
M. Van Nispen tot Sevenaer, centraal-
president der St. Jozefs-Gezellen-vereeniging.
De bespreking zal aanvangen 's avonds ten 8
ure precies.
MUZIEK, LETTEREN EN RU Ai ST.
Geboortedag (1772) van A. F. Brockhaus
lil de groote zaal der Harmonie te
Leeuwarden had Vrijdagavond de jaarlijksche
uitvoering door de zangvereeniging „Con
cordia" plaats. Ten gehoore werd gebracht
het oratorium „Odysseus", van Maz Bruch.
Het koor bestond uit 150 zangeressen en
zangers. Solisten warenTherèse Zerbst, van
Berlijn (sopraan), Adèle Asmann, van Berlijn
(alt), Georg Anthes, van Keulen, (tenor),
Èugeu Hilbach, van Dresden (bariton), en
J. H. Hoos, van Rulirort. (bas). De bege
leiding had plaats door het Groninger Har
monie-orkest, directeur de heer J. H. Bekker,
tevens directeur van „Concordia". Geen
plaats in de groote zaal was onbezet geble
ven. Het succes was volkomen. De honderden
aanwezigen werden iu de hoogste geestdrift
gebracht, inzonderheid ook door den ver
rukkelijke zang van Adèle Asmann en Eugen
Hilbach. De warmste ovatiën werden hun
toegebraJit en niet minder ook aan den
heer Bekker, die alles op voortreffelijke wijze
had geleid.
Hollman geeft 6 Mei een concert in
het Grand Hotel te Parijs, waarop hij eeuige
zijner werken zal doen hooren.
De directie van het theater de la
Monnaie te Brussel heeft een contract ge
sloten om in den volgenden winter eene opera
in twee bedrijven op te voeren vau den heer
L. Husson, tekst van de heeren L. Gallet
en M. Kuffcrath, getiteld Azaël. Er komen
vijf solo-partijen in voor: tenor, bariton,
bas, sopraan en alt, en belangrijke koren.
De Pall Mall zegt: Er bestaat geen
vertalingstractaat tusschen Engeland en Hol
land het land van Europa waar het meest
gelezen wordt. Het laatst geroofde werk is
„How to be happy though married." Toen
de Londensche uitgever schertsend zijn Hol-
landschen confrere opmerkte, dat hij hem
tenminste een present-exemplaar had kannen
zenden, antwoordde deze dat het maar goed
was voor de wereld „that brains should be
cheap."
Na de sluiting der schilderijen tentoon
stelling te Middelburg zijn nog twee stukken
verkocht: „Vruchten" van mej. Calaud en
„Stilleven" van mej-. Marie Vos; in het ge
heel zijn dus 30 stukken verkocht.
ÏUNNENLANÜSCHK BERICHTEN.
De minister van financiën maakt be
kend dat het saldo van 's rijks schatkist op
30 April bedroeg: bij de Nederlandsehe Bank
t' 16,401,394,94, en bij de betaalmeesters
1,653,211,53*. Te zamen ƒ18,054,606,476.
De minister van oorlog heeft, ter be
vordering van een spoedige mobilisatie van
het legerden voorraad kleeding- en uit
rustingsstukken in de gamizoens-magazijnen
belangrijk vergroot.
De Prov. Gron. Ct. ontvangt uit
's Gravenhage bericht, dat de verordening
op de beffing van een provinciale inkomsten
belasting in de provincie Groningen door
Z. M. den koning niet zou zijn goedgekeurd.
Uit goede bron wordt gemeld, dat
het Britsch en buitenlandsch Bijbelgenoot
schap definitief besloten heeft een vertaling
uit ie geven van bet Nieuwe Testament in
't Javaansch.
Deze overzetting za! opgedragen worden
aan den oud-zendeling P. Jansz.
Als er geen beslissende stappen wor
den gedaan en spoedig gedaan, dan is de
val van Nederla.idsch koloniaal rijk niet ver
meer verwijderd. Als er onverwijld geen flinke
troepenmacht naar Sumatra gaat, dan zal
't geheele groote eiland in regeeringloosheid
vervallen. Ook de koloniale administratie is
sinds lang uit de voegen."
Zoo spreekt een der beste Engelsche bla
den, de St. James Gazette.
De Heer H. Bartelds heeft als redacteur
van de Java-Bode zijn ontslag genomen
,z wegens een zich steeds scherper openbarend
verschil in richting en meening tusschen
redactie en uitgevers." Met 1 Juni a. s. zal
de heer mr. J. H. Tersteeg de leiding van
het blad op zich nemen. De heer Bartelds
zal een nieuw orgaan oprichten. Hij heeft
gemeend, dat het geen nut kon hebben om
altijd verbittering te zaaien tusschen Regeering
en geregeerdenom in bestuursdaden slechts
FEUILLETON.
19).
Al wat haar nog eenige weken te voren
behoorde en lachend aanzag was haar nu
onverschillig. Zij liep door den tuin doch
het grint was vochtig en het gras nathare
•choon8te rozen lagen op den grond gesmakt
door de zware regendroppels. Met onver
schilligheid bond ze eenige bloemen bijeen,
doch rukte ze dan weer driftig van den
„Waartoe ook?" sprak ze bitter in zich
zelf. „Nog slechts een korten tijd behooren
ze mij."
„Kant ge dezen brief voor mij wegbren
gen?" vroeg ze in den stal gekomeD aan
den knecht die bezig was den fraaien schim
mel te roskammen.
„Zeker freule."
„Er is haast bij."
Nadat de man zich met den brief had
verwijderd ging Ada naar het paard; zij
streek het dier met de fraaie hand de ma
nen weg en zag het in de oogen. „Minka
jou ook verkoopen? Arm, goed, lief dier;
dan zal je zwaarder last te trekken hebben
dan je meesteres. Ook jou zal 't hinderen,
fiere Minka, de sporen telkens te moeten
voelen en een ruwe hand op je trotschen
nek; maar we zullen 't trachten te dragen,
arm dier."
Zij wandelde naar den vijver, waar tus
schen rotsblokken fraaie kruip- en slinger
planten welig groeiden. Hare goudvisschen
vergat zij al dagen lang brood te geven.
„Zij gaan immers toch dood" mompelde zij,
en ouverschillig liep zij verder en in na
denken verzonken bemerkte zij de tengere
figuur niet die de oprijlaan opkwam.
„Hoe gaat 't u Ada" vroeg een bedeesd
stemmetje en eene fijne meisjeshand werd
op den krachtig gevormden schouder der
vriendin gelegd.
„Hoe het mij gaat Paula?" zei Ada bit
ter„kom laat ons een eind dien zijweg
inslaan."
„Ge laat uw kleed maar sleepen en hebt
geen hoed op."
„Alsof ik ook nog om zoo iets denken
kou." Zwijgend wandelden beiden verder
het landgoed af. Ook Paula w as veranderd.
Om den eertijds nog schalks lachenden mond
was een ernstige trek gekomen, om de
mooie blauwe oogen waren donkere schadu
wen merkbaar. Haar bleek gezichtje geleek
nog meer doorschijnend. Ze was eenvoudig
gekleed in een katoenen japonnetje en met
een zwarteD strooien hoed op.
„O Ada," sprak zij met een zucht vau
verlichting, „wat ben ik blij dat mijn oudste
broêr voor zijn officiersexamen geslaagd is."
„Zoo, is die Adolf klaar; dat is een groot
geluk voor je mama; hoe gaat 't haar?"
„Ach, als altijd; ze hoest aanhoudend en
wordt bij den dag magerder. Laat ons hier
wat in het gras gaan zittenik ben zoo
vermoeid."
„Ge moogt u niet te veel vermoeien kind;
ge zijt niet sterk," en Ada zag naar de
teere kleur van die satijnachlige huid, naar
het ziekelijk bleeke kinderhandje dat door
haren arm gesloken was.
„Als ik 's nachts maar kou slapen" her
nam Paulamaar het wordt Boms zoo erg
laat eer ik naar bed kau gaan; ik moet zoo
voor alles zorgen en mama wil zoo gaarne
door mij verpleegd worden, die goede vrouw;
ik maak me zoo angstig als ik bedenk hoe
hare gezondheid met den dag achteruitgang.
O Ada, als ik mama eens moest verliezen,
als mij zulk eene beproeving eens moest
worden toegezonden."
In de zwakke stem lag een treurig ver
moeden uitgedrukttranen verduisterden
hare zachte oogen.
„Ge moet niet schreien Paula, kind, wat
helpt je dathet lot kunt ge toch niet
trotseeren. Het is nog wel de gemakkelijkste
weg ons aan droefheid over te geven, maar
er behoort moed toe om bij treurige wisse
lingen en wendingen in ons lot kalm en
beredeneerd te letteu op wat ons beschoren
is, op het onwrikbare, het onvermijdelijke.
Het lot is er ons niets dankbaar voor wanneer
wij bezwijken door een door smart en el
lende ziek geworden moreel, dat ons phisiek
vermoordt. Beter voor ons zelve en onze
omgeving is 't immers wanneer we kalm de
slagen te geinoet zien en er ons reeds op
voorbereiden."
Paula zag hare vriendin verbaasd aan; 't
was haar nog niet geheel duidelijk of Ada's
woorden uit hardheid en verbittering voort
vloeiden of gesproken waren om de smart
te verbergen die op haar betraand gelaat te
lezen was. Eene arme vrouw naderde het
tweetal en vroeg om een aalmoes.
„Ik kan voortaan niet meer geven vrouw"
zei Ada; „men verkoopt waarlijk zijn paard
niet om het geld er van aan anderen weg
te geven," Wordt vervolgd.)
