NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. Zaterdag 5 Februari 1887. - N". 30 Uitgevers: Gebroeders Muré. DE BREID EENS EERLOOZEN. l&eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoii- en Feestdagen. AüQSJföEföEüT: Voor Leidenper 3 maandenf 1.25. Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60. Prijs per Nummer 10 ('ent. ADVERTE WTIEH: Van 16 regels0.90. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingena contantzonder rabatper regel 0.10. Bureel: Scheepmakersstee» 6. 200e Jaargang. Stads-Berichten. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente LEIDEN; brengen bij deze Ier ken nis van de kiesgerechtigden dat ingevolge art. 8 der Wel van 29 Juni 1851 Staatsblad no. 85) de verkiezing, ter vervulling van de vaca ture, omslaan door het overlijden van Heer II. C. Hartevelt die in 1889 moest af treden, zal plaats hebben op Dinsdagden 22en Februari 188 van des morgens negen lot des namiddags vier uren. En geschiedt hiervan openbare kennisgeving door plaatsing in de Leidsclie Courant. Burgemeester en Wethouders voornoemd DE KANTER, Burgemeester. E. KIST, Secretaris. Leiden, 29 Januari 1887. VII IKK, LETTEREN KW KUNST. Sterfdag (1679) van Joost Van den Vondel. Een merkwaardig boek, de eerste oor spronkelijk uitgaaf der „Brieven van Colum bus", in het Latijn (gedrukt in 1493), werd onlangs te Keulen verkocht voor 6600 Mark (f 3960) naar verhouding de hoogste prijs, die in Duitschland voor een enkel boek betaald werd. (Het is ongeveer f 13 per regel). Het Maleische blad Bintang Barat ver schijnt thans onder redactie van de heeren J. Kieffer, Arnold Snackey en E. F. Wiggers. Op bijna 80-jarigen leeftijd is te Haar lem na eene korte ongesteldheid overleden de landschapschilder A. J. Van Wijngaardt. Hij werd den 27sten Juni 1808 te Rotter dam geboren. Van 5 Maart tot 31 Mei wordt te Hamburg eene internationale tentoonstelling van kunst gehouden. Reeds zijn 500 uit- noodigingen verzonden. Italianen, Franschen, Engelschen, Belgen, Nederlanders, Denen en Noren zullen aan haar deelnemen. Consul E. Weber te Hamburg heeft de schilderij van Horace Vernet, „Judith", geschonken aan de Knnsthalle aldaar. BIMENLANllSCHE BERICHTEN. Vermits de brievenmalen voor Parama ribo per stoomschepen van de Koninklijke West-Indische maildienst, die op 12 Februari en 12 Maart e. k. van Amsterdam naar Paramaribo vertrekken, aldaar ongeveer ge lijktijdig kunnen aankomen met de op 8 Februari en 8 Maart te voren langs den weg van Southampton Jte verzenden post, zullen op evengemelde dagen langs dien weg alleen naar Paramaribo worden verzonden de aan- geteekende stukken, waarvan dit door de afzenders uitdrukkelijk verlangd wordt. De geruchten, die in de laatste dagen vrij algemeen ingang hadden gevondenals zou Z. M. de koning zich in minder wel varenden toestand bevindenkunnen op goeden grond worden tegengesproken. Er zijn feiten die ze, gelukkig, allerminst be vestigen. Naar men aan de Midd. Ct. meldt, wordt door onze regeering, ten gevolge van de in Engeland in sommige districten heer- 8chende longziekte, geen vergunning meer verleend tot invoer van fokrundvee uit dat land. DeD heer E. v. d. Bosch, te Goes, is deze week een vergunning tot invoer van twee fokstieren geweigerd. Als het niet onbescheiden iszegt de N. Zutph. Ct., zouden wij wel, als aanvulling en pendant, een andere enquête willen aanbevelen. In de onmiddellijke nabijheid dei kamer zetelt een heirleger ambtenarendieten deele zeer weelderig bezoldigd, arbeiden in de groote staatswerkplaats. Er zijn er, die beweren, dat daar ont zaglijk zwaar wordt gewerkt. Er zijn «r ook, die volhouden dat velen verbazend weinig uitvoeren voor flinke bezoldigingen. Wat is waarheid? Een contra-arbeids-enquête geve daarop het antwoord. „Wellicht zou zijleeren, dat door schamel bezoldigde lieden veel wordt gearbeidmaar dat een aantal hoog gesalarieerden veilig konden gemist worden. Misschien ook zou zij andere resultaten opleveren. Maar den kelijk zou deze enquête tot groote besparingen knnnen leiden. „Als de kamer er eens den tijd voor moeht kannen vinden, bevelen wij dus dit onderzoek aan. Ook op dat gebied is 't de moeite waardde waarheid eens aan het licht te brengen eu uit eigen oogen te zien." Naar de Midd. Cl. verneemt zal de Nederlandscbe Bank zich van af nader te bepalen datum, belasten met de verzilvering van coupons en dividenden der waarden bij haar in speciebewaargeving berustende, in dien belanghebbenden zulks verlangen. Het provenu wordt dan maandelijks per assig natie overgemaakt. Er heeft zich eene voorloopige com missie gevormd tot oprichting van een Ne- derlandsche Politiebond, die alle politie-amb- tenaren en beambten zal moeten omvatten. Het bedoelde comité bestaat uit de heeren J. W. Tuinenburg, commiss. v. pol. te Gouda, F. A. Boombergenidem te Harderwijk W. S. Theunisse, insp. v. pol. te Kralingen, P. J. M. Kerkhoff, idem te Assen, B. H. Themmenbrig.-maj. tit. te IJmuiden, K. Kramer, chef veld. te Apeldoorn, T. H. W. Schumacher, idem te Venendaal. De herbouw van het Kurhaus te Scheveningen gaat steeds voort zijne gere gelde snelle vorderingen te maken. Met voldoende zekerheid kan nu aangenomen worden, dat de inrichting omstreeks den lsten Juni e. k. uit hare asch zal herrezen zijn en in de helft dier maand voor het publiek heropend zal kunnen worden. Naar wij vernemen, zal de maatschappij, ongerekend de groote indirecte verliezen, welke zij door de ramp van den lsten Sep tember geleden heeft, ook van den herbouw niet geheel zonder kleerscheuren afkomen. Bij de assurantie-penningen zal waarschijnlijk nog wel iets bijgepast moeten worden, eer alles voor de ontvangst van de badgasten weer in volkomen staat zal zijn. (D. v. Z.-E. en 't Or.) In eene zitting der rechtbank te Dor drecht zijn 2 personen in hechtenis geno men verdacht van het afleggen van valsche getuigenis. De arrond.-rechtbank te Haarlem ver oordeelde gisteren 3 Februari Dirk Van den Berg, die op Vrijdag 21 Januari jl. terecht stond wegens doodslag gepleegd op Jacob Minnis te Haarlemmermeer, tot 4jaren, en Hugo Peters, ter zake van mishandeling van den verslagene, tot 3 maanden gevangenis straf. Eene voor de praktijk niet onbelang rijke rechtsvraag werd gisteren aan de be slissing van de arrondissements-rechtbank te Haarlem onderworpen. Een zekere K. uit IJmuiden had eenigen tijd geleden een anderen inwoner dier plaats in het openbaar uitgemaakt voor dief, bandiet" enz. Eene klacht werd door den beleedigde bij den burgemeester van Velseu, als hulp-officier van justitie, ingediend en eene vervolging ingesteld. De verdediger van den beklaagde, jhr. mr. F. W. Van Styrumadv. en proc. aldaar, maakte gebruik van de in art. 153 Strafv. gegeven bevoegdheid omvoordal tot de behandeling der zaak werd overge gaan, te betoogen, dat de officier van ju stitie niet-ontvaukelijk was in zijne vervol ging. Art. 18 W. v. S. vordert z. i,, dat bij misdrijven, die slechts op klachte ver volgbaar zijndeze klachte eigenhandig door den hulp-officier wordt in schrift gebracht, en zulks op straffe van nietigheid. Dit was in deze zaak niet geschied en dus was er geene rechtsgeldige klacht aanwezig. De subst.-officier van justitie, mr. A. A. Van der Mersch, achtte het daarentegen voldoende, dat van de aanklacht onder toe zicht van den bevoegden ambtenaar een ge schrift wordt opgemaakt en door dezen on derteekend. „In schrift stellen" en „eigen handig schrijven" toch zijn geene uitdruk kingen van dezelfde beteekenis. De rechtbank heeft zich daarmede vereenigd en de voort zetting van de behandeling der zaak gelast. (17. Cl.) Het Hbl. heeft eene inschrijving ge opend voor eene buitengewone uitdeeling onder de behoeftigen en liet lossen der vódr 1 Febr. ter stadsbank van leening verpande kleederen, goederen en huisraadop 's ko- nings verjaardag. Reeds is een aanmerkelijk bedrag voor dit doel bij het blad ingekomen. Onder leiding van eenige sociaal-de mocraten had gisterenmorgen in het Volks koffiehuis aan de Gedempte Binnenrotte, te Rotterdameen vergadering plaats van werkloozen. Het lokaal, dat 700menschen kan bevatten, was te klein voor het aantal personendat aan de oproeping gevolg had gegeven. Velen moesten dan ook buiten blijven staan. Zoo in de zaal als daarbuiten merkten wij tal van vrouwen op, die, voor het meeren- deel met een kind op den armniet het geringste aandeel namen aan de luid ge voerde gesprekken. FEUILLETON. 115.) Toen Dora met een lichten, veerkrachtigen tred de galerij voor het huis betrad, kwam mevrouw Elmer haar te gemoet, om haar te begroeten, terwijl Lilburne, die een oogen- blik voor haar was aangekomen, op den achtergrond bleef, tot de dames de eerste groeten gewisseld hadden. „Mijne lieve mevrouw Brenton, het ver heugt mij zeer, u op La Bosquet te begroeten en ik boop, dat gij er n zoo te huis zult gevoelen, dat gij er Diet aan zult denken, het ooit weder te verlaten," begon de oude dame, terwijl zij de haar toegestoken hand met warmte drukte. „Ik dank u zeer, ik hoop hier rust en vrede te vinden," was het eenvoudige ant woord, dat met eene stem werd uitgespro ken, die in het oor van den toehoorder als de melodie van een lang vergeten lied klonk. Toen mevrouw Elmer daarop Dora naar de galerij van het huis geleidde, trad Lilburne naar voren om zich te laten voorstellen. Hij zag toen de peisoon, die hij met zoo gemeDgde gewaarwordingen had verwacht, van aangezicht tot aangezicht en het scheen hem toe, dat de eigenares dier stem hem niet vreemd konde zijn. Daarentegen kon hij ook niet ontkennen, dat, al geleek die stem ook op die vroegere, die hem altijd even zoet in de ooren klonk, het meisje toch niet kon opgegroeid zijn tot zulk eene prach tige verschijning, als hij nu voor zich zag. Dora bloosde en scheen, terwijl Lilburne haar werd voorgesteld, bijna bare tegenwoor digheid van geest te verliezen. „Ik ben zeer verlegenwant ik dacht dat de overste Lilburne reeds veel ouder was?" stamelde zij. „Heeft uwe vriendiu, mevrouw Hart, u dat gezegd?" vroeg Lilburne levendig. „Ik herinner mij niet, dat mevrouw Hart u heeft beschreven, antwoordde Dora met een vriendelijken glimlach, maar ik verbeelde mij, dat gij ouder waart." Zij zweeg, maar uit hare woorden kon men duidelijk de gevolgtrekking maken; „En als ik geweten had, dat de heer des huizes nog zoo jong waswas ik niet hier gekomen. In weerwil van hare ingetogenheid en den angst, waarmede zij elk gezelschap meed, wist Dora zeer goed, welke aantrekking zij op de harten der mannen uitoefende. Zij had meermalen een aanzoek om hare hand moeten afslaan en het deed haar leed, dat zij in haar nieuw te huis, dat zij als een toevluchtsoord van volkomen rust en afge trokkenheid had uitgekozenweer iemand vond, van wien zij hetzelfde kon verwachten. Zij was volstrekt niet zoo ijdel, om te gelooven, dat elke man, die met haar in aanraking kwam, dadelijk verliefd op haar moest worden, maar door het dagelijksch verkeer, dat een onvermijdelijk gevolg van het wonen onder hetzelfde dak was, was het niet onwaarschijnlijk, dat hij zich ook we der door hare uiterlijke bekoorlijkheden liet boeien in weerwil van hare pogingen om dit te voorkomen. Toen zij hem aanzag, en in zijne ernstige mannelijke trekken de nog sluimerende kracht der hartstocht ontdekte, gevoelde zij, dat zoo Lilburne op haar verliefd werd, hij van geene weigering, van geene uitvlucht zou willen hooren en zij genoodzaakt zou wezen, haar vreeselijk verleden hem zonder omwe gen te bekennen, ten einde hem te bewij zen, dat eene verbintenis met haar slechts smaad op zijn hoofd zou laten. Zij sidderde en beefde, en mevrouw El mer, die vreesde dat zij, in weerwil van de lange scheiding, den vroegeren vriend toch herkend had, haastte zich, om haar naar hare kamer te brengen, maar de herinnering die Dora van den jongeling had behouden, was te onbepaald, dan dat zij in Lilburne Frederik Graham zou herkennen. Zij was slechts bevreesd voor de toekomst, en wanneer het mogelijk geweest ware, was zij liever tot den inspannenden arbeid in de schoollokalen teruggekeerd dan in dit para dijs gebleven, waarin zij zich door de ver keerde voorstelling, die men haar van den heer des huizes had gemaakt, had laten lokken. Mevrouw Hart had haar gezegd, dat ka pitein Lilbnrne een oud heer was, zonder er zich bepaald over uit te laten. Dora begreep dadelijk de beweegredenen harer vriendin. „Ik begrijp het al," dacht zij, „hij is rijk en zij meende dat ik geen weerstand kon bieden aan de verleiding, om zulk een heer lijk te huis te ontvangen uit de handen van een man, die er uitziet, alsof hij de eer, de waarheidhet verstand in eigen persoon is. Welnu, zij zal zien, hoe zij zich vergist heeft. [Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1887 | | pagina 1