NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
e z e Courant verschijnt d a tte I ij k sbehalve op Zon- en F e e s t <1 a e n.
ABOlNEffiENT:
Maandag 6 December 1886. N°. 287.
aqvertentien:
Uitgevers: Gebroeders Muré.
Voor Leiden, per 3 maanden1.25.
Franco door liet geheele rijk, per 3 maanden l.fiO.
Prijs per Nummer 10 tent.
200« Jaargang.
Van 16 regels0.00.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen, k contant, zonder rabatper regel 0.10.
Bareel: Scheepiiiakersstee®; 6.
Stads-Berichten.
De BURGEMEESTER der gemeenle LEIDEN;
brengt ter algemeene kennis dat aan den
Ontvanger der Directe Belastingen alhier zijn
terhand gesteld 2 suppleloire kohieren wegens
de Personeele belasting en I suppletoir kohier
wegens het Patentrecht, dienst 1886/87 en
executoir verklaard den len December 1886 en
herinnert voorts de belanghebbenden aan hunne
verplichting om hunnen aanslag op den bij
de Wet bepaalden voet te voldoen.
En geschiedt hiervan openbare afkondiging
door plaatsing in de Leidsche Courant.
De Burgemeester voornoemd,
DE FREMERY Weth. lo. B.
Leiden, 4 December 1886.
«TADIIIEEWI.
Gedurende de afgeloopen week zijn
alhier 3 gevallen van mazelen en 3 gevallen
van diphtberitis aangegeven. Overleden aan
mazelen en diphtheritis 1.
Het getal der in de Stedelijke Werk
inrichting opgenomenen bedroeg gedurende
de afgeloopen week dagelijks van 39 tot 75
volwassen personen en 6 tot 8 kinderen.
Dinsdagavond trad dr. G. Van Goor
van Bunschoten in de Pieterskerk alhier op,
oin een bidstond te houden voor de Vrije
Universiteit. De collecte bracht de som
van f95.97 op.
Bij het heden te Js Hage gehouden
examen voor middelbaar onderwijs is toege
laten voor boekhouden de heer C. Van der
Waals te Leiden.
Men meldt ons het volgendeIn Maart,
terwijl de buien woeden, worden de deuren
afgeloopen door kooplui in chinaasappelen
en nu, met Sint Nicolaas, zetten de vis-
schersvrouwen den voet dwars tusschen de
deur om „nieuwe haring" te verkoopen. Van
Sint Jansdag (24 Juni) tot Kerstmis toe,
nieuwe haring; men weet dit jaar alweer
geen raad met den visch. De pakhuizen
zijn vol, vraag of verzending is er niet,
schade voor de handwant de waar is
schandekoop. Scheveningen wil derhalve
een volgend jaar wel later op de haring-
visscherij uitgaan, doch hoe zullen er andere
plaatsen over denken? Misschien dat Katwijk
zich daarbij zal aansluitenmaar als er niet
ééne lijn getrokken wordt door de tallooze
schepen en schuiten van zoovele andere
plaatsen, die zoo vroeg op de vangst uit
gaan komt er van het geopperde plan mis
schien niets, want de een zal voor den an
der niet gaarne onderdoen.
Men schrijft ons: De mollen werken
nog te veel en zoolang ze dat doen krijgen
we nog geen winter, merken de boeren aan.
Heden nacht had de vorst voor het eerst
bloemetjes op de glazen, ijs in slooten en
singelgrachten gemaakt, maar het veld was
zoo wit als een laken. Dat houdt niet aan,
beweerden de tuinders, waDt het heeft ruig
gevroren, de lucht is nog te waterig en dat
kou wel op sueeuw uitdraaien. De wind was
sedert gister naar het Zuiden gekrompen.
Daarover hadden de schippers in de vroegte
van heden hunne beschouwing: „krimpende
winden en uitloopende vrouwendie kan-
je niet vertrouwen" Rauw weer, man!
Sneeuw of regen en de eenden gingen gister
ook al zoo te keerHeb-je wel gezien hoe
't maantje gisteravond in 't westen in een
nest zat? Dat is mis. Hij lag warempel
heelemaal op zijn rug, merkt een ander aan
en als hij dat doet zijn we nog niet van
het vuile weer af.
Welk een hemelsbreed verschilzulke „uit
de lucht gegrepen" weersvoorspellingen, of de
officieele, meteorologisch; waarnemingen bin
nenskamers 1
UNIF ERIITEIT.
Heden werd bevorderd tot doctor in de
staatswetenschap aan de rijks-oniveisiteit
alhier, de heer J. L. A. Salverda de Grave,
geb. te Noord wij k-Binnenna verdediging
van zijn academisch proefschrift, getiteld:
„liet lager onderwijs in Engeland"; daarna
dezelfde tot doctor in de rechtswetenschap,
„met Stellingen."
Door de geneeskundige staats-com-
missie alhier is gisteren toegelaten voor het
le gedeelte van het arts-examen de heer
H. V. Hoetink, cand.-arts.
MUZIEK, LETTEREN E\ KUNST.
5 Dec. Sterfdag (1791) van Mozart.
5 Dec. Geboortedag (1840) v. Jules Claretie.
6 Dec. Sterfdag (1651) van Anna Visser.
STUDENTEN-TOONEEL.
Leiden's inwoners hadden gisteravond de
keuze tusschen een concert ten voordeele
van het St. Nicolaasfeest voor kinderen van
onvermogenden en eene voorstelling in den
schouwburg vau de studentenafdeeling Leideu
vau het Nederlandsch tooneelverboud. Wel
jammer, én voor het concert, én voor de
tooneelvoorstelling dat beide op één avond
moesten plaats hebben. Téch was de schouw
burg zeer goed bezet en had men er uiter
mate veel pret bij de uitvoering van „Het
plezierreisje" blijspel in 4 bedrijven, vrij
naar het Fransch van Labiche. Het par
terre was geheel gereserveerd voor de stu
denten, de drie voorste banken er van voor
het bestuur en de genoodigde gezelschappen.
De gaanderij was geheel ingenomen door de
jeugdige janmaats van de kweekschool voor
zeevaart.
De keuze van het stuk mag uiterst ge
lukkig genoemd wordende opvoering er
van slaagde uitstekend en heeft ongetwijfeld
alle aanwezigen vermaakt. Het eerste bedrijf
speelt op het dorp Ferté-sous-Jouarre. De
notabelen hebben er een quadrilleavondje
waarbij het verlies wordt geofferd in het
gebruikelijke varkentje. We zien onze helden
voor ons optreden juist op den avond dat
ten huize van den rentenier en wethouder
Champbourcy het laatste rondje gedaan wordt
en 's varkens levensdraad zal moeten worden
afgesneden. En op welke wijze zullen ze nu
den pot verteeren. De rijke boer Colladan
wil naar de kermis van Crespy, de apothe
ker-epicurist Cordenbois zou zijn aandeel in
het varken liever willen omzetten in getruf-
feerden kalkoen.
Maar Champbourcy zon dat varken wel
eens op een andere manier wasschen. Naar
Parijs zouden ze heen; in Parijs de groote
gebouwen, de gedenkteekens zien, en....
lekker eten, en met deze laatste gedachte
troostte zich de apotheker en liet zijn plan
voor dat van Champbourcy varen. Tot deze
keuze van een manier om den inhoud van
meergenoemd beestje te verteeren was de
rentenier overgehaald door zijne dochter en
zijne zuster, welke laatste door middel van
eene advertentie aan den man denkt te ko
men en nu bepaald naar Parijs moet omdat
ze denkt daar „beet te hebben". Men gaat
op reis en komt te Parijs tamelijk vroeg in
eene restauratie waar een en ander zal wor
den genuttigd. Van nu aan begint voor de
vijf reizigers, als voor even zoovele Pieter-
spa's de ellende.
De spijskaart wordt gevraagd en de type-
jau geeft het gevraagde met de noodige in
lichtingen. Nooit gehoorde namen op die
lijst voorkomende geven den dorpelingen
heel wat stof tot hilariteit. De daarachter
vermelde prijzen echter blijken minder on
schuldig en worden hun verderf. De nullen
achter de cijfers worden namelijk door den
houten rand bedekt zoodat onze buitenlui
nog al goedkoop denken uit te zijn. Bij
de inlevering van de rekening komt echter
de aap uit den mouw en met echt lande
lijke verontwaardiging over zulk een afzetterij
wordt betaling van het gevraagde geweigerd.
Nu wordt een politie-agent ten tooneele ge
voerd (aan het accent te hooren zeker óók
geen Parijzenaar) en wil juist duidelijk ma
ken dat er niets anders opzit dan te betalen
als uit de wijdgapende groote groene famiel-
jeparapluie van den wethouder-woord
voerder door diens heftig gesticuleeren een
gouden horloge rolt.
Dat horloge was gestolen en men zocht
juist den dader van den diefstal. Nd is de
schijn zóó tegen de ongelukkigen dat ze
allen, zoowel dames als heeren, worden in
gerekend. Door samenloop van omstandig
heden brengt het verhoor voor den commis
saris van politie hen nog meer onder ver
denking en zullen de pleizierreizigers voor-
loopig maar in de politiewacht moeten ver
blijf houden totdat de celwagen hen naar
veiliger oorden voeren zal. Zooals dat te doen
gebruikelijk is wordt den arrestanten alles
ontnomen. Alleen één voorwerpje men
kan Adan toch ook niet alles zien ontging
het alziend oog van den Hermandad. Dat
voorwerpje was niets meer of minder dan
een spliksplinternieuw houweel dat ons boertje
zich tóch in stad zijnde had aange
schaft voor de werkzaamheden in zijn koestal.
Met behulp van dat breekwerktuig wordt
tot bedekking van 't geraas onder 't zingen
van een hartgrondig „O mijn Suzanna" door
de overigen door ons boertje eene flinke
opening in den muur gemaakt, 't Is echter
niet de frissche vrije lucht die hem door
die opening tegenstroomtmaar de met
tabaksrook bezwangerde lucht uit een politie
wachtkamer daarnaast. Nog even ver dus
of liever nog verder van de wijs. De poli
tieagenten die eerst voor den goeden
afloop van 'tstuk het uithakken van den
muur niet mochten hooren zijn uu beter
op de hoogte en zelfs de verklaring van ons
boertje dat 't maar een muizengaatje is kan
den gerechtsdienaar niet van hunne onschuld
overtuigen. Nó den celwagen in waar
uit door een carnavalsgrap de ongelukkigen
bijtijds ontsnappen.
We zien allen terug bij den heer Coca-
rel, een huwelijksmakelaar. Déar zal Leo-
nida, de zuster van den wethouder den
langgezochte vinden. W e ontmoeten daar
ook den zwaarlijvigen apotheker Cordenbois,
die uit de restauratie tijdig was ontsnapt
en zich den tijd ten nutte heeft gemaakt
door het koopen en aantrekken van een
buikgordel die hem fameus kneltdoch waar
van hij voor zijn postuur alle heil verwacht.
Ook hij wil zich langs den meer en meer
gebruikelijken weg eene vrouw aanschaffen.
Ons boertje ontmoet er zijn zoon, dien hij
goed en wel achter de koeien denkt, doch
die 't Parijsche leven wel zoo leuk vindt en
er 't heertje uithangt. Al die bezoeken bij
Cocarel hebben echter verder geen nut dan
dat ze ons in de gelegenheid stelden een
goed speler méér op 't tooneel te ziennl.
den heer Braals Cocarel, en allen gaan dan
ook weer ongetroost naar huu dorp terug.
Tóch hebben we nog een paar elkaar zien
krijgendoch daarbij was Cocarel niet noo-
dig. De notaris van 't dorp Felix Renaudier
en Blanche, de dochter van den rentenier
Champbourcy zijn de gelukkigen.
Wat het spel betreft, kunnen we beginnen
met een woord vau lof voor alle medewer
kers. Er werd flink gespeeld en door ver
scheidene vertooners werd zelfs veel werk
gemaakt van stil spel. Het eerste bedrijf
werd wat gerekt later marcheerde alles
uitmuntend. De vrouwenrollen waren in goede
handen, en mocht in 't begin de voor vrou
wen wel wat al te diepe stem de hilariteit
opwekken, later werden we daaraan gewoon
en hinderde 't ons slechts weinig dat we ons
met heeren voor die rollen behelpen moes
ten. De heeren Broals Leonida en
IJ. d. Sals Blanche hebben de bloem
ruikers die hun werden aangeboden wél
verdiend. De heer PIals Champbourcy
was uitmuntend; ook de heeren Ba
als 't boertje Colladan en d. W. Hals
Cordenbois. Maar in één woord, allen waren
goed en men kon 't het publiek aanzien dat
er genoten werd en dat ze over en over te
vreden waren.
Als tolk van die tevredenheid werd na
afloop van de voorstelling een krans aan
geboden aan den president der vereeniging,
den heer Van der Willigen namens het
Leidsch studentencorps. En namens het pu
bliek gaf een oorverdoovendmaar wélver-
diend applaus de goedkeuring te kennen.
Gedureude de veschillende pauzen had Jan
maat daarboven bewijzen gegeven dat op de
kweekschool voor een goed repertoire van
frissche, degelijke vaderlandsche en andere
liederen, meestal op de zee betrekking heb
bende, gezorgd was, en waar die liederen
door studenten en jongens van de kweek
school eendrachtelijk gezongen werden, woei
een frissche stroom van kloeke levenslust
ons tegen.
We hebben een prettigen, gezelligen avond
doorgebracht, we zijn er dankbaar voor en
als 't niet onbescheiden is
naar meer.
CONCERT ST. NICOLAASFEEST.
De andere weg die ons openstond om ons
te vermaken was een gang naar de Gehoor
zaal, waar ten voordeele van het St. Nico
laasfeest aan onvermogende kinderen een
concert werd gegeven door mej. Gripekoven,
de heeren F. Den J. G. H.Mann, en
het strijkorkest vau het vierde regiment
infanterie. Uit den aard der zaak treden
we bij een weldadigheidsconcert niet in bizon-
derheden; de uitvoering was als voor deze
gelegenheid geknipt. De zaal was vrij goed
bezet, maar de temperatunr was er zoo
als in den laatsten tijd meer gebeurt
ongemeen laag; enkele bezoekers klaagden
ons dat ze bijna bevroren waren. Mejuffrouw
Gripekoven kon ons in haar zang dezen
avond uitmuntend bevallen en ook de heer
D. kunnen we dankbaar zijn voor wat hij
ons deed genieten. De heer Mann heeft
ons, behalve door zijne orkest-nummers,
nog veel genot geschonken door de uitmun
tende uitvoering van het „Liebeslied (Wid-
mung" van Scha man n-Liszteene „Étude"
van Chopin en „Chanson Hongroise" van
Dnpont. We hopen van harte, dat eene
flinke recette de commissie voor de volks
bijeenkomsten tot veel in staat zal stellen
bij de viering van het St. Nicolaasfeest.
Die er met bun talent of fiuantieel aan
hebben meêgewerkt zullen op den feestavond
eene reden te meer hebben zich prettig te
gevoelen.
Naar het Fad. verneemt, is er tus
schen redactie en uitgever van De Lantaarn
een schikking tot stand gekomen, zoodat
de heeren Jan C. De Vos en G. Waalner
als redacteuren in functie blijven.
Met gunstig gevolg heeft het afgieten
van den schoorsteenmantel op het raadhuis
te Bergen-op-Zoomten dienste van het
rijksmuseum, plaats gehad.
Met het herstellen en afgieten van de
graftomben in de groote kerk aldaar zal bin-
binnen kort een aanvang worden gemaakt.
De beroemde Spaansche te-ior Gayarré
werd bij den markies Santiago, een melo-
maantevens millionairontboden. De