NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. e z e Courant verschijnt d a tte I ij k sbehalve op Zon- en F e e s t <1 a e n. ABOlNEffiENT: Maandag 6 December 1886. N°. 287. aqvertentien: Uitgevers: Gebroeders Muré. Voor Leiden, per 3 maanden1.25. Franco door liet geheele rijk, per 3 maanden l.fiO. Prijs per Nummer 10 tent. 200« Jaargang. Van 16 regels0.00. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen, k contant, zonder rabatper regel 0.10. Bareel: Scheepiiiakersstee®; 6. Stads-Berichten. De BURGEMEESTER der gemeenle LEIDEN; brengt ter algemeene kennis dat aan den Ontvanger der Directe Belastingen alhier zijn terhand gesteld 2 suppleloire kohieren wegens de Personeele belasting en I suppletoir kohier wegens het Patentrecht, dienst 1886/87 en executoir verklaard den len December 1886 en herinnert voorts de belanghebbenden aan hunne verplichting om hunnen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen. En geschiedt hiervan openbare afkondiging door plaatsing in de Leidsche Courant. De Burgemeester voornoemd, DE FREMERY Weth. lo. B. Leiden, 4 December 1886. «TADIIIEEWI. Gedurende de afgeloopen week zijn alhier 3 gevallen van mazelen en 3 gevallen van diphtberitis aangegeven. Overleden aan mazelen en diphtheritis 1. Het getal der in de Stedelijke Werk inrichting opgenomenen bedroeg gedurende de afgeloopen week dagelijks van 39 tot 75 volwassen personen en 6 tot 8 kinderen. Dinsdagavond trad dr. G. Van Goor van Bunschoten in de Pieterskerk alhier op, oin een bidstond te houden voor de Vrije Universiteit. De collecte bracht de som van f95.97 op. Bij het heden te Js Hage gehouden examen voor middelbaar onderwijs is toege laten voor boekhouden de heer C. Van der Waals te Leiden. Men meldt ons het volgendeIn Maart, terwijl de buien woeden, worden de deuren afgeloopen door kooplui in chinaasappelen en nu, met Sint Nicolaas, zetten de vis- schersvrouwen den voet dwars tusschen de deur om „nieuwe haring" te verkoopen. Van Sint Jansdag (24 Juni) tot Kerstmis toe, nieuwe haring; men weet dit jaar alweer geen raad met den visch. De pakhuizen zijn vol, vraag of verzending is er niet, schade voor de handwant de waar is schandekoop. Scheveningen wil derhalve een volgend jaar wel later op de haring- visscherij uitgaan, doch hoe zullen er andere plaatsen over denken? Misschien dat Katwijk zich daarbij zal aansluitenmaar als er niet ééne lijn getrokken wordt door de tallooze schepen en schuiten van zoovele andere plaatsen, die zoo vroeg op de vangst uit gaan komt er van het geopperde plan mis schien niets, want de een zal voor den an der niet gaarne onderdoen. Men schrijft ons: De mollen werken nog te veel en zoolang ze dat doen krijgen we nog geen winter, merken de boeren aan. Heden nacht had de vorst voor het eerst bloemetjes op de glazen, ijs in slooten en singelgrachten gemaakt, maar het veld was zoo wit als een laken. Dat houdt niet aan, beweerden de tuinders, waDt het heeft ruig gevroren, de lucht is nog te waterig en dat kou wel op sueeuw uitdraaien. De wind was sedert gister naar het Zuiden gekrompen. Daarover hadden de schippers in de vroegte van heden hunne beschouwing: „krimpende winden en uitloopende vrouwendie kan- je niet vertrouwen" Rauw weer, man! Sneeuw of regen en de eenden gingen gister ook al zoo te keerHeb-je wel gezien hoe 't maantje gisteravond in 't westen in een nest zat? Dat is mis. Hij lag warempel heelemaal op zijn rug, merkt een ander aan en als hij dat doet zijn we nog niet van het vuile weer af. Welk een hemelsbreed verschilzulke „uit de lucht gegrepen" weersvoorspellingen, of de officieele, meteorologisch; waarnemingen bin nenskamers 1 UNIF ERIITEIT. Heden werd bevorderd tot doctor in de staatswetenschap aan de rijks-oniveisiteit alhier, de heer J. L. A. Salverda de Grave, geb. te Noord wij k-Binnenna verdediging van zijn academisch proefschrift, getiteld: „liet lager onderwijs in Engeland"; daarna dezelfde tot doctor in de rechtswetenschap, „met Stellingen." Door de geneeskundige staats-com- missie alhier is gisteren toegelaten voor het le gedeelte van het arts-examen de heer H. V. Hoetink, cand.-arts. MUZIEK, LETTEREN E\ KUNST. 5 Dec. Sterfdag (1791) van Mozart. 5 Dec. Geboortedag (1840) v. Jules Claretie. 6 Dec. Sterfdag (1651) van Anna Visser. STUDENTEN-TOONEEL. Leiden's inwoners hadden gisteravond de keuze tusschen een concert ten voordeele van het St. Nicolaasfeest voor kinderen van onvermogenden en eene voorstelling in den schouwburg vau de studentenafdeeling Leideu vau het Nederlandsch tooneelverboud. Wel jammer, én voor het concert, én voor de tooneelvoorstelling dat beide op één avond moesten plaats hebben. Téch was de schouw burg zeer goed bezet en had men er uiter mate veel pret bij de uitvoering van „Het plezierreisje" blijspel in 4 bedrijven, vrij naar het Fransch van Labiche. Het par terre was geheel gereserveerd voor de stu denten, de drie voorste banken er van voor het bestuur en de genoodigde gezelschappen. De gaanderij was geheel ingenomen door de jeugdige janmaats van de kweekschool voor zeevaart. De keuze van het stuk mag uiterst ge lukkig genoemd wordende opvoering er van slaagde uitstekend en heeft ongetwijfeld alle aanwezigen vermaakt. Het eerste bedrijf speelt op het dorp Ferté-sous-Jouarre. De notabelen hebben er een quadrilleavondje waarbij het verlies wordt geofferd in het gebruikelijke varkentje. We zien onze helden voor ons optreden juist op den avond dat ten huize van den rentenier en wethouder Champbourcy het laatste rondje gedaan wordt en 's varkens levensdraad zal moeten worden afgesneden. En op welke wijze zullen ze nu den pot verteeren. De rijke boer Colladan wil naar de kermis van Crespy, de apothe ker-epicurist Cordenbois zou zijn aandeel in het varken liever willen omzetten in getruf- feerden kalkoen. Maar Champbourcy zon dat varken wel eens op een andere manier wasschen. Naar Parijs zouden ze heen; in Parijs de groote gebouwen, de gedenkteekens zien, en.... lekker eten, en met deze laatste gedachte troostte zich de apotheker en liet zijn plan voor dat van Champbourcy varen. Tot deze keuze van een manier om den inhoud van meergenoemd beestje te verteeren was de rentenier overgehaald door zijne dochter en zijne zuster, welke laatste door middel van eene advertentie aan den man denkt te ko men en nu bepaald naar Parijs moet omdat ze denkt daar „beet te hebben". Men gaat op reis en komt te Parijs tamelijk vroeg in eene restauratie waar een en ander zal wor den genuttigd. Van nu aan begint voor de vijf reizigers, als voor even zoovele Pieter- spa's de ellende. De spijskaart wordt gevraagd en de type- jau geeft het gevraagde met de noodige in lichtingen. Nooit gehoorde namen op die lijst voorkomende geven den dorpelingen heel wat stof tot hilariteit. De daarachter vermelde prijzen echter blijken minder on schuldig en worden hun verderf. De nullen achter de cijfers worden namelijk door den houten rand bedekt zoodat onze buitenlui nog al goedkoop denken uit te zijn. Bij de inlevering van de rekening komt echter de aap uit den mouw en met echt lande lijke verontwaardiging over zulk een afzetterij wordt betaling van het gevraagde geweigerd. Nu wordt een politie-agent ten tooneele ge voerd (aan het accent te hooren zeker óók geen Parijzenaar) en wil juist duidelijk ma ken dat er niets anders opzit dan te betalen als uit de wijdgapende groote groene famiel- jeparapluie van den wethouder-woord voerder door diens heftig gesticuleeren een gouden horloge rolt. Dat horloge was gestolen en men zocht juist den dader van den diefstal. Nd is de schijn zóó tegen de ongelukkigen dat ze allen, zoowel dames als heeren, worden in gerekend. Door samenloop van omstandig heden brengt het verhoor voor den commis saris van politie hen nog meer onder ver denking en zullen de pleizierreizigers voor- loopig maar in de politiewacht moeten ver blijf houden totdat de celwagen hen naar veiliger oorden voeren zal. Zooals dat te doen gebruikelijk is wordt den arrestanten alles ontnomen. Alleen één voorwerpje men kan Adan toch ook niet alles zien ontging het alziend oog van den Hermandad. Dat voorwerpje was niets meer of minder dan een spliksplinternieuw houweel dat ons boertje zich tóch in stad zijnde had aange schaft voor de werkzaamheden in zijn koestal. Met behulp van dat breekwerktuig wordt tot bedekking van 't geraas onder 't zingen van een hartgrondig „O mijn Suzanna" door de overigen door ons boertje eene flinke opening in den muur gemaakt, 't Is echter niet de frissche vrije lucht die hem door die opening tegenstroomtmaar de met tabaksrook bezwangerde lucht uit een politie wachtkamer daarnaast. Nog even ver dus of liever nog verder van de wijs. De poli tieagenten die eerst voor den goeden afloop van 'tstuk het uithakken van den muur niet mochten hooren zijn uu beter op de hoogte en zelfs de verklaring van ons boertje dat 't maar een muizengaatje is kan den gerechtsdienaar niet van hunne onschuld overtuigen. Nó den celwagen in waar uit door een carnavalsgrap de ongelukkigen bijtijds ontsnappen. We zien allen terug bij den heer Coca- rel, een huwelijksmakelaar. Déar zal Leo- nida, de zuster van den wethouder den langgezochte vinden. W e ontmoeten daar ook den zwaarlijvigen apotheker Cordenbois, die uit de restauratie tijdig was ontsnapt en zich den tijd ten nutte heeft gemaakt door het koopen en aantrekken van een buikgordel die hem fameus kneltdoch waar van hij voor zijn postuur alle heil verwacht. Ook hij wil zich langs den meer en meer gebruikelijken weg eene vrouw aanschaffen. Ons boertje ontmoet er zijn zoon, dien hij goed en wel achter de koeien denkt, doch die 't Parijsche leven wel zoo leuk vindt en er 't heertje uithangt. Al die bezoeken bij Cocarel hebben echter verder geen nut dan dat ze ons in de gelegenheid stelden een goed speler méér op 't tooneel te ziennl. den heer Braals Cocarel, en allen gaan dan ook weer ongetroost naar huu dorp terug. Tóch hebben we nog een paar elkaar zien krijgendoch daarbij was Cocarel niet noo- dig. De notaris van 't dorp Felix Renaudier en Blanche, de dochter van den rentenier Champbourcy zijn de gelukkigen. Wat het spel betreft, kunnen we beginnen met een woord vau lof voor alle medewer kers. Er werd flink gespeeld en door ver scheidene vertooners werd zelfs veel werk gemaakt van stil spel. Het eerste bedrijf werd wat gerekt later marcheerde alles uitmuntend. De vrouwenrollen waren in goede handen, en mocht in 't begin de voor vrou wen wel wat al te diepe stem de hilariteit opwekken, later werden we daaraan gewoon en hinderde 't ons slechts weinig dat we ons met heeren voor die rollen behelpen moes ten. De heeren Broals Leonida en IJ. d. Sals Blanche hebben de bloem ruikers die hun werden aangeboden wél verdiend. De heer PIals Champbourcy was uitmuntend; ook de heeren Ba als 't boertje Colladan en d. W. Hals Cordenbois. Maar in één woord, allen waren goed en men kon 't het publiek aanzien dat er genoten werd en dat ze over en over te vreden waren. Als tolk van die tevredenheid werd na afloop van de voorstelling een krans aan geboden aan den president der vereeniging, den heer Van der Willigen namens het Leidsch studentencorps. En namens het pu bliek gaf een oorverdoovendmaar wélver- diend applaus de goedkeuring te kennen. Gedureude de veschillende pauzen had Jan maat daarboven bewijzen gegeven dat op de kweekschool voor een goed repertoire van frissche, degelijke vaderlandsche en andere liederen, meestal op de zee betrekking heb bende, gezorgd was, en waar die liederen door studenten en jongens van de kweek school eendrachtelijk gezongen werden, woei een frissche stroom van kloeke levenslust ons tegen. We hebben een prettigen, gezelligen avond doorgebracht, we zijn er dankbaar voor en als 't niet onbescheiden is naar meer. CONCERT ST. NICOLAASFEEST. De andere weg die ons openstond om ons te vermaken was een gang naar de Gehoor zaal, waar ten voordeele van het St. Nico laasfeest aan onvermogende kinderen een concert werd gegeven door mej. Gripekoven, de heeren F. Den J. G. H.Mann, en het strijkorkest vau het vierde regiment infanterie. Uit den aard der zaak treden we bij een weldadigheidsconcert niet in bizon- derheden; de uitvoering was als voor deze gelegenheid geknipt. De zaal was vrij goed bezet, maar de temperatunr was er zoo als in den laatsten tijd meer gebeurt ongemeen laag; enkele bezoekers klaagden ons dat ze bijna bevroren waren. Mejuffrouw Gripekoven kon ons in haar zang dezen avond uitmuntend bevallen en ook de heer D. kunnen we dankbaar zijn voor wat hij ons deed genieten. De heer Mann heeft ons, behalve door zijne orkest-nummers, nog veel genot geschonken door de uitmun tende uitvoering van het „Liebeslied (Wid- mung" van Scha man n-Liszteene „Étude" van Chopin en „Chanson Hongroise" van Dnpont. We hopen van harte, dat eene flinke recette de commissie voor de volks bijeenkomsten tot veel in staat zal stellen bij de viering van het St. Nicolaasfeest. Die er met bun talent of fiuantieel aan hebben meêgewerkt zullen op den feestavond eene reden te meer hebben zich prettig te gevoelen. Naar het Fad. verneemt, is er tus schen redactie en uitgever van De Lantaarn een schikking tot stand gekomen, zoodat de heeren Jan C. De Vos en G. Waalner als redacteuren in functie blijven. Met gunstig gevolg heeft het afgieten van den schoorsteenmantel op het raadhuis te Bergen-op-Zoomten dienste van het rijksmuseum, plaats gehad. Met het herstellen en afgieten van de graftomben in de groote kerk aldaar zal bin- binnen kort een aanvang worden gemaakt. De beroemde Spaansche te-ior Gayarré werd bij den markies Santiago, een melo- maantevens millionairontboden. De

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1886 | | pagina 1