NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Deze Courant verschijnt dadelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Dinsdag 9 November 1886. N°. 264.
ADVERTENTIEN:
Uitgevers: Gebroeders Muré.
Rostelooze Vaccinatie.
DE BRUID EENS EERLOOZEN.
ourant
I
ABONNEMENT:
Voor Leiden, per 3 maandenf 1.25.
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Prijs per Hummer lü Cent.
Van 16 regels0.90.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen, k contant, zonder rabat, per regel 0.10.
Bureel: Scheepmakerssteea: 6.
200« Jaargang.
Stads-Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der ge
meente LEIDEN brengen ter kennis van belang
hebbenden dat gelegenheid bestaal tol koste
looze vaccinatie en rcvacclnatle voor
onvermogenden in hel lokaal der Stads-Waag
op eiken Woensdag, des namiddags te een
our.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE K \NTER Burgemeester.
E. KIST, Secretaris.
Leiden, 14 Mei 1886.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente LKli'EN, brengen bij deze Ier ken
nis van de kiesgerechtigden, dat ingevolge art.
8 der wet van 29 Juni 1851 Staatsblad n°
85) de verkiezing van èen lid van den Ge
meenteraad, Ier vervulling van de vacature,
ontstaan ten gevolge van het door den lieer
J. II. DON NEK genomen ontslag, die in 1887
moest allieden, zal plaats hebben op Dinsdag,
den lflen November aanst. van des morgens
negen lot des namiddags vier uien.
En geschiedt biervan openbare kennisgeving
door plaatsing in de Leidsrhe Courant.
Burgemeester en Wel houders voornoemd,
DE K\NTER, Burgemeester.
E. KIST, Secretaris,
Leiden, 25 October 1886.
ÜTADINIEUWI.
In de maand Oct. 1886 zijn binnen de
gemeente Leiden geboren 143 kinderen,
als: 76 zoons en 67 dochters, waaronder
zijn begrepen 2 tweeling- en een drieling
geboorten; overleden 75 personen (van welke
7 elders woonachtig), als: 11 mannen, 20
vrouwen, 29 zoons en 15 dochters; daar
enboven als levenloos aangegeven 5. Ge
huwd 29 paren.
Bij de op heden gehouden openbare
▼erkooping van cokes, bij partijen van 100,
50, 10 en 5 hectoliters, waren de hoogste
prijzen ƒ87, 18.50, f'ó 90 en ƒ1.90, laagste
prijzen ƒ86, ƒ18.ƒ8.70, en ƒ1.85.
Ten raadhuize alhier is heden in het
openbaar aanbesteed: de levering van papier,
schrijf- en bureaubehoeften ten dienste der
plaatselijke secretarie, de levering der school-
behoeften ten dienste der openbare lagere
scholen en de levering der licht- en brand
stoffen ten behoeve van deze gemeente. De
gunning is aangehouden.
Tegen zekeren A. K. is door de poli
tie alhier proces-verbaal opgemaakt, die ten
nadeele van de dekenwasschers aan de fabriek
van de firma Gebroeders Van Wijk C°.
eenige door particulieren ter wassching ge
geven dekens verkocht heeft; zoomede tegen
eene ongehuwde moeder, die 4 weken gele
den hare minderjarige kinderen in hulpe-
loozen toestand alhier heeft achtergelaten
en zulks naar aanleiding van artikel 255
van het nieuwe Wetboek van Strafrecht.
Benoemd tot hoofd van een der open
bare scholen te De Beemster, de heer L.
Driebergen, onderwijzer te Leiden.
We kunnen geen reden vinden aan
deze voor eene betere gegeven opmerking,
plaats te weigeren.
„liet orgel in de H Petruskerk alhier is,
met zijne talrijke registers een erkend mu
zikaal kunststuk doch, volgens kenners, zou
het den staligen kerktoon niet bezitten,
eene eigenschap, die billijkerwijs van een
kerkorgel mag verwacht worden. Nog giste
ren bleek deze opmerking niet ongegrond,
toen de mis van Mr. Henri Viotta zeer ver
dienstelijk gezongen werd. Dit in menig op
zicht zoo wegsleepend meesterstuk van stijl
en modulatie, kwam tot ztjn waarde door
het enthousiasme en den reinen zang van
het goed bezette koor, waarbij een woord
van lof aan den bekwamen organist niet
mag onthouden worden. Mocht deze ten aan
zien van het orgel, door meer dan eene ken
ner van muziek gemaakte opmerking op goede
gronden weersproken kunnen worden, aan
de waarde van het prachtig instrument wen-
scben wij niets af te dingen."
De onderofficiers-vereeniging „Door
vriendschap vereenigd" hield Zaterdagavond
hare eerste buitengewone vergadering in dit
seizoen. Eene tooneelvoorslelling zou ge
volgd worden door een bal. Te acht uur
zaten leden cn genoodigden, onder wie men
verscheidene officieren opmerkte, gezellig aan
tafelljes te wachten op de dingen die komen
zouden.
Het scherm ging op en de president der
vereeniging verscheen ten tooneele om de
aanwezigen welkom te heeten, de vergade
ring te openen en een zacht oordeel te ver
zoeken over wat er op de planken zou komen.
En wie zou ook zonder dat verzoek niet
zacht oordeelen, waar de vertooners zich
alléén ten doel stelden zich zelf en anderen
te vermaken. En dat hebben ze gedaan,
uitmuntend zelfs en wat wil men nu meer.
Het eerst werd daarna 't scherm opgehaald
voor „Het Keizerrijk op de flesch of Napo
leon op den hooizolder"; kluchtspel met
zang in 2 bedrijven door A. A. Van der
Stempel. De meeste vertooners waren voor
't eerst op de planken, 't stuk zelf was niet
heel geschikt om er eer meê in te leggen.
Maar pret hebben we gehad en Bram was
een leuke vent.
„Het kind van den huize" was veel beter
qua stuk, en ook beter qua uitvoering, maar
we hadtien hier oude bekenden voor ons.
Er werd in dit stuk werkelijk gespeeld en
notaris Clopin met zijn neusgeluid werd door
den heer B uitmuntend vertolkt.
Flageole de heer De B. was ook best, en
zijne krachtige en goede stem kwam hein
bij het voordragen der bevallige coupletten
flink te stade. De toejuichingen na die
c >upletten waren zeker niet minder dan die
na de voordracht van Bram in 't eerste stuk.
En Decius, de zoon van den notaris, vertolkt
door „de oude bekende". Die oude bekende,
de heer L tegenwoordig burger, speelt altijd
goed, en we hoorden achter ons zeggen „'n
mensch moet al lachen als je dien vent op
ziet komen" en hij kwam op en een oorver-
doovend applaus heette hem welkom. Er
kwam ook nog een vrouwenrol in 't stuk
voor. Gillette, de nicht van Clopin; geen
onaardige verschijning op 't tooneel. 't Is
lang niet alles, mejuffrouw Van U, zoo
voor 'teerst voor zooveel menschen; en dat
na slechts zoo korten tijd voor studie; zij,
wie de rol was toebedeeld, was immers ver
hinderd P Maar we hopen u een volgenden
keer weêr te zien.
Te half twaalf was de tooneelvoorstelling
afgeloopen en om twaalf uur was alles voor
't bal in gereedheid en inviteerde de mu
ziek die we zeker, ook om hetgeen we
bij de tooneelvoorstelling boorden, niet ver
geten mogen de danslustigen voor de
promenade.
Er werd veel en flink gedanst en er heerschte
de op die avondjes bekende gezellige toon.
't Was reeds ochtend toen de laatsten er pas
„genoeg vat) hadden", maar 't wa9 nog
donker buiten, dus zóó laat was 't nog niet.
Maar daar kan men zich in dezen tijd van
't jaar wel eens in vergissen.
Men schrijft ons: Geheele bedden met
heliotropen bloeien en geuren nog als in het
midden van September, en waren de bego
nia's niet opgenomen, zij zouden nog een
pracht van bloemen ten toon spreiden. Eéne
degelijke nachtvorst knakt de dahlia's; fier
en ongerept bloeien zij thans nog met eene
menigte bloemen. De zomer heeft lang ge
duurd en verscheidene dagen doen nog niet,
wat de temperatuur betreft, aan den herfst
denken. Van daar dat er zoovele voorbeel
den van vruchtdragende en opnieuw bloeiende
pruimen-, appelen- en perenboomen zijn voor
gekomen, welke vruchtbaarheid dan ook door
velen onder de wonderen der natuur wordt
gerangschikt. Had de felle wind van de
vorige week niet het geboomte gedund,
voor den tijd van het jaar zou het houtge
was nog met dicht gebladerte getooid zijn;
de meeste kastanjes en beuken hebben ech
ter nu het blad verloren. Wat het wetland
betreft, aanhoudende regen zou noodzaken
het vee naar den stal te halen, maar ge
brek aan voedsel niet; het weiland is nog
zoo groen als in April, aangenomen dat in
Grasmaand daarvan zoo hoog kan worden
opgegeven. Veld en akker verschaffen nog
allerlei tuingroenten, waarbij de invloed van
het gunstige weer niet heeft ontbroken. Al
leen de suikerbieten en de late bloemkool
zijn niet best geslaagd, omdat bij het poten
en lang daarna de legen uitbleef, waaraan
de vruchten groote behoefte hadden om te
gedijen.
MU1IEK, LETTEREN E\ KUNST.
Geboortedag (1818) van Iwan Tourgenieff.
Van Schubert's tot hiertoe onbekend
gebleven en niet uitgegeven werken is Heft
l (10 variatiën voor piano) verschenen bij
Wijnberger en Hofbauer te Weenen.
Van Hay dn heeft Carl Banck bij
Kistner te Leipzig zes symphonieën uitge
geven, die tu8sehen 1761 en 1776 gecom
poneerd werden en tot hiertoe onbekend
bleven.
Onze landgenoote Stella Bolle heeft
FEUILLETON.
58.)
Hij is sedert een jaar mondig, en zijn
lomperd van een vader had niet bet recht,
u het beheer over de nalatenschap mijner
zuster twee jaren langer toe te vertrouwen,
dan de wet voorschrijft.
Op Nieuwjaarsdag moet ik uwe brieven
in mijn bezit hebben en tevens het onoin-
stootelijke bewijs, dat het eigendom van
mijn neef geeue vermindering heeft onder
gaan, sedert het onder uw beheer is. In
zaken ben ik onverbiddelijk, en ik hoop, dat
gij nauwkeurig aan mijn verlangen zult vol
doen. Als gij met Frits, in plaats van met
mij te doen hadt, zoudt gij alles tot zijn
bestwil schikken.
Met achting „Thomas Lilburnb."
Toen Brandon alleen wasstreek hij het
gekreukelde papier weer glad en las het
langzaam over, telkens weer op nieuw, met
eene uitdrukking op het gelaat, die duidelijk
bewees, dat de slag hem zwaar had getroffen.
Er bleven hem slechts eenige weken over
om pogingen in het werk te stellen, uit de
schipbreuk nog iets voor hem en zijne dochter
te redden. 11 ij moest de zaken goed uit
zoeken, om, nadat Frits Graham tiet zijne
had ontvangennog eenige duizenden over
te houden, om hen voor armoede te behoeden.
Hij dacht er in de verte niet aan, dat Men-
doza voor Dora een steun kon zijn, Brandon
liet zich niet langer door hem misleiden, noch
door zijne betuigingen van onderdanigheid,
noch door zijne innemende persoonlijkheid.
Het werd hem bang om liet hart, als hij
er aan dacht, wat zijn kind van zulk een
echtgenoot had te wachten.
Hij opende eene geheime lade in zijn
schrijftafel, haalde het pakket er uit, dat hij
van den stervenden boekhouder had gekregen
en begon te rekenen en te tellen. Na aftrek
van het aan Fredrik Graham over te geven
vermogen, bleven hem niet meer dan vier
duizend dollar.
Toen hij tot de veischrikkelijke uitkomst
kwam, begaven hem zijne krachten. Met
het gezicht in zijne handen verborgen, weende
hij bittere tranen, zooals slechts de grootste
menschelijke smart ze kan te voorschijn
roepen.
„Zoowel ik als mijne dochter moeten zwaar
boeten voor mijne zonde," zuchtte hij ge
durende die hevige foltering. „Als de glans
van den rijkdom mij niet had omringd, zou
die ellendeling zich niet meester hebben ge
maakt van mijne dochter, zou ik den schoon
zoon gekregen hebben, dien ik wenschte.
Het kon niet anders, of Doia moest zulk
een oprechten, goeden en edelen man lief
krijgen, zoodra zij hem nader leerde kennen,
en Frits zou nooit eene verantwoording van
mij geëischt hebben. Maar ik wandelde liever
langs verborgen paden, opdat de menschen
mij voor rijk hielden en door dien ijdelen glans
heb ik haar en n.ij in 't verderf gestort."
Uren verliepen onder dit wanhopig na
denken, tot een zacht kloppen aan de deur
hem deed opschrikken eu Dora schuchter
vroeg, of zij mocht binnen komen.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
voorbereiding tot het einde.
Brandon raapte haastig de papieren bijeen
en schoof ze weder in de verborgene lade,
trachtte toen een meer opgeruimd gezicht te
zetten, en verzocht Dora, binnen te komen.
„Carlos heeft mij gezegd, dat gij niet wel
waart, en dat gij hier al langer dan twee
uren geheel alleen zat. Hij vreest, dat de
verre wandeling in het nattekoude weer u
geen goed gedaan heeft," zeide Dora op be
zorgden toon. Brandon lachte ongeloovig.
„Dan schijnt uw echtgenoot toch beiang
in mijne gezondheid te stellen, hoewel het
vrijlang geduurd heeft, voor hij u van mijn
gevaarlijken toestand kennis gaf. Maar het
is beter zoo; ik moest mij eerst voorberei
den, voor ik u eindelijk mededeel, wut gij
al lang hadt moeten weten. Doe de deur
dicht, Dora, want ik wil niet hebben, dat
iemand ons stoort, en ga hier bij mij zitten.
Veischrikt over het doodsDleeke gelaat van
haar vader, bevreesd door zijne vreemde
handelwijze, gehoorzaamde Doia werktuige
lijk; zij kreeg een laag stoeltje en zette zich,
evenals in hare kinderjaren aan zijne voeten.
Zij nam zijne hand vast, die vochtig en
koud als marmer was.
„O, papa, kom bij het vuur, gij zijt koud
en schijnt wezenlijk erg verkouden te zijn,"
riep Dora, hevig verontrust, uit.
„Het was beier voor mij, kind, dat ik
reeds lang dood was, maar niet voor u. Slechts
om uwentwil hecht ik aan het leven."
Hij liet zich door haar naar den haard
leiden en teiwijl hij zijne verstijfde handen
aan het kolenvuur warmde, zeide zij:
Wordt vervolgd.)
