NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ABONNEMENT: Donderdag 12 November 1885. N". 266. ADVERTENTIES: Uitgevers: Gebroeders Muré. BIMENLANDSCHE BERICHTEN. DE BOETVAARDIGE. Courant Voor Leiden, per 3 maanden1.25. Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60. Prijs per Nummer 10 ('ent. 199c Jaargang. Van I6 regels0.90. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen, a contant, zonder rabat, per regel ƒ0.10. Bureel: Scheepmakersstee»' 6. STADSNIEUWS. Het nummer van lieden mag niet van de drukkerij zonder een kort woord van hulde aan den geachten en beminden predikant, die heden zijn vijfentwintigjarig jubiié viert als leeraar bij de hervormde gemeente alhier. Zoo de heer Hagen ooit heeft kunnen twij felen aan de vereering en de genegenheid zijner gemeente, dan was zeker de dag van heden wel in staat hem allen twijfel te ont nemen. Van des morgens vroeg werd zijne woning als bestormd door tallooze belang stellenden, die elkander verdrongen om den jubilaris de hand te mogen drukken. Dat menig warm woord daar werd uitgesproken ter eere van den waardigen predikant, den pittigen redenaar en vooral den hartelijken vriend, behoeft wel niet gezegd te worden. Ook in meer stoti'elijken vorm waren de blijken van gehechtheid der gemeente voor handen. De lezer zal niet van ons ver wachten, dat wij hier een opgave zullen mededeelen van de verschillende geschenken die den jubilaris werden aangeboden. Wij noemen slechts het prachtige serafine-orgel, waarmede hem eene commissie van wege een groot aantal gemeenteleden verraste. De hulde, die hem bij deze gelegenheid werd gebracht, was volstrekt niet uitslui tend van leden zijner gemeente. Ook van die van andere kerkgenootschappen ontving dr. Hagen talrijke bewijzen van gehechtheid. Ook van de zijde zijner leerlingen werd hem een stoffelijk blijk van waardeering ge schonken. Aanstaanden Zondag hoopt de feestvie rende leeraar in de Pieterskerk zijn jubi leum te gedenken. De minister van financiën breugt ter kennis van ambtenaren der directe belastin gen, invoerrechten en accijnzen, dat wegens het ontbreken van bevoegde sollicitanten voor het opengevallen kantoor Makkinga, ontvan gers en andere ambtenaren, die volgens de bestaande bepalingen voor de aanvulling van ontvangkantoren in aanmerking kunnen komenonverschillig of zij overigens bevoegd zijn tot mededinging, zich daarvoor nog tot 25 November e. k. bij het departement van financiën kunnen aanmelden. Zaterdag 21 Nov. aanst. zal in een der lokalen van het genootschap „Natura Artis Magistra", te Amsterdam, de zes-en- veertigste algemeene vergadering worden ge houden van het Nederlandsch aardrijkskundig genootschap. Onder de punten van behan deling van den beschrijvingsbrief komen o. a. voor: Voordrachten van de hoogleeraren dr. W. F. R. Suringar en dr. K. Martin, over hunne wetenschappelijke reis naar Ne derlandsch West-Indië. Te Aarlanderveen zal gedurende het winterseizoen, vier avonden per week, her- halingsonderwijs worden gegeven tegen we- kelijksche betaling van 20 cent voor de meergegoeden en 10 cent voor de minver mogenden terwijl de onvermogenden het gratis genieten. Eergisteravond omstreeks half 10 uur geraakte op de boerderij van den heer J. tl. M. S. te Haarlemmermeer een graanschelf in brand Het vuur deelde zich weldra aan nog twee nabij gelegen schelven mede, zoodat onge veer 200 mud tarwe eene prooi der vlammen werden. Een stoomdorschmachine en loco mobile, toebehooremle aan den heer P. K. aldaar, hebben eveneens groote schade bij den brand geleden. Men vermoedt kwaad willigheid. Alles was verzekerd. Drie personen behooiende tot een ge zin in de Waalstraat te 'sHage, zijn dezer dagen hevig ongesteld geworden na het ge bruik van zoetemelksche kaas van een en hetzelfde stuk. De ongesteldheid openbaarde zich bij alle drie in braking en pijn in de ingewanden. Door verschillende geneeskun digen werd hulp verleend, waardoor men onmiddellijk gevaar te boven is gekomen. Men vermoedt dat zich vergiftige deelen in of op de kaas gezet hadden. De vereeniging „Vergunning" heeft, in verband met de behandeling der veror dening tot heffing van het vergunningsrecht bij den gemeenteraad van Rotterdam een adres ingediend, verzoekende, met het oog op de drukkende tijdsomstandigheden, het bedrag van dat recht op het minimum te stellen en de gelegenheid te openenom het recht in termijnen te kunnen betalen. Zaterdagavond zoo lezen wij heden, Dinsdag, in de JV. Rolt. Crt. bevonden zich gedurende geruiinen tijd twee personen in een tapperij aan den Binnenweg le Rot terdam die wegens hun onbehoorlijk gedrag op gevraagde assistentie door drie politie agenten uit de tapperij werden verwezen. Een hunner ging op de eerste aanmaning aanstonds heen, doch de tweede talmde en moest er uit worden gezet. Deze laatste, op straat gekomen, weigerde zijn weg te vervolgen en begon zich te verzetten, zoo dat de agenten hem aangrepen en, daar men ontwaarde dat hij beschonken was, naar het bureau in de Pauwensteeg wilden brengen. Eindelijk liet hij zich op straat vallen en kregen de agenten van hem schoppen en slagen, terwijl een hunner door hem bij de keel werd gegrepen zoodanig, dat de adem haling bemoeielijkt werd. Het publiekop Zaterdagavond in den regel toch zeer talrijkverzamelde zich in groote menigte en begon op te dringenzoodat de agenten genoodzaakt waren, om vrij te blij ven, hun hartsvanger te trekken. De agent die bij de keel werd gegrepen, gaf den mail die hem aangreep, met zijn hartsvanger een sabelhouw over het ge zicht, waardoor hij vrij kwam. Nu ging men met den gearresteerde door naar het bureau in de Pauwensteeg, doch nabij de Binnenwegbrug gekomenwerd door de menigte met steenen gegooidwaarbij twee der agenten werden geraakt, zonder dat dit ernstige gevolgen naliet. Inmiddels kwam men met den gearresteerde aan het bureau en daarmede liep liet af. De persoon, die gewillig de tapperij ver liet, werd onder de menigte op den Binnen weg ook nog opgemerkt en droeg er niet weinig toe bijdat het verzet nog erger werd. Tegen beide personen is proces-verbaal opgemaakt, zoodat zij zich bij de justitie zullen te verantwoorden hebben. Op denzelfden avond was eene volks menigte verzameld op de Korte Hoogstraat, waarender een man, die het socialistisch weekblad Recht voor Allen uitventte en daarbij uitriep: „Dit blad is voor de hon gerlijders." Hel publiek was over het uit venten op die wijze gebelgd en gaf zijne afkeuring daarover te kennen. Een onderinspecteur van politie, daarbij gekomen, bemoeide zich met de zaak en ging met den uitventer naar het bureau in de Pauwensteeg, waar hem werd aan gezegd, dat hij het venten op die wijze moest staken, waarna hij weder heenging. Het bleek toen, dat dit eene gunstige uit werking had gehad, daar het te koop aan bieden van het blad niet meer op die wijze plaats had. Twee venters van het blad Recht voor Allen zijn Zaterdagavond in de Damstraat te Amsterdam door de politie aangehouden en naar het bureau gebracht, omdat zij weigerden een rooden transparant met den titel van hun weekbladwelken zij rond droegen, te verwijderen. Nadat proces-ver- baal tegen hen was opgemaakt, verlieten zij het politie-bureau weder. De groote gouden medaille „Doggers- bank" werd gisterenavond in het verkoop lokaal van G. Tbeod. Bom Zoonaan de Keizersgracht te Amsterdam, verkocht voor f 1400, aan Teyler's stichting te Haarlem. Het N. v. d. 1verzekert, dat men te Utrecht niets weet van de arrestatie der boosdoenersdie bij den heer Langerhuizen hebben ingebroken. Te Utrecht is eergisteravond in de A. B. C.-straat een vrouw van 75 jaren door een stoof met vuur levend verbrand. Mis bruik van sterken drank schijnt de oorzaak te zijn. Dezer dagen is bij het grindbaggeren te Pannerden eene kies van een voorwereld lijk dier (mammouth), ter lengte van circa 16 centimeter, uit den Rijn opgehaald. Het gevondene is aan het rijks-museum te Lei den ter hand gesteld. De 18-jarige zoon van den gemeente veldwachter T. te Wildervank schoot met een oud geweer met dubbele kruitlading op kraaien. Hij werd door het springen van den loop aan wang en voorhoofd deerlijk gewond. Zijn toestand is zorgelijk. Dertien personengezeten in een tent wagen bespannen met 2 paardentoebe hooremle aan den stalhouder C. D. te Zie. rikzee en bestuurd door den dienstknecht J. Den H., waren Zondag, 5Julijl. uit „spe- lenrijden" gegaan en op hun terugkomst naar FEUILLETON. 156.) Wat zou Aurora kunnen doen? Niets, niets. De Sanzac heeft gelijk, er bestaat een redmiddel maar, en dat middel biedt hij mij aan. Geen andere uitkomst. Voor mijn leven zit ik aan De Latrade's vast Daar is niet veel tegen te zeggeneen bruidsgift van vijftien honderd duizend fran ken is een prachtige bruidsgift. Daarvan betaal ik mijn onbekende schuldeischers, en geef aan Rousseau zijn dertig duizend fran ken terug, en ik krijg mijn jnweelen weder. Zijn lippen nepen zich krampachtig samen tot een bittere grijns. „Ha! ha!" sprak hij. „En 't is de doch ter van dien trotschen mijnheer, die zich zal tooien met de juweelen, welke de mar kiezin De Verveine, mijne moeder, heeft ge dragen Die gedachte scheen hem levendig te kwel len. Want zijn gewoonlijk gefronste wenk brauwen werden nog meer samengenepe». „Laat zij mij," dus sprak hij op somberen loonwaarachtig maar niet vragen om haar gelukkig te makendie roodwangige, 't Zal al meer dan genoeg voor mij zijn, als ik den moed heb haar mijn naam te schenken. Voorkomendheden, liefkozingen, genegen- heid te eischen't Is kluchtig, ik ken haar nog niet eens, en reeds haat ik haar." Adrien bedroog zich. Daar hij geen en kele reden had om julfronw Latrade te ver foeien, kon hij haar niet haten. Voor het oogenblik was hij slechts woedend, dat hij gedrongen was een vrouw, A(iele Latrade of een andere om het even, te huwen, die een grooten bruidschat meekreeg, opdat hij zich uit de modder, waarin hij zooals hij zelf zich had uitgedrukt, tot aan de kin stakkon redden. Des avonds om zes uur, zijn rok onder een overjas verbergende, begaf de markies De Verveine zich naar het café Riche, waar hij den persoon aantrof, dien men Don José graaf De Rogas heette, en die hem zat te wachten. „Wanneer u goedvindt revanche te komen nemen, markies," sprak de Portugees tot hem „zal ik tot uw orders zijn." Eerstdaags, mijnheer," antwoordde Adrien. «Dus, tot spoedig markies!" De jonge man groette Don José koeltjes I en verwijderde zich. Hij ging den vicomte De Sanzac opzoekendie met hem afspraak gemaakt had in het café Napolitain. Oin zeven uur aten zij samen in het café Anglais om negen uur lieten zij een rijtuig komen en reden naar de woning van den heer La trade, waar zij tegen half tien aankwamen. In het fraai gemeubelde en met zekeren smaak, „zonder twijfel dien van den archi- tekt en den schilder," versierde, maar veel te bont opgeschikte en met te veel verguld sel prijkende salon, bevonden zich een twin tigtal personen. Adrien kende er niemand van. Gelijk van zelf spteekt, baarde zijn komst opzien. Denk toch maar eens, een markies! De mannen namen hem nieuwsgierig op; de vrouwen en jonge meisjes fluisterden met el kander achter haar waaiers. Een echte markies bij LatradeMen raadde op slag wat hem daar heen voerde. Een kleinkaalhoofdige heer met eenigs- zins voorovergebogen houding en parkamen- ten gezicht, trad op den bezoeker, al hup pelende en met uitgestoken handen toe. De voorstelling had naar den eiseh plaats. Echter had de vicomte best zich kunnen onthouden van sprekenwant voordat hij den mond nog opende, had Latrade reeds een der handen van Adrien gevat, die hij met warmte in de zijne drukte, of liever met een krachtwelke bewees hoezeer hij zich gevleid, geëerd en trotsch gevoelde, nu hij in tegenwoordigheid van het gezelschaphet welk daar bijeen was en uit menscheu be stond, even als hij van niets opgekomen, die welluidende woorden had liooren weer klinken: Markies Adrien De Verveine. Een jong meisje, wel wat gezet om het middel, met wel een weinig te dikke en te roode wangen, thans nog iets hooger ge kleurd dan gewoonlijk, maar die alles be halve links was, stond op haar beurt op, en deed eenige stappen naar voren. „Mijn dochter, markies!" sprak haarva der, mijn dochter, die wel eens met haar broeder over u spreekt. Wel, wel, mar kies/ men kent u hier, men kent u.... Maar neem toch plaats. Die groote leun stoelen strekken hun armen naar u uit. Geen complimenten, als je belieft. We zijn hier onder vrienden Kom, Adéle, wees nu eens lief, zooals je dat kunt wezen als je het op je heupen hebt en houd, zooals het behoort, de eer van je vaders huis op." Tegenover juffrouw Latrade geplaatst, kon Adrien haar op zijn gemak bekijken en opnemen. Wordt vervolt/d.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1885 | | pagina 1