NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ABONNEMENT:
Donderdag 12 November 1885. N". 266.
ADVERTENTIES:
Uitgevers: Gebroeders Muré.
BIMENLANDSCHE BERICHTEN.
DE BOETVAARDIGE.
Courant
Voor Leiden, per 3 maanden1.25.
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Prijs per Nummer 10 ('ent.
199c Jaargang.
Van I6 regels0.90.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen, a contant, zonder rabat, per regel ƒ0.10.
Bureel: Scheepmakersstee»' 6.
STADSNIEUWS.
Het nummer van lieden mag niet van de
drukkerij zonder een kort woord van hulde
aan den geachten en beminden predikant,
die heden zijn vijfentwintigjarig jubiié viert
als leeraar bij de hervormde gemeente alhier.
Zoo de heer Hagen ooit heeft kunnen twij
felen aan de vereering en de genegenheid
zijner gemeente, dan was zeker de dag van
heden wel in staat hem allen twijfel te ont
nemen. Van des morgens vroeg werd zijne
woning als bestormd door tallooze belang
stellenden, die elkander verdrongen om den
jubilaris de hand te mogen drukken. Dat
menig warm woord daar werd uitgesproken
ter eere van den waardigen predikant, den
pittigen redenaar en vooral den hartelijken
vriend, behoeft wel niet gezegd te worden.
Ook in meer stoti'elijken vorm waren de
blijken van gehechtheid der gemeente voor
handen. De lezer zal niet van ons ver
wachten, dat wij hier een opgave zullen
mededeelen van de verschillende geschenken
die den jubilaris werden aangeboden. Wij
noemen slechts het prachtige serafine-orgel,
waarmede hem eene commissie van wege
een groot aantal gemeenteleden verraste.
De hulde, die hem bij deze gelegenheid
werd gebracht, was volstrekt niet uitslui
tend van leden zijner gemeente. Ook van
die van andere kerkgenootschappen ontving
dr. Hagen talrijke bewijzen van gehechtheid.
Ook van de zijde zijner leerlingen werd hem
een stoffelijk blijk van waardeering ge
schonken.
Aanstaanden Zondag hoopt de feestvie
rende leeraar in de Pieterskerk zijn jubi
leum te gedenken.
De minister van financiën breugt ter
kennis van ambtenaren der directe belastin
gen, invoerrechten en accijnzen, dat wegens
het ontbreken van bevoegde sollicitanten voor
het opengevallen kantoor Makkinga, ontvan
gers en andere ambtenaren, die volgens de
bestaande bepalingen voor de aanvulling van
ontvangkantoren in aanmerking kunnen
komenonverschillig of zij overigens bevoegd
zijn tot mededinging, zich daarvoor nog tot
25 November e. k. bij het departement van
financiën kunnen aanmelden.
Zaterdag 21 Nov. aanst. zal in een
der lokalen van het genootschap „Natura
Artis Magistra", te Amsterdam, de zes-en-
veertigste algemeene vergadering worden ge
houden van het Nederlandsch aardrijkskundig
genootschap. Onder de punten van behan
deling van den beschrijvingsbrief komen o. a.
voor: Voordrachten van de hoogleeraren
dr. W. F. R. Suringar en dr. K. Martin,
over hunne wetenschappelijke reis naar Ne
derlandsch West-Indië.
Te Aarlanderveen zal gedurende het
winterseizoen, vier avonden per week, her-
halingsonderwijs worden gegeven tegen we-
kelijksche betaling van 20 cent voor de
meergegoeden en 10 cent voor de minver
mogenden terwijl de onvermogenden het
gratis genieten.
Eergisteravond omstreeks half 10 uur
geraakte op de boerderij van den heer J. tl. M.
S. te Haarlemmermeer een graanschelf in brand
Het vuur deelde zich weldra aan nog twee
nabij gelegen schelven mede, zoodat onge
veer 200 mud tarwe eene prooi der vlammen
werden. Een stoomdorschmachine en loco
mobile, toebehooremle aan den heer P. K.
aldaar, hebben eveneens groote schade bij
den brand geleden. Men vermoedt kwaad
willigheid. Alles was verzekerd.
Drie personen behooiende tot een ge
zin in de Waalstraat te 'sHage, zijn dezer
dagen hevig ongesteld geworden na het ge
bruik van zoetemelksche kaas van een en
hetzelfde stuk. De ongesteldheid openbaarde
zich bij alle drie in braking en pijn in de
ingewanden. Door verschillende geneeskun
digen werd hulp verleend, waardoor men
onmiddellijk gevaar te boven is gekomen.
Men vermoedt dat zich vergiftige deelen in
of op de kaas gezet hadden.
De vereeniging „Vergunning" heeft,
in verband met de behandeling der veror
dening tot heffing van het vergunningsrecht
bij den gemeenteraad van Rotterdam een
adres ingediend, verzoekende, met het oog
op de drukkende tijdsomstandigheden, het
bedrag van dat recht op het minimum te
stellen en de gelegenheid te openenom het
recht in termijnen te kunnen betalen.
Zaterdagavond zoo lezen wij heden,
Dinsdag, in de JV. Rolt. Crt. bevonden
zich gedurende geruiinen tijd twee personen
in een tapperij aan den Binnenweg le Rot
terdam die wegens hun onbehoorlijk gedrag
op gevraagde assistentie door drie politie
agenten uit de tapperij werden verwezen.
Een hunner ging op de eerste aanmaning
aanstonds heen, doch de tweede talmde en
moest er uit worden gezet. Deze laatste,
op straat gekomen, weigerde zijn weg te
vervolgen en begon zich te verzetten, zoo
dat de agenten hem aangrepen en, daar
men ontwaarde dat hij beschonken was,
naar het bureau in de Pauwensteeg wilden
brengen.
Eindelijk liet hij zich op straat vallen en
kregen de agenten van hem schoppen en
slagen, terwijl een hunner door hem bij de
keel werd gegrepen zoodanig, dat de adem
haling bemoeielijkt werd.
Het publiekop Zaterdagavond in den regel
toch zeer talrijkverzamelde zich in groote
menigte en begon op te dringenzoodat de
agenten genoodzaakt waren, om vrij te blij
ven, hun hartsvanger te trekken.
De agent die bij de keel werd gegrepen,
gaf den mail die hem aangreep, met zijn
hartsvanger een sabelhouw over het ge
zicht, waardoor hij vrij kwam. Nu ging
men met den gearresteerde door naar het
bureau in de Pauwensteeg, doch nabij de
Binnenwegbrug gekomenwerd door de
menigte met steenen gegooidwaarbij twee
der agenten werden geraakt, zonder dat dit
ernstige gevolgen naliet.
Inmiddels kwam men met den gearresteerde
aan het bureau en daarmede liep liet af.
De persoon, die gewillig de tapperij ver
liet, werd onder de menigte op den Binnen
weg ook nog opgemerkt en droeg er niet
weinig toe bijdat het verzet nog erger werd.
Tegen beide personen is proces-verbaal
opgemaakt, zoodat zij zich bij de justitie
zullen te verantwoorden hebben.
Op denzelfden avond was eene volks
menigte verzameld op de Korte Hoogstraat,
waarender een man, die het socialistisch
weekblad Recht voor Allen uitventte en
daarbij uitriep: „Dit blad is voor de hon
gerlijders." Hel publiek was over het uit
venten op die wijze gebelgd en gaf zijne
afkeuring daarover te kennen.
Een onderinspecteur van politie, daarbij
gekomen, bemoeide zich met de zaak en
ging met den uitventer naar het bureau in
de Pauwensteeg, waar hem werd aan
gezegd, dat hij het venten op die wijze
moest staken, waarna hij weder heenging.
Het bleek toen, dat dit eene gunstige uit
werking had gehad, daar het te koop aan
bieden van het blad niet meer op die wijze
plaats had.
Twee venters van het blad Recht voor
Allen zijn Zaterdagavond in de Damstraat
te Amsterdam door de politie aangehouden
en naar het bureau gebracht, omdat zij
weigerden een rooden transparant met den
titel van hun weekbladwelken zij rond
droegen, te verwijderen. Nadat proces-ver-
baal tegen hen was opgemaakt, verlieten zij
het politie-bureau weder.
De groote gouden medaille „Doggers-
bank" werd gisterenavond in het verkoop
lokaal van G. Tbeod. Bom Zoonaan
de Keizersgracht te Amsterdam, verkocht
voor f 1400, aan Teyler's stichting te
Haarlem.
Het N. v. d. 1verzekert, dat men
te Utrecht niets weet van de arrestatie der
boosdoenersdie bij den heer Langerhuizen
hebben ingebroken.
Te Utrecht is eergisteravond in de A.
B. C.-straat een vrouw van 75 jaren door
een stoof met vuur levend verbrand. Mis
bruik van sterken drank schijnt de oorzaak
te zijn.
Dezer dagen is bij het grindbaggeren
te Pannerden eene kies van een voorwereld
lijk dier (mammouth), ter lengte van circa
16 centimeter, uit den Rijn opgehaald. Het
gevondene is aan het rijks-museum te Lei
den ter hand gesteld.
De 18-jarige zoon van den gemeente
veldwachter T. te Wildervank schoot met
een oud geweer met dubbele kruitlading op
kraaien. Hij werd door het springen van
den loop aan wang en voorhoofd deerlijk
gewond. Zijn toestand is zorgelijk.
Dertien personengezeten in een tent
wagen bespannen met 2 paardentoebe
hooremle aan den stalhouder C. D. te Zie.
rikzee en bestuurd door den dienstknecht J.
Den H., waren Zondag, 5Julijl. uit „spe-
lenrijden" gegaan en op hun terugkomst naar
FEUILLETON.
156.)
Wat zou Aurora kunnen doen? Niets,
niets. De Sanzac heeft gelijk, er bestaat
een redmiddel maar, en dat middel biedt
hij mij aan. Geen andere uitkomst. Voor
mijn leven zit ik aan De Latrade's vast
Daar is niet veel tegen te zeggeneen
bruidsgift van vijftien honderd duizend fran
ken is een prachtige bruidsgift. Daarvan
betaal ik mijn onbekende schuldeischers, en
geef aan Rousseau zijn dertig duizend fran
ken terug, en ik krijg mijn jnweelen weder.
Zijn lippen nepen zich krampachtig samen
tot een bittere grijns.
„Ha! ha!" sprak hij. „En 't is de doch
ter van dien trotschen mijnheer, die zich
zal tooien met de juweelen, welke de mar
kiezin De Verveine, mijne moeder, heeft ge
dragen
Die gedachte scheen hem levendig te kwel
len. Want zijn gewoonlijk gefronste wenk
brauwen werden nog meer samengenepe».
„Laat zij mij," dus sprak hij op somberen
loonwaarachtig maar niet vragen om haar
gelukkig te makendie roodwangige, 't Zal
al meer dan genoeg voor mij zijn, als ik
den moed heb haar mijn naam te schenken.
Voorkomendheden, liefkozingen, genegen-
heid te eischen't Is kluchtig, ik ken haar
nog niet eens, en reeds haat ik haar."
Adrien bedroog zich. Daar hij geen en
kele reden had om julfronw Latrade te ver
foeien, kon hij haar niet haten. Voor het
oogenblik was hij slechts woedend, dat hij
gedrongen was een vrouw, A(iele Latrade
of een andere om het even, te huwen, die
een grooten bruidschat meekreeg, opdat hij
zich uit de modder, waarin hij zooals hij
zelf zich had uitgedrukt, tot aan de kin
stakkon redden.
Des avonds om zes uur, zijn rok onder
een overjas verbergende, begaf de markies
De Verveine zich naar het café Riche, waar
hij den persoon aantrof, dien men Don José
graaf De Rogas heette, en die hem zat te
wachten.
„Wanneer u goedvindt revanche te komen
nemen, markies," sprak de Portugees tot
hem „zal ik tot uw orders zijn."
Eerstdaags, mijnheer," antwoordde Adrien.
«Dus, tot spoedig markies!"
De jonge man groette Don José koeltjes
I en verwijderde zich. Hij ging den vicomte
De Sanzac opzoekendie met hem afspraak
gemaakt had in het café Napolitain. Oin
zeven uur aten zij samen in het café Anglais
om negen uur lieten zij een rijtuig komen
en reden naar de woning van den heer La
trade, waar zij tegen half tien aankwamen.
In het fraai gemeubelde en met zekeren
smaak, „zonder twijfel dien van den archi-
tekt en den schilder," versierde, maar veel
te bont opgeschikte en met te veel verguld
sel prijkende salon, bevonden zich een twin
tigtal personen. Adrien kende er niemand
van.
Gelijk van zelf spteekt, baarde zijn komst
opzien. Denk toch maar eens, een markies!
De mannen namen hem nieuwsgierig op; de
vrouwen en jonge meisjes fluisterden met el
kander achter haar waaiers.
Een echte markies bij LatradeMen raadde
op slag wat hem daar heen voerde.
Een kleinkaalhoofdige heer met eenigs-
zins voorovergebogen houding en parkamen-
ten gezicht, trad op den bezoeker, al hup
pelende en met uitgestoken handen toe.
De voorstelling had naar den eiseh plaats.
Echter had de vicomte best zich kunnen
onthouden van sprekenwant voordat hij den
mond nog opende, had Latrade reeds een
der handen van Adrien gevat, die hij met
warmte in de zijne drukte, of liever met
een krachtwelke bewees hoezeer hij zich
gevleid, geëerd en trotsch gevoelde, nu hij
in tegenwoordigheid van het gezelschaphet
welk daar bijeen was en uit menscheu be
stond, even als hij van niets opgekomen,
die welluidende woorden had liooren weer
klinken: Markies Adrien De Verveine.
Een jong meisje, wel wat gezet om het
middel, met wel een weinig te dikke en te
roode wangen, thans nog iets hooger ge
kleurd dan gewoonlijk, maar die alles be
halve links was, stond op haar beurt op, en
deed eenige stappen naar voren.
„Mijn dochter, markies!" sprak haarva
der, mijn dochter, die wel eens met haar
broeder over u spreekt. Wel, wel, mar
kies/ men kent u hier, men kent u....
Maar neem toch plaats. Die groote leun
stoelen strekken hun armen naar u uit. Geen
complimenten, als je belieft. We zijn hier
onder vrienden Kom, Adéle, wees nu eens
lief, zooals je dat kunt wezen als je het op
je heupen hebt en houd, zooals het behoort,
de eer van je vaders huis op."
Tegenover juffrouw Latrade geplaatst,
kon Adrien haar op zijn gemak bekijken en
opnemen.
Wordt vervolt/d.)