aagdei VTITICI1LAKD.
had. |e IPeimaritche Zei tun g weet mede te deelen, dat ook Victor Hugo
8 dage schrij'en van gelukwensching aan Von Bismarck heeft gezonden. Het blad
door bijzondere welwillendheidin de gelegenheid gesteld om den inhoud
van mede te deelen, die als volgt luidt: «Victor Hugo aan Otto Von Bis-
18 'rek- he reus zendt den reus zjjn groet. He vijand den vijand. He vriend den
I S>el)%l. Ik haat u ontzettend, want gjj hebt Frankrijk vernederd. Ik heb
otschapjef, want ik ben grooter dan gij. Gij hebt gezwegen toen de klokken
tnhage den toren van mjjn roem mijn tachtigsteii geboortedag dreunend verkon-
jen. Ik spreek, nu de gestolen pendule op uw schrijftafel weigert te ver-
den dat gjj zeventig zijl geworden. Ik 80. g(j 70, ik 8gij 7 en het
jschdom als nul er achter. Waren wij beiden tot één man vereenigd,
"8 gevr ZOude het einde der wereldgeschiedenis gekomen zijn. Gij het lichaam,
isch gride geest, gij de wolk, ik de bliksem. Gjj de macht, ik de roem. Wie
[rooier, overwinnaar of overwonnene? Geen van beiden. I)e dichter is het
ichtintPlsi, die beiden bezingt. Wat de groole mannen door de dichters worden
■•■i z|jn zij- Wat de groote mannen van zich zelveu maken, dat schjjnrn
.*0'Ijte zjjn. Gjj zjjt groot want gij kent geen vrees. Ik, de dichter, reik
ssïngjjen j/rooten man, de hand. Frankrijk siddert. Duitschland siddert. Europa
naarjtrt, de wereld siddert. Wij beiden slechts zjjn groot en eenzaam. Ik
k met het hoold. gij knikt met het hoofd. liet groote verhoud, de
kant rivige vrede der volkeren is bezegeld." Het document is geteekend Hugo
j bevat nog de woorden: «Otto, vaarwel!" Hei zal onnoodig zijn te
jen dat het zonderlinge schrijven uit de pen van een grappemaker is
verzek|oeiddie een satire op Hugo's trant van manifesten te vervaardigen heelt
e uitkgen leveren.
het stol .4,
II H PER TELEGRAAF.
(INDEN, 20 April Dv. /V.) Het antwoord van den heer Von Giers
alerdag ontvangen. He Russische kanselier zegt daarin, dat de depêches
generaal Komarofl cene voldoende verklaring geven van het incident
Pendjeh, en dat het derhalve voor de Russische regeering niet noodig
deze nog aan te vullen. He heer Von Giers beklaagt zich zeer over de
engewone talrijkheid van sir Peter Lumsden's escorte, waardoor de Af-
oen waren aaugemoedigd, om tegenover Rusland eene uitdagende hou-
aan te nemen. Hij beklaagt zich verder over het gebeurde bij de
enkomst te Rawoel Pindien over de woordenbij die gelegenheid door
Eogelschen onderkoning, lord Dufferin, gesproken. Ook daardoor was
een ®de Alghanen de hoop opgewekt, dat zjj op den steun van Engeland zou-
kunnen rekenen.
(schoon de heer Von Giers de hoop uitspreekt op het behoud van den
n mei
ir geei
EN.
'ueren
itrein
iloomdide, komt in zijne depêche geen schjjn of schaduw voor van eene uit-
i beidt
d.
i eene
ische
kking van leedwezen over de houding van generaal Komarofl. Integen-
hjj verklaart zelfs, dat generaal Komarofl in de vervulling van zjjn
ht zon zjjn te kort geschoten, indien hjj de Afghanen niet had aangetast.
RNDEN. 21 April. Volgens den Standard zjjn ernstige bezwaren ont-
n, die den goeden afloop der Engelsch-Russische onderhandelingen be
roeren. Enselaud had voorgesteld dat Rusland, na de afbakening van
nieuwe Afghaansche grens, zich zou verplichten onder geene omstandig-
d^pêfen verder dan tot die grens voorwaarts te rukken. He Britsche regeering
Haarde dat zjj dit noodig achtte voor een vaste, duurzame regeling. Rus-
wachl
11 is.
eden,
i. hjj
jke.
Ie ger
iring,
bevreij
n het
Ie ben11 antwoordde dat het bereid is algemeene verzekeringen te dezen opzichie
geve» maar aarzelde de verlangde verplichting op zien te nemen, het-
als een bewijs van zijne oprechtheid beschouwd wordt. Men wil dat
minister Von Giers geneigd was aan Engelands verlangen te voldoen,
r de ofet) jat i)e oorlogspartjj zich sterk er tegen verzette. Men gelooft echter
de hinderpaal uit den weg geruimd zal worden,
zich JONDEN, 21 April. De Standard meldt uit Tirpul van den 16°: «Gedo
ngen de de veertien dagen, welke sedert den aanval der Russen op de Afgha-
verliepen, hebben de leden van de zending Lumsden getracht zich be-
d te maken met de aanleiding tot de botsing. Uit het onderzoek is ge
ien dat er geen twijfel kan bestaan ot generaal KomarofT de aanvaller
teweest. De Alghanen waren niet vooruitgeruklmaar Komarofl liet
enekow Russen voorwaarts trekken tot dat zjj zich vlak tegenover de Afgha-
bevonden, door welke, tengevolge van deze beweging, slechts de hoogst
'd'^i dige maatregelen van voorzichtigheid genomen werden."
LONDEN, 21 April. Daily New schrijft dat in den gisteren gehouden
inetsraad belangrijke onderwerpen behandeld werden. De zaak van den
iphore ëgyptien heeft een spanning in betrekkingen tusschen Engeland
Frankrijk tengevolge gehad. Wat de qtiaestte van Afghanistan betreft,
het gerucht, dat Rusland meer grondgebied zou vorderenongegrond,
planil handhaaft zijn oorsprookelijken eisch, en in den grondslag der
Killari lerhandelingen is geen verandering gekomen.
zeerj')e regeering heelt besloten de kolonne-Graham onverwijld uit Soedan terug
roepen, daar zjj Engelands beste soldaten niet langer aan het moordend
maat wil blootstellen.
iTRENE. 20 April. Bij de heden gehouden parlementsverkiezingen bleef
orde ongestoord. Het is nog onmogeljjk den uitslag met juistheid op te
en. Voor zooveel bekend is behooren veie der gekozen nieuwe volks-
legenwoordigers tot de leiders der oppositie. De minister van buitenland-
ande
id.
in der
typlit
geslot
innen
ItJCIIVVVUIUIgwlO
leggt'lie zuken is niet gekozen,
mg te
ische
Ie zal
dersi
Kassi
erlali
dat
Jap
Japi
ATHENE, 21 April. De lot dusverre bekende uitslag der verkiezingen is
ir het schijnt gunstig voor de oppositie.
LONDEN, 21 April. [Part. tel. IJ.) De correspondent van den Standard.
de zending van sir Peter Lumsden vergezelt, seint dat het buiten allen
jjtel is dat de aanval van generaal Komarofl op de Afghauen niet door
u was uitgelokt.
De Standard acht het tusschen Frankrjjk en Engeland ontstane geschil
er het gebeurde met de Boephore Ëgyptien van erustigen aard, en gelooft
it het slechte gevolgen zal kunnen heboeii.
Hetzelfde blad meent dat de Engelsch-Russische onderhandelingen op nieuwe
laai Fdjjkheden stuiten, daar Rusland weigert de verplichting op zich te
- etsen niet over de grens vooruit te rukken. De hinderpaal kon echter
werden uit den weg geruimd,
he Timet bevestigt in een bericht uit Portsmouth de berichten, welke ik
indag seinde betreflende de toerustingen der vloot.
HERLIJN, 21 April. (Part. tel. U.) De ongerustheid over het Russisch-
iirksche conflict is hier weer aan het toenemen, daar uit Rusland alles
Malve geruststellende berichten zjjn ontvangen. Vooral de beurs is zeer
insehl
de
aytti
getril ""htetnd. Men is met zoo zeer bang, dat de oorlog zal uitbreken, dan wel
leidl"'11 het conflict slepende en de toestand onzeker zal big ven.
haret W' Peterburg wordt gemeld dat de minister Von Giers zeer voorzichtig
iC 0BB handelt eu zich met alle kracht tegen de oorlogspartij blijft voortzetten.
UlNOEN, 21 April. He nieuwe dépêche van sir Peter Lumsden, waarop
heer Gladstone gisteren eene toespeling maakte, is lieden aangekomeu.
>e katiineisraad komt hedenmiddag bjjeen. Hei gerucht loopt, dat de dépêche
ten wezeulgke wijziging brengt in den indruk door de eerste dépêche van
r deI Lumsden veroorzaakt; maar in de ofliciêele kringen wordt eene groote stil-
meentf'wijgendheid bewaard omtrent haren inhoud. Sir Peter Lumsden en zjjne
"if zjjn nog steeds te Tirpoel.
RECLAHEI.
De zoogenaamde halsmiddeltjes en hun verschijnen en
verdwijnen. Reeds sedert de oudste tjjden is hel bjj de meeste volkeren
gebruikelijk geweesizoogenaamde huismiddeltjes altijd bjj de hand te heb
ben, om ze bij plotseling opkomende ziekte- of ongevallen dadeljjk te kun
nen gebruiken. Maar. even als alle dingen op deze wereld, zjjn ook deze
huismiddeltjes besiemd om te verschijnen en daarna weder te verdwjjnen.
Al naarmate, bjj voorbeeld, de vroeger zoozeer in het duister liggende
wetenschap der geneeskunde meer en meer vorderingen maakte, verdwenen
de tallooze Pillen en Drankjes van den ouden tjjd, die meest op toevallige
wjjze uilgevonden waren, en maakten plaats voor geneesmiddelen, samen
gesteld op grond van den verbazenrien vooruitgang der wetenschap.
Eene eerste plaats onder deze nieuwere geneesmiddelen, nemen de Zwtt-
sersche Pillen van den Apotheker RICH. BRANUT in Zjj worden nu
door de hoogste geneeskundige autoriteiten, terecht erkend als een aange
naam. zekerwerkend en onschadelijk middel legen verstoppingen, bloeds-
aaudrang naar hoold en borst, duizeligheid, lever- en galaandoeniugen, hae-
morrlioïden enz. Er is bjjna geen huis meer. waar dit voortreffelijke ge
neesmiddel, dat tevens nog het voordeel heeft zeer goedkoop te zijn (de
doos met 50 Pillen kost maar 70 Cents en is in bjjna elke apotheek ver-
krjjgbaar) geen ingang gevonden heeft. Daarom zjjn dan ook de Zwitser-
sctie Pillen van den Apotheker Rich. Brandt tot een huismiddel geworden,
en het is te voorzien, dat zjj het nog lang zullen bljjven.
Verkrijgbaar te Leiden bij IV. H. bWEREU, Mare, a 70 CtsdeDoos.
LEI DSCHE SCHOUWBURG.
(Maandag 20 April 1885.)
„De DtMleheffV, Tooneelspel in 4 Bedrijven, uit het Fransch,
van Peter Newsky.
Nieuw was het gisteren hier opgevoerd stuk bepaald niet. Reeds een vjjftal
jaren geleden zijn wij in de gelegenheid geweest kennis te maken met dit
iitterarisch product van Russischen bodem. He intrigue zelf. een door dwang
voltrokken huwelijk, niettegenstaande de liefde, welke de vrouw gevoelde
voor een ander, dan voor hem. met wien zjj voor immer verbonden werd,
is een ten allen tjjde zeer geliefkoosd onderwerp voor verschillende tooneel-
schrjjvers geweest. Alleen de wijze, waarop het behandeld is geworden,
is zeer verschillend. Meerendeel zien wjj haat, njjd en wangunst op. den
voorgrond treden, vernemen wij laaghartige beschuldigingen en| verwijtingen
tusschen echtgenoot en minnaar en vindt het geheele stuk zijne oplossing
in den geweldigen dood, hetzij van den man, helzjj van den minnaar: eene
enkele maal wordt ons eene schets gegeven van opoflering, edelmoedigheid
en van een zieleadel, die het goede doet en het kwade vergeeft, zooals h. v.
in «Alzire ou les Americains" van Voltaire, waar de wettige man zijne
plaats inruimt voor hem, aan wien zjjne vrouw haar hart reeds vroeger
had geschonken. Nog verder is Peter Newsky. de schrjjver van het gisteren
hier ten tooneele gevoerde stuk, durven gaan; ook hier wist de wettige man
dat de liefde der vrouw, aan welke hij door banden des huwelijks verbon
den was, niet hem toebehoorde, hij wist dat haar hart warm klopte voor
een ander dan voor hemhjj begreep dan ook dal hij geen aanspraak, geen
recht op dat hart, op die liefde kon doen gelden; de genegenheid, de aan
bidding. die hjj echter voor zjjne vrouw koesterde, gevoelde hij zich ver
plicht te onderdrukken, haar niet anders lief te mogen hebben dan met eene
platonische liefde om eenmaal haar rein en onbevlekt Ie kunnen weèrgeven
aan hem, die zjjn medeminnaar was.
In korte woorden kunnen wjj de inhoud aldus zamenvatten: Graaf Wla-
dimir Danichefl. officier bij het Russchische leger en door geboorte behoo-
reude tot een der aanzienlijkste en machtigste familiên van het groote rijk,
heeft eene hartstochtelijke liefde opgevat voor Anna, de dochter van een der
ondergeschikte bedienden der gravinmoeder van Wladimir. Een zoodanig
huweljjk kan in hare oogen geen genade vinden, zjj beschouwt het als eene
schande niet alleen voor haar zoon, maar ook voor de oud adellijke familie;
dientengevolge stelt zij al het mogelijke in het werk om deze verbintenis
niet te doen plaats hebben, zij zendt haren zoon naar het leger terug,
dwingt hem de belofte af deze wanhopige liefde met alle krachten te be
strijdenafleiding te zoeken, zich zooveel mogelijk in aanraking te stellen
met andere vrouwen en zoo mogelijk zijnen naam te schenken aan haar,
die door haar geboorte, rang en fortuin zulk een eerbetoon waardig was;
zij daarentegen bezweert hem plechtig, dat, mocht hij na verloop van een
jaar, niettegenstaande alles, zijne Helde gestand willen doen, zij zich niet
langer tegen zijn vurig wenschen en verlangen zal verzetten. Het gegeven
woord wordt verbroken. Nauweljjks is Wladimir vertrokken of de gravin
doet Anna in het huweljjk treden met Osip. koetsier in dienst van Wladimir,
die eveneens eene hartstochtelijke, eene innige liefde koesterde voor Anna,
doch niet durfde dingen naar de hand van de vrouw, die door ontwikke
ling en beschaving verre boven hem verheven was. In volgende bedrijven
zien wjj Wladimir, overeenkomstig de wensch zijner moeder, zich bewegen
in verschillende kringen, wjj zien op welke wjjze hem lagen gespannen
worden, wij zien hoe anderen zich meester willen maken van dal hart,
dat niet meer vrij is en wij zien tevens hoe al dat streven, al die pogingen
schipbreuk lijden op den onverzettelijken wil, op de hartstochtelijke Helde van
den jeugdigen krijgsman. Ziedend van toorn is hjj dan ook bij het verne
men van het schandelijk door zjjne moeder gepleegd bedrog; hij jjll henen
terug naar het ouderlijk kasteel om het getuige te doen zijn van zjjne ver
vloekingen jegens haar en van de zweepslagen op het ellendige lichaam,
dat de eer zjjner geliefde op zulk eene snoode, lage wijze had vermeesierd.
Werkelijk heft hij het vernederende geeseltuig op tegen den braven Osip,
toen de woorden van dezen: «Sla niet tec, want, ik heb tiaar bemind als
eene zuster", hem de zweep uit de machtelooze hand doen vallen. Eene
echtscheiding tot stand Ie brengen tusschen Osip en Anna is aan buitenge
wone moeielijkheden verbonden en in casu door toedoen van andere personen
eene onmogelijkheid geworden. Eene vereeniging tusschen Wladimir en
Anna ware werkelijk niet tot stand te brengen, zoo ook thans Osip zich
niet wederom opoflért. Ilij doet afstand van alle wereldsche geneugten,
hjj trekt zich terug uit het maatschappelijk leven, om het te verruilen niet
de cel van den monnik. Alle mogelijke hinderpalen zijn op dusdanige wjjze
uit den weg geruimd en het huweljjk tusschen Wladimir en Anna kon ge
vierd worden.
De rol van gravin Danichefl werd uitstekend vervuld door mevrouw
Beersmans, zjj was de aristokratische vrouw, die alles in de wereld op-
oflerde om haar zoon te beletten zich te mesatlleeren. Hoogst verdiensteljjk
was het spel van den heer U. Haspels, vooral in den huiselijken kring met
Anna en later wanneer hij zich tegenover de gravin verbindt, om Anna
zelve voor te stellen van hem te scheiden, terwijl hij daarna onder den uit
roep van: «Ik ben zoo ongelukkig." door aandoeningen overmeesterd,
nederzinkt. In het laatste bedrijf, waarin hij van allen alscheid neemt,
was zjjn spel meeslerljjk. De rol van de lijdende Anna werd op waardige
wijze vervuld door mejuffrouw J. He Groot. Mejuflrouw Vink was als
I.ydia eene allerliefste verschijning, terwijl de heer Faassen de dankbare rol
van Roger de Talde con amore speelde. De overige acteurs, waaronder in
de eerste plaats de heer He Vos, als Wladimir, moet genoemd worden,
werkten tot deze welgeslaagde voorstelling naar hunne beste krachten mede
M'. L. H.
