eiumiii:
€01 ii i vi
iV. 8?.
DINSDAG 14 APRIL.
STADS-B ERICH TEN.
ff
Kostelooze Vaccinatie.
jrtHS.
\j)t Courant verschijnt dagelijks, Zon- en Feestdagen uitgezonderd. De prijs der Courant is per vierendeels jaars f 1.50, franco p 2.-
derliike nommers zijn verkrijgbaar voor 5 cents.
De prjjs der Advertentie» is van 14 regels f 1.iedere regel meer 25 cents, groote letters berekend naar plaatsruimte.
loniale i
t onmoj!
Indie toil
ten
ure oorli
moet h<
an Nedi
IRGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente LEIDEN brengen ter
«au belanghebbenden, dat gelegenheid bestaat lot kostelooze vac-
sg van ijgtie en reracclnatle voor onvermogenden, in het lokaal der Stads-
op eiken Woensdag, des namiddags te een uur.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE KANTER. Burgemeester,
na, 6 Februari 1885. E. KIST, Secretaris.
S beschii
He Ned'jURGEMEESTER en WETU0UDERS ¥an LËIDEN;
eene sclir!'en art' ('er we' yan ('e" luni 1881 Staatsblad N. 97).
acob Fen°en ,er a'8emeene kennis, dat door WILHELMINA VAN HENSBER-
I, «rouw van Gerardus Bruines, een verzoekschrift is ingediend om ver-
irwetenLj^ ,ol ujt0elening van den kleinhandel in sterken drank in het perceel
liging dfwe Beestenmarkt n°. 18.
i geschiedt hiervan openbare afkondiging door plaatsing in de Leidtche
rant.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE KANTER, Burgemeester.
13 April 1885. E. KIST, Secretaris.
BINNENLANDSCHE BERICHTEN.
LEIDEN. 13 April.
wac'"lhtdenochtend werd het stoflelijk overschot van den ontslapenen oud-
rlid, g gjeeraar d'. Johannes Henricus Scholten op plechtige wjjze ter aarde
:c'" 111 leid. Een groote menigte van belangstellenden, waaronder werden opge-
'let' kt de leden der theologische faculteit, tal van andere professoren, oud-
g« lingeo, studenten, leden van den gemeenteraad, vrienden en vereerders
rig woi gen overledene had zich op het kerkhol aan de Groenesteeg verzameld.
d'e het D a||en zicti aan de geopende groeve geschaard hadden, nam de rector-
ppen i nj(jcus professor G. D. L. fluet hel woord en sprak namens den acade-
11 ref>B then senaat ongeveer aldus:
leidt, 0ptreed in naam der Leidsche universiteit, waarvan Scholten een
tjkbaar ,a(j geweest is, dan is het, omdat niemand dieper dan zijn ambtgenoolen
it Ned le|en wal Scholten geweest is voor onze universiteit en de weienschap.
e(iraS beeft eene omwenteling teweeggebracht op het gebied, waarop hij werk-
endhti B was en waaraan hij zjjn beste krachten wjjdde. Zijn naam was bekend
<"eoter de grenzen van ons vaderland. Hjj was een man, die met onver-
el licl ijijjgj strenge logica ons den weg der waarheid wees, een wijsgeer in
luitscl waren zin des woords en een reformator. Hij bezat een edel hart, dat
bezila jjg i,em kende, voor hem innam. Wie herinnert zich niet, hoevelen
wat beiude en verre naar Leiden stroomden om hem te hooren en hoe hij
an<l 1 bezielde door zijn krachtig woord. Steeds bleef hij even helder van
ni6n it. Zijn laatste arbeid getuigt het. bloge een sprank van het edel ge-
van I, hetwelk Scholten bezielde, op ons zijn nêergedaald, dan zal de wee-
8 ,0"td, die ons vervult bij zijn heengaan, getemperd worden door de gedachte
ïkomi heigeen hij geweest is voor allendie hem kenden. Wjj allen weten
estao dat Bet zoo zjjn moet, dal het niet anders kan, en zullen daarom met
aan 1 usling scheiden van dit graf, waaraan wij onzen grooten Scholten heb-
id vaijj toevertrouwd.
Na deze tredende woorden nam professor A. Kuenen het woord en sprak:
en bittere weeklacht voegt bij dit graf, maar een woord van eerbiediging
van dankbare hulde. Wjj hadden Schollen nog gaarne willen behouden,
'n uil stemden daarin van harte mede met zijn diepbedroefde gade en kinderen
let e' kleinkinderen. Het was ons aangenaam hem te hooren spreken over de
te®' schjjnselen van den dag en hem de herinneringen te hooren ophalen van
aegere dagen. Met weemoed bedenken wij, dal dat bezielend oog gesloten
en dat zijn trouwe vriendenhand ons niet meer zal loegereikt worden.
altijd
ich
oring ch die gevoelens worden teruggedrongen door de gedachten van hetgeen
gedurende zjjn leven geweest is. Wij moeten danken voor hetgeen hij
«ft mogen verrichien. Hij heeft zjjn aardsche taak mogen afsplnnen.
«ettelijken termijn heeft hij met nog bijna vier jaren overschreden:
BRjfeeslolen ligt daar zjjn arbeid bij het einde van zjjn leven, en zulk een
ieien
.ende
I, ei
eiikfe
iteeb
ven. Met de kostbare gaven, hem geschonken, heeft hij onafgebroken
Ol)§(twoekerd in den dienst der godgeleerdheid met eene toewijding, waarop in
hoogste mate Gods zegen rust. Van Scholten is een groote kracht uit-
cgaan: kracht door zijn bezielend woord, kracht door zjjn talrijke ge-
s jjèbriften, die hem zullen overleven. Gedurende een reeks van jaren was de
empel van zjjn geest gedrukt op de faculteit, in wiens naam ik hier optreed.
Nederland en daarbuiten werd hjj gehuldigd als iemanddie een toongever
li op het gebied der wetenschap. Niet door allen echter is zjjn invloed als
onvoldoende beschouwd. Tegenover sommigen, die hem achtten en als hun
meester beschouwden waren anderendie hem gevaarlijk achtten en zich in
gemoede verplicht gevoelden hem te bestrijden. Die bestrjjding ging gepaard
mei eene groote vereering van diens geest, zulk een man herdenken wjj en
geleiden wij naar z(jn laatste rustplaats. En wanneer door ziju verscheiden
een smartelijke leegte ontstaat, dan komt het, dat God ons in hem een
karakter gaf. Dankbaar staan wjj daarom aan zijn graf. Met onuitwisch-
bare trekken staal zjjn beeld in onze harten gegrift. Hjj zal daarin altjjd
bljjven leven. Neemt die verzekering mede, gjj, zijn kinderen, die te huis
uwe diepbedroefde moeder hebt achtergelaten. Moge die verzekering uw leed
verzachten. De voorbeeldelooze trouwwaarmede zjjn huisgenooten hem
omringden, werd door hem steeds met dankbaarheid herdacht. Wel hem,
die als Schollen zóó toegerust en gearbeid heeft, en zoo groote liefde heeft
gewekt en ingeoogst.
Toen Professor Kuenen zjjn schoone ljjkrede ten einde had gebracht, bracht
D'. C. G. Chavannes, pred. der Waalsche gemeente alhier, uit naam van zjjn oud
leerlingen in de navolgende bewoordingen hulde aan de verdiensten van den over
ledene. Allen, zoo sprak spreker, die onder de leiding van Scholten stonden,
weten, wal zij aan hem te danken hebben voor hun ontwikkeling: hoe Scholten
hun geest heeft geopend en hen heeft weten te bezielen door zijn geest. Wjj
zjjn er trotsch op zjjn leerlingen te zjjn geweest. Men heeft ons vaak ge
zegd dat wij zjjn slaafsche leerlingen waren, doch dit toont juist de groote
macht die van hem uitging. Ja, wjj beschouwen het als een groote eer om
in zjjn naam te doen voortleven, wat hjj heeft gezaaid. Slaafsche navolgers
zjjn wjj niet, want slaafsche navolgers kan en wilde Schollen niet vormen,
en heeft het ook niet gedaan. Onder het vele, hetwelk wij hem te danken
hebben, rekenen wjj, dat hjj ons steeds heeft opgewekt tot zelfstandig on
derzoek, want de waarheid bestaat slechts voor hen, die haar hebben ge
zien. Den godsdienst, dien Schollen als de hoeksteen des levens beschouwde,
hebben wjj van een onafhankelijk standpunt leeren beoefenen. Wjj danken
hem, dat hjj ons tot eigene overtuiging aanspoorde. Wjj eeren in hem den
vriend der waarheid, den vriend der studenten. Hoe, zou ik niet gewagen van
de heusche wijze, waarop hjj ons steeds ontving; van zijne hulpvaardigheid;
van de avonden vol nul en genoegen in zjjn kring doorgebracht. Ja, wjj
zijn hem dankbaar voor de schatten, die hij ons geschonken heeft, en voor
de kiemen, die hjj in onze harten heeft gelegd. Daarom is onze vereering
groot. Velen onder ons, oud-leerlingen van Scholten, voelden zich in weer
wil hunner grjjze haren klein bij Scholten. Wjj wenschen zijn nagedach
tenis te eeren door vrienden der waarheid te blijven.
Namens zijn faculteit, voer de Heer J. A. Hasselbach, student in de theo
logie, hel woord. Als het, aldus begon spreker, den vertegenwoordiger der
theologische studenten vergund is om een woord te spreken bjj deze groeve,
dan moet hjj het in de allereerste plaats betreuren, niet onder de leerlingen
van den overledene behoord te hebben. Het is vier jaren geleden, dat deze
hoogepriester der weienschap afscheid nam van zjjn ambt, doch niet van de
wetenschap. In korte trekken werd ons toen de reuzenslrjjd van dien
apostel der wetenschap op onpartijdige wjjze geschetst. Een heros als
Schollen is boveR den lof der studenten verheven. Toch meenen wjj een
woord van hulde en dankbaarheid aan den overleden hoogleeraar te moeten
wjjden.
De heer H. J. De Dompierre de Chaufepié, praeses van het Leidsch stu
dentencorps legde een krans op het graf: «Uit naam van het L. S. C. zij
deze laatste nederige hulde aan Scholten gebracht.
Ten slotte sprak D'. H. G. Hagen, predikant der Ned. Hervormde gemeente
ter dezer stede: Het schijnt, dat wij van deze plaats niet kunnen scheiden.
Ik zal niet veel zeggen. Terecht is gewezeu op Scholtens groot versland;
ik wil wijzen op zjjn onmetelijk groot hart. Dat hart stond voor allen open
en toch hebben het niet vele gekend. Mij is het vergund geweest het te
kennen in al zijn diepte, in al zijn goedheid. Een reus in het verstand
en een kind in zijn hart. Dat hart klopt helaas niet meer, doch zoolang
onze harten kloppen, vergeten wjj den vriend niet.
Mede, namens zijn familie bedankte diepbewogen de heer M'. R. L.Schollen,
zoon des overledenen, voor de laatste eer en hulde, het stoffelijk overschot
zijns vaders gebracht.
Hierop verlieten allen in het bewustzijn, dat de wetenschap een groot
geleerde, het vaderland een nuttig burger en Leiden een waardig stadgenoot
verloren had, de rustplaats der dooden.
Van de heden gehouden verpachting der mestspeciën, afkomstig uit de
kolken en rioolen binnen de gemeente, is als hoogste inschrijver pachter
geworden de heer H. Filippo Hz., voor 70.45 per M3 van beide speciën.
-- Bjj de op heden gehouden openbare verkoopiug van cokes, bjj partjjen
van 100, 10 en 5 hectoliters, waren de hoogste prijzen /35, 3.80 en
f 1.90, de laagste prjjzen ƒ35, ƒ3.70 en ƒ1.85.
