PER TELEGRAAF. ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff Aan de Köln. Zeit. wordt uit Berlijn gemeld, dat de tegenwoordige crisis in Frankrijk waarschijnlijk niet zoo geducht is, als men wel bij het lezen der dagbladen zou meenen. Men moet niet vergeten, dat de republiek op een tijdstip, toen zij minder hecht gevestigd was dan thans, zonder stoor nis vrjj wat moeilijker oogenblikken heeft doorworsteld; zoo bijvoorbeeld bij den val van Thiers. De republiek zal alle aanvallen afweren, zelfs al mocht zij eenige fouten begaan bij de keuze der middelen, om zich te verdedigen. Friedrich Von Flotow, de beroemde Duitsche componist, is den 24!len Januari te Darmstadt overleden in den ouderdom van ruim zeventig jaar. De laatste jaren van zijn leven heeft hij te Parijs doorgebracht. Volgens ontvangen berichten uit St. Petersburg zijn aldaar op verschil lende plaatsen proclamatiën aangeplakt, die de waarschuwing aan het publiek bevatten, om, voor het geval van een aanslag op het leven des keizers, zooveel mogelijk de nabijheid van laatstgenoemde te mijden. Deze waar schuwing wekt te meer opzienomdat het plan bestond een groot oud- Russisch gemaskerd bal hij den grootvorst Wladimir te houdenwaarop de Czaar en zijne gemalin zouden verschijnen. Dit feest schijnt voorloopig uitgesteld. RDSLAWB. De Economistde IVeue freie Presse en de Frankf. Zeit. oordcelen eenparig over het Russische budget voor 1883, dat het op het papier heel mooi is, maar dat het hoogst twijfelachtig is, of de werkelijkheid daaraan zal beantwoorden. De raming der middelen op 61,8 millioen roebels hooger dan in 1881 wordt geheel willekeurig geacht en aan de belofte, dat weder om 50 millioen roebels noten uit het verkeer zullen worden genomen, wordt niet veel geacht. Ook in het thans afgeloopen jaar is de schuld van 50 mil lioen roebels aan de rijksbank nog in de laatste Decemberdagen afbetaald; maar de noten zijn voorloopig niet vernietigd en komen waarschijnlijk weder in hel verkeer terug. Wat de uitgaven van 1883 betreft, worden belangrijke bezuinigingen op het budget van oorlog beloofd. Of daarvan iets komen zal kan op grond van vroegere ervaringen evenzeer betwijfeld worden. Bovendien erkent de minister van financiën zelf, dat nog verder belangrijke bezuinigin gen noodig zijn. KONSTANTINOPEL26 Januari. De koning der Nederlanden heeft de coraties gezonden aan Osman-Pacha en verscheiden andere dignitarissen. KAAPSTAD, 26 Januari. De wetgevende raad heeft met 12 stemmen tegen 4 een voorstel van den heer Vanderbijl aangenomen, strekende om de inlijving van Basuto-land te laten varen. SOFIA, 26 Januari. Het nieuwe ministerie is aldus zamengesteldSobo- leff, voorzitter van den ministeraad en minister van binnenlandsche zaken; Kaulbars, oorlog; Grecoff, justitie; Stocklof], buitenlandschezakenNotcho- vicb, financiën. PARIJS, 26 Januari. Bij de heden gehouden inschrijving voor het Crédit foncier is voor 750,000 volgefourueerde obligatiën ingeschreven; het aantal der niet-volgefourneerde is vooralsnog onbekend. LEIDSCHE SCHOUWBURG. (Fransche opera-voorstelling van 26 Januari 1883.) La Fille dn Tambour-major", Opéra-comique en 3 actes et 4 tableauxpar Alfred Duru et Henri Chivot. Musique de Jacques Offenbach. Een geestig stukje en prettige muziek met mooie tooneelen is deze opera voor den Nederlander. Voor den Franschman is zij nog iets anders, zij is de herinnering aan een tijd van militairen roem, van overwinning na over winning, den tijd waarin de driekleur door half Europa toog, als symbool des krijgs, maar ook van verbroedering der volken. En de Tamboer majoor welke een heerlijke type, waarvan de Esprit Gaulois zich heeft meester gemaakt om er krijgersgalanterie in te belichamen. Mag men Heine geloo- ven, dan was hij voor het vrouwelijk geslacht eene onweerstaanbare verschijning «Der Kaiser die Herren überwand, "Der Tambourmajor die damen". Deze meening wordt door Duru en Chivot, natuurlijkerwijze, gedeeld. Ook voor hen is de man "met een muts op zoo hoog als een trommel" een echte Don Juan, in dit geval antwoord gevende op den naam Monthabor of in het meer intieme leven op dien van Bernard. Vermoedelijk is het dan ook daaraan toe te schrijven, dat zijne echtgenoote in het enkele oogenblik, dat zjj het mpt elkaar eens waren, even als hij scheiding verlangde en verkreeg. Monthabor was nu weder vrij en zoo hij wellicht eenige teedere herinnering aan zjjn huweljjk overhield, 't was omdat hij met zjjne vrouw ook zijn eenig kind verloren had, en van beider bestaan voortaan onkundig bleef. Die vrouw heeft fortuin gemaakt en is hertogin Delia Volta geworden, ter wijl het kind, Stella geheeten, als pensionnaire in een klooster verblijf houdt, totdat heur gewaande vader zal goedvinden haar een echtgenoot te schenken, die dan ook reeds gevonden is in den Markies Bambini, een man zoo onbeteekenend én dom, dat de Hertog van hem verklaart: "II est idiot heureusement". Waarom die Hertog het nu zoo gelukkig vindt een idioot tot schoonzoon te krijgen, wordt ons slechts duidelijk, wanneer wij verne men, dat 's mans geheele lortuin daarmede gemoeid is en dat het huwelijk dus moet doorgaan, al verklaart Stella ook, dat zij den Markies niet be mint, eene verklaring, welke echter met een "C'est un détail sans impor tance" door het minnend ouderpaar beantwoord wordt; want, zoo ergens, hier wordt terecht van enkele ouders gezegd: "Ah! vraiment je déclare, Les parents sont étonnants, C'est d'une fagon bizarre Qu'ils adorent leurs enfants". een liedeke.dat niet alleen Italiaansche ouders betreft, ofschoon, zooals wij bemerken Italië de plaats der handeling is, terwijl het jaar 1800 als de tijd daatvan wordt opgegeven. Hoewel Stella, met Tamboermajoorsbloed in de aderen, besluit zich tot het uiterste te verweeren, laat het zich toch aan zien dat zij zich aan den Markies zal moeten overgeven en het gehate hu welijk zal worden voltrokken, wanneer de Fransche «bevrijders" genaken, waarvan wij enkele exemplaren ten tooneele zien verschijnen en onder deze de Luitenant Robert: een kranige jongen, die bijzonder in Stella's smaak valt. Ook Monthabor behoort tot hen en herkent in de Duchesse Delia Volta, zijn Margot, die hem, bij zijne vraag naar zijne dochter, op allerlei wijzen tracht om den tuin te leiden, doch zelve overwonnen wordt door die dochter, wier herinneringen zoo goed met die haars vaders overeenstemmen, dat deze tot de conclusie geraakt, dat het lieve kind aan hem het leven ver schuldigd is. Wel doet de Hertog nog al wat hij vermag om zijn plan door te zetten, maar dit belet niet dat Monthabor overwint en zijne dochter aan den genoemden Luitenant uithuwelijkt, die van zijne zijde haar vurig bemint, en uitroept, dat hjj en Papa, de tamboer majoor, met zijne dochter voortaan eene familie zullen zijn. Wie hierover moge juichenniet het adel lijke echtpaar. hoewel de hertogin zich al spoedig over hare nederlaag schijnt te troosten niet Bambini, die er zoo bijzonder op gesteld was om zich zeiven bemind te worden; maar evenmin Claudine de marketentster, die ook op Robert hare zinnen gezet, maar geene wederliefde verkregen had. Gelukkig voor haar dat Griolet, tamboer en kleedermaker, onveran derd bleef in zijne genegenheid en het bewijs wenscht te leveren zijner be weering dat »Rien n'est plus vaporeux Qu'un tailleur amoureux". Zij schenkt hem dan ook hart en hand; zoodat het stuk met twee huwe lijken eindigt, welke binnen de stad Milaan worden gesloten, waar de Fransche armee haar zegevierenden intocht doet. Die intocht was inderdaad schilderachtig en bewijst aan de eene zijde den goeden wil der Directie ons, Leidenaren. ook ereis wal moois te laten zien. maar tevens het feit dat de ruimte op ons tooneel niet zoo gering is, als bij vroegere gelegenheden wel eens gemeend werd. Een weinig electrisch licht zou bij het slottooneel niet geschaad hebben. De vervulling der hoofdrollen was in goede handen. Donval, als Montha bor, en De Beer als Griolet, Dechesne, als Robert, en niet het minst Du- bouchet als de Hertog Delia Volta, gaven blijken van studie en taleut les talents d'agrément van Griolet niet eens medegerekend Desrousseau, als Bam bini, had zeer goede oogenblikken en speelde over het algemeen niet kwaad. De dames Granier en Maes verdienen een woord van hulde voor de wijze waarop de eerste "La Duchesse" de tweede Claudine voorstelde, hoewel de laatste rol dankbaarder is dan die van de ex-burgervrouw tot hooge waardigheid gekomen, door een huwelijk, dat de opmerking van Monthabor verdient: «Si tu as gagné du cölé du pigeonnier, tu as rudement perdu du cöté du pigeon." En Mile Dupouy de lieve verschijning, die wij, onder anderen, reeds vroeger als Carmen toejuichten; hoe won zij ook ditmaal ons hart als «La fille du lambour-major": hetzij ze in het pensionnaat gamienerien uithaalt, 'tzij ze als bruid weigert het huwelijkscontract te onderteekenen, dan wel als jageres of als marketentster het trippelend voetje hartstochte lijk in beweging brengt; maar ook als «1'petit cocher, a very nice cocher" heeft zij misschien aan meer dan een «heer der schepping" de opmerking ontlokt dat de wet op het personeel zulke koetsiertjes dubbel moest belas ten. Wanneer men daarbij echter bedenkt dat die koetsier tot het geslacht der «joli miss" behoort, dan zou een Franschman wellicht tot de gevolg trekking geraken: nElle me mènerait trop loin". Maar zie. terwijl ik dit schrijf, bemerk ik dat die vrees niet geheel on gegrond is; want ook ik overschrijd reeds den tijd en de ruimte, welke ik aan dit verslag dacht te wijdenen dat komt nu van het koetsiertje, dat wij als Mile Dupouy, zoo gaarne de bouquet gunnen haar toegedacht, gelijk ook Mile Maes er terecht mede begiftigd werd. Aan de Régie komt lof toe, voor de wijze waarop zij ons dit stuk te aanschouwen gaf, al trok het de opmerkzaamheid dat Napoleon, als Eerste consul reeds over «achterladers" te beschikken had, terwijl andere volkeren zich nog met vuursteen-geweeren moesten behelpenen die achterladers ook eigenlijk nog niet waren uitgevonden. Een hartelijk nAu revoir' zij den Heer Van Hamme en de zjjnen toe geroepen door Lejdeh, 27 Januari 1883. D. INGEZUNUEN. Aan de Redactie van de Leidsche Courant. Mijnheer de Redacteur! In uw Courant van heden komt een uittreksel voor van een stuk getiteld: «Stedelijke Tooi", waarbij een en ander wordt aangeroerd over Leidens Rapenburg. De schrijver heeft m. i. door een geluksbril gekeken, toen hij in 't Museum van Natuurlijke Historie en de Academie (twee van de minst smaakvolle gebouwen van Leiden) met de walmuren met de veelal zichtbare rioolgaten en het dikwijls stinkende en zwartgekleurde water van het Rapenburg, zich de idylle vormde van een statig en schilderachtig geheel. Gelukkig zijn zeer vele Rapenburgers beter in staat te waarderen wat waarlijk statig en schoon is, en wenschen zij in plaats van een groote stink- 'of moddersloot (het zoogenaamd «spiegelend watervlak") liever een ruime straat met wandelpark zooals 't Florapark te Haarlem of 't Bezuiden- hout te 's Gravenhage. Te dikwijls wordt tegenwoordig wat oud is per se mooi genoemd. Daardoor worden noodzakelijke verbeteringen aan de eischen van den tegenwoordigen tijd beantwoordende, halsstarrig tegengewerkt, ter eere van voorzaten, ten ongerieve van tijdgenoten. Leiden heeft gelukkig werkelijk schoone stadsgezichtenzoodat het on- noodig is wat niet schoon maar vuil is, toch schoon te noemen. Met de plaatsing dezer zult U verplichten U w Dw. 27/1 83. Mr. H. L. A. OBREEN. TER MARKT TE LEIDEN AANGEVOERD. 27 Januari. verkochte hoeveelheid. prijzen. Laagste I Hoogste Oude Tarwe Mindere soort Nieuwe Tarwe Oude Rogge Nieuwe Rogge Gerst (zomer) Chevalier-gerst Zware Haver Lichte Duivenboonen Paardenboonen Boter (lste qualiteit lA vat) U per kil.) (2de (lste (2,Je Turf haardbr. (grauwe) Lange zwarte lsle soort 7 hectol. 9 9.— f 10.— 8 8.50 4 6.50 7.- 5.50 6.— 5 5.— 5.50 6.— 6.50 4.— 4 50 6 3.— 3.50 4 7.50 8— 5 7.— 7.50 76.— 82.- 4010 kilog. 68.— 1.90 74.- 2.05 1.70 1.85 dubb. heet. Te Leiden ter Boekdrukkerij van GEBROEDERS MURE, voorheen J. C. Dbabbe,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1883 | | pagina 6